VI Archidiecezjalny Kongres Misyjny Dzieci i Młodzieży
Transkrypt
VI Archidiecezjalny Kongres Misyjny Dzieci i Młodzieży
VI Archidiecezjalny Kongres Misyjny Dzieci i Młodzieży 30. rocznica pielgrzymki Jana Pawła II do Gniezna (1979-2009) Gniezno, 3 czerwca 2009 r. Pójdziemy ku przyszłości! Weźmijcie Ducha Świętego! Materiały kongresowe Do użytku wewnętrznego Gniezno 2009 Redakcja: ks. dr Franciszek Jabłoński ks. dr Mieczysław Polak Informacja i korespondencja: ks. Franciszek Jabłoński ul. Łaskiego 7 62-200 Gniezno 605.427.817 www.srm.gniezno.opoka.org.pl www.wkg.gniezno.pl www.duszpasterstworodzin.gniezno.opoka.org.pl Spis treści 1.Pismo do katechetów.............................................................4 2.VI Archidiecezjalny Kongres Misyjny – informacje................5 3.Konspekt katechezy: 30. rocznica wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie (1979-2009)..................................9 4.Konspekt katechezy: Z czym na misje? Wręczenie krzyży misyjnych w Gnieźnie..............................14 5.Konspekt katechezy: Troska o powołania w krajach misyjnych. Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła..................18 6.Konferencja dla młodzieży: W trosce o powołania na misjach....22 7.Archidiecezjalny Konkurs Misyjny dla uczniów szkół podstawowych............................................................27 8.Archidiecezjalny Konkurs Misyjny dla uczniów szkół gimnazjalnych.............................................................29 9.Archidiecezjalny Konkurs Misyjny dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych...................................................30 10.Formularz zgłoszeniowy na Kongres.....................................32 Drodzy Katecheci, W ramach świętowania 30. rocznicy pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Gniezna, Referat misyjny oraz Referat katechetyczny organizuje VI Archidiecezjalny Kongres Misyjny. Podobnie jak to było w latach ubiegłych, Kongresowi towarzyszyć będą konkursy, które obejmują szkoły: podstawowe, gimnazjalne i ponadgimnazjalne Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Pragniemy, aby nasze tegoroczne świętowanie, które skupia się wokół wspomnianej już 30. rocznicy wizyty apostolskiej papieża w Gnieźnie, było także okazją do uczczenia 120. rocznicy powstania Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła wspierającego powołania w krajach misyjnych oraz Roku św. Pawła – żarliwego misjonarza. Stąd niniejsze materiały zawierają konspekty katechez podejmujących temat wizyty papieża w Gnieźnie, temat Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła, konferencję o Papieskim Dziele Piotra Apostoła oraz regulaminy konkursów. Zwracamy się do Was z prośbą o przeprowadzenie tych katechez, zachęcenie uczniów do wzięcia udziału w konkursach oraz, co szczególnie ważne, do zorganizowania grupy i udziału wraz z uczniami w VI Archidiecezjalnym Kongresie Misyjnym Dzieci i Młodzieży (program Kongresu znajduje się w materiałach). Mamy nadzieję, że wśród licznie zgromadzonych dzieci i młodzieży z całej Archidiecezji, 3 czerwca nie zabraknie w Gnieźnie również przedstawicieli z Waszej szkoły. W oczekiwaniu na spotkanie u Grobu św. Wojciecha bp Bogdan Wojtuś ks. dr Mieczysław Polak ks. dr Franciszek Jabłoński VI Archidiecezjalny Kongres Misyjny Dzieci i Młodzieży - informacje I. Historia Kongresów w Archidiecezji Gnieźnieńskiej I Archidiecezjalny Kongres Misyjny Dzieci w Gnieźnie pod hasłem: „Dzieci pomagają Świętowojciechowym Misjonarzom” odbył się 23 V 1999 r. Do Gniezna przybyło 1471 uczestników wraz z opiekunami, z 61 parafii. W dniu 4 XI 2000 r. odbył się II Archidiecezjalny Kongres Misyjny Dzieci w ramach „Jubileuszu Małych Misjonarzy”. W Katedrze gnieźnieńskiej zgromadziło się 1700 dzieci z całej diecezji. 24 V 2003 r. odbył się w Gnieźnie III Archidiecezjalny Kongres Misyjny, w którym wzięło udział 700 dzieci i młodzieży. W dniach 20-22 V 2004 r. odbył się w Gnieźnie IV Archidiecezjalny Kongres Misyjny. Składał się on z kilku części, a w całości poświęcony był Jubileuszowi 30-lecia pracy Świętowojciechowych Misjonarzy. Kongres przebiegał pod hasłem: Misja św. Wojciecha nadal trwa. W sobotę 22 V 2004 r. miała miejsce trzecia część Kongresu Misyjnego, czyli pielgrzymka do Grobu św. Wojciecha dzieci i młodzieży z Ognisk Misyjnych oraz starszych, zrzeszonych w Świętowojciechowej Rodzinie Misyjnej. Łącznie przyjechało do Gniezna 1200 osób. V Archidiecezjalny Kongres Misyjny odbył się 26 maja 2007 r. Celem Kongresu było uczczenie 50. rocznicy encykliki Fidei donum Piusa XII, która otworzyła drogę do pracy misyjnej kapłanom diecezjalnym oraz misjonarzom świeckim. W Kongresie wzięło udział 650 uczniów z różnych szkół. W tych pięciu diecezjalnych Kongresach uczestniczyło łącznie prawie 6 tys. dzieci, młodzieży, katechetów, animatorów misyjnych, referentów misyjnych, misjologów i misjonarzy. II. Konkursy W ramach Kongresów każdego roku organizowane są także konkursy dla dzieci i młodzieży, które swym zasięgiem obejmują całą Archidiecezję. Pierwszy w roku 2003 poświęcony był Świętowojciechowym Misjonarzom z okazji 30-lecia ich pracy na misjach. Na konkurs pt.: „Misja św. Wojciecha nadal trwa. 30-lecie pracy Świętowojciechowych Misjonarzy” przesłano 1200 prac. Konkurs odbył się w kategoriach: praca plastyczna, album, album - praca zbiorowa, praca literacka (wiersz, opowiadanie), wywiad - reportaż oraz piosenka. Drugi konkurs zorganizowany w roku 2005 poświęcony był św. Teresie od Dzieciątka Jezus, patronce misji. Okazją do jego przeprowadzenia była peregrynacja urny z relikwiami św. Teresy w Polsce. Na konkurs przysłano ponad 700 prac plastycznych w dwóch kategoriach: witraż oraz mozaika (wykonanych przez uczniów szkół podstawowych) oraz 60 prac literackich (napisanych przez gimnazjalistów). W dniu 3 VI 2005 r. w Szkole Podstawowej Nr 9 w Gnieźnie przeprowadzony został także konkurs wiedzy o św. Teresie dla uczniów starszych klas szkół podstawowych (IV-VI). Na konkurs ten przyjechało 100. uczniów z 50. szkół Archidiecezji wraz z opiekunami. Trzeci konkurs (2006) poświęcony był św. Franciszkowi Ksaweremu z okazji 500. rocznicy urodzin (1506-2006). Na konkurs przesłano 270 prac plastycznych oraz 40 pokazów multimedialnych. Ponadto do konkursu wiedzy przystąpiło 130. uczniów z 65. szkół. Posumowanie odbyło się w dniu 11 V 2006 r. w Szkole Podstawowej Nr 12 w Gnieźnie. Czwarty konkurs (2007) połączony był z obchodami 50. rocznicy (1957-2007) encykliki Piusa XII Fidei donum. Na konkurs plastyczny i multimedialny pt.: Jan Paweł II – Misjonarz Świata dla uczniów szkół podstawowych przesłano 470 prac plastycznych oraz 100 płyt CD z pokazem multimedialnym. Do konkursu wiedzy na temat encykliki Fidei donum przystąpiło 35. gimnazjalistów. Piąty konkurs w 2008 r. poświęcony był Papieskiemu Dziełu Misyjnemu Dzieci z okazji 150. rocznicy powstania tego Dzieła w Polsce (1858-2008). Na konkurs przesłano 270 prac plastycznych i 90 pokazów multimedialnych, zaś do konkursu wiedzy przystąpiło 125. uczniów z 55. szkół podstawowych i gimnazjów. Oprócz wspomnianych konkursów ogólnodiecezjalnych, Referat Misyjny zorganizował także w roku 2002 konkurs międzyszkolny dla szkół z Gniezna i okolic, na który nadesłano 566 prac plastycznych i 22 komiksy. Wzięło w nim udział 14 szkół. Temat konkursu brzmiał: „Jak wyobrażam sobie pracę misjonarza?”. Podsumowanie konkursu miało miejsce w Szkole Podstawowej Nr 8 w Gnieźnie (która była współorganizatorem konkursu). III. Informacje ogólne o Kongresie 1.Kongres odbędzie się w Gnieźnie w dniu 3 VI 2009 r. 2.Hasłem Kongresu są słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II w Gnieźnie w dniu 3 VI 1979 r. w czasie homilii: Pójdziemy ku przyszłości! Weźmijcie Ducha Świętego. 3.Kongres jest świętowaniem 30. rocznicy wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie (3 VI 1979-2009). 4.Kongres jest także upamiętnieniem pierwszej ceremonii wręczenia krzyży misyjnych 12. kapłanom – naoprezbiterom werbistom po Mszy św. odprawionej przez Jana Pawła II na placu przed Katedrą. 5.Kongres jest także uczczeniem 120. rocznicy (1889-2009) powstania Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła oraz 80. rocznicy (1929-2009) działalności tego Dzieła w Polsce. 6.W Roku św. Pawła Kongres jest ukazaniem jego postaci jako żarliwego misjonarza. IV. Przygotowanie do Kongresu 1.Przeprowadzenie katechez. 2.Zorganizowanie grupy uczniów. 3.Nauka pieśni kongresowych. 4.Kolportaż naklejek kongresowych. V. Program Kongresu 1.O godz. 9.30-11.15 – spotkanie w kościołach stacyjnych. 2.O godz. 11.15-11.45 – czas na mały posiłek (uczestnicy przywożą ze sobą suchy prowiant) i przemarsz do Katedry. 3. O godz. 12.00 w Katedrze Msza św. dziękczynna na zakończenie Kongresu z udziałem uczestników oraz mieszkańców Gniezna, pod przewodnictwem kard. Józefa Glempa prymasa Polski. 4.Ogłoszenie wyników konkursów. Laureaci otrzymają nagrody i pamiątkowe dyplomy z rąk ks. Prymasa. VI. Wskazania szczegółowe 1. Prosimy opiekunów o wcześniejsze zgłoszenie grupy. Zgłoszenia pisemne prosimy kierować do Referatu misyjnego do 20 maja 2009r. Formularz zgłoszeniowy zamieszczony jest w niniejszych materiałach oraz na stronie: www.srm........ 2. Z okazji 30. rocznicy wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie, z myślą o dzieciach wydane zostały specjalne naklejki z papieżem, upamiętniające tę rocznicę. Można zamówić dowolną ilość tych naklejek i rozprowadzić je wśród uczniów (zamówienia pod numerem telefonu: 693375105). 3. Po zgłoszeniu się, do opiekuna grupy zostaną przesłane karteczki z pieśniami. 4. Na tydzień przed Kongresem opiekun grupy zostanie poinformowany o kościele stacyjnym, w którym jego grupa będzie uczestniczyć w spotkaniu. 5. Każda grupa powinna zaopatrzyć się w transparent oraz chorągiewki z symbolami papieskimi (biało-żółte lub z herbem Jana Pawła II), kwiaty czy baloniki w kolorach papieskich. 6. W czasie Kongresu będzie można kupić specjalne wydanie „Biuletynu Misyjnego”, który będzie zawierał relacje z pierwszej wizyty papieża w Gnieźnie, zdjęcia z tej wizyty oraz nagrodzone prace konkursowe. Temat: 30. rocznica wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie (1979-2009). Cel katechezy Uczeń powinien: • znać główne przesłanie wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie w 1979 r. • rozumieć, co to znaczy iść z Duchem Świętym w przyszłość • w miarę możliwości włączyć się w świętowanie 30. rocznicy wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie w 1979 r. Środki dydaktyczne Fragment Pisma Świętego (Dz 2, 1-4), fragment homilii Jana Pawła II wygłoszonej podczas pielgrzymki w Gnieźnie w dniu 3 czerwca 1979 r., jedna większa koperta, w niej dwie mniejsze, ponumerowane – w pierwszej kartka ze słowami: „Weźmijcie Ducha Świętego” (J 20, 22), w drugiej: „Pójdziemy ku przyszłości!”, zdjęcie Ojca Świętego w górach, (w przypadku szkoły podstawowej - regulamin konkursu organizowanego przez Referat misyjny i katechetyczny). Metody Rozmowa kierowana, elementy wykładu, burza mózgów, praca z Pismem Świętym. Przebieg katechezy A. Wstęp 1.Modlitwa do Ducha Świętego. 2.W ramach wprowadzenia do katechezy, w rozmowie kierowanej, uczniowie przypominają sobie kilka dat z życiorysu Jana Pawła II. Przypomnijmy sobie – jaką ważną rocznicę obchodziliśmy 2 kwietnia? Tak, to już cztery lata minęły odkąd umarł Jan Paweł II, papież – Polak. Odszedł do Domu Ojca 2 kwietnia 2005 r., po prawie 27 latach pontyfikatu. Kto przypomni, w którym roku kardynał Karol Wojtyła został wybrany na Stolicę Apostolską? Rok po wyborze Jan Paweł II przyjechał z pierwszą wizytą apostolską do Polski. Było to dokładnie 30 lat temu - w 1979 r. W czasie tej wizyty, 3 czerwca odwiedził również Gniezno – stolicę naszej Archidiecezji. Powiedział wówczas w Gnieźnie wiele ważnych słów, które pozostały po Nim jako cenne wskazówki, także dla każdego z Was. Katecheta wyjmuje dużą zaklejoną kopertę, zaadresowaną do uczniów danej klasy, w miejscu nadawcy: Jan Paweł II. Jeden z uczniów odczytuje na głos nadawcę i adresata. Z pewnością wszyscy jesteście bardzo ciekawi, co kryje się w tej kopercie. Zanim jednak ją otworzymy, posłuchajcie krótkiego fragmentu homilii Jana Pawła II, wygłoszonej 3 czerwca w Gnieźnie: „Trudno by mi było pomyśleć, żeby jakiekolwiek polskie czy słowiańskie ucho, w jakimkolwiek zakątku globu, nie mogło usłyszeć słowa papieża Polaka i Słowianina. Moi drodzy, ufam, że nas słyszą. Ufam, że mnie słyszą (…)”. Z tych słów Ojca Świętego wynika bardzo wyraźnie, jak bardzo Papież pragnął, by wszystko co mówi, docierało do jak największej liczby ludzi. Gdybyście dziś mieli pomóc papieżowi zrealizować to pragnienie – co byście zrobili, jakich środków użyli, żeby sprawnie, szybko przekazać nawet w najodleglejsze zakątki świata jakąś wiadomość od Ojca Świętego? (burza mózgów) Wśród propozycji uczniów z pewnością pojawi się Internet, telefon komórkowy, itp. B. Rozwinięcie Jeden z uczniów otwiera kopertę. W środku znajduje dwie mniejsze, ponumerowane, każda zaadresowana: Do wszystkich Polaków. Proponujemy, aby najpierw otworzyć tę z numerem 1. 10 Uczeń wyjmuje kartkę i głośno odczytuje słowa: „Weźmijcie Ducha Świętego”. Kartkę przypinamy do tablicy (bądź przepisujemy te słowa tak, by były dla wszystkich widoczne). 1. „Weźmijcie Ducha Świętego” to słowa, które papież 3 czerwca 1979 r. w Gnieźnie, na zakończenie homilii w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego powtórzył za Panem Jezusem, z Ewangelii św. Jana. W innym miejscu swojej homilii Ojciec Święty nawiązał do fragmentu z Dziejów Apostolskich, w którym czytamy: Uroczyste odczytanie „Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić” (Dz 2, 1-4). O jakim ważnym wydarzeniu opowiada ten fragment z Dziejów Apostolskich? Jakie dary otrzymali Apostołowie? (praca z Pismem Świętym) Zesłanie Ducha Świętego to początek działalności Kościoła. Po Zesłaniu Ducha Świętego Pan Jezus posłał na świat apostołów dając im nakaz: „Idźcie i czyńcie uczniów ze wszystkich narodów” (Mt 28, 19). Dla Kościoła w Polsce takim miejscem początku jest właśnie Gniezno; to tutaj Polska w 996 r. przyjęła chrzest; to stąd papież, a teraz, każdego roku nuncjusz apostolski, wręcza krzyże misyjne misjonarzom z Polski, którzy z Gniezna wyruszają na cały świat. 2.Żeby zrozumieć dlaczego dziś te słowa „Weźmijcie Ducha Świętego” zostały zaadresowane do was, otwórzmy teraz drugą kopertę. Jeden z uczniów otwiera kopertę i odczytuje słowa: „Pójdziemy ku przyszłości”. Kartkę przypinamy do tablicy (bądź przepisujemy te słowa tak, by były dla wszystkich widoczne). 11 3.Czy ktoś z was chodził kiedyś po górach, zdobywał szczyty? Opowiedzcie, jak to było (jeśli nie ma chętnych, katecheta opowiada o swoim lub czyimś doświadczeniu zdobywania górskich szczytów; można też nawiązać do górskich wędrówek Jana Pawła II pokazując jedną z licznych fotografii przedstawiających papieża na górskim szlaku). 4.Przyszłość to nic innego jak życie, które jest przed nami. To życie może być różne. Często bywa podobne do górskiej ścieżki – czasami trudnej, kamienistej, wiodącej stromo pod górę, czasami łatwej „z górki”, kiedy aż chce się biec lekko i z radością podziwiać piękne widoki. Dobrze, gdy w czasie tej wędrówki jest ktoś przy nas: Tata, przyjaciel, serdeczny kolega czy nawet przewodnik. Wtedy łatwiej pokonać przeszkody, pokonać zmęczenie – bo jest ktoś, kto poda rękę czy butelkę z wodą, i jest też z kim dzielić radość, gdy w końcu uda się zdobyć szczyt. Podobnie jest w życiu – ważne by był Ktoś, kto doda sił, umocni, pomoże, z Kim dzielić będzie można każdy smutek i każdą radość. Kogo proponuje nam zabrać ze sobą Ojciec święty na tę drogę ku przyszłości? 5.Ducha Świętego. Ducha Świętego z Jego wszystkimi darami: z darem rozumu, mądrości, różnych talentów i umiejętności, z darem bojaźni Bożej i modlitwy. Gdy połączymy te dwie karteczki, taką właśnie wiadomość otrzymujemy od papieża: abyśmy szli w przyszłość z Duchem Świętym. Dokładnie tak zakończył swoją homilię: „Pójdziemy ku przyszłości! Weźmijcie Ducha Świętego” (Jan Paweł II, Gniezno 3 VI 1979 r.). I choć było to 30 lat temu, słowa te ciągle są aktualne. Kto przypomni – do kogo modliliśmy się dziś na początku katechezy? O co w tej modlitwie prosiliśmy Ducha Świętego? Wziąć Ducha Świętego, to nieustannie prosić Go o odwagę w wyznawaniu wiary i postępowaniu według jej zasad. To każdego dnia modlić się o Jego dary. 12 C. Zakończenie 1.Niektórzy z was z pewnością zauważyli różnicę pomiędzy adresatami dużej i mniejszych kopert. Popatrzcie: (katecheta pokazuje wszystkie koperty) większa zaadresowana była tylko do was, do waszej klasy, mniejsze do wszystkich Polaków. Jak myślicie – skąd takie rozróżnienie? A może to oznacza, że Ojciec Święty prosi was, byście nie tylko sami poznawali jego naukę, ale byli także pośrednikami w jej przekazywaniu innym ludziom, abyście odważnie świadczyli o swojej wierze i umieli się nią z radością dzielić? Wspaniałą okazją do tego będzie VI Archidiecezjalny Kongres Misyjny dla dzieci i młodzieży 3 czerwca w Gnieźnie (tutaj katecheta zachęca dzieci do udziału w Kongresie, podaje program). 2.Na początku katechezy, aby pomóc papieżowi w przekazywaniu jego nauki wszystkim ludziom, byliście gotowi wysyłać w świat maile i smsy. Ułóżcie teraz wiadomość, w której zapoznacie wybraną przez siebie osobę (kolegę, kuzyna) ze słowami papieża: Pójdziemy ku przyszłości! Weźmijcie Ducha Świętego. Podajcie w tej wiadomości kilka wskazówek, jak je wypełnić. 3.W przypadku, gdy katecheza ta będzie prowadzona dla uczniów szkół podstawowych: ukazanie organizowanego przez Referat misyjny i katechetyczny konkursu jako wyrazu wdzięczności, miłości i pamięci o Słudze Bożym, Janie Pawle II; przedstawienie regulaminu konkursu; zachęta do udziału. 4.Modlitwa na zakończenie. 13 Temat: Z czym na misje? Wręczenie krzyży misyjnych w Gnieźnie. Cel katechezy Uczeń powinien: • znać historię wręczania krzyży misyjnych • wiedzieć dlaczego misjonarze otrzymują krzyże misyjne i dlaczego są one wręczane właśnie w Gnieźnie • rozumieć, jak ważny jest krzyż misyjny w życiu każdego misjonarza Środki dydaktyczne Walizka/plecak, różne przedmioty zarówno te potrzebne, jak i zbędne w podróży, np. bilet lotniczy, piłka, okulary, mapa, lalka; fragment Ewangelii św. Mateusza (Mt 28,19-20), zdjęcia z uroczystości wręczania krzyży misyjnych w Gnieźnie (www. srm.gniezno.opoka.org.pl); fragmenty przemówień nuncjusza apostolskiego w Polsce z uroczystości wręczania krzyży misyjnych w Gnieźnie w 2000 r. i 2008 r. Metody Rozmowa kierowana, zabawa w pakowanie walizki, burza mózgów, metoda słoneczka, elementy wykładu, praca w grupach. Przebieg katechezy A. Wstęp 1.Modlitwa: Pieśń „Wiele jest serc”. 2.W nawiązaniu rozmawiamy z uczniami: Wiosenne miesiące to czas szkolnych wycieczek. Czy wasza klasa była już w tym roku na jakiejś wycieczce? A może dopiero pojedziecie? Zamknijcie na moment oczy i wyobraźcie sobie 14 moment pożegnania z rodzicami. Ostatnie rady mamy: żebyś nie oddalał się od grupy, słuchał Pani, może całus i … no właśnie: co jeszcze? Po chwili zastanowienia uczniowie odpowiadają. Tak kierujemy wypowiedziami uczniów, żeby padło też: tata lub mama daje nam błogosławieństwo na drogę, rysuje krzyżyk na czole, żegna nas słowami: Jedź z Bogiem. Katecheta podsumowuje: A wszystko po to, byśmy pamiętali, że w czasie drogi opiekuje się nami Pan Bóg, że towarzyszy nam przez całą wycieczkę, dodaje sił, gdy np. zatęsknimy za rodzicami, darzy swoimi łaskami. Aranżujemy zabawę w pakowanie walizki misjonarza. W widocznym miejscu na środku klasy stawiamy walizkę (plecak), obok różne przedmioty – zarówno te potrzebne, jak i zbędne w podróży. Zachęcamy, aby uczniowie do walizki wkładali te przedmioty, które są przydatne misjonarzowi, gdy wyjeżdża na misje (jeżeli widzimy taką potrzebę, przed wykonaniem tego zadania w krótkiej rozmowie z uczniami przypominamy czym są misje i kto to jest misjonarz). 3.Po wykonaniu tego zadania katecheta zadaje pytanie: Jakiej, bardzo ważnej rzeczy brakuje jeszcze „naszemu” misjonarzowi? Dla ułatwienia prosimy, by uczniowie raz jeszcze przypomnieli sobie, o czym mówili na początku lekcji. Uczniowie dochodzą do wniosku, że misjonarzowi potrzebny jest jeszcze krzyż. Jeden z uczniów zapisuje na tablicy hasło: Krzyż. 4.Metodą słoneczka uczniowie wypisują na tablicy skojarzenia z hasłem: Krzyż. W podsumowaniu pracy katecheta podkreśla: Krzyż to symbol wiary w Pana Jezusa, który tak bardzo nas kocha, że ofiarował swoje życie za nas. Nosząc znak krzyża wyznajemy swoją wiarę i gotowość do naśladowania Chrystusa. B. Rozwinięcie 1.Odczytanie nakazu misyjnego (Mt 28, 19-20). Rozmowa z uczniami na temat usłyszanych słów (o ich aktualności, adresatach). 15 „Idźcie więc i czyńcie uczniów ze wszystkich narodów, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.” (Mt 28,19-20). 2.Katecheta opowiada uczniom o posłaniu misjonarzy, którzy, przed wypełnieniem nakazu misyjnego, w uroczysty sposób otrzymują krzyże misyjne w Gnieźnie. Podkreśla: Tak, jak kiedyś Jezus posyłał uczniów, tak 30 lat temu Jan Paweł II w Gnieźnie zapoczątkował piękną tradycję wręczania krzyży misyjnych i „posyłania” (na misje posyła jedynie biskup diecezjalny lub przełożony zakonu) nowych misjonarzy z całej Polski do pracy w krajach misyjnych właśnie z Gniezna, od Grobu św. Wojciecha (tu pokazujemy zdjęcia). 3.Jak myślicie, dlaczego właśnie w Gnieźnie Papież wręczył krzyże misyjne misjonarzom? Dlaczego nie w innym mieście? (burza mózgów). Uczniowie powinni nawiązać do historii: To właśnie z Gniezna wyruszył św. Wojciech - żarliwy misjonarz i męczennik, by głosić Ewangelię wśród Prusów. Nie może więc dziwić, że dziś od grobu tego św. Misjonarza w Gnieźnie, gdzie są jego relikwie, wyruszają młodzi misjonarze, by głosić Ewangelię na całym świecie. 4. Pogłębienie: Tradycja wręczania krzyży misyjnych w Gnieźnie, którą rozpoczął Papież Jan Paweł II (w dniu 3 VI 1979r. po Mszy św. odprawionej na Placu przy Katedrze wręczył krzyże 12. nowo wyświęconym kapłanom ze zgromadzenia księży werbistów), trwa do dziś. Ciągle potrzebni są nowi misjonarze, którzy głosić będą Chrystusa w najdalszych zakątkach świata. Dziś jednak już nie sam papież, ale nuncjusz apostolski w Polsce każdego roku wręcza krzyże misyjne. W ubiegłym roku, przed wręczeniem krzyży misyjnych tak przemawiał do misjonarzy. Posłuchajmy: „Nie jesteście i nie będziecie sami, gdyż Chrystus, którego krzyż otrzymacie za chwilę, pójdzie i będzie z wami. On was 16 będzie umacniał. Nie jesteście i nie będziecie sami, gdyż za was modlić się będzie i modli się już cały Kościół lokalny począwszy od rodziców i bliskich, a także parafian i diecezjan oraz Kościół cały, który jest w Polsce. Dlatego was wszystkich o tę modlitwę proszę, tu zebranych i gdziekolwiek jesteście.” (Gniezno, 27 IV 2008 r.) Tak mówił w 2000 r.: „Otrzymacie krzyż. Niech towarzyszy wam on każdego dnia. W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, w krzyżu miłości nauka. Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie. Idźcie drodzy misjonarze z Krzyżem w Trzecie Tysiąclecie.” (Gniezno, 30 IV 2000 r.) Katecheta dzieli klasę na grupy, rozdaje uczniom kartki z przeczytanymi wcześniej fragmentami przemówienia nuncjusza i stawia im pytanie: dlaczego misjonarze otrzymują krzyże? Uczniowie szukają odpowiedzi na pytanie. Zapisują je na kartkach, następnie odczytują. Katecheta w posumowaniu podkreśla: Krzyż misyjny, który misjonarz przyjmuje przed wyruszeniem na misyjne szlaki, jest dla niego przede wszystkim znakiem Chrystusa, którego będzie głosić innym narodom, którego pragnie we wszystkim naśladować, nawet oddając życie. Krzyż misyjny jest też znakiem, który w każdej sytuacji przypomina misjonarzowi, że nigdy tak naprawdę nie jest sam - nawet w najtrudniejszej sytuacji jest z nim zawsze Pan Jezus. Misyjny krzyż jest wreszcie dla niego umocnieniem i znakiem modlitwy tych, którzy zostali w kraju. C. Zakończenie 1.W krótkiej rozmowie uczniowie zastanawiają się wspólnie, jak mogą wspierać misjonarzy. Najciekawsze wypowiedzi zapisują do zeszytów. 2. Katecheta zachęca dzieci do udziału w uroczystości wręczenia krzyży misyjnych (np. w przyszłym roku), do modlitwy w intencji misjonarzy oraz przygotowania dla nich pamiątkowej laurki, którą mogą wręczyć misjonarzom w czasie uroczystości. 17 Temat: Troska o powołania w krajach misyjnych. Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła. Cel katechezy Uczeń powinien: • znać historię i cele Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła • rozumieć potrzebę jego działalności w Kościele Środki dydaktyczne Fragment Orędzia Jana Pawła II na Światowy Dzień Misyjny 1989 r., logo Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła, zdjęcie seminarium z wybranego kraju misyjnego, świadectwo misjonarza, (w przypadku gimnazjum - regulamin konkursu organizowanego przez Referat misyjny i katechetyczny). Metody Rozmowa kierowana, elementy wykładu, dyskusja. Przebieg katechezy A. Wstęp 1.Modlitwa do Ducha Świętego. 2.We wprowadzeniu do katechezy rozmawiamy z uczniami o różnych sytuacjach, w których ludzie dobrej woli solidaryzują się z potrzebującymi pomocy i, w miarę swoich możliwości, niosą im tę pomoc (rozmowa kierowana). Pamiętacie, gdy w szkole w okresie Adwentu zbieraliśmy zabawki dla dzieci z Domu dziecka, na początku roku szkolnego zorganizowaliśmy zbiórką artykułów szkolnych dla dzieci z najbiedniejszych rodzin? Czy tylko w szkole są organizowane takie akcje charytatywne? 18 Uczniowie wymieniają zbiórki żywności w sklepach, akcje charytatywne w parafii, itp. Są także specjalne organizacje, których celem jest niesienie pomocy innym. Widzimy to szczególnie w okresie różnych klęsk żywiołowych (powodzie, tsunami, trzęsienia ziemi), wtedy Caritas, PCK, Akcja Humanitarna, różnego typu fundacje czy nawet Telewizja Polska, na bardzo szeroką skalę organizują zbiórki pieniędzy i akcje pomocy. Wśród tych wielu akcji są także takie, których głównym celem jest niesienie pomocy ludziom w krajach misyjnych. Wielką bolączką w krajach misyjnych jest przecież brak dobrej opieki zdrowotnej, brak dostępu do wody pitnej czy bardzo słabo rozwinięta baza szkół. I wiemy, że aby temu zaradzić potrzebne są przede wszystkim pieniądze. Dlatego zbierane są ofiary do puszek na budowę szpitali, szkół, studni, na zakup mundurków szkolnych dla dzieci. I dobrze, bo to wszystko jest bardzo potrzebne i ważne. Jednak nie mniej ważnym problemem jest duży brak kapłanów w krajach misyjnych. Jak temu zaradzić? Czy tutaj także mogą na coś przydać się pieniądze? (dyskusja) Być może z klasy odezwą się głosy, że niekoniecznie, że wystarczy tam posyłać misjonarzy. Musimy tak pokierować rozmową, by uczniowie doszli do wniosku, że sami misjonarze nie wystarczą. Żaden misjonarz nie zrozumie tak dobrze ludzi wśród których dane mu jest pracować i ich problemów, jak kapłan miejscowy, wzięty z tego ludu. Przecież Bóg powołuje kapłanów także w krajach misyjnych. I wielu młodych chłopaków w tych krajach to powołanie odczytuje i pragnie je realizować. Jednak młody chłopak, żeby zostać księdzem, musi zdobyć wykształcenie. A na to potrzebne są środki. I na tym polu rodzą się wielkie możliwości dla niesienia pomocy. B. Rozwinięcie 1.Troska o środki materialne na wykształcenie i formację młodych kapłanów przyczyniła się do powstania specjalnego Dzieła. Nosi ono nazwę Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła 19 (na tablicy przywieszamy logo Dzieła). Posłuchajcie ciekawą historię jego powstania (historia ta zamieszczona jest w niniejszych materiałach w konferencji dla młodzieży oraz w Internecie na www.srm.gniezno.org.pl w dziale: konkursy). 2.Na podstawie przedstawionej historii wraz z uczniami formułujemy najważniejsze cele PDPA i zapisujemy je na tablicy. Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła pomaga w: • kształceniu i formacji seminarzystów oraz kandydatów do życia zakonnego w krajach misyjnych • przygotowaniu kadry, zajmującej się formacją seminarzystów • budowaniu i wyposażaniu seminariów oraz domów formacyjnych na misjach • budzeniu odpowiedzialności za misje • trosce o powołania w krajach misyjnych. Na zakończenie tej części katechezy możemy pokazać uczniom zdjęcia seminarium z wybranego kraju misyjnego. 3.Pogłębienie: W tym, jak ważne jest to Dzieło, niech utwierdzą was słowa Jana Pawła II, w których papież wyraził mu swoje poparcie: „Dzieło Świętego Piotra Apostoła, którego przypomnienie uważam za swój obowiązek i któremu pragnę w swoim orędziu udzielić mojego poparcia, ogromnie się przyczyniło do rozwoju miejscowego kleru i nadal odgrywa ważną rolę, udzielając pomocy, dzięki której seminaria, domy formacyjne i ośrodki wyższych studiów w młodych Kościołach mogą przyjmować miejscowych kandydatów i odpowiednio przygotowywać ich do apostolskich zadań” (Jan Paweł II, Orędzie na Światowy Dzień Misyjny 1989 r.). C. Zakończenie 1.Na zakończenie katecheta odczytuje fragment rozmowy ks. Franciszka Jabłońskiego z jednym z misjonarzy, który jako rektor seminarium otrzymywał wsparcie od PDPA: 20 „Zapytałem misjonarza z Papui Nowej Gwinei – ks. dr. hab. Zdzisława Kruczka (michaelitę) – który kilka lat był rektorem w seminarium pod wezwaniem Dobrego Pasterza w diecezji Mount Hagen, czy doświadczył pomocy od Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła. Odpowiedział: Z pomocy Papieskiego Dzieła Świętego Piotra Apostoła korzystałem obficie zwłaszcza wtedy, kiedy byłem rektorem w seminarium w Fatimie. W tamtym czasie (2005-2007) co roku wpływała z tego Dzieła duża suma pieniędzy na utrzymanie seminarium. Ponieważ ks. Zdzisław jest obecnie w Papui Nowej Gwinei wychowawcą nowicjuszy przygotowujących się do wstąpienia do Zgromadzenia Księży Michaelitów zapytałem go także o to, jak widzi i ocenia prace z miejscowymi powołaniami oraz o największe potrzeby w tych misyjnych warunkach. Aby mówić o dobrym formowaniu młodych ludzi do kapłaństwa – stwierdził ks. Zdzisław - trzeba uwzględnić takie kwestie, jak odpowiednie wychowanie w rodzinie (Nowa Gwinea nie dopracowała się jeszcze rodziny chrześcijańskiej), należytą znajomość prawd katechizmowych przez kandydatów, poprawne klanowe wzorce itp. Natomiast to, co najpilniej w seminariach nowogwinejskich jest potrzebne, to odpowiednia kadra wykładowców i formatorów - ludzi zintegrowanych duchowo, psychicznie, posiadających głęboką wiarę”. 2.Katecheta podsumowuje katechezę słowami: W tym roku mija dokładnie120 lat odkąd powstało PDPA i 80 odkąd działa w Polsce. Mam nadzieję, że zdobyte dziś wiadomości na temat historii i celu działalności tego Dzieła sprawią, że w przyszłości, kiedykolwiek tylko będziecie mieli ku temu okazję, wesprzecie to Dzieło swoją modlitwą i ofiarą. 3.W przypadku, gdy katecheza ta będzie prowadzona dla uczniów gimnazjum: przedstawienie regulaminu konkursu organizowanego przez Referat misyjny i katechetyczny o PDPA z okazji 120. rocznicy jego powstania; zachęta do udziału. 4.Modlitwa za już powołanych w krajach misyjnych, aby mieli możliwość kształcenia i formacji. 21 Konferencja dla młodzieży: W trosce o powołania na misjach Tegoroczny program duszpasterski przeżywany pod hasłem: „Otoczmy troską życie” zwraca uwagę na troskę o rozwój życia ludzkiego w każdym z jego aspektów: duchowym, psychicznym i fizycznym. W kontekście tej troski, w Tygodniu Modlitw o Powołania, przyjrzyjmy się trosce o powołania w krajach misyjnych. Wszędzie bowiem – a w krajach misyjnych szczególnie – potrzebni są ludzie, którzy oddając swe życie na służbę Bogu, poświęcą się trosce o zbawienie swoich braci i sióstr. Delegat Komisji Episkopatu Polski ds. Powołań, bp Wojciech Polak, mówiąc o powołaniach w Polsce wskazuje na potrzebę coraz większego ruchu modlitewnego w rodzinach i parafiach na rzecz powołań. Zwraca uwagę, iż liczba tych, którzy zgłaszają się do domów formacyjnych, to „termometr” życia religijnego w rodzinie oraz jakości wspólnoty parafialnej i poszczególnych grup formacyjnych (IDK 21.01.2009). Droga Młodzieży! Już wkrótce wy, zakładając własne rodziny, dbając w nich o modlitwę w intencji powołań, wychowując do tej modlitwy swoje dzieci, a niekiedy i współmałżonka, staniecie się tymi, od których zależeć będzie, co te „termometry” będą wskazywały. Chcąc jednak, aby ten „termometr” wskazywał właściwy poziom życia religijnego w naszych rodzinach, potrzeba dobrego i solidnego przygotowania do wejścia na drogę życia małżeńskiego i rodzinnego. I to właśnie czas, który teraz przeżywacie jest nieodzowną szkołą wychowania do odpowiedzialnej miłości i wyboru drogi życia. Dobrze go wykorzystajcie! Wróćmy jednak do naszej głównej myśli dzisiejszej konferencji, czyli do troski o powołania w krajach misyjnych. Jako ochrzczeni i także w większości bierzmowani przyjęliśmy na siebie obowiązek realizacji Chrystusowego posłania misyjnego: „Idźcie i uczyńcie mi uczniów ze wszystkich narodów”(Mt 28,19), 22 skierowanego nie tylko do Apostołów, ale także do każdego, kto należy do wspólnoty Kościoła. Jedną z form troski o rozwój dzieła misyjnego jest wspieranie powołań także w krajach misyjnych. Pierwszym filarem tej troski jest modlitwa. Benedykt XVI w tegorocznym orędziu na 46. Światowy Dzień Modlitw o Powołania wskazał, że „naszym pierwszym obowiązkiem jest podtrzymywanie żywej i nieprzerwanej modlitwy w intencji powołań w rodzinach i parafiach”. Drugim filarem jest pomoc materialna, szczególnie seminariom i domom formacyjnym borykającym się z brakiem środków na funkcjonowanie i utrzymanie studentów. Posłuchajcie krótkiej historii Matki i Córki, które przejęły się właśnie taką sytuacją pewnego seminarium. Charles Victor Bigard, który urodził się w Lisieux w 1855 r., poślubił Stefanię Cottin. Mieli dwoje dzieci: Jeanne (Joanna) i René. Charles był niewierzący, ale dzięki modlitwom żony i córki nawrócił się. Jego żona Stefania codziennie uczęszczała na Mszę św. i regularnie korzystała z sakramentów. Córka Państwa Bigard – Joanna chciała zostać siostrą zakonną, ale z powodu słabego stanu zdrowia żadne zgromadzenie nie chciało jej przyjąć. Wstąpiła do Dzieci Maryi w swojej parafii. Bardzo lubiła wszelkie spotkania, uroczystości i rekolekcje, które odbywała w ramach tego Stowarzyszenia. Dużo czytała. Codziennie uczęszczała na Mszę św. i przyjmowała Komunię św. Po śmierci ojca ofiarowała za zbawienie jego duszy wszystkie swoje życiowe cierpienia. Po śmierci brata całkowicie oddała się sprawom misji. Poświęciła im swój czas, wspierała je finansowo i duchowo poprzez modlitwę i ofiarowanie cierpienia. Pisała listy do misjonarzy. Będąc w kontakcie z księżmi z Misji Zagranicznych w Paryżu była na bieżąco z problemami misji w Japonii, Korei, Chinach, Wietnamie i w innych krajach. Listy z misji publikowała, by przekazywane z rąk do rąk wzbudzały powołania misyjne i pomoc dla misji. W roku 1889 bp Cousin z Nagasaki napisał list do Pań Bigard: Stefanii i Joanny o trudnościach w przyjęciu kandydatów 23 do seminarium z powodu braku środków materialnych na ich utrzymanie - zgłosiło się wówczas 50. kandydatów, podczas gdy on mógł przyjąć tylko 12. W odpowiedzi na ten list Matka z Córką niezwłocznie rozpoczęły kwestę - najpierw wśród przyjaciół i znajomych - na utrzymanie jednego japońskiego seminarzysty, a potem jeszcze jednego... i coraz liczniejszych. Joanna wraz z matką sprzedały część swojego majątku i przekazały w 1888 r. ofiarę 50 tys. franków na budowę kościoła w Kyoto. Dzięki ich ofierze powstał najpiękniejszy kościół w Japonii poświęcony św. Franciszkowi Ksaweremu. Zebrane sumy przeznaczano na kształcenie kolejnych seminarzystów - nie tylko w Japonii, ale także w innych krajach misyjnych. W niedługim czasie Dzieło to stało się coraz bardziej znane. W 1891 r. biskup Władysław Zaleski, delegat apostolski w Indiach, zwrócił się z prośbą do pań Bigard, by pomogły w założeniu seminarium w Kandy na Cejlonie. W 1893 r. papież Leon XIII z okazji otwarcia ufundowanego dzięki paniom Bigard seminarium w Kandy pochwalił ten rodzaj dzieła w poświęconym seminariom w Indiach Liście apostolskim Ad extremas orientis (Ku najdalszym wybrzeżom Wschodu). W Liście tym papież pisze: „Gdy bowiem raz założy się seminaria duchowne, będzie istniała niezawodna nadzieja, że wyjdą z nich w wielkiej obfitości zdolni kapłani, którzy daleko rozszerzą światło pobożności i nauki, i którzy świadomie wypełnią szczególne zadanie swej gorliwości w rozszerzaniu prawdy Ewangelii. Wypada, aby do dzieła tak szlachetnego i tak zbawiennego dla niezliczonej liczby ludności wnieśli jakiś wkład Europejczycy, zwłaszcza, że sami nie możemy pokryć wszystkich wydatków. Jest obowiązkiem chrześcijan uważać wszystkich ludzi, gdziekolwiek żyją, za braci i nikogo nie wykluczać ze swej miłości, i to szczególnie w sprawach dotyczących wiecznego zbawienia bliźnich. Dlatego prosimy was bardzo, Czcigodni Bracia, abyście zechcieli, ile tylko zdołacie, wspomóc materialnie nasz zamiar i 24 nasze wysiłki. Dołóżcie starań, aby położenie religii katolickiej w tak odległych krajach było znane; sprawcie, aby powszechnie zrozumiano, że trzeba coś zrobić dla Indii; niech najbardziej odczują to ci, którzy za najlepszy pożytek z pieniędzy uważają możność czynienia dobra. Jesteśmy pewni, że nie na darmo błagaliśmy o hojność waszych wiernych. Jeżeli szczodrobliwość byłaby większa niż wydatki na wyżej wspomniane kolegia, to całą nadwyżkę zebranych pieniędzy postaramy się wydać na inne pożyteczne i pobożne cele” (Leon XIII, List apostolski Ad extremas orientis z dn. 24 VI 1893 r.). Seminarium w Kandy otrzymało za patrona św. Piotra Apostoła. Taką też nazwę przyjęło nowe Dzieło pomocy misjom. 12 VII 1895 r. panie Bigard otrzymały od papieża Leona XIII błogosławieństwo i aprobatę dla Dzieła. W 1922 r. papież Pius XI ogłosił je „papieskim”, a w 1925 r. dał Dziełu za patronkę św. Teresę od Dzieciątka Jezus. Aktualnie Dzieło to, pod nazwą Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła, obecne jest w ok. 120. Kościołach lokalnych na wszystkich kontynentach. W roku 2009 przeżywamy jubileusz 120-lecia założenia Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła i 80-lecia jego powstania w Polsce. Niedziela Dobrego Pasterza jest świętem patronalnym tego Dzieła. Zapytałem misjonarza z Papui Nowej Gwinei – ks. dr. hab. Zdzisława Kruczka (michaelitę) – który kilka lat był rektorem w seminarium pod wezwaniem Dobrego Pasterza w diecezji Mount Hagen, czy doświadczył pomocy od tego Dzieła. Odpowiedział: „Z pomocy Papieskiego Dzieła Świętego Piotra Apostoła korzystałem obficie zwłaszcza wtedy, kiedy byłem rektorem w seminarium w Fatimie. W tamtym czasie (2005-2007) co roku wpływała z tego Dzieła duża suma pieniędzy na utrzymanie seminarium”. Ponieważ ks. Zdzisław jest obecnie wychowawcą nowicjuszy przygotowujących się do wstąpienia do Zgromadzenia Księży Michaelitów zapytałem go także o to, jak widzi i ocenia prace z 25 miejscowymi powołaniami oraz o największe potrzeby w tych misyjnych warunkach. „Aby mówić o dobrym formowaniu młodych ludzi do kapłaństwa – stwierdził ks. Zdzisław - trzeba uwzględnić takie kwestie, jak odpowiednie wychowanie w rodzinie (Nowa Gwinea nie dopracowała się jeszcze rodziny chrześcijańskiej), należytą znajomość prawd katechizmowych przez kandydatów, poprawne klanowe wzorce itp. Natomiast to, co najpilniej w seminariach nowogwinejskich jest potrzebne, to odpowiednia kadra wykładowców i formatorów - ludzi zintegrowanych duchowo, psychicznie, posiadających głęboką wiarę”. W ostatnim czasie często słyszymy o spadku powołań kapłańskich i zakonnych w Polsce. Gdy jednak spojrzymy na mapę powołań w Kościele powszechnym, to budzi się refleksja do składania dziękczynienia Bogu za tylu kapłanów i osób konsekrowanych przygotowujących się do tej posługi, choć, oczywiście, ta liczba ciągle nie wystarcza. Potrzeby duchowe wielu ludzi na świecie, gdzie bark jest kapłanów, powinny wzbudzić jeszcze większą troskę szczególnie wśród Was – Drodzy Młodzi Przyjaciele – do odwagi podjęcia decyzji zostania misjonarzem. „Mamy nadzieję - pisali Biskupi w Liście pasterskim na święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła (25 I 2009 r.) - że Rok św. Pawła pobudzi wielu młodych do oddania siebie dziełu misyjnemu Kościoła. Niech modlitwa w parafialnych wspólnotach pomaga im w udzieleniu wspaniałomyślnej odpowiedzi na głos Bożego powołania”. Jubileuszowy rok 120. rocznicy istnienia Papieskiego św. Dzieła Piotra Apostoła niech nas wszystkich zmobilizuje do modlitwy i ofiary za to Dzieło, idąc przykładem jego twórczyń: Stefanii i Joanny, matki i córki. Ks. Franciszek Jabłoński, Katecheza dla młodzieży: W trosce o powołania na misjach, „Pomoce duszpasterskie na Tydzień modlitw o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego”, Gniezno 2009, 29-31. 26 Archidiecezjalny Konkurs Misyjny dla uczniów szkół podstawowych organizowany przez Referat Misyjny i Katechetyczny Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie z okazji 30. rocznicy wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie (1979-2009) Pójdziemy ku przyszłości! Weźmijcie Ducha Świętego! 1.Cel główny: Świętowanie 30. rocznicy wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie 2.Cele szczegółowe: Poznanie głównego przesłania wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie w 1979 r. i najważniejszych faktów z nią związanych Odszukanie świadków wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie w 1979 r. i spisanie ich wspomnień Wyrażenie wdzięczności i miłości Słudze Bożemu, Janowi Pawłowi II oraz pamięci o Jego Osobie i nauczaniu 3.Formy konkursu: Konkurs plastyczny dla kl. I-III - temat 1: „Jan Paweł II w Gnieźnie 30 lat temu...”. - temat 2: „Bo przecież i mury, i wieże kościelne i krzyże przydrożne, i obrazy święte na ścianach domów i izb – wszystko to w jakiś sposób katechizuje (z przemówienia na błoniach w Gębarzewie, 3 czerwca 1979 r.). – Jaki obraz malują dziś w sercu dziecka te słowa Jana Pawła II?”. Tematy do wyboru. Praca wykonana wyłącznie kredkami, format A4. Ważne, żeby praca była wykonana samodzielnie. Konkurs literacki dla kl. IV-VI na najciekawsze wspomnienia bezpośrednich uczestników wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Gnieźnie w 1979 r. (spisane w formie opowiadania, wywiadu, itp., z zaznaczeniem, czyje są to 27 wspomnienia). Objętość pracy – maksymalnie dwie strony A4 pisane na komputerze (czcionka 12, odstępy między wierszami 1,5). 4.Warunki uczestnictwa w konkursie: Na konkurs plastyczny przesyłamy maksymalnie 10 prac ze szkoły w terminie do 15 maja 2009 r. na adres: Szkoła Podstawowa Nr 9, ul. Staszica 5, 62-200 Gniezno, z dopiskiem: Konkurs Misyjny. Wszystkie prace należy szczegółowo opisać (imię, nazwisko, adres szkoły, klasa, opiekun, telefon kontaktowy). Na konkurs literacki przesyłamy maksymalnie 5 prac literackich ze szkoły, w terminie do 15 maja 2009 r. na adres: Szkoła Podstawowa Nr 12, os. Kazimierza Wielkiego 33, 62-200 Gniezno, z dopiskiem: Konkurs Misyjny. Wszystkie prace należy szczegółowo opisać (imię, nazwisko, adres szkoły, klasa, opiekun, nr kontaktowy). Każdy uczestnik otrzyma dyplom uczestnictwa w konkursie. Laureaci otrzymają nagrody. 5.Wręczenie nagród laureatom konkursu plastycznego i literackiego odbędzie się w Katedrze Gnieźnieńskiej, w dniu 3 czerwca 2009 r. (opiekunowie laureatów zostaną wcześniej poinformowani). Nagrody w Katedrze wręczy kard. Józef Glemp Prymas Polski. 28 Archidiecezjalny Konkurs Misyjny dla uczniów gimnazjów organizowany przez Referat Misyjny i Katechetyczny Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie z okazji 120. rocznicy powstania Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła (1889 - 2009) W trosce o powołania na misjach 1.Cel główny: Propagowanie Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła z okazji 120. rocznicy jego powstania 2.Cele szczegółowe: Zapoznanie uczniów z historią Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła oraz z działalnością Dzieła w Polsce Szerzenie wśród młodzieży odpowiedzialności za powołania w krajach misyjnych 3.Forma konkursu: konkurs na najciekawszą prezentację multimedialną na temat historii PDPA i obecnie podejmowanych inicjatyw w ramach PDPA w Polsce (maksymalnie 20 slajdów) 4.Warunki uczestnictwa w konkursie: Na konkurs multimedialny przesyłamy maksymalnie 3 prezentacje ze szkoły, w terminie do 15 maja 2009 r. na adres: Gimnazjum Nr 2, ul. Pocztowa 11, 62-200 Gniezno, z dopiskiem: Konkurs Misyjny. Każdą pracę należy szczegółowo opisać (imię i nazwisko ucznia, nazwę szkoły oraz dokładny adres kontaktowy, z numerem telefonu i nazwiskiem opiekuna). Każdy uczestnik otrzyma dyplom uczestnictwa w konkursie. Laureaci otrzymają nagrody. 5.Wręczenie nagród laureatom konkursu odbędzie się w Katedrze Gnieźnieńskiej, w dniu 3 czerwca 2009 r. (opiekunowie laureatów zostaną wcześniej poinformowani). Nagrody w Katedrze wręczy kard. Józef Glemp Prymas Polski. 29 Archidiecezjalny Konkurs Misyjny dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych organizowany przez Referat Misyjny i Katechetyczny Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie z okazji Roku św. Pawła Święty Paweł – żarliwy misjonarz 1.Cel główny: Ukazanie św. Pawła jako żarliwego misjonarza 2.Cele szczegółowe: Zapoznanie młodzieży z działalnością misyjną św. Pawła Zachęcenie do odwiedzenia najbliżej położonego kościoła jubileuszowego Szerzenie wśród młodzieży odpowiedzialności za sprawy misji Rozwijanie percepcyjnych i estetycznych uzdolnień uczniów 3.Formy konkursu: Konkurs plastyczny na najciekawszą mapę obrazującą jedną z trzech podróży misyjnych św. Pawła, z uwzględnieniem także aktualnych nazw geograficznych. Format pracy A3, technika dowolna. Oceniana będzie zgodność z faktami historycznymi i geograficznymi, pomysłowość w wykonaniu pracy, estetyka. Konkurs wiedzy na temat działalności misyjnej św. Pawła na podstawie Dziejów Apostolskich (Dz 13-15; 16-18; 19-20 wraz z przypisami: Biblia Tysiąclecia) oraz artykułów zamieszczonych na stronie internetowej: www.srm.gniezno.opoka.org.pl (dział: konkursy). Forma konkursu: pisemny test. Konkurs na pokaz multimedialny, który zawierać będzie: informacje o najbliższym kościele jubileuszowym związanym z Rokiem św. Pawła, inicjatywy podejmowane w tym jubileuszowym kościele w Roku św. Pawła. Maksymalna liczba slajdów: 20. Lista kościołów jubileuszowych Archidiecezji Gnieźnieńskiej zamieszczona jest na stronie internetowej: www.srm.gniezno. opoka.org.pl (dział: konkursy). 30 4.Warunki uczestnictwa w konkursie: Na konkurs plastyczny przesyłamy maksymalnie 10 map ze szkoły, w terminie do 15 maja 2009 r., na adres: Referat Misyjny Kurii Metropolitalnej, ul. J. Łaskiego 7, 62-200 Gniezno. Wszystkie prace należy szczegółowo opisać (imię, nazwisko, adres szkoły, klasa, opiekun, nr telefonu). Na konkurs multimedialny przesyłamy maksymalnie 3 prezentacje ze szkoły, w terminie do 15 maja 2009 r., na adres: Szkoła Podstawowa nr 2, ul. Łubieńskiego 7, 62-200 Gniezno, z dopiskiem Konkurs Misyjny. Wszystkie prace należy szczegółowo opisać (imię, nazwisko, adres szkoły, klasa, opiekun, nr telefonu). Na konkurs wiedzy należy wytypować trzech uczestników ze szkoły i przesłać ich zgłoszenie w terminie do 15 maja 2009 r. na adres: Referat Misyjny Kurii Metropolitalnej; ul. J. Łaskiego 7, 62-200 Gniezno. Przy zgłoszeniu prosimy podać imię i nazwisko ucznia, nazwę szkoły oraz dokładny adres kontaktowy, z numerem telefonu i nazwiskiem opiekuna. Każdy uczestnik otrzyma dyplom uczestnictwa w konkursie. Laureaci otrzymają nagrody. 5.Finał konkursu wiedzy odbędzie się 3 czerwca 2009 r. o godz. 10.00 w Gimnazjum Nr 1, przy ul. Św. Jana 2a w Gnieźnie. 6.Wręczenie nagród laureatom konkursu plastycznego i multimedialnego odbędzie się w Katedrze Gnieźnieńskiej, w dniu 3 czerwca 2009 r. (opiekunowie laureatów zostaną wcześniej poinformowani). Uczestnicy konkursy wiedzy po napisaniu testu uczestniczą we Mszy św. w Katedrze, gdzie po Mszy św. nastąpi ogłoszenie wyników i wręczenie nagród. Nagrody w Katedrze wręczy kard. Józef Glemp Prymas Polski. 7. Uczestników należy przygotować wg zagadnień zaczerpniętych ze strony internetowej: www.srm.gniezno.opoka.org.pl (dział: konkursy). 31 Formularz zgłoszeniowy VI Archidiecezjalny Kongres Misyjny Dzieci i Młodzieży Gniezno, 3 VI 2009 r. 1.Opiekun grupy a.Imię......................................................................................... b.Nazwisko................................................................................. c.Nr telefonu: . .......................................................................... d.E-mail:.................................................................................... 2.Szkoła a.Nazwa..................................................................................... b.Miejscowość............................................................................ c.Ulica........................................................................................ d.Kod ........................................................................................ e.Nr telefonu.............................................................................. 3.Grupa uczestników a.Liczba uczestników.................................................................. b.Przedział wiekowy (orientacyjnie)............................................ 4. Czy opiekun uczestniczył już kiedyś w Archidiecezjalnym Kongresie Misyjnym (jeśli tak, prosimy podać w którym) ................................................................................................. 32