P r o t o k ó ł nr X/2015 uroczystej sesji Rady Miejskiej w Krotoszynie
Transkrypt
P r o t o k ó ł nr X/2015 uroczystej sesji Rady Miejskiej w Krotoszynie
P r o t o k ó ł nr X/2015 uroczystej sesji Rady Miejskiej w Krotoszynie, która odbyła się 14 czerwca 2015 roku w godzinach od 9:00 do 11.00 w sali reprezentacyjnej krotoszyńskiego Ratusza. Przed otwarciem uroczystej sesji zgromadzeni na sali wysłuchali hejnału Miasta i Gminy Krotoszyn. Przewodnicząca Rady Pani Zofia Jamka otwierając uroczystą sesję Rady Miejskiej w Krotoszynie, która została zwołana w związku z obchodami Jubileuszu 600-lecia Krotoszyna stwierdziła, że na ogólną liczbę 21 radnych w sesji uczestniczy 20. Lista obecności radnych w załączeniu do protokołu. Jako nieobecna usprawiedliwiona wykazana została radna Anna Sikora. Przewodnicząca Rady serdecznie powitała gości przybyłych na uroczystość, a szczególnie serdecznie powitała: − Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Senator Rzeczypospolitej Polskiej Panią Andżelikę Możdżanowską, − Posłów na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej: − Pana Posła Przemysława Krysztofiaka , − Pana Posła Andrzeja Derę, − Pana Posła Jana Dziedziczaka, − Pana Posła Piotra Walkowskiego, − Pana Posła Wojciecha Ziemniaka; − Komitet Honorowy Obchodów Jubileuszu 600-lecia miasta Krotoszyn, którego członkami są: − Pan Maciej Orzechowski - Poseł na Sejm RP, − Pan Julian Jokś - Radny Sejmiku Województwa Wielkopolskiego, − Pani Agnieszka Duczmal - Honorowy Obywatel Krotoszyna, − Pan Andrzej Stefański - Honorowy Obywatel Krotoszyna, − Pan Stanisław Szczotka - Starosta Krotoszyński, − Pan Mikołaj Ilnicki - Burmistrz Krotoszyna w latach 1990-1994, − Pan Wiesław Świca - Przewodniczący Rady Miejskiej w latach 2002-2006, − ksiądz dr Aleksander Gendera - Dziekan Dekanatu Krotoszyńskiego, − Pan Franciszek Marszałek - Burmistrz Krotoszyna, − Pani Zofia Jamka- Przewodnicząca Rady Miejskiej; − Wicemarszałka Województwa Wielkopolskiego Pana Krzysztofa Grabowskiego, − Radnego Sejmiku Województwa Wielkopolskiego Pana Rafała Żelanowskiego, − Przewodniczącego Rady Powiatu Krotoszyńskiego Pana Leszka Kulkę, − Wicestarostę Krotoszyńskiego Pana Pawła Radajewskiego, − Burmistrzów gmin ościennych w Powiecie Krotoszyńskim: − Pana Bernarda Jasińskiego - Burmistrza Kobylina, − Pana Macieja Bratborskiego - Burmistrza Koźmina Wlkp. − Pana Tomasza Chudego - Burmistrza Zdun, − Pana Mariusza Dymarskiego - Wójta Rozdrażewa, − Pana Andrzeja Budnego - p.o. Burmistrza Miasta Sulmierzyce; − Prezydent Ostrowa Wlkp. Panią Beatę Klimek, − Dyrektora Wielkopolskiego Ośrodka Kształcenia i Studiów Samorządowych Pana Macieja Kozika, − Panią Sławomirę Fedorowicz - asystentkę społeczną, która przybyła na uroczystość w zastępstwie Pana Józefa Rackiego - Posła na Sejm RP. Dalej Przewodnicząca Rady Pani Zofia Jamka podkreśliła, że swoją obecnością zaszczyciły delegacje zagraniczne z zaprzyjaźnionych z Krotoszynem miast partnerskich: 1/ delegacja z Brummen w Holandii: − Pan Burmistrz Alex van Hedel wraz z żoną, − Honorowy Obywatel Krotoszyna Pan Cees A. Verspuij, − Prezes Towarzystwa Współpracy Brummen - Krotoszyn Pan Willibrord Wedemeijer; 2/ delegacja z Dierdorfu w Niemczech: − Burmistrz Pan Horst Rasbach, − Pani Kamila Paterek - Riedrich - Honorowy Obywatel Krotoszyna, − osoby wyróżnione tytułem „Zasłużony dla Krotoszyna”: Pan Gerhard Stein, Pan Hubert Glaremin, Pan Rosemarie Schneider, Pan Wolfgang Niess; 3/ delegacja z Fontenay le Comte we Francji, − mer Pan Jean - Michel Lalere, z osobą towarzyszącą Pani Catherine Piccard, − oraz Honorowy Obywatel Krotoszyna Pan Jacky Bertin; 4/ delegacja z Bucak w Turcji, − Pan Burmistrz Sűleyman Mutlu wraz z żoną Panią Mine Mutlu, − inicjator współpracy Bucak – Krotoszyn, Pan Azis Sahin; 5/ delegacja wysp Oki w Japonii, − Pan Wiceburmistrz Kousei Ikeda, − Pan Hitoshi Tsumori - pracownik samorządu prefektury Shimane, − Pan Hiroshi Hashimoto - pracownik samorządu wysp Oki; 6/ delegacje z Niemiec i Węgier, które przybyły na obchody 600-lecia miasta na zaproszenie Starosty Krotoszyńskiego: − Pan dr Fritz Brechtel - Starosta Powiatu Germersheim, − Pan dr Laszlo Szutu - Przewodniczący Związku Gmin Marcali, Burmistrz Marcali, − Pan Dziurij Galacz - Burmistrz Balatonmariafildo, − Pan Gabor Lobbar - Burmistrz Balatonfenwesz; 7/ delegacja z Niemiec z miejscowości LINGEN, zaproszona na uroczystość przez Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Krotoszynie. Następnie Przewodnicząca Rady Miejskiej powitała przedstawicieli koncernu MAHLE: − Pana dr. Rudolfa Paulika - Członka Zarządu Koncernu Mahle, − Pana Georga Dietza - Zastępcę Prezesa Koncernu Mahle, − Pana Jürgena Leisingera – odpowiedzialnego za Systemy Silnikowe i Komponenty Elementów Układu Rozrządu, − Dyrektora Generalnego i Prezesa Zarządu MAHLE Polska - Pana dr. Andreasa Kosickiego, − Dyrektora Produkcji Tłoków, Pana Pawła Lisiaka. Przewodnicząca Rady Miejskiej powitała również: − Honorowego Obywatela Krotoszyna Pana Wolfganga Spithalera, − wyróżnionych zaszczytnym tytułem „Zasłużony dla Krotoszyna”: − Pana Profesora dr hab. Stanisława Dylaka, − Pana Profesora dr hab. Zbigniewa Naglaka, − Pana Gabora Szűka, − Pana Zdzisława Białka; − radnych Rady Miejskiej w Krotoszynie, − zastępców Burmistrza Krotoszyna oraz naczelników Urzędu Miejskiego, − przedstawicieli jednostek organizacyjnych Miasta i Gminy Krotoszyn, − przedstawicieli kultury i oświaty oraz przedsiębiorców. − wszystkich pozostałych zaproszonych gości oraz przedstawicieli mediów. W dalszej części uroczystości przewodnicząca Rady Zofia Jamka powiedziała: „Świętujemy dziś wydarzenie, do którego doszło przed sześcioma wiekami. Król Polski Władysław Jagiełło 2 zezwolił jednemu ze swoich dzielnych rycerzy założyć miasto. W ciągu stuleci swego istnienia przeżywało ono swoje wzloty i upadki. Spróbujmy pokonać barierę wieków i pozwólmy przemówić przeszłości, zapraszamy znamienitego gościa.” Piotr Mikołajczyk - dyrektor Muzeum Regionalnego w Krotoszynie przedstawiając zarys historii Krotoszyna powiedział: „Mimo, iż świętujemy obecnie jubileusz 600-lecia lokacji miejskiej Krotoszyna, to musimy pamiętać, że dzieje naszego regionu sięgają o wiele dalej niż samo nadanie praw miejskich. Dla historyka najcenniejszym rodzajem źródeł historycznych są źródła pisane, jednakże okoliczne miejscowości pojawiają się w nich dopiero w początkach XIII stulecia, a sama nazwa „Crothoszino” dopiero w dokumencie z 1405 r. W tej sytuacji olbrzymią rolę w poznawaniu dziejów okolic naszego miasta odgrywają źródła archeologiczne, których bogactwo dowodzi, że człowiek pojawił się tutaj już przed 10 tysiącami lat, a pierwsze osady wzniósł około 6 tysięcy lat temu. Historia regionu aż do czasu pojawienia się na tym obszarze państwowości piastowskiej ginie jednak w pomroce dziejowej. Liczne znaleziska archeologiczne pozwalają nam jedynie domyślać się, czym zajmowali się ówcześni mieszkańcy okolicznych osad. Nic nie wiemy na temat ich wierzeń, struktury społecznej i politycznej oraz nie znamy języka, którym się posługiwali. Ponadto datacja tychże znalezisk jest czasami bardzo szeroka i obejmuje, szczególnie w przypadku najstarszych pozostałości, całe tysiąclecia. Sytuacja zmieniła się w momencie powstania polskiej państwowości. Wraz z przyjęciem chrztu i napływem wykształconych duchownych pojawiło się pismo, dzięki któremu dzieje naszego kraju stawały się coraz bardziej jasne. Źródeł pisanych przybywało z każdym dziesięcioleciem i mimo, że początkowo nie dotyczyły one bezpośrednio naszego regionu, to potrafimy w zestawieniu z pozostałościami archeologicznymi odnieść je do okolic dzisiejszego Krotoszyna. Tak jest na przykład z opisywanym w średniowiecznych kronikach najazdem Brzetysława I z 1038 roku. Choć żadne ze wspomnianych źródeł nie odnosi się bezpośrednio do okolic Krotoszyna, to znamy mniej więcej trasę najazdu czeskiego księcia, a źródła archeologiczne wskazują, że wszystkie okoliczne grody zostały spalone właśnie na początku XI stulecia. To jasno sugeruje „wizytę” wojsk Brzetysława w naszym regionie. Odbudową kraju i okolicznej administracji po pogańskiej rewolcie i czeskim najeździe zajął się książę Kazimierz Odnowiciel. To prawdopodobnie wówczas powstała osada na Starym Krotoszynie, z czasem uposażona w drewniany kościółek pw. św. Marii Magdaleny. Wówczas też rozwinęło się wiele istniejących do dziś, okolicznych miejscowości, które wraz z nadaniami feudalnymi, przechodziły w prywatne ręce rycerzy. W XIII stuleciu pojawiły się pisane wzmianki na temat otaczających Krotoszyn miejscowości. Pierwszą wymienioną wsią jest Konarzew w 1213 r., a pierwsza miejska lokacja dotyczy Zdun w 1267 r. W 1241 r. źródła historyczne po raz pierwszy wspominają również o osadzie Banów (Bonów), która znajdowała się na terenie dzisiejszego rynku, ul. Kaliskiej oraz części Al. Powstańców Wielkopolskich, a po lokacji miejskiej weszła w skład Krotoszyna. W latach 1411 – 1415 Władysław Jagiełło nadał Wierzbięcie herbu Łodzia przywilej lokacyjny. Na jego podstawie rycerz bezskuteczne próbował założyć miasto w okolicy Starego Krotoszyna, dlatego król wystawił drugi dokument, na podstawie którego 25 lipca 1415 r. Wierzbięta ponownie lokował miasto – tym razem już skutecznie. Krotoszyn powstał na półwyspie, na południe od miejsca pierwszej, nieudanej lokacji. Miasto miało obejmować wspomnianą osadę Banów oraz wieś Oraczewice (okolice dzisiejszego Parku Wojska Polskiego), gdzie rycerz wybudował swój kasztel. Krotoszyn został założony zgodnie z zasadą prawa magdeburskiego – z centralnie wyznaczonym, prostokątnym rynkiem od którego ulice rozchodziły się prostopadle. Kształt rynku nie zmienił się aż po dzień dzisiejszy. Krotoszyn pierwotnie znajdował się w rękach Łodziów, jednakże już od połowy XV wieku współwłaścicielami miasta stali się Niewiescy herbu Pomian, wiążący się z dziedzicami Krotoszyna poprzez małżeństwa. Na początku XVI stulecia zmarł ostatni właściciel miasta z rodu Łodziów, dzięki czemu aż do roku 1570 Krotoszyn znajdował się w rękach Niewieskich. Okres rządów Łodziów i Niewieskich to czas tworzenia zrębów miasta. W niewielkim, mało znaczącym i ubogim miasteczku powstała krotoszyńska parafia wraz ze szkółką parafialną, wybudowano zapewne pierwszy ratusz, powstał również pierwszy cech rzemieślniczy. Drewniana zabudowa sprzyjała jednak pożarom, a po największym z nich w 1453 r. król Kazimierz Jagiellończyk musiał odnowić przywilej lokacyjny, na mocy którego ustanowiono 3 cotygodniowe, wtorkowe targi oraz aż trzy jarmarki w roku. Od początku XVI stulecia do Krotoszyna zaczęli napływać Żydzi, którzy na początku wieku XVII założyli w mieście swoją gminę wyznaniową. Od lat 70-tych XVI wieku właścicielami Krotoszyna zostali Rozdrażewscy herbu Doliwa. Na czasy pierwszego z nich – Jana, przypada okres bujnego rozwoju miasta. Powstały wówczas pierwsze murowane gmachy (pałac i kościół pw. św. Jana Chrzciciela), wybudowano kościół szpitalny (pw. św. Fabiana i Sebastiana), nastąpił rozwój cechów oraz odnowiony został przywilej lokacyjny. Miasto stało się znaczącym w Wielkopolsce ośrodkiem handlowym (przez Krotoszyn prowadził szlak, którym przewożono sól z Małopolski przez Śląsk do Wielkopolski) i rzemieślniczym (głównie piwowarskim i tkackim). Następcy Jana Rozdrażewskiego starali się kontynuować politykę przodka, jednakże wystawny tryb życia oraz przetaczające się przez Rzeczpospolitą wojny doprowadziły miasto do ruiny. Przez Krotoszyn przetoczyła się fala epidemii i pożarów, z których największy związany był z podpaleniem miasta przez wojska Karola Gustawa podczas szwedzkiego potopu. W pierwszej połowie XVII wieku w Krotoszynie pojawili się Niemcy – uciekinierzy szukający schronienia przed wojną trzydziestoletnią, a mieszkający w Krotoszynie Żydzi wybudowali w mieście pierwszą synagogę i szkołę oraz założyli własny cmentarz. W latach 80-tych XVII wieku dobra krotoszyńskie trafiły w ręce Gałeckich herbu Junosza. Początek rządów pierwszego z nich – Franciszka Zygmunta, to okres odbudowy miasta po zniszczeniach wojennych oraz czas ponownego rozwoju Krotoszyna. Przebudowany został pałac i park, powstał murowany ratusz, dużą rolę zaczął odgrywać handel ze Śląskiem oraz rolnictwo. Zakładano nowe folwarki, trzebiono lasy pod nowe uprawy, a w stawach hodowano ryby. Niestety na początku XVIII stulecia, w związku z wojną północną, Krotoszyn znalazł się na linii przemarszów wojsk polskich, saskich i moskiewskich, ponadto miasto ponownie zajęły wojska Szwedzkie. Znaczne zniszczenia oraz epidemie spowodowały, że śmierć poniosła blisko połowa mieszkańców Krotoszyna. Podupadłą fortunę Gałeckich nabył w 1725 r. Józef Potocki herbu Pilawa – jeden z najbogatszych magnatów ówczesnej Rzeczpospolitej. Mimo, że sam mieszkał poza Krotoszynem, podniósł jednak miasto z upadku, szczególnie pod względem gospodarczym. Uregulował miejskie przepisy, zastąpił pańszczyznę czynszem, za pomocą ulg ściągał do miasta rzemieślników, ponadto sprowadził do Krotoszyna zakon trynitarzy oraz pierwszy w dziejach miasta garnizon wojskowy. W tym samym czasie wzrosła rola Krotoszyna jako ośrodka handlu zbożem i bydłem. Wdowa po Józefie Potockim – Ludwika, ufundowała murowaną świątynię pw. św. Piotra i Pawła, postawiła nowy kościół pw. św. Marii Magdaleny oraz z własnych środków odrestaurowała spaloną wieżę ratuszową. W tym czasie w Krotoszynie funkcjonowała największa w województwie gmina żydowska. Koniec rządów Potockich to także okres ostatecznego upadku Rzeczpospolitej. Przez miasto przemaszerowały wojska moskiewskie biorące udział w wojnie siedmioletniej, na południe od Krotoszyna miała miejsce bitwa konfederatów barskich z moskalami, a tuż przed pierwszym rozbiorem wojska pruskie próbowały, jeszcze bezskutecznie, zająć miasto. Schyłek I Rzeczpospolitej to również czas w którym Krotoszyn często przechodził z rąk do rąk. Wszyscy nabywcy okolicznych dóbr okazali się jednak figurantami, podstawionymi przez władze pruskie w celu praktycznego opanowania Krotoszyna jeszcze zanim oficjalnie przeszedł on, wraz z drugim rozbiorem, pod panowanie pruskie. Okres zaborów, z krótką przerwą na czas wojen napoleońskich, to napływ do Krotoszyna Niemców, którzy jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku osiągnęli stan liczbowy zbliżony do polskich i żydowskich mieszkańców miasta. Rząd pruski przekazał krotoszyńskie dobra książętom Thurn und Taxis z Ratyzbony, którzy utworzyli tzw. „Księstwo Krotoszyńskie”. Dla miasta rozpoczął się wówczas okres industrializacji. W tym czasie na szeroką skalę rozpoczęto także budowę domów murowanych, stąd duża część dzisiejszych, krotoszyńskich kamienic pamięta przełom XIX i XX wieku. W reakcji na stopniowo postępującą germanizację Polacy rozpoczęli działalność niepodległościową. Aktywnie wzięli udział w wydarzeniach wiosny ludów, a podczas powstania styczniowego starali się przedostać do zaboru rosyjskiego, by wziąć udział w tym zrywie (warto tutaj wspomnieć Krotoszynianina Mariana Langiewicza, który został dyktatorem powstania). W II połowie XIX stulecia polscy mieszkańcy Krotoszyna tworzyli liczne organizacje ekonomiczne, kulturalne, społeczne oraz sportowe, które za cel postawiły sobie także budowanie świadomości narodowej mieszkańców regionu. 4 Działalność niepodległościowa z okresu zaborów przyniosła plon 1 stycznia 1919 roku. Wtedy to, podczas powstania wielkopolskiego, Krotoszyn został wyzwolony dzięki wsparciu pociągu pancernego, a miesiąc później obroniony przed próbującymi zająć miasto wojskami niemieckimi. Krotoszyn wraz z całym regionem znalazł się wówczas w granicach II Rzeczypospolitej i między innymi dzięki nadgranicznemu usytuowaniu miasto uzyskało charakter rolniczo – przemysłowy. Rozwój gospodarczy został zahamowany na początku lat trzydziestych, w związku z wielkim kryzysem gospodarczym. W okresie międzywojennym Krotoszyn stał się również miastem garnizonowym, które szczególnie mocno związało się z tradycją stacjonującego tu najdłużej – 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Ten właśnie pułk stanął w obronie Krotoszyna 1 września 1939 r. Okres okupacji hitlerowskiej to czas brutalnych represji na Polakach, których wysiedlano do Generalnej Guberni bądź wywożono do Niemiec na roboty przymusowe. Okupanci zlikwidowali również wszystkie polskie instytucje oraz przejęli polskie mienie. Niemcy zniszczyli niemal wszystkie przydrożne krzyże i kaplice, cmentarz (przy kościele pw. św. Fabiana i Sebastiana) oraz świątynie (synagogę i kościół pw. św. Izydora Oracza w Biadkach). W odpowiedzi na prześladowania Krotoszynianie rozpoczęli działalność konspiracyjną, organizując między innymi tajne nauczanie oraz angażując się w struktury Armii Krajowej, które mimo fal aresztowań przetrwały do końca wojny i w styczniu 1945 r. wykorzystały ofensywę Armii Czerwonej by wyzwolić miasto spod niemieckiej okupacji. Początkowy okres Polski Ludowej to siłowe instalowanie władzy komunistycznej, któremu odpór dawało kilka podziemnych oddziałów lokalnych „Żołnierzy Wyklętych”, a gdy ich zabrakło, walkę tę kontynuowały podziemne organizacje młodzieżowe, walczące z wszechobecną propagandą i cenzurą. Nowe władze znacjonalizowały przemysł oraz przystąpiły do intensywnej industrializacji miasta, rozbudowując istniejące już fabryki i tworząc nowe zakłady przemysłowe. Czasy PRL to także dwukrotny wzrost liczby mieszkańców Krotoszyna. Wybudowano wówczas szereg bloków mieszkalnych oraz utworzono nowe osiedla dla domków jednorodzinnych na obrzeżach miasta. Lata 80-te to działalność lokalnej „Solidarności” przerwana przez wprowadzanie stanu wojennego i internowanie miejscowych liderów opozycji. Tuż przed upadkiem PRL krotoszyńscy opozycjoniści tworzyli Komitety Obywatelskie oraz reaktywowali lokalną „Solidarność”. Dziś Krotoszyn jest siedzibą gminy i powiatu oraz ośrodkiem przemysłu maszynowego, lekkiego i spożywczego. Funkcjonuje tu wiele przedsiębiorstw oraz kilka szkół ponadgimnazjalnych. Działalność licznych organizacji pozarządowych świadczy o dużej aktywności mieszkańców miasta, między innymi w dziedzinach kultury, edukacji, profilaktyki, sportu i ochrony zdrowia. W Krotoszynie funkcjonują także samorządowe instytucje kultury (Krotoszyński Ośrodek Kultury, Muzeum Regionalne oraz Krotoszyńska Biblioteka Publiczna) oraz Centrum Sportu i Rekreacji „Wodnik”. Krotoszyn współpracuje z miastami partnerskimi w Holandii (Brummen), Niemczech (Dierdorf), Francji (Fonteney-le-Comte), Turcji (Bucak) i na Litwie (Mejszogoła), a obecnie przymierza się do podpisania umowy o współpracy z japońskimi wyspami archipelagu Oki. Za swoją międzynarodową aktywność miasto zostało wyróżnione Dyplomem, Flagą Honorową, oraz Honorową Tablicą Rady Europy.” Następnie głos zabrał Burmistrz Krotoszyna Franciszek Marszałek. W swym wystąpieniu na uroczystej sesji z okazji sześćsetlecia Krotoszyna podkreślił, że „Postać, którą przed chwilą widzieliśmy, uświadamia nam, jak niezwykła, jak wyjątkowa jest dzisiejsza sesja. Nigdy takiej nie było i taka nigdy się już nie powtórzy. Nasze spotkanie właśnie teraz staje się częścią historii miasta, które dziś obchodzi swoje sześćsetletnie urodziny. Pochłonięci intensywnie przeżywaną teraźniejszością nie mamy ani czasu, ani chęci odkrywać łączności z pokoleniami, które żyły przed nami. Przeszłość wydaje się nam daleka i pozbawiona znaczenia. Nie będzie lepszej okazji, niż dzisiejsza rocznica, by uświadomić sobie, że „przeszłość to dziś, tylko cokolwiek dalej”, że myśli, uczucia i plany Wierzbięty Krotoskiego herbu Łodzia, który przed chwilą przemówił do nas, pokonując barierę stuleci, powinny być dla nas niemal równie ważne, jak nasze własne, ponieważ to one stały się zalążkiem naszej tożsamości jako mieszkańców Krotoszyna. Zawdzięczamy to również wielu innym wybitnym postaciom, które budowały świetność tego miasta i współtworzyły historię Polski. Niewiescy, Rozdrażewscy, Gałeccy czy Potoccy to najświetniejsze nazwiska I Rzeczypospolitej. W czasach rozbiorów lista wydłużyła się o równie sławne nazwiska rodów niemieckich i żydowskich. 5 Każde pokolenie sądzi, że żyje w wyjątkowych czasach. Nasze są wyjątkowe dzięki dziesięcioleciom stabilizacji, pokoju i bezpieczeństwa. Te cechy, które nam wydają się tak oczywiste, tak naturalne, rzadko były udziałem naszych przodków. Gdybyśmy mieli szukać porównań w przeszłości, musielibyśmy sięgnąć aż do czasów renesansu i ostatnich Jagiellonów. Wiek XVI przyniósł miastu rozwój i zamożność, choć miasto przeżywało również trudne chwile. Kilkakrotnie niszczyły je pożary. Okres pomyślnego rozwoju skończył się w połowie wieku XVII wraz z potopem szwedzkim. Kiedy zaczęło podnosić się z upadku, najpierw stało się częścią Prus, a potem zjednoczonych Niemiec. Wiele wzniesionych lub modernizowanych wówczas budynków do dziś służy naszej społeczności. Pokolenia Polaków, Niemców, Żydów i znowu Polaków nadawało miastu kształt, który jest naszą teraźniejszością. Przedstawiciele narodów, które zamieszkiwały to miasto, traktowali je jak swoją ziemię rodzinną i dokładali kolejne cegiełki do jego rozwoju. Nie zdajemy sobie sprawy, że budynki, obok których dziesiątki razy przechodzimy, są milczącym świadectwem głębokiej więzi z miastem pokoleń, które już dawno odeszły. Dziś, po doświadczeniach ostatniego stulecia, widzimy wyraźnie, że łącząca pokolenia, ponadnarodowa przedsiębiorczość i pracowitość krotoszynian, ich troska o miasto okazała się trwalsza od przynoszącej podziały i wojny polityki. Dlatego z radością gościmy w murach Krotoszyna naszych zagranicznych przyjaciół, dlatego cieszymy się, że mamy ich już także na innych kontynentach, że ciągle powiększa się międzynarodowe i polskie grono honorowych i zasłużonych obywateli miasta. Współpracujemy z miastami w Holandii, na Litwie, we Francji, w Niemczech i w Turcji. Nawiązaliśmy pierwsze kontakty z japońskimi wyspami Oki i zamierzamy nadać im stały charakter. Nasze wysiłki wielokrotnie doceniała Rada Europy, przyznając nam kolejne wyróżnienia. Współpraca z gminami partnerskimi zawsze będzie ważnym elementem naszej działalności. Każdy, kto zechce wzbogacić Krotoszyn swoją osobą i zarazić nas, jego mieszkańców, swoim optymizmem, komu będzie leżało na sercu jego dobro, będzie przez nas przyjęty z otwartymi ramionami. Od siedemdziesięciu lat żyjemy w pokoju, od dwudziestu pięciu w prawdziwej samorządowej niezależności. Czas ten potrafiliśmy dobrze wykorzystać i to w każdej sferze samorządowego życia. Inwestycje ostatniego ćwierćwiecza to oczyszczalnia ścieków, kanalizacja miasta, dzisiejsze Centrum Sportu i Rekreacji „Wodnik”, rewitalizacja rynku i kończona właśnie hala widowiskowo-sportowa ora dziesiątki innych przedsięwzięć. W ciągu ćwierćwiecza krotoszyński samorząd wydał na inwestycje około 440 milionów złotych. Część tych pieniędzy to dofinansowanie otrzymane z Unii Europejskiej. Jej także częściowo zawdzięczamy rozbudowę, remonty obiektów na wsiach i zwiększenie społecznej aktywności ich mieszkańców. Wszyscy stajemy się świadomi istnienia wspólnych celów, wzmacniających nasze poczucie tożsamości. Dostrzegamy je we współpracy z przedstawicielami krotoszyńskiej gospodarki, w powstaniu Krotoszyńskiej Podstrefy Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, pierwszego tego rodzaju przedsięwzięcia w Wielkopolsce, w uczestnictwie w Samorządowym Funduszu Poręczeń Kredytowych. Wspólne dla całej Polski ramy samorządowego organizmu wypełniliśmy treściami, które sprawiają, że Krotoszyn jest marką dobrze rozpoznawalną poza granicami naszej gminy. Przynosząca korzyści wszystkim współpraca jest potrzebna tak samo, jak pieniądze, jest fundamentem wszystkich sukcesów, także tych przyszłych. Jej owocem są także obchody, w których bierzemy udział. Są one wymownym dowodem łączącej nas wszystkich więzi. Wszyscy bierzemy w nich udział z radością i dumą. Czcimy pamięć naszych przodków, dzięki którym tu dziś stoimy i wybiegamy myślą w przyszłość, wierząc, że naszym następcom przyniesie ona przede wszystkim dobro. Wykorzystajmy ją dla zbudowania pięknego, nowoczesnego, służącego wszystkim Krotoszyna, abyśmy kiedyś mogli z podniesionym czołem stanąć u boku tych, którzy Krotoszyn kochali już przed nami.” W dalszej kolejności Burmistrz Krotoszyna i Przewodnicząca Rady Miejskiej wręczyli osobom wyróżnionym medale z okazji Jubileuszu 25-lecia Samorządu i 600 - lecia miasta Krotoszyn. Medale otrzymali: Honorowi Obywatele Krotoszyna, Zasłużeni dla Krotoszyna, senator RP, posłowie na Sejm RP, delegacje zagraniczne, przedstawiciele władz wojewódzkich, burmistrzowie ościennych gmin, przedstawiciele koncernu MAHLE (lista osób w załączeniu). 6 Po uroczystym wręczeniu medali z okazji Jubileuszu 25-lecia Samorządu i 600-lecia Krotoszyna były wystąpienia gości. Podziękowania za zaproszenie na uroczystą sesję Rady Miejskiej w Krotoszynie i za otrzymane medale oraz gratulacje wielu osiągnięć i sukcesów w rozwoju społecznym, kulturalnym i gospodarczym miasta wraz z najlepszymi życzeniami złożyli między innymi: − Pan Julian Jokś - Radny Sejmiku Województwa Wielkopolskiego, − Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Senator Rzeczypospolitej Polskiej Pani Andżelika Możdżanowska, − Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej: Pan Poseł Maciej Orzechowski, Pan Poseł Andrzej Dera, Pan Poseł Jan Dziedziczak, Pan Poseł Przemysław Krysztofiak, Pan Poseł Piotr Walkowski, Pan Poseł Wojciech Ziemniak, − Wicemarszałek Województwa Wielkopolskiego Pan Krzysztof Grabowski, − Prezydent Ostrowa Wlkp. Pani Beata Klimek, − Pan Stanisław Szczotka - Starosta Krotoszyński, − burmistrzowie gmin ościennych w Powiecie Krotoszyńskim: Pan Maciej Bratborski Burmistrz Koźmina Wlkp., Pan Tomasz Chudy - Burmistrz Zdun, − przedstawiciele delegacji zagranicznych zaangażowanych w rozwój współpracy z Krotoszynem z zaprzyjaźnionych miast: Fontenay le Comte we Francji, Bucak w Turcji, Dierdorf w Niemczech, Brummen w Holandii, wyspy Oki w Japonii, − oraz przedstawiciele delegacji z Niemiec i Węgier. Po wystąpieniach gości i złożeniu gratulacji z okazji Jubileuszu 600 - lecia Krotoszyna tym wszystkim, którzy swoim zaangażowaniem przyczynili się do rozwoju miasta, Przewodnicząca Rady Pani Zofia Jamka stwierdziła, że program uroczystej sesji Rady Miejskiej został wyczerpany i zamknęła obrady. Protokolant Przewodnicząca Rady Miejskiej Janina Mazur Zofia Jamka 7