01 - Przywitanie obrazu i relikwii

PRZYWITANIE OBRAZU I RELIKWII
1. O ustalonej godzinie przyjazdu samochodu-kaplicy z obrazem, przy kościele, domu
parafialnym lub innym wybranym miejscu, ustawia się procesja w następującym porządku:
ministranci z kadzielnicą i łódką,
ministrant z krzyŜem w otoczeniu dwóch ministrantów ze świecami,
wierni z chorągwiami oraz feretronami,
ministranci i lektorzy, asysta,
siostry zakonne,
księŜa w stroju chórowym,
proboszcz w komŜy, stule i kapie koloru białego,
ksiądz biskup (lub delegat biskupa).
wierni do niesienia obrazu i relikwii (np. ojciec rodziny, matka rodziny, przedstawiciele
młodzieŜy lub innych stanów),
2. Na kilka minut przed przyjazdem samochodu-kaplicy biją dzwony (wyciszają się z
chwilą przyjazdu samochodu).
3. Po przyjeździe samochodu-kaplicy wyznaczone osoby biorą obraz i relikwie. Procesja rusza do świątyni w następującym porządku: asysta, kapłani, ksiądz proboszcz i biskup, feretrony z relikwiami, feretron z obrazem, wierni. W tym czasie lud śpiewa: Twemu Sercu cześć
składamy lub inną pieśń stosowną do okresu liturgicznego.
4. Po przyjściu do kościoła obraz i relikwie naleŜy ustawić w prezbiterium obok ołtarza. Następnie proboszcz nakłada kadzidło i okadza obraz oraz relikwie dwoma pojedynczymi rzutami kadzielnicy. W tym czasie lud śpiewa: Święty BoŜe lub inny śpiew.
5. Po okadzeniu Obrazu diakon lub kapłan odczytuje Ewangelię. MoŜna wybrać
jedną z poniŜszych propozycji.
EWANGELIA (Łk 1,39-47)
Słowa Ewangelii według św. Łukasza.
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego
miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła ElŜbietę. Gdy
ElŜbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch
Święty napełnił ElŜbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś
między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądŜe mi to, Ŝe Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał
w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, Ŝe spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Wtedy Maryja
rzekła: Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Oto słowo Pańskie.
EWANGELIA (J 19,31-34)
Słowa Ewangelii według św. Jana.
PoniewaŜ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyŜu
w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem - śydzi prosili Piłata, aby
ukrzyŜowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc Ŝołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyŜowani. Lecz
gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, Ŝe juŜ umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z
Ŝołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.
Oto słowo Pańskie.
EWANGELIA (Łk 24,13-21.28-32)
Słowa Ewangelii według św. Jana.
Tego samego dnia dwaj (uczniowie) byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co
się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliŜył się i
szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak Ŝe Go nie poznali. On zaś ich
zapytał: CóŜ to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni. A
jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało. Zapytał ich:
CóŜ takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był
prorokiem potęŜnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i
nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyŜowali. A myśmy się spodziewali, Ŝe On
właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś juŜ trzeci dzień, jak się
to stało.
Tak przybliŜyli się do wsi, do której zdąŜali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: Zostań z nami, gdyŜ ma się ku wieczorowi i dzień
się juŜ nachylił. Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu,
wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się
otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: Czy
serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?
Oto słowo Pańskie.
6. Po odczytaniu Ewangelii ksiądz proboszcz odmawia modlitwę ku czci Chrystusa.
MoŜe posłuŜyć się jedną z poniŜszych modlitw lub ułoŜyć własną.
Bądź uwielbiony, Panie, który jesteś, który byłeś i który przychodzisz. Ukryty w
łonie Maryi przyszedłeś do ElŜbiety napełniając ją i całą jej rodzinę Duchem Świętym.
Ty nieustannie nawiedzasz nas w sakramentach świętych, w głoszonym słowie, w
drugim człowieku. Dziś witamy Cię z pokorą i miłością jako Miłosiernego Zbawiciela.
Wpatrujemy się w Twój wizerunek, w którym ukazujesz się jako Ten, który idzie ku
nam i nam błogosławi.
Prosimy Cię, o Panie, przyjdź. Z radością otwieramy dla Ciebie drzwi naszych
serc. Zapraszamy Cię dla naszych rodzin, do naszych wspólnot modlitewnych i apostolskich, do naszych miejsc pracy i odpoczynku, do całego naszego Ŝycia, naznaczonego często cierpieniem i uwikłanego w róŜnorodne słabości. Przyjdź, miłosierny Jezu
i ulecz to, co chore, umocnij to, co słabe, oczyść to, co zabrudzone, zjednocz to, co
podzielone, rozraduj to, co smutne, naprostuj to, co zagmatwane, rozjaśnij to, co pozo-
2
staje w ciemności. Odnów nasze Ŝycie i uczyń nas swoimi świadkami. Który Ŝyjesz i
królujesz na wieki wieków. Amen.
Święta Siostro Faustyno, módl się za nami.
Błogosławiony Janie Pawle II, módl się za nami.
albo - szczególnie jeśli była odczytana Ewangelia o przebitym boku Jezusa
Z Twego przebitego boku, miłosierny Zbawicielu, wypłynęła krew i woda. Twe
boskie Serce jest niewyczerpanym źródłem miłości, która wyrywa człowieka z mocy
zła i wprowadza w świat Boga. W swej nieskończonej miłości zechciałeś, o Panie, aby
nasza epoka była w szczególny sposób naznaczona tajemnicą Twego miłosierdzia. Ten
odwieczny dar, którym obdarzałeś wszystkie pokolenia, zajaśniał teraz nowym blaskiem. Przez świętą Siostrę Faustynę przypomniałeś światu wielkość Twego miłosierdzia i nauczyłeś nas jeszcze gorliwiej zanurzać się w Twej miłosiernej miłości. Przez
Ŝycie i nauczanie, przez śmierć i beatyfikację Jana Pawła II, wezwałeś nas, abyśmy
rozpalali w naszych sercach ogień miłosierdzia i odwaŜnie nieśli go innym ludziom,
gdyŜ tylko wtedy świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście.
Pragniemy, miłosierny Jezu, aby święty czas nawiedzenia, który rozpoczynamy
w naszej wspólnocie parafialnej, był czasem rozpalania zapału modlitewnego i apostolskiego w kaŜdym z nas. Niech spełnia się, o Panie, Twoje pragnienie, aby ogień,
który płonie w Twoim Sercu, rozprzestrzeniał się szeroko i przemieniał nasze codzienne Ŝycie. Naucz nas być miłosiernymi wobec wszystkich, z którymi się spotykamy. Niech nie braknie nam miłosiernego słowa, niech kaŜdy z nas gorliwie spełnia
czyny miłosiernej miłości, niech w naszej wspólnocie nigdy nie ustaje modlitwa wypraszająca dla świata Twoje miłosierdzie. Który Ŝyjesz i królujesz na wieki wieków.
Amen.
albo - szczególnie jeśli była odczytana Ewangelia o uczniach z Emaus
Słowa Ewangelii, której wysłuchaliśmy, wprowadzają nas, o Panie, w ten szczególny czas łaski. Długo czekaliśmy na tę chwilę. Przygotowywaliśmy się przez modlitwę, rekolekcje, sakrament pokuty i wiele innych działań. Pragniemy, aby czas nawiedzenia, który przeŜywamy, był rozmową kaŜdego z nas z Tobą. Rozmową podobną do
tej, jaką prowadziłeś z uczniami idącymi do Emaus. Ty chcesz nas słuchać, chcesz
usłyszeć naszą opowieść o problemach, które przeŜywamy, o trudnościach, z którymi
nie dajemy sobie rady, o smutku, który wciska się w naszą duszę. Chcesz takŜe do nas
mówić, wyjaśniać nam to, czego nie rozumiemy, umocnić naszą nadzieję, gdy ona się
chwieje, rozpalić płomyk miłości, który jest naraŜony na zdmuchnięcie przez Ŝyciowe
zawieruchy.
Pragniemy, aby w czasie tej rozmowy, która będzie trwała całą dobę, nasze serca
coraz bardziej pałały, by biły mocniej, gdy będziemy doświadczać niezwykłej mocy
Twego miłosierdzia. Spraw, o Panie, aby kaŜdy członek naszej wspólnoty parafialnej
przyłączył się do tej modlitwy. PomóŜ dorosłym i młodzieŜy, dzieciom i ludziom starszym wypowiedzieć swoje nadzieje i rozczarowania. PomóŜ wszystkim usłyszeć Twoje słowa oświecające umysł i przyjąć łaskę przemieniającą serce. Napełnij nas swoim
Duchem, aby nasza rozmowa z Tobą zakończyła się podobnie, jak tak, którą prowadziłeś z uczniami idącymi do Emaus. Niech kaŜdy z nas rozpozna Cię na nowo przy
3
łamaniu chleba i pełen zapału wraca do swego świata, aby opowiadać radosną nowinę
o Twoim zmartwychwstaniu. Który Ŝyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Święta Siostro Faustyno, módl się za nami.
Błogosławiony Janie Pawle II, módl się za nami.
7. Następuje śpiew: Jezu, ufam Tobie. W czasie śpiewu przedstawiciele parafii składają
kwiaty przed obrazem Jezusa Miłosiernego. Zaleca się równieŜ umieszczenie przed obrazem
lampionu. Będzie on płonął w czasie trwania nawiedzenia, a po jego zakończeniu pozostanie
w kościele parafialnym jako jeden ze znaków, przypominających o potrzebie przekazywania
światu ognia miłosierdzia.
8. Następnie kapłani udają się do zakrystii, wkładają strój liturgiczny i rozpoczyna się
celebracja Eucharystii. W tym czasie zgromadzeni wierni śpiewają pieśni.
4