biuletyn nr 2 - Marzec 2016

A ja mam psa
R o k
Ważne tematy:
1 ,
n r
2
0 5 . 0 3 . 2 0 1 6
Pies w domu

Pies w domu—
fragmenty artykułu ze
strony http://
coape.pl/dziecko-ipies
Niezależnie od tego, czy jest to pies czy inne
jakie było, jak wyglądało – to wszystko
zwierzę domowe (kot, chomik, świnka mor-
świadczy o tym, że te doświadczenia są
ska), dzieci uczą się odpowiedzialności za
ważne i cenne dla każdego człowieka.
drugą istotę, uczą się, że zwierzę ma okre-
http://coape.pl/dziecko-i-pies
ślone potrzeby, które należy spełniać, by
było szczęśliwe i zdrowe, uczy to także
wrażliwości na drugą istotę – tego, że zwierzę również czuje, ma emocje. Jednocześnie
zwierzę dostarcza też wiele
radości i pozytywnych przeżyć, może być kompanem zabaw, powiernikiem tajemnic,
towarzyszem dnia codziennego.
Każdy z nas wspomina czasem zwierzę, z którym się wychowało, pamiętamy dokładnie,
Oczywistą i podstawową
zasadą jest, że za właściwe relacje i kontakt dziecka z psem odpowiadają
rodzice, których zadaniem
jest pilnowanie bezpieczeństwa zarówno dziecka jak i psa oraz pełnienie roli tłumacza psich zachowań dziecku i - w pewnym stopniu - dziecięcych
zachowań psu.
Każdy kontakt niemowlęcia i małego dziecka z psem powinien
być nadzorowany przez dorosłych. Najczęściej pies przewyższa dziecko masą ciała, a jeśli jest mały i tak lepiej radzi sobie
z koordynacją i utrzymaniem równowagi. Dlatego choćby był
najłagodniejszy na świecie, może przewrócić dziecko w zabawie i przestraszyć. Temperament i żywiołowa emocjonalność
małego dziecka oraz niedostateczna koordynacja ruchowa
może z kolei zagrażać psu. Nie należy pozwalać dziecku na
noszenie czy choćby podnoszenie psa, bo jakakolwiek nieostrożność może spowodować ból czy upadek, co z kolei zniechęci psa do kontaktu z dzieckiem. Podobnie nie pozwalamy
dziecku samodzielnie prowadzić psa na smyczy - nagłe szarpnięcie psa może łatwo przewrócić dziecko, a upadek czy nagły
ruch dziecka nieprzyjemnie i nieoczekiwanie szarpnąć obrożę
naszego pupila.
Starsze dzieci, w wieku powiedzmy 9-10 lat, mogą z powodzeniem opiekować się psem na co
dzień, pod warunkiem, że potrafią panować nad swoim pupilem, który respektuje ich polecenia.
Codziennych umiejętności bycia psem i bycia młodym właścicielem psa najłatwiej nauczyć się w
psiej szkole pod okiem doświadczonego instruktora. Jeśli rodzinną pasją jest wystawianie psów
lub agility warto zaangażować starsze dzieci w przygotowanie psa do wystawy czy zawodów.
Umiejętność wystawiania psa czy uczenia go ćwiczeń agility, przyda się nie tylko na
wystawowym ringu czy torze przeszkód.
A ja mam psa
Ważne tematy:
R o k
1 ,
n r
2
0 5 . 0 3 . 2 0 1 6
Rasy psów
Leksykon -

Rasy psów—
Leksykon—Owczarek
Szetlandzki
Owczarek Szetlandzki
Owczarek szetlandzki
Rasa psa
Owczarek szetlandzki – jedna z ras psów należąca do psów pasterskich i zaganiających,
zaklasyfikowana do sekcji psy pasterskie. Podlega próbom pracy. Typ wilkowaty.
Nazwa naukowa: Canis lupus familiaris
Długość życia: 12 do 13 lat
Pochodzenie: Szkocja
Usposobienie: Żywy, Radosny, Powściągliwy, Czujny, Łagodny, więcej
Waga: Samiec: 6,4–12 kg, Samica: 6,4–12 kg
Wysokość w kłębie: Samiec: 33–41 cm, Samica: 33–41 cm
Wikipedia
Owczarek szetlandzki (sheltie) to wspaniały
przyjaciel. Jest psem bardzo inteligentnym
wszystkiego uczy się w bardzo szybko. Tu
niezawodny stróż oraz miły domownik. Może
mieszkać w bloku, w domku w mieście lub na wsi,
jednak nie powinien być na stałe trzymany na
dworze.
Jest pieskiem długowiecznym i przez całe swoje
życie jest pełen energii. Jest wspaniałym psem
towarzyszem.
Jego charakter został dostosowany do pilnowania
gospodarstw, więc z tego powodu jest bardzo
nieufny wobec obcych, czujny i szczekliwy. Gdy
ktoś wejdzie na jego teren to potrafi narobić dużo
hałasu. Ale jeśli chcemy, żeby nasz pupil zbytnio
nie hałasował, to od szczenięcia trzeba nauczyć,
by się spokojnie zachowywał.
Lubi być w centrum zainteresowania, dlatego może być świetnym towarzyszem dla
osób czynnie uprawiających sport (jest
bowiem bardzo wytrzymały) jak również
dla osób starszych lub samotnych, które
mogą poświęcić mu dużo uwagi.
Wybiera sobie jednego pana, któremu
chce ciągle towarzyszyć, ale jednocześnie
słucha się wszystkich członków rodziny.
Jest najszczęśliwszy, gdy cała rodzina jest
razem w domu. Lubi dzieci i jest wspaniałym towarzyszem zabaw, ale jednak dorośli powinni kontrolować zachowanie
dzieci, by nie zrobiły psu krzywdy. Można
też powiedzieć, że sheltie jest cierpliwy,
tolerancyjny i opiekuńczy.