Budynek ujeżdżalni koni

Sygn. akt VI GC 108/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 26 września 2016 r.
Sąd Okręgowy w R. VI Wydział Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Anna Harmata
Protokolant: Małgorzata Florek
po rozpoznaniu w dniu 26 września 2016 r. w R.
na rozprawie
sprawy z powództwa: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością- I" Spółka jawna w W.
przeciwko: Gminie Miejskiej J.
o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego
1. pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci aktu notarialnego sporządzonego w dniu 9 września 2011r.
przed notariuszem E. G. w J. Rep. A. 6856/2011, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności nadaną postanowieniem
Referendarza Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. W.z dnia 22 grudnia 2014r. sygn. akt I Co 2880/14 co do
obowiązku zapłaty przez dłużnika (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością- I" Spółka jawna w W. na rzecz
wierzyciela Gminy Miejskiej J. wymagalnych kar umownych w łącznej kwocie 164.800,00zł (słownie: sto sześćdziesiąt
cztery tysiące osiemset złotych) wraz z odsetkami ustawowymi ,
2. zasądza od pozwanego Gminy Miejskiej J. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością- I" Spółka
jawna w W. kwotę 11.857,00 zł (słownie: jedenaście tysięcy osiemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu
kosztów procesu.
sygn. akt VI GC 108/15
UZASADNIENIE
wyroku z dnia 26 września 2016r.
Pozwem wniesionym w sprawie powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - I” spółka jawna w W.
wniósł przeciwko Gminie Miejskiej J. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci aktu notarialnego
sporządzonego w dniu 9 września 2011 roku przed notariuszem E. G. w J. Rep. A nr 6856/ 2011 zaopatrzonego w
klauzulę wykonalności nadaną postanowieniem referendarza sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. W. z dnia 22
grudnia 2014 roku, sygn. I Co 2880/14 co do obowiązku zapłaty przez dłużnika wymagalnych kar umownych w łącznej
kwocie 164.800 zł wraz ustawowymi odsetkami oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów
postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.
W uzasadnieniu niniejszego powód wskazał, iż na podstawie umowy z dnia 9 września 2011 roku, Rep A nr 6856/2011,
Gmina Miejska J. oddała w użytkowanie wieczyste na rzecz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - I” spółka
komandytowo - akcyjna z siedzibą w W. (obecnie (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - I” spółka jawna,
dalej: Inwestor, „Użytkownik wieczysty”, ) nieruchomość gruntową obejmującą działki nr (...) o łącznym obszarze
3,4462 ha położone w J. w Obrębie nr 5 w rejonie ul. (...) oraz sprzedała tej spółce własność budynków i urządzeń
opisanych w § 1 umowy, które stanowią odrębną od gruntu nieruchomość i przedmiot własności . Zgodnie z § 10 tej
umowy, strony ustaliły sposób zagospodarowania nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste polegający na tym,
że nabywca zobowiązany jest do wybudowania budynku galerii handlowo - usługowej o powierzchni wewnętrznej co
najmniej 20600 m( 2), z zastrzeżeniem, że powierzchnia sklepu wielkopowierzchniowego nie przekroczy 7000 m( 2),
samodzielnego budynku handlowo - biurowego, o powierzchni wewnętrznej co najmniej 3000 m( 2) oraz adaptacji
istniejącego budynku dawnej ujeżdżalni koni (na działce nr (...)) na centrum rekreacyjne z salą wielofunkcyjną na 300
osób. W zakresie terminów zagospodarowania nieruchomości strony ustaliły, że nabywca zobowiązany jest w terminie
24 miesięcy rozpocząć realizację inwestycji (rozpoczęcie zabudowy), a w terminie 48 miesięcy zakończyć realizację
inwestycji (zakończenie zabudowy), przy czym bieg terminów rozpoczyna się z dniem podpisania umowy ustanowienia
użytkowania wieczystego, zaś termin zakończenia zabudowy dotyczy całości zamierzenia inwestycyjnego. W § 11
przedmiotowej umowy zawarto zapis, zgodnie z którym użytkownik wieczysty zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz
Gminy Miejskiej J.: kary umownej w wysokości 20 600, 00 zł za każdy miesiąc opóźnienia terminów zabudowy, co do
obowiązku zapłaty przedmiotowych kar użytkownik wieczysty poddał się egzekucji wprost z tego aktu notarialnego
(§ 11 ust. 2 umowy). Postanowieniem z dnia 22 grudnia 2014 roku, sygn. I Co 2880/14, referendarz sądowy
Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie nadał klauzulę wykonalności aktowi notarialnemu
sporządzonemu w dniu 9 września 2011 roku przed notariuszem E. G. w J., Rep. A nr 6856/2011, co do obowiązku
zapłaty przez Dłużnika wymagalnych kar umownych w łącznej kwocie 164.800 zł wraz z odsetkami ustawowymi.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że przedmiotowy akt notarialny stanowi tytuł egzekucyjny w rozumieniu
art. 777 § 1 pkt 5 kpc, a wierzyciel załączył do wniosku wymagane dokumenty. W dniu 21 stycznia 2015 roku
powodowa spółka otrzymała zawiadomienie o wszczęciu wobec niej egzekucji na podstawie aktu notarialnego z
dnia 9 września 2011 roku zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 31 grudnia 2014 roku. W ocenie strony
powodowej w przedmiotowej sprawie istniały podstawy do pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego - aktu
notarialnego z dnia 9 września 2011 roku zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, gdyż obowiązek zapłaty objętych
przedmiotowym aktem notarialnym kar umownych nie istniał ponieważ wierzytelności z tytułu określonych w akcie
notarialnych kar umownych nie powstały, gdyż po zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste
zaistniały okoliczności, które skutkowały zmianą terminów zagospodarowania nieruchomości, a tym samym zmianą
terminów, od których mogły być naliczane kary umowne określone w § 11 aktu notarialnego. Zgodnie z art. 62 ust.
1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w umowie o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste
ustala się sposób i termin jej zagospodarowania, w tym termin zabudowy, zgodnie z celem, na który nieruchomość
gruntowa została oddana w użytkowanie wieczyste. Jeżeli sposób zagospodarowanie nieruchomości gruntowej polega
na jej zabudowie, ustala się termin rozpoczęcia lub termii zakończenia zabudowy. Zgodnie natomiast z art. 62 ust.
4 w/w ustawy, termin zagospodarowania nieruchomości może być przedłużony na wniosek użytkownika z przyczyn
niezależnych od użytkownika wieczystego , jeżeli nie mógł być dotrzymać z przyczyn niezależnych od użytkownika. w
tym przypadku organ jest zobowiązany do uwzględnienia wniosku użytkownika wieczystego, a bezpodstawna odmowa
zmiany terminów zagospodarowania nieruchomości może uprawniać użytkownika wieczystego do wytoczenia
powództwa przeciwko właścicielowi gruntu o nakazanie mu złożenia oświadczenia woli. W przedmiotowej sprawie,
po zawarciu umowy użytkowania wieczystego wystąpiło szereg niekorzystnych, niezależnych od użytkownika
wieczystego okoliczności, które uniemożliwiły dotrzymanie terminów zagospodarowania nieruchomości, w tym m.
in. dłuższy niż przewidziany w przepisach prawa okres uzyskiwania niezbędnych zezwoleń administracyjnych (przede
wszystkim decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach), brak współdziałania przy przygotowaniu inwestycji ze
strony Zarządu Powiatu (...), konieczność prowadzenia inwestycji na obszarze zainwestowanym. W związku z
zaistniałymi przeszkodami uniemożliwiającymi dotrzymanie terminów zagospodarowania nieruchomości powodowa
spółka wystąpiła do Gminy J. o przedłużenie terminów zagospodarowania nieruchomości, a po bezpodstawnej
odmowie uwzględnienia wniosku wystąpiła do Sądu Okręgowego w R. z powództwem o zobowiązanie Gminy J. do
złożenia oświadczenia woli w przedmiocie zmiany terminów zagospodarowania nieruchomości. Postępowanie w tej
sprawie toczy się przed Sądem Okręgowym w R.pod sygnaturą VI Gc 378/14. W ocenie powoda stanowisko Gminy
J., która konsekwentnie odmawiała przedłużenia terminów zagospodarowania nieruchomości było niezasadne. Jak
bowiem wynika z okoliczności niniejszej sprawy, opóźnienie w realizacji inwestycji było spowodowane przyczynami
niezależnymi od użytkownika wieczystego. W związku z tym w przedmiotowej sprawie istniały podstawy do zmiany
ustalonych w umowie o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste terminów zagospodarowania nieruchomości,
a podstawę prawną do takiej zmiany stanowi art. 62 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce
nieruchomościami. Stąd brak jest podstaw do dochodzenia kar umownych z tytułu niedotrzymania terminów
zagospodarowania nieruchomości, gdyż niedotrzymanie terminów nastąpiło z przyczyn niezależnych od użytkownika
wieczystego, co powinno skutkować zmianą określonych w umowie terminów. Z tego względu w ocenie powoda w
przedmiotowej sprawie zachodziły podstawy do pozbawienia wskazanego na wstępie tytułu wykonawczego klauzuli
wykonalności.
W odpowiedzi na pozew pozwana Gmina wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz
pozwanej kosztów procesu wg norm przepisanych.
W uzasadnieniu dla powyższego gmina zanegowała okoliczności stanowiące podstawę dla przedłużenia terminu.
Pozwany oferował do oddania w użytkowanie wieczyste określoną nieruchomość i taką nieruchomość powód
nabył. Potencjalna możliwość nabycia nieruchomości sąsiedniej mającą polepszać walory użytkowe zamierzonego
przedsięwzięcia i związane z tym jak się okazało, płonne rachuby powoda, a w konsekwencji utracony czas którego
miało powodowi zabraknąć do rozpoczęcia budowy , to zdarzenia za które odpowiedzialność ponosi wyłącznie powód.
Odnosząc się do opóźnienia mającego mieć związek z prowadzeniem inwestycji w terenie zainwestowanym to ta
okoliczność nie była i nie powinna być dla powoda zaskoczeniem. Pozwany od początku postępowania mającego
na celu wyłonienie użytkownika wieczystego w sposób jednoznaczny zdefiniował swoje oczekiwania względem
sposobu zagospodarowania nieruchomości. Powód na te warunki przystał, złożył ofertę, strony zawarły umowę.
Rzeczą notoryjnie znaną była okoliczność, że nieruchomość będąca przedmiotem obrotu była zabudowana obiektami
budowlanymi służącymi celom wojskowym i ryzyko, że część tych obiektów może stwarzać problemy przy rozbiórce
stanowczo winno być przewidziane przez powoda. Odnosząc się do opóźnienia w rozpoczęciu zabudowy jako
pochodnej przewlekłości procedur administracyjnych, pozwany wskazał, że już początkiem 2013r. powód dysponował
ostateczną decyzją Starosty (...) o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę. Powód
miał więc wystarczająco dużo czasu na rozpoczęcie zabudowy, a tym samym na dotrzymanie warunków umowy. Do
chwili obecnej budowa nie została rozpoczęta i uprawnione jest stwierdzenie, że do daty kiedy budowa miała być
zakończona, rozpoczęta nie zostanie, a odpowiedzialność za ten stan rzecz spada tylko i wyłącznie na powoda.
W ustosunkowaniu do treści odpowiedzi na pozew powód podtrzymał wszelkie twierdzenia i wnioski zawarte w
pozwie, wskazując na okoliczność, że wyrokiem z dnia 2 czerwca 2015r, sygn.VI GC 378/14 , Sąd Okręgowy w R.
uwzględnił powództwo spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - I” spółka jawna o zobowiązanie Gminy
J. do złożenia oświadczenia woli o przedłużeniu terminów zagospodarowania nieruchomości oddanej w użytkowanie
wieczyste do dnia 9 lipca 2015 roku (termin rozpoczęcia budowy) oraz do dnia 9 lipca 2017 roku (termin zakończenia
budowy). Podstawą wydania przedmiotowego wyroku było ustalenie przez Sąd, że określone w łączącej strony umowie
z dnia 9 września 2011 roku terminy zagospodarowania nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste nie zostały
dotrzymane z przyczyn niezależnych od użytkownika wieczystego.
Postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2015 Sąd zawiesił postępowanie w niniejszej sprawie do czasu prawomocnego
rozstrzygnięcia sprawy Sądu Okręgowego w R.o sygn. VI GC 378/14.
Wobec prawomocnego rozstrzygnięcia w tej sprawie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w R. z dnia 19 maja 2016r. ( I ACa
526/15) postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2016r. postępowanie w niniejszej sprawie zostało podjęte.
Sąd ustalił co następuje :
Na podstawie umowy z dnia 9 września 2011 roku, Rep A nr 6856/2011, Gmina Miejska J. oddała w użytkowanie
wieczyste na rzecz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - I” spółka komandytowo - akcyjna z siedzibą w W.
(obecnie (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - I” spółka jawna) nieruchomość gruntową obejmującą działki
nr (...) o łącznym obszarze 3,4462 ha położone w J. w Obrębie nr 5 w rejonie ul. (...) oraz sprzedała tej spółce własność
budynków i urządzeń opisanych w § 1 umowy, które stanowią odrębną od gruntu nieruchomość i przedmiot własności.
Stosownie do § 10 tej umowy, strony ustaliły że nabywca zobowiązany jest do wybudowania budynku galerii
handlowo - usługowej o powierzchni wewnętrznej co najmniej 20600 m2, z zastrzeżeniem, że powierzchnia sklepu
wielkopowierzchniowego nie przekroczy 7000 m2, samodzielnego budynku handlowo - biurowego, o powierzchni
wewnętrznej co najmniej 3000 m2 oraz adaptacji istniejącego budynku dawnej ujeżdżalni koni (na działce nr (...))
na centrum rekreacyjne z salą wielofunkcyjną na 300 osób oraz iż nabywca zobowiązany jest w terminie 24 miesięcy
rozpocząć realizację inwestycji (rozpoczęcie zabudowy), a w terminie 48 miesięcy zakończyć realizację inwestycji
(zakończenie zabudowy)”, przy czym bieg terminów rozpoczyna się z dniem podpisania umowy ustanowienia
użytkowania wieczystego, zaś termin zakończenia zabudowy dotyczy całości zamierzenia inwestycyjnego.
Stosownie do § 11 przedmiotowej umowy strony ustaliły, iż użytkownik wieczysty zobowiązany będzie do zapłaty
na rzecz Gminy Miejskiej J. kary umownej w wysokości 20 600, 00 zł za każdy miesiąc opóźnienia terminów
zabudowy. Co do obowiązku zapłaty przedmiotowych kar użytkownik wieczysty poddał się egzekucji wprost z tego
aktu notarialnego.
(okoliczność niesporna pomiędzy stronami ponadto wynikająca ze aktu notarialnego z dnia 9 września 2011 roku, Rep
A nr 6856/2011 k- 22-41).
Postanowieniem z dnia 22 grudnia 2014 roku, sygn. I Co 2880/14 Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego dla W. Ś. w
W. nadał klauzulę wykonalności w/w aktowi notarialnemu, co do obowiązku zapłaty przez dłużnika wymagalnych kar
umownych w łącznej kwocie 164.800 zł wraz z odsetkami ustawowymi. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano,
że przedmiotowy akt notarialny stanowi tytuł egzekucyjny w rozumieniu art. 777 § 1 pkt 5 kpc, a wierzyciel załączył
do wniosku wymagane dokumenty. niniejsze postanowienie obejmowało naliczone przez pozwanego kary umowne w
łącznej kwocie 164 800 zł naliczone od listopada 2013r. do czerwca 2014 roku. W dniu 21 stycznia 2015 roku powodowa
spółka otrzymała zawiadomienie o wszczęciu wobec niej egzekucji na podstawie aktu notarialnego z dnia 9 września
2011 roku zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 31 grudnia 2014 roku.
(okoliczność niesporna pomiędzy stronami ponadto wynikająca z postanowienia Referendarza Sądowego Sądu
Rejonowego dla W. W.z dnia 22 grudnia 2014 roku, sygn. I Co 2880/14, wniosku o nadanie klauzuli wykonalności
zawartego w aktach w/w sprawy, zawiadomienia o wszczęciu egzekucji z dnia 9 stycznia 2015 roku k- 16 – 21).
Pozwem wniesionym do Sądu Okręgowego w R. z dnia 4 sierpnia 2014r. powódka (...) Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością - I” spółka jawna” wniosła o zobowiązanie gminy miejskiej J. do złożenia oświadczenia woli o
przedłużeniu terminów rozpoczęcia i zakończenia budowy związanych z zagospodarowaniem oddanej w użytkowanie
wieczyste na mocy umowy z dnia 9 września 2011r. Rep A nr 6856/2011 nieruchomości składającej się z działek nr
(...) do dnia 31 września 2016r. ( termin rozpoczęcia budowy), oraz 31 września 2016r. ( termin zakończenia budowy).
Postępowanie toczyło się pod sygnaturą VI GC 378/14.
Wyrokiem z dnia 2 czerwca 2015r. ( sygn. akt VI GC 378/14) Sąd Okręgowy w R. zobowiązał pozwaną gminę miejską
J. do złożenia oświadczenia woli następującej treści: Pozwana Gmina Miejska J. oświadcza, że wyraża zgodę na
przedłużenie terminów rozpoczęcia i zakończenia realizacji inwestycji związanej z zagospodarowaniem oddanej w
użytkowanie wieczyste na mocy umowy z dnia 9 września 2011r. Rep. A nr 6856/2011, nieruchomości składającej się
z działek nr (...) ( objętych księgą wieczystą nr (...) ) do dnia 9 lipca 2015r. ( termin rozpoczęcia budowy) oraz do dnia
9 lipca 2017r. ( termin zakończenia budowy).
Podstawą i motywem dla niniejszego było przyjęcie przez Sąd przesłanek do przedłużenia terminu do
zagospodarowania terenu objętego umową stron wynikających z dyspozycji art. 62 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia
1997 o gospodarce nieruchomościami to jest zaistnienie niezależnych od powoda dwu zasadniczych przyczyn
powodujących, że termin ten nie może być dotrzymany, tj.:
- 6 miesięcy na starania o wykup gruntów sąsiednich należących do Powiatu (...), skoro o zakup tych działek
przez powoda starania podejmował Burmistrz Miasta J. przy czynnym udziale Starosty, który był zdziwiony decyzją
odmowną Zarządu Powiatu (...). Niniejsze przesuwało termin rozpoczęcia inwestycji do 09.03.2014 r. (termin
umowny to 9 września 2013r.).
- przy rozbiórce ujeżdżalni okazało się, że z uwagi na stan tego budynku nie można kontynuować prac, bo jego
adaptacja według opracowanego projektu jest niemożliwa, od momentu wstrzymania budowy stan ten trwa, nikt (ani
Wojewódzki Konserwator Zabytów, ani Gmina) nie chce wziąć na siebie ostatecznej decyzji jak dalej postępować z
ujeżdżalnią. Wojewódzki Konserwator Zabytków cały czas prowadzi rozmowy z powodem, który przedstawia różne
koncepcje i sposoby adaptacji tego obiektu ale dotąd nie została podjęta żadna ostateczna decyzja. Niniejsze dawało
podstawę do uwzględnienia powództwa o przesunięcie terminu rozpoczęcia zabudowy do 9 lipca 2015r.
Sąd wskazał, iż wniosek powoda złożony w listopadzie 2013 r. o przedłużenie terminów zagospodarowania
nieruchomości był uzasadniony. Przyjęcie za niezależne od powoda opóźnienie rozpoczęcia realizacji inwestycji
(wykonanie fundamentów) jest wystarczające dla uznania, że rozpoczęcie robót budowlanych w zakresie wykopów i
rozbiórki ujeżdżalni dopiero w styczniu 2014 r. było zasadne i wynikało z toku inwestycji. Wskazać należy, iż wówczas
niemal natychmiast okazało się, że stan techniczny budynku ujeżdżalni powoduje, że obiekt ten nie nadaje się do
adaptacji zgodnie z pierwotnym projektem budowlanym. Sąd nie podzielił stanowiska pozwanej Gminy że to powód na
etapie ofertowania nie dość wnikliwie zapoznał się ze stanem budynku ujeżdżalni, bowiem wykonywanie kosztownych
i czasochłonnych ekspertyz na etapie ofertowania nie jest uzasadnione, tym bardziej, że pozwany doprowadził do
ujęcia w planie zagospodarowania terenu obowiązku adaptacji budynku ujeżdżalni bez uprzedniej oceny. To pozwany
powinien więc najpierw ocenić stan techniczny budynku stawiając takie warunki w planie, a później w SIWZ. Z
jednej strony zrozumiałe jest niewykonywanie ekspertyz przez powoda a z drugiej działanie w zaufaniu do pozwanego,
że budynek co najmniej do adaptacji się nadaje, tym bardziej, że warunki powyższego wymagały też zapewnienia
miejsc parkingowych dla inwestycji, co wiązało się z opracowaniem projektu z uwzględnieniem garażu podziemnego.
Nastąpiło to bez uprzedniego zbadania w jakim stanie jest ten budynek i czy istotnie nadaje się do zachowania.
W ocenie Sądu orzekającego również próba poszerzenia inwestycji na działkę sąsiednią należącą do powiatu była
uzasadniona, skoro była sugerowana przez przedstawicieli pozwanego i włączył się do tego Starosta J.. Nie można
stwierdzić nieprawidłowego zabezpieczenia budyniu ujeżdżalni przez powoda, z uwagi na stan ścian nie ma możliwości
bezpiecznego zabezpieczenia, zaś pierwotne zabezpieczenie nie mogło wytrzymać tak długiego czasu.
Co do 2 letniego terminu do wykonania stanu surowego budynku (termin zakończenia budowy) to Sąd stwierdził, iż
nie jest zasadny skoro niezależne od powoda przeszkody dotyczą fundamentowania.
( dowód : wyrok z uzasadnieniem k- 181 – 201)
Okoliczność zawarcia pomiędzy stronami umowy, jej treści, przedmiotu, zakresu obowiązków i uprawnień nie była
pomiędzy stronami sporna, podobnie jak okoliczność wystąpienia pozwanej do Sądu Rejonowego dla W. Ś. o nadanie
klauzuli wykonalności tej umowie w zakresie kwoty 164 800 zł. Okoliczność wydania tytułu wykonawczego w tym
zakresie, jak również treść wydanego w sprawie SO w R. o sygn. VI GC 378/14 wyroku oraz jego uzasadnienia wynikała
z dokumentów urzędowych powołanych w toku ustaleń. Sąd pominął dalsze dowody jako zbędne dla rozstrzygnięcia.
Sąd Okręgowy zważył co następuje :
Pozwem w niniejszej sprawie powód wniósł o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci aktu
notarialnego sporządzonego w dniu 9 września 2011r. zaopatrzonego klauzulę wykonalności nadaną postanowieniem
referendarza sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. Ś.z dnia 22 grudnia 2014r. I Co 2880/14 co do obowiązku
zapłaty przez dłużnika wymagalnych kar umownych w łącznej kwocie 164 800 zł wraz z ustawowymi odsetkami, w
uzasadnieniu wskazując, iż istnieją podstawy do pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego, gdyż obowiązek
zapłaty objętych przedmiotowym aktem notarialnym kar umownych nie istnieje.
Stosownie do treści art. 840 kpc dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego
wykonalności w całości jeżeli przeczy zdarzeniom na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, w szczególności
gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem Sądu (par.1),
po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być
egzekwowane (par. 2 ).
W rozpatrywanej sprawie klauzulę wykonalności nadano w/w aktowi notarialnemu w zakresie kwoty 164 800 zł w
oparciu o treść zobowiązania zeń wynikającego tj. do zapłaty kary umownej w wysokości 20 600 zł za każdym miesiąc
opóźnienia terminów zabudowy , co do którego obowiązku i zapłaty powód poddał się egzekucji.
Stosownie do treści powyższego powód był obowiązany w terminie 24 miesięcy od daty podpisania umowy rozpocząć
realizację inwestycji ( od 9.09.2011r.) , nie rozpoczął jej, termin dwudziestu czterech miesięcy upłynął w dniu
9.09.2013r., co spowodowało naliczenie kary umownej.
Powód wskazywał, iż naliczenie tejże kary były niezasadne ponieważ brak rozpoczęcia realizacji inwestycji nastąpił
z przyczyn od niego niezależnych i stąd po uprzedniej odmowie przez gminę wystąpił do Sądu Okręgowego w R. o
zobowiązanie jej do złożenia oświadczenia woli w zakresie wyrażenia przez gminę zgody na przedłużanie terminów
rozpoczęcia i zakończenia realizacji inwestycji. Wyrokiem z dnia 2 czerwca 2015r. ( sygn. akt VI GC 378/14) żądanie
zostało uwzględnione, termin rozpoczęcia inwestycji został przedłużony do dnia 9 lipca 2015r.
Powyższym wyrokiem Sąd orzekający w niniejszej sprawie jest związany stosownie do treści art. 365 kpc. Orzeczenie
prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd który je wydał ale również inne sądy. Skutkiem zasady mocy wiążącej
prawomocnego wyroku jest to że, przesądzenie we wcześniejszym wyroku kwestii o charakterze prejudycjalnym
oznacza, że w procesie późniejszym ta kwestia nie może być już badana. Związanie orzeczeniem oznacza
niedopuszczalność nie tylko dokonywania ustaleń sprzecznych z nim ale nawet przeprowadzenia postępowania
dowodowego w tym zakresie. Zachodzi tu zatem ograniczenie dowodzenia faktów objętych prejudycjalnym
orzeczeniem ( vide : wyrok SN z dnia 12.07.2002r. V CKN 1110/00, z dnia 20.01.2011r. I UK 239/10, z dnia 4.02.2011
III CSK 161/10 ) .
Wyrokiem z dnia 2 czerwca 2015r. ( sygn. akt VI GC 378/14) Sąd zobowiązał gminę do złożenia oświadczenia woli co
do zgody na przedłużanie terminu rozpoczęcia inwestycji do dnia 9 lipca 2015r., przesądzając tym samym kwestię, że
termin przewidziany w akcie notarialnym nie mógł dotrzymany z przyczyn niezależnych od powoda.
Stosownie do treści art 64 kc prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek danej osoby do złożenia
oznaczonego oświadczenia woli zastępuje to oświadczenie. Tym samym należało przyjąć, iż gmina złożyła
oświadczenie o przedłużeniu terminu rozpoczęcia inwestycji do dnia 9 lipca 2015r.
Powyższe pozbawiało gminę uprawnienia do naliczenia kary umownej za okres wcześniejszy, a skoro to za okres
wcześniejszy pozwana naliczyła kary umowne objęte wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności i ostatecznie
wydanym tytułem wykonawczym , Sąd stwierdzając przesłanki dla pozbawienia tego tytułu wykonalności orzekł jak
w pkt 1 sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie art.98 kpc i złożyły się na nie opłata sądowa od pozwu – 8240 zł, ,
oplata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego 3 600 zł .