Gawron

OPIS ZDJĘCIA
(prosimy dołączyć do każdej wysłanej fotografii)
Załącznik nr 2 do Regulaminu konkursu fotograficznego pt. „Ptaki zimujące w kraju. Zdjęcia,
zwyczaje, wiedza.”
IMIĘ I NAZWISKO AUTORA ZDJĘCIA
Marek Bigaj
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
TYTUŁ ZDJĘCIA
…Gawron…………………………………………………………………………………………………………………………………………………
DATA WYKONANIA ZDJĘCIA
29 11 2015
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
MIEJSCE WYKONANIA ZDJĘCIA (miejscowość lub jej okolice np. las, rzeka; powiat)
Park Skaryszewski w Warszawie – Pole Elekcyjne nad Kanałkiem Kamionkowskim
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
GATUNEK PTAKA (nazwa polska)
gawron zwyczajny (Corvus frugilegus frugilegus)
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
PROSZĘ OPISAĆ CZYM SIĘ ŻYWI TEN PTAK (maksimum 400 znaków bez spacji)
W okresie jesienno-zimowym przeważnie pokarm roślinny w postaci ziaren i kiełków zbóż, bulw, nasion
traw, owoców, odpadków kuchennych, natomiast w okresie letnim zjada bardzo dużo owadów i ich larw
(zwłaszcza chrząszczy i motyli), dżdżownice i inne bezkręgowce, ale także gryzonie, jaszczurki, żaby,
pisklęta, jaja innych ptaków i padlinę. Skład diety jest uzależnionych od lokalnych warunków i pory roku.
Zjadają więcej pokarmu roślinnego niż wrony, w tym kiełkujące nasiona.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
JAK MOŻNA DOKARMIAĆ GO ZIMĄ (maksimum 400 znaków bez spacji)
Z dokarmianiem gawronów nie ma absolutnie żadnego problemu ponieważ jest ptakiem niemal
wszystko żernym. Jest raczej natrętnym bywalcem karmników, niż oczekiwanym gościem.
Z uwagi na swoje rozmiary oraz agresywny styl bycia, wygania niemal wszystkie ptaki , które
dokarmiamy tym okresie. Jeżeli zdecydujemy się na jego dokarmianie to powinniśmy podawać :
kawałki nie zjedzonego pieczywa, kasze jęczmienną lub gryczaną, słonecznik, pokarmy dla papug,
słoninę , kości z pozostałością mięsa, tłuszczu czy łoju, sam smalec, margarynę oraz wszelkie
pozostałości z naszego stołu.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
NAJCIEKAWSZE INFORMACJE O TYM PTAKU/GATUNKU
(dowolna ilość tekstu - liczy się kreatywność)
Gawrony są bardzo inteligentnymi ptakami. Potrafią używać narzędzi( małe patyczki, długie igły
sosnowe itp.), a także dostosowywać je do swoich potrzeb ( do wydłubywani np. korników, larw
itp. ). W Polsce to średnio liczny ptak lęgowy. Spotkać go można w całym kraju, choć rozmieszczony jest
nierównomiernie. W górach dolatuje do 900 m n.p.m. Obecnie duża populacja występuje w
Wielkopolsce – 30 000 par i na Śląsku – 20 000. Dość częste stanowiska odnotowano na Kielecczyźnie,
Podlasiu i Mazowszu. Licznie zamieszkuje duże miasta jak Kraków (ponad 1000 par lęgowych) i Lublin
(3000). Gawron to ptak wędrowny - przylatuje w marcu, a odlatuje w październiku lub listopadzie. Z tej
rodzimej populacji około 20% ptaków pozostaje w kraju na zimę, a reszta ten okres spędza w Czechach,
Austrii, Szwajcarii, Niemczech i Francji. Zimą na terenie kraju licznie przebywają ptaki pochodzące z
północnego wschodu (przylatują w październiku i listopadzie i odlatują w marcu i kwietniu), w niektórych
miejscach ich przyloty są masowe. Do XIX wieku w Wielkopolsce, Śląsku i na ziemi lubuskiej istniały
kolonie lęgowe tych ptaków, które liczyły tysiące osobników. Aktywne niszczenie miejskich kolonii
gawronów powodowało duże zmiany w liczebności lokalnych populacji. Proces ten ustał w latach 80. XX
wieku i od tej pory ich liczba się zwiększa. Niemniej w wyniku monitoringu w pierwszym dziesięcioleciu
XXI w. stwierdzono zauważalny trend spadkowy liczebności polskiej populacji gawrona. W promieniach
słonecznych - gawron mieni się metalicznie fioletowo, podczas gdy wrona czarna połyskuje na zielono
lub czerwonawo. Jak się okazało, wprawdzie gawrony w oczach człowieka są całkowicie czarne, to dla
siebie nawzajem w ultrafiolecie mienią się wieloma barwami. Jest bardzo towarzyski (niezależnie od pory
roku), choć ostrożny. W mieście zimą, gdy często człowiek go dokarmia, staje się zupełnie niepłochliwy.
W wielotysięcznych stadach mieszanych znajdują się również kawki. W powietrzu porusza się lotem
wymachowym, powolnym, ale i wytrwałym. Gawrony są bardzo inteligentnymi ptakami. Potrafią używać
narzędzi, a także wytwarzać je i dostosowywać do swych potrzeb. Najdłużej żyjący gawron, którego wiek
oznaczył człowiek, miał 19 lat.
Długość ciała gawrona ok. 48 cm, rozpiętość skrzydeł 99 cm, masa ciała ok. 450 g.
Żerują te ptaki prawie wyłącznie na ziemi, po której spokojnie chodzą i skaczą. Częściej niż u innych
krukowatych gawronom zdarza się wydłubywać pokarm z gleby. Zimą pokarmu szukają na polach,
zwłaszcza gdy nie ma zbyt grubej pokrywy śnieżnej. Powodują szkody rolnikom, gdyż wybierają
kiełkujące nasiona zbóż. Pewnym jednak "zadośćuczynieniem" jest jednoczesne zbieranie
spoczynkowych stadiów owadów i łowienie norników zwyczajnych. Wiosną kroczą po przeoranej ziemi
za traktorem i zbierają odsłonięte pędraki. W miastach nierzadko odwiedzają wysypiska śmieci. Życie w
kolonii nie tylko przynosi korzyści ze względu na większe szanse obronienia się przed wrogiem. Istnieje
też prawdopodobieństwo, że jeden z towarzyszy znajdzie pożywienie nie tylko dla siebie, ale i dla
pozostałych uczestników stada.
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ochroną gatunkową częściową.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….