D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy

V RC 998/13
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 11 kwietnia 2012r. małoletni powodowie- bliźniacy A. i M. K. (1), urodzeni w dniu (...), działający przez
matkę L. K., reprezentowani przez zawodowego pełnomocnika, ostatecznie precyzując pozew, wnieśli o zasądzenie od
pozwanego P. K. alimentów zaległych za okres od 9 czerwca 2010r. (kiedy to matka z małoletnimi wyprowadziła się ze
wspólnie zajmowanego mieszkania) do 13 lutego 2011r. (w dniu 14.02.2011r. Sąd Okręgowy zabezpieczył powództwo
w sprawie o rozwód o sygn. III C 931/10). Żądanie dotyczyło kwoty 8.400zł po 4.200zł na każde dziecko wraz z
ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, uwzględniając że pozwany od sierpnia 2010r.
partycypował w kosztach utrzymania powodów, przekazując łącznie po 1.000zł miesięcznie.
Pozwany, działający przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów
postępowania.
Rozpoznając ponownie sprawę (po uchyleniu wyroku z dnia 12.04.2013r. w sprawie V RC 124/12
przez Sąd Okręgowy rozpoznający apelację pozwanego, k.199), Sąd Rejonowy ustalił następujący
stan faktyczny:
Rodzice małoletnich powodów są rozwiedzeni wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 27.10.2011r. w sprawie
o sygn. III C 931/10. Było to drugie małżeństwo L. K., pierwsze pozwanego P. K.. Małoletni powodowie urodzili się
w drodze in-vitro. W wyroku rozwodowym sąd powierzył obojgu rodzicom władzę rodzicielską nad dziećmi, ustalając
miejsce zamieszkania małoletnich przy matce, obciążył oboje rodziców kosztami utrzymania dzieci, ustalając udział
ojca w kwotach po 900zł miesięcznie na każde dziecko, tj. łącznie 1.800zł.
Sprawa o rozwód toczyła się od 12 sierpnia 2010r., wniesiona przez L. K.. Dnia 28.10.2010r. P. K. złożył wniosek o
zabezpieczenie kontaktów w sprawie rozwód, wskazując że od momentu kiedy żona opuściła wspólne mieszkanie i
zamieszkała ze swoją matką, ma uniemożliwiony kontakt z dziećmi. Postanowieniem z dnia 15.12.2010r. (k.36 akt o
rozwód ) Sąd Okręgowy zabezpieczył kontakty.
Wnioskiem z dnia 08.12.2010r. (k.37 akt o rozwód ) L. K. wniosła o zabezpieczenie roszczeń alimentacyjnych
na dzieci w kwocie po 1.200zł na dziecko, wskazując koszt utrzymania każdego dziecka na kwotę 1.850zł (k.38).
Postanowieniem z dnia 14 lutego 2011r. (k.149 akt o rozwód ) Sąd Okręgowy udzielił zabezpieczenia do kwoty 900zł
miesięcznie na dziecko, wskazując koszt utrzymania każdego dziecka na kwotę 1.370zł miesięcznie, z czego pozwany
miał płacić 900zł na każde dziecko.
Sąd Apelacyjny rozpoznając zażalenie pozwanego na to postanowienie, postanowieniem z dnia 15 kwietnia
2011r. oddalił zażalenie w sprawie o sygn. VI Acz 529/11 (k.177 akt o rozwód ), wskazując jednocześnie że
koszt utrzymania dzieci ustala na niższą kwotę, po ok. 1.020zł miesięcznie na dziecko, w tym 714zł
miesięcznie wyżywienie i artykuły higieniczne na każde dziecko – jeśli weźmie się pod uwagę wiek
dzieci „które w chwili obecnej mają po ok. półtora roku” cytat z uzasadnienia Sądu Apelacyjnego (k.181 akt o
rozwód). Sąd Apelacyjny po skorygowaniu kosztów utrzymania powodów, pozostawił jednak kwotę 900zł alimentów
na każde dziecko.
Przedstawicielka ustawowa po wyprowadzeniu się z powodami do swojej matki w dniu 9 czerwca 2010r. zabrała
całą wyprawkę dzieci, ubranka, pieluchy tetrowe, kocyki, beciki, pościele, zabawki, sterylizator do butelek, dwa
podgrzewacze, dwa łóżeczka z wyposażeniem, komodę na ubranka oraz pieniądze w tym becikowe ok. 2.900 zł
(bezsporne). W tym okresie L. K. przebywała na urlopie macierzyńskim i urlopie wypoczynkowym do 15 listopada
2010r. i uzyskiwała 1.535,72zł netto miesięcznie, w grudniu 2010r. otrzymała po raz drugi dodatek do zasiłku
rodzinnego z tytułu urodzenia bliźniaków – 2.000zł, a od 1 grudnia 2010r. otrzymywała zasiłek wychowawczy 400zł,
plus zasiłek rodzinny na dwoje dzieci w kwocie 136zł.
Na rozprawie w dniu 9 czerwca 2015r. koszt utrzymania małoletnich powodów w okresie spornym określiła na 2.300zł
na dwoje dzieci miesięcznie, czyli po 1.150zł na każde dziecko.
Potrzeby powodów w spornym okresie zostały zaspokojone w całości (bezsporne). Na zaspokojenie tych potrzeb
zaciągnęła zobowiązania od matki M. K. (2), u której mieszkała, w kwocie 6.000zł, I. L. w kwocie 4.500zł, B. F. w kwocie
5.000zł. Na dzień 31 maja 2015r. spłaciła część zobowiązań: I. L. 3.500zł, B. F. 2.700zł (oświadczenie przedstawicielki
ustawowej oraz oświadczenia świadków karta 359-361)
Pozwany kwestionował rzekome zobowiązania, wskazując że w 2010r. uzyskał dochód 21.533,74zł i różnica między
dochodami L. K. w tym okresie była niewielka. Osiągnęła ona dochód 18.428,59zł. Nadto kwestionował koszty
utrzymania dzieci, które w tym czasie nie były znaczne, zaś wszelkie większe wydatki zostały dokonane przed
wyprowadzką matki małoletnich.
Wskazał, że małoletni mieli niecałe 6 miesięcy, kiedy matka wyprowadziła się, zaś Sąd Okręgowy wydał zabezpieczenie
w czasie, gdy małoletni mieli ponad rok, stąd nie sposób uznać, że ich koszty były takie same i żądać kwotę, która jest
prostym przełożeniem alimentów zasądzonych późniejszym postanowieniem zabezpieczającym Sądu rozwodowego.
Kwota ta, zdaniem powoda, jest całkowicie oderwana od potrzeb małoletnich w tamtym okresie.
Sąd zważył co następuje:
Powództwo nie jest zasadne i podlega oddaleniu.
Podstawą orzeczenia jest art. 137 § 2 kro, zgodnie z którym niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed
wniesieniem powództwa o alimenty, sąd uwzględnia zasądzając odpowiednią sumę pieniężną. W uzasadnionych
wypadkach sąd może rozłożyć zasądzone świadczenie na raty.
Dochodzenie alimentów za okres miniony należy uznać za sytuację wyjątkową. Dopuszczalne jest dochodzenie
roszczeń alimentacyjnych za okres poprzedzający wytoczenie powództwa o alimenty w sytuacji gdy pozostały
niezaspokojone potrzeby lub niespłacone zobowiązania zaciągnięte względem osoby trzeciej na pokrycie tychże
kosztów.
Bezspornym w okolicznościach przedmiotowej sprawy jest, że potrzeby małoletnich we wskazanym pozwem okresie
zostały zaspokojone w całości.
Istotną kwestią jest ustalenie, czy pozostały niespłacone zobowiązania zaciągnięte względem osób trzecich na pokrycie
tychże kosztów powodów.
Istotną kwestią jest ustalenie w pierwszej kolejności, zgodnie z art. 135 § 1 kro, usprawiedliwionych potrzeb powodów
w spornym okresie. Pozwany przekazywał na potrzeby powodów od sierpnia 2010r. kwotę 1.000zł na dwoje dzieci,
przedstawicielka powodów miała też swoje dochody, będąc na urlopie macierzyńskim.
Skoro Sąd Apelacyjny, rozpoznając zażalenie pozwanego w sprawie o rozwód, potrzeby powodów określił na kwotę po
1.020zł na każde dziecko w czasie, gdy powodowie mieli ok. półtora roku, to oczywistym jest, że potrzeby powodów, gdy
mieli 6-12 miesięcy były znacznie niższe. L. K. wskazywała w mailach do pozwanego w listopadzie 2010r., że potrzeby
dzieci drastycznie rosną z miesiąca na miesiąc, z czym należy się zgodzić, ale wskazuje to też, że w okresie spornym
były one dużo niższe niż 1.020zł na każde dziecko, a już z pewnością nie wynosiły 1.150zł, jak obecnie zeznawała
przedstawicielka.
Nadto zważyć należy, że z niniejszym powództwem L. K. wystąpiła dopiero po pół roku od orzeczenia rozwodu między
rodzicami powodów. Pozwany łączy to też z wniesieniem przez niego wniosku o uregulowanie kontaktów z dziećmi w
sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym dla Warszawy M. o sygn. V Nsm 45/12 .
W sprawie o rozwód L. K. reprezentowana była przez zawodowego pełnomocnika i w pozwie o rozwód z dnia 12
sierpnia 2010r. (mieszkając już dwa miesiące ze swoją matką), nie składała wniosku o zabezpieczenie środków na
dzieci, a dopiero w dniu 8 grudnia 2010r. (k.37 akt o rozwód), bowiem skończył się jej płatny urlop macierzyński z
urlopem wypoczynkowym.
Oznacza to, zdaniem Sądu Rejonowego, że własne środki i otrzymywane od pozwanego 1.000zł miesięcznie
wystarczały na pokrycie potrzeb małoletnich powodów. Z kolei w grudniu 2010r. otrzymała po raz drugi dodatkowo
z tytułu urodzenia bliźniaków 2.000zł.
Sąd nie kwestionuje, że L. K. może mieć jeszcze niespłacone zobowiązania na rzecz wskazanych przez nią osób,
jednakże zdaniem sądu pozwany nie ma obowiązku zapłaty alimentów za okres sporny, bowiem wydatkowane środki
na powodów w tamtym okresie przekraczały ich usprawiedliwione potrzeby.
Orzeczenie oparto na podstawie przywołanych wyżej przepisów.
O kosztach orzeczono na podstawie art.102 kpc.