Lekcja 2 (klasa I)

Temat: Obsługa szkolnego serwera danych. Operacje na plikach i
folderach. (1)
1. Pobieranie i wysyłanie plików – ćwiczenia.
2. Operacje na plikach i katalogach – ćwiczenia.
Ćwiczenia
1.
2.
3.
4.
5.
Przeczytaj niżej zamieszczony tekst.
Utwórz w swoim katalogu folder o nazwie lekcja2.
W edytorze Notatnik odpowiedz na kolejne pytania.
Plik zapisz do folderu lekcja2 pod nazwą pytania.
Plik wyślij na serwer do swojego katalogu (ODPOWIEDZI).
Pytania
1. Kto i kiedy zbudował pierwszy komputer osobisty?
2. Do czego zastosowany został pierwszy komercyjny komputer i jak
się nazywał?
3. Wynalezienie jakich elementów elektronicznych spowodowało
rozwój komputerów trzeciej generacji.
4. Jak nazywał się model komputera powszechnie wykorzystywanego
przez GUS w latach 76-77.
5. Ile ważył wyprodukowany w 1946 roku komputer ENIAC. Dlaczego
był taki ciężki?
Pod koniec i tuż po zakończeniu II wojny światowej trwały intensywne
prace nad budową i oprogramowaniem pierwszych komputerów.
Budowane one były w pojedynczych egzemplarzach i wykorzystywane
do potrzeb militarnych. W końcu lat czterdziestych kilka firm
specjalizujących się dotąd w różnego rodzaju urządzeniach precyzyjnych
- mechanicznych i elektromechanicznych zabrało się za projektowanie i
produkcję "mózgów elektronicznych". Obok IBM komputery zaczęły
budować firmy: Remington Rand, Sperry Gyroscope, Burroughs,
General Electric. Najsłynniejszą firmą tego pionierskiego okresu stała się
spółka dwóch twórców ENIACA Eckert-Mauchly Computer Corporation.
ENIAC powstał w 1946 roku. Składał się on z ponad 18 tys lamp
elektronowych, 1.500 przekaźników, ważył 30 ton, zajmował 140 m2
powierzchni i pobierał ponad 150 kWh.
Pierwszym komercyjnie zastosowanym komputerem elektronicznym był
UNIVAC skonstruowany przez Eckert-Mauchly Computer Corporation.
Wykorzystywany był do rozliczania listy płac w koncernie General
Electric, w amerykańskim urzędzie prowadzącym spisy powszechne, a
także w działach księgowych wielkiego koncernu US Stel. Był to już
"prawdziwy" komputer, z programem i danymi przechowywanymi w
pamięci. Produkowane wówczas urządzenia określamy dzisiaj jako
maszyny pierwszej generacji, której przykładowymi typami były: UNIVAC
I, IBM 701 oraz IBM 704 - pierwszy komercyjny komputer z jednostką
zmiennoprzecinkową.. Budowano je na lampach elektronowych, z czym
wiązały się: stosunkowo powolna praca, duży pobór mocy, konieczność
intensywnego chłodzenia, duże rozmiary. Użycie setek lub tysięcy lamp
w jednym komputerze prowadziło do częstych uszkodzeń, co wpływało
niekorzystnie na dyspozycyjność maszyny i podwyższało koszty
eksploatacyjne.
Zastąpienie lamp elektronowych tranzystorami spowodowało pojawienie
się komputerów zaliczanych do drugiej generacji: charakteryzowały się
one większą niezawodnością, mniejszymi wymiarami, mniejszym
poborem mocy, lepszymi warunkami chłodzenia. Stosowanie w tych
maszynach pamięci tzw. rdzeniowych pozwalało na dużą szybkość
pracy, jakkolwiek pojemność tych pamięci określić można jako "średnią".
W 1955 roku w Bell Laboratory w USA rozpoczęłą pracę pierwsza
licząca maszyna tranzystorowa TRADIC skonstruowana przez J.H.
Felkera. Jest ona znana jako komputer drugiej generacji. Do licznych
zalet tego komputera należy zaliczyć: niewielkie rozmiary, wysoką
niezawodność, mały pobór prądu, niewysoką cenę oraz wykonywanie
ok. 1.300 dodawań na sekundę. Rok 1959 jest bardzo ważny w historii
komputerów typu mainframe: IBM opracowuje komputer IBM 1401/1402
(wykorzystujący taśmę magnetyczną jako pamięć zewnętrzną , a pamięć
na rdzeniach ferrytowych jako pamięć operacyjną), zaś General Electric
dostarcza 32 systemy Erna dla kalifornijskiego oddziału Bank of
America. Była to największa dostawa komputerów dla bankowości w
tamtych czasach. Systemy ERNA wyposażone były nawet w czytniki
magnetycznego atramentu, do odczytywania ręcznie wpisywanych
czeków. IBM 1401/1402 był pierwszym komputerem, który sprzedano w
skali naprawdę masowej (ponad 12 tys. egzemplarzy). W tym czasie
komputery powstają również w ówczesnym ZSRR - 1956 roku Strieła, a
potem Mińsk-222. W 1958 roku swój komputer Gamma 60 prezentuje
francuska firma Bull. W połowie lat sześćdziesiątych powstają kolejne
komputery europejskie: włoski Olivetti oraz brytyjskie Ferranti i ICT. W II
połowie lat sześćdziesiątych zaczęły się pojawiać komputery trzeciej
generacji. Zamiast pojedynczych elementów zastosowano w nich układy
scalone, które w niewielkiej kostce zawierają kilkadziesiąt lub więcej
elementów takich, jak tranzystory, rezystory, kondensatory, połączonych
ze sobą w trakcie zautomatyzowanego procesu produkcyjnego w
nierozłączną całość. Zastosowanie układów scalonych ogromnie
podwyższyło niezawodność komputerów, obniżyło koszt ich produkcji i
eksploatacji, zmniejszyło pobór mocy i kolosalnie zmniejszyło wymiary.
Spośród komputerów trzeciej generacji można wymienić: IBM 360, także
polską ODRĘ 1305 oraz komputery jednolitego systemu RIAD. IBM
System/360 stał się modelowym wzorcem projektowania komputerów.
Na jego architekturze wychowały się całe pokolenia informatyków. Była
to pierwsza maszyna z mikroprogramową realizacją rozkazów
(mikroprogram pobierany z pamięci ROM). Ponieważ w ramach
Systemu/360 projektowano cały szereg komputerów do zastosowań
uniwersalnych, wybrano małą długość przetwarzanej porcji informacji jednostką tą był bajt, zdefiniowany przez projektantów IBM najpierw jako
grupa bitów charakterystyczna dla danej dziedziny zastosowań, a potem
sformalizowany w dokumentacji firmy jako 8 bitów. Komputer nazwano
System/360, bo miał to być cały system czy rodzina komputerów, zaś
liczba 360 miała symbolizować wszechstronność. W ciągu kilku miesięcy
od maja do listopada 1965 roku, na rynku ukazały się modele 360/30,
360/40, 360/50, 360/75, a w następnym roku 360/20, 360/44 i 360/65. W
końcu lat sześćdziesiątych pojawia się termin "mainframe" czyli "wielki
system" dla odróżnienia "porządnych komputerów", których jednostka
centralna stoi w sali komputerowej w oddzielnej szafce, od pojawiających
się coraz liczniej minikomputerów. Oprócz Sytemu/360 IBM, w drugiej
połowie lat sześćdziesiątych zaczęto produkcję drugiego "kultowego"
komputera - UNIVAC-a 1108. Ciekawostką konstrukcyjną jest bębnowa
pamięć masowa FASTRAND o średnim czasie dostępu 98 ms,
pojemności 22 Msłów 36-bitowych i waga powyżej 2 ton. Mniej więcej w
tym samym czasie rozpoczęła się polska przygoda z dużymi
komputerami. W Instytucie Maszyn Matematycznych powstawały
pionierskie konstrukcje XYZ i jej udoskonalony model ZAM-2, który
został wyprodukowany w liczbie 12 sztuk. W latach 1961 - 1966
opracowano tam i wyprodukowano 18 egzemplarzy maszyn do
przetwarzania danych ZAM-41. Poważny ośrodek badawczo - rozwojowy
i produkcyjny powstał także we Wrocławiu. Wrocławskie zakłady ELWRO
zbudowały do końca lat siedemdziesiątych ponad 1000 komputerów,
głównie różnych typów ODRY. ODRA 1300 była binarnie kompatybilna z
angielskimi komputerami ICL 1904/1905. Natomiast od strony ściśle
sprzętowej , ODRA 1305 była nowocześniejsza od ICL 1905, bo
wykonywana w wyższej skali integracji układów scalonych.. Przez
dwadzieścia kilka lat królowania Odry stworzono tysiące polskich
programów użytkowych i wychowano całe pokolenie informatyków. W
Polsce użytkownikiem najsilniej wyposażonym w Odry był GUS. W
szczytowym okresie, w latach 1976-77 w GUS-ie i jego placówkach
terenowych pracowały 22 systemy Odra 1305, przetwarzające dane
zgromadzone
na 10
tys.
taśm magnetycznych..
Systemy
wykorzystywane były bardzo intensywnie, głównie maszyny GUS
wyłączane były tylko na 1 maja, 22 lipca, Boże Narodzenie i Nowy Rok.
Czy ktoś dziś produkuje wielkie komputery? Tak! Mocno na rynku trzyma
się Big Blue oraz IBM, który nigdy nie zrezygnował z systemów
mainframe, dorabiając do nich całą ideologię. Dziś IBM nie wykazuje jaki
procent jego produkcji stanowią systemy mainframe. Klasyczne sytemy
mainframe dostarczają też dwaj producenci europejscy: francuski Bull
oraz niemiecki Siemens Nixdorf. Producenci unikają terminu
"mainframe". Dzisiejsze wielkie systemy nazywa się więc: "serwery
przedsiębiorstw", "serwery korporacyjne" czy "serwery skalowalne".
Nieliczni producenci dużych systemów podkreślają, że w pewnych
kategoriach zastosowań trudno sobie wyobrazić zastąpienie
czymkolwiek takich maszyn. Przykładów może nam dostarczyć sfera
bankowości: jeden z największych banków świata, japoński bank
Mitshubishi eksploatuje IBM System/390. System ten obsługuje ok. 14
milionów kont, ze średnią liczbą 5 mln transakcji dziennie. Toteż nikt nie
ma odwagi, by przepisywać na nowo światowe systemy rezerwacji
miejsc w samolotach, czy globalne systemy bankowe, działające na
wielkich komputerach od ponad 20 lat.
Narodziny komputerów osobistych
W połowie lat 70 powstał pierwszy komputer osobisty - Apple, dzieło
Steve Woźniaka i Steve Jobsa. Komputer ten składał się z 30 ... 40
układów scalonych, w tym z procesora typu 6502, współpracował z
klawiaturą oraz wykorzystywał ekran telewizyjny. Różnił się jednak od
obecnie produkowanych komputerów: działał wolno, miał niewielką
pamięć, na ekranie można było wyświetlać jedynie znaki (tzn. litery, cyfry
itp.) z szybkością 60 znaków na minutę. Komputer ten wywołał niemałą
rewolucję, ale czy był pierwszy? Nie licząc konstrukcji amatorów i im
podobnych, Apple mimo swoich wad był komputerem na miarę tamtych
czasów. Przez niemal 60 lat komputery przeszły długą drogę, ale po
latach można stwierdzić, że opłacało się. Obecnie co trzeci mieszkaniec
naszego globu posiada własny komputer, a co najważniejsze potrafi na
nim pracować.