Stymulowanie rozwoju mowy dziecka w domu

Stymulowanie rozwoju mowy dziecka w domu
Jeżeli Państwa dziecko nadal używa smoczka, butelki, kubeczka z dzióbkiem, ssie
palec, należy natychmiast zakończyć ten etap. (Takie zachowania utrwalają płaską pozycję
języka, infantylny sposób połykania, powodują wady zgryzu, np. zgryz otwarty oraz
prowadzą do seplenienia międzyzębowego.) Prawidłowe połykanie i pionizacja języka są
konieczne, aby artykułować prawidłowo większość głosek. Ogromną korzyść przyniesie
dziecku picie przez cienką, zakręconą słomkę.
Ważne jest także żucie i gryzienie (stałych pokarmów, niezmiksowanych,np. skórek
od chleba, suszonej moreli), gdyż przygotowuje artykulatory do pracy i wpływa na
prawidłowy rozwój szczęk.
Jeśli dziecko często choruje, ma przewlekły katar, powiększone boczne migdały,
powiększony trzeci migdał, warto sprawdzić słuch. Może się okazać, iż płyn zalegający w
uszach ogranicza odbiór dzwięków mowy, tym samym opóźniając nabywanie mowy.
W przypadku, gdy dziecko ma Opóźniony Rozwój Mowy rolę terapeuty przejmuje
rodzic, gdyż stymulacja rozwoju mowy powinna się odbywać codziennie i w każdej sytuacji
spędzania czasu z dzieckiem. Zadbajmy więc o to, aby bawić się z dzieckiem w sposób
konstruktywny i świadomy. Rodzicu, zapewnij swojej pociesze świetną zabawę, która
pomoże mu rozwinąć mowę.
ZASADY WSPÓLNEJ ZABAWY:
-kontakt wzrokowy z pozycją ciała na poziomie dziecka,
-rozmowa
przy
użyciu
prostych
słów
(najwięcej
rzeczowników
i
wyrazów
dźwiękonaśladowczych, mniej czasowników),
-pytanie, krótka pauza, odpowiadamy za dziecko.
-gdy mówimy, wskazujemy rzeczy o których mówimy,
-wspomagamy się gestem,
-czytanie książeczek: rodzic opwiada dziecku co widzi na ilustracjach używając prostych
słów i wyrazów dźwiękonaśladowczych. (ważne nazywanie emocji)
Etapy terapii logopedycznej:
I.
DŹWIĘKONAŚLADOWCZE;
WYRAZY
jednocześnie
ĆWICZENIA
ARTYKULACYJNE, ODDECHOWE, GRAFOMOTORYCZNE, CZYTANIE
GLOBALNE SAMOGŁOSEK.
II.
Terapia
w
zakresie
DWUSYLABOWYCH
SAMOGŁOSEK,
SYLAB,
WYRAZÓW
ROZWIJANIE SŁOWNICTWA/TERAPIA GŁOSEK DENTALIZOWANYCH i
III.
R.
Równolegle:
I. Ćwiczenia percepcji słuchowej od awerbalnej do werbalnej (najpierw odgłosy zwierząt,
otoczenia, instrumentów, później róznicowanie dźwięków mowy)
PRZYKŁADY ZABAW:
1) Odgłosy zwierząt. Zwierzątka stoją na podłodze. Mama naśladuje odgłos zwierzęcia,
dziecko wskazuje.
2) Odgłosy otoczenia.
- Dziecko słucha odgłosu zgniatanego i rozrywanego papieru. Następnie siada tyłem, a
mama pyta czy teraz gniecie czy rozrywa.
- Dziecko siedzi tyłem i zgaduje, kto je woła: mama czy tata.
- Dziecko słucha odgłosu budzika. Następnie rodzić chowa budzik, a dziecko musi go
odnaleźć.
3)
Instrumenty. Dziecko słucha 2-3 różnych dzwonków/instrumentów. Odwraca się i
zgaduje, który dzwonił.
4) Rytm. Zapamiętaj wyklaskiwany rytm. Powtórz.
II. Ćwiczenia artykulacyjne i oddechowe (dmuchanie baloników, gwizdanie gwizdkiem,
dmuchanie na świeczkę, fajka logopedyczna, urodzinowe dmuchawki, dmuchanie na
papierowe statki na wodzie, na piłeczki pingpongowe.)
III. Rozwijanie słownika – rodzic prowadzi zeszyt-kalendarz do którego wpisuje wyrazy,
które dziecko wypowiada już poprawnie. (+rysunek ilustrujący związane z tym wydarzenie).
IV.Dbanie o poprawne formy gramatyczne.
Działania wspierające terapię logopedyczną;
- ćwiczenia ręki, ponieważ pismo ręczne pobudza ośrodek Broki odpowiedzialny za
mowę.(rzucanie kostką, rysowanie po śladzie, nawlekanie koralików, pętle grafomotoryczne.)
- cięcie nożyczkami:
- czytanie globalne (samogłoski, program J.Cieszyńskiej),
- zabawy ruchowe (śpiewanie z ruchem, recytowanie z ruchem – proste rymowanki)
ponieważ ruch wspiera rozwój mowy: siadanie, raczkowanie-> gaworzenie; wstawanie,
chodzenie->mówienie.
Ważne:
- wdrażanie do orientacji w schemacie ciała,
- orientacji przestrzennej.
- angażowanie wszystkich zmysłów w stymulacji rozwoju mowy (wzrok, słuch, dotyk, węch,
smak).
Pomocne jest uczestnictwo w zajęciach przedszkolnych, artystycznych, sportowych.
Dobrze jest wspomóc się terapią ogólnie rozwijającą dziecko (fizjoterapeuta, terapeuta SI,
psycholog, pedagog specjalny).
Nigdy nie mów do dziecka: „Powiedz”, „Powtórz”.