Rozporządzenie Rady (WE) nr 1334/2000 z dnia 22

Transkrypt

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1334/2000 z dnia 22
I. PRODUKTY I TECHNOLOGIE PODWÓJNEGO ZASTOSOWANIA
a)
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1334/2000 z dnia 22 czerwca 2008 r. ustanawiające
wspólnotowy system kontroli eksportu produktów i technologii podwójnego zastosowania
(ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 1167/2008 z dnia 24 października 2008
r.)
b) Wspólne działanie 401/2000/WPZiB dotyczące kontroli pomocy technicznej odnoszącej się
do niektórych wojskowych użytkowników końcowych
c)
Wzajemna ocena systemów stosowanych przez państwa członkowskie do kontroli wywozu
towarów podwójnego zastosowania, przeprowadzana w ramach strategii UE przeciw
rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia
II. SPRZĘT WOJSKOWY
a)
Wspólne stanowisko Rady określające wspólne zasady regulujące kontrolę wywozu
technologii wojskowych i sprzętu wojskowego
b)
Zewnętrzne działania UE propagujące wśród państw trzecich kontrolę wywozu uzbrojenia
oraz zasady i kryteria kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu uzbrojenia
c)
d)
Wsparcie UE na rzecz prawnie wiążącego traktatu o handlu bronią
Kontrola pośrednictwa w handlu bronią
I. PRODUKTY I TECHNOLOGIE PODWÓJNEGO ZASTOSOWANIA
(a) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1334/2000 z dnia 22 czerwca 2000 r.
ustanawiające wspólnotowy system kontroli eksportu produktów i technologii
podwójnego zastosowania (ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE)
nr 1167/2008 z dnia 24 października 2008 r.)
(Uwaga: Aby wyświetlić skonsolidowaną wersję preambuły i artykułów rozporządzenia, należy
kliknąć na łącze ,,wersja skonsolidowana”. Najnowsza wersja załączników (opisana poniżej)
znajduje się w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1167/2008 z dnia 24 października 2008 r..
Wyszukiwarka pomoże szybko odnaleźć tekst i wykazy produktów podwójnego zastosowania).
Streszczenie
Wywóz produktów i technologii podwójnego zastosowania jest uregulowany na szczeblu
Wspólnoty rozporządzeniem Rady nr 1334/2000 (ze zmianami) ustanawiającym wspólnotowy
system kontroli wywozu produktów i technologii podwójnego zastosowania.
Rozporządzenie to, mające ułatwić legalny handel oraz umożliwić skoncentrowanie zasobów na
kontroli wywozu produktów potencjalnie niebezpiecznych i na zwalczaniu nadużyć finansowych,
składa się z następujących głównych elementów:
rozporządzenie, które między innymi:
-
definiuje (w art. 2) pojęcia: ,,produkty podwójnego zastosowania” (obejmujące również
oprogramowanie i technologię), ,,wywóz” (określany w rozporządzeniu jako ,,eksport”),
,,eksporter” oraz ,,deklaracja eksportowa”;
-
definiuje swój zakres: poza wymogiem zezwolenia na wywóz produktów podwójnego
zastosowania wymienionych w załączniku I przewiduje też – na mocy art. 4, zwanego
,,klauzulą ogólną” – wymóg zezwolenia na wywóz każdego produktu, który ma lub może
mieć zastosowanie w związku z bronią masowego rażenia, jak również na wywóz broni
konwencjonalnej, jeśli ma ona być wywieziona na obszar objęty embargiem na broń;
-
ustanawia generalne wspólnotowe zezwolenie na wywóz (art. 6 ust. 1 i załącznik II) dla
wszystkich produktów z wyłączeniem produktów potencjalnie najbardziej niebezpiecznych
(wymienionych w załączniku IV) dla siedmiu państw trzecich o podobnych poglądach;
-
w odniesieniu do wywozu wszystkich innych produktów wymagających zezwolenia zgodnie
z przedmiotowym rozporządzeniem ostateczną decyzję pozostawia organom krajowym,
które rozstrzygają o udzieleniu krajowego, globalnego lub indywidualnego zezwolenia na
wywóz (art. 6 ust. 2); tym samym zachowuje równowagę pomiędzy zasadą kompetencji
Wspólnoty a uzasadnionym prawem państw członkowskich do kontroli nad sprawami
związanymi z bezpieczeństwem narodowym;
-
ustanawia zasady konsultacji i wymiany informacji pomiędzy państwami członkowskimi
w sprawie decyzji o udzieleniu zezwolenia na wywóz itd.;
-
powołuje ,,grupę koordynacyjną” (art. 18), skupiającą przedstawicieli wszystkich państw
członkowskich, działającą pod przewodnictwem Komisji i mającą za zadanie badać wszelkie
kwestie związane ze stosowaniem przedmiotowego rozporządzenia. W myśl art. 18 ust. 2
w sprawach dotyczących rozporządzenia grupa koordynacyjna może zwracać się o opinię do
organizacji reprezentujących eksporterów.
załączniki:
- Załącznik I
Wspólny wykaz produktów podwójnego zastosowania podlegających
kontroli.
Wykaz ten, sporządzony z pełnym uwzględnieniem wymogów
i zobowiązań przyjętych przez państwa członkowskie stosujące
odpowiednie międzynarodowe systemy nierozprzestrzeniania broni
i mechanizmy kontroli wywozu (m.in. porozumienie z Wassenaar, Reżim
Kontrolny Technologii Rakietowych, Grupa Dostawców Sprzętu Jądrowego
i Grupa Australijska) lub przyjętych w drodze ratyfikacji odpowiednich
umów międzynarodowych (takich jak konwencja o broni chemicznej), jest
uaktualniany w świetle nowych uzgodnień podejmowanych w ramach tych
systemów, mechanizmów i umów międzynarodowych.
-
Załącznik II
Generalne wspólnotowe zezwolenie na wywóz, obejmujące wywóz
wszystkich produktów podwójnego zastosowania poza produktami
potencjalnie najbardziej niebezpiecznymi (wymienionymi w załączniku IV,
zob. poniżej) do Australii, Japonii, Kanady, Norwegii, Nowej Zelandii,
Szwajcarii i Stanów Zjednoczonych.
-
Załącznik IIIa Wzór formularza do zastosowania we wszystkich państwach członkowskich
przy wydawaniu krajowych, globalnych i indywidualnych zezwoleń na
wywóz.
-
Załącznik IIIb Wspólne elementy uwzględniane przy publikacji generalnych zezwoleń na
wywóz.
-
Załącznik IV
Wykaz potencjalnie najbardziej niebezpiecznych produktów podwójnego
zastosowania wymienionych w załączniku I, które podlegają kontroli
w przypadku transferu wewnątrzwspólnotowego.
Więcej informacji na stronie:
http://www.ec.europa.eu/comm/trade/issues/sectoral/industry/dualuse/index_en
.htm
(b) Wspólne działanie 401/2000/WPZiB dotyczące kontroli pomocy technicznej
odnoszącej się do niektórych wojskowych użytkowników końcowych
Tekst ten – powodujący, że kontrolą objęto pomoc techniczną związaną z bronią masowego
rażenia – stanowi pierwszy krok ku zharmonizowaniu kontroli usług związanych z towarami
podwójnego zastosowania. Krok kolejny jest zasygnalizowany art. 3, przewidującym możliwość
kontrolowania pomocy technicznej, jeżeli wiąże się ona z konwencjonalnymi zastosowaniami
wojskowymi i jest świadczona krajom objętym embargiem na broń na mocy decyzji Unii
Europejskiej, OBWE lub Rady Bezpieczeństwa ONZ.
(c) Wzajemna ocena systemów stosowanych przez państwa członkowskie do kontroli
wywozu towarów podwójnego zastosowania, przeprowadzana w ramach strategii UE
przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia
W czerwcu 2003 r. Rada Europejska w Salonikach przyjęła plan działania przeciw
rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia; punkt 21 tego planu przewiduje rozpoczęcie
„wzajemnej oceny systemów stosowanych przez wszystkie państwa członkowskie
i przystępujące w przypadku kontroli wywozu towarów”. Punkt 21 brzmi: ,,Aby lepiej
skoordynować kontrolę wywozu w UE oraz skorzystać z doświadczeń innych, należy
przeprowadzić wzajemną ocenę we wszystkich państwach członkowskich i przystępujących”.
Strategia UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia, przyjęta w dniu 12
grudnia 2003 r., wśród działań UE przewiduje zwiększenie skuteczności kontroli wywozu
w rozszerzonej Europie oraz przypomina o potrzebie przeprowadzenia efektywnej wzajemnej
oceny.
Pierwszy etap wzajemnej oceny zakończono w lipcu 2004 r. Przeprowadzono ją w grupach
obejmujących dwa lub trzy kraje: przeanalizowano krajowe ustawodawstwo oraz jego
realizację w celu wyłonienia najlepszych wzorców w rozszerzonej Unii. Wzajemną ocenę
koordynowały służby Komisji, korzystając z pomocy grupy zadaniowej, która na podstawie
sprawozdań grup sporządziła analizę i zalecenia. W dniu 13 grudnia 2004 r. Rada wydała
oświadczenie, które zawierało zalecenia wydane na podstawie wzajemnej oceny
i podkreślało, jak dużą wagę UE przywiązuje do skutecznej kontroli wywozu – zarówno
wewnętrznej, jak i zewnętrznej.
Wykonanie zaleceń wynikających ze wzajemnej oceny zostało w roku 2005, podczas
przewodnictwa luksemburskiego i brytyjskiego, uznane za priorytet przez działającą w ramach
Rady Grupę Roboczą ds. Towarów Podwójnego Zastosowania. Osiągnięcia dokonane w roku
2005, m.in. listę kontrolną, którą państwa członkowskie mogą wykorzystać do analizy
porównawczej ich obecnych praktyk w zakresie relacji z przemysłem w celu osiągnięcia
wyższego stopnia wiedzy przedsiębiorstw UE na temat kontroli eksportu oraz zapewnienia ich
wsparcia i aktywnej współpracy w walce z rozprzestrzenianiem BMR, zawarto w sprawozdaniu
przyjętym do wiadomości przez Radę w dniu 12 grudnia 2005 r. W roku 2006, podczas
przewodnictwa austriackiego i fińskiego, Grupa Robocza ds. Towarów Podwójnego
Zastosowania kontynuowała prace nad wykonaniem zaleceń.
Opierając się na dyskusjach o realizacji wzajemnej oceny – przeprowadzonych zarówno przez
Grupę Roboczą ds. Towarów Podwójnego Zastosowania, jak i przez grupę koordynacyjną
utworzoną na mocy art. 18 – oraz na wynikach konsultacji z eksporterami, Komisja w dniu
18 grudnia przedstawiła Radzie komunikat i wniosek w sprawie przekształcenia rozporządzenia
Rady ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu produktów i technologii
podwójnego zastosowania; w dokumentach tych uwzględniła zalecenia wynikające ze
wzajemnej oceny oraz wyniki późniejszej analizy skutków regulacji, a także obowiązki
przypadające UE na mocy rezolucji nr 1540 Rady Bezpieczeństwa ONZ.
Jak stwierdzono w powyższym komunikacie oraz na podstawie dyskusji na temat
wspólnotowych generalnych zezwoleń na eksport prowadzonych w 2007 roku na forum
podgrupy Grupy Roboczej ds. Towarów Podwójnego Zastosowania, w grudniu 2008 roku
Komisja przedstawiła Radzie wniosek dotyczący nowych wspólnotowych generalnych zezwoleń
na eksport niektórych produktów podwójnego zastosowania niepodlegających szczególnym
ograniczeniom do niektórych miejsc przeznaczenia niepodlegających szczególnym
ograniczeniom. Projekt wniosku obejmuje sześć nowych generalnych wspólnotowych zezwoleń
na eksport.
W myśl zaleceń wynikających ze wzajemnej oceny przeprowadzonej w roku 2004, na
posiedzeniu w dniu 23 grudnia 2008 r. Komitet Stałych Przedstawicieli zapoznał się
z zaleceniami w sprawie najlepszych praktyk dotyczących elementów
wspólnotowego certyfikatu użycia końcowego (uzgodnionymi przez Grupę Roboczą ds.
Towarów Podwójnego Zastosowania); certyfikat ten – właściwie podpisany i opatrzony
pieczęcią – ma być w odpowiednich przypadkach przedstawiany organom krajowym przez
eksporterów ubiegających się o zezwolenie na wywóz produktów podwójnego zastosowania
(por. art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1334/2000).
SPRZĘT WOJSKOWY
a)
WSPÓLNE STANOWISKO RADY 2008/944/WPZiB określające wspólne zasady regulujące
kontrolę wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego
Tło i streszczenie
UE od wielu lat odgrywa zarówno w regionie, jak i na świecie czołową rolę w kontrolowaniu
wywozu uzbrojenia. W roku 1998 Rada przyjęła kodeks postępowania Unii Europejskiej
w sprawie wywozu uzbrojenia; ustanowiła w nim osiem kryteriów stosowanych przy
wywozie broni konwencjonalnej, stworzyła mechanizmy powiadamiania i konsultacji w
przypadku odmów, a także przewidziała procedurę przejrzystości polegającą na publikowaniu
rocznych sprawozdań UE o wywozie uzbrojenia. Kodeks przez dziesięć lat obowiązywania
znacznie przyczynił się do harmonizacji krajowych polityk w dziedzinie kontroli wywozu
uzbrojenia, a jego zasady i kryteria zostały oficjalnie uznane przez różne państwa trzecie.
Wspólne stanowisko 2008/944/WPZiB, przyjęte w dniu 8 grudnia 2008 r., oznacza, że
przegląd kodeksu – zwieńczony sukcesem –oficjalnie się zakończył i że poczyniono kolejny
ważny krok w doskonaleniu unijnych norm kontroli wywozu. Wspólne stanowisko jest znacznie
aktualniejszym i lepszym instrumentem, który ma zająć miejsce wspomnianego kodeksu.
Zawiera kilka nowych elementów, które pogłębiają i poszerzają zakres jego zastosowania.
Między innymi kontrolą objęte zostają: pośrednictwo, transakcje tranzytowe i niematerialne
transfery technologii oraz wdrożone zostają zaostrzone procedury służące harmonizacji
eksportowych polityk państw członkowskich. Przyznając szczególną odpowiedzialność
państwom eksportującym sprzęt wojskowy i technologie wojskowe, państwa członkowskie
jeszcze raz dowiodły, że są zdecydowane zapobiegać wywozowi tych produktów, jeśli mogłyby
zostać wykorzystane do niepożądanych celów, np. do represji wewnętrznych lub ataków
międzynarodowych, lub mogłyby się przyczynić do destabilizacji regionalnej.
Co roku Rada oceniała realizację kodeksu (zob. pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte,
szóste, siódme, ósme, dziewiąte i dziesiąte sprawozdanie roczne).
W myśl klauzuli operacyjnej nr 5 kodeksu Rada w dniu 13 czerwca 2000 r. przyjęła wspólny
wykaz sprzętu objęty przepisami kodeksu wraz z deklaracją nr 2000/C/191/01. W dniu 23
lutego 2009 r. Rada przyjęła najnowszą wersję wspólnego wykazu uzbrojenia Unii
Europejskiej, uaktualniającą wersje poprzednie. Artykuł 12 wspólnego stanowiska
2008/944/WPZiB przewiduje, że wspólny wykaz powinien stać się punktem odniesienia dla
krajowych wykazów technologii wojskowych i sprzętu wojskowego, ale nie powinien ich
bezpośrednio zastępować.
Przewodnik użytkownika, sporządzony i regularnie uaktualniany przez Grupę Roboczą
ds. Wywozu Broni Konwencjonalnej, służy państwom członkowskim jako wskazówka we
wdrażaniu przedmiotowego wspólnego stanowiska (por. art. 13 wspólnego stanowiska).
Skierowany jest przede wszystkim do urzędników wydających zezwolenia na wywóz.
Punkt 4.1.2 podręcznika wymaga, by państwa członkowskie eksportujące sprzęt wymieniony
we wspólnym wykazie uzbrojenia UE publikowały krajowe sprawozdania na temat wywozu
sprzętu obronnego. Większość państw członkowskich publikuje krajowe sprawozdania
w Internecie, na następujących stronach:
Austria:
(rząd: http://www.austria.gv.at Ministerstwo Spraw Zagranicznych:
http://www.bmaa.gv.at)
Belgia:
« Rapport du Gouvernement au Parlement sur la loi relative à l'importation,
l'exportation et le transit d'armes »
http://www.diplomatie.be/fr/press/homedetails.asp?TEXTID=8481
(diplobel.fgov.be)
http://docs.vlaanderen.be/buitenland/deelsites/wapenhandel.htm
http://gov.wallonie.be/code/fr/rap_2005.pdf
Bułgaria:
http://www.mee.government.bg/ind/lic/arms.html
Czechy:
« Yearly National Reports: 2001, 2002, 2003, 2004 »
http://www.mzv.cz/wwwo/mzv/default.asp?ido=15135&idj=2&amb=1&ikony=True&t
rid=1&prsl=True&pocc1=8
(www.mzv.cz/kontrolaexportu)
Dania:
« Udforsel af vaben og produkter med dobbelt anvendelse fra Danmark 2004 »
http://www.um.dk/NR/rdonlyres/5D6C5BD3-E876-484B-B974AA62D12D949B/0/2004Udfoerselafvaabenogdualuseprodukterrev2.pdf
Estonia:
http://www.vm.ee/eng/kat_153
Finlandia:
« Annual report according to the eu code of conduct on arms exports 2003 »
http://www.defmin.fi/index.phtml/page_id/334/topmenu_id/75/menu_id/334/this_to
pmenu/75/lang/3/fs/12
Francja:
« Rapport au Parlement sur les exportations d'armement de la France en 2002 et
2003 »
http://www.defense.gouv.fr/sites/defense/actualites_et_dossiers/rapport_sur_les_ex
portations_darmement_en_2002_et_2003
Niemcy:
« 2004 Military Equipment Export Report »
http://www.bmwi.bund.de/Navigation/Service/bestellservice,did=72610.html
Węgry:
http://www.mkeh.hu
Irlandia:
http://www.entemp.ie/trade/export/military.htm
Włochy:
http://www.senato.it/leg/15/BGT/Schede/docnonleg/12689.htm
Łotwa:
www.mfa.gov.lv
Litwa:
http://www.urm.lt/index.php?1703452064
Luksemburg:
www.mae.lu
Malta:
http://mcmp.gov.mt/commerce_trade04.asp
Holandia:
« Bijlage: Jaarrapport Wapenexportbeleid 2004 »
http://www.exportcontrole.ez.nl
Polska:
http://dke.mg.gov.pl
Portugalia:
http://www.mdn.gov.pt/Defesa/Estrutura/Organigrama/DGAED/relatorios_anuarios.h
tm
Rumunia:
www.ancex.ro, www.export-control.ro
Słowacja:
www.economy.gov.sk
Słowenia:
www.mors.si
Hiszpania:
http://www.revistasice.com/Estudios/Documen/bice/2827/BICE28270101.PDF
(www.mcx.es/sgcomex/mddu)
Szwecja:
http://www.sweden.gov.se
Wielka
http://www.fco.gov.uk/servlet/Front?pagename=OpenMarket/Xcelerate/ShowPage&c
Brytania:
=Page&cid=1007029390554
(b) Zewnętrzne działania UE propagujące wśród państw trzecich kontrolę wywozu
uzbrojenia oraz zasady i kryteria kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu
uzbrojenia
W dniu 17 marca 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/230/WPZiB w sprawie
wspierania działań UE mających na celu propagowanie wśród państw trzecich kontroli
wywozu uzbrojenia oraz zasad i kryteriów kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu
uzbrojenia.
Wspólne działanie przewiduje, że 500 500 EUR z budżetu UE dofinansuje seminaria
organizowane przez prezydencję (z pomocą Sekretariatu Rady), których uczestnikami będą
eksperci zajmujący się kontrolą wywozu uzbrojenia pochodzący z państw członkowskich UE
i innych zainteresowanych państw, zwłaszcza blisko sąsiadujących z UE.
Inicjatywa ta jest skierowana m.in. do państw Europy Południowo-Wschodniej, państw
objętych europejską polityką sąsiedztwa (państw Afryki Północnej i basenu Morza
Śródziemnego oraz państw wschodnioeuropejskich z regionu Kaukazu), a także do Turcji i
Ukrainy. Seminaria mają służyć m.in. popularyzowaniu kryteriów i zasad kodeksu
postępowania UE w sprawie wywozu uzbrojenia oraz mają pomóc w opracowaniu i wdrożeniu
przepisów zapewniających skuteczną kontrolę wywozu uzbrojenia.
(c)
Wsparcie UE na rzecz prawnie wiążącego traktatu o handlu bronią
Od podjęcia w 2005 roku pod kierownictwem Zjednoczonego Królestwa inicjatywy na rzecz
promowania przyjęcia traktatu o handlu bronią UE jest w pełni zaangażowana w realizację tego
projektu.
UE w pełni popiera – w ramach struktur ONZ – działania zmierzające do zawarcia
wspomnianego traktatu. Wszystkie państwa członkowskie UE głosowały za rezolucją nr 61/89
Zgromadzenia Ogólnego ONZ zalecającą utworzenie grupy ekspertów rządowych, których
zadaniem miała być analiza wykonalności, zakresu zastosowania i planowanych założeń
traktatu o handlu bronią oraz za rezolucją nr 63/240 Zgromadzenia Ogólnego ONZ
ustanawiającą otwartą grupę roboczą, aby w 2009 roku przeanalizowała „te elementy
sprawozdania grupy ekspertów rządowych, które w wyniku wypracowanego porozumienia
można by włączyć do prawnie wiążącego traktatu dotyczącego importu, eksportu oraz
transferu broni konwencjonalnej; traktat taki wprowadziłby równowagę z korzyścią dla
wszystkich, a zasady zawarte w Karcie Narodów Zjednoczonych oraz inne wiążące
zobowiązania międzynarodowe stanowiłyby podstawę takiej analizy, a także aby przekazała
wstępne sprawozdanie grupy roboczej Zgromadzeniu Ogólnemu do rozważenia podczas 64.
sesji.”
W dniu 19 stycznia 2009 r. Unia Europejska podjęła dalsze konkretne kroki zmierzające do
promowania traktatu o handlu bronią, przyjmując decyzję Rady 2009/42/WPZiB promującą
proces prowadzący do zawarcia traktatu o handlu bronią. Celem tej decyzji jest lepsze
informowanie podmiotów krajowych i regionalnych, państw członkowskich Organizacji Narodów
Zjednoczonych, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i przedmiotowego sektora o
trwających na forach międzynarodowych rozmowach na temat traktatu o handlu bronią, a
także wsparcie debaty prowadzonej przez państwa członkowskie Organizacji Narodów
Zjednoczonych, zwłaszcza państwa, które nie uczestniczą w działaniach grupy ekspertów
rządowych. Do osiągnięcia takich celów będzie prowadzić zorganizowanie sześciu seminariów
regionalnych, posiedzenia dodatkowego przy okazji posiedzenia Komitetu Pierwszego podczas
64. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, jak również posiedzenia inauguracyjnego i seminarium
końcowego.
(d)
Kontrola pośrednictwa w handlu bronią
W dniu 23 czerwca 2003 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2003/468/WPZiB
w sprawie kontroli pośrednictwa w handlu bronią; ma ono uregulować pośrednictwo
w handlu bronią, aby zapobiec obchodzeniu embarga na wywóz broni nałożonego przez ONZ,
UE lub OBWE.
Wspólne stanowisku jest zbiorem przepisów, które mają zostać włączone do ustawodawstwa
krajowego i które obligują państwa członkowskie do zastosowania wszelkich niezbędnych
kroków, by objąć kontrolą pośrednictwo prowadzone na ich terytorium lub przez osoby będące
ich obywatelami.
Państwa członkowskie są przede wszystkim zobowiązane rozpatrywać wnioski o wydanie
zezwoleń na konkretne transakcje pośrednictwa w świetle przepisów Kodeksu postępowania
Unii Europejskiej w sprawie wywozu uzbrojenia, utworzyć system wymiany informacji na temat
pośrednictwa w handlu bronią oraz ustanowić odpowiednie sankcje gwarantujące skuteczność
kontroli.
________