Krzyż uczy nas człowieczeństwa

ks. Piotr Halczuk
SCENARIUSZ LEKCJI
Krzyż uczy nas człowieczeństwa
(konspekt katechezy dla klas: 1-3 szkoły gimnazjalnej
oraz ponadgimnazjalnej)
Cele ogólne:
1.Cel dydaktyczny - uczeń wie:
- że poprzez krzyż Jezus Chrystus uczy nas człowieczeństwa,
- że wspólnota Kościoła nieustannie towarzyszy Panu Jezusowi, czego wyrazem
jest trwanie przy krzyżu,
- krzyż jest znakiem wiary, wokół którego wierni gromadzą się na modlitwie;
- że krzyż Światowych Dni Młodzieży jest „przewodnikiem dla młodych po
drogach życia”.
2. Cel wychowawczy - uczeń pragnie:
- kształtować swoją hierarchię wartości na podstawie krzyża Chrystusa,
- w ciągu dnia wygospodarować trochę czasu na wyciszenie i spojrzenie na
krzyż.
Cele szczegółowe (operacyjne) - uczeń potrafi:
- wyjaśnić znaczenie fragmentu Ewangelii: Mt 21,1-10; Mk 11,1-11; Łk 19,2940,
- ukazać, co łączy terminy: krzyż i człowieczeństwo,
- ukazać, czym jest chrześcijański entuzjazm.
Metody i formy pracy:
- pogadanka
- burza mózgów
- rozmowa kierowana
- mini wykład
- praca w grupach: z tekstem, rozmowa,
- praca indywidualna.
Środki dydaktyczne:
Fragment Ewangelii do wyboru: Mt 21,1-10; Mk 11,1-11; Łk 19,29-40; kartki
z pytaniami; zdjęcie/obraz z uroczystego wjazdu Jezusa do Jerozolimy; zdjęcie
młodzieży zgromadzonej przy krzyżu Światowych Dni Młodzieży; rzutnik
multimedialny; zeszyt ucznia.
Przebieg lekcji
Faza przygotowawcza (ok. 10 min.)
 Modlitwa – fragment Wyznania wiary: ...wierzę w jednego Pana Jezusa
Chrystusa...
 Przywitanie uczniów
 Sprawdzenie obecności
 Wprowadzenie oraz podanie tematu lekcji
Burza mózgów – uczniowie zapisują na tablicy skojarzenia z słowami:
 krzyż
 człowieczeństwo
W pogadance, istotne jest ukazanie wspólnych skojarzeń związanych z krzyżem
i człowieczeństwem, np. miłość, cierpienie, oddanie, zaufanie...
Faza realizacyjna (ok. 10 min.)
1. Odczytanie fragmentu Ewangelii o wjeździe Jezusa do Jerozolimy (do
wyboru: Mt 21,1-10; Mk 11,1-11; Łk 19,29-40) – jeśli jest możliwe,
należy zaprezentować zdjęcie/obraz z uroczystego wjazdu Jezusa do
Jerozolimy.
2. Pogadanka – co się wydarzyło, gdy Pan Jezus wjeżdżał do Jerozolimy?
Jak zachowywali się ludzie?...
3. Istotne jest zwrócenie uwagi uczniów na następujące elementy:
 Jezus szedł otoczony rzeszą pielgrzymów: starszych i młodych;
 towarzyszący Jezusowi napełnieni byli entuzjazmem;
 w tym entuzjazmie pielgrzymów, zdążających do Jerozolimy,
istotny udział mieli młodzi: dzieci i młodzież;
Warto nawiązać do współczesnej wspólnoty Kościoła:
 gromadzimy się przy Jezusie jako pielgrzymi,
 otaczamy Go naszym entuzjazmem, czasem mniejszym, czasem
większym, w zależności od naszego samopoczucia,
 istotny udział w dzisiejszym entuzjazmie Kościoła mają dzieci
i młodzież – przyszłość Kościoła
Dobrze odnieść to do sceny młodych zgromadzonych przy krzyżu ŚDM –
jeśli jest możliwe, należy wyświetlić zdjęcie przedstawiające młodzież
zgromadzoną przed krzyżem ŚDM:
 młodzi gromadzą się przy krzyżu jako pielgrzymi,
 otaczają go z entuzjazmem (śpiew, taniec, cisza...),
 młodością/przyszłością Kościoła jest młodzież.
Pogłębienie materiału (ok. 20 min.)
4. Praca w (7) grupach:
 Czym jest entuzjazm? - wyjaśnić własnymi słowami. Co jest
gwarancją entuzjazmu?
 Czym jest młodość? – wyjaśnić własnymi słowami. Czy można być
wiecznie młodym?
 Czym jest służba? – wyjaśnij własnymi słowami.
 Z czym/kim jest związany entuzjazm ogarniający wierzących?
Jest to entuzjazm dla Osoby: Jezus Chrystus nie przestaje być
Ideałem, najdoskonalszym Wzorem człowieczeństwa. Młodzi patrzą
w Jego kierunku, ponieważ młodość oznacza szczególne
„zapotrzebowanie” na wzór człowieczeństwa: na człowieczeństwo
pełne, proste i przejrzyste, na człowieczeństwo „wzorcze”.
„Zapotrzebowanie” na takie człowieczeństwo jest szczególnie
mocne u ludzi młodych, ponieważ im najbardziej narzuca się
pytanie: jaki ma być człowiek? Jakim człowiekiem warto być? Kim
mam być ja sam, aby wypełnić właściwą treścią to
człowieczeństwo, które jest mi dane? (Jan Paweł II, Jubileusz
młodzieży, 15 kwietnia 1984 r.).
 Dlaczego mamy uczyć się człowieczeństwa-bycia człowiekiem od
Jezusa?
Warto być człowiekiem, ponieważ On był człowiekiem, On
przyszedł na świat, by ukazać, jak żyć w prawdzie; ukazał
prawdziwą miłość, tzn. jak być całkowicie „dla drugich”. Jezus
wypełnił człowieczeństwo prostą, przejrzystą i niepodważalną
treścią. On wciąż daje odpowiedź na pytania, które nurtują
współczesnego człowieka, zwłaszcza młodego (por. Jan Paweł II,
Jubileusz młodzieży, 15 kwietnia 1984 r.).
 Po co Chrystus nas odkupił poprzez krzyż?
On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na
równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać
sługi, stawszy się podobnym do ludzi (Flp 2,6-7).
Trwać w entuzjazmie Chrystusa to przezwyciężać grzech u samych
jego korzeni. A korzeniem grzechu jest chęć postawienia siebie „na
równi z Bogiem”. Kiedy to odkryje każdy z nas, wtedy ujrzymy,
jaka wielkość człowieka kryje się w postawie służby życiu zaprogramowanym jako służba (Jan Paweł II, Jubileusz
młodzieży, 15 kwietnia 1984 r.).
Jakie niebezpieczeństwa stwarza egoizm?
 Czym jest służba względem drugiego człowieka?
Syn Boży: służy. Służy wszelkiemu dobru człowieka. A nade
wszystko służy jego dobru ostatecznemu: dobru zbawienia. Tak
więc: (Jezus) „stawszy się podobnym do ludzi” – jest owym
„człowiekiem dla drugich”. Ale ten „człowiek dla drugich” –
człowiek, który służy – jest Bogiem. Jest Synem Bożym. Służba
stanowi nie tylko o szlachetnym wymiarze człowieczeństwa. Służba
ma w sobie wymiar Boży. Nosi na sobie znamię Syna Bożego. (...) w
Ewangelię zbawienia świata jest wpisany Chrystus, który „przyjął
postać sługi”. I w tę samą Ewangelię, w tę samą dobrą nowinę,
wpisuje się każdy człowiek, gdy od Chrystusa przejmuje postawę i
gotowość służenia. Gdy staje się – na miarę swoich możliwości i
zadań – również „człowiekiem dla drugich”: człowiekiem, który
służy (Jan Paweł II, Jubileusz młodzieży, 15 kwietnia 1984 r.).
5. Podsumowanie – prezentacja pracy w grupach w formie rozmowy
kierowanej – należy ukazać, że krzyż Jezusa Chrystusa uczy nas
prawdziwego człowieczeństwa, czyli bycia dla drugich, in. służenia
bliźnim. Efektem tego zaangażowania oraz łączności osobistej
z
Chrystusem
jest
„promieniowanie”
Bożym/Chrystusowym
entuzjazmem.
Podsumowanie treści
 Odczytanie fragmentu z wypowiedzi
skierowanego do młodych w 1984 roku:
św.
Jana
Pawła
II
Młodzi Przyjaciele!
Nauczcie się od Chrystusa-Odkupiciela przezwyciężać grzech,
przezwyciężać egoizm oraz ukrytą w nim pożądliwość oczu, ciała
i pychę żywota. Ukrytą w nim postawę: „nie będę służył”.
(...) jesteśmy w Jezusie Chrystusie wezwani do zbawienia – czyli do
życia w łasce Boga – czyli do przezwyciężenia zła w miłości
i prawdzie – czyli do prawdziwej wolności synów (i córek) Bożych –
i jesteśmy w Jezusie Chrystusie wezwani do chwały. Taka jest Boża
prawda o człowieku (...).
Czego więc oczekuje od nas Chrystus? Oczekuje, że w ten „Boży
Projekt” będziemy starali się wniknąć naszym własnym projektem
życia, naszym własnym rozwiązaniem sensu człowieczeństwa.
 W indywidualnej pracy każdy uczeń winien w swoim zeszycie
stworzyć „własny projekt życia”, odnosząc każdy jego punkt do
pytania: Co myśli o tym Jezus? Czy jest to zgodne z Jego nauką,
czy też nie?
Prawdopodobnie uczniowie nie zdążą wykonać pracy na lekcji.
Należy ją dokończyć w domu.
Propozycja zapisu do zeszytu
Kiedy młodzi ludzie spoglądają na krzyż, zwłaszcza krzyż ŚDM, winni pamiętać,
że są wezwani do tego, by:
- trwać na modlitwie, która składa się nie tylko z wypowiadanych słów, ale także
z przebywania w ciszy,
- kształtować swoje człowieczeństwo według słowa i czynów Chrystusa,
- służyć (pomagać) bliźnim (rodzicom, rodzeństwu..., napotkanym ludziom),
- prosić o Chrystusowy entuzjazm, by nim żyć.
Modlitwa na zakończenie lekcji
Modlitwa za ludzi młodych – przyszłość Kościoła:
Byśmy byli wierni krzyżowi Jezusa Chrystusa – Ciebie prosimy...
Byśmy tak dysponowali naszym czasem, aby każdego dnia była modlitwa
osobista – Ciebie prosimy...
Byśmy kształtowali nasze człowieczeństwo na wzór
przepełnionego miłością człowieka – Ciebie prosimy...
Chrystusowego,
Byśmy pozwalali się prowadzić Chrystusowemu entuzjazmowi – Ciebie
prosimy...
Módlmy się: Prosimy Ciebie, Boże Ojcze, abyśmy uważnie Ciebie słuchali,
abyśmy zmieniali się na lepsze, abyśmy stawali się Twoimi świadkami. Przez
Chrystusa Pana naszego. Amen.