P r o t o k ó ł nr X/2015 uroczystej sesji Rady Miejskiej w Krotoszynie

Transkrypt

P r o t o k ó ł nr X/2015 uroczystej sesji Rady Miejskiej w Krotoszynie
P r o t o k ó ł nr X/2015
uroczystej sesji Rady Miejskiej w Krotoszynie, która odbyła się 14 czerwca 2015 roku
w godzinach od 9:00 do 11.00 w sali reprezentacyjnej krotoszyńskiego Ratusza.
Przed otwarciem uroczystej sesji zgromadzeni na sali wysłuchali hejnału Miasta
i Gminy Krotoszyn.
Przewodnicząca Rady Pani Zofia Jamka otwierając uroczystą sesję Rady Miejskiej
w Krotoszynie, która została zwołana w związku z obchodami Jubileuszu 600-lecia Krotoszyna
stwierdziła, że na ogólną liczbę 21 radnych w sesji uczestniczy 20.
Lista obecności radnych w załączeniu do protokołu. Jako nieobecna usprawiedliwiona
wykazana została radna Anna Sikora.
Przewodnicząca Rady serdecznie powitała gości przybyłych na uroczystość, a szczególnie
serdecznie powitała:
− Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Senator Rzeczypospolitej Polskiej
Panią Andżelikę Możdżanowską,
− Posłów na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej:
− Pana Posła Przemysława Krysztofiaka ,
− Pana Posła Andrzeja Derę,
− Pana Posła Jana Dziedziczaka,
− Pana Posła Piotra Walkowskiego,
− Pana Posła Wojciecha Ziemniaka;
− Komitet Honorowy Obchodów Jubileuszu 600-lecia miasta Krotoszyn, którego członkami
są:
− Pan Maciej Orzechowski - Poseł na Sejm RP,
− Pan Julian Jokś - Radny Sejmiku Województwa Wielkopolskiego,
− Pani Agnieszka Duczmal - Honorowy Obywatel Krotoszyna,
− Pan Andrzej Stefański - Honorowy Obywatel Krotoszyna,
− Pan Stanisław Szczotka - Starosta Krotoszyński,
− Pan Mikołaj Ilnicki - Burmistrz Krotoszyna w latach 1990-1994,
− Pan Wiesław Świca - Przewodniczący Rady Miejskiej w latach 2002-2006,
− ksiądz dr Aleksander Gendera - Dziekan Dekanatu Krotoszyńskiego,
− Pan Franciszek Marszałek - Burmistrz Krotoszyna,
− Pani Zofia Jamka- Przewodnicząca Rady Miejskiej;
− Wicemarszałka Województwa Wielkopolskiego Pana Krzysztofa Grabowskiego,
− Radnego Sejmiku Województwa Wielkopolskiego Pana Rafała Żelanowskiego,
− Przewodniczącego Rady Powiatu Krotoszyńskiego Pana Leszka Kulkę,
− Wicestarostę Krotoszyńskiego Pana Pawła Radajewskiego,
− Burmistrzów gmin ościennych w Powiecie Krotoszyńskim:
− Pana Bernarda Jasińskiego - Burmistrza Kobylina,
− Pana Macieja Bratborskiego - Burmistrza Koźmina Wlkp.
− Pana Tomasza Chudego - Burmistrza Zdun,
− Pana Mariusza Dymarskiego - Wójta Rozdrażewa,
− Pana Andrzeja Budnego - p.o. Burmistrza Miasta Sulmierzyce;
− Prezydent Ostrowa Wlkp. Panią Beatę Klimek,
− Dyrektora Wielkopolskiego Ośrodka Kształcenia i Studiów Samorządowych Pana Macieja
Kozika,
− Panią Sławomirę Fedorowicz - asystentkę społeczną, która przybyła na uroczystość
w zastępstwie Pana Józefa Rackiego - Posła na Sejm RP.
Dalej Przewodnicząca Rady Pani Zofia Jamka podkreśliła, że swoją obecnością zaszczyciły
delegacje zagraniczne z zaprzyjaźnionych z Krotoszynem miast partnerskich:
1/ delegacja z Brummen w Holandii:
− Pan Burmistrz Alex van Hedel wraz z żoną,
− Honorowy Obywatel Krotoszyna Pan Cees A. Verspuij,
− Prezes Towarzystwa Współpracy Brummen - Krotoszyn Pan Willibrord Wedemeijer;
2/ delegacja z Dierdorfu w Niemczech:
− Burmistrz Pan Horst Rasbach,
− Pani Kamila Paterek - Riedrich - Honorowy Obywatel Krotoszyna,
− osoby wyróżnione tytułem „Zasłużony dla Krotoszyna”: Pan Gerhard Stein,
Pan Hubert Glaremin, Pan Rosemarie Schneider, Pan Wolfgang Niess;
3/ delegacja z Fontenay le Comte we Francji,
− mer Pan Jean - Michel Lalere, z osobą towarzyszącą Pani Catherine Piccard,
− oraz Honorowy Obywatel Krotoszyna Pan Jacky Bertin;
4/ delegacja z Bucak w Turcji,
− Pan Burmistrz Sűleyman Mutlu wraz z żoną Panią Mine Mutlu,
− inicjator współpracy Bucak – Krotoszyn, Pan Azis Sahin;
5/ delegacja wysp Oki w Japonii,
− Pan Wiceburmistrz Kousei Ikeda,
− Pan Hitoshi Tsumori - pracownik samorządu prefektury Shimane,
− Pan Hiroshi Hashimoto - pracownik samorządu wysp Oki;
6/ delegacje z Niemiec i Węgier, które przybyły na obchody 600-lecia miasta na zaproszenie
Starosty Krotoszyńskiego:
− Pan dr Fritz Brechtel - Starosta Powiatu Germersheim,
− Pan dr Laszlo Szutu - Przewodniczący Związku Gmin Marcali, Burmistrz Marcali,
− Pan Dziurij Galacz - Burmistrz Balatonmariafildo,
− Pan Gabor Lobbar - Burmistrz Balatonfenwesz;
7/ delegacja z Niemiec z miejscowości LINGEN, zaproszona na uroczystość przez Zespół
Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Krotoszynie.
Następnie Przewodnicząca Rady Miejskiej powitała przedstawicieli koncernu MAHLE:
− Pana dr. Rudolfa Paulika - Członka Zarządu Koncernu Mahle,
− Pana Georga Dietza - Zastępcę Prezesa Koncernu Mahle,
− Pana Jürgena Leisingera – odpowiedzialnego za Systemy Silnikowe i Komponenty
Elementów Układu Rozrządu,
− Dyrektora Generalnego i Prezesa Zarządu MAHLE Polska - Pana dr. Andreasa
Kosickiego,
− Dyrektora Produkcji Tłoków, Pana Pawła Lisiaka.
Przewodnicząca Rady Miejskiej powitała również:
− Honorowego Obywatela Krotoszyna Pana Wolfganga Spithalera,
− wyróżnionych zaszczytnym tytułem „Zasłużony dla Krotoszyna”:
− Pana Profesora dr hab. Stanisława Dylaka,
− Pana Profesora dr hab. Zbigniewa Naglaka,
− Pana Gabora Szűka,
− Pana Zdzisława Białka;
− radnych Rady Miejskiej w Krotoszynie,
− zastępców Burmistrza Krotoszyna oraz naczelników Urzędu Miejskiego,
− przedstawicieli jednostek organizacyjnych Miasta i Gminy Krotoszyn,
− przedstawicieli kultury i oświaty oraz przedsiębiorców.
− wszystkich pozostałych zaproszonych gości oraz przedstawicieli mediów.
W dalszej części uroczystości przewodnicząca Rady Zofia Jamka powiedziała: „Świętujemy
dziś wydarzenie, do którego doszło przed sześcioma wiekami. Król Polski Władysław Jagiełło
2
zezwolił jednemu ze swoich dzielnych rycerzy założyć miasto. W ciągu stuleci swego istnienia
przeżywało ono swoje wzloty i upadki. Spróbujmy pokonać barierę wieków i pozwólmy
przemówić przeszłości, zapraszamy znamienitego gościa.”
Piotr Mikołajczyk - dyrektor Muzeum Regionalnego w Krotoszynie przedstawiając zarys
historii Krotoszyna powiedział:
„Mimo, iż świętujemy obecnie jubileusz 600-lecia lokacji miejskiej Krotoszyna, to musimy
pamiętać, że dzieje naszego regionu sięgają o wiele dalej niż samo nadanie praw miejskich.
Dla historyka najcenniejszym rodzajem źródeł historycznych są źródła pisane, jednakże
okoliczne miejscowości pojawiają się w nich dopiero w początkach XIII stulecia, a sama nazwa
„Crothoszino” dopiero w dokumencie z 1405 r. W tej sytuacji olbrzymią rolę w poznawaniu
dziejów okolic naszego miasta odgrywają źródła archeologiczne, których bogactwo dowodzi, że
człowiek pojawił się tutaj już przed 10 tysiącami lat, a pierwsze osady wzniósł około 6 tysięcy
lat temu.
Historia regionu aż do czasu pojawienia się na tym obszarze państwowości piastowskiej ginie
jednak w pomroce dziejowej. Liczne znaleziska archeologiczne pozwalają nam jedynie
domyślać się, czym zajmowali się ówcześni mieszkańcy okolicznych osad. Nic nie wiemy na
temat ich wierzeń, struktury społecznej i politycznej oraz nie znamy języka, którym się
posługiwali. Ponadto datacja tychże znalezisk jest czasami bardzo szeroka i obejmuje,
szczególnie w przypadku najstarszych pozostałości, całe tysiąclecia.
Sytuacja zmieniła się w momencie powstania polskiej państwowości. Wraz z przyjęciem chrztu
i napływem wykształconych duchownych pojawiło się pismo, dzięki któremu dzieje naszego
kraju stawały się coraz bardziej jasne. Źródeł pisanych przybywało z każdym dziesięcioleciem
i mimo, że początkowo nie dotyczyły one bezpośrednio naszego regionu, to potrafimy
w zestawieniu z pozostałościami archeologicznymi odnieść je do okolic dzisiejszego
Krotoszyna. Tak jest na przykład z opisywanym w średniowiecznych kronikach najazdem
Brzetysława I z 1038 roku. Choć żadne ze wspomnianych źródeł nie odnosi się bezpośrednio
do okolic Krotoszyna, to znamy mniej więcej trasę najazdu czeskiego księcia, a źródła
archeologiczne wskazują, że wszystkie okoliczne grody zostały spalone właśnie na początku XI
stulecia. To jasno sugeruje „wizytę” wojsk Brzetysława w naszym regionie.
Odbudową kraju i okolicznej administracji po pogańskiej rewolcie i czeskim najeździe zajął się
książę Kazimierz Odnowiciel. To prawdopodobnie wówczas powstała osada na Starym
Krotoszynie, z czasem uposażona w drewniany kościółek pw. św. Marii Magdaleny. Wówczas
też rozwinęło się wiele istniejących do dziś, okolicznych miejscowości, które wraz z nadaniami
feudalnymi, przechodziły w prywatne ręce rycerzy.
W XIII stuleciu pojawiły się pisane wzmianki na temat otaczających Krotoszyn miejscowości.
Pierwszą wymienioną wsią jest Konarzew w 1213 r., a pierwsza miejska lokacja dotyczy Zdun
w 1267 r. W 1241 r. źródła historyczne po raz pierwszy wspominają również o osadzie Banów
(Bonów), która znajdowała się na terenie dzisiejszego rynku, ul. Kaliskiej oraz części
Al. Powstańców Wielkopolskich, a po lokacji miejskiej weszła w skład Krotoszyna.
W latach 1411 – 1415 Władysław Jagiełło nadał Wierzbięcie herbu Łodzia przywilej lokacyjny.
Na jego podstawie rycerz bezskuteczne próbował założyć miasto w okolicy Starego Krotoszyna,
dlatego król wystawił drugi dokument, na podstawie którego 25 lipca 1415 r. Wierzbięta
ponownie lokował miasto – tym razem już skutecznie. Krotoszyn powstał na półwyspie,
na południe od miejsca pierwszej, nieudanej lokacji. Miasto miało obejmować wspomnianą
osadę Banów oraz wieś Oraczewice (okolice dzisiejszego Parku Wojska Polskiego), gdzie
rycerz wybudował swój kasztel. Krotoszyn został założony zgodnie z zasadą prawa
magdeburskiego – z centralnie wyznaczonym, prostokątnym rynkiem od którego ulice
rozchodziły się prostopadle. Kształt rynku nie zmienił się aż po dzień dzisiejszy.
Krotoszyn pierwotnie znajdował się w rękach Łodziów, jednakże już od połowy XV wieku
współwłaścicielami miasta stali się Niewiescy herbu Pomian, wiążący się z dziedzicami
Krotoszyna poprzez małżeństwa. Na początku XVI stulecia zmarł ostatni właściciel miasta
z rodu Łodziów, dzięki czemu aż do roku 1570 Krotoszyn znajdował się w rękach Niewieskich.
Okres rządów Łodziów i Niewieskich to czas tworzenia zrębów miasta. W niewielkim, mało
znaczącym i ubogim miasteczku powstała krotoszyńska parafia wraz ze szkółką parafialną,
wybudowano zapewne pierwszy ratusz, powstał również pierwszy cech rzemieślniczy.
Drewniana zabudowa sprzyjała jednak pożarom, a po największym z nich w 1453 r. król
Kazimierz Jagiellończyk musiał odnowić przywilej lokacyjny, na mocy którego ustanowiono
3
cotygodniowe, wtorkowe targi oraz aż trzy jarmarki w roku. Od początku XVI stulecia do
Krotoszyna zaczęli napływać Żydzi, którzy na początku wieku XVII założyli w mieście swoją
gminę wyznaniową.
Od lat 70-tych XVI wieku właścicielami Krotoszyna zostali Rozdrażewscy herbu Doliwa.
Na czasy pierwszego z nich – Jana, przypada okres bujnego rozwoju miasta. Powstały wówczas
pierwsze murowane gmachy (pałac i kościół pw. św. Jana Chrzciciela), wybudowano kościół
szpitalny (pw. św. Fabiana i Sebastiana), nastąpił rozwój cechów oraz odnowiony został
przywilej lokacyjny. Miasto stało się znaczącym w Wielkopolsce ośrodkiem handlowym (przez
Krotoszyn prowadził szlak, którym przewożono sól z Małopolski przez Śląsk do Wielkopolski)
i rzemieślniczym (głównie piwowarskim i tkackim). Następcy Jana Rozdrażewskiego starali się
kontynuować politykę przodka, jednakże wystawny tryb życia oraz przetaczające się przez
Rzeczpospolitą wojny doprowadziły miasto do ruiny. Przez Krotoszyn przetoczyła się fala
epidemii i pożarów, z których największy związany był z podpaleniem miasta przez wojska
Karola Gustawa podczas szwedzkiego potopu. W pierwszej połowie XVII wieku w Krotoszynie
pojawili się Niemcy – uciekinierzy szukający schronienia przed wojną trzydziestoletnią,
a mieszkający w Krotoszynie Żydzi wybudowali w mieście pierwszą synagogę i szkołę oraz
założyli własny cmentarz.
W latach 80-tych XVII wieku dobra krotoszyńskie trafiły w ręce Gałeckich herbu Junosza.
Początek rządów pierwszego z nich – Franciszka Zygmunta, to okres odbudowy miasta po
zniszczeniach wojennych oraz czas ponownego rozwoju Krotoszyna. Przebudowany został
pałac i park, powstał murowany ratusz, dużą rolę zaczął odgrywać handel ze Śląskiem oraz
rolnictwo. Zakładano nowe folwarki, trzebiono lasy pod nowe uprawy, a w stawach hodowano
ryby. Niestety na początku XVIII stulecia, w związku z wojną północną, Krotoszyn znalazł się
na linii przemarszów wojsk polskich, saskich i moskiewskich, ponadto miasto ponownie zajęły
wojska Szwedzkie. Znaczne zniszczenia oraz epidemie spowodowały, że śmierć poniosła blisko
połowa mieszkańców Krotoszyna.
Podupadłą fortunę Gałeckich nabył w 1725 r. Józef Potocki herbu Pilawa – jeden
z najbogatszych magnatów ówczesnej Rzeczpospolitej. Mimo, że sam mieszkał poza
Krotoszynem, podniósł jednak miasto z upadku, szczególnie pod względem gospodarczym.
Uregulował miejskie przepisy, zastąpił pańszczyznę czynszem, za pomocą ulg ściągał do miasta
rzemieślników, ponadto sprowadził do Krotoszyna zakon trynitarzy oraz pierwszy w dziejach
miasta garnizon wojskowy. W tym samym czasie wzrosła rola Krotoszyna jako ośrodka handlu
zbożem i bydłem. Wdowa po Józefie Potockim – Ludwika, ufundowała murowaną świątynię
pw. św. Piotra i Pawła, postawiła nowy kościół pw. św. Marii Magdaleny oraz z własnych
środków odrestaurowała spaloną wieżę ratuszową. W tym czasie w Krotoszynie funkcjonowała
największa w województwie gmina żydowska.
Koniec rządów Potockich to także okres ostatecznego upadku Rzeczpospolitej. Przez miasto
przemaszerowały wojska moskiewskie biorące udział w wojnie siedmioletniej, na południe od
Krotoszyna miała miejsce bitwa konfederatów barskich z moskalami, a tuż przed pierwszym
rozbiorem wojska pruskie próbowały, jeszcze bezskutecznie, zająć miasto. Schyłek
I Rzeczpospolitej to również czas w którym Krotoszyn często przechodził z rąk do rąk.
Wszyscy nabywcy okolicznych dóbr okazali się jednak figurantami, podstawionymi przez
władze pruskie w celu praktycznego opanowania Krotoszyna jeszcze zanim oficjalnie przeszedł
on, wraz z drugim rozbiorem, pod panowanie pruskie.
Okres zaborów, z krótką przerwą na czas wojen napoleońskich, to napływ do Krotoszyna
Niemców, którzy jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku osiągnęli stan liczbowy zbliżony do
polskich i żydowskich mieszkańców miasta. Rząd pruski przekazał krotoszyńskie dobra
książętom Thurn und Taxis z Ratyzbony, którzy utworzyli tzw. „Księstwo Krotoszyńskie”.
Dla miasta rozpoczął się wówczas okres industrializacji. W tym czasie na szeroką skalę
rozpoczęto także budowę domów murowanych, stąd duża część dzisiejszych, krotoszyńskich
kamienic pamięta przełom XIX i XX wieku. W reakcji na stopniowo postępującą germanizację
Polacy rozpoczęli działalność niepodległościową. Aktywnie wzięli udział w wydarzeniach
wiosny ludów, a podczas powstania styczniowego starali się przedostać do zaboru rosyjskiego,
by wziąć udział w tym zrywie (warto tutaj wspomnieć Krotoszynianina Mariana Langiewicza,
który został dyktatorem powstania). W II połowie XIX stulecia polscy mieszkańcy Krotoszyna
tworzyli liczne organizacje ekonomiczne, kulturalne, społeczne oraz sportowe, które za cel
postawiły sobie także budowanie świadomości narodowej mieszkańców regionu.
4
Działalność niepodległościowa z okresu zaborów przyniosła plon 1 stycznia 1919 roku. Wtedy
to, podczas powstania wielkopolskiego, Krotoszyn został wyzwolony dzięki wsparciu pociągu
pancernego, a miesiąc później obroniony przed próbującymi zająć miasto wojskami
niemieckimi. Krotoszyn wraz z całym regionem znalazł się wówczas w granicach
II Rzeczypospolitej i między innymi dzięki nadgranicznemu usytuowaniu miasto uzyskało
charakter rolniczo – przemysłowy. Rozwój gospodarczy został zahamowany na początku lat
trzydziestych, w związku z wielkim kryzysem gospodarczym. W okresie międzywojennym
Krotoszyn stał się również miastem garnizonowym, które szczególnie mocno związało się
z tradycją stacjonującego tu najdłużej – 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Ten właśnie pułk
stanął w obronie Krotoszyna 1 września 1939 r.
Okres okupacji hitlerowskiej to czas brutalnych represji na Polakach, których wysiedlano do
Generalnej Guberni bądź wywożono do Niemiec na roboty przymusowe. Okupanci
zlikwidowali również wszystkie polskie instytucje oraz przejęli polskie mienie. Niemcy
zniszczyli niemal wszystkie przydrożne krzyże i kaplice, cmentarz (przy kościele pw. św.
Fabiana i Sebastiana) oraz świątynie (synagogę i kościół pw. św. Izydora Oracza w Biadkach).
W odpowiedzi na prześladowania Krotoszynianie rozpoczęli działalność konspiracyjną,
organizując między innymi tajne nauczanie oraz angażując się w struktury Armii Krajowej,
które mimo fal aresztowań przetrwały do końca wojny i w styczniu 1945 r. wykorzystały
ofensywę Armii Czerwonej by wyzwolić miasto spod niemieckiej okupacji.
Początkowy okres Polski Ludowej to siłowe instalowanie władzy komunistycznej, któremu
odpór dawało kilka podziemnych oddziałów lokalnych „Żołnierzy Wyklętych”, a gdy ich
zabrakło, walkę tę kontynuowały podziemne organizacje młodzieżowe, walczące
z wszechobecną propagandą i cenzurą. Nowe władze znacjonalizowały przemysł oraz
przystąpiły do intensywnej industrializacji miasta, rozbudowując istniejące już fabryki i tworząc
nowe zakłady przemysłowe. Czasy PRL to także dwukrotny wzrost liczby mieszkańców
Krotoszyna. Wybudowano wówczas szereg bloków mieszkalnych oraz utworzono nowe osiedla
dla domków jednorodzinnych na obrzeżach miasta. Lata 80-te to działalność lokalnej
„Solidarności” przerwana przez wprowadzanie stanu wojennego i internowanie miejscowych
liderów opozycji. Tuż przed upadkiem PRL krotoszyńscy opozycjoniści tworzyli Komitety
Obywatelskie oraz reaktywowali lokalną „Solidarność”.
Dziś Krotoszyn jest siedzibą gminy i powiatu oraz ośrodkiem przemysłu maszynowego,
lekkiego i spożywczego. Funkcjonuje tu wiele przedsiębiorstw oraz kilka szkół
ponadgimnazjalnych. Działalność licznych organizacji pozarządowych świadczy o dużej
aktywności mieszkańców miasta, między innymi w dziedzinach kultury, edukacji, profilaktyki,
sportu i ochrony zdrowia. W Krotoszynie funkcjonują także samorządowe instytucje kultury
(Krotoszyński Ośrodek Kultury, Muzeum Regionalne oraz Krotoszyńska Biblioteka Publiczna)
oraz Centrum Sportu i Rekreacji „Wodnik”. Krotoszyn współpracuje z miastami partnerskimi
w Holandii (Brummen), Niemczech (Dierdorf), Francji (Fonteney-le-Comte), Turcji (Bucak)
i na Litwie (Mejszogoła), a obecnie przymierza się do podpisania umowy o współpracy
z japońskimi wyspami archipelagu Oki. Za swoją międzynarodową aktywność miasto zostało
wyróżnione Dyplomem, Flagą Honorową, oraz Honorową Tablicą Rady Europy.”
Następnie głos zabrał Burmistrz Krotoszyna Franciszek Marszałek. W swym wystąpieniu
na uroczystej sesji z okazji sześćsetlecia Krotoszyna podkreślił, że „Postać, którą przed chwilą
widzieliśmy, uświadamia nam, jak niezwykła, jak wyjątkowa jest dzisiejsza sesja. Nigdy takiej
nie było i taka nigdy się już nie powtórzy. Nasze spotkanie właśnie teraz staje się częścią
historii miasta, które dziś obchodzi swoje sześćsetletnie urodziny. Pochłonięci intensywnie
przeżywaną teraźniejszością nie mamy ani czasu, ani chęci odkrywać łączności z pokoleniami,
które żyły przed nami. Przeszłość wydaje się nam daleka i pozbawiona znaczenia. Nie będzie
lepszej okazji, niż dzisiejsza rocznica, by uświadomić sobie, że „przeszłość to dziś, tylko
cokolwiek dalej”, że myśli, uczucia i plany Wierzbięty Krotoskiego herbu Łodzia, który przed
chwilą przemówił do nas, pokonując barierę stuleci, powinny być dla nas niemal równie ważne,
jak nasze własne, ponieważ to one stały się zalążkiem naszej tożsamości jako mieszkańców
Krotoszyna. Zawdzięczamy to również wielu innym wybitnym postaciom, które budowały
świetność tego miasta i współtworzyły historię Polski. Niewiescy, Rozdrażewscy, Gałeccy czy
Potoccy to najświetniejsze nazwiska I Rzeczypospolitej. W czasach rozbiorów lista wydłużyła
się o równie sławne nazwiska rodów niemieckich i żydowskich.
5
Każde pokolenie sądzi, że żyje w wyjątkowych czasach. Nasze są wyjątkowe dzięki
dziesięcioleciom stabilizacji, pokoju i bezpieczeństwa. Te cechy, które nam wydają się tak
oczywiste, tak naturalne, rzadko były udziałem naszych przodków. Gdybyśmy mieli szukać
porównań w przeszłości, musielibyśmy sięgnąć aż do czasów renesansu i ostatnich Jagiellonów.
Wiek XVI przyniósł miastu rozwój i zamożność, choć miasto przeżywało również trudne
chwile. Kilkakrotnie niszczyły je pożary. Okres pomyślnego rozwoju skończył się w połowie
wieku XVII wraz z potopem szwedzkim. Kiedy zaczęło podnosić się z upadku, najpierw stało
się częścią Prus, a potem zjednoczonych Niemiec. Wiele wzniesionych lub modernizowanych
wówczas budynków do dziś służy naszej społeczności. Pokolenia Polaków, Niemców, Żydów
i znowu Polaków nadawało miastu kształt, który jest naszą teraźniejszością. Przedstawiciele
narodów, które zamieszkiwały to miasto, traktowali je jak swoją ziemię rodzinną i dokładali
kolejne cegiełki do jego rozwoju. Nie zdajemy sobie sprawy, że budynki, obok których
dziesiątki razy przechodzimy, są milczącym świadectwem głębokiej więzi z miastem pokoleń,
które już dawno odeszły. Dziś, po doświadczeniach ostatniego stulecia, widzimy wyraźnie, że
łącząca pokolenia, ponadnarodowa przedsiębiorczość i pracowitość krotoszynian, ich troska o
miasto okazała się trwalsza od przynoszącej podziały i wojny polityki. Dlatego z radością
gościmy w murach Krotoszyna naszych zagranicznych przyjaciół, dlatego cieszymy się, że
mamy ich już także na innych kontynentach, że ciągle powiększa się międzynarodowe i polskie
grono honorowych i zasłużonych obywateli miasta. Współpracujemy z miastami w Holandii, na
Litwie, we Francji, w Niemczech i w Turcji. Nawiązaliśmy pierwsze kontakty z japońskimi
wyspami Oki i zamierzamy nadać im stały charakter. Nasze wysiłki wielokrotnie doceniała
Rada Europy, przyznając nam kolejne wyróżnienia. Współpraca z gminami partnerskimi zawsze
będzie ważnym elementem naszej działalności. Każdy, kto zechce wzbogacić Krotoszyn swoją
osobą i zarazić nas, jego mieszkańców, swoim optymizmem, komu będzie leżało na sercu jego
dobro, będzie przez nas przyjęty z otwartymi ramionami.
Od siedemdziesięciu lat żyjemy w pokoju, od dwudziestu pięciu w prawdziwej
samorządowej niezależności. Czas ten potrafiliśmy dobrze wykorzystać i to w każdej sferze
samorządowego życia. Inwestycje ostatniego ćwierćwiecza to oczyszczalnia ścieków,
kanalizacja miasta, dzisiejsze Centrum Sportu i Rekreacji „Wodnik”, rewitalizacja rynku
i kończona właśnie hala widowiskowo-sportowa ora dziesiątki innych przedsięwzięć. W ciągu
ćwierćwiecza krotoszyński samorząd wydał na inwestycje około 440 milionów złotych. Część
tych pieniędzy to dofinansowanie otrzymane z Unii Europejskiej. Jej także częściowo
zawdzięczamy rozbudowę, remonty obiektów na wsiach i zwiększenie społecznej aktywności
ich mieszkańców. Wszyscy stajemy się świadomi istnienia wspólnych celów, wzmacniających
nasze poczucie tożsamości. Dostrzegamy je we współpracy z przedstawicielami krotoszyńskiej
gospodarki, w powstaniu Krotoszyńskiej Podstrefy Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy
Ekonomicznej, pierwszego tego rodzaju przedsięwzięcia w Wielkopolsce, w uczestnictwie
w Samorządowym Funduszu Poręczeń Kredytowych. Wspólne dla całej Polski ramy
samorządowego organizmu wypełniliśmy treściami, które sprawiają, że Krotoszyn jest marką
dobrze rozpoznawalną poza granicami naszej gminy. Przynosząca korzyści wszystkim
współpraca jest potrzebna tak samo, jak pieniądze, jest fundamentem wszystkich sukcesów,
także tych przyszłych. Jej owocem są także obchody, w których bierzemy udział. Są one
wymownym dowodem łączącej nas wszystkich więzi. Wszyscy bierzemy w nich udział
z radością i dumą. Czcimy pamięć naszych przodków, dzięki którym tu dziś stoimy
i wybiegamy myślą w przyszłość, wierząc, że naszym następcom przyniesie ona przede
wszystkim dobro. Wykorzystajmy ją dla zbudowania pięknego, nowoczesnego, służącego
wszystkim Krotoszyna, abyśmy kiedyś mogli z podniesionym czołem stanąć u boku tych,
którzy Krotoszyn kochali już przed nami.”
W dalszej kolejności Burmistrz Krotoszyna i Przewodnicząca Rady Miejskiej wręczyli
osobom wyróżnionym medale z okazji Jubileuszu 25-lecia Samorządu i 600 - lecia miasta
Krotoszyn. Medale otrzymali: Honorowi Obywatele Krotoszyna, Zasłużeni dla Krotoszyna,
senator RP, posłowie na Sejm RP, delegacje zagraniczne, przedstawiciele władz wojewódzkich,
burmistrzowie ościennych gmin, przedstawiciele koncernu MAHLE (lista osób w załączeniu).
6
Po uroczystym wręczeniu medali z okazji Jubileuszu 25-lecia Samorządu i 600-lecia
Krotoszyna były wystąpienia gości. Podziękowania za zaproszenie na uroczystą sesję Rady
Miejskiej w Krotoszynie i za otrzymane medale oraz gratulacje wielu osiągnięć i sukcesów
w rozwoju społecznym, kulturalnym i gospodarczym miasta wraz z najlepszymi życzeniami
złożyli między innymi:
− Pan Julian Jokś - Radny Sejmiku Województwa Wielkopolskiego,
− Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Senator Rzeczypospolitej Polskiej
Pani Andżelika Możdżanowska,
− Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej: Pan Poseł Maciej Orzechowski, Pan Poseł
Andrzej Dera, Pan Poseł Jan Dziedziczak, Pan Poseł Przemysław Krysztofiak, Pan Poseł
Piotr Walkowski, Pan Poseł Wojciech Ziemniak,
− Wicemarszałek Województwa Wielkopolskiego Pan Krzysztof Grabowski,
− Prezydent Ostrowa Wlkp. Pani Beata Klimek,
− Pan Stanisław Szczotka - Starosta Krotoszyński,
− burmistrzowie gmin ościennych w Powiecie Krotoszyńskim: Pan Maciej Bratborski Burmistrz Koźmina Wlkp., Pan Tomasz Chudy - Burmistrz Zdun,
− przedstawiciele delegacji zagranicznych zaangażowanych w rozwój współpracy
z Krotoszynem z zaprzyjaźnionych miast: Fontenay le Comte we Francji, Bucak w Turcji,
Dierdorf w Niemczech, Brummen w Holandii, wyspy Oki w Japonii,
− oraz przedstawiciele delegacji z Niemiec i Węgier.
Po wystąpieniach gości i złożeniu gratulacji z okazji Jubileuszu 600 - lecia Krotoszyna tym
wszystkim, którzy swoim zaangażowaniem przyczynili się do rozwoju miasta, Przewodnicząca
Rady Pani Zofia Jamka stwierdziła, że program uroczystej sesji Rady Miejskiej został
wyczerpany i zamknęła obrady.
Protokolant
Przewodnicząca
Rady Miejskiej
Janina Mazur
Zofia Jamka
7