Wycieczka Ojcowski Park Narodowy

Wycieczka 5 - Ojcowski Park Narodowy
Kościół p.w. Wniebowzięcia NMP i bł. Salomei stojący dziś na Długiej Skale, zwanej
"Kamieniem" został wybudowany w latach 1677-91 w stylu barokowym przez x. Sebastiana
Piskorskiego w związku z toczącym się procesem beatyfikacyjnym Salomei (1211-68) przełożonej klasztoru. Ołtarz główny, przeniesiony tu z innego kościoła, wykonany jest
z marmuru, sklepienie kolebkowe w stiuku. Do zachodniej ściany kościoła przylega "Grota
Ogrodu Getsemańskiego". Przed kościołem stoi wybudowany w XVII w. dom prebendarza
oraz kolumna z zegarem cieniowym i posągiem św. Klary. Całość zespołu otoczona jest
ceglanym murem z posągami św. Jadwigi, Henryka Brodatego, Bolesława Wstydliwego,
św. Kingi oraz Kolomana (męża Salomei). Za kościołem znajduje się granitowy obelisk
na grzbiecie słonia (z 1686 r.), dawniej fontanna, wzorowany na rzymskim, stojącym przed
kościołem Santa Maria Sopra Minerwa i grotki modlitewne (domki modlitwy - św. Marii
Magdaleny, Zaśnięcia NMP i św. Jana Chrzciciela) Niżej możemy zobaczyć pustelnię
bł. Salomei z zachowanym ołtarzykiem i kamiennym łóżkiem bł. Salomei.
Klasztor Imbramowicach – zespół klasztorny norbertanek i kościół pw. św. św. Piotra i
Pawła. Klasztor imbramowicki ufundował w 1223 biskup Iwo Odrowąż, a zatwierdził bullą
papież Grzegorz IX w 1229, jednak budynki z tych czasów się nie zachowały. W 1260
klasztor został zniszczony przez najazd Mongołów. W obecnej świątyni najstarsze są
fragmenty ceglanych murów z XIV i XV wieku z zamurowanymi obecnie oknami gotyckimi.
Gruntowna odbudowa i przebudowa kościoła oraz klasztoru do współcześnie zachowanej
postaci miała miejsce po pożarze w 1710 i trwała w okresie 1711–1721. Inicjatorami tej
inwestycji była przełożona klasztoru Zofia Grotówna oraz biskup Kazimierz Łubieński.
Budową kierował architekt Kacper Bażanka, rzeźby wykonał głównie Antoni Frąckiewicz, a
freski i obrazy głównie Wilhelm Włoch. Po śmierci malarza niedokończone freski i obrazy
ukończyła jego córka. W drugiej połowie XVIII w. zbudowano ozdobną, rokokową bramę
wjazdową do klasztoru, będącą jednocześnie dzwonnicą. Zawiera ona dwa dzwony z
początku XVIII w. oraz jeden z 1952, zastępujący dzwon gotycki skradziony przez Niemców
w czasie II wojny światowej. W 1819–1820 na rozkaz rządu carskiego władze rosyjskie
skonfiskowały bibliotekę oraz dokumenty klasztorne, które umieszczono w Warszawie.
Skonfiskowano także dobra ziemskie zgromadzenia. W 1837 pożar zniszczył wieżę kościelną
oraz dachy klasztoru i świątyni, ale wyposażenie wnętrza nie uległo uszkodzeniu. W kościele
znajduje się obraz Pana Jezusa cierpiącego będący przedmiotem kultu wiernych, pochodzące
z XVII w. dzieło nieznanego artysty.