gawron

OPIS ZDJĘCIA
(prosimy dołączyć do każdej wysłanej fotografii)
Załącznik nr 2 do Regulaminu konkursu fotograficznego pt. „Ptaki zimujące w kraju. Zdjęcia,
zwyczaje, wiedza.”
IMIĘ I NAZWISKO AUTORA ZDJĘCIA
Urszula Stelmaszczyk
TYTUŁ ZDJĘCIA
Łowca Orzechów
DATA WYKONANIA ZDJĘCIA
10.12.2015
MIEJSCE WYKONANIA ZDJĘCIA (miejscowość lub jej okolice np. las, rzeka; powiat)
Wieś Bramki, wśród pól uprawnych i zabudowań
GATUNEK PTAKA (nazwa polska)
Gawron
PROSZĘ OPISAĆ CZYM SIĘ ŻYWI TEN PTAK (maksimum 400 znaków bez spacji)
Skład diety ptaków jest uzależnionych od lokalnych warunków i pory roku. Gawrony są ptakami,
które wyszukują pożywienie na ziemi. W okresie jesienno-zimowym gawrony jedzą przeważnie
pokarm roślinny w postaci ziaren i kiełków zbóż, bulw, nasion traw, owoców i orzechów, natomiast
w okresie letnim zjadają bardzo dużo owadów i ich larw (zwłaszcza chrząszczy i motyli), dżdżownice
i inne bezkręgowce, ale także gryzonie, jaszczurki, żaby, pisklęta, jaja innych ptaków i padlinę.
JAK MOŻNA DOKARMIAĆ GO ZIMĄ (maksimum 400 znaków bez spacji)
Z dokarmianiem gawronów nie ma absolutnie żadnego problemu, ponieważ są ptakami niemal
wszystko żernymi. Jedzą grubą kaszę jęczmienną lub gryczaną, pszenicę, słonecznik a także czerstwe,
białe pieczywo. Lubią również słoninę.
NAJCIEKAWSZE INFORMACJE O TYM PTAKU/GATUNKU
(dowolna ilość tekstu - liczy się kreatywność)
Gawron to powszechnie występujący w Polsce ptak, przez niektórych określany jako wrona, co jest
oczywiście wielkim błędem. Jest ptakiem wędrownym, jednak nie odlatuje na zimę bardzo daleko.
Gawrony z Polski zimują w Czechach, czy też w innych mało odległych krajach, jednak na ich miejsce
do naszego kraju, bardzo często przylatują gawrony z rejonów północy i z Azji.
Ciekawostką jest fakt pozostawiania około 20 % populacji na miejscu – nie wylatują one na zimę.
Gawrony, ptaki z rodziny krukowatych są w Polsce gatunkiem widocznym i słyszanym, wydają
bowiem z siebie charakterystyczne dźwięki. Od lat odnotowuje się spadek populacji gawronów –
między innymi dlatego gawrony są uznawane za ptaki podlegające częściowej ochronie gatunkowej.
Ponad 2000 lat temu Ezop opisał w bajce, jak spragniona wrona wrzuciła do dzbana kamienie. W ten
sposób sprytny ptak podniósł poziom wody i mógł się napić. Potrzeba jest matką wynalazku, a bajka
Ezopa - oparta na obserwacji prawdziwego zachowania ptaków. Udowodniły to badania brytyjskich
naukowców. Gawrony posługują się narzędziami nie gorzej, od szympansów. Potrafią je samodzielnie
wykonać, dostosowywać do różnych zadań, a nawet korzystać w określonej kolejności z dwóch
przyrządów.
Badacze z Queen Mary, University of London i Uniwersytetu w Cambridge przeprowadzili serię
eksperymentów z ptakami trzymanymi w niewoli. Okazało się np., że bez wcześniejszego treningu
ptaki potrafiły wybrać kamień właściwej wielkości, by zrzucić go przez rurkę (przypominającą tę w
malakserze) na platformę, która opadała, uwalniając przy okazji robaka. W zależności od wybranego
scenariusza gawrony posługiwały się bezbłędnie dużym i ciężkim, małym i lekkim bądź wydłużonym
kamieniem. Zawsze dobierały więc odpowiedni kształt oraz rozmiar. Dzięki temu udawało im się
osiągnąć ten sam cel za pomocą różnych środków, co oznacza sporą elastyczność działania.
Posługując się hakiem, gawrony wyciągały pokarm z tub o zróżnicowanym kształcie. Co więcej,
potrafiły wygiąć prosty kawałek druta, aby sobie ten hak stworzyć.