D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań

WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
P., dnia 26 maja 2015 roku
Sąd Rejonowy Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSR Patrycja Kubicka
Protokolant: st. sekr. sąd. Karolina Kmiecik
po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015 roku w Poznaniu
odwołania R. C. (1)
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O.
z dnia 22 marca 2013 roku znak (...)
w sprawie: R. C. (1)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O.
o zasiłek pogrzebowy po zm. E. N.
zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje odwołującemu R. C. (1) prawo zasiłku pogrzebowego z tytułu poniesienia
kosztów pogrzebu zmarłego E. N..
SSR Patrycja Kubicka
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 22 marca 2013 roku znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O., Inspektorat w L. odmówił
R. C. (1) prawa do zasiłku pogrzebowego z tytułu poniesionych kosztów pogrzebu osoby zmarłej E. N., jako podstawę
prawną wskazując art. 78 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 roku, nr 153, poz. 1227 ze zmianami).
W uzasadnieniu powyższej decyzji organ rentowy powołując się na przytoczone w jej sentencji przepisy wskazał,
że z wnioskiem o zasiłek pogrzebowy wystąpił podmiot niewymieniony w powołanym wyżej art. 78 ust. 1 ustawy
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Organ rentowy uzasadnił, że nie uznał dokumentu
faktury VAT nr (...) wystawionej w dniu 18 lutego 2013 roku przez (...) s.c., bowiem zakład ten nie figuruje jako płatnik
w systemie KSI ZUS. Natomiast odwołujący prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) do dnia 30 sierpnia
2012 r. i po tym dniu działalność nie została już podjęta. Mając na uwadze powyższe zasiłek pogrzebowy, z tytułu
kosztów poniesionych przez odwołującego, w związku z pogrzebem E. N. nie przysługuje.
Od powyższej decyzji R. C. (1) w przepisanym trybie i terminie wniósł odwołanie.
W uzasadnieniu odwołania R. C. (1) podał, że w niniejszej sprawie wniosek o wypłatę zasiłku pogrzebowego po
zmarłym złożyła osoba, która pokryła koszty pogrzebu, działając we własnym imieniu jako osoba fizyczna, niezależnie
od prowadzonej działalności gospodarczej, którą, co słusznie zauważył organ rentowy, odwołujący zawiesił od dnia
30 sierpnia 2012 r. W uzasadnieniu odwołania R. C. (1) wskazał, że regulacja art. 78 i 79 ustawy o emeryturach i
rentach z FUS, wprowadza zasadę wypłaty zasiłku pogrzebowego lub zwrotu kosztów pogrzebu, także na rzecz osób
obcych. Przy czym jako osoby obce należy rozumieć osoby fizyczne, bez jakiegokolwiek ich różnicowania, oraz inne
wymienione enumeratywnie podmioty. Jednocześnie odwołujący wskazał, że jedynymi podmiotami wyłączonymi
od ubiegania się o zasiłek pogrzebowy, są podmioty określone wprost w art. 79 ust. 2 cytowanej ustawy. Nadto
odwołujący argumentował, że organ rentowy poczynił dowolne ustalenia, niezgodne ze stanem faktycznym. Powyższe
doprowadziło do ustalenia, że wniosek o zasiłek pogrzebowy złożony został w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej co realiach niniejszej sprawy nie miało miejsca.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą
w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Jednocześnie organ rentowy dodatkowo wskazał, że odwołujący nie
udokumentował w sposób zgodny z prawem poniesionych kosztów pogrzebu. Organ rentowy argumentował, że
fakt poniesienia kosztów pogrzebu odwołujący udokumentował fakturą, która wystawiona została przez podmiot, w
którym odwołujący był jednocześnie wspólnikiem. Przy czym w ocenie organu rentowego spółka ta, tj. (...) podlegała
zawieszeniu w okresie od 30 sierpnia 2012 r. do 17 kwietnia 2013 r. Z kolei zgodnie z art. 79 ust. 1 ustawy emerytalnej
poniesione koszty pogrzebu muszą być w sposób właściwy udokumentowane. Stąd też faktura wystawiona przez
podmiot, który nie jest do tego uprawniony nie jest dokumentem właściwym i nie może stanowić podstawy do wypłaty
zasiłku chorobowego.
W toku postępowania strony podtrzymały zajęte przez siebie stanowiska.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
Uprawniony do emerytury E. N. zmarł 15 lutego 2013 r. w miejscowości J.. Ciało zmarłego E. N. zostało przekazane w
celu pochówku w dniu 15 lutego 2013 r. spółce (...) s.c. (...) sp. z o. o. (...) sp. z o. o., a pośredniczył przy tej czynności
odwołujący.
Dowód: akta pozwanego organu rentowego znak: (...), kserokopia upoważnienia z dnia 15 lutego 2013 r. (k. 77),
oświadczenie M. W. (1) (k. 95).
Z prośbą o zorganizowanie pogrzebu E. N. zwróciła się do odwołującego rodzina zmarłego. Pogrzeb odbył się w
dniu 19 lutego 2013 r. Pieniądze potrzebne na organizację pogrzebu wyłożył odwołujący, a czynności związane z jego
przygotowaniem zlecone zostały spółce (...) s. c. (...)sp. z o. o. spółka (...) sp. z o. o.
Dowód: zeznania odwołującego w charakterze strony (k. 34), faktura VAT nr: (...) z dnia 18 lutego 2013 r. – akta
pozwanego organu rentowego.
Od roku 2009 odwołujący prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) R. C. (1). Działalność odwołującego
skupiała się wokół organizacji pogrzebów i prowadzeniu innej działalności pokrewnej. W okresie od 30 sierpnia 2012
r. do 17 kwietnia 2013 r. odwołujący zawiesił prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą.
Dowód: bezsporne, nadto: wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej z dnia 24 kwietnia
2013 r. wraz z historią wpisu – akta pozwanego organu rentowego.
Spółka (...) s.c. (...) sp. z o. o. spółka (...) sp. z o. o. powstała w dniu 28 czerwca 2012 r. i wspólnicy tej spółki prowadzą
działalność gospodarczą posługując się numerem REGON (...).
Dowód: bezsporne, nadto pismo z urzędu statystycznego w K. z dnia 11 września 2013 r. (k. 52).
Z tytułu zrealizowanej usługi organizacji pogrzebu E. N. podmiot (...) s.c. wystawił na rzecz odwołującego fakturę VAT
NT (...). W treści faktury zamieszczona został adnotacja, że dokument dotyczy pogrzebu zmarłego w dniu 15 lutego
2013 r. E. N.. Na dokumencie faktury, w miejscu przeznaczonym na podpis sprzedawcy umieszczona została pieczęć
podmiotu (...) s.c. (...) sp. z o. o., (...) sp. z o. o.
Dowód: bezsporne, nadto faktura VAT nr (...) z dnia 18 lutego 2013 r. – akta organu rentowego.
W dniu 05 marca 2013 roku odwołujący złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddziale w O. wniosek o
wypłatę zasiłku pogrzebowego po zmarłym w dniu 15 lutego 2013 r. E. N.. Jako dokument potwierdzający wysokość
poniesionych kosztów pogrzebu odwołujący przedstawił fakturę VAT nr (...) z dnia 18 lutego 2013 r.
Decyzją z dnia 22 marca 2013 r. roku znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. Inspektorat w L.
odmówił R. C. (2) prawa do zasiłku pogrzebowego po zmarłym.
Dowód: bezsporne, nadto dokumenty w aktach organu rentowego.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów.
Sąd uznał za w pełni wiarygodne i przydatne dla potrzeb niniejszego postępowania dokumenty zgromadzone w
aktach pozwanego organu rentowego, albowiem zostały one sporządzone przez osoby do tego uprawnione w ramach
przysługujących im kompetencji i w przewidzianej prawem formie. Nadto ich treść i forma nie były kwestionowane
przez żadną ze stron procesu, a zatem i Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu.
Fakt niekwestionowania przez strony treści kserokopii dokumentów pozwolił na potraktowanie tychże kserokopii jako
dowodów pośrednich istnienia dokumentów o treści im odpowiadającej.
Podstawą ustaleń faktycznych Sąd uczynił również zeznania złożone przez odwołującego w charakterze strony, jako
iż były one logiczne, spójne i konsekwentne oraz znajdowały potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym
zgromadzonym w sprawie, w szczególności w dokumentach znajdujących się w aktach organu rentowego, jak i
przedłożonych w toku niniejszego postępowania. R. C. (1) zeznawał spontanicznie i szczerze i w swych zeznaniach w
sposób wiarygodny przedstawił okoliczności związane ze śmiercią E. N. oraz faktem wyłożenia przez siebie kosztów
związanych z pogrzebem. Odwołujący w sposób logiczny i spójny wyjaśnił dlaczego na dokumencie upoważnienia
z dnia 15 lutego 2013 r. (k. 95) obok danych podmiotu (...) s.c. widniały dane prowadzonej przez niego wcześniej
firmy, tj. (...). Zeznania odwołującego w tym zakresie korespondowały także z zebranym w sprawie materiałem
dowodowym. Bezsporne bowiem w niniejszej sprawie, jest to, że odwołujący w okresie organizacji pochówku E. N. nie
podejmował czynności w ramach działalności gospodarczej, bowiem w tym czasie była ona zawieszona. Nadto także
z samego dokumentu faktury z dnia 18 lutego 2013 r. w sposób bezsprzeczny wynikało, że organizacją pogrzebu zajął
się inny podmiot aniżeli odwołujący. Jednocześnie dokument faktury nie został wystawiony na rzecz odwołującego
jako przedsiębiorcę, lecz jako osobę fizyczną, która działalności gospodarczej nie prowadzi. Podkreślić też trzeba, że
zeznania odwołującego w toku postępowania nie były kwestionowane przez stronę pozwaną.
Także jako wiarygodne uznał Sąd zeznania świadka M. W. (1), przy czym nie posiadał on wiedzy istotnej dla
rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Świadek ten bowiem, będąc siostrzeńcem zmarłego, w swoich zeznaniach wskazał
jedynie przez ile osób odebrane zostało ciało E. N.. Nadto świadek wyjaśnił, że nie kojarzy nazwiska odwołującego,
wskazując jednocześnie, że jest mu znajoma nazwa (...).
S ąd Rejonowy zważył co następuje:
Odwołanie R. C. (1) zasługiwało na uwzględnienie.
Na wstępie rozważań w niniejszej sprawie należy podkreślić, iż zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 3
grudnia 1998 roku (II UKN 341/98, OSNP 2000/2/72), sąd dokonuje oceny legalności decyzji rentowej według
stanu prawnego istniejącego w dacie jej wydania. Natomiast decyzja organu rentowego winna uwzględniać przepisy
w brzmieniu obowiązującym w datach, do których odnosi się roszczenie zgłoszone przez ubezpieczonego. Tym
samym więc sąd, rozpoznając odwołanie od decyzji organu rentowego bada jej trafność w aspekcie stanu prawnego
obowiązującego w dniu jej wydania, przy uwzględnieniu ogólnej zasady stosowania przepisów prawa materialnego w
brzmieniu obowiązującym w datach, w których miały miejsce prawnie relewantne zdarzenia.
W niniejszej sprawie znajdą zatem zastosowanie przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) (dalej zwanej także jako „ustawa
zasiłkowa”) w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania decyzji odmawiającej przyznania zasiłku pogrzebowego to
jest na dzień 22 marca 2013 roku.
Zgodnie z art. 77 ust. 1 wskazanej ustawy zasiłek pogrzebowy przysługuje w razie śmierci:
1) ubezpieczonego;
2) osoby pobierającej emeryturę lub rentę;
3) osoby, która w dniu śmierci nie miała ustalonego prawa do emerytury lub renty, lecz spełniała warunki do jej
uzyskania i pobierania;
4) członka rodziny osoby wymienionej w pkt 1 i 2.
Stosownie zaś do art. 77 ust. 2 w zw. z art. 67 powołanej ustawy członkami rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są:
1) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione; 2) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed
osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej; 3) małżonek
(wdowa i wdowiec); 4) rodzice (ojczym, macocha i osoby przysposabiające), z tym że od wnuków i rodzeństwa nie
wymaga się spełnienia warunku przyjęcia na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletniości .
Z treści art. 78 ust. 1 ustawy wynika, że zasiłek pogrzebowy przysługuje osobie , która pokryła koszty pogrzebu.
Jednocześnie zgodnie z art. 79 ust. 1 cytowanej ustawy w razie poniesienia kosztów pogrzebu przez inną osobę niż
wymieniona w art. 77 ust. 1 pkt 4, pracodawcę, dom pomocy społecznej, gminę, powiat, osobę prawną kościoła lub
związku wyznaniowego, zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości udokumentowanych kosztów pogrzebu, nie
wyższej jednak niż określona w art. 80, tj. 4.000,00 zł.
W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że w dniu 15 lutego 2013 r. nastąpił zgon E. N., który był uprawniony do
pobierania emerytury. Nie ulega także wątpliwości, że czynności związane z pochówkiem, siostrzeniec zmarłego M.
W. (2) powierzył podmiotowi trzeciemu. Bezsporne pozostaje także to, że pogrzeb E. N. odbył się w dniu 19 lutego
2013 r. i z tego tytułu w dniu 18 lutego 2013 r. wystawiona została na rzecz odwołującego faktura VAT opiewająca na
kwotę 4.000,00 zł. Poza sporem pozostaje również, że wniosek o wypłatę zasiłku pogrzebowego R. C. (1) złożył przed
upływem 12 miesięcy od dnia śmierci E. N..
Spór pomiędzy stronami w przedmiotowej sprawie zaistniał natomiast wokół interpretacji art. 78 ust. 1 powołanej na
wstępie ustawy.
Pozwany organ rentowy mocą spornej decyzji odmówił R. C. (1) prawa do zasiłku pogrzebowego wskazując, że z
wnioskiem o wypłatę zasiłku pogrzebowego wystąpił podmiot niewymieniony w art. 78 ust. 1 cytowanej ustawy.
Jednocześnie w złożonej w toku postępowania w niniejszej sprawie odpowiedzi na odwołanie organ rentowy powołał
się także na regulację art. 79 ust. 1 ustawy zasiłkowej, wskazując, że jako załącznik do wniosku o zasiłek pogrzebowy
odwołujący przedstawił fakturę VAT, która wystawiona została przez podmiot, którego odwołujący był wspólnikiem.
Nadto organ rentowy wskazał, że faktura ta została wystawiona przez podmiot, który w dniu jej wystawienia był
w okresie zawieszenia prowadzonej działalności gospodarczej, a tym samym nie mógł on wystawiać faktury taką
działalność potwierdzającej. W świetle powyższego w ocenie organu rentowego odwołujący nie spełnił też wymagań
określonych w art. 79 ust. 1 ustawy zasiłkowej, bowiem nie udokumentował w sposób właściwy poniesionych kosztów
pogrzebu E. N..
Odwołujący domagał się zaś przyznania mu tychże kosztów, nie zgadzając się w tym zakresie z powołaną wyżej
argumentacją pozwanego organu rentowego.
W pierwszej kolejności odnieść należy przedstawione wyżej uzasadnienie decyzji organu rentowego z dnia 22 marca
2013 r. do treści art. 78 ust. 1 ustawy zasiłkowej. Przepis ten określa komu przysługuje roszczenie o zasiłek pogrzebowy,
wskazując w sposób jednoznaczny, że świadczenie to przysługuje osobie, która pokryła koszty pogrzebu. W tym
miejscu zasadnym jest zaznaczyć, że w postępowaniu w niniejszej sprawie nie był kwestionowany fakt, że odwołujący
pokrył koszty pogrzebu E. N. z własnych pieniędzy. Wracając do ustawowego kręgu osób uprawnionych do świadczenia
w postaci zasiłku pogrzebowego wskazać należy, że w tym przedmiocie wielokrotnie wypowiadał się Sąd Najwyższy,
który w sposób niebudzący wątpliwości wskazywał, że krąg uprawnionych do zasiłku pogrzebowego jest zamknięty
i ogranicza się do osób fizycznych (art. 78 ust. 1 ustawy z 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych) oraz podmiotów enumeratywnie wskazanych w art. 78 ust. 2 ustawy zasiłkowej (wyrok SN z dnia 23
czerwca 2009 r., II BU 26/08, LEX nr 519216). W niniejszej sprawie niewątpliwie faktura z tytułu kosztów pogrzebu E.
N. została wystawiona na rzecz R. C. (1) będącego nabywcą, przez podmiot (...) s.c. W toku postępowania w niniejszej
sprawie ustalono, że wspólnikami tego podmiotu są osoby prawne, spółki prawa handlowego, tj. (...) sp. z o. o. oraz (...)
sp. z o. o. Wobec powyższego, jako nietrafne uznać należało twierdzenie organu rentowego, że odwołujący składając
wniosek o wypłatę zasiłku pogrzebowego przedstawił fakturę wystawioną przez podmiot, w którym jest wspólnikiem.
Na marginesie zasadnym jest też zaznaczyć, że powołany wyżej art. 78 ust. 1 ustawy zasiłkowej wskazuje w swojej
treści jako uprawnionego osobę, która pokryła koszty pogrzebu, ograniczając swe wymagania (przy uwzględnieniu
obowiązującej linii orzecznictwa) wyłącznie do tego by osoba ta była osobą fizyczną. W związku z powyższym dla
rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie ma znaczenia czy odwołujący był wspólnikiem podmiotu, który wystawił fakturę
nr (...)z dnia 18 lutego 2013 r., przy czym zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy nie potwierdził
stanowiska organu rentowego w tym zakresie.
Przechodząc do podniesionego przez organ rentowy, już odpowiedzi na odwołanie zarzutu naruszenia, przez
odwołującego art. 79 ust. 1 poprzez niewłaściwe udokumentowanie poniesionych kosztów, Sąd nie znalazł podstaw
by zarzut ten uznać za zasadny. W niniejszej sprawie organ rentowy podnosił, że odwołujący w okresie zawieszenia
prowadzonej działalności gospodarczej, tj. od dnia 30 sierpnia 2012 r. do dnia 17 kwietnia 2013 r. nie był
uprawniony do wystawiania faktur, bowiem dokument taki potwierdzałby, że odwołujący prowadzi działalność. Z
tym stanowiskiem organu rentowego Sąd się zgadza w pełni. Jednak koniecznym jest wskazać, że odwołujący nie
wystawił faktury we wskazanym wyżej okresie zawieszenia prowadzonej działalności gospodarczej. Wystawcą faktury
(sprzedawcą usługi) był bowiem podmiot (...) s.c., nie zaś odwołujący, który był nabywcą usługi. Stąd też, w świetle
ustalonego w sprawie stanu faktycznego, nietrafne było twierdzenie organu rentowego, że odwołujący nie może
wystawiać dokumentów potwierdzających prowadzenie działalności gospodarczej, dlatego też wystawiona faktura nie
może stanowić podstawy do wypłaty zasiłku pogrzebowego. Odwołujący bowiem takiego dokumentu nie wystawił. W
ocenie Sądu przedstawiona wraz z wnioskiem o wypłatę zasiłku pogrzebowego faktura VAT, jak najbardziej stanowi
dowód poniesienia kosztów pogrzebu. Osobą na rzecz której faktura ta została wystawiona, była osoba fizyczna tj. R. C.
(1), figurujący w jej treści jako nabywca, który w dacie wystawienia tej faktury był w okresie zawieszenia prowadzonej
działalności gospodarczej. Powyższe odpowiada wymaganiom określonym dla osoby, która w świetle art. 78 ust. 1
uprawniona jest do zasiłku pogrzebowego bowiem: (1) koszty zasiłku poniosła osoba fizyczna, która (2) przedstawiła
dokument potwierdzający kwotę poniesionych kosztów.
Sąd nie mógł się przychylić także do twierdzeń organu rentowego, że w postępowaniu o przyznanie zasiłku
pogrzebowego nie uznano faktury VAT nr (...), bowiem zakład wystawiający fakturę nie widnieje jako płatnik w
systemie KSI ZUS. Do akt organu rentowego przedłożony został wydruk z Głównego Urzędu Statystycznego, gdzie
wpisany został podmiot (...) spółka cywilna (...) sp. z o.o., (...) sp. z o. o. Dokument ten w sposób jednoznaczny
potwierdził, że podmiot ten istnieje w obrocie gospodarczym. W treści wypisu z rejestru REGON wyraźnie zaznaczono,
że jest to podmiot prowadzący działalność w formie spółki cywilnej, do której zastosowanie znajdują przepisy
Kodeksu cywilnego. W tym miejscu Sąd w pełni podziela stanowisko odwołującego przedstawione w piśmie z dnia
20 lutego 2015 r. (k. 155). Spółka cywilna, jest bowiem specyficzną formą prowadzenia działalności gospodarczej, w
konsekwencji czego wobec niej (osób podejmujących prowadzenie działalności gospodarczej w tej właśnie formie)
powstaje szereg odrębności, w tym także w zakresie zgłoszenia do odpowiednich organów. Odrębności te, organ
rentowy badając sprawę zasadności wniosku o zasiłek pogrzebowy, powinien był uwzględnić, co jednak nie miało
miejsca w niniejszej sprawie. Słusznie więc pełnomocnik procesowy odwołującego wskazał, że spółka cywilna nie
podlega zgłoszeniu do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jednak nadawany jest jej numer NIP i REGON. Sama
natomiast okoliczność, że dana forma działalności gospodarczej nie podlega ujawnieniu jako płatnik w systemie ZUS,
nie może przesądzać o niezasadności roszczenia o dane świadczenie. Koniecznym jest także zwrócić uwagę, że organ
rentowy, pomimo zobowiązania z dnia 30 października 2014 r. (k. 129) nie udzielił jednoznacznej informacji czy spółki
(...) sp. z o. o. oraz (...) sp. z o. o. widnieją jako płatnicy w systemie KSI ZUS (k. 134).
Mając na uwadze przedstawioną wyżej argumentację oraz poczynione w niniejszej sprawie ustalenia, Sąd uznał, że
odwołujący spełniał wymagania określone w ustawie zasiłkowej dla osoby ubiegającej się, o wypłatę świadczenia w
postaci zasiłku pogrzebowego.
W tym stanie rzeczy Sąd w oparciu o wyżej powołane przepisy prawa materialnego oraz na podstawie art. 47714 § 2
kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał odwołującemu R. C. (1) prawo do zasiłku pogrzebowego w
związku z pokryciem kosztów pogrzebu zmarłego w dniu 15 lutego 2013 roku E. N..
SSR Patrycja Kubicka