instytut matki i dziecka kaplica św. rodziny

Transkrypt

instytut matki i dziecka kaplica św. rodziny
Uzupełnij: 1. «Ja … przykazania Ojca mego i trwam w
Jego miłości >> 2. «Jeśli będziecie zachowywać moje …,
będziecie trwać w miłości mojej>> 3. «Jeśli Mnie kto
miłuje, będzie zachowywał moją …>> 4. <<…w miłości
mojej>> 5. <<Wy … przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to,
co wam przykazuję>> 6. «To jest moje przykazanie,
abyście się … miłowali>> 7. <<Przeznaczyłem was na to,
abyście szli i owoc …>> 8. <<Nikt nie ma większej
miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za …
swoich>> 9. <<Już was nie nazywam sługami, bo sługa
nie wie, co czyni pan jego>> 10. <<… wam wszystko, co
usłyszałem od Ojca mego>> 11. <<Jak Mnie … Ojciec,
tak i Ja was umiłowałem>> 12. <<aby wszystko dał wam
Ojciec, o cokolwiek Go … w imię moje>> 13. << Nie …
Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem>> 14.<< To wam
powiedziałem, aby … moja w was była i aby radość
wasza była pełna>>.
x
1
Z
H
W
Ł
M x
2
P
Y
Z
N
A x
x
x
x
x
x
x
3
N A
Ę x
x
4
W
T
W
J
E x
x
x
5
J
S
E
C
E x
x
x
6
W
J
M
E x
x
x
7
P
N
S
I
x
8
P
Y
A
I
Ł x
x
x
x
x
9
N
Z
M x
x
x
10
O
N
J
I
M
x
x
x
11
U
Ł
W
Ł x
x
x
12
P
P
O
C
E
x
x
x
x
x
13
W
Ś
E x
x
x
x
x
x
x
14
R
D
Ć
Jan Paweł II - Jezus
rozpoczął
swoją
posługę
i zakładanie Kościoła w wieku mniej więcej trzydziestu
lat. Aby powołać do życia Kościół, wybrał przynajmniej
w części – osoby młode. Przy ich współpracy chciał
zapoczątkować nową epokę i dać decydujący impuls
historii zbawienia. Wybrał ich i uformował w duchu –
powiedzielibyśmy młodzieńczym, głosząc zasadę, że
„nikt młodego wina nie wlewa do starych bukłaków”
… (31.VIII.1994 - audiencja generalna) Benedykt XVI –
Nie obawiajcie się Chrystusa! On niczego nie zabiera, a
daje wszystko. Kto oddaje się Jemu, otrzymuje stokroć
więcej …- Tak! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi
Chrystusowi, a znajdziecie prawdziwe życie". [Msza św.
inaug. pontyfikat 265 następcy św. Piotra]
Stefan Kardynał Wyszyński – Kościół przez
chrzest potęgował przyrodzoną więź Narodu,
wszystkie właściwości duchowe… bogactwa duszy
polskiej, jej dziejowe przeżycia, zdobywcze myśli, woli
i serc. Wszystko to ubogacał więzami nadprzyrodzonymi.
Wiedzę umacniał i jednoczył z wiarą; wolę potęgował w
świętą, dobrą wolę; miłości doprawiał skrzydła, aby w
imię Boże jednoczyła nas ze wszystkimi naszymi braćmi,
iżbyśmy miłując Boga miłowali bliźniego jako samego
siebie. [Wołanie o nowych ludzi Warszawa 1996, s.40]
Tylko ten, kto trwa w miłości Boga jest spokojny… Miłość
na pewno jest odwzajemniona, bo Bóg kocha każdego z
nas. Trwanie w takiej miłości jest radością Chrystusa.
Żeby wytrwać trzeba nieustannie starać się wypełniać to,
czego Bóg od nas chce. Nie wystarczy jednak etyka
obowiązku. Potrzebna jest postawa dziecka, które czyni
wszystko z miłości do Ojca.
[x Jan Twardowski];
Czy można Boga kochać rano, w południe,
wieczorem i nawet przez sen? – Odpowiem
przykładami z Ewangelii: – Przychodzi poranek. …to
Bóg nas budzi, otwiera nam oczy i wydaje polecenie, jak
Jezus paralitykowi: „Wstań i chodź”. Nie możemy
ociągać się, usprawiedliwiać, choćby była okropna
pogoda …i pies wył za oknem… Jeśli tak przyjmujemy
od Boga poranek, wtedy na dzień dobry mówimy Mu, że
Go kochamy. Przychodzi południe. Niech nam się
przypomni polecenie Jezusa w Kanie: „Napełnijcie
stągwie wodą”. Jest to obraz nieznośnego trudu, jak
trud ciągłego sprzątania, zmywania … gotowania,
uczenia, pracy … wszystkiego, co wydaje się trudne i
beznadziejne. Jeżeli przyjmujemy wszystko ze
świadomością, że Bóg tego od nas oczekuje, wtedy i w
południe mówimy Mu, że Go kochamy. A Bóg, który
zmienił wodę w wino, naszemu trudowi, pozornie
bezsensownemu, nada sens. Przychodzi wieczór.
Polecenie Jezusa: „Czuwajcie i módlcie się”. W
czuwaniu kryje się ostrożność (żebym nie przegapił
czegoś ważnego) i nadzieja – Bóg nawet o zmierzch u
mojego życia może się mną posłużyć … Przychodzi noc.
Pan Jezus powiedział: „ Nie bój się o jutro, bo każdy
dzień sam się o siebie troszczy. Nie bój się, ale wierz”.
Jeżeli z wiarą przyjmujemy te słowa, to kochamy Boga
nawet przez sen. [x Jan Twardowski];
MOJE
POSTANOWIENIE: Pomodlę się o umocnienie daru
przyjaźni w moim sercu, do której zaprasza mnie Pan…
Kapelan IMi Dz- x. Proboszcz A. Wójtowicz - 22 632 38 00
e-mail : [email protected] http://www.stanislaw-bm.pl/
Parafia Św. Stanisława BM-01-244 Warszawa; ul.Bema73/75
[gazetka do użytku wewnętrznego Instytutu]
INSTYTUT MATKI I DZIECKA
.
ul. Kasprzaka 17
KAPLICA ŚW. RODZINY
(OBOK IZBY PRZYJĘĆ)
Spowiedź pół godziny
przed i po Mszy Św.
oraz na prośbę.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy. (J 14,23)
J 15,9-17
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jak Mnie umiłował
Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości
mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania,
będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem
przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam
powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość
wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się
wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie
ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje
za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi,
jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie
nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego,
ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem
wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście
Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was
na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał
- aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go
poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się
wzajemnie miłowali.
Po raz kolejny słyszymy dziś najważniejsze wezwanie
Ewangelii, abyśmy się wzajemnie miłowali. To po tym
wszyscy poznają, że jesteśmy uczniami Chrystusa. W
tym świetle staje się zrozumiałe, dlaczego Chrystus
nigdy nie posyłał uczniów pojedynczo, dlaczego tak
ważna w głoszeniu słowa Bożego jest wspólnota. Nie
możemy również oczekiwać owoców głoszenia
Ewangelii, jeśli nie ma w nas miłości wobec tych, do
których idziemy. Bóg jest miłością, przez miłość Go
poznajemy i przez miłość przekazujemy Go innym.
[O. Marek Rojszyk OP, „Oremus”, IV-V. 2006, s. 143]
Tegoroczne hasło "Kościół naszym domem" stanowi
zachętę, by dostrzec wspólnotę, by działać dla jej dobra
oraz by dostrzec struktury, które przez tysiąclecia były
tworzone w Kościele i umieć je docenić. - To nie
przypadek, że w "Wyznaniu Wiary", odmawianym co
niedzielę podczas Mszy Świętej wypowiadamy słowa:
"...wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski
Kościół". Św. Bazyli mówił: "We wszystkim należy
stawiać wspólnotę ponad samotność. We wspólnocie
człowiek mniej krąży wokół samego siebie, a bardziej
kieruje wzrok ku swojemu bliźniemu. Nie dąży w niej
tylko do spełniania własnych pragnień, lecz do spełniania
życzeń innych ludzi. Ujawnia mu się głębszy sens życia i
zostaje obdarowany większą radością. We wspólnocie
łatwiej spotkać Boga." [z: ks. dr Roman Słupek SDS,
http://www.katolik.pl/kosciol-naszym-domem].
MODLITWA WIERNYCH
1. Módlmy się za Ojca Świętego Benedykta XVI
i pasterzy Kościoła, aby z radością głosili światu Twoją
naukę – CIEBIE …
2. Módlmy się za chrześcijan, o dar miłowania…
3. Módlmy się za dzieci z naszego Instytutu, ich
rodziców, lekarzy i pracowników, aby trwali w miłości
Bożej - CIEBIE …
4. Módlmy się za nas, zgromadzonych na Eucharystii,
abyśmy pełnili wolę Bożą – CIEBIE …
Kontempluj Ewangelię według Lectio Divina;
I – Lectio - Przeczytaj w skupieniu, kilka razy święty
tekst Ewangelii, jak gdyby dyktował Go dla ciebie
Duch Święty.
II - Meditatio –.Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst.
Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?" - Jezus
przypomina uczniom, że dzieli się z nimi miłością, którą
obdarza Go Ojciec… zachęca, aby trwać w tej miłości…
Świadomość tego, że Jezus ich kocha, powinna
napełniać ich ogromną radością, taką, która wypełnia
serce Jezusa, którego kocha Ojciec. Jezus ofiarowuje też
uczniom dar swojej przyjaźni, podnosząc ją z poziomu
Pan sługa, na poziom Przyjaciel. - Czy ja codziennie
otwieram swoje serce i życie na miłość Pana Jezusa?
Czy zdaję sobie sprawę, że bez tej miłości niewiele w
życiu osiągnę? Czy kocham Pana Jezusa nie tylko w
teorii, ale i w praktyce? Czy mam świadomość, że
kochać Jezusa w praktyce, to zachowywać Jego
przykazania, to być w przyjaźni z Nim? Czy cenię sobie
przyjaźń Pana Jezusa, o nią zabiegam i się troszczę?
Czy uświadamiam sobie, że być w przyjaźni z Jezusem,
nie znaczy przestać być Jego sługą? A może często
jestem w stanie nieprzyjaźni z Jezusem, zamiast służyć,
walczę z Nim, zamiast być z Nim, jestem przeciw
Niemu? - Pan Jezus uświadamia swoim uczniom, że to
On ich wybrał. Wybrał ich nie po to, aby stanowili grupę
wzajemnej adoracji, aby im było miło i przyjemnie. On ich
wybrał i przeznaczył, aby szli i przynosili owoc, aby szli z
Dobrą Nowiną, budząc w sercach słuchaczy owoc
wiary… - Czy zdaję sobie sprawę, że od chwili chrztu i
mnie wybrał Pan? Czy jestem wdzięczny za ten Boży
wybór, czy może ciągle nań narzekam, z tym wyborem
się nie zgadzam? Czy zdaję sobie sprawę, że Pan mnie
wybrał, abym był nie tylko Jego uczniem, ale abym był
aktywnym uczniem i chrześcijaninem, abym idąc przez
życie głosił Ewangelię, żył Ewangelią, innych do niej
przekonywał? Czy moje życie rodzi ewangeliczne owoce,
„smaczne”, piękne i trwałe? Czy to owocowanie dokonuje
się w atmosferze i przestrzeni wzajemnej miłości?
III. Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed
Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi
w tobie słowo. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem uczynił
cuda.... (Ps 98,1) IV – Contemplatio: Trwaj przed
Bogiem ... To czas bezsłownego ukojenia w Bogu.
Powtarzaj w różnych porach dnia: Pan okazał swoje
zbawienie, swoją sprawiedliwość [opr.: Ks. Ryszard
Stankiewicz SDS, www.Katolik]
Pierwsze objawienie Matki Najświętszej
dokonało się 13 maja 1917 r. „Przyszłam
upomnieć ludzkość, aby zmieniała życie i
nie zasmucała Boga ciężkimi grzechami.
Niech
ludzie
codziennie
odmawiają
Różaniec i pokutują za grzechy". Chociaż
objawienia Matki Bożej z Fatimy, jak wszystkie
objawienia prywatne, nie należą do depozytu wiary, są
przez wielu wierzących otaczanych szczególnym
szacunkiem. Zostały one uznane przez Kościół za
zgodne z Objawieniem dokonanym przez Chrystusa. Ojciec Święty Jan Paweł II wielokrotnie podkreślał, że
właśnie opiece Matki Bożej z Fatimy zawdzięcza
uratowanie podczas zamachu dokonanego na jego życie
właśnie 13 maja 1981 r. na Placu Świętego Piotra w
Rzymie. Dziś mija kolejna rocznica tego wydarzenia.
[http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/05-13a.php3]
KALENDARIUM:
14 V – pn. - Święto św. Macieja Apostoła
16 V – śr. - Święto św. Andrzeja Boboli, kapłana i męcz.
18 V – pt. - Wsp. św. Atanazego, b-pa i doktora Kościoła
Św. Maciej - jeden z pierwszych uczniów Jezusa.
Wybrany został przez Apostołów do ich grona na miejsce
Judasza, po jego zdradzie. Maciejowi udzielono święceń
biskupich i władzy apostolskiej przez nałożenie rąk.
Św. Andrzej Bobola - SJ herbu Leliwa (.XI.159116.V.1657) – polski duchowny katolicki, jezuita,
misjonarz, kaznodzieja, męczennik, święty Kościoła
katolickiego, autor tekstu ślubów lwowskich króla Jana
Kazimierza. Jeden z patronów Polski.
Św. Atanazy - (ok. 295-2.V.373) – pisarz wczesno
chrześcijański, teolog-apologeta, kaznodzieja- święty
Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Święty Andrzeju Bobolo, który tak umiłowałeś Pana
Jezusa Chrystusa, że cały się poświęciłeś na jego
służbę, wieńcząc apostolskie życie męczeńską śmiercią!
Prosimy Cię wspieraj nas swoim wstawiennictwem przez
całe życie, byśmy jak Ty wzrastali i wytrwali wiernie w
zjednoczeniu z Sercem Jezusa i pod opieką Jego Matki
Niepokalanej. Amen