Kod przedmiotu………

Transkrypt

Kod przedmiotu………
Instytut Politechniczny
Zakład Elektrotechniki i Elektroniki
PLPILA02-IPELE-I-VkC21-2013-S
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C21
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
1
Nazwa przedmiotu
Sterowniki programowalne I
2
Kierunek studiów
Elektrotechnika
3
Poziom studiów
I stopnia (inż.)
4
Forma studiów
studia stacjonarne
5
Profil studiów
praktyczny
6
Rok studiów
trzeci
7
Specjalność
1.
Jednostka prowadząca
kierunek studiów
Liczba punktów ECTS
8
9
Systemy Automatyki i Elektroniki
2. Odnawialne Źródła Energii
Instytut Politechniczny,
Zakład Elektrotechniki i Elektroniki
4
doc. dr inż. Stefan Brock ([email protected])
– wykład,
Mgr inż. Tomasz Bednarek ([email protected]) –
ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia projektowe
Język wykładowy
polski
Elektronika I, Elektronika II, Automatyka i regulacja
Przedmioty wprowadzające
automatyczna I, Techniki mikroprocesorowe I
Znajomość podstaw techniki cyfrowej i mikroprocesorowej,
Wymagania wstępne
znajomość zasad automatyki i regulacji automatycznej
Cele przedmiotu Celem kształcenia jest poznanie podstawowych metod stosowania i
programowania sterownik programowalnych (PLC) w automatyce przemysłowej
Po ukończeniu przedmiotu student powinien umieć opisać zapisać w języku programowania
sterownika PLC program sterowania prostym obiektem przemysłowym. Powinien także umieć
dobrać z katalogu urządzenia wyjściowe i wejściowe dla systemu automatyki przemysłowej, oraz
zaprojektować ich połączenie ze sterownikiem programowalnym.
Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i zadaniami sterowników programowalnych
Opanowanie podstaw i składników wybranych języków programowania w zakresie niezbędnym do
realizacji prostych zadań automatyki przemysłowej
Nauczenie praktycznych sposobów doboru i łączenia elementów automatyki przemysłowej
Imię i nazwisko nauczyciela (li),
stopień lub tytuł naukowy,
adres e-mail
10
11
12
13
14
C1
C2
C3
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P/S)
Seminaria
(W)
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
30
-
15
15
-
-
Wykłady
2. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Efekt
Odniesienie przedmiotowych
efektów kształcenia do
Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia
efektów kształcenia student:
efektów kształcenia dla
celów
EP1
Wymienia, definiuje i opisuje rodzaje i obszary
zastosowań sterowników programowalnych. Zna zasady
działania systemu operacyjnego sterownika i rozumie
sposób działania prostych systemów automatyki
przemysłowej
C1
EP2
Zna zasady działania sterowników programowalnych
oraz metody ich programowania. Potrafi napisać i
uruchomić program w języku programowania
sterowników programowalnych.
C2
Potrafi dobrać elementy wejściowe i wyjściowe systemu
automatyki przemysłowej, umie zaprojektować schemat
elektryczny układu automatyki przemysłowej
EP3
kierunku
obszaru
K_ELE_W17
K_ELE_K07
T1P_W02
T1P_W03
T1P_W04
T1P_K04
K_ELE_U25 T1P_U16
K_ELE_K03 T1P_K03
T1P_U01
K_ELE_U17 T1P_U10
C3
K_ELE_U20 T1P_U13
K_ELE_U25 T1P_U19
T1P_U16
3. TREŚCI PROGRAMOWE ODNIESIONE DO EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
T
Treści programowe
liczba
godzin
EP
10
EP1
10
EP2
10
EP3
6
EP2
4
EP2
5
EP2
Forma: wykład
T1W Miejsce i rola sterowników PLC w automatyce przemysłowej.
System operacyjny sterownika programowalnego. Implementacja
podstawowych algorytmów automatyki przemysłowej.
T2W Programowanie sterowników – zasady, języki zgodnie z normą IEC
61131, bloki funkcjonalne – liczniki, timery, inne. Zaawansowane
metody sterowania – przerwania, procedury.
T3W Budowa sterowników – typy układów wejścia/wyjścia. Współpraca
PLC z czujnikami – czujniki indukcyjne, pojemnościowe, optyczne,
dźwiękowe. Podłączanie układów wyjściowych – stycznik, układy z
interfejsem analogowym.
Forma: Ćwiczenia laboratoryjne
T1C
T2C
T3C
Praktyczne zajęcia z programowania sterowników PLC – proste
bloki w języku LD.
Praktyczne zajęcia z programowania sterowników PLC –
zaawansowane bloki w języku LD
Praktyczne zajęcia z programowania sterowników PLC – proste
struktury w języku SFC.
Forma: Ćwiczenia projektowe
Strona 2 z 5
Instytut Politechniczny
Zakład Elektrotechniki i Elektroniki
T1P
T2P
Dobór układów wejściowych i wyjściowych systemu automatyki
przemysłowej.
Opracowanie projektu systemu automatyki przemysłowej
8
EP3
7
EP3
4. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
1. Materiały wykładowe udostępniane przez prowadzącego w postaci elektronicznej.
2. Brock S. i in: Sterowniki programowalne, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej
3. Legierski T. Programowanie sterowników PLC,
4. Kasprzyk J.: Programowanie sterowników przemysłowych, Wydawnictwa
Naukowo-Techniczne
1. Dokumentacja techniczna producentów sterowników PLC i regulatorów
przemysłowych
2. Hugh Jack, P.Eng. Michigan, USA: Automating Manufacturing Systems with PLCs
(dostępne on-line
5. METODY DYDAKTYCZNE
Forma kształcenia
Wykład
Ćwiczenia laboratoryjne
Ćwiczenia projektowe
Metody dydaktyczne
Wykład multimedialny z pokazem, wykład problemowy z wykorzystaniem
komputera
Ćwiczenia laboratoryjne na stanowiskach komputerowych, wyposażonych w
sterowniki programowalne i makiety obiektów przemysłowych.
Projekt wykonywany w oparciu o dane katalogowe dostępne w Internecie
6. METODY WERYFIKACJI PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Forma oceny
Przedmiotowy
efekt kształcenia
E
P
E
U
T
K
EP1
x
EP2
x
S
W
S
U
P
EP3
EP – egzamin pisemny
EU – egzamin ustny
K – kolokwium
SW – sprawdzian wiedzy
P – prezentacja
R – raport/referat
D – dyskusja
SE – seminarium
KI – konsultacje indywidualne
R
O
D
S
E
P
S
K
I
x
x
x
x
x
x
x
T – test
SU – sprawdzenie umiejętności praktycznych
O – obserwacja w czasie zajęć
PS – prace samokształceniowe studentów
7. KRYTERIA OCENY OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształceni
a
Kryteria oceny
2
3 - 3,5
4 – 4,5
5
EP1
Student nie potrafi
objaśnić struktur i
sposobu działania
prostych systemów
automatyki
przemysłowej.
Student mało precyzyjnie
objaśnia struktury i
sposoby działania
prostych systemów
automatyki
przemysłowej.
Student bezbłędnie i
szczegółowo objaśnia
struktury i sposoby
działania prostych
systemów automatyki
przemysłowej.
EP2
Student nie zna i nie
rozumie zasady
działania sterowników
programowalnych oraz
metody ich
programowania; nie
potrafi napisać i
uruchomić programu w
języku programowania
sterowników
programowalnych..
EP3
Student nie potrafi
dobrać elementów
systemu automatyki
przemysłowej, lub nie
potrafi zaprojektować
prostego schemat
elektryczny układu
automatyki
przemysłowej
Student
wyczerpująco
objaśnia struktury i
sposoby działania
prostych systemów
automatyki
przemysłowej.
Student zna i rozumie
zasady działania
sterowników
programowalnych
oraz metody ich
programowania;
potrafi napisać i
uruchomić z
programy w języku
programowania
sterowników
programowalnych.
Student potrafi
dobrać elementy
systemu automatyki
przemysłowej, potrafi
poprawnie
zaprojektować prosty
schemat elektryczny
układu automatyki
przemysłowej
Student częściowo zna i
rozumie zasady działania
sterowników
programowalnych oraz
metody ich
programowania; potrafi
napisać i uruchomić z
drobnymi błędami
programy w języku
programowania
sterowników
programowalnych.
Student potrafi dobrać
elementy systemu
automatyki
przemysłowej, potrafi
zaprojektować z
drobnymi błędami prosty
schemat elektryczny
układu automatyki
przemysłowej
Student doskonale zna i
rozumie zasady działania
sterowników
programowalnych oraz
metody ich
programowania. Potrafi
napisać i uruchomić z
złożone programy w
językach programowania
sterowników
programowalnych
Student potrafi, wykazując
się sporą inwencją, dobrać
elementy systemu
automatyki przemysłowej,
potrafi poprawnie
zaprojektować złożony
schemat elektryczny
układu automatyki
przemysłowej
8. SPOSOBY OCENIANIA I WARUNKI ZALICZENIA W POSZCZEGÓLNYCH FORMACH
KSZTAŁCENIA
Wykład – ocena podsumowująca w formie kolokwium po zakończeniu wykładów
Ćwiczenia laboratoryjne – ocenianie bieżące obejmujące aktywność w czasie zajęć oraz wykonanie i
oddanie sprawozdań. Ocenianie podsumowujące na podstawie średniej arytmetycznej z ocen uzyskanych
w ramach oceniania bieżącego oraz oceny kolokwium końcowe z zakresu ćwiczeń.
Ćwiczenia projektowe – ocenianie bieżące obejmujące aktywność w czasie zajęć i prezentację kolejnych
etapów realizacji projektu. . Ocenianie podsumowujące na podstawie wykonanego i oddanego projektu.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z wykładu oraz ćwiczeń
laboratoryjnych i projektowych.
9. OCENA KOŃCOWA PRZEDMIOTU
Strona 4 z 5
Instytut Politechniczny
Zakład Elektrotechniki i Elektroniki
Składowa oceny końcowej:
Procentowy udział składowej w ocenie końcowej:
Zaliczenie z wykładu
50%
Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych
25%
Zaliczenie ćwiczeń projektowych
25%
RAZEM
100 %
10. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Lp.
Obciążenie
studenta
Liczba godzin
3
Udział w zajęciach dydaktycznych wykł. 30godz. + lab. 15 godz. + proj. 15 godz
Przygotowanie do zajęć
Wykład – 30x0,33=10 godzin
Laboratorium – 15x1=15 godzin
Projekt – 15x1=15 godzin
Wykonanie projektu
5
Udział w konsultacjach
15
5
7
Łączny nakład pracy studenta
95
8
Punkty ECTS za przedmiot
9
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym
10
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału
nauczycieli akademickich
1
2
60
40
4 ECTS
55
2 ECTS
65
2 ECTS
ZATWIERDZENIE SYLABUSU:
Stanowisko
Tytuł/stopień naukowy, imię nazwisko
Opracował
Sprawdził pod
względem formalnym
Zatwierdził
doc. dr inż. Stefan Brock
Kierownik Zakładu Elektrotechniki i Elektroniki
mgr inż. Marek Skorupski
Dyrektor Instytutu Politechnicznego
doc. dr Andrzej Kraczkowski
Podpis