W winie prawda. Enoturystyka w Lubuskiem

Transkrypt

W winie prawda. Enoturystyka w Lubuskiem
W winie prawda. Enoturystyka w Lubuskiem
Autor: Monika Grygier
Adres: http://wrotalubuskie.eu/PL/433/632/W_winie_prawda__Enoturystyka_w_Lubuskiem/k/
W winie prawda. Enoturystyka w Lubuskiem
Enoturystyka to wizyty na winnicach i liczne degustacje ich wyrobów. Ta znana na zachodzie
Europy forma turystyki, również w Polsce staje się coraz bardziej popularna.
Turyści, którym marzy się wyprawa śladem winnic i wina nie muszą szukać daleko – Lubuski Szlak
Wina i Miodu to doskonały pomysł na spędzenie wolnego czasu. Lubuskie to jedyne takie miejsce w
Polsce, gdzie w codziennym życiu mieszkańców zakorzeniona jest tradycja winiarska. Co prawda,
większość winiarzy uprawia swoje winnice hobbystycznie i trudno jest ich w nich zastać na co dzień, ale
właśnie z tego powodu powstał pomysł na organizację weekendów otwartych winnic. Jest to okazja do
poznania właścicieli, sekretów winiarstwa oraz zasmakowania różnorodności lubuskich win. Każdy
chętny odwiedzający winnicę może nabyć tzw. Paszport Winiarskiego Odkrywcy, w którym zbiera się
pamiątkowe pieczątki z winnic, biorących udział w akcji.
Kiedyś…
In vino veritas- w winie prawda. Tak mawiali starożytni Rzymianie, ale nie oni jedyni upajali się boskim
trunkiem. Napój ten gościł na dworach starożytnej Grecji, Egiptu, Babilonii i to z tych ośrodków
cywilizacji rozpoczęła się podróż winnego krzewu do różnych zakątków Europy. Na ziemie obecnej
Polski winorośl trafiła już z Rzymianami, a na dobre zagościła w Polsce podczas jej chrystianizacji. Na
ten okres przypada rozwój budownictwa kościelnego i klasztornego. Był to dobry czas na zakładanie
winnic, ponieważ winny krzew od zawsze miał znaczenie mistyczne i kojarzono go z boskością i
długowiecznością. Dowodów na obecność winorośli z tamtego okresu jest bardzo wiele, chociażby w
zdobieniach i sztukaterii średniowiecznych kościołów. Jednym z bardziej znaczących jest znalezisko
pestek winogronowych z X i XI wieku w takich ośrodkach kultury średniowiecznej jak Gniezno, Poznań,
Kraków. W średniowieczu cała słowiańszczyzna uprawiała winogrona, a słowiańskie wina z Dalmacji
cieszyły się dużym uznaniem na ówczesnych rynkach. Ziemie obecnego województwa lubuskiego od
kilkuset lat słynęły z upraw winorośli, a o stolicy winiarstwa w Zielonej Górze mówiły kroniki już w
1314 r., choć z badań archeologicznych wiadomo, że tradycje winiarskie Zielonej Góry i okolic sięgają
XII w. Wielowiekowa tradycja uprawy winorośli zrodziła różne obyczaje, m.in. obyczaj winobrania.
Wiązał się on ze zbiorem w winnicach, czemu towarzyszyła huczna zabawa. Na ratuszowej wieży
wieszano wieniec, który był sygnałem rozpoczęcia święta, biły również kościelne dzwony. Wszyscy
udawali się do winnic i zbierali kiście winogron, aby zdążyć przed deszczami i nagłymi przymrozkami,
które często nawiedzały Zieloną Górę.
Produkcja wina był wówczas ważną gałęzią gospodarki naszych ziem.
strona 1 / 3
W winie prawda. Enoturystyka w Lubuskiem
Autor: Monika Grygier
Adres: http://wrotalubuskie.eu/PL/433/632/W_winie_prawda__Enoturystyka_w_Lubuskiem/k/
Dzisiaj…
Obecnie Zielona Góra nadal kojarzona jest ze świętem winobrania, mimo że od lat nie ma w okolicach
dużych, towarowych winnic. Jednak jest iskierka nadziei dla odrodzenia winiarstwa w tym
województwie, ponieważ pojawiło się kilka osób, które swoją przyszłość wiążą z winiarstwem, a
województwo lubuskie może w pełni odzyskać swój wyjątkowy charakter. Wytwarzanie wina gronowego
opiera się wyłącznie na tradycyjnych sposobach produkcji. Narzędzia używane do wytwarzania tego
trunku nie różnią się niczym od tych sprzed lat, a samo wino powstaje tylko z soku gronowego (bez
dodatku wody i cukru). Receptury opierają się na najstarszych metodach produkcji, czyli najpierw robi
się moszcz, z moszczu – sok, a z soku – wino. Wino gronowe powstaje przez okrągły rok. Po zbiorach
owoce trafiają na młynek, później do dębowej prasy, a następnie rozpoczyna się trudny proces produkcji
trunku. Sok uzyskany z moszczu zmienia się i dojrzewa pod bacznym okiem winiarza, który obserwuje,
sprawdza i kontroluje procesy powstawania wina, które z szumnego, mętnego staje się klarownym,
szlachetnym trunkiem cieszącym podniebienia smakoszy. Zawartość alkoholu 8% - 14%.
Odradzające się tradycje winiarskie są dziś ważnym elementem promocji turystycznej regionu.
Nie tylko same winnice
Lubuski Szlak Wina i Miodu jest efektem działalności Zielonogórskiego Stowarzyszenia Winiarskiego.
Szlak, początkowo stanowiący jedną „nitkę” na lubuskiej mapie, wkrótce rozrósł się o kolejne punkty
i stanowi obecnie pętlę łączącą kilkadziesiąt lubuskich winnic, pasiek, muzeów, gospodarstw
agroturystycznych, hoteli, sklepów i piwnic winiarskich. Jest to obecnie jeden z najbardziej
rozpoznawalnych produktów turystycznych regionu lubuskiego i świetny przykład na porozumienie wielu
partnerów. Produkty z nim związane: wino, miód pitny i miód pszczeli, zostały wpisane na Listę
Produktów Tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Szlak oferuje przyjezdnym różne atrakcje, jak choćby Muzeum Wina w Zielonej Górze ze stałą
ekspozycją związaną z przemysłem winiarskim, ukazującą etapy jego rozwoju i historii, ze szczególnym
uwzględnieniem tradycji winiarskich w Zielonej Górze. Warto odwiedzić także Muzeum Etnograficzne
w Ochli, gdzie znajduje się unikalny w skali kraju obiekt – XVII wieczna Wieża Winiarska z Budachowa
wraz z przylegającą do niej winnicą, w której znajduje się ekspozycja związana z winiarstwem. Podczas
organizowanego co roku Święta Miodu można na żywo zapoznać się z tradycją, kulturą ludową,
prezentacjami przeszłości i teraźniejszości związanej z winiarstwem i pszczelarstwem. Jednak wciąż
najbardziej znanym wydarzeniem winiarskim jest Winobranie – Dni Zielonej Góry, kiedy to na cały
wrześniowy tydzień władzę w mieście przejmuje bóg winnej latorośli – Bachus. Święto Wina jest
produktem turystycznym uhonorowanym Certyfikatem Polskiej Organizacji Turystycznej oraz
Certyfikatem Internautów w 2007.
strona 2 / 3
W winie prawda. Enoturystyka w Lubuskiem
Autor: Monika Grygier
Adres: http://wrotalubuskie.eu/PL/433/632/W_winie_prawda__Enoturystyka_w_Lubuskiem/k/
Godnym polecenia jest spacer po mieście szlakiem Bachusików – małych satyrycznych, brzuchatych
figurek. Symbolem tradycji winiarskich Zielonej Góry jest historyczny Park Winny rozciągający się u
stóp Palmiarni.
Odpoczynek po trudach podróży…
Na szlaku wina i miodu najwięcej jest winnic. Większe i mniejsze – wszystkie o unikalnym lokalnym
charakterze. W każdej można poczuć specyficzny klimat. Niektóre z nich serwują przysmaki lokalnej
kuchni, podane z lampką wina. W przydomowych sklepikach można zaopatrzyć się w specyficzne dla
każdego z miejsc trunki, ale także w wyroby pszczelarskie: pyłek kwiatowy, wosk i różne rodzaje miodu
pszczelego.
Jak zwiedzać szlak?
Lubuski Szlak Wina i Miodu najlepiej zwiedzać samochodem rezerwując miejsca noclegowe i wcześniej
uzgadniając swój pobyt w wybranych winnicach. Kontakt do nich można znaleźć na stronie:
Zielonogórskiego Stowarzyszenia Winiarskiego: www.winiarze.zgora.pl oraz stowarzyszenia Wspólnota
Kulturowa „Winnice Lubuskie” www.winnicelubuskie.pl. Opisy winnic można znaleźć także na portalu
www.wrotalubuskie.eu w dziale turystyka.
Wyprawa w Lubuskie to unikalne połączenie tradycji i smaków, szlachetnej kwasowości wina i słodyczy
miodu. Serdecznie zapraszamy !
Wykorzystano materiał: http://www.winobranie.pl/artykuly.php/12/61,wino,gronowe
strona 3 / 3
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)

Podobne dokumenty