Miernictwo energetyczne – laboratorium Techniczna analiza spalin
Transkrypt
Miernictwo energetyczne – laboratorium Techniczna analiza spalin
Katedra Termodynamiki, Teorii Maszyn i Urządzeń Cieplnych W9/K2 Miernictwo energetyczne – laboratorium Techniczna analiza spalin Instrukcja do ćwiczenia nr 5 Opracował: dr inż. W. Wędrychowicz Wrocław, październik 2015 r. 1. Wstęp W gazach spalinowych, w zależności od rodzaju spalanego paliwa i sposobu spalania, występują przeważnie azot, dwutlenek węgla, para wodna, tlen, tlenek węgla, dwutlenek i trójtlenek siarki, a w śladowych ilościach również węglowodory, wodór, tlenki azotu i gazy szlachetne. Analiza gazów spalinowych umożliwia kontrolę procesu spalania, która sprowadza się do określenia następujących wielkości: - współczynnika nadmiaru powietrza, - straty niezupełnego spalania, - wskaźnika toksyczności gazów spalinowych. Jednym z podstawowych parametrów sterującym procesem spalania jest współczynnik nadmiaru powietrza. Jest on definiowany jako stosunek ilości powietrza doprowadzonego do urządzenia, w którym realizuje się proces spalania do ilości powietrza teoretycznie niezbędnego do utlenienia wszystkich składników palnych zawartych w paliwie. = . (1) . gdzie: Vrzecz. – jest rzeczywistą ilością powietrza Vteor. – jest teoretyczną ilością powietrza Na podstawie analizy spalin, współczynnik nadmiaru powietrza oblicza się z zależności: n= (2) w której tlen, tlenek węgla i azot są ich procentowymi udziałami objętościowymi w spalinach. W przypadku paliw gazowych zawierających tlen i azot współczynnik nadmiaru powietrza oblicza się z następującego wzoru: n= 1+ . . (3) . w którym dodatkowo ujęty jest azot zawarty w paliwie (N2 w pal.g.) oraz tlen (O2 teor.) teoretycznie potrzebny do spalenia związków palnych zawartych w paliwie a wyznaczany z zależności na podstawie składu chemicznego paliwa: O . = (H + CO) + 2CH + 3,5C H + 3C H + 2,5C H − O . (4) Właściwy współczynnik nadmiaru powietrza zapewnia optymalne warunki spalania. Zbyt wysoki współczynnik nadmiaru powietrza powoduje zwiększenie straty wylotowej gdyż zwiększona ilość ogrzewanych gazów nie biorących udziału w procesie spalania unosi ciepło do komina. Jeżeli współczynnik jest zbyt niski występuje niezupełne spalanie, wtedy nie cała energia chemiczna zawarta w paliwie zostaje wykorzystana. Przyczyną niecałkowitego spalania może być również niewłaściwe wymieszanie paliwa z utleniaczem lub zbyt krótkim czasem przebywania paliwa w przestrzeni komory spalania. Pojawienie się w spalinach tlenku węgla może być również spowodowane termiczną dysocjacją dwutlenku węgla zachodzącą w wysokich temperaturach. 2 Straty niezupełnego spalania obliczyć można z zależności: S = W równaniu tym , , wodoru, metanu; , , metanu w spalinach suchych, a ∙ ∙ ∙ . 100% (5) oznaczają wartości opałowe odpowiednio tlenku węgla, odpowiednio udziały objętościowe tlenku węgla, wodoru, . – wartość opałowa paliwa. Tab. 1. Skład chemiczny ważniejszych paliw gazowych (udziały objętościowe) Ciepło spalania Przybliżony, średni skład gazu w % obj. Rodzaj gazu Wartość opałowa kJ/Nm-3 CO2 CO O2 H2 CH4 C2H4 C2H6 C3H8 węglow. wyższe N2 gaz miejski 3,2 9,3 0,5 48,8 22 2,8 - - 0,7 7,4 18840 16957 gaz koksowniczy 2,5 5,6 0,2 52,3 24,8 1,7 - - 0,4 12,5 18850 16690 gaz wodny 4,7 39,7 - 50,8 0,8 - - - - 4,0 11875 10770 gaz ziemny 0,5 - 0,4 - 91,6 - 0,8 0,9 0,6 5,2 38720 34830 gaz generatorowy 4,7 28 - 11,5 0,4 - - - - 55,4 5170 4920 gaz wielkopiecowy 7,5 29 - 2,5 - - - - - 61,0 4020 3940 Do głównych zanieczyszczeń środowiska naturalnego należą: dwutlenek węgla, tlenek węgla oraz tlenki siarki i azotu. Dwutlenek węgla nie jest gazem toksycznym a jego stężenie nie jest normowane żadnymi przepisami, a informacja o jego zawartości stanowi jedynie informację o ogólnym zanieczyszczeniu powietrza. Tlenek węgla może towarzyszyć wszystkim procesom spalania w których spalane jest paliwo zawierające węgiel i jest gazem silnie toksycznym. W wyniku spalania paliw zawierających siarkę powstają dwutlenki i trójtlenki siarki które są związkami silnie toksycznymi. Toksyczność gazów spalinowych określa się za pomocą wskaźnika toksyczności wg. wzoru: K=∑ . (6) w którym m - oznacza liczbę substancji toksycznych w spalinach, Ci – stężenie i-tej substancji, Ci dop. – obowiązująca maksymalna wartość stężenia dopuszczalnego i-tej substancji w powietrzu jednorazowo w ciągu 20 min. W tabeli przytoczono maksymalne wartości stężenia dopuszczalnego substancji toksycznych pochodzących od spalin a występujących w powietrzu jednorazowo w ciągu 20 min. substancja CO SO2 NOx 1 Ci dop. ppm1 2,4 0,188 0,07858 ppm (part per milion) = 0,0001% obj. 3 Wskaźnik toksyczności gazów spalinowych informuje, ile razy należy rozcieńczyć spaliny powietrzem, ażeby nie zostały przekroczone dopuszczalne stężenia gazów toksycznych w powietrzu atmosferycznym. Wartości CO2 max paliw Paliwo [CO2]max Węgiel kamienny 18,4 Gaz ziemny 11,7 Benzyna 15,0 Olej opałowy 16,1 Drewno 20,1 Wartość opałowa paliw Paliwo Qi MJ/m3 CO 12,48 H2 10,62 CH4 35,37 Wzory uproszczone obliczenia współczynnika nadmiaru powietrza: n= (7) n= (8) n= (9) Sprawozdanie: Wykonać obliczenia współczynnika nadmiaru powietrza wg. wzorów (2, 3, 7, 8, 9). Obliczyć stratę niezupełnego spalania (wz. 5). Obliczyć wskaźnik toksyczności spalin (wz. 6). 4