Cordier Mathurin ur. w 1479 lub 1480, zm. 1564

Cordier Mathurin ur. w 1479 lub 1480, zm. 1564
Mathurin Cordier (ur. w 1479 lub 1480, zm. 8 września 1564 w Genewie) francuski kalwiński
działacz reformacyjny, pisarz, nauczyciel i pedagog (uczył m.in. w Akademii Rakowskiej ),
propagator reformy nauczania języków obcych i etyki.
Urodzony w Normandii, otrzymał święcenia kapłańskie i został duchownym w Rouen. Około
1514 zaczął nauczać gramatyki w paryskich szkołach średnich; jednym z jego uczniów był Jan
Kalwin w 1523.
Przyjął protestantyzm około 1528, jednak w 1534, oskarżony o herezję, musiał uciec z Paryża
do Nevers, gdzie uczył literatury. W obawie przed represjami już w 1535 przeniósł się do
Bordeaux, skąd w 1536 na prośbę Wilhelma Farela i Kalwina wyjechał do Genewy, gdzie zajął
się reorganizacją szkoły średniej College de Rive. Wspólnie z Teodorem de Beze napisał
"Prawa akademickie" ('"Lois de l'Académie"), które do dziś są podstawą systemu szkolnictwa w
Genewie.
Wydalony z Genewy w 1539 razem z Farelem i Kalwinem, przeniósł się do Neuchâtel, gdzie
uczył aż do 1545. Potem powierzono mu kierowanie szkołą średnią w Lozannie. Od 1557 do
1559 przebywał m.in. w Polsce, gdzie uczył zasad moralnych i potocznej łaciny. W Akademii Rakowskiej korzystano z jego podręczników etyki oraz nauki łaciny.
W 1559 wrócił do Genewy, gdzie zaczął znowu uczyć. Zmarł kilka miesięcy po śmierci Kalwina.
Ważniejsze dzieła
* Le Miroir de la jeunesse - traktat o metodyce nauczania (1559)
* De corrupti sermonis emendatione libellus -traktat o reformie nauczania łaciny.
* Principia latine loquendi scribendique
* Colloquiorum scholasticorum libri quatuor ad pueros in sermone latine paulatim exercendos
(1564) - najsłynniejsze dzieło, postulowało nową metodę nauczania łaciny w połączeniu z
uczeniem etyki; obowiązywało w szkolnictwie Francji i Szwajcarii aż do XIX w.
* Cantiques spirituels (1557) - pieśni religijne.
1/1