Zasady upadki

h
c
k
d
a
p
u
w
a
i
n
a
w
o
p
ę
t
s
o
p
y
d
a
s
a
Z
a
n
i
z
d
o
R
a
k
s
ń
a
j
i
c
ś
e
z
r
h
C
a
j
s
i
M
Postępowanie w przypadku upadku lidera propozycje działań.
1.
Postępowanie Administracyjno – prawne
•
Obowiązujące prawo – dopełnienie wszystkich wymaganych prawem zgłoszeń: akty przemocy,
wykorzystana, naruszenie prawa itp.
•
Prawo wewnętrzne – zawieszenie sprawowania funkcji, do wyjaśnienia lub rezygnacja. *
•
Postępowanie administracyjne (pod nadzorem powołanego i przygotowanego do takiej pracy zespołu
odpowiedniego w zależności od szczebla**)
• Ocena sytuacji
• Rozmowy i konfrontacja
• Opracowanie programu rehabilitacji
• Okresowa ocena rezultatów procesu odnowy.
•
Ochrona i opieka nad poszkodowanymi i ofiarami jeśli takie są.
*Postępowanie wymaga opracowanie standardów administracyjnych np. okres zawieszenia, kontroli, oceny postępów
procesu rehabilitacji. Standardów dotyczących konsekwencji, kontroli i nadzoru mentorskiego oraz odpowiedzialności
przed grupą.
**Odpowiednie zespoły nadzorujące to w zależności od szczebla pastor +przedstawiciel z rady starszych + powołane
osoby. Na szczeblu okręgów: Prezbiter okręgowy lub osoba przez niego wyznaczona + powołane osoby. Na szczeblu
centralnym: Prezbiter naczelny + osoba z NRK + osoby powołane.
Na każdym szczeblu członkowie zespołów powinny mieć podstawową wiedzę z zakresu podstaw poradnictwa,
duszpasterstwa, prawa, podstaw terapii rodzin, uzależnień itd.
h
c
k
d
a
p
u
w
a
i
n
a
w
o
p
ę
t
s
o
p
y
d
a
s
a
Z
a
n
i
z
d
o
R
a
k
s
ń
a
j
i
c
ś
e
z
r
h
C
a
j
s
i
M
2.
Rola społeczności
•
na poziomie lokalnym powinny działać zespoły mentorsko-duszpasterskie w skład nich wchodzi
Pastor i liderzy - odpowiednie szkolenie.
• W przypadku zaistnienia sytuacji
• Rozeznanie jeśli zarzuty są fałszywe rozeznanie sytuacji, postępowanie wyjaśniające i
pojednawcze
• jeśli zarzuty się potwierdzają modlitwa i podjęcie działań:
1.
Rozmowa
2.
Konfrontacja
3.
Diagnoza
4.
Terapia
• Gdy nie ma chęci współpracy:
1.
zastosowanie środków administracyjnych i ew, prawnych - nałożenie sankcji
Poinformowanie społeczności
2.
Społeczność powinna być przygotowana na takie sytuacje - szkolenia itp.
•
Na poziomie okręgu OKD pełna i rzeczowa informacja
•
Społeczność zaangażowana w modlitwę, mądrą pomoc, wyznaczone osoby obejmują pomocą,
wsparciem, mentoringiem, utworzeniem grupy odpowiedzialności.
•
Jednakowe zasady postępowania w stosunku do osób, które doznały upadku
h
c
k
d
a
p
u
w
a
i
n
a
w
o
p
ę
t
s
o
p
y
d
a
s
a
Z
a
n
i
z
d
o
R
a
k
s
ń
a
j
i
c
ś
e
z
r
h
C
a
j
s
i
M
3.. Duszpasterstwo
Najważniejsze jest uświadomienie sobie samemu i każdemu członkowi zboru – że upadek dotyczy WSZYSTKICH. Każdy
pastor, lider, bracia starsi, członkowie jakiejkolwiek służby i „zwykli” członkowie zboru są narażeni na ataki złego, a co za
tym idzie i na upadek:
•
W procesie duszpasterstwa objęcie opieką ofiar : modlitwa, towarzyszenie w bólu, stracie itp. Terapia jak
jest potrzebna, praktyczna pomoc.
•
Objęcie opieką osoby, która upadła w przypadku chęci współpracy ustalenie strategii i programu.
•
Zawarcie kontraktu : określenie czasu trwania form terapii. Ustalenie kontroli postępów, powołanie
grupy odpowiedzialności, W określonych przypadkach dodatkowo terapia specjalistyczna, terapia
uzależnień, rodzinna, radzenia sobie z agresją itp.
•
W celu objęcia opieką duszpasterską powołanie i przeszkolenie osób zaangażowanych oraz nawiązanie
współpracy ze specjalistami.
•
Konieczne stworzenie „grup odpowiedzialności” – tj. członków zboru będących obserwatorami życia
innych osób. Struktura ta powinna mieć formę siatki, tj. nie ma grupy, która nie byłaby obserwowana
przez inną.
•
Forma „siatki odpowiedzialności” powinna roztaczać się na cały zbór, a każda grupa powinna mieć
równorzędne prawa do wyrażenia swojej opinii, bez obawy o represje ze strony np. przywództwa zboru
w przypadku, gdy dostrzeżony zostanie problem na jakimś szczeblu uruchamiany jest proces opieki
duszpasterskiej.
•
Objęcie opieką duszpasterską (zróżnicowane ze względu na zakres odpowiedzialności)
• Pastor -prezbiter okręgu - biskup
• Liderzy - starsi – pastor i/ lub osoby powołane
h
c
k
d
a
p
u
w
a
i
n
a
w
o
p
ę
t
s
o
p
y
d
a
s
a
Z
a
n
i
z
d
o
R
a
k
s
ń
a
j
i
c
ś
e
z
r
h
C
a
j
s
i
M
Gdy problem dotyczy:
„szeregowego” członka zboru – jak najmniejsza możliwa grupa (pastor, starsi, grupa domowa) – im większa
eskalacja, tym większy opór. pastora, lidera – konieczna, ale minimalna informacja na forum zboru, określenie
ram czasowych „działań naprawczych”, wybranie osób/osoby zarządzającej procesem, mającej autorytet –
przede wszystkim u osoby z problemem. Konieczne jest stworzenie mechanizmów opieki duszpasterskiej nad
najwyższymi poziomami hierarchii („pastorska grupa odpowiedzialności”?)
4.
Profilaktyka
•
Na każdym poziomie uświadomienie realności i wagi problemu. Na każdym poziomie uświadomienie
zagrożeń, mechanizmów ich powstawania oraz strategii zapobiegania i odnowy.
•
Konieczna akcja ogólnokrajowa – program musi dotrzeć do każdego zboru. Bezwzględnie trzeba
uświadomić wszystkim zborom, że nie ma bezpiecznych miejsc, że upadek drążyć może każdą
społeczność.
•
Cykl nauczania i dni modlitwy – zasięg ogólnokrajowy, dekret biskupa/synodu.
•
Stworzenie konkretnej, zawierającej pytania o sferę upadku, anonimowej ankiety do dystrybuowania w
każdym zborze na nabożeństwach podczas dni modlitwy i nauczań – z prośbą o szczere, anonimowe
wypełnienie. Weryfikacja na poziomie zboru, jakie problemy się pojawiają, jaka kwestia dotyczy
największej liczby osób – pod tym kątem ułożenie wykładów na dany temat.
•
Cykl szkoleń i nauczań mających na celu po pierwsze wyłonienie i przygotowanie osób do prac w
zespołach duszpasterskich.
•
Na szczeblu społeczności cykl nauczań o podstawach funkcjonowania małżeństwa, rodziny,
gospodarowania czasem, finansami, podstaw komunikacji, rozwiązywania konfliktów . Radzenia sobie ze
stresem, świadomego przywództwa.
Do pracy można wykorzystać funkcjonujące programy jak np. Świadome członkostwo, świadome przywództwo cykle
spotkań “Małżeństwo Związek na Całe Życie” “Rodzicielstwo Dające Życie” itp. warsztatów – materiały do zdobycia,
przetłumaczenia i uaktualnienia np. do polskich realiów na stronie Open Life Church
Na szczeblu okręgów powołanie osób do pracy w ramach zespołów nauczających spotkania, seminaria itp.. Jak też i
wyłonienie przygotowanej kadry specjalistów do przyszłej pracy i opieki duszpasterskiej
Wprowadzenie zasad mentoringu na szczeblu lokalnym i okręgowym. Konieczne udostępnienie szkoleń/materiałów/
zasobów pokazujących czym jest, a czym nie jest mentoring.
h
c
k
d
a
p
u
w
a
i
n
a
w
o
p
ę
t
s
o
p
y
d
a
s
a
Z
a
n
i
z
d
o
R
a
k
s
ń
a
j
i
c
ś
e
z
r
h
C
a
j
s
i
M
Wprowadzenie w czyn zasady:
•
Miej mentora i bądź czyimś mentorem.
•
Zbory (najważniejsze aby podkreślić, iż to wszystko ma być ku pogłębieniu relacji z Bogiem):
•
cykl świadome członkostwo – moje prawa i obowiązki, moja odpowiedzialność za zbór i wszystkich jego
członków
•
grupy domowe:
• cel to dyskusja, omówienie praktycznego zastosowania Bożych Prawd przekazanych na
tygodniowym kazaniu.
• Szkolenie liderów zachęcenie do zaangażowania się w służbę przez otwarte podejście grup
domowych do nowych członków (nie zamykanie się w bezpiecznej bańce bliskich znajomych).
• Opieka nad liderami służb, jako osób narażonych na zagrożenia.
• Aktywizacja i delegowanie.
Otoczenie liderów, pastorów i diakonów opieką mentorską - stworzenie grup odpowiedzialności i nawiązanie relacji.
Zasady zostały opracowane podczas sesji warsztatowych w trakcie dorocznego spotkania Misji chrześcijańska
Rodzina w Warszawie w maju 2014.
W spotkaniu uczestniczył Biskup Kościoła Zielonoświątkowego Marek Kamiński