Recenzja książki Philipa Zimbardo „Nieśmiałość” – Beata Gajda

Recenzja książki Philipa Zimbardo „Nieśmiałość” – Beata Gajda (cloudlet3)
Autor: Philip G. Zimbardo
Wydawca: PWN
Data wydania: 2000
Liczba stron: 290
Format: 14,2x 20,5 cm
Rodzaj oprawy: miękka
Być nieśmiałym to bać się ludzi, szczególnie tych, którzy z jakiegoś powodu są
emocjonalnie zagrażający: obcych, posiadających władzę czy osób odmiennej
płci. Nieśmiałość jest problemem psychicznym i może okaleczyć człowieka w
takim samym stopniu, jak kalectwo fizyczne. Można jednak i należy ją
przezwyciężyć! Autor książki służy profesjonalną i przyjacielską radą
Prawie każdy czuł się nieśmiały w jakimś momencie swojego życia. Uczucie dyskomfortu lub niepokoju
w nowym kontekście społecznym nie jest rzadkością oraz czymś zbyt niepokojącym. Jest jednak wiele osób,
którzy cierpią z powodu swojej nieśmiałości. W moim życiu nieśmiałość w wielu sytuacjach miała i nadal ma
swoje miejsce.
Ostatnio gdy rozmawiałam z moimi bliskimi znajomym i powiedziałam im, że uważam się za osobą nieśmiałą
i postanowiłam coś z tym zrobić, na ich twarzach wyraźnie malowało się zdziwienie. Trudno im było w to
uwierzyć, ponieważ przez nich byłam postrzegana jako osoba odważna i pewna siebie.
Ja natomiast do końca nie podzielałam ich zdania, ponieważ wiem, że są takie sytuacje kiedy dopada mnie
nieśmiałość: wówczas czuje się bezradna i skrępowana. Tego typu uczucia towarzyszą mi zazwyczaj wtedy, gdy
znajduję się w większej grupie ludzi lub mam wygłosić jakieś przemówienie na forum publicznym. Na przykład
pamiętam sytuację, gdy wraz z klasą przedstawiliśmy spektakl z okazji Dnia Niepodległości. Pamiętam
o towarzyszącym mi wówczas stresie i lęku przed złym wystąpieniem oraz fakcie, że jestem w centrum uwagi.
Często zadajemy sobie pytanie czym właściwie jest nieśmiałość? Czy jest to coś na co mamy wpływ (czy wręcz
przeciwnie?) oraz czy możemy tego jakoś uniknąć i nauczyć się z tym żyć. Philip G. Zimbardo w swojej książce
„Nieśmiałość” opisuje w szczegółowy sposób czym ona właściwie jest i jakie uczucia jej towarzyszą.
W pierwszej części autor pomógł mi zrozumieć nieśmiałość. Ukazał ją jako zjawisko szeroko rozpowszechnione,
pospolite i uniwersalne: przez to wiem, że wcale nie jestem sama z tym problemem.
Zimbardo w doskonały sposób ukazuje osobisty świat nieśmiałych. Charakterystyczną cechą osoby nieśmiałej
jest samoświadomość czyli głębokie zrozumienie samego siebie. Warto zaznaczyć, że samoświadomość ma
wymiar zarówno publiczny jak i prywatny. Czym się od siebie różnią? Otóż samoświadomość publiczna
oznacza troskę o to jak odbierają nas inni ludzie, natomiast samoświadomość prywatna polega na patrzeniu
na siebie przez pryzmat negatywnych cech. Tak więc w związku z tym profesor Zimbardo wyróżnił dwa typy
osób: nieśmiałych publicznie oraz nieśmiałych prywatnie.
Jeżeli chodzi o mnie to uważam, że należę do grona osób nieśmiałych publicznie, ponieważ często się martwię
czy zostanę dobrze odebrana przez innych ludzi. W mojej głowie zazwyczaj pojawiają się niepokojące myśli (na
przykład: co o mnie sądzą, czy mnie lubią, jakie robię na nich wrażenie).
W dalszej części autor wyjaśnia nam mechanizmy, które sprawiają, że jesteśmy nieśmiali. Pokazuje jak rodzice
i nauczyciele często przyczyniają się do rozwoju nieśmiałości oraz jak postrzegają siebie nieśmiałe dzieci. Co
więcej – przedstawia wpływ nieśmiałości na różne aspekty ludzkiego życia a także ukazuje ją jako prawdziwy
problem.
Moja nieśmiałość często spowodowana jest lękiem przed odrzuceniem przez innych ludzi, co jest główną
barierą przy nawiązywaniu nowych kontaktów. Jest tak nawet pomimo tego, że od innych osób wiem,
iż jestem postrzegana jako ciekawa osoba (tak oceniają mnie osoby, które lepiej mnie poznały).
W drugiej części książki Zimbardo stara się wskazać nieśmiałym ludziom drogę ku przezwyciężeniu swojej
nieśmiałości, zarazem pozwalając im zmienić swoje życie. Na wstępie informuje czytelnika, o tym że zmiany są
możliwe tylko dzięki silnej wierze oraz zachęca do odejścia od dotychczasowego sposobu zachowania i zmiany,
która może doprowadzić do sukcesu w przyszłości. Przy okazji obala także mit niereformowalności, który mówi
o tym, że osobowości nie da się zmienić.
Książka zawiera cenne ćwiczenia i porady, dzięki którym lepiej zrozumiałam swoją tożsamość, uwierzyłam
w swoje możliwości, odkryłam swoje pozytywne strony, zwiększyłam poczucie własnej wartości oraz
dowiedziałam się jak można lepiej przyswoić umiejętności społeczne.
Podsumowując: jest to bardzo dobra książka, którą łatwo, szybko i przyjemnie się czyta. Jest napisana prostym
i bardzo zrozumiałym językiem. Autor przytacza także liczne cytaty, które dowodzą ze nie tylko zwykli ludzie
borykają się z takim problemem. Ponadto także sławne osoby wiedzą czym jest nieśmiałość (a czasem płacą za
nią wysoką cenę).
W książce podoba mi się również to, że wykonywanie ćwiczeń z drugiej części książki jest ciekawą zabawą,
której wyniki mogą być zaskakujące. Książka ta nie tylko opisuje czym jest nieśmiałość i skąd się bierze, ale co
najważniejsze – jak ją przezwyciężyć. Dlatego uważam, że każdy powinien ją przeczytać: nie tylko osoby
mające taki problem. Pozycja ta zawiera cenne rady, które możemy wykorzystać w swoim życiu.
Myślę, że dzięki tej książce i pracy nad sobą bardziej otworze się na innych. Wiem, że nie nastąpi to od razu,
ale jestem przekonana, że z biegiem czasu moja nieśmiałość będzie powoli zanikać, aż w końcu zniknie na
dobre.
Na zakończenie chcę przytoczyć fragment zawierający ważne przesłanie, mówiący o tym, iż podejmując się
zmiany jesteśmy na dobrej drodze ku temu, aby uzyskać pożądany cel.
Przezwyciężając nieśmiałość, sławimy samo życie,
odkrywamy w sobie zdolność do kochania i energię
życiową, której dawniej nie mieliśmy odwagi dostrzec
Beata Gajda (cloudlet3)