Pobierz - Przedszkole Samorządowe Nr 5 w Białymstoku

Nr 72 – listopad 2012r
Z nocy na dzień coraz zimniej,
pochmurniej z dnia na dzień,
ogołociał, osierociał
świat w tym listopadzie.
Już na drzewach zgasła resztka
liścianego złota,
złota jesień utonęła
w chlupoczących słotach.
Już zasypia borsuk w borze,
nasionka - pod ziemią.
Nie ćwierkają senne świerszcze,
w swych kryjówkach drzemią.
Wszystkie barwy gdzieś przepadły
niby kamień w studnię,
by nie spotkać się przypadkiem
z nadchodzącym grudniem.
J. Ficowski
DRODZY RODZICE!
Jesień, a zwłaszcza listopad, to czas zadumy i refleksji. To również okres, gdy wieczory stają się
coraz dłuższe i w związku z tym możemy więcej czasu poświęcić na przykład na czytanie dzieciom bajek,
wierszy czy opowiadań. Gorąco Was do tego zachęcamy. Liczymy też na to, że z zainteresowaniem zatopią
się Państwo w lekturze naszego pisma. Życzymy miłych wrażeń.
♦ TO WARTO WIEDZIEĆ
Rok 2012 jest w Polsce ogłoszony Rokiem Janusza Korczaka. Był on jednym z pierwszych
głosicieli prawdy o tym, że dziecko jest autonomiczną osobą, która posiada własną godność,
zainteresowania, potrzeby i prawa. Nie byłoby Konwencji o Prawach Dziecka, gdyby nie jego działalność
i myśli. Korczak zauważył w dziecku człowieka, walczył o jego podmiotowość. Zostawił wiele dobrych
wskazówek oraz jasny przekaz: „dzieci należy traktować poważnie”.
Nasze przedszkole w roku szkolnym 2012/2013 postanowiło przypomnieć dorosłym oraz zapoznać
dzieci z PRAWAMI DZIECKA m.in.: poprzez realizację planu rocznego pod hasłem „Jestem optymistą
i znam swoje prawa”.
… historia „praw dziecka” w wielkim skrócie …
Historia praw dziecka nie jest zbyt długa, dopiero na przełomie XVIII i XIX wieku w świadomości
ludzi ukształtowało się przekonanie, że dziecko potrzebuje specjalnej opieki i ochrony.
Po raz pierwszy prawa dziecka zapisano w Deklaracji Genewskiej w 1924 roku jednak
najważniejszym, kompleksowym dokumentem określającym prawa dziecka jest Konwencja o prawach
dziecka. Potocznie nazywa się ją światową konstytucją praw dziecka. Została uchwalona 20 listopada 1989
roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych. Wszystkie 192 kraje, które zdecydowały się
ratyfikować ten dokument, zobowiązały się do respektowania i realizowania jego zapisów. Polska uczyniła
to w 1991 roku.
W Konwencji po raz pierwszy zostały uwzględnione prawa i wolności osobiste dziecka takie jak
np. prawo do prywatności, swobody wypowiedzi. Zakłada ona, że dzieci nie są w pełni dojrzałe i na tyle
świadome, by same mogły o siebie zadbać, przez co należy im się szczególna opieka i ochrona.
Najważniejszymi zasadami, którymi kierowali się twórcy Konwencji są: zasada kierowania się zawsze
dobrem dziecka oraz zasada równości wobec prawa wszystkich dzieci niezależnie od pochodzenia, koloru
skóry czy wyznania.
W Polsce najważniejszymi aktami prawnymi, gwarantującymi prawa dziecka są: Konstytucja RP,
Konwencja o Prawach Dziecka, Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka.
… prawa dziecka …
Wyposażając dzieci w odpowiednie umiejętności, wiedzę oraz postawy, już od najmłodszych lat
uświadamiamy im, jak ważne są prawa dziecka, dlaczego powinny być przestrzegane i chronione.
Im wcześniej dziecko się styka z takimi wartościami jak: sprawiedliwość, tolerancja, poszanowanie
godności i wolności innych tym łatwiej podlega procesowi socjalizacji. Uczenie poszanowania praw
innych i radzenia sobie w sytuacjach naruszania praw własnych, jest elementem wychowania
przygotowującego do życia w społeczeństwie demokratycznym.
Konwencja przypomina o wielkim znaczeniu rodziny dla harmonijnego i prawidłowego rozwoju
dziecka. To rodzice powinni zapewnić dziecku jak najlepsze warunki rozwoju w pełnej akceptacji,
zrozumieniu, w poszanowaniu jego godności osobistej. W atmosferze miłości i wzajemnej tolerancji
dziecko uczy się dostrzegać świat poprzez pryzmat właściwie rozumianej wolności i sprawiedliwości.
Czuje się kochane, ważne, ale czuje i rozumie ważność i potrzeby innych. Niedojrzałość dziecka jest
przesłanką zobowiązującą dorosłych do opieki.
KATALOG PRAW JEST NICZYM INNYM JAK WZOREM POTRZEB DZIECKA:
1) Prawo do swobody myśli i wyrażania swoich poglądów: swoboda myśli i wypowiedzi, na poziomie
dziecka łączy się ze swobodą jego wyborów. To jeden z pierwszych kroków w kierunku wyrażania
własnych poglądów. Dziecko samodzielnie wybierając i decydując ma poczucie wpływu na różne
sytuacje. Staje się wtedy bardziej odpowiedzialne za siebie. Dziecko powinno być wysłuchane, nie musi
to być równoznaczne ze spełnianiem jego życzeń. Uczy się wtedy słuchania argumentów innych ludzi
oraz obrony własnego zdania – jest to pierwsza nauka negocjacji. Swoboda poglądów i wyborów nie
może się wiązać z obrażaniem i krytykowaniem kogokolwiek.
2) Prawo do prywatności, godności osobistej, honoru i reputacji: zdarza się dorosłym często głośno
przy innych osobach mówić o dziecięcych ważnych, osobistych, czasem wstydliwych sprawach
i różnych tajemnicach. Poniżanie ośmieszanie, lekceważenie jest dla dziecka destrukcyjne. Powoduje
przekonanie, że nikt się z nim nie liczy, że jest nie wiele warte, nie zasługuje na szacunek. Przestaje
wtedy wierzyć w siebie, dostrzega wyraźniej porażki. Nie podejmuje zadań lub stawia sobie zbyt niskie
wymagania. Jeśli prywatność małych dzieci jest naruszana, to będą miały w przyszłości trudności
z uszanowaniem prywatności innych ludzi.
3) Prawo do wychowania w rodzinie: DZIECKO ZAWSZE JEST ŚWIADOME KONFLIKTÓW
MIĘDZY RODZICAMI¸ bardzo je przeżywa i często cierpi. Błędy jakie popełniają wtedy dorośli,
są często niezamierzone. W podświadomości dziecka pozostaje jednak ślad i obawa przed utratą
miłości, porzuceniem albo poczucie winy, że stało się to z jego powodu, bo np.; „byłem kiedyś
niegrzeczny”. Czynienie go odpowiedzialnym w jakikolwiek sposób, zmuszanie do lojalności wobec
któregoś z rodziców kaleczy psychikę dziecka. Jeśli jedno z rodziców odchodzi, jego wizerunek
powinien być dla dziecka najbardziej pozytywny. Trzeba mu zostawić przestrzeń na budowanie
własnego doświadczenia z rodzicem i dać mu możliwość bywania razem jak najczęściej.
4) Prawo do ochrony przed przemocą fizyczną i psychiczną: kiedy dziecko jest niegrzeczne, dorosły
z reguły je karze. Bywa, że z reguły przekracza granice stosując wobec niego różne formy przemocy.
Najłagodniejszą jest klaps, skrajną – maltretowanie. Dzieci wcale nie zachowują się lepiej, a ponieważ
uczą się obserwując, dowiadują się, że można bić i ofiarą jest ktoś słabszy. Taka postawa rodziców
świadczy o braku miłości i więzi. Dziecko, które doświadczało przemocy fizycznej lub psychicznej
w przyszłości nie będzie potrafiło zadbać o siebie w życiu dorosłym. Będzie miało niskie poczucie
własnej wartości, jest też prawdopodobne, że samo zacznie przejawiać postawę okrucieństwa wobec
własnych dzieci.
Jak zatem „karać”? bardziej sprawiedliwe i zrozumiałe dla dziecka jest ponoszenie konsekwencji
swojego postępowania np. zniszczyłeś samochodzik, nie będziesz mógł się nim bawić. Wymaga
to więcej wysiłku i cierpliwości. Dorośli muszą być konsekwentni, bo dzieci czują się bezpieczniej,
gdy stawiane są im wyraźne granice. Ani nagród, ani kar nie należy odwlekać, gdyż muszą być
kojarzone z konkretną sytuacją. Koniecznie trzeba przeprosić dziecko jeśli nie mamy racji – możemy
wtedy oczekiwać od niego podobnych zachowań w przyszłości.
5) Prawo do imienia i własnej tożsamości: Większość z nas ma ulubione odmiany swojego imienia.
Zdarza się i to nierzadko, że pewnej formy nie lubimy, wtedy najczęściej mówimy o tym ludziom,
z którymi się spotykamy i oni to respektują. Wystarczy zapytać dziecko: - Jak chcesz żebym do ciebie
mówiła?
6) Prawo do życia i rozwoju, do odpowiedniego standardu życia, do ochrony zdrowia.
7) Prawo do nauki: dziecko przedszkolne uczy się przez doświadczenie, powinniśmy działać tak, aby
dziecko samodzielnie mogło poznać otaczający go świat.
8) Prawo dziecka niepełnosprawnego do normalnego życia w społeczeństwie.
9) Prawo do wypoczynku i czasu wolnego: w ciągu dnia musi znaleźć się miejsce na odpoczynek
i po prostu na czas wolny, w którym dziecko decyduje, co będzie robiło. Często rodzice powodowani
ambicjami, troską o przyszłość dziecka połączoną z niewiedzą o jego możliwościach lub innymi
motywami wypełniają jego „grafik” przeróżnymi zajęciami dodatkowymi, nie zdając sobie sprawy, że
robią mu krzywdę.
…prawa i obowiązki …
Bezwarunkowa miłość i akceptacja to podstawowe potrzeby dziecka. Są one zaspokajane,
gdy dzieci są kochane za to kim są, a nie za to co mogą zrobić. NIE NALEŻY MYLIĆ MIŁOŚCI
Z POBŁAŻLIWOŚCIĄ. Kiedy postępują niewłaściwie to możemy mieć negatywny stosunek do ich
zachowania, jednak zawsze powinniśmy je akceptować i zapewnić poczucie bezpieczeństwa.
Dziecko ma prawo wiedzieć, jakie prawa mu przysługują, oraz do kogo może się zwrócić o pomoc
gdy są one naruszane. Dziecko ma również prawo do znajomości swoich obowiązków, z których powinno
się wywiązywać z własnej woli. Zadaniem osób dorosłych jest uświadomienie dziecku faktu, że znajomość
posiadanych praw oraz sumienne wypełnianie obowiązków są ze sobą nierozerwalnie związane.
Dzieci muszą wiedzieć, że prawa podlegają też pewnym ograniczeniom. Najważniejszym z nich
są prawa innych ludzi, które zawsze należy brać pod uwagę podejmując jakiekolwiek działania. Znając
swoje prawa dziecko powinno umieć się o nie upomnieć, ale przy tym nie naruszać praw i wolności
osobistej innych ludzi.
DROGI RODZICU,
OTO PROŚBY TWOJEGO DZIECKA:
•
Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To
tylko próba sił z mojej strony.
•
Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia bezpieczeństwa.
•
Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze
w ogóle możliwe.
•
Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.
•
Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej
przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
•
Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych
i nieprzyjemnych.
•
Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
•
Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty jesteś moim wrogiem, lecz
Twoja miażdżąca przewaga!
•
Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć
Twoją uwagę.
•
Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się głuchy.
•
Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego
nie wychodzi.
•
Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze
się rozumiemy.
•
Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
•
Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w Ciebie.
•
Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię
o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
•
Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
•
Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia.
Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować
miłością, o jakiej nawet Ci się nie śniło.
•
Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie,
więc przymknij na to oczy.
•
Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale
zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
•
Nie bój się miłości. Nigdy.
Janusz Korczak
Opracowanie: mgr Anna Kalinowska
Literatura: Konwencja praw dziecka; „Prawa dziecka” I. Bańkowska; „Sześciolatek poznaje prawa
dziecka” K. Rymer
♦ KRONIKA URODZIN
Wraz z przedszkolną społecznością w listopadzie swoje urodziny będą świętować:









02.11. – Wiktor J.
05.11. - Natalia W.
07.11. – Oliwia A.
07.11. – Malwina K.
08.11. – Norbert D.
09.11. – Michał P.
11.11. – Antoni W.
12.11. – Aleksander R.
26.11. – Aleksander K.
Spełnienia marzeń życzą Rodzice, koledzy, koleżanki i personel przedszkola!
♦ KĄCIK PODZIĘKOWAŃ
Kolejni rodzice zasłużyli na ciepłe podziękowania, o potrzebach naszych przedszkolaków pamiętali:
- rodzice Amelki B. z grupy I – dostarczyli artykuły papiernicze, ołówki,
długopisy, mazaki, kolorowe kartki
- rodzice Poli S. i Marcelego P. z grupy I – przekazali zabawki
- mama Patryka L. z grupy II podarowała czapkę marynarską, która została
wykorzystana podczas uroczystości z okazji dnia KEN
- rodzice Małgosi H. z grupy III – dostarczyli chusteczki higieniczne
- mama Blanki Ł. z grupy III – przekazała zabawki, instrumenty perkusyjne,
maskotki
- mama Ani G. z grupy III – podzieliła się z nami owocami z własnego
ogrodu, zasuszonymi liśćmi i pastelami
- pani Monika J. – praktykantka – przekazała do grupy III komputer, ·a dla
wszystkich dzieci – owoce na pyszne kompoty
- Rodzice Maćka B. – przekazali układanki i puzzle
- a Karola K. – płytki i bajki na DVD
♦ JAKIE MAMY PLANY
1.
2.
3.
4.
Grupa I – Smerfiki
Jesienna garderoba.
Ruda wiewióreczka.
Kolczasty jeżyk.
Nasze prawa i obowiązki.
1.
2.
3.
4.
5.
Grupa III – Pajacyki
1.
2.
3.
4.
Pan listonosz listy niesie.
Kto nam szyje ubrania?
Przygotowania zwierząt do zimy.
Urządzenia techniczne w naszym domu.
Grupa II – Gumisie
Jesienna szaruga.
Białystok moja mała ojczyzna.
Przygotowania jeżyka do zimy.
Na poczcie.
Urządzenia elektryczne.
Grupa IV – Kubusie
1.
2.
3.
4.
Moja Ojczyzna.
Listopadowe nastroje.
Przygotowania zwierząt do zimy.
W świecie teatru.
„Podróż do krainy zagadek” – Studio Artystyczne AKADA – 15.11.2012r.
♦ NAUCZYŁEM SIĘ W PRZEDSZKOLU
Grupa I – Smerfiki
Grupa II – Gumisie
„Wiewiórka” - wiersz
„Jeż” – wiersz
Wiewióreczka ruda,
oczkiem sobie mruga.
Damy jej orzechy,
może przyjdzie tutaj.
Krótkie nóżki, długi ryjek,
ostre kolce ciało kryją.
Ach, cóż to za groźny zwierz?
To jest ... jeż, malutki ...jeż.
Węszy noskiem w lewo, w prawo,
to pod listkiem, to pod trawą,
gdzie się kryje dobry łup.
Drepcze mały ...jeż – tup, tup.
Drepcze poprzez lasu gąszcze,
łapie myszy, węże ,chrząszcze ...
Gdy zimowe przyjdą dni,
zagrzebany w liściach śpi.
H. Zdzitowiecka
Ma rudy ogonek,
oczka jak węgielki,
a na uszkach śmieszne,
czerwone pędzelki.
I. Salach
„Kolczasty jeż” – piosenka
I.
A w ogrodzie jeżyk śpi.
Zbudź się, jeżu, zbudź.
Lecz nie podam ręki ci,
bo mnie będziesz kłuć.
„Listopadowa piosenka” –
piosenka
Ref.
Chociaż na grzbiecie
jeżyk kolce ma,
to każde z dzieci
lubi go jak ja.
I.
Płyną niebem ciemne chmury,
wiatr w kominie śpiewa.
I ostatnie złote liście opadają z
drzewa.
II.
Mój jeżyku, odwiedź nas,
do przedszkola spiesz.
Był już kotek gościem raz,
może być i jeż.
Ref:
Listopadowa piosenka jak deszczu
kropelka,
Listopadowa piosenka kap, kapu,
kap.
Ref.
Chociaż na grzbiecie...
II.
Już listopad wieje chłodem, kropi
zimnym deszczem
W parku trzęsą się chochoły, jakby
miały dreszcze.
Ref:
Listopadowa piosenka jak deszczu
kropelka,
Listopadowa piosenka kap, kapu,
kap.
Grupa III – Pajacyki
„Pożyteczne urządzenia” –
wiersz (fragm.)
„Polska" - wiersz
To odkurzacz - głośno szumi,
za to pięknie sprzątać umie.
Wciągnął rurą kurz i śmiecie,
ani pyłku nie znajdziecie.
Elektryczna pralka w domu
to wygoda jest i pomoc.
Dobrze, że tę pralkę mamy,
bo oszczędza ręce mamy.
Gdy telefon - drr... zadzwoni,
już słuchawkę trzymam w
dłoni.
I choć Basia jest daleko,
rozmawiam z nią przez
telefon.(…)
Cz. Janczarski
Polska- to taka kraina,
która się w sercu zaczyna.
Potem jest w myślach
blisko,
w pięknej ziemi nad Wisłą.
Jej ścieżkami chodzimy,
budujemy, bronimy.
Polska- Ojczyzna… kraina,
która się w sercu zaczyna.
„Chodzi listonosz” piosenka
I.
Ale plucha cha, cha.
Plucha cha, cha.
Ale dmucha cha, cha.
Dmucha cha, cha.
ref: Niech tam leje, niech
tam wieje.
Ja się bawię, ja się śmieję.
Niech tam leje, niech tam
wieje.
Ja się bawię, ja się śmieję.
I.
Chodzi listonosz tu i tam,
puka do mieszkań stu.
Ja listonosz dobrze znam,
dzień dobry powiem mu.
Dzień dobry, dzień dobry
witam pana.
Czy niesie pan w torbie listy
dla nas?
Torba jest wypchana aż do
dna;
i dla nas i dla nas listy pan
ma!
II.
Wysłał marynarz listy dwa,
listy zza siedmiu mórz!
Już je listonosz w torbie ma.
Dzieciom odnosi już!
Dzień dobry, dzień dobry…..
III.
Pan Listopad swój parasol mocno
w ręku trzyma,
I powiada, że niedługo przyjdzie
do nas zima.
Ref:
Listopadowa piosenka …
Grupa IV - Kubusie
III.
Chodzi listonosz całe dnie,
drogę ma długą złą.
Więc gdy u ciebie zjawi się
ładnie powitaj go!
Dzień dobry, dzień dobry…
Ryszard Przymus
„Jesień - jesieniucha”
- piosenka
II.
Żółta grucha cha, cha.
Grucha cha, cha.
Hop do brzucha cha, cha.
Brzucha cha, cha.
ref: Niech tam leje…
III.
Dla mnie jesień
to jest mucha cha, cha.
Jesień, jesień –
jesieni ucha cha, cha.
ref: Niech tam leje…
(sł. A.Bernat, muz.
Z.Ciechan)
♦ UŚMIECHNIJ SIĘ
Ojciec pyta rozpaczliwie płaczącego syna:
- Dlaczego płaczesz, synku?
- Zgubiłem moje 10 zł - odpowiada syn.
- Nie płacz, dam ci 10 zł.
Dziecko uspokoiło się, ale po chwili wpada jeszcze w większą rozpacz.
- Co się stało, synku?- pyta ojciec.
- Gdybym nie zgubił tamtych 10 zł to miałbym teraz 20 zł …
- Mamo… kup mi małpkę. Proszę!
- A czym ty ją będziesz karmił, synku?
- Kup mi taką z ZOO, ich nie wolno karmić.
Opracowanie i skład komputerowy: A. Guziejko, A. Borys.