wykład 1 Plik

Wykład
INFORMATYKA I
LATEX
Marta Tyran-Kamińska
semestr letni 2004/2005
.
System TEX
/2.
TEX program stworzony przez Donalda Knutha, przeznaczony do składu tekstów w sposób automatyczny, w szczególności tekstów
matematycznych.
Język programowania, o specyficznej składni
i dużej liczbie poleceń. Poleceń pierwotnych
(wbudowanych) jest około 300.
Z poleceń pierwotnych zbudowano zestawy
poleceń wyższego poziomu. Taki zestaw poleceń plus wzorce przenoszenia wyrazów tworzą format.
AMSTEX, MEX
LATEX, AMSLATEX, PDFLATEX
ConTEXt
Elementy składowe
/3.
minimum: program tex, sterowniki, zbiór fontów i edytor tekstu
dystrybucja TEX
fpTEX, MiKTEX dla Windows
teTEX dla Unix/Linux
gwTEX dla MacOS
programy pomocnicze
Edytor tekstu współpracujący z TEX
• Winshell
• TeXicCenter
• LaTeX Editor
• WinEdt
Ghostscript/Gsview
Adobe Reader
Od pliku źródłowego do . . .
/4.
plik.tex
LATEX
plik.log
yap.exe
Ekran
PDFLATEX
plik.dvi
plik.pdf
DVIPS
plik.ps
GsView
Ekran
Adobe Reader
Ekran
Plik źródłowy
/5.
Ogólna postać polecenia
\nazwa
\nazwa[...]
\nazwa{...}
\nazwa[...]{...}
\nazwa{...}{...}
...
np. \today
\\
\\[1.5cm]
\emph{tekst}
$\sqrt{x}$
$\sqrt[5]{x}$
nazwa – znak, nazwa angielska, skrót angielskiej nazwy, ...
[...] – argument opcjonalny
{...} – argument obowiązkowy
16 marca 2006
tekst
√
x
√
5x
Plik źródłowy
/6.
Znaki zastrzeżone
\
$
_
^
%
{
}
#
&
Jak to zrobić
\$
\%
$
%
{
}
\
\{
\}
$\backslash$
% To jest komentarz.
Plik źródłowy
/7.
Otoczenia
\begin{nazwa}
...
\end{nazwa}
Centrowanie
Pierwsza linia tekstu
druga linia tekstu
itd.
Pierwsza linia tekstu
druga linia tekstu
itd.
\begin{nazwa}[...]{...}
...
\end{nazwa}
\begin{center}
Centrowanie \\
Pierwsza linia tekstu \\
druga linia tekstu \\ itd.
\end{center}
\begin{flushright}
Pierwsza linia tekstu \\
druga linia tekstu \\ itd.
\end{flushright}
Plik źródłowy
/8.
Klasy i pakiety
\documentclass[opcje]{klasa}
\usepackage[opcje]{pakiety}
\begin{document}
\end{document}
}
}
preambuła
zawartość dokumentu
Standardowe klasy dokumentów i ich opcje
article report book letter
11pt 12pt a4paper
Pakiety
polski inputenc amssymb amsthm color graphics ...
Struktura dokumentu
/9.
Strona tytułowa
\title{...}
\author{...}
\maketitle
Mój pierwszy artykuł
Jan Kowalski
23 marca 2005
Treść dokumentu
\documentclass[12pt]{article}
\usepackage{polski}
\usepackage[cp1250]{inputenc}
\title{Mój pierwszy artykuł}
\author{Jan Kowalski}
\date{23 marca 2005}
\begin{document}
\maketitle
Treść dokumentu
1
\end{document}
Struktura dokumentu
Podział dokumentu
\nazwa{nagłówek}
\nazwa*{nagłówek}
\tableofcontents
gdzie nazwa:
part
section
subsection
subsubsection
paragraph
subparagraph
W klasie article part jest jednostką opcjonalną.
paragraph i subparagraph nie są numerowane.
Nie są także numerowane polecenia z *.
W klasie book występuje jeszcze chapter.
/ 10 .
Struktura dokumentu
/ 11 .
Mój pierwszy artykuł
Jan Kowalski
23 marca 2005
1
Treść dokumentu
\section{Tytuł rozdziału} Tu wpisujemy
treść tego rozdziału ...
Tytuł rozdziału
Tu wpisujemy treść tego rozdziału ...
1.1
Tytuł podrozdziału
\subsection{Tytuł podrozdziału}
Tu wpisujemy ...
Tu wpisujemy ...
1.1.1
Tytuł
Tu wpisujemy ...
\subsubsection{Tytuł} Tu wpisujemy ...
Tytuł kolejnego podrozdziału
...
2
\subsection*{Tytuł kolejnego podrozdziału} ..
Tytuł kolejnego rozdziału
...
2.1
Tytuł podrozdziału
...
Spis treści
1 Tytuł rozdziału
1.1 Tytuł podrozdziału . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
1.1.1 Tytuł . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
1
1
1
2 Tytuł kolejnego rozdziału
2.1 Tytuł podrozdziału . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
1
1
1
\section{Tytuł kolejnego rozdziału}
...
\subsection{Tytuł podrozdziału}
...
\tableofcontents
Akapity
/ 12 .
Akapit kończy jeden pusty wiersz lub większa
ich ilość.
\newline lub \\ kończy daną linię.
\newpage zaczyna nową stronę.
jednym
W jednym akapicie mamy informacje na pewienWtemat,
a gdyakapicie
przejdziemymamy informacje na pewien tem
do drugiego akapitu to zobaczymy ...
do drugiego akapitu to zobaczymy ...
Gdy piszemy dalej, piszemy dalej, piszemy dalej, piszemy dalej, piszemy
dalej, piszemy dalej.
Gdy piszemy dalej, piszemy dalej, piszemy dalej
Wymuszone przejście do nowej linii...
piszemy dalej. \\ Wymuszone przejście do nowej
Wzory matematyczne
/ 13 .
Wzory w tekście
$...$
Wzory eksponowane
\[...\]
\begin{equation}...\end{equation}
Niech a = b + c. Wtedy
b = a − c,
c = b − a.
Niech $a=b+c$.
Wtedy \[b=a-c,\]
\begin{equation}
(1) c=b-a.
\end{equation}
Rzadziej używane
\(...\) lub \begin{math}...\end{math}
\begin{displaymath}...\end{displaymath}
Wzory matematyczne
/ 14 .
\frac{...}{...}
Ułamek napisany w wierszu
eksponowany
x+2
+5
x+1
x2 +1
, a Ułamek napisany w wierszu
x+2
+5
x+1
.
x2 + 1
$\frac{\frac{x+2}{x+1}+5}{x^2+1}$,
a eksponowany
\[\frac{\frac{x+2}{x+1}+5}{x^2+1}.\]
...^{...}
..._{...}
Indeksy możemy dowolnie zagęszczać
nl
Indeksy możemy dowolnie zagęszczać
\[x_{i_{j}}^{m^{n_{l}}}\]
xm
ij
\sum
\prod
Sumy i iloczyny wyglądają następująco
Sumy i iloczyny wyglądają następująP
Q
$\sum_{i=1}^n \prod_{j=1}^{i}a_i$,
co ni=1 ij=1 ai , lepiej tak
i
n Y
X
i=1 j=1
ai .
lepiej tak
\[\sum_{i=1}^n \prod_{j=1}^{i}a_i.\]
i
n Y
X
Wzory matematyczne
ai .
/ 15 .
i=1 j=1
\lim
Granice w tekście
Granice w tekście limn→∞ bn , a ekspo- $\lim_{n\to\infty} b^n$, a eksponowane
\[\lim_{n\to\infty} b^n.\]
nowane
n
lim
b
.
n→∞
\limits
Stosowane po operatorze matematyczn
nym daje efekt lim b oraz
n→∞
n Q
i
P
ai .
i=1 j=1
Jednakże zwiększa ono odległość pomiędzy kolejnymi wierszami, co czasem może być efektem niepożądanym.
1
Stosowane po operatorze matematycznym daj
$\lim\limits_{n\to\infty} b^n$ oraz
$\sum\limits_{i=1}^n
\prod\limits_{j=1}^{i}a_i.$
Jednakże zwiększa ono odległość pomiędzy
wierszami, co czasem może być efektem nie
Wzory matematyczne
\; \: \, \!
\quad \qquad
Dostępne odstępy w trybie matematycznym
aa a a aa a
Z
b
f (x)dx
Z
Rb
a
f (x)dx lub
f (x)dx,
X
a
ale lepiej zrobić przerwę przed dx
Z
b
a
f (x) dx
Z
X
Dostępne odstępy w trybie
matematycznym
\[ a a \; a \: a \, a \! a
\quad a \qquad a.\]
a.
\int
Całki
wprowadzamy
R
X f (x)dx lub
/ 16 .
f (x) dx
Z
X
f (x) dx.
Całki wprowadzamy
$\int_a^b f(x) dx$ lub
$\int_X f(x) dx$ lub
\[\int_a^b f(x) dx
\quad \int_X f(x)dx,\]
ale lepiej zrobić przerwę przed $dx$
\[\int_a^b f(x) \, dx
\quad \int_X f(x) \, dx
\quad \int\limits_X f(x) \, dx.\]
Wzory matematyczne
\colon
Można f : X → Y ale lepiej
f: X → Y .
Można $f: X \rightarrow Y$ ale lepiej
$f \colon X \rightarrow Y$.
{... \choose ...}
n
k
!
n
k+m
!
\bigvee \bigwedge
\exists \forall
_ ^
f (x, y)
x∈X y∈Y
\[ {n \choose k} \quad
{n \choose k+m} \]
\[ \bigvee_{x\in X}
\bigwedge_{y\in Y} f(x,y) \]
\[ \exists_{x\in X}
\forall_{y\in Y} f(x,y) \]
∃x∈X ∀y∈Y f (x, y)
\bigcap \bigcup
∞
∞ [
\
n=1 m=1
An,m
/ 17 .
\[
\bigcap_{n=1}^{\infty}
\bigcup_{m=1}^{\infty}A_{n,m}
\]
Wzory matematyczne
Symbole
<, > <, >
6< \not <
¬ \leq
­ \geq
6=, 6= \neq, \not=
≡ \equiv
∼ \sim
≈ \approx
⊂ \subset
⊆ \subseteq
⊃ \supset
∈ \in
∩ \cap
∪ \cup
∅ \emptyset
\ \setminus
Funkcje
sin \sin
cos \cos
tan, tg \tan, \tg
cot, ctg \cot, \ctg
ln \ln
log \log
arcsin \arcsin
arccos \arccos
max \max
min \min
sup \sup
inf \inf
lim sup \limsup
lim√
inf \liminf
a \sqrt{a}
√
n
a \sqrt[n]{a}
/ 18 .
Wzory matematyczne
×
÷
∧
∨
→
⇒
⇔
−→
=⇒
⇐⇒
%
&
↑
↓
⇒
7→
Symbole
\times
\div
\wedge
\vee
\rightarrow
\Rightarrow
\Leftrightarrow
\longrightarrow
\Longrightarrow
\Longleftrightarrow
\nearrow
\searrow
\uparrow
\downarrow
\rightrightarrows
\mapsto
/ 19 .
Litery greckie
α \alpha
β \beta
γ \gamma
δ \delta
\epsilon
ε \varepsilon
ζ \zeta
η \eta
θ \theta
ϑ \vartheta
λ \lambda
µ \mu
ν \nu
π \pi
ρ \rho
% \varrho
Wzory matematyczne
/ 20 .
Matematyczne kroje pisma
przykład polecenie
pakiet
ABCdef \mathrm{ABCdef}
ABCdef \mathbf{ABCdef}
ABCdef \mathnormal{ABCdef}
ABC
\mathcal{ABC}
ABCdef \mathfrak{ABCdef}
amssymb
\mathbb{ABC}
amssymb
ABC
ABC
\mathds{ABC}
dsfont
\usepackage{amssymb,dsfonts}
Akcenty matematyczne
przykład polecenie
z
}|
{
przykład polecenie
ABCdef
ABC
ABC
\mathfrak{ABCdef}
\mathbb{ABC}
\mathds{ABC}
Wzory matematyczne
amssymb
amssymb
dsfont
/ 21 .
Akcenty matematyczne
przykład polecenie
przykład polecenie
z
}|
{
ABCdef \overbrace{ABCdef}
ABCdef
\underbrace{ABCdef}
|
{z
}
ǎ \check{a}
ă \breve{a}
\
ABCdef
]
ABC
ABCdef
−−−→
ABC
â
ã
ā
~a
\widehat{ABCdef}
\widetilde{ABC}
\overline{ABCdef}
\overrightarrow{ABC}
15
z
}|
{
1| + 1 + .{z. . + 1 +1}
17
\[
\underbrace{1+\overbrace{1+\ldots+1}^{15}+1}_{17}
\]
\stackrel{...}{...}
f
X→Y
\hat{a}
\tilde{a}
\bar{a}
\vec{a}
Wzory matematyczne
15
}|
z
/ 22 .
{
1| + 1 + .{z. . + 1 +1}
17
\stackrel{...}{...}
f
X→Y
def
~x = (x1 , . . . , xn )
\displaystyle
\[ X \stackrel{ f}{\rightarrow} Y \]
\[ \vec{x}
\stackrel{\mathrm{def}}{=}
(x_1,\ldots,x_n) \]
\textstyle
\[ X
\stackrel{\displaystyle f}{\rightarrow}
Y \]
2x(i) a 2x(i)
$2^{x(i)}$ a $ 2^{\textstyle x(i)}$
f
X→Y
\scriptstyle
\scriptscriptstyle
Wzory matematyczne
/ 23 .
\left \right
∞ X
n+1 n
\[ \sum_{n=1}^\infty
\left(\frac{n+1}{2^n}\right)^n \]
\[ \sum_{n=1}^\infty
(\frac{n+1}{2^n})^n \]
2n
n=1
∞
X
n+1
(
n=1
2n
)n
\| \langle \rangle
\[ \| x\| \quad
\langle x,y \rangle \]
kxk hx, yi
\ldots \cdots
\vdots \ddots
...
···
..
.
..
.
(x1 , . . . , xn ) x1 + · · · + xn
\[ \ldots \quad \cdots \quad
\vdots \quad \ddots \]
\[ (x_1, \ldots ,x_n) \quad
x_1+ \cdots +x_n \]
\cdot \circ
f ·g
f ◦g
\[ f\cdot g \quad
f\circ g \]
Wzory w kolumnach
Otoczenie array
\begin{array}{kol_1...kol_n}
... & ... \\
... & ...
\end{array}
kol_i: l c r
*{ile_kolumn}{wyrównanie}
1 2
3
345 456 567
\[ \begin{array}{clr}
1 & 2 & 3 \\
345 & 456 & 567
\end{array} \]
/ 24 .
Wzory w kolumnach


1 2 3


 4 5 6 
7 8 9

1 ···
 . .
 .
..
 .
4 ···
(
|x| =
\[ \left[\begin{array}{*{3}{c}}
1 & 2 & 3 \\
4 & 5 & 6 \\
7 & 8 & 9
\end{array}\right] \]

3
.. 
. 

6
x, gdy x ­ 0;
−x, gdy x < 0.
/ 25 .
\[ \left[\begin{array}{ccc}
1 & \cdots & 3 \\
\vdots & \ddots & \vdots\\
4 & \cdots & 6\\
\end{array}\right] \]
\[ |x|=
\left\{\begin{array}{rl}
x, & \mbox{gdy } x\ge 0;\\
-x, & \mbox{gdy } x<0.
\end{array}\right. \]
Wzory numerowane
/ 26 .
Otoczenie eqnarray
\begin{eqnarray}
... &=& ... \\
... &=& ...
\end{eqnarray}
Wtedy
b = a−c
c = a − b.
Wtedy
\begin{eqnarray}
(2) b &=& a-c \label{r:pie}\\
(3) c &=& a-b.
\end{eqnarray}
Wzory numerowane
/ 27 .
W otoczeniu eqnarray aby usunąć numer danego równania należy w
danym wierszu dopisać \nonumber.
Wtedy ze wzoru (2) wynika
x = a+y
= b+c+y
Wtedy ze
wzoru~(\ref{r:pie}) wynika
\begin{eqnarray}
x &=& a+y \nonumber\\
(4)
&=& b+c+y \label{r:pie2}
\end{eqnarray}
Otoczenie eqnarray*
Z równania (4) otrzymujemy
x¬d
<α
Z równania~(\ref{r:pie2})
otrzymujemy
\begin{eqnarray*}
x &\leq & d \\
& < & \alpha
\end{eqnarray*}
/
Koniec
Narzędzia: LATEX, wrapfig, texpower
Rysunki: Inkscape
LATEX Slide Macro Packages: Wendy McKay, Ross Moore