D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Dworze

Sygn. akt I Ns 257/12
POSTANOWIENIE
Dnia 6 marca 2015 roku
Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim Wydział I Cywilny
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSR Beata Jakubowska
Protokolant: Paulina Tabaka
po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2015 r. w Nowym Dworze Mazowieckim
na rozprawie
sprawy z wniosku J. K. (1)
z udziałem A. S.
o podział majątku wspólnego
postanawia:
1. ustalić, że w skład majątku wspólnego A. S. i J. K. (1) podlegającego podziałowi wchodzą:
a. własność nieruchomości o powierzchni 0,0800 ha zabudowanej domem jednorodzinnym położonej w miejscowości
A. gmina C., dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) o wartości 425 442 (czterysta dwadzieścia pięć tysięcy
czterysta czterdzieści dwa) złote,
b. motocykl S. (...) nr rej (...) rok produkcji 2005 o wartości 10 000 (dziesięć tysięcy) złotych,
2. ustalić, że J. K. (1) dokonał nakładu z majątku wspólnego na majątek osobisty o wartości 7500 (siedem tysięcy
pięćset) złotych;
3. ustalić, że J. K. (1) dokonał nakładu z majątku osobistego na majątek wspólny o wartości 85 088 (osiemdziesiąt
pięć tysięcy osiemdziesiąt osiem) złotych ;
4. dokonać podziału majątku wspólnego opisanego w punkcie 1 w ten sposób, że:
a. nieruchomość opisaną w punkcie 1a. przyznać na wyłączną własność A. S.,
b. motocykl S. opisany w punkcie 1b. przyznać na wyłączną własność J. K. (1);
5. zasądzić od A. S. na rzecz J. K. (1) kwotę 207 721 (dwieście siedem tysięcy siedemset dwadzieścia jeden) złotych
tytułem dopłaty;
6. zasądzić od J. K. (1) na rzecz A. S. kwotę 3750 (trzy tysiące siedemset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu nakładu
opisanego w punkcie 2. ;
7. zasądzić od A. S. na rzecz J. K. (1) kwotę 42 544 (czterdzieści dwa tysiące pięćset czterdzieści cztery) złote tytułem
zwrotu nakładu opisanego w punkcie 3.;
8. zasądzić od J. K. (1) na rzecz A. S. kwotę 20 262 (dwadzieścia tysięcy dwieście sześćdziesiąt dwa) złote tytułem
zwrotu połowy spłaconego długu zaciągniętego przez oboje małżonków,
9. oddalić wniosek A. S. o rozliczenie nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny;
10. stwierdzić, że każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie;
11. nakazać ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z roszczenia
zasądzonego na rzecz A. S. w punkcie 8 postanowienia kwotę 817,33 (osiemset siedemnaście zł trzydzieści trzy gr)
złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.
I Ns 257/12
UZASADNIENIE
postanowienia Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z dnia 6 marca 2015 r.
Wnioskiem z 21 czerwca 2012 r. J. K. (1), reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego, domagał się podziału
majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej z byłą żoną A. S..
W uzasadnieniu żądania podano, że w skład majątku wspólnego wchodzi prawo własności nieruchomości
zabudowanej domem jednorodzinnym położonej w A. przy ul. (...), nr KW (...) o wartości 800.000 zł, prawo własności
samochodu osobowego marki P. (...), nr rej. (...), rok produkcji 2004 o wartości 7.500 zł oraz motocykl S. nr
rejestracyjny (...) o wartości 10.000 zł. Ponadto wnioskodawca wniósł o ustalenie, że dokonał nakładów z majątku
osobistego na majątek wspólny w kwocie 150.000 zł. Co do sposobu podziału majątku proponował, by jemu przyznać
motocykl i samochód osobowy, nieruchomość na wyłączną własność uczestniczce za stosownymi spłatami oraz wniósł
o zasądzenie od uczestniczki kwoty 150.000 zł tytułem zwrotu poczynionego nakładu.
Uczestniczka A. S. (poprzednio K.) przyłączając się do wniosku, co do składu majątku wspólnego twierdziła, że
wchodzą doń także dochody wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej, nie wchodzi motocykl marki
S., gdyż stanowi składnik majątku osobistego wnioskodawcy. Wnosiła o ustalenie, że poczyniła nakład z majątku
osobistego na majątek wspólny w kwocie 123.452,61 zł, wnosiła o zasądzenie od wnioskodawcy na jej rzecz w/w kwoty
oraz zarzuciła, że jej zdaniem wysokość nakładów wnioskodawcy na majątek wspólny wyniosła 90.000 zł.
W uzasadnieniu uczestniczka wskazała, iż motocykl S. został zakupiony ze środków pienięznych w kwocie 100 000 zł
darowanych mężowi przez matkę; odnośnie nakładu z majątku osobistego wyjaśniała, że wynika on z darowizny na
jej rzecz dokonanej przez jej rodziców poprzez poniesienie kosztów części prac budowlanych i wykończeniowych w
budynku mieszkalnym w łącznej kwocie 75.959,33 zł. Pozostałą część jej nakładu stanowi równowartość rat wspólnego
kredytu spłaconego wyłącznie przez nią w okresie od lutego 2010 r. do momentu rozwodu w wysokości 47.493,31 zł
(k. 44-51).
Wnioskodawca zakwestionował poniesienie przez uczestniczkę nakładów, potwierdził, iż prowadzi działalność
gospodarczą w formie spółki cywilnej. Jednocześnie wskazał, iż w okresie budowy domu przekazał na rachunek
bankowy ojca uczestniczki kwotę 101.229,66 zł na zakup materiałów budowlanych i usług niezbędnych do budowy
domu (k. 87-91).
Na rozprawie w dniu 11 marca 2014 r. strony częściowo porozumiały się i w konsekwencji zgodnie oświadczyły, iż
wartość samochodu P. (...) wynosi 7.500 zł, zaś motocykla S. 10.000 zł. Sporna była jednak kwestia do jakiego majątku
przynależą w/w ruchomości (k. 439).
Na rozprawie w dniu 25 lutego 2015 r. uczestniczka wskazała, iż wnosi o przyznanie nieruchomości na jej własność (k.
591). Wniosła o obniżenie wartości nieruchomości o kwotę 299.854,56 zł tj. stanowiącą równowartość pozostałego do
spłaty kredytu hipotecznego oraz nakładów poczynionych z majątku osobistego w kwocie 190.940 zł. Wnioskodawca
wniósł o zwrot nakładów w wysokości 150.000 zł i przyznanie motocykla na własność (k. 591).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
A. S. i J. K. (1) zawarli związek małżeński przed Kierownikiem Stanu Cywilnego (...) w dniu 5 lipca 2003 r.
Wskutek prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego(...)
z dnia 21 lutego 2012 r. w sprawie o sygn. akt (...)orzekającego rozwód między stronami ustał ustawowy ustrój
małżeńskiej wspólności majątkowej.
W trakcie trwania małżeństwa strony nabyły nieruchomość niezabudowaną stanowiącą działkę gruntu o nr
ewidencyjnym (...) o pow. 800 m kw położoną we wsi A., gminie C. o ówczesnej wartości ustalonej na kwotę 48.000 zł,
darowaną im do wspólnego majątku przez rodziców uczestniczki (umowa darowizny z 8 lutego 2007r. akt notarialny
Rep. A (...) k. 9-12, odpis zwykły księgi wieczystej KW (...) k. 13-17).
Na nieruchomości tej małżonkowie rozpoczęli budowę domu. Wnioskodawca na ten cel przeznaczył kwotę 100 000
zł otrzymaną w dniu 12 kwietnia 2007 r. tytułem darowizny od swojej matki H. K. (historia rachunku k. 33, zeznania
H. Z. (1) k. 188, uczestniczki A. S. k. 590-591, wnioskodawcy J. K. (1) k. 585-586). Budowę domu finansowano też
ze środków w wysokości 341.000 złotych uzyskanych z umowy kredytu udzielonego przez bank (...) S.A., którego
wierzytelność została zabezpieczona hipoteką kaucyjną do 150 % kwoty kredytu (umowa o mieszkaniowy kredyt
budowlano – hipoteczny w złotych z dnia 25 lutego 2008 r. k.22-32). Ponadto wnioskodawca pożyczył od matki kwotę
50 000 zł na wykończenie domu (k. 188- zeznania H. Z.).
Materiały budowlane małżonkowie nabywali w składzie budowlanym prowadzonym przez rodziców uczestniczki E. i J.
S.E. i J. S. sp. J. korzystając z rabatów posiadanych przez ww. firmę oraz korzystali z pomocy teściów przy transporcie
tych materiałów lub ich pomocy finansowej poprzez zapłatę za niektóre usługi i materiały budowlane (faktury (...),
zeznania J. B. i J. O. (1) k. 188-189, E. S. k, 255-257, J. S. (2) k. 189-192, A. S. k. 590-591, J. K. (1) k. 585-586).
W okresie od 13 maja 2007 r. do 17 marca 2009 r. J. K. (1) przelał na rachunek bankowy J. S. (2) kwotę w wysokości
101.229,66 zł tytułem zapłaty za wykorzystane materiały budowlane i usługi świadczone przez pracowników firmy
(...) (historia rachunku k. 104-110, zeznania J. K. (1) k. 585-586).
J. i A. małżonkowie K. wspólnie zamieszkali w wybudowanym domu na przełomie 2009/2010 r. W lutym 2010 r.
nastąpił rozpad małżeństwa i wnioskodawca wyprowadził się z domu w A..
Wartość
nieruchomości
stron
zabudowanej
budynkiem
mieszkalnym
jednorodzinnym
1
kondycyjnym,
2
niepodpiwniczonym, z poddaszem użytkowym o pow. zabudowy 182,40 m i pow. użytkowej 198,29 m2, dla której
prowadzona jest księga wieczysta o nr KW (...) według stanu z chwili rozwiązania małżeństwa a cen aktualnych wynosi
725.279 zł. Przy uwzględnieniu wartości kredytu pozostałego do spłacenia tj. kwoty 299.854,56 zł aktualna wartość
nieruchomości odpowiada kwocie 425.442 zł.
Małżonkowie w dacie ustania wspólności majątkowej posiadali również motocykl marki S. (...) z 2005 r. o wartości
10.000 zł nabyty w dniu 30 lipca 2007 r. za kwotę 6.000 zł (faktura VAT (...)- k. 92). Środki na jego zakup pochodziły
ze sprzedaży dwóch poprzednich pojazdów należących do majątku wspólnego: motocykla Y. (...) zbytego w dniu 10
marca 2007 r. za cenę 4500 zł i S. (...) zbytego za cenę 4000 zł w dniu 22 lipca 2007 r. (umowy sprzedaży k. 93-94,
zeznania J. K. (1) k. 585-586, zeznania A. S. k. 590-591, dowód rejestracyjny motocykla 20-21).
Samochód P. (...) nr rej. (...) nabyty w trakcie trwania małżeństwa ze środków wspólnych J. K. (1) wniósł do spółki
cywilnej (...). zawartej z S. P. i D. Z. umową z dnia 11 marca 2010 r. Z dniem 1 października 2010 r. S. P. wystąpił ze
spółki, tym samym udziały wnioskodawcy w spółce wzrosły do 62,5 % (umowa spółki cywilnej k. 95-96 wraz z aneksem
z dnia 30 września 2010 r. k. 97-99).
Pojazd marki P. (...) o nr rej. (...) był zarejestrowany na J. K. (1) (dowód rejestracyjny samochodu k. 18-19). Wartość
pojazdu P. strony zgodnie przyjęły na kwotę 7500 zł (zgodne oświadczenia stron k. 439)
W trakcie trwania małżeństwa wnioskodawca pracował zarobkowo głównie w firmie teściów, uczestniczka pracowała
przez okres dwóch miesięcy, a następnie ponownie po faktycznym rozstaniu stron.
Od wyprowadzenia się z domu przez wnioskodawcę w 2010 roku kredyt budowlany spłacała samodzielnie uczestniczka
ze środków z wynagrodzenia za pracę, którą podjęła w firmie rodziców oraz alimentów przekazywanych jej
dobrowolnie przez męża na dwójkę dzieci syna F. urodzonego w dniu (...)r. oraz córkę Z. urodzoną w dniu (...)r.
(zeznania A. S. k. 590-591, zeznania J. K. (1) k. 585-586).
W tym samym czasie rodzice uczestniczki dokonywali wpłat określonych sum pieniędzy na jej rachunek bankowy
prowadzony w banku (...) S.A. Jednakże w/w środki tego samego dnia uczestniczka przekazywała na rachunek
bankowy firmy (...) (wyciąg z rachunku bankowego k. 211-254). W okresie od rozwiązania związku małżeńskiego do
dokonania podziału majątku wspólnego uczestniczka spłaciła raty wspólnego kredytu w łącznej kwocie 40.524,03 zł
(harmonogram k. 588-589).
W dacie rozwiązania związku małżeńskiego wysokość zadłużenia z tytułu udzielonego kredytu wynosiła 325.801,47
zł (324.220,87 zł saldo kapitałowe i 1580,60 zł odsetki) (zaświadczenie z dnia 10 kwietnia 2012 r. z (...) Banku (...)
S.A. Oddział 1 w W. k. 34).
Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentach stanowiących: umowę darowizny rep. (...)k. 9-12, odpis zwykły
KW (...) k. 13-17, umowę o mieszkaniowym kredycie budowlano – hipotecznym w złotych k. 22-32, historii rachunku
k. 33, dowód rejestracyjny samochodu k. 18-19, dowód rejestracyjny motocyklu k. 20-21, fakturę VAT (...) k. 92,
umowę sprzedaży motocykli z dnia 10 marca 2007 r. i 22 lipca 2007 r. k. 93-94, umowę spółki cywilnej k. 95-96
wraz z aneksami k. 97-99, zestawienia środków trwałych k. 272, umowy sprzedaży samochodu k. 35, odpisu wyroku
w sprawie (...)k. 8, zaświadczenia banku z dnia 10 kwietnia 2012 r. banku (...) k. 34, historię spłaty kredytu k. 81,
historię rachunku bankowego wnioskodawcy k. 104-110, fakturach k. 60-62,65-67, 69, 70, 71-79, wyciągu z rachunku
bankowego wnioskodawcy k. 137-176, ewidencji środków trwałych k. 177, wyciągu z rachunku bankowego uczestniczki
k. 211-254 oraz zeznaniach świadków: H. Z. (1) k. 188, J. B. k. 188-189, J. O. (1) k. 189, częściowo J. S. (3) k. 189-192
i E. S. k. 255-257 oraz częściowo zeznaniach wnioskodawcy k. 585-586 i uczestniczki k. 590-591.
Dokumenty wymienione nie były kwestionowane przez uczestników, nie budziły również wątpliwości sądu co do ich
mocy dowodowej i wiarygodności.
Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd oparł się na zeznaniach świadka H. Z. (1) (poprzednio K.), która
potwierdziła okoliczności związane
z darowaniem synowi kwoty 100.000 zł na budowę domu. Wskazywała przy tym, że stroną umowy darowizny był
jedynie jej syn, co, z uwagi na jednoczesne potwierdzenie poprzez dowód z przelewu ze wskazanym odbiorcą (k. 33)
posiadało moc przekonywania. Okoliczność, że dalsza kwota uzyskana od matki wnioskodawcy była w rzeczywistości
pożyczką a nie darowizną wynikała bezpośrednio z zeznań H. Z. (1), przez co sąd nie dał wiary twierdzeniom
wnioskodawcy, że kwota darowizny od matki wynosiła 150 000 zł (k. 188).
Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków J. B. (k. 188-189)
i J. O. (1) (k. 189), którzy byli obecni na terenie budowy domu należącego do wnioskodawcy i uczestniczki. J. B., jako
stały współpracownik ojca uczestniczki, sprawdzał wentylację w domu stron oraz wykonywał w 2012r. zadaszenie
śmietnika na ich wspólnej nieruchomości na zlecenie i za zapłatą J. S. (2). Z kolei świadek J. O. (2) wskazał, iż
dowoził materiały budowalne jednak nie przyjmował od nikogo żadnych pieniędzy. Zeznania ww. świadków pozwoliły
na poczynienie ustaleń, że pewne prace budowlane były wykonywane ze zlecenia ojca uczestniczki i były przezeń
opłacane, lecz nie dowodziły zdaniem sądu, że zapłata za te roboty stanowiła darowiznę dla uczestniczki stosownie do
jej twierdzeń, gdyż świadkowie ci nie posiadali wiedzy na okoliczność wzajemnych rozliczeń pomiędzy małżonkami
K., a J. S. (2).
Sąd uznał za nieudowodnione twierdzenia uczestniczki odnośnie darowizny otrzymanej przez nią od jej rodziców na
budowę domu. Jak wynikało ze swobodnych wypowiedzi świadka J. S. (2) (k. 189-192) pomoc finansowa rodziców
uczestniczki następowała na rzecz obojga małżonków („my też zaczęliśmy im pomagać finansowo” k. 190) i polegała
na zakupie materiałów budowlanych przez firmę (...), w wyniku czego małżonkowie korzystali z wypracowanych
przez firmę rabatów, niekiedy z transportu samochodowego lub ekip budowlanych bądź zdarzało się, że nie zwracali
rodzicom za materiały budowlane, gdy J. S. (2) oznajmiał J. K. (1) „no dobrze to mi nie płać” (k. 190). Mimo
twierdzeń świadka, że czynił to w ramach darowizny dla córki, w ocenie Sądu wymowa całości zeznań ww., zdanie
sprawy ze zdarzeń z przeszłości wyraźnie wskazują, że wszelka pomoc finansowa była spontanicznym bezpłatnym
przysporzeniem na rzecz obojga małżonków („robiłem to dla córki i zięcia, rachunków nie wystawiałem” k. 190) i nie
była wówczas precyzyjnie rozliczana, gdyż świadek nie był w stanie wskazać konkretnej kwoty rzekomej darowizny.
Podobnie z zeznań matki uczestniczki E. S. (k. 256- 257) w sposób nie budzący większych wątpliwości wynikało, że
pomoc finansowa i rzeczowa była dedykowana obojgu małżonkom. Dodatkowo za słusznością powyższego wniosku
przemawia też historia rachunku bankowego wnioskodawcy, z której wynika że małżonkowie przelali na rachunek
bankowy firny ojca łącznie kwotę 101.229,66 zł tytułem zapłaty za materiały budowlane i świadczone usługi (k.
104-110). Przy czym kwota ta pokrywa się z wysokością darowizny dokonanej rzekomo na budowę domu na rzecz
córki. Sąd uznał za nieudowodnione okoliczności, że uczestniczka opłacała w okresie od wyprowadzenia się męża
z domu do rozwodu kredyt ze środków darowanych jej przez rodziców, do czego przekonywała, gdyż z historii
rachunku uczestniczki wynikało, że środki wpłacane przez rodziców uczestniczka niezwłocznie zwracała na rachunek
firmowy D., co przeczy tym twierdzeniom. Z zeznań uczestniczki i świadków wynika, że wraz z faktycznym rozstaniem
małżonków uczestniczka podjęła pracę zarobkową u rodziców, a zatem z wynagrodzenia za pracę i alimentów
przekazywanych jej dobrowolnie przez wnioskodawcę mogła opłacać raty kredytu (k. 591).
Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się częściowo na zeznaniach wnioskodawcy J. K. (1) (k. 585-586). Wnioskodawca
wskazał, iż początkowo pracował jako handlowiec w firmie teściów za wynagrodzeniem 3500 zł. Jego żona pracowała
przez okres 2 miesięcy, a po urodzeniu dzieci zajęła się ich wychowaniem i domem. Początkowo małżonkowie
mieszkali w domu należącym do pradziadka w Ł.. Z czasem otrzymali działkę od rodziców uczestniczki i podjęli
decyzję o rozpoczęciu budowy domu. Część środków pochodziła z kredytu, pozostała z darowizny otrzymanej od
matki. Jednoznacznie wskazał, iż nie otrzymywali materiałów budowlanych za darmo od teściów – czasami cena nie
obejmowała podatku VAT, bądź faktury wystawiano na firmę (...), co skutkowało odliczeniem podatku od ceny. Z
uwagi na zbieżność czasową sprzedaży dwóch posiadanych przez małżonków motocykli, a następnie zakup motocykla
S. Sąd uznał za logiczne i zgodne z doświadczeniem życiowym zeznania wnioskodawcy wskazujące, że składnik ten
został zakupiony w zamian za środki pozyskane z wcześniejszej sprzedaży. Tym samym za nieudowodnioną Sąd uznał
okoliczność, iż środki te pochodziły z darowizny otrzymanej od matki. Sąd nie dał wiary zeznaniom wnioskodawcy w
zakresie, w jakim wskazywał, iż otrzymał darowiznę od matki w kwocie 150.000 zł. W tym zakresie za udowodnioną
Sąd uznał kwotę 100.000 zł, bowiem została potwierdzona przez darczyńcę H. Z. (1) oraz dokument w postaci wyciągu
z rachunku z k. 33. W ocenie Sądu pozostała kwota 50.000 zł została przekazana małżonkom tytułem pożyczki.
Odnosząc się do zeznań A. S. Sąd dał wiarę jej zeznaniom jedynie w części. Za wiarygodne uznano zeznania, w
których wskazywała, iż nie pracowała w początkowym okresie małżeństwa, zajęła się dziećmi i domem. Środki na
budowę domu pochodziły z kredytu i darowizny od teściowej w kwocie 100.000 zł. Sąd nie dał wiary zeznaniom
uczestniczki na okoliczność, iż motocykl marki S. stanowi składnik majątku odrębnego wnioskodawcy, bowiem został
zakupiony ze środków uzyskanych z darowizny, a także na okoliczność darowizn dokonywanych przez rodziców
jedynie na jej rzecz. Powyższe okoliczności nie zostały uznane za udowodnione, gdyż nie znalazły potwierdzenia w
zgromadzonym materiale dowodowym. J. i E. S. wykluczyli tę okoliczność wskazując, iż dokonywali darowizn na rzecz
obojga małżonków, faktury przedstawione przez uczestniczkę na daną okoliczność k. 60-80 potwierdzają jedynie fakt
nabycia i wystawienia dokumentów, brak jest przy tym dowodu na okoliczność przekazania uczestniczce powyższych
materiałów budowlanych, a część faktur k. 63-64, 68, 80 jak wskazał wnioskodawca została wystawiona na zakup
materiałów, które nie zostały wykorzystane do budowy ich domu w A.. Dołączone umowy sprzedaży dwóch motocykli
wykluczyły okoliczność, iż środki na zakup motocykla pochodziły z darowizny poczynionej przez H. Z. (1).
Ustalając stan faktyczny na okoliczność powierzchni użytkowej (z uwzględnieniem poddasza) domu jednorodzinnego
położonego na nieruchomości będącej własnością J. K. (1) i A. S. oparł się na opinii biegłego sądowego z zakresu
budownictwa J. K. (2) (k. 411-413). Opinia stanowi pełnowartościowy materiał dowodowy i co istotne nie była
kwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Ponadto w zakresie ustalenia wartości rynkowej prawa własności
nieruchomości gruntowej zabudowanej domem jednorodzinnym, jednokondygnacyjnym o pow. użytkowej 198,29
m2, położonej przy ul. (...) we wsi A. w gminie C. – działka o nr ew. (...) obręb (...) Sąd oparł się na operacie
szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego M. K. (1). W ocenie Sądu opinia złożona przez biegłego
sądowego jest rzetelna, spójna i wiarygodna. Ponadto Sąd uznał, iż opinia jest jasna, solidna, a co ważne sporządzona
z zasadami sztuki przez osobę o niekwestionowanym poziomie wiedzy specjalistycznej i stanowi pełnowartościowy
materiał dowodowy. Początkowo biegła określiła wartość nieruchomości na kwotę 558.336 zł, uwzględniając jedynie
powierzchnię użytkową parteru tj. 148,90 m2 (k. 275-320). Przy czym składając opinię uzupełniającą wskazała, iż
nie mierzyła poddasza i faktyczna powierzchnia jest większa, lecz nie zalegalizowana (k. 372-373). Jednakże po
ustaleniu powierzchni użytkowej domu przez biegłego sądowego z zakresu budownictwa na 198,29 m2 określiła
wartość rynkową prawa własności nieruchomości gruntowej zabudowanej w w/w powierzchni na kwotę 725.279 zł (k.
467-506). W odniesieniu do zarzutu uczestniczki, biegła wskazała, iż uwzględniła fakt braku wykończenia pomieszczeń
na poddaszu, co skutkowało obniżeniem wagi cechy standardu wykończenia i funkcjonalności pomieszczeń z dobrej
na przeciętną (k. 552-554). W ocenie Sądu, za stanowiskiem wnioskodawcy, należało przy ustaleniu wartości
nieruchomości na datę rozwiązania maleństwa, wziąć pod uwagę powiększoną o poddasze powierzchnię użytkową
budynku mieszkalnego, gdyż odzwierciedlała rzeczywiste parametry budynku decydującego o jego realnej wartości.
Sąd na podstawie art. 217 § 3 k.p.c. oddalił wniosek uczestniczki o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego rzeczoznawcy
na okoliczność aktualnych wartości ceny nieruchomości, albowiem został powołany jedynie dla zwłoki w rozpoznaniu
sprawy. Z dowodów w postaci dokumentów odpisu KW i umowy darowizny, nie wynika, aby nieruchomość będąca
przedmiotem postępowania miała dostęp do drogi publicznej na skutek użyczenia działki (...), a z opinii biegłego
wynika, że ma bezpośredni dostęp do drogi powiatowej, co nie wpływa na stan nieruchomości (k. 584 verte).
Sąd na podstawie art. 217 § 2 k.p.c. uznając za spóźniony oddalił wniosek uczestniczki o dopuszczenie dowodu z opinii
biegłego rzeczoznawcy budowlanego (k. 584 verte).
Sąd, zważył co następuje:
W myśl art. 567 § 1 k.p.c. w postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między
małżonkami sąd rozstrzyga także o żądaniu ustalenia nierównych udziałów małżonków w majątku wspólnym oraz
o tym, jakie wydatki, nakłady i inne świadczenia z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego lub odwrotnie
podlegają zwrotowi. Ponadto zgodnie z § 3 zacytowanego przepisu wskazuje, iż do postępowania o podział majątku
wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, a zwłaszcza do odrębnego postępowania w
sprawach wymienionych w paragrafie pierwszym stosuje się odpowiednio przepisy o dziale spadku, w tym art. 684
k.p.c., zgodnie z którym skład i wartość (majątku podlegającego podziałowi) ustala sąd.
Sąd ustalił skład i wartość majątku dorobkowego w oparciu o powołane powyżej dowody, których opis i dokonana
przez Sąd ocena zostały przedstawione powyżej. Wartość tych składników Sąd ustalił według stanu na dzień ustania
wspólności majątkowej, tj. dzień 21 lutego 2012 roku, a według cen obowiązujących w chwili zamknięcia rozprawy
(vide: postanowienia SN: z 20 stycznia 1974 r., III CRN 384/73, LexisNexis nr 315538 oraz z 18 października 2002r.,
V CZ 129/02, niepubl.). Warto w tym miejscu poczynić jeszcze kilka dodatkowych uwag.
W niniejszym postępowaniu uczestnicy zgodnie podali, że w skład majątku wspólnego wchodzi prawo własności
nieruchomości, o pow. 800 m2 położonej w A., gminie C. zabudowanej domem jednorodzinnym o pow. użytkowej
198,29 m2, dla której Sąd Rejonowy wN.prowadzi księgę wieczystą nr (...). Przy ustalaniu realnej wartości
nieruchomości, podzielając stanowisko uczestniczki a także wnioskodawcy Sąd uwzględnił obciążenie o charakterze
prawnorzeczowym w postaci hipoteki zmieniającej jej rzeczywistą wartość (por. Sąd Najwyższy w postanowieniu
z dnia 21 stycznia 2010r. w sprawie I CSK 205/09). W tych okolicznościach zasadne było ustalenie, że wartości
rzeczywista nieruchomości stron wynosi 425.442 zł, co wynika z pomniejszenia wartości wyliczonej przez biegłą M. K.
o kwotę pozostałego do spłaty kredytu zmniejszającego wartość nieruchomości (725.279 zł - 299.854,56 zł = 425.442
zł).
Spór miedzy stronami dotyczył ustalenia, czy pojazd osobowy marki P. (...) o nr rej (...) oraz motocykl S. nr rej. (...),
stanowiły majątek wspólny małżonków czy też majątek osobisty wnioskodawcy, a w dalszej części dotyczył nakładów
poczynionych przez oboje małżonków z majątku osobistego na majątek wspólny. Zaznaczyć należy, że przepis art.
31 kro ustanawia domniemanie przynależności do majątku dorobkowego przedmiotów majątkowych nabytych w
czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich, zaś przynależność określonych
przedmiotów do majątku osobistego obowiązany jest udowodnić zainteresowany tym małżonek (por. wyrok SN z
dnia 11 września 1998 r., I CKN 830/97 z dnia 16 kwietnia 2003 r., II CKN 1409/00, OSNC 2004 r., nr 7-8, poz.
113; z dnia 30 czerwca 2004 r., IV CK 513/03). Jednocześnie jednak wskazuje się, że domniemanie powyższe można
obalić przez wykazanie, iż nabycie przedmiotu majątkowego nastąpiło ze środków finansowych stanowiących majątek
osobisty (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 stycznia 2001 r., II CKN 1194/00, niepubl.). W rozpoznawanej sprawie,
w ocenie sądu, uczestniczka nie wykazała skutecznie wobec przekonujących zeznań wnioskodawcy oraz wniosków
wynikających z dowodów z dokumentów, że motocykl marki S. wszedł do majątku osobistego męża. Będąc nabyty
przez wnioskodawcę w dniu 30 lipca 2007 r. za cenę 6000 zł ze środki pieniężne uzyskane z wcześniejszej sprzedaży
(w dniu 10 marca i 22 lipca 2007 r.) wszedł do majątku wspólnego stron.
Samochód P. (...) nabyty przez małżonków w trakcie trwania małżeństwa następnie wniesiony przez J. K. (1) tytułem
wkładu do spółki cywilnej (art. 861 § 1 kc) wszedł z dniem 11 marca 2010 r. do majątku wspólników. Przyjmuje
się w orzecznictwie, iż w wyniku wniesienia wkładu do spółki z majątku wspólnego małżonek wspólnik otrzymał
uprawnienie, które wejdzie w skład jego majątku odrębnego. W majątku tym następuje przysporzenie z jednoczesnym
uszczerbkiem dla majątku dorobkowego małżonków. Drugi ze współmałżonków może żądać zwrotu połowy wartości
środków, które zostały wniesione jako wkład z majątku wspólnego. Tym samym uznać należało, iż samochód stanowi
nakład z majątku wspólnego na majątek osobisty wnioskodawcy, o których to sąd orzeka z urzędu i podlega rozliczeniu
zgodnie z treścią art. 45 k.r.o. stosowanego w drodze analogii (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 kwietnia
2008 r. w sprawie V CSK 548/07, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2004 r. w sprawie III CZP 46/04 ).
Odnosząc się do wartości obu tych ruchomości wskazać należy, iż ich wartość została przez strony ustalona w sposób
zgodny (k. 439), zatem nie było podstaw do ich kwestionowania przez Sąd, co dopuszczone jest w judykaturze (vide:
postanowienie SN z 29 listopada 2001 r., V CKN 482/00, LexisNexis nr 387347).
W dalszej kolejności Sąd uznał, iż rozliczeniu pomiędzy małżonkami podlegają nakłady poczynione z majątku
osobistego na majątek wspólny. W rozpoznawanej sprawie Sąd ustalił, iż wartość nakładu poczynionego przez
wnioskodawcę na majątek wspólny wynosi obecnie 85.088 zł. Wskazać przy tym należy, iż wartość darowizny na datę
jej dokonywania tj. 12 kwietnia 2007 r. wynosiła 100.000 zł, na tę okoliczność wnioskodawca przedstawił dokument
stanowiący historię rachunku (k. 33), na pozostałą kwotę nie posiadał stosownych dokumentów, a także nie zostało
to potwierdzone przez samego darczyńcę H. Z. (1) (k. 188). Rozliczenie nakładu z majątku osobistego wnioskodawcy
na majątek wspólny musi w ocenie Sądu nastąpić z uwzględnieniem, że między chwilą ich poczynienia a chwilą
orzekania uległa zmianie wartość domu. W tych okolicznościach należało ustalić stosunek ułamkowy tych nakładów
do wartości nieruchomości z daty poczynienia nakładów a następnie odnieść ten ułamek do wartości z daty podziału
(por. uchwałę SN z dnia 5 października 1990r. III CZP 55/90, postanowienie SN z dnia 2 października 2008r. II CSK
203/08, i z dnia 11 grudnia 2008r. II CSK 356/08). Uwzględniając wartość darowanej przez J. i E. S. nieruchomości
– 48.000 zł, wysokość kredytu na budowę domu – 341.000 zł oraz darowiznę 100.000 zł, sąd przyjął, że wartość
nieruchomości wspólnej na datę dokonywania nakładu przez uczestnika wynosiła 489.000 zł. Kwota 100.000 zł
stanowiła po zaokrągleniu 20% wartości nieruchomości. Odnosząc procentową wartość tego nakładu do wartości
nieruchomości stron ustalonej według stanu z daty ustania wspólności i cen aktualnych Sąd obliczył, że aktualna
wartość nakładu uczestnika na budowę domu wynosi 85.088 zł (425.442 zł x 20% = 85 088 zł).
Zgodnie z treścią art. 43 § 1 k.r.o. oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zasada powyższa
nie została w niniejszym postępowaniu przełamana, zatem zasadnym było przyjęcie, iż udziały małżonków w majątku
wspólnym są równe i wynoszą po ½.
Podział majątku wspólnego został przeprowadzony w oparciu o regulacje zawarte w przepisach art. 212 § 2 k.c. w zw.
z art. 1035 k.c. w zw. z art. 46 k.r.o., zgodnie z którymi rzecz należąca do majątku wspólnego małżonków po ustaniu
wspólności majątkowej może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu z małżonków z obowiązkiem spłaty
drugiego.
Dokonując podziału majątku wspólnego, Sąd miał na uwadze zgodne stanowisko stron, ich obecną sytuację materialną
oraz dotychczasowy sposób korzystania z rzeczy będącej przedmiotem podziału.
Wobec faktu, iż na zaproponowany przez wnioskodawcę sposób podziału majątku wspólnego uczestniczka przystała
w ocenie Sądu zasadnym było przyznanie nieruchomości w wyniku podziału uczestniczce, zaś pojazdu marki S.
na wyłączną własność wnioskodawcy. Jednocześnie należało określić wysokość dopłaty należną wnioskodawcy.
Przyjmując wartość nieruchomości na kwotę 425.442 zł, motocykla S. na kwotę 10 000 zł oraz wartość udziału każdego
z małżonków w majątku wspólnym na kwotę 217.721 zł, w związku z przyznaniem uczestniczce nieruchomości a
wnioskodawcy motocykla należało zasądzić od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy dopłatę w wysokości 207.721 zł
(217.721 zł - 10.000 zł = 207.721 zł).
Na podstawie art. 45 § 1 i § 2 kro Sąd zasądził od J. K. (1) na rzecz A. S. kwotę 3750 zł tytułem zwrotu połowy nakładu
poczynionego z majątku wspólnego na majątek osobisty wnioskodawcy jako wspólnika spółki cywilnego w postaci
pojazdu marki P. (...) oraz od A. S. na rzecz J. K. (1) kwotę 42.544 zł tytułem nakładu poczynionego przez wnioskodawcę
z majątku osobistego na majątek wspólny stosownie do ustalonej wartości.
W rozpoznawanej sprawie uczestniczka żądała rozliczenia spłaty kredytu w banku (...) S.A. na budowę domu.
Jednocześnie A. S. wykazała, iż spłaciła samodzielnie na rzecz banku począwszy od 15 marca 2012 r. kwotę 40.524,03
zł. Zgodnie z treścią art. 686 k.p.c. w postępowaniu działowym sąd rozstrzyga także o istnieniu zapisów zwykłych,
których przedmiotem są rzeczy lub prawa należące do spadku, jak również o wzajemnych roszczeniach pomiędzy
współspadkobiercami z tytułu posiadania poszczególnych przedmiotów spadkowych, pobranych pożytków i innych
przychodów, poczynionych na spadek nakładów i spłaconych długów spadkowych. Odnosząc powyższe na grunt
rozpoznawanej sprawy wskazać należy, w/w kwota podlega rozliczeniu pomiędzy byłymi małżonkami na podstawie
art. 686 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. Wskazać należy, iż okoliczności te zostały potwierdzone przez wnioskodawcę,
który przyznał, iż A. S. sama reguluje zadłużenie z tytułu zaciągniętego kredytu. Wobec powyższego, iż w okresie tym
wnioskodawca był zobowiązany do zapłaty na rzecz banku połowy uiszczonej kwoty, jako strona umowy kredytu,
winien zwrócić uczestniczce kwotę 20.262 zł tytułem zwrotu połowy spłaconego długu zaciągniętego przez oboje
małżonków.
Żądanie uczestniczki rozliczenia dalszych nakładów poczynionych z majątku osobistego na majątek wspólny nie
zasługiwało na uwzględnienie. Jak wykazano powyżej materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania nie
pozwolił na przyjęcie, iż uczestniczka dokonała nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny małżonków w
łącznej kwocie 123.452,61 zł, w tym 75.959,33 zł z tytułu materiałów budowlanych darowanych przez rodziców oraz
47.493,31 zł tytułem spłaty kredytu w okresie od lutego 2010 r. do lutego 2012 r. Mając na uwadze powyższe Sąd
oddalił wniosek uczestniczki o rozliczenie dalszych nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 520 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą, iż każdy z uczestników ponosi koszty
postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie, mając na uwadze nieprocesowy charakter sprawy oraz brak
szczególnych okoliczności zachodzących w niniejszym postępowaniu.
Na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał
ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim z roszczenia zasądzonego na
rzecz A. S. w pkt 8 postanowienia kwotę 817,33 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów, Sąd orzekł jak w sentencji.