Lectio z komentarzem

4
5
A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim,
ponieważ głos jego znają.
Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają
głosu obcych».
Jezus może wydawać się zbytnim optymistą, bo w każdym czasie fałszywi nauczyciele
mieli swoich naśladowców. Mimo to stwierdza, iż coś rodzaju instynktu pozwoli ludowi
Bożemu odróżnić głos prawdziwego pasterza od fałszywego.
6
Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co
im mówił.
Jeśli przypowieść nie jest wyjaśniona może wydawać się enigmatyczna. Faryzeusze
jednak nie tylko mylą się co do intuicji, oni są niezdolni do zrozumienia wydarzeń
których są świadkami. Przez to stracą owce.
7
Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam
wam: Ja jestem bramą owiec.
Dwie kolejne przypowieści (10,7.11) rozpoczynają się od zwrotu "Ja jestem".
Jezus deklaruje, iż jest bramą owiec (10,7-8), w tym samym sensie, gdy mówi "Ja
jestem drogą" (14,6). On jest jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi (1Tm 2,5;
Ef 2,18). Gdy spotkał pierwszych uczniów ogłosił im nową interpretację wizji Jakuba
odnośnie "bramy nieba" (Rdz 28,17): "Zobaczycie niebiosa otwarte" (1,51).
8
Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie
posłuchały ich owce.
Ewidentnie nie chodzi o patriarchów ani proroków lecz prawdopodobnie o zelotów,
autorów zamachów i powstań, takich jak "Barnaba" (18,40) lub Teodas czy Judasz
Galilejczyk (Dz 5,35-37), którzy przyszli przed Jezusem. Ich zbrojne działania nie
prowadziły do przyjścia Królestwa Bożego. Należą oni do tych którzy nie wchodzą do
owczarni przez bramę, ale wdzierają się inną drogą (10,1). Jan być może myśli także o
fałszywych mesjaszach pojawiających się w rodzącym się Kościele i tych
zapowiedzianych na czasy ostateczne (1J 2,18).
Tylko prawdziwy pasterz, posłany od Boga może być na trwałe rozpoznany przez lud.
Powie o tym Gamaliel w odniesieniu do Apostołów: " Jeżeli bowiem od ludzi pochodzi ta
myśl czy sprawa, rozpadnie się, a jeżeli rzeczywiście od Boga pochodzi, nie potraficie
ich zniszczyć i może się czasem okazać, że walczycie z Bogiem" (Dz 5,38-39).
9
Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę.
10
Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja
przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości.
Ten który chce żerować na innych nie przechodząc przez Jezusa. "Kto nie jest ze mną,
jest przeciw mnie" (Łk 11,23). Także każdy odpowiedzialny za wspólnotę, który
wykorzystuje swój autorytet do własnych interesów. "...Biada pasterzom Izraela, którzy
sami siebie pasą! ...Nakarmiliście się mlekiem, odzialiście się wełną, zabiliście tłuste
zwierzęta, jednakże owiec nie paśliście." (Ez 34,2-3).
Destrukcyjna działalność "złodzieja" podkreśla pozytywną rolę Jezusa. Celem jego misji
jest życie (por. 10,28).
4 NIEDZIELA WIELKANOCNA (A) J 10,1-10
I: Dz 2,14a.36-41; II: 1P 2,20b-25
1
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez
bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem.
2
Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.
3
Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce
po imieniu i wyprowadza je.
4
A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim,
ponieważ głos jego znają.
5
Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają
głosu obcych».
6
Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co
im mówił.
7
Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam
wam: Ja jestem bramą owiec.
8
Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie
posłuchały ich owce.
9
Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę.
10
Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja
przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości.
SAMUEL DORASTAŁ, A PAN BYŁ Z NIM. NIE POZWOLIŁ UPAŚĆ ŻADNEMU JEGO SŁOWU NA ZIEMIĘ
(1Sm 3:19)
1
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez
bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem.
Mi 2:12 Zaprawdę zgromadzę ciebie całego, Jakubie! Zbiorę w jedno Resztę
Izraela, umieszczę go razem jak owce w ogrodzeniu, jak trzodę w środku
pastwiska, i będzie gwarno z powodu mnóstwa ludzi.
2
3
Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.
Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce
po imieniu i wyprowadza je.
J 21:16 I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy
miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do
niego: «Paś owce moje!».
Ap 3:20 Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy,
wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.
Ps 95:7 Albowiem On jest naszym Bogiem, a my ludem Jego pastwiska i owcami
w Jego ręku. Obyście usłyszeli dzisiaj głos Jego...
4
A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim,
ponieważ głos jego znają.
Mi 2:13 Wystąpi przewodnik przed nimi, przebiją i przejdą bramę, i wyjdą przez
nią; ich król pójdzie przed nimi, Pan na ich czele.
Ps 80:2 Posłuchaj, Pasterzu Izraela, Ty, co jak trzodę wiedziesz ród Józefa. Ty,
który zasiadasz nad cherubami...
5
Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają
głosu obcych».
6
Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co
im mówił.
J 16:25 Mówiłem wam o tych sprawach w przypowieściach. Nadchodzi godzina,
kiedy już nie będę wam mówił w przypowieściach, ale całkiem otwarcie
oznajmię wam o Ojcu.
7
Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam
wam: Ja jestem bramą owiec.
J 14:6 Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie
przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.
Ps 118:20 Oto jest brama Pana, przez nią wejdą sprawiedliwi.
Mt 7:13 Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta
droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą.
14 Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest
takich, którzy ją znajdują!
8
Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie
posłuchały ich owce.
Jr 23:1 «Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce mojego
pastwiska - wyrocznia Pana. 2 Dlatego to mówi Pan, Bóg Izraela, o pasterzach,
którzy mają paść mój naród: Wy rozproszyliście moją trzodę, rozpędziliście i
nie zatroszczyliście się o nią; oto Ja się zatroszczę o nieprawość waszych
uczynków - wyrocznia Pana.
9
Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę.
J 3:17 Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale
po to, by świat został przez Niego zbawiony.
Ps 23:1 Psalm. Dawidowy. Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. 2
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie
mogę odpocząć: 3 orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych
ścieżkach przez wzgląd na swoje imię.
10
Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja
przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości.
J 5:24 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w
Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci
przeszedł do życia.
SAMUEL DORASTAŁ, A PAN BYŁ Z NIM. NIE POZWOLIŁ UPAŚĆ ŻADNEMU JEGO SŁOWU NA ZIEMIĘ
1
(1Sm 3:19)
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez
bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem.
Dosłownie: "Amen, amen". Ten uroczysty początek wskazuje na nową część mowy
Jezusa i nowy etap w jego nauczaniu.
Dosłownie "dziedziniec, zagroda owiec". Wyrażenie wskazuje na ogrodzenie z kamienia
znajdujące się na otwartym polu, nie do końca zamknięte, gdzie na noc są gromadzone
owce. W tradycji profetycznej owcami jest nazywany Izrael (Ez 34) a greckie słowo
"aule" przetłumaczone jako "dziedziniec, zagroda owiec" oznacza dziedziniec świątynny
gdzie gromadził się lud Boży: "...my Jego własnością, jesteśmy Jego ludem, owcami
Jego pastwiska. Wstępujcie w Jego bramy wśród dziękczynienia, wśród hymnów w Jego
przedsionki!" (Ps 100,3-4).
Choć Jezus nie precyzuje zastosowania tej przypowieści, jej echa odnośnie Izraela
powinny być uchwycone przez słuchaczy. Wejść przez bramę znaczy posiadać autorytet
z woli Bożej. Odnosiło się to do królów ("pasterzy Izraela"), którzy nie byli uzurpatorami
i którzy byli wierni Bogu. Tym bardziej odnosi się to do Jezusa, który przyjęty przez
lud, wejdzie do Jerozolimy "w imię Pańskie" (12,3).
Św. Augustyn (†430): Mogą więc poganie mówić: dobrze żyjemy. Jeśli jednak nie
wchodzą przez bramę, na co się im przyda to, czym się chwalą? Na to bowiem każdemu
powinno przydać się dobre życie, aby mu było dane życie wieczne; jeśli nie ma
wiecznego życia, to na co się przyda dobre? Nie można bowiem mówić o tych, iż dobrze
żyją, którzy celu dobrego życia nie znajdą z powodu ślepoty, albo też nim gardzą przez
pychę. Nikt zaś nie ma prawdziwej i niezawodnej nadziei, iż wiecznie żyć będzie, jeśli
nie uznaje życia, którym jest Chrystus, i nie wchodzi przez bramę do owczarni...
2
3
Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.
Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce
po imieniu i wyprowadza je.
Chodzi o sługę pasterza owiec. Tylko ten ostatni posiada autorytet dzięki któremu jego
słowo gromadzi owce.
Pasterz woła owce głosem, który jest jemu właściwy. Jezus odniesie do siebie ten
obraz, by mówić o tych którzy słuchają Go lub nie (10,27). Piłatowi odpowie: "Każdy,
kto jest z prawdy, słucha mojego głosu" (18,37).
Pasterz oddziela swoje owce od tych, które do niego nie należą. To obraz sądu: idą za
Nim tylko te które znają Go przez wiarę. Być może jest to także rozróżnienie między
Izraelem, który odrzuci wiarę w Jezusa a uczniami, którzy staną się Kościołem.
Przypowieść sugeruje wyruszenie w drogę. Kościół będzie musiał się oddzielić od
Izraela, który pozostanie w obrębie "zagrody owczej", i wyjść na przeciw nowemu
doświadczeniu idąc do narodów pogańskich. Jezus kroczy jednak na przedzie w tym
nowym "exodusie".