KONCEPCJA URUCHOMIENIA I FUNKCJONOWANIA ZAKŁADU
Transkrypt
KONCEPCJA URUCHOMIENIA I FUNKCJONOWANIA ZAKŁADU
KONCEPCJA URUCHOMIENIA I FUNKCJONOWANIA ZAKŁADU CUKIERNICZEGO W NOWYM OBIEKCIE PRODUKCYJNYM Opracowano dla potrzeb kredytowania i oceny przedsięwzięcia inwestycyjnego Łódź, czerwiec 2004 SPIS TREŚCI I. Cel i zakres opracowania …………………………………………………………. 2 II. Informacje o inwestorze i prowadzonej działalności ………………………... 3 III. Opis inwestycji, prac adaptacyjnych i uruchomienie zakładu ..................... 4 IV. Struktura produkcji i sprzedaŜy, rynek odbiorców …………………………... 7 V. Kalkulacja kosztów operacyjnych i inwestycyjnych ..................................... 9 VI. Projekcje sprawozdań finansowych i rachunku zwrotu nakładów ……….. 10 VII. Potrzeby kredytowe i sposób zabezpieczenia roszczeń ……………………. 11 W załączeniu: Tabela 1 Prognoza sprzedaŜy dla wyrobów ciastkarskich i cukierniczych Tabela 2 PrzybliŜony cennik na wyroby Tabela 3 Przyrost wartości sprzedanej produkcji zakładu Tabele 4-6 Prognozy bilansu, rachunku wyników i przepływów pienięŜnych Tabela7 Podstawowe wskaźniki sytuacji ekonomicznej Tabela 8 Rachunek dyskonta przepływów i zwrotu nakładów inwestycyjnych 1 I. Cel i zakres opracowania Przedmiotem uruchomienia niniejszego opracowania działalności wytwórczej jest przedstawienie zakładu cukierniczego w nowym koncepcji obiekcie produkcyjnym. Wykorzystywane w chwili obecnej budynki, zlokalizowane w Łodzi przy ulicy Pługowej 153/4, są dzierŜawione od osoby prywatnej, co powoduje konieczność ponoszenia stałych wysokich kosztów w skali miesiąca a takŜe wiąŜe się z pewnymi ograniczeniami w zakresie zwiększania skali przerobu masy cukierniczej. Stan techniczny obecnie zajmowanego lokalu i występujące przeszkody w jego adaptacji do wymogów sanitarnych oraz higieny Ŝywności obowiązujących w zakładach przemysłu spoŜywczego na obszarze Unii Europejskiej uniemoŜliwiają pełne konkurowanie na rynkach krajowych i zagranicznych. Wprowadzone przepisy dają okres przejściowy na zorganizowanie zaplecza i wprowadzenia procedur kontroli produkcji zgodnych z wytycznymi unijnymi, dyrektywami wspólnego rynku. Uruchomienie zakładu cukierniczego w nowej lokalizacji, po dokonaniu stosownych modernizacji i ulepszeń, pozwoli na dostosowanie się do standardów właściwych dla branŜy spoŜywczej, programu monitoringu i kontroli bezpieczeństwa Ŝywieniowego produktów HACCP oraz Dobrej Praktyki Produkcyjnej i Higienicznej. Rozpoczęcie produkcji we własnym budynku daje szansę uniezaleŜnienia się od warunków narzucanych przez wynajmującego lokal i ewentualnych zmian wysokości stawek najmu. Uzyskane oszczędności w czynszu pokryją gros kosztów kredytowania i spłatę ceny nieruchomości w okresie pięcioletnim. Zmodernizowane, większe zaplecze produkcyjne, ma sprzyjać zwiększeniu wolumenu produkcji i sprzedaŜy wyrobów cukierniczych, wprowadzaniu dodatkowych asortymentów i rozwijaniu dalszej działalności. Celem nadrzędnym projektu jest wskazanie stopnia zyskowności i prezentacja rachunku zwrotu nakładów dla prowadzonego przedsięwzięcia w związku z potrzebą pozyskania zewnętrznych źródeł finansowania na zakup obiektu. Do analizy efektywności działań inwestycyjnych i produkcyjnych określono potrzeby kapitałowe i wartości sprzedaŜowe niezbędne kosztochłonność procesu dla zachowania wytwórczego bieŜącej oraz płynności poziomy zakładu. zadłuŜenia Oceniono gwarantujące wypłacalność przedsiębiorstwa w prognozowanym okresie. 2 II. Informacje o inwestorze i prowadzonej działalności Inwestorem, wnioskującym o kredyt inwestycyjny na zakup nieruchomości gruntowej z naniesionym obiektem produkcyjno-magazynowym, jest Zakład Cukierniczy Brygidy Kobyłeckiej. Przedsiębiorstwo prowadzi działalność od 2002 roku zajmując się wytwarzaniem oraz sprzedaŜą hurtową i detaliczną ciast, ciastek, wyrobów cukierniczych, spoŜywczych i innych artykułów przemysłowych. Właścicielką przedsiębiorstwa od początku jego funkcjonowania jest pani Longina Pastusia, z wykształcenia mgr inŜ. chemii spoŜywczej. Zakład znajduje się obecnie w swojej drugiej lokalizacji (wcześniej wynajmował pomieszczenia przy ulicy Wojska Polskiego w Łodzi) a w końcu lipca tego roku zamierza wprowadzić się do własnej siedziby i docelowego miejsca prowadzenia produkcji przy ulicy Wiertniczej 18. Przedsiębiorstwo posiada na wyposaŜeniu własne urządzenia do wyrabiania i ulepszania mas ciastkarskich (piec, miesiarka, nadziewarka, ubijaczka, stoły do pracy). Niektóre z tych urządzeń z uwagi na częściowe wyeksploatowanie (wiek od 7 do 10 lat) oraz planowaną przeprowadzkę będzie zastępowana nowszymi egzemplarzami. Firma dysponuje środkami transportu, którymi dostarcza wyroby odbiorcom: samochody Polonez Truck Izoterma i Fiat Ducato (własne) oraz dwa samochody dostawcze Fiat Doblo Cargo (finansowane w kredycie i poprzez leasing). Planowane jest uzupełnienie taboru o jeszcze jeden samochód dostawczy pod koniec 2006 roku. Przedsiębiorstwo zatrudnia obecnie 15 osób, w tym 10 pracowników bezpośrednio produkcyjnych na pół etatu, którzy pracują w systemie dwuzmianowym. Zdarzenia gospodarcze są ewidencjonowane w ksiąŜce przychodów i rozchodów, przychody rozliczane na zasadach ogólnych poprzez rejestr sprzedaŜy VAT, natomiast księgowość i rozrachunki podatkowe prowadzi zewnętrzne Biuro rachunkowe „Rachuba” z Łodzi. Zakład terminowo odprowadza za pracowników składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i FGŚP oraz reguluje wszelkie zobowiązania budŜetowe. Działalność podmiotu charakteryzuje ciągły wzrost, zarówno po stronie wielkości produkcji, pozyskiwania kontrahentów, zwiększania sprzedaŜy oraz osiągania dochodów. Przedsiębiorstwo planuje dalszy rozwój, na co wskazuje obserwowane zapotrzebowanie na wyroby wśród obecnych i nowych odbiorców, co będzie realizować poprzez inwestycje i rozszerzanie oferowanych asortymentów. 3 III. Opis inwestycji, prac adaptacyjnych i uruchomienia zakładu Przedmiotem inwestycji jest budynek byłej piekarni mechanicznej, połoŜony na granicy łódzkich dzielnic Julianów i Arturówek, znanych z korzystnych walorów środowiskowych i lokalizacyjnych (tereny zielone, dobry dojazd do centrum miasta). Dostęp do nieruchomości moŜe być realizowany od ulicy Paździerzowej (wjazd na teren przez bramę) i od ulicy Klonowicza (wejście do magazynu surowca i produktów). Budynek piekarni o powierzchni 228 m2, zajmujący osobną działkę o powierzchni 445 m2, został notarialnie nabyty przez inwestora od państwa Kubickich. Nabywca wniósł przedpłatę na poczet umowy zakupu nieruchomości w wysokości 50.000 zł a pozostała naleŜność w kwocie 200.000 zł będzie płatna po uregulowaniu stanu prawnego gruntu w Wydziale Geodezji i Katastratu UMŁ. Uzyskanie zgody na wyodrębnienie działki z naniesionym budynkiem po wyłączeniu współwłasności dotychczasowych właścicieli, odpowiadającej miejscowym planom zagospodarowania przestrzennego, ma nastąpić w sierpniu 2004 r. Obecnie na terenie byłej piekarni tradycyjnej inwestor prowadzi roboty adaptacyjne związane z remontem pomieszczeń i przystosowaniem obiektu do norm i przepisów obowiązujących na terenie Unii Europejskiej. W szczególności roboty te obejmują wymianę stolarki wewnętrznej i zewnętrznej, modernizację i rozbudowę sanitariatów, montaŜ ścianek działowych oraz wymianę niezbędnych instalacji. Prowadzone prace są związane z koniecznością spełnienia przez przedsiębiorstwa i zakłady z branŜy spoŜywczej standardów wytyczonych przez program HACCP. Zgodnie bezpieczeństwa z przyjętymi zdrowotnego załoŜeniami produktu przewiduje Ŝywnościowego on zagwarantowanie dzięki właściwemu zidentyfikowaniu, skontrolowaniu i ocenie róŜnych typów zagroŜeń istotnych dla jego bezpieczeństwa. Zalecenie stosowania systemu HACCP w sektorze Ŝywnościowym określa Dyrektywa Unijna nr 93/43/EEC z czerwca 1993 r. w sprawie higieny środków spoŜywczych. Ustawa z dnia 11 maja 2001 roku o warunkach zdrowotnych Ŝywności i Ŝywienia nakładała obowiązek wdroŜenia systemu HACCP na duŜe i średnie przedsiębiorstwa, natomiast ustawa z dnia 30 października 2003 roku o warunkach zdrowotnych nałoŜyła obowiązek wdroŜenia systemu HACCP we wszystkich zakładach przemysłu spoŜywczego z chwilą akcesji do Unii Europejskiej. 4 Właściwa organizacja zaplecza produkcyjnego i infrastruktury technologicznej stanowi pierwszy etap przygotowania do wdroŜenia programu HACCP i stosowania Dobrej Praktyki Produkcyjnej (ang. GMP). W praktyce jest to cały proces zaczynając od zaopatrzenia w surowce - magazynowanie - produkcję - pakowanie i znakowanie magazynowanie gotowego wyrobu i jego dystrybucję łącznie z kontrolą jakości. System dobrze zaplanowany stwarza gwarancję, Ŝe kaŜda operacja jest wykonywana poprawnie. Aby te zadania zrealizować naleŜy podjąć szereg działań podstawowych. Procesy wytwarzania muszą być prowadzone w odpowiednio przystosowanych pomieszczeniach wyposaŜonych w niezbędne instalacje, urządzenia i maszyny. Ponadto wytwórca musi dysponować wyszkolonym personelem przygotowanym do realizacji zadań produkcyjnych i kontrolnych. Niezwykle waŜnym jest obszar higieny produkcji, miejsca pracy i osobistej pracowników. W przedsiębiorstwie powinien funkcjonować zaplanowany system monitorowania higieny, a rezultaty pomiarów i analiz zapisane w raportach stanowią dokumentację realizacji programu sanitarnego. Przy wdraŜaniu działań HACCP trzeba przeprowadzić szczegółową analizę zagroŜeń na wszystkich etapach łańcucha Ŝywnościowego i wskazać moŜliwe do zastosowania działania prewencyjne. Zabudowania, pomieszczenia produkcyjne i laboratoryjne łącznie z technicznym wyposaŜeniem a takŜe zatrudniony personel stanowią wyznaczniki określające kolejne obszary funkcjonowania Dobrej Praktyki Produkcyjnej (GMP) w zakresie organizacji wytwórni, dokumentacji, szkoleń, auditów, kwalifikacji i walidacji. Kolejnym elementem dostosowania do standardów unijnych oraz utrzymywania jakości produkowanych wyrobów jest program Dobrej Praktyki Higienicznej (ang. GHP), który wdraŜają wytwórnie Ŝywności i zakłady Ŝywienia. DPH - to higieniczne aspekty GMP, które dotyczą produkcji, obrotu Ŝywnością w warunkach higienicznych i obejmuje takie zagadnienia jak: • stan sanitarny zakładu oraz jego otoczenia, z uwzględnieniem pomieszczeń produkcyjnych, socjalnych i magazynowych • uŜytkowanie maszyn i urządzeń w kontakcie z Ŝywnością w higieniczny sposób • jakość wody stosowanej w zakładzie, procesy mycia i dezynfekcji • kontrola obecności szkodników, usuwanie odpadów i ścieków • higiena i kwalifikacje pracowników • prowadzenie dokumentacji dotyczącej stosowania i przestrzegania zasad higieny. 5 Zakończenie wszelkich prac adaptacyjnych zaplanowano na koniec lipca 2004 r. W tym terminie powinien rozpocząć się montaŜ urządzeń produkcyjnych (pieca cukierniczego, miesiarki do ciasta, dzieŜy i nadziewarki), wyposaŜanie pomieszczeń magazynowych, socjalnych i sanitarnych. Rozruch zakładu przewidziany jest na miesiąc sierpień a osiągnięcie pełnych zdolności produkcyjnych we wrześniu 2004 r. Do końca bieŜącego roku przewiduje się zwiększenie wolumenu produkcji (wobec obecnie realizowanej średniej miesięcznej) oraz poszerzenie oferty wytwarzanych produktów. Dla rozszerzenia struktury ilościowo-asortymentowej produkowanych wyrobów niezbędne będzie zatrudnienie dodatkowo dwóch lub trzech pracowników zmianowych (docelowo w miesiącu grudniu przed okresem zwiększonych zamówień świątecznych). Przedsiębiorstwo planuje równieŜ utworzenie stanowiska brygadzisty/kierownika, który będzie sprawował nadzór nad produkcją oraz jakością wytwarzanych produktów. W perspektywie kolejnych lat, po wdroŜeniu programów HACCP i GMP oraz dalszego rozwijania skali działalności, funkcje kontroli technologicznej, higieny sanitarnej a takŜe zabezpieczenia jakości wyrobów przejmie samodzielny specjalista ds. auditów i kontroli. Rysunek 3. Schemat wdroŜenia i funkcjonowania programów HACCP, GHP i GMP 6 IV. Struktura produkcji i sprzedaŜy, rynek odbiorców Zakład Cukierniczy Longiny Pastusi produkuje bogaty asortyment wyrobów cukierniczych i ciastkarskich. W ofercie znajdują się róŜnego rodzaju wypieki luzem (pączki i bułki), ciastka krojone sprzedawane na sztuki (francuskie, deserowe, wz-tki, szarlotki, torciki) oraz ciasto odwaŜane na kg (serniki, jabłeczniki, babki, rolady). W procesie wytwórczym stosowane są wysokogatunkowe tłuszcze, polewy i polepszacze. Technologia umoŜliwia umieszczanie wzorów na produktach oraz wykonywanie zamówień specjalnych zgodnie z Ŝyczeniami klientów (stosowanie wybranych dodatków i przypraw). Miesięczne wielkości przerobu, w zaleŜności od pory roku i przypadających okresów świątecznych (zwiększone obroty) mieszczą się w przedziale 16,5 – 17 ton (średnia w 2004 r.). W kolejnych latach prognozy, z uwagi na modernizację zakładu i wymianę urządzeń, planowany jest sukcesywny wzrost sprzedaŜy (średnio o 5-10% rocznie). Dominujący ilościowy i wartościowy udział w przerobie mają obecnie bułki słodkie, owocowe i pączki, średnio 75 tys. sztuk w skali miesiąca (wartości około 45 tys. zł w cenie sprzedaŜy). Prognozuje się, iŜ wielkości te wzrosną w okresie 5 lat przynajmniej do 88 tys. sztuk i wartości netto 55 tys. zł miesięcznie. Drugim istotnym asortymentem dla skali obrotu jest sprzedaŜ wysokowartościowych ciast waŜonych, gdzie wyrabiana masa wynosi 3,5 tony w miesiącu przy średniej sprzedaŜy 32-33 tys. zł miesięcznie. Szacuje się, Ŝe ten segment produkcji powinien sukcesywnie rosnąć (dzięki widocznemu zapotrzebowaniu rynku i przystosowania zaplecza technicznego), osiągając miesięczny poziom produkcji 4,2 tony i wartość sprzedaną blisko 40 tys. zł w końcu 2009 r. Prognozowane ilości i wartości produktów do wytworzenia na lata 2004-2005 podaje tabela 1. Są to ostroŜne szacunki biorąc pod uwagę dotychczasową dynamikę wzrostu sprzedaŜy w ostatnich dwóch latach działalności. W tabeli 2 zamieszczono orientacyjny cennik na produkowane wyroby ze średnimi cenami dla głównych typów wyrobów ciastkarskich i cukierniczych. Dokonany podział na grupy asortymentowe stanowi pewne przybliŜenie z uwagi na posiadanie przez zakład w ofercie blisko 100 róŜnych produktów. Natomiast w tabeli 3 porównano miesięczne przychody obserwowane w latach 2002-2004. Daje się zauwaŜyć stały wzrost obrotów w kolejnych okresach oraz występowanie dwóch sezonów zwiększonej sprzedaŜy w ciągu roku (grudzień – BoŜe Narodzenie, marzec/kwiecień – Wielkanoc). Przyrost wartości realizowanej sprzedaŜy liczony rok do roku przekracza 30%. Zakład Cukierniczy sukcesywnie poszerza krąg stałych odbiorców oraz wielkości uzyskiwanego przychodu. W chwili obecnej posiada ponad 80 współpracujących kontrahentów na produkty ciastkarskie i cukiernicze. Wśród klientów przedsiębiorstwa znajdują się sklepy i hurtownie spoŜywcze, cukiernie, zakłady opieki zdrowotnej, ośrodki edukacyjne. Do odbiorców hurtowych trzeba zaliczyć PHU Warimex Sp. z oo. posiadający dwa sklepy w holenderskiej sieci LIDL, Cukiernię „Wacuś” (stoisko na terenie „Carrefur”), Delikatesy Zibi oraz sieć sklepów „Dobre ceny”. Firma przeprowadza równieŜ znaczną część obrotów przez własny sklep firmowy zlokalizowany w wynajmowanych pomieszczeniach w Łodzi przy ulicy Zachodnie 3a. Udzielane terminy płatności zamykają się między 14 a 30 dniami, jednak ponad 60% sprzedaŜy jest rozliczana gotówkowo. Dzięki temu nie występują problemy z płynnością finansową, tym bardziej, Ŝe okres realizacji zleceń nie przekracza dwóch dni roboczych (większość zamówień jest wykonywana z dnia na dzień), co bardzo skraca cykl inkasa naleŜności. W obecnej lokalizacji zakład nie składuje duŜych zapasów surowca i materiałów do produkcji, jedynie ilości wystarczające na bieŜące potrzeby (rotacja zapasów wynosi około jednego tygodnia). Wskaźnik ten będzie rosnąć wraz z rozwijaniem skali przerobu oraz z uwagi na posiadanie lepszego zaplecza magazynowego w nowym obiekcie (docelowo planowane wyposaŜenie w chłodnie). W perspektywie najbliŜszych lat przedsiębiorstwo planuje rozbudować ofertę asortymentową, poszerzyć bazę odbiorców oraz zwiększyć wartości sprzedaŜowe. Efekty wzrostowe i przełoŜenie na wyniki operacyjne powinny być juŜ zauwaŜalne w 2005 roku i będą się wiązały z wdroŜeniem systemów HACCP/GHP, poprawą konkurencyjności oraz jakości proponowanych wyrobów. Jednocześnie sprzedaŜ gotówkowa będzie częściowo zastępowana rozliczeniami bezgotówkowymi w odniesieniu do klientów, z którymi zostanie utrwalona współpraca. Na podniesienie rentowności w kolejnych latach wpłynie wzrost udziału wytwarzanych ciast i tortów na wagę, które charakteryzuje wyŜsza wartość dodana. Na obecnym etapie rozwoju Zakład Cukierniczy nie zamierza wchodzić ze sprzedaŜą bezpośrednią do sieci sklepów i supermarketów z uwagi na utrudnione formy współpracy i niekorzystne sposoby rozliczeń z tymi podmiotami. Przedsiębiorstwo nie planuje rozszerzania zakresu działalności poza produkcję i sprzedaŜ w branŜy spoŜywczej. 8 V. Kalkulacja kosztów operacyjnych i inwestycyjnych Na podstawie dotychczasowego przebiegu działalności (ponad dwuletniej historii funkcjonowania zakładu) oszacowano koszty i wyniki operacyjne przedsiębiorstwa na lata 2004 – 2009. Prognozy uwzględniają podstawowe koszty rodzajowe z uwzględnieniem: a) umorzenia środków trwałych, określonego w oparciu o posiadane zasoby majątkowe oraz zakupy inwestycyjne w okresie projekcji, zgodnie z planem amortyzacji b) zakupu towarów, materiałów i surowców do produkcji, w proporcji i wielkości odpowiadającej zwiększonej skali przerobu c) usług obcych, obejmujących koszty dostaw i usług zewnętrznych, w szczególności koszty leasingu, telefonów, obsługi bankowej, wynajmu pomieszczeń sklepowych, z pominięciem płaconej dotychczas dzierŜawy za obiekty przy ulicy śołędziowej d) wynagrodzeń z narzutami, w wysokościach odpowiadających obecnemu zatrudnieniu, z załoŜonym wzrostem o nowych pracowników oraz przewidywaną indeksację płac e) pozostałych kosztów operacyjnych, obejmujących głównie zuŜycie mediów i energii (dostawy prądu, wody, gazu i odprowadzanie ścieków) i innych nie wymienionych kosztów rodzajowych. W grupie kosztów finansowych ujęto odsetki i prowizje od kredytów bankowych (obecnie obsługiwanego przez Polskie Towarzystwo Finansowe oraz nowo zaciągniętego na finansowanie inwestycji) i leasingu (w części, niefakturowanej jako wydatki operacyjne). Przyjęte oprocentowanie kredytu bankowego na zakup obiektu produkcyjnego wynosi 10% w skali roku z prowizją 1,5% od wysokości udzielonego kapitału. Projekcje kosztów rodzajowych wykonano w cenach stałych z uwagi na obserwowaną niewielką stopę inflacji (2 - 3% w skali roku) oraz brak załoŜonych wzrostów w cenach sprzedaŜy wyrobów. Ewentualne oszczędności w kosztach wytworzenia oraz sprzedaŜy produktów (koszty bezpośrednie) będą się wiązały z lepszym wykorzystaniem zasobów, wdroŜeniem programu jakości i efektem skali przy zwiększaniu produkcji. W kosztach usług obcych ujęto równieŜ orientacyjne wydatki związane z wdroŜeniem programów HACCP/GMP przez zewnętrzne instytucje doradcze. Wyniki brutto przedsiębiorstwa pomniejszono podatki dochodowe (przyjęto wzrost stopy podatku dochodowego osób prowadzących działalność gospodarczą o 1pp. rocznie) i składki ubezpieczeniowe płacone przez właściciela zakładu, co dało wyniki netto zakładu. 9 VI. Projekcje sprawozdań finansowych i rachunku zwrotu nakładów Na bazie osiągniętych w poprzednich okresach przychodów ze sprzedaŜy oraz wiąŜących się z nimi kosztami operacyjnymi oraz poniesionymi wydatkami finansowymi sporządzono: bilans, rachunek wyników i przepływów pienięŜnych przedsiębiorstwa za lata 2002-2003. Sprawozdania te powstały w oparciu o prowadzony rejestr sprzedaŜy VAT oraz dostępne dokumenty księgowe (ewidencja kosztów i wydatków, amortyzacji środków trwałych, stanów naleŜności i zobowiązań). Z uwagi na prowadzenie rozrachunków w formie uproszonej (ksiąŜka przychodów i rozchodów osoby fizycznej) dokonano pewnych oszacowań, co do stanów gotówki na koniec okresów rozliczeniowych. Stany pienięŜne wynikają wprost z rachunku cash-flow (bez ich potwierdzania z raportami kasowymi) i są pośrednio weryfikowane przez zyski w kolejnych latach obrachunkowych. Podobnie, na lata 2004 – 2009, tj. w okresie przewidywanej spłaty kredytu inwestycyjnego, wykonano projekcje podstawowych sprawozdań finansowych zakładu. Zgodnie z przyjętymi planami w bilansie uwzględniono wydatki na rzeczowe aktywa trwałe: nakłady na obiekt produkcyjny i zakupy maszyn (łącznie 350 tys. zł w 2004 r.), nabycie nowego samochodu dostawczego (60 tys. zł do końca 2006 r.) oraz modernizację taboru (razem 80 tys. zł w 2009 r.). Przyjęto częściowe finansowanie inwestycji z kredytu bankowego i środków własnych, co obrazuje rachunek przepływów pienięŜnych. Wielkości naleŜności i zobowiązań handlowych oraz zapasów materiałów są pochodną rozmiarów produkcji i sprzedaŜy w następnych latach. Zmiany stanu zobowiązań z tytułu kredytów wynikają wprost z harmonogramów spłat, natomiast obciąŜenia budŜetowe (podatek dochodowy, VAT i ZUS) z obowiązujących stawek ustawowych. Obliczono równieŜ standardowe wskaźniki ekonomiczne w grupach rentowności, płynności, rotacyjności i zadłuŜenia, obrazujące stan finansów i poprawę efektywności działania przedsiębiorstwa. Ponadto sporządzono rachunek zdyskontowanych przepływów pienięŜnych na bazie NCF uzyskując wartości NPV za lata 2004 – 2009 (wariant I) i wersję uwzględniającą wartość rezydualną obiektu inwestycyjnego na koniec 2009 r. (wariant II). Analogicznie w obu wariantach wyliczono wewnętrzną stopę zwrotu z nakładów ogółem w okresie projekcji oraz indywidualnie dla nakładów poniesionych w roku 2004. Okres zwrotu całości wydatków inwestycyjnych wyniósł 4 lata, a części wydatkowanej w bieŜącym roku (nabycie i adaptacja nieruchomości, zakupy urządzeń produkcyjnych) – 3,5 roku. Stopa IRR czysta przekracza 14% a uwzględniająca wartość rezydualną obiektu blisko 26%. 10 VII. Potrzeby kredytowe i sposób zabezpieczenia roszczeń przez inwestora W oparciu o wykonane szacunki nakładów rzeczowych w nowym obiekcie, sporządzony rachunek ekonomiczny przedsięwzięcia i działalności zakładu oraz planowane zakupy inwestycyjne w ciągu pięciu lat, określono potrzeby zewnętrznego finansowania. Z uwagi na wniesioną przedpłatę na poczet nabycia nieruchomości (50 tys. zł) oraz poniesione koszty modernizacji i remontu budynku (50 tys. zł netto) inwestor wnioskuje o przyznanie kredytu w wysokości 200 tys. zł na zapłatę pozostałej części naleŜności za obiekt inwestycji. Kwota ta będzie płatna przez kredytodawcę bezpośrednio na konto sprzedającego po ustanowieniu wymaganych zabezpieczeń. Zwrot kredytu proponowany jest w okresie 5 lat z 5-cio miesięcznym okresem karencji w spłacie kapitału. Inwestor proponuje zabezpieczyć ewentualne roszczenia banku hipotecznie na kredytowanej nieruchomości, której wartość rynkowa według wyceny przekracza 300 tys., oraz w formie poręczenia na majątku własnym (osoby fizycznej prowadzącej działalność). Udział własny w finansowaniu przedmiotu inwestycji, razem z wyposaŜeniem obiektu w urządzenia, wynosi 150 tys. zł, co stanowi 42,8% wartości nakładów początkowych w ramach realizowanego przedsięwzięcia. Poziom łącznych zabezpieczeń dwukrotnie przekroczy wielkość udzielonego kredytu wraz z odsetkami. W kolejnych latach inwestor planuje zakupy aktywów trwałych (środki transportu, maszyny i urządzenia) z kapitałów własnych oraz generowanych nadwyŜek finansowych. Codzienne zakupy operacyjne i zapłata zobowiązań krótkoterminowych będą realizowane z własnych środków obrotowych. Przedstawiony rachunek ekonomiczny zapewnia bieŜącą płynność przedsiębiorstwa, wypłacalność w zakresie obsługi posiadanych zobowiązań oraz kredytów długoterminowych. Z uwagi na obserwowany wysoki wskaźnik płynności szybkiej nie przewiduje się zaciągania kredytu obrotowego na działalność gospodarczą. W razie konieczności dokonania zakupu dodatkowych aktywów trwałych zakłada się moŜliwość pozyskania tych środków poprzez leasing. Inwestor zamierza równieŜ ubiegać się o zwrot części kosztów poniesionych na wdroŜenie programu jakości i bezpieczeństwa HACCP przyznawanych w ramach dotacji z środków unijnych obsługiwanych przez Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości. 11