programowalne układy elektroniczne i

Politechnika Opolska
Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki
Karta Opisu Przedmiotu
Kierunek studiów
Profil kształcenia
Poziom studiów
Specjalność
Forma studiów
Semestr studiów
ELEKTRONIKA I TELEKOMUNIKACJA
Ogólnoakademicki
Studia pierwszego stopnia
VI
Studia niestacjonarne
VI
Nazwa przedmiotu
PROGRAMOWALNE UKŁADY ELEKTRONICZNE I
Nauki podst. (T/N)
T
Subject Title
Programmable electronic systems I
ECTS (pkt.)
Tryb zaliczenia przedmiotu
Kod przedmiotu
A.3
2
Zaliczenie na ocenę
Nazwy
Układy elektroniczne I i II, Technika cyfrowa I i II, Przetwarzanie
przedmiotów
sygnałów, Teoria obwodów, Technologie układów scalonych
1.
Ma wiedzę dotyczącą układów elektronicznych i techniki cyfrowej.
Wiedza
2.
Ma wiedzą dotyczącą technologii układów scalonych.
Wymagania
wstępne w
1.
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych
zakresie
źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich
przedmiotu Umiejętności
interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać
opinie.
Kompetencje
społeczne
1.
Potrafi współdziałać i pracować w grupie.
Program przedmiotu
Forma zajęć
Wykład
Ćwiczenia
Laboratorium
Projekt
Seminarium
Liczba godzin zajęć w
semestrze
10
Prowadzący zajęcia
(tytuł/stopień naukowy, imię i nazwisko)
dr inż. Sławomir Pluta
Treści kształcenia
Sposób realizacji środkami audiowizualnymi
Lp.
Tematyka zajęć
Liczba godzin
1.
Struktura PLD. Budowa podstawowych struktur PLD i CPLD, układy
jednomacierzowe, wielomacierzowe, układy komórkowe. Omówione będą także
podstawowe właściwości elektryczne układów PLD: technologie programowania,
zasilania, standardy logiczne, elektryczne właściwości i parametry wyprowadzeń.
2
2.
Klasyfikacja struktur PLD: PLA, PAL, GAL, EPLD.
2
Synteza układów kombinacyjnych: Algebra Boole’a. Przekształcanie wyrażeń
3.
boolowskich. Minimalizacja funkcji boolowskich.
2
Synteza układów sekwencyjnych. Pojęcie automatu skończonego. Minimalizacja
4.
liczby stanów. Problem kodowania stanów wewnętrznych. Synchroniczne układy
sekwencyjne. Synteza układów synchronicznych. Układy asynchroniczne.
3
Metody komputerowe syntezy układów logicznych. Metoda Espresso. Synteza
5.
wielopoziomowa. Dekompozycja funkcji boolowskich.
1
Liczba godzin zajęć w semestrze
10
Sposoby sprawdzenia zamierzonych Kolokwium
efektów kształcenia
1. Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w
zakresie zasad działania elementów elektronicznych (w tym
programowalnych elementów elektronicznych) (w).
Wykład
Wiedza
Efekty kształcenia dla
przedmiotu - po
zakończonym cyklu
kształcenia
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
2. Orientuje się w obecnym stanie oraz najnowszych trendach
rozwojowych elektroniki w zakresie programowalnych
układów elektronicznych (w).
1. Potrafi sformułować specyfikację prostych systemów
elektronicznych na poziomie realizowanych funkcji, także z
wykorzystaniem języków opisu sprzętu dla potrzeb
programowalnych układów elektronicznych (w).
2. Potrafi porównać rozwiązania projektowe elementów i
układów elektronicznych ze względu na zadane kryteria
użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania,
koszt itp.) dla potrzeb programowalnych układów
elektronicznych (w).
3. Potrafi korzystać z kart katalogowych i not aplikacyjnych w
celu dobrania odpowiednich komponentów projektowanego
układu lub systemu elektronicznego (w).
1. Ma świadomość ważności zachowania w sposób
profesjonalny, przestrzegania zasad etyki zawodowej i
poszanowania różnorodności poglądów i kultur (w).
Metody dydaktyczne:
Wykład środkami audiowizualnymi. Dyskusja dydaktyczna w ramach wykładu .Konsultacje.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu:
Wykład: Pozytywna ocena kolokwium (uzyskanie co najmniej 51% odpowiedzi na pytania).
Literatura podstawowa:
[1] ŁUBA T., JASIŃSKI K., ZBIERZCHOWSKI B.: Specjalizowane układy cyfrowe w strukturach PLD i FPGA.
WKŁ, 1997.
[2] ŁUBA T., ZBIERZCHOWSKI B.: Komputerowe projektowanie układów cyfrowych. WKŁ, 2000.
[3] PASIERBIŃSKI J., ZBYSIŃSKI P.: Układy programowalne w praktyce. WKŁ, 2001.
[4] WRONA W.: VHDL-język opisu i projektowania układów cyfrowych. Wydawnictwo Pracowni
Komputerowej Jacka Skalmierskiego, 2000.
[5] ZBYSIŃSKI P., PASIERBIŃSKI J.: Specjalizowane układy cyfrowe w strukturach PLD i FPGA. Układy
programowalne: pierwsze kroki. Wyd. BTC, 2002.
Literatura uzupełniająca:
[1] ŁUBA T.: Synteza układów cyfrowych. WKŁ, 2003.
[2] KALISZ J.: Język VHDL w praktyce. WKŁ, 2002.
______________
* niewłaściwe przekreślić
…………………………………………………..
……………………………………………………….
(kierownik jednostki organizacyjnej/bezpośredni przełożony:
(Dziekan Wydziału
pieczęć/podpis
pieczęć/podpis)