6. załączniki - Q

Transkrypt

6. załączniki - Q

6. ZAŁĄCZNIKI
147
6. ZAŁĄCZNIKI
6. ZAŁĄCZNIKI
6.1. GLOSARIUSZ
 Definicje ogólne:
KSZTAŁCENIE ZAWODOWE (VOCATIONAL EDUCATION AND TRAINING (VET)):
Szkolenie teoretyczne i praktyczne, które daje uczniom kwalifikacje i kompetencje, potrzebne
im w danym zawodzie.
KSZTAŁCENIE ZAWODOWE UCZNIÓW SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH (INITIAL
VOCATIONAL EDUCATION AND TRAINING (IVET)): Umożliwienie uzyskania kwalifikacji
i kompetencji wymaganych do podjęcia pracy w określonym zawodzie. (Taką definicję podaje
się w większości przypadków, ale IVET jest koncepcją ewoluującą we wszystkich krajach i,
pod wieloma względami, ta ograniczona definicja staje się przestarzała. IVET to już nie tylko
droga kształcenia zawodowego, ale alternatywna ścieżka kształcenia szkolnego ogólnego,
które może prowadzić do kontynuacji nauki w szkole wyższej. Takie są przynajmniej aspiracje
w odniesieniu do IVET).58
PLACÓWKI VET: Placówki edukacyjne oferujące kształcenie zawodowe (ang. VET).
PLACÓWKI IVET: Placówki edukacyjne oferujące kształcenie zawodowe na poziomie szkoły
ponadgimnazjalnej (IVET).
SZKOŁA IVET: Szkoła zawodowa, w której uczniowie kształtują umiejętności i uzyskują
kwalifikacje niezbędne w konkretnym zawodzie.
UCZEŃ IVET: Osoba uczestnicząca w procesie kształcenia zawodowego IVET.
PRAKTYKANT: Osoba uczestnicząca w praktykach zawodowych.
PLACEMENT: Praktyka zawodowa w ustalonym miejscu.
PRAKTYKA ZAWODOWA: Praktyka uczniów szkoły zawodowej, która odbywa się w firmie.
LOKALNA PRAKTYKA ZAWODOWA: Praktyka zawodowa w firmach w regionie szkoły
w kraju, w którym mieszka uczeń.
ZAGRANICZNA PRAKTYKA ZAWODOWA: Praktyka zawodowa odbywana w firmach
w kraju innym niż kraj zamieszkania praktykanta. Uczestniczą w niej praktykanci, szkoły
zawodowe i firmy przyjmujące.
BENEFICJENCI WYMIANY: Osoby, które korzystają z działań i dotacji na rzecz mobilności.
Zwykle są to praktykanci.
INTERESARIUSZE WYMIANY: osoby zaangażowane w działania na rzecz mobilności.
58
“Initial vocational education and training (IVET) in Europe” Cedefop, 2008.
148
6. ZAŁĄCZNIKI
OCENA: Proces dokumentowania, uwzględniający pomiar wiedzy, umiejętności i postaw.
149
6. ZAŁĄCZNIKI
 Wymagane podmioty:
Organizacje lub osoby niezbędne dla zapewnienia odpowiedniej jakości międzynarodowych
praktyk zawodowych:
SZKOŁA IVET: Placówka IVET w kraju wysyłającym, gdzie praktykanci uczestniczą w
kształceniu zawodowych, która zgłasza zapotrzebowanie na i współorganizuje zagraniczne
praktyki zawodowe.
UCZEŃ LUB PRAKTYKANT IVET: osoba uczestnicząca w kształceniu zawodowym IVET lub
osoba, która ukończyła szkołę zawodową IVET nie później niż dwanaście miesięcy przed
rozpoczęciem praktyki.
ORGANIZACJA KOORDYNUJĄCA W KRAJU WYSYŁAJĄCYM: Instytucja, która zbiera
zapotrzebowanie na zagraniczne praktyki zawodowe ze szkół zawodowych IVET w kraju
wysyłającym.
ORGANIZACJA KOORDYNUJĄCA W KRAJU PRZYJMUJĄCYM: Instytucja, która zbiera
zapotrzebowanie na praktyki w firmach przyjmujących w kraju przyjmującym.
Zapotrzebowanie na zagraniczne praktyki zawodowe otrzymuje od organizacji w kraju
wysyłającym.
FIRMA PRZYJMUJĄCA: firma przyjmująca uczniów/praktykantów szkoły zawodowej IVET na
praktykę.
OPIEKUN PRAKTYKANTÓW W FIRMIE PRZYJMUJĄCEJ: Osoba, która opiekuje się
praktykantem, kształtuje umiejętności zawodowe w czasie praktyk i je ocenia.
OPIEKUN PRAKTYK: Nauczyciel ze szkoły zawodowej IVET, który koordynuje praktyki
uczniów IVET.
 Podmioty dodatkowe:
PLACÓWKA WSPIERAJĄCA: Instytucja zazwyczaj w kraju wysyłającym, która zapewnia
wsparcie logistyczne lub finansowe.
SZKOŁA IVET W KRAJU PRZYJMUJĄCYM: Placówka IVET w kraju przyjmującym, w
którym odbywają się zagraniczne praktyki zawodowe, która współpracuje w organizacji
praktyk zawodowych.
150
6. ZAŁĄCZNIKI
Inne pojęcia:
JĘZYK ROBOCZY: To język umożliwiający komunikację w czasie praktyk. Może być to język
kraju przeznaczenia lub inny wspólny język porozumiewających się.
PROGRAM PRAKTYK: Plan zorganizowanych działań, które uczniowie realizują podczas
zagranicznych praktyk.
ZAŚWIADCZENIE O UKOŃCZENIU PRAKTYK: Dokument podpisany przez prawnego
przedstawiciela firmy przyjmującej, który potwierdza, że praktykant ukończył praktykę
w firmie, zgodnie z wcześniej ustalonym programem praktyk.
SPRAWOZDANIE PRAKTYKANTA: Dokument sporządzony według ustalonego wzoru,
w którym praktykant opisuje doświadczenia z odbytej praktyki.
151
6. ZAŁĄCZNIKI
6.2. DOTYCHCZASOWE BADANIA POŚWIĘCONE ORGANIZACJI PRAKTYK W
KSZTAŁCENIU IVET W KRAJACH UCZESTNICZĄCYCH W PROJEKCIE. PODOBIEŃSTWA
I RÓŻNICE W ORGANIZACJI PRAKTYK ZAWODOWYCH
Trendy w kształceniu zawodowym IVET: uczniowie wg obszarów kształcenia
BE
Antwerpia, Belgia
W latach 2008-2009 ok. 1804 uczniów zapisało się na programy kształcenia zawodowego
IVET, co stanowi 7.06% całkowitej liczby mieszkańców w wieku 16-22 lata (6.84% w 20062007 i 6.89% w 2007-2008). W latach 2008-2009 kierunkami najbardziej popularnymi wśród
uczniów były:
 kierunki biznesowe
 zdrowie
 kreowanie wizerunku
BG
Dobricz, Bułgaria
IVET, co stanowi 55.91% całkowitej liczby mieszkańców w wieku 16-22 lata (52.42 % w
2006-2007 i 53.63% w 2007-2008). W latach 2008-2009 kierunkami najbardziej
popularnymi wśród uczniów były:
 sztuka gościnności (hotelarstwo)
 informatyka
BG
Płowdiw, Bułgaria
IVET, co stanowi 53.52% całkowitej liczby mieszkańców w wieku 16-22 lata (57.57 %
w 2006-2007 i 55.86% w 2007-2008). W latach 2008-2009 kierunkami najbardziej
 budownictwo i inżynieria sanitarna
 metalurgia
DE
Bautzen (Budziszyn), Niemcy
IVET, co stanowi 18.69% całkowitej liczby mieszkańców w wieku 16-23 lata (17.08%
w 2006-2007 i 18.7% w 2007-2008). W latach 2008-2009 kierunkami najbardziej
 metalurgia
 handel i marketing
152
6. ZAŁĄCZNIKI
W kwestionariuszu z Bautzen wiek graniczny ustalono na 23 lata, pozostali partnerzy
podawali granice wieku 22 lat.
W styczniu 2009 w Bautzen było 41500 mieszkańców. 47956 mieszkańców w wieku 16 - 23
lata zamieszkiwało obszar podlegający regionalnym władzom oświaty, gdzie zbierano dane
dot. uczniów szkół zawodowych VET wg przedmiotów. Obszar podlegający regionalnym
władzom oświaty obejmuje dwie gminy: Bautzen i Goerlitz (w sumie 613780 mieszkańców w
regionie w styczniu 2009).
ES
Terrassa, Hiszpania
IVET, co stanowi 15.10% całkowitej liczby mieszkańców w wieku 16-22 lata (13.70% w
2006-2007 i 14.29% w 2007-2008). W latach 2008-2009 kierunkami najbardziej
 elektryczność i elektronika
 usługi społeczno-kulturalne i pracownik socjalny
Zasięg geograficzny: miasto Terrassa
PL
Łódź, Polska
W latach 2008/09 ok. 7791 uczniów zapisało się do publicznych szkół zawodowych w Łodzi,
co stanowi 13,06% całkowitej liczby mieszkańców w wieku 16-22 lata (12,41% w 2006/07
i 12,47% w 2007/08). W latach 2008-2009 kierunkami najbardziej popularnymi wśród
uczniów były:




mechanika, elektronika, mechatronika, informatyka
ekonomia
gastronomia
budownictwo
RO
Timisoara, Rumunia
IVET, co stanowi 1.98% całkowitej liczby mieszkańców w wieku 16-22 lata (2.34% w 20062007 i 2.18% w 2007-2008). W latach 2008-2009 kierunkami najbardziej popularnymi wśród
uczniów były:
 usługi społeczno-kulturalne i pracownik socjalny
 samozatrudnienie
 budownictwo i inżynieria sanitarna
W kwestionariuszu z Timisoara dodano jeszcze następujące branże, ale z mniejszą liczbą
kandydatów:
 automatyka
 leśnictwo
 przemysł lniarski i skórzany
153
6. ZAŁĄCZNIKI
SI
Ljubljana, Słowenia
W latach 2007-2008 ok.49891 uczniów zapisało się na programy kształcenia zawodowego
IVET. W tym samym roku 16424 uczniów zapisało się do wyższych szkół zawodowych. Dane
dotyczą całej Słowenii (poziom krajowy). Kierunkami najbardziej popularnymi wśród uczniów
były:
 handel
 sekretarka
 księgowa
50 najważniejszych firm
BE
Antwerpia, Belgia
Antwerpia to drugi, co do wielkości port w Europie i czwarty na świecie. W 2005r. port
w Antwerpii przeładował ponad 160 mln ton towarów w transporcie morskim. Każdego roku
do portu zawija 15000 statków oceanicznych i 64000 jednostki żeglugi śródlądowej. Ponad
140000 ludzi żyje bezpośrednio lub pośrednio z tego portu.
Port w Antwerpii jest niezbędnym ogniwem w łańcuchu eksport/import Unii Europejskiej
i centrum światowego handlu. Bardzo szybko zwiększa się ruch kontenerowców, o 10 - 15%
rocznie. Kontenerowce stanowią ponad 40% ruchu morskiego w Antwerpii.
Transport i magazynowanie towarów to podstawowa działalność wielu firm. Jest też wiele firm
branży chemicznej i petrochemicznej. Tysiące pracowników pracuje w rafineriach ropy
naftowej. Antwerpia to również ważne centrum handlu diamentami, w którym odbywają się
targi diamentów i jest wiele firm sprzedających diamenty. Miasto odgrywa kluczową rolę jako
krajowy ośrodek przemysłu motoryzacyjnego. Ostatnio Antwerpia stała się miastem mody,
w którym mieszka wielu znanych projektantów.
www.antwerpen.be
BG
Dobricz, Bułgaria
Miasto Dobricz to drugi co do wielkości ośrodek gospodarczy w północno-wschodniej Bułgarii.
Główne branże gospodarki to:
 produkcja żywności i napojów (produkty mleczarskie, olej i margaryna, kiełbasa,
makarony, wyroby drobiowe, mąka, chleb i ciastka, pasza, wina i alkohole, napoje
bezalkoholowe)
 przemysł lekki (odzież męska i damska, futra i wyroby skórzane, buty, meble, tkaniny
obiciowe i tekstylia)
 przemysł maszynowy (akumulatory, naczepy i kontenery, maszyny rolnicze, grzejniki
i filtry do samochodów, plastikowe elementy dla przemysłu maszynowego i przetwórstwa
żywności)
Inne ważne branże w regionie Dobricz to turystyka i rolnictwo.
www.dobrichcity.com
www.investbg.government.bg/upfs/58/Dobrich%20Region_Dobrich%20zone.pdf>
154
6. ZAŁĄCZNIKI
BG
Płowdiw, Bułgaria
Płowdiw to centrum regionu Płowdiw, drugie co do wielkości miasto w Bułgarii. Region dzieli
się na 18 gmin, największa z nich jest Płowdiw. Region Płowdiw produkuje 7.5% krajowego
PKB.
W sumie w regionie jest ok. 26500 firm.
Struktura firm zdominowana jest przez MSP - 18.13% w stosunku do liczby firm w kraju
i 97.83% firm w regionie. Firmy te dają 13.38% przychodu ze sprzedaży netto i mają 12%
udziału w aktywach długoterminowych przedsiębiorstw w całym kraju. W regionie są 142
duże firmy, których przychód netto ze sprzedaży stanowi 9.18% całkowitego przychodu w
kraju.
Wg danych za ostatni okres, sektor usług ma największy wkład w regionie Płowdiw i stanowi
56.7%, podczas gdy przemysł 49.27% a rolnictwo 39.67%.
Jednym z kluczowych wskaźników charakterystycznych dla infrastruktury gospodarczej
regionu jest jego wielosektorowość. Największy udział ma sektor przetwórstwa żywności,
który daje 26% produkcji przemysłowej miasta i regionu. Tuż za nim jest hutnictwo żelaza,
energetyka, metale nieżelazne, przemysł mechaniczny, budowa maszyn i sprzętu (dla
przemysłu spożywczego, wózki widłowe, itp.), przetwórstwo drewna, przemysł włókienniczy,
skórzany, elektro-chemiczny, budownictwo, etc. Inny wiodący sektor w regionie to turystyka
zorientowana na spa.
www.guide-bulgaria.com/SC/Plovdiv
http://pcci.bg/img/files/yearbook_2009.pdf
www.nest-agency.com/mp_Plovdiv.htm
DE
Bautzen (Budziszyn), Niemcy
Bautzen, miasto w Saksonii o tysiącletniej historii, w południowo - wschodnich Niemczech, w
pobliżu granicy z Polską i Czechami.
Bautzen ma doskonałą infrastrukturę transportowa, w tym autostradę krajową A4, lotnisko
Bautzen-Litten, kilka dróg krajowych we wszystkich kierunkach i kolej.
Kluczowe branże to kolejnictwo i budowa samochodów dostawczych, części zamiennych do
samochodów,
narzędzi,
form
odlewniczych,
przetwórstwo
tworzyw
sztucznych,
telekomunikacja, urządzenia nagrywające, produkcja roślin i budownictwo.
Firmy międzynarodowe, jak np. Philips - inżynieria Rentgenowska, Bombardier
Transportation, AFT Automation and Conveying Technology i przybory do pisania firmy
Edding to uzupełnienie lokalnego budownictwa i świetnego rzemiosła. Bautzen jest ważnym
ośrodkiem nowych technologii dzięki nowym firmom z innowacyjnych branż, takich jak IT i
przetwarzanie danych (Vodafone i Sphairon Technologies GmbH).
www.bautzen.de
155
6. ZAŁĄCZNIKI
ES
Terrassa, Hiszpania
Przemysł dość zróżnicowany od lat 80-tych, kiedy włókiennictwo przestało dominować i
przeszło poważną restrukturyzację. Główne sektory obecnie to handel, obsługa biznesu,
opieka zdrowotna, przemysł metalowy (głównie elektronika), włókiennictwo, budownictwo i
inżynieria sanitarna.
www.cambraterrassa.es
www.ajterrassa.es/laciutat/xifres/estudis/eurocities_terrassa.pdf
PL
Łódź, Polska
Gospodarka regionu koncentruje się w Łodzi, stolicy regionu i trzecim co do wielkości
(również pod względem liczby mieszkańców) miastem Polski – 39% podmiotów
gospodarczych regionu zarejestrowanych jest właśnie tutaj (2008r.). Choć w ostatnich latach
przybyło inwestorów zagranicznych, firmy zagraniczne stanowią tylko 1.7% wszystkich
podmiotów gospodarczych w mieście (w 2008r. – wzrost o 2.8% w stosunku do 2007r.), a
93% z nich działa w sektorach przemysłu, handlu i usług.
Ponad 1/3 firm działających w Łodzi to firmy handlowe, ok. 18% w sektorze nieruchomości,
wynajmu lub usług wspierających dla biznesu; 13.6% to firmy produkcyjne. Te trzy sektory
stanowią 62.6% wszystkich firm zarejestrowanych w mieście. Dalej uplasowały się firmy
budowlane (8.2%) i transportowe (7.3%) (2008r.).
Firmy wytwórcze produkują głównie:
 tekstylia (13.5%)
 żywność i napoje (9.3%)
 wyroby gumowe i plastikowe (7.6%)
 odzież i futra (6.5%)
 wyroby metalowe (6.2%)
 maszyny elektryczne (4.2%)
www.en.cityoflodz.com
www.lodzkie.pl/en/economy
http://en.www.uml.lodz.pl/index.php?str=1970
www.rce.lodzkie.pl
www.sse.lodz.pl/index.php
www.bruksela.lodzkie.pl/en/links
RO
Timisoara, Rumunia
W ostatnich latach Timisoara przeżyła boom gospodarczy i na skutek inwestycji
zagranicznych powstało coraz więcej firm zwłaszcza w sektorze high-tech. Timisoara często
uważana jest za drugie najlepiej rozwijające się miasto Rumunii (po Bukareszcie).
Poza kilkoma inwestycjami lokalnymi, w Timisoara zrealizowano kilka ważnych inwestycji firm
z Unii Europejskiej, zwłaszcza z Niemiec i Włoch oraz z USA. Continental AG od wielu lat
produkuje opony. Linde produkuje gazy techniczne, a część form dla BMW i Audi produkuje
Dräxlmaier Group. Amerykańska firma Flextronics zatrudnia wiele osób na zachodzie miasta
przy produkcji telefonów komórkowych i urządzeń dla jednostek kontrolnych rządu.
Amerykańska firma Procter & Gamble produkuje środki piorące i środki czystości w Timisoara,
a szwajcarska Nestlé - wafle.
156
6. ZAŁĄCZNIKI
SI
Ljubljana, Słowenia
Najwięcej miejsc pracy w regionie daje przemysł, zwłaszcza farmaceutyczny, petrochemiczny
i spożywczy. Inne branże to bankowość, finanse, transport, budownictwo, wyspecjalizowane
usługi i turystyka. Sektor publiczny oferuje miejsca pracy w szkolnictwie, kulturze, służbie
zdrowia i administracji lokalnej.
www.ljubljana.si
Informacja o sytuacji w krajach uczestniczących w projekcie
Ta wstępna analiza obejmuje 8 miast w 7 różnych krajach Unii Europejskiej: Belgii, Bułgarii,
Niemczech, Polsce, Rumunii, Słowenii i Hiszpanii.
Największe miasto wśród partnerów projektu to Łódź z ponad 750000 mieszkańców.
Cztery kolejne miasta (Antwerpia, Płowdiw, Timisoara i Ljubljana) mają 250000 - 500000
mieszkańców.
Trzej pozostali partnerzy projektu pochodzą z miast poniżej 250000 mieszkańców (Terrassa,
Dobricz i Bautzen).
P. Czy w Państwa mieście uczniowie uczestniczą w praktykach zawodowych
w miastach ościennych?
1
Tak (BE, BG, DE,
PL, SI)
Nie (RO)
5
We wszystkich krajach poza Rumunią uczniowie uczestniczą w praktykach zawodowych w firmach w miastach ościennych.
P. Czy firmy w Państwa mieście przyjmują uczniów z miast ościennych na praktykę
zawodową?
2
Tak (BE, DE, PL,
SI)
Nie (BG, RO)
4
Większość firm w miastach partnerów przyjmuje uczniów z miast ościennych na praktykę zawodową. Wyjątki to Bułgaria i
Rumunia.
157
6. ZAŁĄCZNIKI
Przepisy dotyczące praktyk
P1. Czy w Państwa kraju/regionie są przepisy regulujące praktyki zawodowe
w firmach?
0
Tak (BE, BG, DE,
ES, PL, RO, SI)
Nie
7
 We wszystkich krajach lub regionach partnerów są przepisy regulujące praktykę zawodową w firmie.
P2. Czas praktyki zawodowej wg przepisów w poszczególnych krajach
BE Zależy od branży.
BG 2 godz. w tygodniu w szkole IVET/30 godz. tygodniowo w firmie
DE 25% w szkole IVET/75% w firmie
Liczby podano dla systemu dualnego. Szczegółowy harmonogram to część przepisów dla
odpowiedniego przedmiotu.
ES Od 300 do 700 godz. w szkole IVET (zależy od obranej specjalności)/4 godz. dziennie w
firmie
PL Liczba godzin zależy od typu szkoły i programu kształcenia dla danego zawodu. Możliwe
miejsca realizacji praktyki zawodowej: szkoła IVET, firma. Nie ma podziału godzin pomiędzy
miejsca odbywania praktyk.
RO Liczba godzin praktyk zawodowych zależy od programu realizowanego przez daną
placówkę oświatową.
 W większości krajów liczba godzin jaką uczniowie spędzają w szkole IVET lub w firmie zależy od
programu kształcenia zawodowego. W niemieckim systemie dualnym uczniowie spędzają 25% czasu w
szkole a 75% w firmie.
158
6. ZAŁĄCZNIKI
P3. Kto układa programy praktyk zawodowych? (Możliwe odpowiedzi: placówka
oświatowa/firma/wspólnie)
Wspólnie (BE, ES,
PL, RO, SI)
1
1
Placówka
oświatowa (BG)
5
Firma (DE)
 W większości krajów praktyka zawodowa planowana jest wspólnie przez placówkę oświatową i firmę.
Wyjątkiem są Bułgaria, gdzie praktykę planuje placówka oświatowa i Niemcy, gdzie praktykę planuje
firma.
P4. Czy przebieg praktyki zawodowej jest omawiany z uczniami?
2
Tak (BE, BG, DE,
ES, PL)
Nie (RO, SI)
5
 W większości krajów w czasie trwania praktyki omawia się pracę ucznia.
Nie dotyczy to Rumunii i Słowenii.
159
6. ZAŁĄCZNIKI
P5. Jeśli na poprzednie pytanie odpowiedziano twierdząco, kto za to odpowiada?
(Możliwe odpowiedzi: placówka oświatowa/firma/wspólnie)
Wspólnie (BE, ES)
2
2
Placówka
oświatowa (BG)
Firma (DE, PL)
1
 W krajach, gdzie praca ucznia w czasie praktyk jest omawiana, odpowiadają za to różne instytucje:
np. placówka oświatowa, firma lub wspólnie.
P 6. Czy jest oficjalny wzór omawiania pracy wykonanej na praktykach?
2
Nie (BE, BG, PL,
RO, SI)
Tak (DE, ES)
5
 Tylko dwa kraje korzystają z oficjalnego wzoru omawiania pracy wykonanej na praktykach: Niemcy i
Hiszpania.
P 7. Czy praktyki oceniane są jak każdy inny przedmiot?
0
Tak (BE, BG, DE,
ES, PL, RO,
SI)
Nie
7
 We wszystkich krajach praktyki oceniane są tak samo jak każdy inny przedmiot.
160
6. ZAŁĄCZNIKI
P 8. Kto odpowiada za ocenę praktyk?
(Możliwe odpowiedzi: placówka oświatowa/firma/wspólnie)
1
Wspólnie (BE, ES,
PL, RO, SI)
1
Placówka
oświatowa (BG)
Firma (DE)
5
 W większości krajów za ocenę praktyk odpowiadają wspólnie szkoła i firma. Są jednak dwa wyjątki:
w Bułgarii ocenę te przeprowadza szkołą, a w Niemczech firma.
P 9. Czy przepisy o praktykach
ubezpieczenie inne niż w szkole?
2
zawodowych
wymagają,
aby
uczeń
miał
Tak (BE, DE, ES,
RO, SI)
5
Nie, wystarczy
ubezpieczenie
szkolne (BG, PL)
 W większości krajów przepisy o praktykach zawodowych w firmie wymagają, aby uczeń miał
ubezpieczenie inne niż w szkole. Tylko w Bułgarii i Polsce wystarcza ubezpieczenie szkolne.
P 10. Czy obecne przepisy opisują, jaki ma być opiekun praktykantów w firmie?
2
Nie (BE, BG)
Tak (DE, ES, PL,
RO, SI)
5
 W większości krajów obecne przepisy opisują rolę opiekuna praktykantów w firmie. Nie dotyczy to
Belgii i Bułgarii.
161
6. ZAŁĄCZNIKI
P 10.1 Jeśli na poprzednie pytanie odpowiedziano twierdząco, jak zdefiniowano
jego zadania? Jakie to zadania?
DE tak: program praktyk, realizacja programu, zapewnienie odpowiedniego sprzętu
i materiałów, ocena praktyki.
ES tak: ocena programu praktyk; nadzorowanie i monitorowanie praktyk; przestrzeganie
zasad bhp; regularny kontakt z opiekunem praktyk; przygotowanie sprawozdania
oceniającego do oceny końcowej
PL tak: program praktyk, zapewnienie niezbędnego sprzętu i materiałów, odpowiednie
kwalifikacje do opieki nad praktykantami, przestrzeganie zasad bhp, ocena praktyk
RO tak: wykształcenie powyżej średniego; zapewnienie wsparcia logistycznego, technicznego
i technologicznego; koordynacja i ocena praktyk; sprawdzanie obecności uczniów na
praktykach; wsparcie w zakresie programu praktycznego/portfolio i zapewnienie niezbędnej
logistyki; końcowa ocena umiejętności ucznia
SI tak: przekazywanie wskazówek opiekunowi praktyk
P 10.2 Czy opiekun praktykantów w firmie musi przejść obowiązkowe szkolenie?
Tak (DE, PL, SI)
2
3
Nie, ale jest
zalecane (ES, RO)
P 10.3 Czy w Państwa kraju są kursy dla przyszłych opiekunów praktykantów w
firmie?
0
Tak (DE, ES, PL,
RO, SI)
Nie
5
162
6. ZAŁĄCZNIKI
P 10.4 Jeśli na poprzednie pytanie odpowiedziano twierdząco, kto je prowadzi?
2
Izba Handlowa
(DE, ES, SI)
Inni (PL, RO)
3
P 11. Zgodnie w przepisami o praktykach zawodowych, czy za praktykę przysługuje
wynagrodzenie?
Nie jest to obowiązkowe (BE)
1
Tak, dobrowolnie: praktyka jest
wynagradzana tylko, kiedy
fi rma proponuje to uczniowi.
Nie jest to obowiązkowe. (BG)
1
Tak, dobrowolnie (SI)
1
Tak, obowiązkowo (DE)
2
1
1
Nie dobrowolnie (ES, RO)
Uczniom nie płaci się za
praktyki i praktyki zawodowe w
fi rmie. (PL)
 Tylko w Niemczech wymagane jest wynagradzanie uczniów za praktykę zawodową. We wszystkich
pozostałych krajach praktyka wynagradzana jest, jeśli firma zaproponuje to uczniowi, nie ma
określonych kryteriów o wysokości tego wynagrodzenia.
163
6. ZAŁĄCZNIKI
6.3. METODOLOGIA STOSOWANA PRZEZ LOKALNE GRUPY ROBOCZE
Poniższe informacje
rozpoczęcie.
przedstawiono
partnerom
projektu
w
czasie
spotkania na
jego
1. Praktyka zawodowa: podstawy konceptualne i cele
Celem realizowanego przez nas programu Leonardo jest opracowanie materiałów
i wytycznych do stworzenia jednego podręcznika dla zagranicznych praktyk zawodowych
uczniów w firmach.
Kształcenie zawodowe należy traktować jako środek, który daje uczniom wiedzę teoretyczną
i praktyczną niezbędną do elastycznego i zadowalającego reagowania na potrzeby rynku
pracy.
W związku z tym, kształcenie w szkołach IVET musi współgrać z tym, co dzieje się w firmach
i należy je zaplanować tak, aby uwzględnić wiedzę potrzebną uczniom w postaci podstaw
teoretycznych i konceptualnych oraz znajomość sprzętu i technologii.
Na tym tle szkolenie na stanowisku pracy staje się ważną częścią edukacji uczniów, którzy
realizują programy praktyk zawodowych na stanowisku pracy jako część szkolenia poza
szkołą.
Praktykant nigdy nie powinien zajmować wakującego stanowiska.
Praktyki na stanowisku pracy muszą obejmować:
 Poszerzenie i pogłębienie wiedzy teoretycznej zdobytej w szkołach IVET.
 Bezpośrednie doświadczenie uczniów w korzystaniu z urządzeń produkcyjnych.
 Możliwość zdobycia doświadczeń w środowisku pracy oraz w zakresie stosunków
społecznych i stosunków w pracy.
 Umożliwienie firmie zapoznania się z kwalifikacjami i postawami potencjalnych
przyszłych pracowników.
 Pomoc uczniom w zdobyciu kwalifikacji zawodowych i w znalezieniu pracy.
Wprowadzanie strategii zbliżania edukacji akademickiej do potrzeb rynku pracy
Cele zagranicznych praktyk zawodowych:






Poznanie innych sposobów pracy
Poznanie innych kultur
Nauczenie się języka obcego
Wzbogacenie indywidualnych CV
Umacnianie koncepcji przynależności do Unii Europejskiej
Postrzeganie mobilności jako realnej możliwości rozwoju personalnego
164
6. ZAŁĄCZNIKI
2. Potrzeba istnienia Lokalnych Grup Roboczych
Zgodnie z założeniami Projektu, każdy partner powinien stworzyć Lokalne Grupy Robocze,
aby można było wykorzystać wiedzę i doświadczenie swojego kraju do wskazania
pozytywnych i negatywnych czynników, jakie występują przy realizacji praktyk
w przedsiębiorstwach.
Wskazanie i zaangażowanie kluczowych podmiotów na każdym obszarze:
Należy wskazać kluczowe podmioty aktywnie działające w obszarze kształcenia zawodowego
w każdym z krajów uczestniczących w projekcie (związki zawodowe, organizacje
przedsiębiorców, władze lokalne, władze regionu, szkoły IVET, firmy, stowarzyszenia
uczniowskie i inne organizacje).
Należy również uświadomić tym podmiotom, że jest taki projekt i zachęcić je do uczestnictwa
w Grupie Roboczej.
Każdy partner decyduje, jakie podmioty są kluczowe na jego obszarze i jaka strategia będzie
najlepsza dla ich zaangażowania/ uczestnictwa w projekcie. Wybrane podmioty muszą być
reprezentatywne dla danego obszaru.
Oto kilka przydatnych sugestii:
 Rozesłanie listów do różnych podmiotów, przedstawienie im, co będzie realizowane w
ramach projektu i zaproszenie do pomocy.
 Organizowanie konferencji prasowych prezentujących projekt i jednocześnie kreowanie
oczekiwań.
 Wywiady, spotkania, spotkania osobiste z:
Lokalnymi podmiotami gospodarczymi
-
Wiodący przedsiębiorcy
Izby handlowe, federacje i organizacje przedsiębiorców, stowarzyszenia
rzemieślnicze, etc.
Placówkami kształcenia zawodowego
- Ważny jest udział placówek kształcenia zawodowego różnego typu
(publicznych, prywatnych, etc.).
- Zaleca się nawiązanie pierwszego kontaktu z administracją tych placówek.
- Na spotkaniach operacyjnych Grupy Roboczej preferowana jest obecność osób
odpowiedzialnych za praktyki (koordynator praktyk, opiekun praktyk, etc.).
165
6. ZAŁĄCZNIKI
Organy samorządu terytorialnego
-
Rada miejska; jaki Wydział będzie najbardziej odpowiedni (edukacji, rozwoju
przedsiębiorczości, obydwa, etc.)
Władze regionu; do oceny przez każdego partnera, pamiętając o tym, jakie
są cechy charakterystyczne danego obszaru. Jeśli ich udział uznany zostanie
za wskazany, należy wybrać odpowiedni wydział – edukacji, rozwoju
przedsiębiorczości lub obydwa.
Związki zawodowe
- W wielu firmach związki zawodowe mogą być kluczowym elementem ułatwiającym
lub utrudniającym praktyki zawodowe uczniów. Powiadomienie ich o projekcie
i zaangażowanie do udziału może okazać się bardzo istotne.
Uczniowie
- Uczestniczący w kształceniu zawodowym.
 Kiedy już wskazano podmioty, należy przedstawić skład Lokalnej Grupy Roboczej
(Wzór LW).
Plik należy przesłać koordynatorowi projektu przed pierwszym spotkaniem Lokalnej Grupy
Roboczej.
166
6. ZAŁĄCZNIKI
Formalne powołanie Lokalnej Grupy Roboczej
Grupa Robocza musi składać się co najmniej z:
 2 uczniów
 2 nauczycieli
 2 przedsiębiorców
 przedstawicieli związków zawodowych (max.2)
 1 przedstawiciela każdego wydziału z organów samorządu terytorialnego (edukacji
i/lub zatrudnienia), wg uznania, w zależności od tego, jakie wydziały działają na danym
obszarze.
 2 przedstawicieli organizacji koordynujących (izby handlowe, stowarzyszenia firm, etc.)
„Organizacje koordynujące‟ to podmioty, które mogą ułatwić realizację praktyk zawodowych
w firmach w danym obszarze. Może być jedna organizacja koordynująca.
Pierwsze spotkanie:
 Przedstawienie członków Grupy.
 Określenie celów działania.
 Ustalenie i przyjęcie planu pracy.
 Podział zadań między członków Grupy.
 Ustalenie dat kolejnych spotkań.
Zasady ogólne rządzące spotkaniami:
 O spotkaniu i porządku obrad należy poinformować z wyprzedzeniem.
 Zaleca się telefoniczne potwierdzenie udziału, aby w spotkaniach uczestniczyło jak
najwięcej członków Grupy.
 Zawsze należy spisywać protokół spotkania i dołączyć do niego podjęte decyzje.
Należy wypełnić formularz (Wzór WG).
W ciągu 10 dni po spotkaniu koordynatorowi projektu należy przesłać:
-
Protokół ze spotkania.
Zdjęcia ze spotkania.
Opublikowane informacje prasowe o projekcie.
Planowana datę kolejnego spotkania.
 Należy czynić wysiłki, aby decyzje i dokumenty przyjmowane były na zasadzie
ogólnego konsensusu uczestników spotkania.
 Jeśli konsensus nie jest możliwy, rozbieżności należy zapisać w protokole spotkania
i wskazać, które podmioty miały odmienne zdanie.
 Muszą odbyć się, co najmniej trzy spotkania.
167
6. ZAŁĄCZNIKI
Plan pracy Lokalnych Grup Roboczych
Zadania Lokalnej Grupy Roboczej podzielono na trzy etapy:
 etap I: spotkania lokalnych grup roboczych w celu zebrania
przeprowadzenia dyskusji wewnętrznych i napisania raportu końcowego.
informacji,
To etap, do którego przygotowujemy się obecnie; w tym celu odbywa się to spotkanie i
będziemy rozmawiać o dalszych krokach.
Pozostałe etapy podano tylko w celu informacyjnym.
Harmonogram: od 1 lutego 2009 do 31 sierpnia 2009r. (złożenie dokumentu końcowego)
Każdy partner lokalny ustala swój harmonogram pamiętając o dacie złożenia raportu
końcowego. (Harmonogram należy przedłożyć koordynatorowi projektu).
 etap II: pomoc w weryfikacji tego podręcznika i współpraca przy jego pisaniu
(współuczestnictwo w tworzeniu dokumentu końcowego).
Po zakończeniu etapu I, dobrze byłoby, żeby Grupy Robocze pozostały aktywne.
Ich praca na tym etapie polegać będzie na zapewnieniu odpowiedniej jakości podręcznika.
Harmonogram: ten etap dyskutowany będzie intensywnie na następnym spotkaniu partnerów (maj 2010r.).
 etap III: ustalanie strategii upowszechnienia/powiadamiania o istnieniu podręcznika na
swoim obszarze.
Przygotowanie lokalnego planu z najlepszą strategią przekazania najlepszych
praktyk zagranicznych i osiągnięcia poziomu najlepszej praktyki lokalnie.
Wnioski – raport końcowy o upowszechnieniu/poinformowaniu.
Harmonogram: ten etap dyskutowany będzie intensywnie na następnym spotkaniu partnerów (maj
2010r.).
Poniżej opisujemy działania przewidziane w I etapie:
Etap I:
Zaplanowane spotkania lokalnych grup roboczych w celu zebrania
przeprowadzenia dyskusji wewnętrznych i napisania raportu końcowego.
informacji,
 Zaplanować spotkania lokalnych grup roboczych w celu zebrania informacji.
 Dyskusje wewnętrzne w lokalnych grupach roboczych.
 Pisanie raportu końcowego.
168
6. ZAŁĄCZNIKI
Zaplanować spotkania lokalnych grup roboczych w celu zebrania informacji
Poniżej podajemy wytyczne do działania lokalnych grup roboczych:
 W raporcie końcowym MUSZĄ znaleźć się rozwiązania przedstawionych problemów.
Niezależnie od tego, każdy partner lokalny może poszerzyć zakres poruszanych kwestii,
jeśli chce przedstawić interesujące jego zdaniem informacje, które przekładają się na
jakość raportu końcowego.
 Muszą odbyć się co najmniej trzy spotkania lokalnej grupy roboczej, choć każdy
partner sam decyduje o wewnętrznych procedurach działania.
Np.: lokalny partner może omawiać każdą część odrębnie z przedstawicielami poszczególnych
sektorów, a potem przedstawić informacje lokalnej grupie roboczej pod dyskusję lub,
alternatywnie, może omawiać tematy dotyczące poszczególnych sektorów na forum grupy
i przeprowadzić wspólną dyskusję.
 Niektóre kwestie są wspólne dla kilku sektorów a chodzi właśnie o poznanie wszystkich
punktów widzenia.
Bloki robocze
1) Kwestie, które powinny ocenić poszczególne sektory.
2) Opis roli podmiotów zaangażowanych w zagraniczne praktyki zawodowe
1) Kwestie, które powinny ocenić poszczególne sektory
Sektory, z którymi oceniane/dyskutowane będą sprawy na spotkaniach lokalnej grupy
roboczej to:





Firmy.
Placówki oświatowe.
Związki zawodowe.
Uczniowie.
Przedstawiciele władz i organizacji koordynujących.
Najważniejsze kwestie, jakie powinny ocenić firmy:
 Czy firmy chcą przyjmować lokalnych uczniów na praktyki?
 A uczniów z innych krajów?
 Czy należy zwiększać świadomość na poziomie lokalnym?
 Jeśli tak, do kogo powinny być skierowane te działania?
 Na czym powinny skoncentrować się działania uświadamiające?
 Jeśli potrzeba działań uświadamiających, kto najlepiej by je przeprowadził i jak
powinny one wyglądać?
 Jakie korzyści może odnieść firma z przyjmowania na praktykę zawodową uczniów
lokalnych i z zagranicy?
 Czy wiążą się z tym jakieś problemy?
169
6. ZAŁĄCZNIKI
 Jak oceniliby Państwo swoje doświadczenie z przyjmowania uczniów na praktykę?
 Czy była to praktyka lokalna czy zagraniczna?
 Jakie, w oparciu o doświadczenie, były mocne i słabe strony tego przedsięwzięcia?
 Jaki jest zalecany minimalny i maksymalny czas trwania praktyki zawodowej z punktu
widzenia firm?
 Zalecany minimalny i maksymalny wiek ucznia.
 Jakie związki, Państwa zdaniem, istnieją miedzy lokalnymi firmami a placówkami
kształcenia zawodowego?
 Czy należy coś tu poprawić? Co należałoby zrobić?
 Ogólne cechy pożądanego profilu ucznia - praktykanta: miejscowego i z zagranicy.
 Czy znajomość języka jest problemem?
 W jakich językach mogłyby odbywać się praktyki w Państwa firmie?
 Jaki okres roku jest najlepszy na praktyki zawodowe uczniów Państwa firmie?
Dlaczego?
 Czy sektor, który Państwo reprezentują poprze ten pomysł i będzie współpracował na
rzecz oferowania praktyk zawodowych jak najlepszej jakości uczniom miejscowym
i z zagranicy? Jak mogliby Państwo się do tego przyczynić?
 Inne aspekty.
Najważniejsze kwestie, jakie powinny ocenić placówki kształcenia zawodowego:
 Czy Państwa uczniowie regularnie odbywają praktyki w lokalnych firmach?
A zagranica?
 Jak oceniają Państwo te praktyki?
 Czy uczniowie chcieliby odbywać praktyki zawodowe zagranica?
 Czy byłoby to dobre dla uczniów?
 Czy lokalne firmy chcą przyjmować lokalnych uczniowi na praktyki zawodowe?
 A uczniów z zagranicy?
 Państwa opinia o praktykach lokalnych:
- czy firmy dają możliwości i udostępniają swoje stanowiska pracy?
- czy uczniowie są dobrze przyjmowani w firmach?
- czy w firmach jest opiekun praktykantów?
 Jakie korzyści edukacyjne ma kierowanie uczniów na praktykę zawodową lokalnie
i zagranicę?
 Na podstawie własnych doświadczeń, jak oceniają Państwo praktyki zawodowe uczniów
miejscowych i zagranicznych?
 Mocne i słabe strony praktyk zawodowych w firmach.
 Z edukacyjnego punktu widzenia, ile minimalnie i maksymalnie powinna trwać
praktyka?
 Na jakim etapie nauki praktyki zawodowe są najbardziej przydatne? A praktyki
zagranicą?
 Czy zdaniem Państwa praktyki zawodowe uczniów dopasowane są do poziomu tego,
czego nauczyli się w szkole?
170
6. ZAŁĄCZNIKI
 Zalecany minimalny i maksymalny wiek ucznia.
 Jakie związki, Państwa zdaniem, istnieją między lokalnymi firmami a placówkami
 Czy znajomość języka jest problemem dla zagranicznych praktyk zawodowych?
 Inne aspekty.
Najważniejsze kwestie, jakie powinny ocenić związki zawodowe:
 Jak oceniają Państwo praktyki zawodowe uczniów w firmach?
 Czy przydają się one uczniom?
 Czy są przydatne z punktu widzenia firm?
 Czy są przydatne dla obecnych i/lub przyszłych pracowników?
 Jakie korzyści dla związków zawodowych ma przyjmowanie na praktykę zawodową
uczniów lokalnych i z zagranicy?
 Czy zaproponowaliby Państwo praktyki zawodowe w swojej firmie lub w swojej branży?
 Czy lokalne firmy chcą przyjmować lokalnych uczniowi na praktyki zawodowe?
widzenia związków zawodowych?
 Zalecany minimalny i maksymalny wiek ucznia do odbycia praktyki zawodowej.
 Inne aspekty.
171
6. ZAŁĄCZNIKI
Najważniejsze kwestie, jakie powinni ocenić uczniowie:
 Czy uczniowie regularnie odbywają praktyki zawodowe w lokalnych firmach?
A zagranica?
 Jak oceniacie te praktyki?
 Czy są dobre dla uczniów?
 Czy firmy chcą przyjmować miejscowych uczniów na praktyki?
 Wasza opinia o praktykach:
- czy firmy dają możliwości i udostępniają swoje stanowiska pracy?
- czy uczniowie są dobrze przyjmowani w firmach?
- czy w firmach jest opiekun praktykantów?
widzenia ucznia?
 Zalecany minimalny i maksymalny wiek ucznia do odbycia praktyki zawodowej.
 Jaki okres roku jest najlepszy dla uczniów na praktyki zawodowe? Dlaczego?
 Czy praktyki są dopasowane do kształcenia, jakie odbywają uczniowie w szkołach?
 Czy należy cos tu poprawić? Co należałoby zrobić?
 Jakie korzyści postrzegają uczniowie w odbywaniu praktyk zawodowych na miejscu
i zagranicą? Czy są jakieś aspekty negatywne?
 Czy znajomość języka jest problemem dla zagranicznych praktyk zawodowych?
 Czy uczniowie, których reprezentujecie poprą ten pomysł i będą współpracowali na
i z zagranicy? Jak moglibyście się do tego przyczynić?
 Czego oczekujecie/potrzebujecie od organizacji przyjmującej w kraju docelowym?
 Inne aspekty.
Kwestie, jakie powinny ocenić władze i organizacje pośredniczące
 Jak oceniają Państwo praktyki zawodowe uczniów w firmach?
 Czy firmy chcą przyjmować miejscowych uczniów na praktyki?
 Czy należy cos tu poprawić? Co należałoby zrobić?
 W jakich językach mogłyby odbywać się praktyki w Państwa regionie?
172
6. ZAŁĄCZNIKI
 Czy w Państwa organizacji jest sekcja promująca praktyki zawodowe i/lub zajmująca
się praktykami zawodowymi w firmach?
 Inne aspekty.
 Czy mają Państwo programy lub projekty związane z oferowaniem praktyk
zawodowych zagranicą?
2) Opis roli podmiotów uczestniczących w zagranicznych praktykach zawodowych
Aby zagwarantować odpowiednią jakość zagranicznych praktyk
zaangażować doświadczone osoby reprezentujące różne dziedziny.
zawodowych
należy
Wymagane mogą być:






Osoba łącznikowa reprezentująca organizację koordynującą w kraju wysyłającym.
Osoba łącznikowa reprezentująca organizację koordynującą w kraju przyjmującym
Uczeń
szkoły lub ośrodki IVET, które wysyłają uczniów zagranicę
Firmy
Opiekunowie praktykantów w firmach
W tej części w celach informacyjnych przedstawiono różne podmioty, ich zadania oraz
wymagania minimalne, jakie muszą spełnić.
Lokalne grupy robocze mają przedstawić własne propozycje ze zmianami lub rozszerzeniami.
 Osoba łącznikowa reprezentująca organizację koordynującą w kraju wysyłającym
Zadania:





Kontakt z organizacją pośrednicząca w kraju docelowym
Informowanie o kraju/ mieście przyjmującym / zalecenia
Szkolenie językowe w kraju docelowym
Monitorowanie praktyk
…
Wymagania minimalne:
 Dobra znajomość środowiska:
- Miasta, firm, zakwaterowania
- Znajomość filozofii praktyk zawodowych w firmie

…
173
6. ZAŁĄCZNIKI
Osoba łącznikowa reprezentująca organizację koordynującą w kraju przyjmującym
Zadania:






Poszukiwanie firm gotowych przyjąć uczniów na praktykę
Poszukiwanie zakwaterowania
Powitanie uczniów w kraju przyjmującym
Bycie w stałym kontakcie
Monitorowanie praktyk
…
 Dobra znajomość środowiska:
- Miasta, firm, zakwaterowania
- Znajomość filozofii praktyk zawodowych w firmie
- Dobre kontakty w mieście
 …
Uczeń:
Zadania:





Szanować powierzony sprzęt
Wykonywać przydzielone zadania
Regularnie informować osobę łącznikową z organizacji pośredniczącej.
Przestrzegać ustalonego czasu pracy
Napisać sprawozdanie z praktyk:
Minimum informacji, które musi zawierać sprawozdanie to:
-
Dane ucznia.
Dane firmy.
Czas trwania praktyki.
Opis realizowanych zadań.
Zdjęcia.
Kopia zaświadczenia o odbytych praktykach.
Mocne strony praktyki (w jaki sposób była przydatna, co z niej
wyniosłem)
- Słabe strony (co się nie udało, zakwaterowanie, kwestie dotyczące
firmy w czasie praktyki, etc.)
 …
174
6. ZAŁĄCZNIKI
 Wystarczająca znajomość języka, w jakim będzie pracował (angielskiego lub jez. kraju
przyjmującego)
 Minimalne przeszkolenie wymagane do odbycia praktyki.
 Wiek minimalny/ maksymalny
 Jeśli uczeń jest niepełnoletni wymagane jest specjalne pozwolenie.
 Wiedza o kraju docelowym przed wyjazdem
 …
Szkoły IVET, które wysyłają uczniów:
Zadania:
Opis zadań, jakie mogą realizować uczniowie
Opis uczniów
Informowanie i zwiększanie świadomości uczniów
Umowa o praktyki – proponowany wzór umowy.
Ubezpieczenie:
- w podróży
- NW
- OC
- na czas praktyk.
 Określenie treści praktyk
 Propozycja programu praktyk
 Minimalny program praktyk: zadania, jakie uczeń juz wykonywał, wiedza, jaką posiada
i zadania, jakie może wykonywać, inne zadania, które mogą motywować ucznia, etc.
 Ocena praktyk. (wraz z firmą)
 Rodzaj oceny (zwykle ciągła – opis)
 Miejsce przekazania oceny, czy jest rejestr oficjalny.
 Opis kryteriów oceny ucznia, firmy i opiekuna.
 Zaświadczenie o odbyciu praktyk:
- Co to jest.
- Co ma zawierać.
- Proponowany wzór.
- Kto ma je wystawić.
 …





175
6. ZAŁĄCZNIKI
Firmy przyjmujące:
Zadania:
 Powitanie ucznia
 Dostosowanie praktyki do poziomu wiedzy ucznia
 Przygotowanie podstawowych materiałów zapewniających
praktyki: komputera, biurka, sprzętów do pracy, etc.
 Ocena praktyki. (wspólnie ze szkołą)
 Rodzaj oceny (zwykle ciągła – opis)
 Miejsce przekazania oceny, czy jest rejestr oficjalny.
 …
prawidłowy
przebieg





Przestrzeganie przepisów bhp,
Łatwy dojazd
Odpowiednia wielkość firmy (liczba pracowników, obrót, etc.)
Odpowiednie wyposażenie
…
Opiekunowie praktykantów w firmach:
Zadania:






Powitanie ucznia w firmie.
Opieka i kształtowanie umiejętności ucznia w czasie praktyk
Zagwarantowanie odpowiedniej jakości praktyk w firmie
Umożliwienie realizacji programu praktyk
Ocena i raport końcowy z praktyk (jeśli jest wymagany, zależy od programu)
…




Odpowiednia znajomość języka stosowanego w komunikacji z uczniem
Umiejętności techniczne.
Przeszkolenie / doświadczenie w roli opiekuna praktykantów
…
Dyskusje wewnętrzne Lokalnych Grup Roboczych
Po zebraniu opinii przedstawicieli poszczególnych sektorów, należy je przeanalizować przed
napisaniem raportu końcowego, w którym przedstawione zostaną poglądy na praktyki
zawodowe w firmie.
176
6. ZAŁĄCZNIKI
Raport końcowy
Raport końcowy prezentuje kwestie uzgodnione i wskazuje na elementy, co do których były
rozbieżności, podając punkt widzenia każdego sektora.
Raport musi zostać dostarczony koordynatorowi programu do 31 sierpnia 2009r.
Dla ułatwienia kompilacji, zalecane jest trzymanie się struktury raportu (wzór FR).
Struktura raportu końcowego:
Jak wybrano poszczególne podmioty.
Jak nawiązano z nimi kontakt: telefonicznie, listownie, poprzez rozmowę, etc.
Strategia zaangażowania podmiotów w projekt.
Lista osób / instytucji, z którymi nawiązano kontakt.
Lista osób / instytucji członków grupy roboczej.
Wnioski końcowe ze spotkań z punktu widzenia:
- przedsiębiorców
- uczniów
- szkół
- organizacji pośredniczących
- podmiotów społecznych i gospodarczych
 Komentarze i cechy szczególne praktyk w firmach w danym kraju, jakie należy wziąć
pod uwagę.
 Wnioski końcowe całego projektu. Zalecenia dotyczące zagranicznych praktyk
zawodowych w firmach.
Załączniki: materiały załączone jako uzupełnienie raportu, które dostarczyli członkowie grupy
roboczej (nieobowiązkowe).






177
6. ZAŁĄCZNIKI
178
6. ZAŁĄCZNIKI
179
6. ZAŁĄCZNIKI
180
6. ZAŁĄCZNIKI
181
5. PODMIOTY MODELU I ICH DZIAŁANIA
182
6. ZAŁĄCZNIKI
183
Partnerzy Projektu
Projekt finansowany przez Komisję Europejską,
Dyrekcję Generalną ds. Edukacji i Kultury
184

6. załączniki - Q

Transkrypt

Podobne dokumenty

Przegląd sytuacji w zakresie zatrudnienia cudzoziemców w 2015 roku

Dystrybucja żywności dla osób żyjących w niedostatku

w sprawie ustanowienia służebności przesyłu energii elektrycznej

w sprawie ustalenia regulaminu korzystania z samochodu

4- Model Q-Placements

Przygoda fryzjera damskiego? Eduardo Mendozy

Dobre rady- Jak wypełniać wniosek

3. zagraniczne praktyki zawodowe - Q

Dostawa urządzenia firewall Juniper SRX

Generuj PDF - Zamówienia publiczne KSP

Przyznanie nagrody rocznej dyrektorowi Wojewódzkiego Szpitala