szkodniki rzepaku

SZKODNIKI R ZEPAKU
Na plantacjach rzepaku można spotkać kilkanaście gatunków szkodników, które mogą powodować straty uzasadniające ich zwalczanie. Wpływają także na zwiększenie porażenia przez choroby. Rany przez nie powodowane są „bramą”
dla grzybów chorobotwórczych. Trudno przygotować gotowy schemat walki ze szkodnikami, gdyż ich naloty w zależności od pogody występują w różnym czasie, masowość inwazji szkodników zależy również od wielu specyficznych
czynników. Podstawowym elementem umożliwiającym nam podjęcie trafnych decyzji o przeprowadzeniu zabiegu na
polu jest obserwacja roślin i liczebności szkodników na plantacji. Decyzje o przeprowadzeniu zabiegu podejmujemy
w momencie przekroczenia progów szkodliwości.
Fot. 1
Fot. 1
Gnatarz rzepakowiec
Fot. 2
Larwa tantnisia krzyżowiaczka
PCHE ŁKI ZIEMNE
Szkodniki te uszkadzają wschodzące rośliny, które na
skutek utraty wody zamierają. Siewki rzepaku atakowane są przez cztery gatunki: pchełka czarna (Phyllotreta
atra), pchełka czarnonoga (Phyllotreta nigripes), pchełka
falistosmuga (Phyllotreta undulata), pchełka smużkowana
(Phyllotreta nemorum). Larwy pchełki smużkowanej żerują
wewnątrz liścieni tworząc nieregularne miny, larwy pozostałych gatunków żerują na korzonkach.
narośl, której tkanką larwa się odżywia. Wiosną larwa
opuszcza miejsce żerowania i przepoczwarza się w glebie. Szkodnik występuje na rzepaku ozimym, jak i jarym.
PCHE ŁK A R ZEPAKOWA (Pylliodes chrysocephala)
Owad dorosły ma 4,5 mm długości jest metalicznie seledynowy. Larwy są brunatno-białe do 7 mm długości,
żerują wewnątrz ogonków i nerwów liściowych młodych
roślin, często uszkadzane są liście sercowe.
CHOWAC Z
GAL A SÓWEK
Fot. 3
Fot. 3
Efekty żerowanie chowacza galasówka
48
Fot. 2
(Ceutorrhynchus
pleurostigma)
Chrząszcz z rodziny
ryjkowcowatych,
ciemnobrunatny
bez połysku o długości 3–3,5 mm. Na
przełomie sierpnia
i września samica
składa jajo do środka szyjki korzeniowej, w miejscu żerowania larwy powstaje obła 1,5 cm
plantacja wolna od szkodników
TANTNIŚ KR Z Y ŻOWIAC ZEK (Plutella maculipennis)
Motyl z rodziny tantnisiowatych. Rozpiętość skrzydeł
tego małego motyla wynosi zaledwie 17 mm. Na jednym
liściu może być do kilkunastu jasnozielonych gąsienic,
które dorastają do 10 mm długości. Gąsienice żerują
po spodniej stronie liści wygryzając drobne osłonięte
górną skórką okienka. W roku występują trzy pokolenia
tego szkodnika, największe szkody powoduje na młodych
roślinach rzepaku. Zimują poczwarki w kokonach.
GNATAR Z R ZEPAKOWIEC (Atalia colibri)
Jest to błonkówka z rodziny pilarzowatych, owad dorosły
ma 8 mm długości i 15 mm rozpiętości skrzydeł. Larwa
jest ciemnozielona z 11 parami odnóży. Larwy są bardzo
żarłoczne zjadają wszystkie nadziemne części rośliny.
ROLNICE
Motyle z rodziny sówkowatych o rozpiętości skrzydeł
35–50 mm, pierwsza para skrzydeł szara, druga jasno
zabarwiona lub biała, gąsienice ciemne. W największym
stopniu zagrażają wschodzącym uprawom rzepaku,
a następnie zbóż ozimych. Gąsienice młodszych stadiów
rozwojowych rolnic żerują na nadziemnych częściach
roślin, wygryzając dziury w liściach, natomiast starsze
– na ogół na podziemnych częściach, przy czym często
nocą wychodzą na powierzchnię gleby, gdzie obgryzają
z roślin całe liście lub przegryzają pędy i wciągają je
do gleby.