BLUEBIRD - INFORMACJE O FILMIE

BLUEBIRD - INFORMACJE O FILMIE
Opracowała: Sylwia Galanciak/ Nowe Horyzonty
NOTA O FILMIE
Reżyseria: Mijke de Jong;
Scenariusz: Helena van der Meulen;
Muzyka: Harry de Wit, Richard Janssen;
Zdjęcia: Goert Giltay;
Montaż: Dorith Vinken;
Scenografia: Jolein Laarman;
Casting: Saida van der Reijd, Marina Wijn;
Charakteryzacja: Trudy Buren, Leo Maliepaard;
Kostiumy: Monica Petit, Maartje Wevers;
Producent: Else-Marie Rombouts (kierownictwo produkcji), Hans De Weers, Hans de Wolf, Ervin
Godschalk, Esther Wouda, Albertine Dedel, Suzanne Kunzeler, Bert Nijdam;
Obsada aktorska: Elske Rotteveel (Merel de Leeuw), Kees Scholten (Kasper dr Leeuw), Elsie de Brauw
(matka), Jaap Spijkers (ojciec), Bright O’Richards (Charles), Bente de Vries (Julie), Floris Heyne (Peer),
Carmen Otten (Kim), Sharai Voet (Cindy), Samir Veen (Martijn), Ramon Lieshout (Freek), Bodine van
Zalk (blondynka 1), Avalon Verbunt (blondynka 2), Florentijn van Meeuwen (Laila), Eline Hoorn
(Cecilia), Jeroen Rienks (nauczyciel), Wigbolt Kruyver (nauczyciel biologii), Fred van der Hilst
(nauczyciel holenderskiego), Jaco van Gent (nauczyciel wf), Caroline de Jong (nauczycielka
francuskiego), Fred Goessens (reżyser), Patrick van der Meer (trener skoków), Rachel van der
Meulen, Thanee Dros, Nils Swarte, Shee Hut, Tijs Niessen (aktorzy w musicalu);
Produkcja: Holandia, 2004; film barwny,
Data premiery światowej: 10 kwietnia 2004;
Data premiery w Polsce: 8 czerwca 2005 (Ale Kino! Międzynarodowy Festiwal Filmów Młodego
Widza);
Czas trwania: 77 minut.
NAGRODY
-
2004 – Festiwal Filmu Holenderskiego – nominacja do Nagrody Holenderskich Krytyków
Filmowych;
2004 – Nagrody Akademii Holenderskiej – nominacja w kategorii najlepszy film fabularny
(dramat);
2005 – Ale Kino! Międzynarodowy Festiwal Filmów Młodego Widza (Polska) – nominacja do
Nagrody Złotych Poznańskich Koziołków;
2005 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie – Kryształowy Niedźwiedź dla
najlepszego filmu fabularnego;
2004 – MF Filmów Dziecięcych w Montrealu – Nagroda Grand Prix;
2004 – MF Filmów dla Dzieci – nagroda jury młodzieżowego dla najlepszego filmu.
NOTA O REŻYSERCE
Mijke de Jong (ur. 23 września 1959 roku w Rotterdamie) – holenderska reżyserka
i scenarzystka. W 1983 roku ukończyła studia reżyserskie i scenopisarskie w Holenderskiej Akademii
Filmu i Telewizji. Wcześniej, przez pewien czas, studiowała w Szkole Nauk Społecznych i ta społeczna
wrażliwość znajduje odzwierciedlenie zarówno w problematyce jej filmów, jak i w subtelności, z jaką
artystka pracuje z aktorami. Jej ulubionymi bohaterkami są nastolatki – wyobcowane, zagubione, ale
równocześnie dzielnie radzące sobie z przeciwnościami losu. Bluebird określany jest często jako
pierwsza część trylogii. W jej skład wchodzą także: Siostra Katii (2008) – opowieść o 13-letniej
imigrantce z Rosji, której matka pracuje w Rotterdamie jako prostytutka, zaś uwielbiana siostra,
Katia, jest striptizerką oraz Joy (2010) o wychowanej w sierocińcu dziewczynie poszukującej
biologicznej matki. Wszystkie bohaterki de Jong są wrażliwymi, introwertycznymi dziewczętami, które
chronią się przed trudną rzeczywistością w świecie własnej wyobraźni, książek i pasji. Przychodzi
jednak moment, gdy muszą stawić czoła rzeczywistości...
Mijke de Jong z powodzeniem reżyseruje także filmy i seriale telewizyjne.
WYBRANA FILMOGRAFIA
Broos (reżyseria, scenariusz, 1997); Bluebird (reżyseria, 2004); Stages (reżyseria, scenariusz, 2007);
Siostra Katii (reżyseria, 2008); Joy (reżyseria, 2010).
O FILMIE
Bluebird to opowieść o niespełna trzynastoletniej Merel mieszkającej z rodzicami
oraz niepełnosprawnym młodszym bratem w Rotterdamie. Merel jest niezwykle zdolną, nad wiek
dojrzałą i niezależną dziewczynką – w szkolnej społeczności to wystarczy, by spotkać się z niechęcią
i odrzuceniem. Bluebird trudno jednak nazwać klasycznym filmem o prześladowanej ofierze.
Bohaterka obdarzona jest zbyt silną osobowością, by dać się zaszczuć coraz bardziej agresywnemu
otoczeniu. Liczne pasje i miłość najbliższych pomagają jej radzić sobie z przeciwnościami, jednak
z drugiej strony niezależny charakter, w połączeniu z introwertyzmem, utrudniają poszukiwanie
pomocy. Merel dzielnie próbuje radzić sobie sama i stara się chronić rodziców borykających się
z własnymi problemami. Film pokazuje jednak, że samotne stawianie czoła złu zwykle przekracza
możliwości jednej, w dodatku niedorosłej osoby, i że samodzielność oraz mądrość życiowa polegają
także na szukaniu sojuszników oraz na umiejętności proszenia o pomoc.