RODZICOM KU UWADZE Rola rodziny w zabezpieczeniu potrzeb

RODZICOM KU UWADZE
Rola rodziny w zabezpieczeniu potrzeb psychicznych młodzieży
Prowadzący: pedagog
Cele konferencji dla rodziców:
 Ukazanie znaczenia zabezpieczenia potrzeb psychicznych młodzieży dla rozwoju
osobowości, rozwoju psychofizycznego.
 Ukazanie skutków frustracji potrzeb psychicznych młodzieży.
 Co zdecydowało o wyborze tego tematu?
Rodzice są najważniejszymi wychowawcami swoich dzieci. To oni wprowadzają
dziecko w świat wartości, uczą rozróżniania dobra od zła, uczą alfabetu życia.
Rodzice zapewniają swoim dzieciom różnorodne potrzeby fizjologiczne, biologiczne,
społeczno- bytowe, materialne, lokalowe oraz potrzeby psychiczne.
Szczególnie ważne jest, by rodzice posiadali świadomość znaczenia zabezpieczenia potrzeb
psychicznych dla rozwoju osobowości, dla zdrowia psychofizycznego dziecka.
 Jakie potrzeby psychiczne dziecka powinni zabezpieczyć rodzice?
Jest ich wiele. Wymienię te najważniejsze. Są to: potrzeba bezpieczeństwa, potrzeba
miłości, kontaktu emocjonalnego, potrzeba akceptacji, potrzeba sukcesu i osiągnięć oraz
potrzeba szacunku i znaczenia.
 Jak rodzice zabezpieczają potrzebę bezpieczeństwa swojemu dziecku?
Główną potrzebą psychiczną człowieka jest poczucie bezpieczeństwa, zwłaszcza
ważne jest ono dla dziecka, gdyż od sposobu w jaki będzie ta potrzeba zaspokajana zależy
większość innych potrzeb psychicznych.
Do zaspokojenia potrzeby bezpieczeństwa przyczynia się uporządkowany tryb życia,
spokojny dom, właściwa atmosfera wychowawcza, obecność obojga rodziców.
Dom powinien być miejscem przyjaznym i bezpiecznym dla dziecka i jego rodziny, powinien
być miejscem, w którym rodzina chce przebywać. Dziecko wie, że zawsze może zwrócić się
do rodziców ze swoimi problemami, że otrzyma pomoc i wsparcie.
 Kiedy dziecko przeżywa frustrację potrzeby bezpieczeństwa w rodzinie?
Dziecko przeżywa frustrację potrzeby bezpieczeństwa, gdy w domu jest niespokojnie,
gdy atmosfera domowa jest napięta, nacechowana konfliktami, gdy rodzice nie umieją
zapanować nad swoimi negatywnymi emocjami, gdy dochodzi do kłótni, awantur,
szczególnie w obecności dzieci. Dziecko przeżywa frustrację potrzeby bezpieczeństwa, gdy
rodzina się rozpada, gdy w rodzinie ma miejsce długotrwała choroba rodzica czy rodzeństwa.
Ostatnio często powtarzającym się zjawiskiem jest migracja zarobkowa jednego lub dwojga
rodziców. Jest to trudna sytuacja dla dziecka, które potrzebuje obecności obojga rodziców.
 Jakie są skutki frustracji potrzeby bezpieczeństwa?
Dziecko,
które
przeżywa
frustrację
potrzeby
bezpieczeństwa
jest
smutne,
nieszczęśliwe, nieufne, skryte, może być zbuntowane, konfliktowe, mieć problemy
w relacjach z innymi. Bezradność, złość są tak wielkie, że muszą być rozładowane i tu
najczęściej dochodzi do zachowań agresywnych dziecka. Dziecko może również przejawiać
reakcje nerwicowe, takie jak leki, zaburzenia snu, zaburzenia łaknienia, bóle głowy, brzucha i
inne.
 Jak rodzice zabezpieczają dziecku potrzebę miłości?
Rodzice powinni mieć świadomość, że miłość jest najważniejszą wartością w życiu
człowieka. Dziecko powinno słyszeć od rodziców, że jest kochane, że jest dla nich ważne.
Dziecko powinno widzieć, że jego rodzice kochają siebie, że są dla siebie serdeczni, mili,
wspierają się nawzajem. Rodzice nie powinni wstydzić się okazywania w rodzinie uczuć. Jest
to ważne, bo dziecko od rodziców przyjmuje wzorce zachowań i postaw.
 Kiedy dziecko przeżywa frustrację potrzeby miłości?
Rodzice chłodni emocjonalnie, skonfliktowani, zbytnio zajęci pracą zawodową nie
mający czasu dla siebie i dla dziecka nie zaspokajają dziecku potrzeby miłości.
 Jakie są skutki frustracji potrzeby miłości?
Psycholodzy opierając się na wynikach badań stwierdzają, że jeżeli dziecko w okresie
dzieciństwa przeżywa frustrację potrzeby miłości, to w życiu dorosłym może wystąpić u
niego rodzaj ubóstwa uczuciowego, który utrudnia, a nawet uniemożliwia w przyszłości
nawiązanie trwałych związków uczuciowych z małżonkiem i dziećmi.
Z potrzebą miłości ściśle wiąże się potrzeba kontaktu emocjonalnego.
 W czym przejawia się kontakt emocjonalny z dzieckiem?
Jest
to
współdziałanie
z
dzieckiem,
wspólne
spędzanie
czasu,
zainteresowania, jest to bycie z dzieckiem, nie obok dziecka.
 Jak dziecko reaguje na frustrację kontaktu emocjonalnego z rodzicami?
wspólne
Brak kontaktu uczuciowego, bliskości z rodzicami powoduje wyobcowanie dziecka,
zaburzeniu ulegają wzajemne relacje, brak współdziałania z dzieckiem hamuje ekspresję
dziecka. Unikanie relacji z dzieckiem, brak czasu dla dziecka, nadmierny dystans uczuciowy,
chłód emocjonalny dostarcza dziecku złych doświadczeń, które spełniają niekorzystną rolę w
procesie uspołeczniania dziecka.
Dziecko może być nieufne, skryte, może mieć zaburzone relacje z rówieśnikami, może
przejawiać tendencję do izolacji lub skłonność do konfliktów.
 Jak rodzice powinni zapewnić dziecku potrzebę akceptacji?
Akceptacja dziecka jest to przyjęcie dziecka takim, jakie ono jest, z jego cechami
wyglądu zewnętrznego, usposobieniem, możliwościami umysłowymi, z łatwością w jednych,
a ograniczeniami i trudnością osiągnięcia powodzenia w innych. Rodzice akceptujący dziecko
szczególnie kochają swoje dziecko, starają się je poznać, jego mocne i słabe strony,
zainteresowania, zdolności, problemy i zaspokoić je. Akceptując dziecko dają mu poczucie
bezpieczeństwa i zadowolenia z własnego istnienia. Rodzice akceptujący dziecko
ustosunkowują się do przejawów aktywności dziecka w sposób swobodny, a nie dyktatorski.
Przejawiają szacunek do indywidualności dziecka. Dziecko wie, czego oczekują od niego
rodzice i wie, że te oczekiwania są na miarę jego możliwości. Rodzice akceptujący dziecko są
zdolni do obiektywnej oceny dziecka.
 Jaki wpływ na kształtującą się osobowość dziecka ma zapewnienie potrzeby
akceptacji?
Dziecko akceptowane posiada adekwatną samoocenę, samoakceptację, poczucie
własnej wartości, jest ufne, otwarte, zna swoje mocne i słabe strony. Dziecko nie ma
problemu z akceptacją grupy rówieśniczej, potrafi zachować się asertywnie w sytuacji presji
ze strony grupy rówieśniczej.
 Jakie są skutki braku akceptacji dziecka przez rodziców?
Brak akceptacji prowadzi do braku samoakceptacji przez dziecko, takie dziecko ma
niskie poczucie własnej wartości, wiry we własne siły, przejawia niechęć do podejmowania
wysiłku umysłowego, dziecko bywa drażliwe, nadwrażliwe, kłótliwe lub uległe, może
przejawiać zachowania agresywne.
 Jaka jest rola rodziców w zabezpieczeniu dziecku potrzeby sukcesu i osiągnięć?
W każdej z możliwych dziedzin aktywności istnieje mniej lub bardziej sprecyzowana
„skala doskonałości”. Na tej umownej skali oceniane są rezultaty działania. W zależności od
tego jak dziecko uplasuje się na tej skali jest chwalone lub ganione. Człowieka przez całe
życie ocenia się na podstawie różnych skal doskonałości. Rodzice stale oceniają sprawność,
umiejętności, uzdolnienia dziecka. Rodzice powinni motywować dziecko do rozwoju
zainteresowań, do dobrej, rzetelnej nauki poprzez chwalenie, wyróżnianie, nagradzanie
osiągnięć dziecka.
 Jak rodzice zabezpieczają dziecku potrzebę szacunku i znaczenia?
Od rodziców dziecko uczy się poszanowania godności ludzkiej, honoru, odpowiedzialnych
zachowań, uczy się, czym jest szacunek dla drugiego człowieka. Dziecko wychowane w
szacunku, z szacunkiem odnosi się do innych. Jeżeli dziecko jest lekceważone, poniżane,
nadmiernie krytykowane, musztrowane, traci wiarę we własne siły, obniżeniu ulega zdolność
adekwatnej samooceny. Dziecko, które przeżywa frustracje potrzeby szacunku i znaczenia
może przejawiać zachowania agresywne, aroganckie, może mieć zaburzone relacje z innymi.