PROJEKT BUDOWLANY

Harmoza Atelier Marika Harmoza, ul. Pomorska 20/2, 81-314 Gdynia
PROJEKT BUDOWLANY
REMONTU I KOLORYSTYKA ELEWACJI PAŁACU
KLASYCYSTYCZNEGO W KOCKU
- BUDYNEK GŁÓWNY WRAZ Z GALERIAMI
ADRES:
DZIAŁKA:
INWESTOR:
UL. TADEUSZA KOŚCIUSZKI 1
21-150 KOCK
DZ. NR 577
DOM POMOCY SPOŁECZNEJ IM. MACIEJA RATAJA
UL. TADEUSZA KOŚCIUSZKI 1, 21-150 KOCK
ARCHITEKTURA
PROJEKTANT:
mgr inż. arch. Agnieszka Słoniewska
WSPÓŁPRACA:
mgr inż. arch. Marika Harmoza
mgr inż. arch. Michał Jabłoński
KOSZTORYSY:
inż. Michał Łach
GRUDZIEŃ 2012
PO/KK/294/2009
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA:
- Projekt budowlany remontu elewacji
- Kosztorys inwestorski
- Przedmiar robót
- Wstępna opinia o stanie technicznym ścian zewnętrznych budynku A i galerii
łączących z oficynami wraz z zaleceniami
PROJEKT BUDOWLANY:
I CZĘŚĆ OPISOWA
- OPIS BUDOWLANY
- PLAN BIOZ
- OŚWIADCZENIE PROJEKTANTA
II CZĘŚĆ RYSUNKOWA
- rys. A1
MAPA SYTUACYJNA SKALA 1:5000
- rys. A/E1 ELEWACJA PÓŁNOCNA - FRONTOWA
- rys. A/E2 ELEWACJA WSCHODNIA – BOCZNA Z GALERIĄ
- rys. A/E3 ELEWACJA WSCHODNIA – BOCZNA
- rys. A/E4 ELEWACJA POŁUDNIOWA - OGRODOWA
- rys. A/E5 ELEWACJA ZACHODNIA - BOCZNA
- rys. A/E6 ELEWACJA ZACHODNIA – BOCZNA Z GALERIĄ
OPIS BUDOWLANY
REMONTU I KOLORYSTYKI ELEWACJI PAŁACU
KLASYCYSTYCZNEGO W KOCKU
- BUDYNEK GŁÓWNY WRAZ Z GALERIAMI
1.0 CHARAKTERYSTYKA FORMALNA
1.1 PODSTAWA OPRACOWANIA
- mapa sytuacyjna w skali 1:5000
- umowa z inwestorem
- inwentaryzacja fotograficzna i pomiary inwentaryzacyjne w zakresie
elewacji budynku
- badania sondażowe kolorystyki elewacji i stanu detalu
architektonicznego
- wizja lokalna
- program prac konserwatorskich „Elementy wystroju
architektonicznego elewacji pałacu Jabłonowskich w Kocku”
1.2 ADRES INWESTYCJI
UL. TADEUSZA KOŚCIUSZKI 1
21-150 KOCK
1.2 PRZEDMIOT INWESTYCJI
Przedmiotem inwestycji jest projekt remontu elewacji budynku głównego wraz
z galeriami założenia pałacowego w Kocku przy ul. Tadeusza Kościuszki 1 na
działce nr 577.
Pierwotne założenie pałacowe wraz z częścią ogrodu powstało jeszcze w
czasach Firlejów, w stylu renesansowym. Klasycystyczny pałac Anny
Jabłonowskiej wzniesiony został w roku w 1780 r. a następnie przebudowano
go w 1840 roku. Zespół pałacowy składa się z budynku głównego i dwóch
jednakowych oficyn, które ćwierćkolistymi łukami parterowych krużganków
łączą się z pałacem.
Opracowywany budynek jest 2.5 kondygnacyjny o wysokości ok. 14.60m,
wybudowany został w technologii tradycyjnej.
- w ramach modernizacji przewiduje się zmianę kolorystyki wg załączonych
rysunków elewacji.
Budynek znajduje się w strefie ochrony konserwatorskiej w związku z tym
wszelkie działania remontowe dotyczące elewacji, dachu jak i całej bryły
obiektu polegają uzgodnieniom z władzami konserwatorskimi.
1.3 INWESTOR
DOM POMOCY SPOŁECZNEJ IM. MACIEJA RATAJA
UL. TADEUSZA KOŚCIUSZKI 1, 21-150 KOCK
2.0 OPIS TECHNICZNY
2.1 DANE OGÓLNE OBIEKTU
-Budynek 2.5 kondygnacyjny wykonany w technologii tradycyjnej,
-Wysokość budynku- ok. 14.60 m
-Ściany zewnętrzne konstrukcyjne jednowarstwowe z cegły pełnej
2.2 OCENA ŚCIAN I TYNKÓW
Elewacja pałacu w ogólnym stanie dobrze zachowana jednakże wymaga
modernizacji i naprawy tynków i detali.
Tynki częściowo są odspojone, popękane, głuche, detal architektoniczny na
skutek reperacji uległ częściowemu zniekształceniu. Widoczne są daszkowato
uniesione łuski tynku na elewacji świadczące o rozległych odspojeniach. Na
elewacji południowej widoczne są duże rozwarstwienia tynku na słupach
podtrzymujących balkon. Gzymsy nadokienne zniszczone z widocznymi
ubytkami. Gzyms opasujący balkon jest częściowo spękany.
Cała elewacja pociągnięta została warstwą szlichty cementowej, w partii
parteru duże partie tynku uległy wymianie na tynk cementowy.
Widoczne zniszczenia spowodowane są zastosowaniem na elewacji
szczelnych tynków cementowych.
Tynki w dolnych partiach są zazieleniałe oraz poczerniałe, widoczne jest
porastanie tynku wskutek utrzymującego się zawilgocenia.
Gzyms koronujący jest popękany, widoczne są pionowe pęknięcia detalu.
Zwieńczenie elewacji frontowej w postaci tympanonu z kartuszami herbowymi
jest uszkodzone, widoczne są liczne reperacje. Głowice kolumn portyku
częściowo uszkodzone, widoczne są wykruszenia i ubytki formy. Trzony kolumn
pokryte mocną zaprawą cementową.
Dekoracja tympanonu z licznymi ubytkami, widoczne reperacje i
przemalowania.
Okna zewnętrzne są wymienione, konserwacji wymagają drzwi wejściowe.
Ocena orynnowania i obróbek blacharskich
Obróbki blacharskie, zarówno pasa podrynnowego, jak również
nadrynnowego posiadają miejscowe nieszczelności spowodowane
niedokładnym połączeniem poszczególnych blach, jak również uszkodzeń
powstałych w skutek oblodzenia występującego podczas okresu zimowego.
Woda opadowa stojąca w rynnach podczas zamarzania zwiększ swoją
objętość powodując rozszczelnienie obróbek blacharskich, jak również rynien
odwodnienia dachu. Powoduje to zawilgocenie konstrukcji ścian
zewnętrznych zarówno na poddaszu jak i ścian ostatniej kondygnacji
użytkowej budynku.
Rynny odwodnienia dachu posiadają miejscowe uszkodzenia w postaci
korozji, jak również miejscowe nieszczelności powstałe podczas okresu
zimowego. Uszkodzenia występują od strony frontowej jak i tylnej. Rury
odprowadzające wodę opadową z konstrukcji dachu również posiadają
miejscowe uszkodzenia.
2.3 ZAKRES PRAC REMONTOWYCH
W opracowywanym budynku planuje się:
- przywrócenie pierwotnej kolorystyki obiektu według załączonych w
projekcie kolorystyk w palecie Caparol w systemie Histolith
kolor ścian: jasnoszary (zgodnie z kolorystyką)
kolor detali: złamana biel (zgodnie z kolorystyką)
- usunięcie tynków cementowych i wykonanie tynków paro
przepuszczalnych, np. w systemie Caparol Histolith- tynki renowacyjne (np.
Histolith Feinputz)
- detale sztukatorskie należy oczyścić z cementowych uzupełnień
powodujących ich degradację
- wskazane jest wykonanie przepony przeciwwilgociowej w celu
zapobiegania postępującej degradacji muru
- przywrócenie detalom architektonicznym pierwotnego kształtu.
- przeprowadzenie konserwacji kamiennego wystroju elewacji, usunąć
cementowe łaty i uzupełnienia, przeprowadzić dezynfekcję kamienia,
wstępnie oczyścić detal przy użyciu strumienia pary wodnej wspomaganej
pastą z fluorkiem amonu, oczyścić mechanicznie kamień przy użyciu
mikropiaskarki (drobnym ścierniwem podawanym pod niewielkim
ciśnieniem), wykonać miejscowe wzmocnienia kamienia, wykonać fleki z
kamienia- piaskowca, ewentualnie wykonać uzupełnienia z masy
mineralnej o strukturze identycznej z kamieniem oryginalnym, wykonać
scalenie kolorystyczne uzupełnień z kamieniem oryginalnym laserunkiem z
farby mineralnej.
- przeprowadzenie konserwacji ceramicznych detali tympanonu oraz
przywrócić pierwotną kolorystykę tarcz herbowych w odniesieniu do
herbarza
- wykonanie konserwacji stolarki drzwiowej – renowacja drewna, listwy
przytykowej, uzupełnienie ozdobnych guzów wokół płycinek
- konserwację balustrad balkonu
- zlikwidowanie opaski z płyt betonowych na gruncie przy elewacji i
wykonanie jej z drobnych otoczaków
- naprawa wszystkich obróbek pasów podrynnowych i nadrynnowych,
które posiadają nieszczelności i spowodowały zawilgocenie pomieszczeń
wewnętrznych oraz elewacji budynku lub wymianę na nowe.
- należy również wymienić na nowe wszystkie uszkodzone lub silnie
skorodowane rynny odwodnienia dachu.
- zaleca się aby wszystkie połączenia pasa podrynnowego i
nadrynnowego uszczelnić za pomocą elastycznych mas uszczelniających
przeznaczonych do uszczelniania pokryć dachowych
2.4 OPIS SYSTEMU TYNKÓW I FARB CAPAROL HISTOLITH
2.4.1 TYNKI
W opracowywanym budynku proponuje się zastosowanie tynków
renowacyjnych WTA Histolith Feinputz- mineralny tynk drobnoziarnisty do
powierzchni wewnętrznych i zewnętrznych, do filcowania w kolorze
naturalnym białym. Do wykańczania powierzchni w systemie renowacji
Histolith Trass- Sanierputz- System. Tynk renowacyjny zbudowany jest z dużej
ilości porów połączonych ze sobą kapilarami- strefa parowania przesunięa
jest w głąb tynku. Powierzchnia zewnętrzna pozostaje sucha i wolna od
wykwitów soli.
Należy wykonać po skuciu istniejących tynków cementowych i dokonaniu
impregnacji gruntującej ściany wg schematu podanego przez producenta.
Podłoże musi być równe, czyste, suche, mocne, nośne oraz pozbawione
substancji zmniejszających przyczepność. Nowe tynki podstawowe
pozostawić do wyschnięcia na min. 4 tygodni.
Sposób nanoszenia:
Mokrą zaprawę nakładać pacą ze stali szlachetnej lub natryskiwać
odpowiednimi aparatami natryskowymi na całej powierzchni, a następnie
ściągnąć na grubość warstwy odpowiadającej wielkości ziaren. Tynki
zacierane o strukturze baranka wygładzić koliście kielnią tynkarską z tworzywa
sztucznego lub łatą poliuretanową bezpośrednio po nałożeniu, a tynkom
rapowanym nadać odpowiednią strukturę poziomą, pionową lub kolistą.
Wybór narzędzia do wygładzania tynku wpływa na strukturę uzyskanej
powierzchni, dlatego prace należy zawsze wykonywać przy użyciu tego
samego narzędzia. Przylegające do siebie płaszczyzny powinny być
tynkowane przez tego samego pracownika, co ma na celu uzyskanie
jednorodnej powierzchni i uniknięcie indywidualnych różnic związanych z
wykonywaniem prac przez różne osoby. W celu uniknięcia różnic na złączach
pasm roboczych należy zapewnić odpowiednią ilość pracowników na
poszczególnych rusztowaniach, a powierzchnię obrabiać metodą „mokrym
w mokre”.
Wskazówki
W razie konieczności na rusztowaniu można umieścić plandekę ochronną
w celu ochrony powierzchni przed wpływem opadów atmosferycznych w
czasie fazy schnięcia.
Temperatura podłoża i otoczenia podczas nakładania tynku i w ciągu 24
godzin po jego nałożeniu nie powinna być niższa niż +50C. W tym czasie
podłoże powinno być chronione przed deszczem i bezpośrednim działaniem
słońca a także wysoką wilgotnością powietrza.
2.4.2 FARBY
Malowanie tynków
Do malowania elewacji proponuje się wykorzystanie Jednokomponentowych
Farb Krzemianowych ze względu na prostsze metody nakładania i większą
liczbę zastosowań. Farby te charakteryzują się wysoką przepuszczalnością dla
pary wodnej, jak również właściwościami hydrofobowymi. Wskazują bardzo
dobre właściwości budowlano- fizyczne i w optymalny sposób chronią
podłoże przed szkodliwą dla budownictwa wilgocią.
Wskazówka
Przy nanoszeniu powłoki farby krzemianowej należy przestrzegać kilku
podstawowych zasad:
- W przypadku nowych tynków należy przestrzegać minimalnych czasów
utwardzania tynków: min. 4 tygodnie (według zaleceń producenta).
Przygotowanie podłoża:
Podłoże musi być czyste, powierzchniowo suche, mocne, nośne oraz
pozbawione pęknięć i substancji zmniejszających przyczepność.
Uwaga:
Jeśli występują podłoża pokryte algami i grzybami należy starannie oczyścić i
usunąć roztworem np. Histolith Algę- Entferner.
Zasadowy odczyn farb krzemianowych nie wystarcza do ochrony przed
algami i grzybami ponieważ farby krzemianowe na powierzchniach
zewnętrznych ulegają bardzo szybkiej neutralizacji.
Temperatura obróbki:
Temperatura otoczenia i podłoża podczas obróbki materiału i fazy schnięcia
nie może być niższa niż +5°C. Prac nie należy prowadzić przy bezpośrednim
nasłonecznieniu, opadach atmosferycznych lub silnym wietrze.
2.5 PRACE BLACHARSKIE
Obróbki blacharskie do wymiany lub malowania w zależności od stanu
technicznego.
Wszystkie elementy blacharskie malowane farbą do metalu na kolor Ral 7023.
W efekcie końcowym wszystkie rury spustowe uchwyty mocujące rury jak i
obróbki blacharskie gzymsów muszą stanowić jedność materiałowokolorystyczną. Wszystkie wystające poza płaszczyznę elementy elewacji jak.;
gzymsy, okapy, należy zabezpieczyć od góry stalą ocynkowaną i malować
kolorem Ral 7023. Blachy osłaniające gzymsy, parapety i inne elementy
wystające poza lico elewacji należy mocować stosując technikę klejenia.
Lepiszcze używane do klejenia blach na zimno to masa klejąco uszczelniająca, produkowana na bazie bitumów. Jest długotrwale
elastyczna. Nadaje się do przyklejania blach z różnych metali do podłoży
stałych i zachowuje swoje właściwości aż do temperatury +110oC.
żeliwną balustradę balkonu należy wyczyścić , uzupełnić ubytki i pomalować
emalią do metalu na kolor ciemnoszary (antracyt).
2.6 ZABEZPIECZENIA PRZED PTAKAMI
Istniejące gniazda ptactwa należy usunąć.
Po usunięciu gniazd wykonać zabezpieczenia pod tympanonem, nad
oknami w systemie pasów wykonanych z poliwęglanu i szpilek ze stali
nierdzewnej. Wysokość kolców 10cm.
2.7 IZOLACJA PRZECIWWILGOCIOWA
4.1. Przepona pozioma
Do uszczelnienia i ochrony murów przed podciąganiem wilgoci kapilarnej
proponuje się preparat krzemionkujący o działaniu wgłębnym Kiesol 1810
firmy Remmers.
Zastosowanie preparatu metodą iniekcji uszczelni wilgotny mur w wyniku
hydrofobizacji i zwężenia kapilar.
Iniekcje należy wykonać zgodnie z instrukcją producenta.
Wytworzenie poziomej blokady hydrofobowej:
Wywiercenie otworów pod kątem ok. 25°. Rozstaw maks. 12 cm (zalecany
10 cm). Zalecana średnica otworów w metodzie bezciśnieniowej wynosi 30
mm, w metodzie ciśnieniowej 10-20 mm. Głębokość otworów – należy
wiercić otwory na pełną grubość muru minus ok. 5 cm.
W murach z pustkami, przed wykonaniem właściwej iniekcji wprowadza się
w mur odporny na siarczany, płynny zaczyn iniekcyjny w celu wypełnienia
pustek.
Iniekcję można wykonać bezciśnieniowo, wlewając preparat iniekcyjny
bezpośrednio w wywiercone otwory lub stosując zasobniki mocowane nad
otworami, ewentualnie wtłacza się preparat iniekcyjny pod niskim
ciśnieniem. Należy stosować preparat krzemianowy z dodatkami l
hydrofobowymi. Przemiany chemiczne prowadzą do wytrącenia krzemionki
zmniejszającej przekrój porów, dodatkowo następuje hydrofobizacja.
Po wprowadzeniu w mur, w wyniku sieciowania związków silikonowych,
następuje hydrofobizacja ścianek porów.
Wypełnienie otworów po iniekcji zaczynem iniekcyjnym.
4.2. Izolacja pionowa
Jako hydroizolację na powierzchniach stykających się z gruntem
przewiduje się zastosowanie powłok bitumicznych np. Profi Baudicht 1K
firmy Remmers.
Przygotowanie podłoża:
Podłoże musi być czyste, nośne, równe, bez kawern, ubytków, substancji
zmniejszających przyczepność. Luźne części usunąć przez skuwanie,
piaskowanie lub hydropiaskowanie. Aplikacja materiału powinna odbywać
się na suche lub wilgotne podłoże.
Mury z cegieł należy wyspoinować zaprawą cementową z dodatkiem
preparatu poprawiającego przyczepność z polimerowej emulsji na równo z
licem cegieł.
W narożach (połączenie powierzchni pionowych i poziomych) wykonać
fasety o promieniu ok. 3 cm z zaprawy cementowej z dodatkiem emulsji
polimerowej.
Masę należy nakładać ściśle wg instrukcji producenta.
Całkowicie wyschnięta hydroizolacja musi być chroniona przed
uszkodzeniami mechanicznymi i promieniowaniem UV.
Przed zasypaniem wykopu powłokę zabezpieczyć przed uszkodzeniem
przez naklejenie płyt ochronnych np. matę ochronnodrenującą Remmers
DS Systemschutz.
Warstwy ochronne nie mogą wywierać nacisku punktowego i liniowego na
uszczelnienie. Z tego powodu płyty kubełkowe i faliste są nieodpowiednie.
2.8 REPARACJA DETALI KAMIENNYCH
Reparacji należy dokonać na podstawie programu prac konserwatorskich ,
pod nadzorem uprawnionego konserwatora dzieł sztuki.
Prace konserwatorskie obejmują:
- Określenie zakresu zniszczeń, wykonanie badań obiektu i dokumentacji
fotograficznej stanu zachowania.
- Ustabilizowanie i uporządkowanie tarasu od strony południowej – tj.
podmurownie podstawy baz filarów łącznika oraz podstawy słupów
kamiennej balustrady, podmurowanie i uzupełnienie partii cokolika przy
balustradzie.
- Dezynfekcja kamienia preparatem KEIM Algicid-Plus lub Remmers BFA.
- Oczyszczenie detali przy użyciu strumienia pary wodnej wspomaganej pastą
z fluorkiem amonu ( Alkutex Fasaden reiniger f-my Remmers) w miejscach
występowania najgrubszej warstwy czarnej patyny.
- Oczyszczenie mechaniczne przy użyciu mikropiaskarki, drobnym ścierniwem
podawanym pod niewielkim ciśnieniem, doczyszczanie zabrudzeń sztyfcikami
z włókna szklanego oraz skalpelami.
- Miejscowe odsalanie kamienia .
- Wzmocnienie strukturalne kamienia preparatem KSE 300 lub KSE 300E.
- Wklejenie fleków z kamienia – piaskowca.
- Wykonanie kitów masą mineralną wykonaną z wapna gaszonego, cementu
portlandzkiego oraz kruszywa kwarcowego o uziarnieniu identycznym jak
występujące w kamieniu oryginalnym lub zastosowanie gotowych
materiałów KEIM Restauro®-Giess lub Historic Stuckmörtel Remmers o
uziarnieniu kruszywa zgodnym ze strukturą kamienia użytego oryginalnie.
- Spoinowanie elementów kamiennej balustrady zaprawą Fugenmörtel TK
prod. Remmers.
- Wykonanie scalenia kolorystycznego uzupełnień z kamieniem oryginalnym
laserunkiem z farby mineralnej.
- Końcowe hydrofobowe zabezpieczenie powierzchni kamienia balustrady.
- Wykonanie dokumentacji powykonawczej.
2.9 KONSERWACJA STOLARKI DRZWIOWEJ (DRZWI WEJŚCIOWE GŁÓWNE)
Reparacji należy dokonać na podstawie programu prac konserwatorskich ,
pod nadzorem uprawnionego konserwatora dzieł sztuki.
Prace konserwatorskie obejmują:
- Demontaż drzwi wejściowych.
- Usunięcie wtórnych elementy: zamków i listew.
- Oczyszczenie drewna z wtórnych warstw farby mechanicznie przy użyciu
mikropiaskarki i drobnego ścierniwa korundowego.
- Wykonanie fleków z drewna analogicznego jak użyte oryginalnie.
- Wzmocnienie strukturalne drewna oryginalnego 5% roztworem Paraloidu B72 lub preparatem Epoxi-Holzverfestigung prod. Remmers.
- Rekonstrukcja brakujących listew i ok. 15 guzów z drewna analogicznego jak
użyte oryginalnie.
- Wymiana listwy przymykowej.
- Wzmocnienie strukturalne futryny i wykonanie nowego obłożenia listwą.
- Sprawdzenie zawiasy i korekta ich ustawienia.
- Wymiana zamków i szyldów.
- Wyrównanie drobnych ubytków drewna masą do drewna np. EpoxiHolzersatzmasse prod. Remmers lub Tikurilla w kolorze zgodnym z kolorem
drewna oryginalnego.
- Wykończenie powierzchni emalią do drewna o wysokiej twardości powłoki
w kolorze zgodnym z kolorem wynikającym z badań lakierobejcą
poliuretanową prod. Lewis.
- Zabezpieczenie przeciwpożarowe drzwi.
- Wymiana ewentualnych uszczelek do drwi, zamontowanie uszczelki
szczotkowej.
- Zamontowanie drzwi i korekta futryny.
2.10 RESTAURACJA KARTUSZA HERBOWEGO W CERAMICE
Reparacji należy dokonać na podstawie programu prac konserwatorskich ,
pod nadzorem uprawnionego konserwatora dzieł sztuki.
Prace konserwatorskie obejmują:
- oczyszczenie powierzchni z wtórnych warstw farby oraz uzupełnień zaprawą
cementową.
- impregnacja i skonsolidowanie odspajających się warstw ceramiki przez
przesączenie roztworem żywicy epoksydowej – Eurostac 2501 z utwardzaczem
K2502.
- Uzupełnienia formy kitem przyrządzonym na bazie żywicy Eurostac 2501 z
użyciem mączki z wypalonej gliny jako wypełniacza podbarwionego
pigmentami do koloru oryginału.
- Scalenie kolorystyczne detalu ceramicznego w kolorze wypalonej ceramiki.
- Scalenie kolorystyczne tarcz herbowych w kolorach właściwych
przysługujących herbom zgodnie z herbarzem farbami mineralnymi f-my Keim
technika B ze spoiwem Keim Fixative.
2.11 KONSERWACJA ELEMENTÓW ŻELIWNYCH – WAZONY ŻELIWNE,
BALUSTRADA BALKONU
Reparacji należy dokonać na podstawie programu prac konserwatorskich ,
pod nadzorem uprawnionego konserwatora dzieł sztuki.
Prace konserwatorskie obejmują:
- Oczyszczenie mechaniczne elementów żeliwnych z farby i produktów korozji
piaskarką o odpowiednio dobranym kruszywie i ciśnieniu na końcówce dyszy.
- Zabezpieczenie antykorozyjnie preparatem na bazie taminy.
- Pomalowanie elementów żeliwnych emalią do metalu w kolorze
ciemnoszarym ( antracyt).
3.0 WPŁYW PROJEKTOWANEGO REMONTU I KOLORYSTYKI ELEWACJI NA
ŚRODOWISKO I JEGO WYKORZYSTANIE NA ZDROWIE LUDZI I OBIEKTY
SĄSIADUJĄCE
Przyjęte w projekcie rozwiązania techniczne i technologiczne nie wpływają
niekorzystnie na środowisko i jego wykorzystanie na zdrowie ludzi oraz obiekty
sąsiednie. Projektowana modernizacja nie będzie miała negatywnego
wpływu również na istniejący drzewostan, powierzchnie ziemi, w tym glebę,
wody powierzchniowe i podziemne.
4.0 ATESTY MATERIAŁOWE
W projekcie zostały użyte wyroby dopuszczone do obrotu i stosowania w
budownictwie, dla których wydano certyfikat zgodności PN lub aprobatę
techniczną. Wykonawca jest zobligowany do ich stosowania lub zmianę na
podobne o powyższych wymaganiach.
5.0 WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ
Modernizowany budynek jest obiektem o wysokości ok. 14.5m (dwie i pół
kondygnacje), zaliczany jest do budynków niskich (N).
Zastosowany system CAPAROL HISTOLITH w pełni spełnia warunki ochrony
przeciw pożarowej, klasyfikacja ogniowa- NRO nierozprzestrzeniające ognia.
6.0 ZESTAWIENIE KOLORÓW
W projektowanej kolorystyce zastosowano kolory w systemie Caparol Histolith.
Wybrane kolory na podstawie przeprowadzonych badań stratygraficznych.
ŚCIANA ELEWACJI- jasno szary (zgodny z kolorystyką elewacji)
DETALE ARCHITEKTONICZNE- złamana biel (zgodny z kolorystyką elewacji)
Opracowanie
mgr inż. arch. Agnieszka Słoniewska
INFORMACJA DOTYCZĄCA
BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY
ZDROWIA
KOLORYSTYKI ELEWACJI PAŁACU KLASYCYSTYCZNEGO
W KOCKU- BUDYNEK GŁÓWNY WRAZ Z GALERIAMI
ADRES:
DZIAŁKA:
INWESTOR:
UL. TADEUSZA KOŚCIUSZKI 1
21-150 KOCK
DZ. NR 577
DOM POMOCY SPOŁECZNEJ IM. MACIEJA RATAJA
UL. TADEUSZA KOŚCIUSZKI 1, 21-150 KOCK
Na podstawie Rozporządzenia ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003r.
w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowie oraz
planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
8.1 INFORMACJE PODSTAWOWE
Przedmiotem inwestycji jest remont i kolorystyka elewacji budynku głównego
wraz z galeriami Zespołu Pałacowego w Kocku przy ul. Tadeusza Kościuszki 1
na działce nr 577.
8.2 WYKAZ ISTNIEJĄCYCH OBIEKTÓW BUDOWLANYCH:
Na działce Inwestora znajdują się budynki wchodzące w skład Zespołu
Pałacowego. Budynek objęty opracowaniem jest 2.5 kondygnacyjny.
8.3 ELEMENTY ZAGOSPODAROWANIA TERENU, KTÓRE MOGĄ STWARZAĆ
ZAGROŻENIE DLA BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI.
Na przedmiotowym terenie nie występują elementy mogące stwarzać
zagrożenie dla bezpieczeństwa i zdrowia ludzi.
8.4 ZAKRES ROBÓT DLA ZAMIERZENIA INWESTYCJNEGO ORAZ KOLEJNOŚĆ
REALIZACJI POSZCZEGÓLNYCH OBIEKTÓW:
Prace związane z realizacją inwestycji obejmują:
- Transport materiałów niezbędnych do realizacji inwestycji
- Prace wstępne – montaż rusztowań i zabezpieczenie strefy niebezpiecznej w
obrębie budynku (m.in. odpowiednie oznaczenie tablicami ostrzegawczymi,
wykonanie ochronnego zadaszenia nad przejściem dla ludzi – szczególnie
przy wejściach do budynku)
- Przygotowanie powierzchni ścian, skucie odspojonych, starych tynków i ich
uzupełnienia, demontaż obróbek blacharskich i in.
- naniesienie nowych tynków
- wykonanie kolorystyki elewacji
- Wykonanie nowych, tam gdzie jest to wymagane, obróbek blacharskich
- Wykonanie zewnętrznej warstwy elewacyjnej
- Demontaż rusztowania
- Uporządkowanie terenu inwestycji
Charakter inwestycji nie wpłynie niekorzystnie na środowisko i jego
wykorzystywanie, na zdrowie ludzi oraz zlokalizowane w sąsiedztwie
projektowanej inwestycji obiekty. Należy poinformować mieszkańców
budynku o prowadzonych pracach budowlanych i zastosować niezbędne
środki ostrożności w obrębie prowadzonych prac.
8.5 PRZEWIDYWANE ZAGROŻENIA WYSTĘPUJĄCE PODCZAS REALIZACJI ROBÓT
BUDOWLANYCH:
Podczas prowadzenia robót budowlanych będą występować typowe
zagrożenia, jakie występują podczas prowadzeniu takich robót.
Roboty należy prowadzić zgodnie z obowiązującymi przepisami, a w
szczególności z ustawą Prawo budowlane, Polskimi Normami, warunkami
technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych oraz
rozporządzeniem Ministra Budownictwa w sprawie bezpieczeństwa i higieny
pracy przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych.
Zasadnicza część prac związanych z realizacją zadania prowadzona jest na
rusztowaniach. Technologia prowadzenia robót wiąże się z następującymi
czynnościami oraz możliwościami wystąpienia zagrożeń:
Przemieszczanie wielkogabarytowych elementów o znacznym ciężarze
ZAGROŻENIE:
- kolizja z istniejącym budynkiem
Przemieszczanie materiałów przy użyciu środków transportu samochodowego
ZAGROŻENIE:
- możliwość kolizji ze środkiem transportu lub elementami
przewożonymi
Prace montażowe na wysokości
ZAGROŻENIE:
- upadek z wysokości
8.6 WSKAZANIE SPOSOBU PROWADZENIA INSTRUKTAŻU PRACOWNIKÓW PRZED
PRZYSTĄPIENIEM DO REALIZACJI ROBÓT SZCZEGÓLNIE NIEBEZPICZNYCH.
Poza obowiązkowymi szkoleniami z zakresu BHP kierownictwo budowy
zobowiązane jest do instruktażu, którego celem jest zapoznanie załogi
zatrudnionej przy wyżej wymienionych pracach z organizacją prowadzenia
prac transportowych oraz zasadami ewakuacji z terenu budowy. Załogę
należy zapoznać z Planem BIOZ.
8.7 WSKAZANIE ŚRODKÓW TECHNICZNYCH I ORGANIZACYJNYCH,
ZAPOBIEGAJĄCYCH NIEBEZPIECZEŃSTWOM WYNIKAJĄCYM Z WYKONYWANIA
ROBÓT BUDOWLANYCH W STRAFACH SZCZEGÓLNEGO ZAGROŻENIA ZDROWIA
LUB W ICH SĄSIEDZTWIE:
Dobra organizacja prac polega m.in. na:
- Zapewnieniu widocznego i czytelnego oznakowania terenu prowadzenia
prac, a przede wszystkim ustalenia i ścisłego egzekwowania zasad
ostrzegania o pracach transportowych związanych z przemieszczaniem
elementów ciężkich
- Prawidłowej organizacji ruchu pieszego i kołowego w otoczeniu placu
budowy
- Dopuszczeniu do wykonywania prac na budowie wyłącznie
wykwalifikowanych pracowników posiadających aktualne zaświadczenia
odbycia szkolenia BHP i okresowego badania lekarskiego stwierdzającego
brak przeciwskazań do pracy na określonym stanowisku
- Zaopatrzeniu wszystkich pracowników w odpowiedni sprzęt ochrony
indywidualnej – odzież roboczą, obuwie ochronne, kaski, a także, według
potrzeb stosownie do charakteru wykonywanej pracy – szelki ochronne i linki
bezpieczeństwa, okulary ochronne, itp. środki ochrony
- Przestrzeganiu wszystkich instrukcji i zaleceń producenta, dotyczących
użytkowania materiałów oraz stosowania, montażu lub instalowania urządzeń
mgr inż. arch. Agnieszka Słoniewska
OŚWIDCZENIE
Niniejszym oświadczam, że projekt budowlany remontu i kolorystyki elewacji
budynku głównego wraz z galeriami Zespołu Pałacowego w Kocku
zlokalizowany na działce nr 577 został wykonany zgodnie z obowiązującymi
przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.
PROJEKTANT
IMIĘ I NAZWISKO
BRANŻA
ARCHITEKTURA
Projektant:
mgr inż. arch.
Agnieszka Słoniewska
NR UPRAWNIEŃ
PO/KK/294/2009
PODPIS