Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie

„Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma
prawa do przyszłości.”
Dzień Niepodległości jest dla Polaków świętem szczególnym, upamiętniającym jeden z
najistotniejszych momentów często krwawej historii, pełnej narodowych zrywów, walki oraz
pielęgnowania wartości, które na przestrzeni lat wielokrotnie mogły ulec zatraceniu. Z tejże
okazji 12 listopada klasy 3b i 2b zorganizowały uroczysty apel, połączony z Dniem Polaka,
manifestowanym strojami w barwach narodowych.
Ceremonia miała na celu pokazać dzieje Polski oraz nakreślić jej długą drogę ku upragnionej
wolności. Odśpiewane przez chór piękne i znane wszystkim pieśni patriotyczne oraz
wyrecytowane wiersze nadały uroczystości odpowiedni, podniosły klimat. Zaprezentowane
fragmenty wypowiedzi Józefa Piłsudskiego, podkreśliły również autentyczność słów
płynących z ust narratorów. Wyraźnie położono nacisk na to, iż nie wolno nam zapomnieć o
tym, jak wielką cenę naród zmuszony był zapłacić za naszą obecną niezależność, spokój czy
chociażby samą możliwość mówienia w języku polskim. Gdyby nie siła i determinacja
przodków, świat w obecnym kształcie nigdy by nie istniał – ojczyzna odeszłaby w
zapomnienie, moglibyśmy w ogóle nie mieć świadomości swego pochodzenia. Na sam koniec
uczniowie zaśpiewali piosenkę Czerwonych Gitar "Biały krzyż", podsumowującą
wydarzenie. Realizacja scenariusza przebiegła bezbłędnie, dzięki zaangażowaniu uczniów, w
pełni zdających sobie sprawę ze wzniosłości święta.
Jaki kształt ma patriotyzm w dzisiejszych czasach? Młode pokolenia przyzwyczajone są już
do niepodległości narodu, nie zastanawiają się nad jej istotą, przyjmując wolność jako
oczywistość. Zdarza się, że zapominają o obchodach ważnych świąt, często krytykują
otaczającą ich rzeczywistość, porównując własny standard życia do tego oferowanego przez
państwa Zachodu. Ulegają wyimaginowanym wizjom, grupowo rzucają nienawistne hasła –
zazwyczaj nieuzasadnione. Gdzieś w pędzie codzienności, natłoku informacji i postępującym
kosmopolityzmie zatracany zostaje szacunek. Mówiono kiedyś, że we krwi każdego Polaka
płynie czysta odwaga, gotowość do poświęcenia wszystkiego w imię wartości najwyższej,
którą była ojczyzna – ta stanowczość budziła trwogę w sercach wrogów, łączyła naród w
całość. Stawała się bodźcem do działania, w jednej chwili znikały wszelkie konflikty, rodziło
się braterstwo. Nie musimy już walczyć, lecz naszym obowiązkiem jest pamiętać. Warto jest
czasem zmusić się do refleksji – możemy mieć pretensje do władzy, dostrzegać problemy
bezrobocia, zawiść i egoizm, obawiać się przyszłości… Nasz kraj nie jest idealną utopią o
której marzyli romantycy, ale istnieje, rozwija się i jest naszym własnym miejscem na
świecie. To od nas zależy jego przyszły kształt.
Nie po to przez wieki ulicami płynęła krew, byś teraz mógł powiedzieć, że wstydzisz się, że
jesteś Polakiem.
Mariola Nowak