Opis przedmiotu (sylabusu) na rok ak. 2011

Opis przedmiotu (sylabusu) na rok ak. 2011 -2012
KINEZYTERAPIA
Zakład Rehabilitacji Oddział Fizjoterapii II WL.
p.o. Kierownika Zakładu: dr n med. Dariusz Białoszewski
Odpowiedzialny za dydaktykę: dr n med. Dariusz Białoszewski
Kierownik zespołu nauczającego przedmiot- Kinezyterapia:
dr o k.f. Edyta Smolis-Bąk
Wymagania wstępne: znajomość anatomii narządu ruchu, fizjologii, dobra ogólna sprawność
ruchowa
1.Łączna liczba godzin: 130 godzin zajęć dydaktycznych
Wykłady
- 15 godzin
Seminaria - 25 godzin
Ćwiczenia - 60 godzin
Praktyka zawodowa - 30 godzin
2.Termin i forma zaliczenia zajęć
- zaliczenie praktyczne i teoretyczne po II semestrze,
- zaliczenie końcowe praktyczne i teoretyczne z całości materiału po III semestrze.
Przedmiot kończy się egzaminem w sesji letniej 2012/2013 po IV semestrze
Warunki dopuszczenia do egzaminu:
- obecność na wszystkich ćwiczeniach,
- zaliczenie praktyczne i teoretyczne całości materiału.
Egzamin w formie testowej i opisowej będzie zawierał 50 pytań testowych (każde pytanie 4
dystraktory) i 25 pytań opisowych (prezentowanych na slajdach).
Studenci będą udzielali odpowiedzi na specjalnie przygotowanych kartach odpowiedzi.
Czas trwania części testowej egzaminu – 60 minut, części opisowej – 75 minut.
Do zaliczenia przedmiotu konieczne jest uzyskanie minimum 60% poprawnych odpowiedzi.
Warunki zaliczenia przedmiotu:
* Ocena wiedzy:
- kolokwia pisemne („ wejściówki”), testy pisemne,
- egzamin pisemny w zakresie wiedzy z tematów:
•
bezpieczeństwa i higieny pracy podczas zajęć
•
diagnostyki szczegółowej (pomiary linijne, pomiary zakresów ruchomości stawów, badanie
przykurczów, ogólne zasady zapisywania wyników pomiaru, pomiary i ocena sprawności
mięśni, testy funkcjonalne, analiza chodu, nauka prawidłowego chodu o kulach);
•
systematyki
ćwiczeń
indywidualnego
usprawnienia
pacjentów
(ćwiczenia
bierne,
prowadzone, czynno-bierne, samowspomagane, w odciążeniu, czynne, w odciążeniu z
oporem, z oporem, redresyjne, oddechowe, relaksacyjne, PIR);
•
koncepcji SET;
•
ćwiczeń ruchowych jako środka leczniczego dla osób niepełnosprawnych;
•
kształtowania sprawności i wydolności fizycznej pacjentów;
•
pomocy w ćwiczeniach i asekuracji ćwiczącego,
•
odpowiedniego doboru ćwiczeń dla poszczególnych grup pacjentów
* Ocena umiejętności:
•
samodzielnego praktycznego wprowadzania w życie zdobytej wiedzy: przeprowadzanie
wywiadu z pacjentem, badanie pacjenta (pomiary linijne, pomiary zakresów ruchomości
stawów, badanie przykurczów, pomiary i ocena sprawności mięśni, testy funkcjonalne,
analiza chodu, nauka chodu o kulach), prowadzenie ćwiczeń z zakresu kinezyterapii
(ćwiczenia bierne, prowadzone, czynno-bierne, samowspomagane, w odciążeniu, czynne, w
odciążeniu z oporem, z oporem, redresyjne, PIR, SET)
•
myślenia kategoriami „diagnozowania” ćwiczeń fizycznych w zależności od potrzeb
ćwiczących;
•
profesjonalnego rozwiązywania zaistniałych problemów dotyczących prowadzenia zajęć
indywidualnych i grupowych.
* Ocena aktywności:
•
czynny udział w zajęciach
Cel nauczania:
Cele nauczania kinezyterapii w programach ośrodków kształcących w UE fizjoterapeutów są
całkowicie zbieżne z tymi, które stawia przed sobą zespół nauczający tego przedmiotu
w ramach Zakładu Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego
Uniwersytetu Medycznego. Zasadnicze cele to:
1. Wyjaśnienie podstaw kinezyterapii jako działu lecznictwa, w którym wykorzystuje się
właściwości ruchu w celach profilaktycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych.
2. Stosowanie wiedzy z zakresu nauk medycznych, a w szczególności: anatomii, fizjologii,
patologii do sprawnego wykonywania zadań zawodowych, w tym do organizacji i
prowadzenia terapii ruchem.
3. Dobieranie właściwych technik badania i oceny narządu ruchu, układu krążenia i układu
oddechowego w zależności od sytuacji, interpretowanie uzyskanych wyników badań.
4. Przedstawienie wskazań i przeciwwskazań do wykonywania poszczególnych ćwiczeń
fizycznych.
5. Dobieranie pomocy i sprzętu ortopedycznego w zależności od rodzaju choroby i potrzeb
pacjentów.
6. Interpretowanie przepisów bhp w odniesieniu do zdrowia własnego i pacjenta, instrukcji
obsługi, użytkowania i konserwacji sprzętu rehabilitacyjnego stosowanego w kinezyterapii.
7. Wykorzystanie w sposób prawidłowy wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych dla
właściwego i sprawnego przeprowadzania poszczególnych ćwiczeń leczniczych.
8. Prawidłowe wykonywanie podstawowych badań poszczególnych układów i narządów na
potrzeby kinezyterapii, ich interpretacja i dokumentowanie.
9. Zastosowanie odpowiednich technik wykonywania ćwiczeń leczniczych i stosowanie ich
adekwatnie do możliwości pacjenta.
10. Organizacja swojego stanowiska pracy zgodna z przepisami i zasadami bhp.
11. Przygotowanie studentów do zajęć klinicznych w następnych semestrach nauki.
Formuła przedmiotu ( rodzaje zajęć)
•
Wykłady
•
Ćwiczenia
•
Seminaria
•
Praktyki zawodowe
•
Kształcenie bez nauczyciela (praca własna)
Metody dydaktyczne stosowane w zajęciach ze studentami:
•
Metody podające – proces przyswajania: wykład informacyjny, wyjaśnienie
•
Metody poszukujące, kreatywne - problemowe – proces odkrywania, związane z
twórczym myśleniem i działaniem
•
Metody aktywizujące:
- proaktywne (usamodzielniające) - uczą samokontroli i samooceny własnego
działania, sprzyjają samodzielności myślenia,
- dyskusja dydaktyczna,
- samoocena studentów.
•
Metody reproduktywne (odtwórcze): niezbędne w rehabilitacji, uczą dokładności
i
prawidłowości wykonywania ćwiczeń.
•
Metody praktyczne: zajęcia praktyczne obejmujące badanie i ocenę narządu ruchu,
przeprowadzanie poszczególnych ćwiczeń leczniczych, dobieranie pomocy i sprzętu
ortopedycznego w zależności od rodzaju choroby i potrzeb pacjentów,
•
e- learning – w połączeniu z tradycyjnymi formami nauczania - wykorzystany w
multimedialnych wykładach, konsultacjach, interaktywnych ćwiczeniach, sprawdzianach,
monitoringu aktywności i postępów nauczania, indywidualizacji kształcenia.
Treści merytoryczne przedmiotu:
Zajęcia z Kinezyterapii zawierają zgodnie założeniami większości programów unijnych materiał
podający syntezę wiadomości dotyczących oceny stanu pacjenta dla potrzeb kinezyterapii –
wywiady, podstawowe pomiary i sposoby oceny funkcjonalnej, testy, plany postępowania
kinezyterapeutycznego, systematyki kinezyterapii, bazy technicznej, techniki wykonywania
różnych ćwiczeń leczniczych indywidualnych, dokumentację.
Tematyka zajęć:
•
Wykłady – 7 wykładów ( II sem)
Ramowa tematyka wykładów
I Podstawy teoretyczne fizjoterapii: rodowód fizjoterapii, miejsce kinezyterapii w procesie
kompleksowej rehabilitacji, cele, zadania i zasady kinezyterapeutyczne.
II Diagnostyka dla potrzeb kinezyterapii: wywiad i interpretacja danych.
III Badanie przedmiotowe: pomiary linijne (obwody i długości kończyn oraz kręgosłupa), pomiary
zakresów ruchomości stawów, badanie przykurczów, ogólne zasady zapisywania wyników pomiaru.
IV Pomiary i ocena sprawności mięśni: zarys historii rozwoju oceny siły mięśniowej,
zmodyfikowana wersja testu mięśniowego Lovetta.
V Systematyka kinezyterapii: ćwiczenia bierne, czynno-bierne, samowspomagane.
VI Systematyka kinezyterapii: czynne w odciążeniu, ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem
VII Systematyka kinezyterapii: ćwiczenia czynne, czynne z oporem, ćwiczenia w wodzie.
•
Seminaria – ( 6 seminariów II semestr, 5 seminariów III semestr),
Ramowa tematyka seminariów - II semestr
1.Pozycja anatomiczna. Osie i płaszczyzny ciała, określenie kierunku i położenia ciała.
2-3.Chód fizjologiczny – analiza dynamiczna i kinematyczna. Chód patologiczny – przyczyny i
rodzaje chodu.
4.Pionizacja i nauka chodzenia.
5. Wprowadzenie do koncepcji S-E-T.
6. Zaliczenie - kolokwium pisemne.
Ramowa tematyka seminariów – III semestr
1.Koncepcja S-E-T z wykorzystaniem urządzenia TerapiMaster.
2. Wyciągi i ćwiczenia redredresyjne, wyciągi odciążające.
3. Ćwiczenia synergistyczne (ipsilateralne i kontralateralne), ćwiczenia izometryczne.
4.Ćwiczenia ogólnokondycyjne, gimnastyka poranne, ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia
relaksacyjne.
5. Zaliczenie - kolokwium pisemne.
•
Ćwiczenia - 30 zajęć
Ramowa tematyka ćwiczeń – II semestr ( 15 zajęć x 2 godziny)
1.Wprowadzenie do zajęć.
2. Ocena wizualna pacjenta.
3. Testy funkcjonalne.
4. Zaliczenie testów funkcjonalnych, oceny wizualnej chorego.
5. Pomiary zakresów ruchu kończyny górnej.
6. Pomiary zakresów ruchu kończyny górnej i dolnej.
7. Test teoretyczny.
8. Test Lovetta kończyny górnej.
9. Zaliczenie praktyczne Testu Lovetta.
10. Ćwiczenia bierne.
11. Ćwiczenia bierne ciąg dalszy.
12. Zaliczenie ćw. biernych.
13. Ćwiczenia w odciążeniu z oporem kończyny dolnej.
14. Ćwiczenia w odciążeniu z oporem kończyny górnej.
15. Uzupełnienie zaliczeń.
Ramowa tematyka ćwiczeń – III semestr ( 10 zajęć x 3 godziny)
1.Ćwiczenia samowspomagane.
2. Ćwiczenia czynne z oporem.
3. Relaksacja poizometryczna.
4. Zaliczenie praktyczne ćwiczeń samowspomaganych, czynnych z oporem, relaksacji
poizometrycznej.
5. SET – zasady ogólne, obsługa urządzeń TerapiMaster.
6. SET – ćwiczenia w otwartych i zamkniętych łańcuchach kinematycznych.
7. SET – ćwiczenia stabilizacyjne kręgosłupa
8. Ćwiczenia sensomotoryczne
9. Zaliczenie SET
10. Zaliczenie praktyczne II semestru.
•
Praktyki zawodowe 15 zajęć
Ramowa tematyka praktyk zawodowych – II semestr
1.Pomiary długości i obwodów kończyn.
2. Pomiary ruchomości kręgosłupa.
3. Zaliczenie pomiarów długości i obwodów kończyn.
4. Pomiary zakresów ruchu kończyny górnej i dolnej.
5. Zaliczenie z pomiarów zakresów ruchu.
6. Test Lovetta tułów, szyja , obręcz barkowa.
7. Test Lovetta kończyny dolnej.
8. Test Lovettaciąg dalszy.
9. Uzupełnienie zaliczeń.
10. Ćwiczenia w odciążeniu kończyny dolnej.
11. Ćwiczenia w odciążeniu kończyny górnej.
12. Półpodwieszenie, podwieszenie całkowite.
13. Zaliczenie ćw. w odciążeniu z oporem.
14. Uzupełnienie zaliczeń.
15. Podsumowanie zajęć.
Literatura
- Dega W.: Ortopedia i rehabilitacja, Wyd. PZWL, Warszawa 2003
- Kilar J., Lizis P., Leczenie ruchem, część I, Wyd. Kasper, Kraków 1998
- Milanowska K., Kinezyterapia, Wyd. PZWL, Warszawa 2003
- Rosławski A., Skolimowski T.: Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych, Wyd. PZWL,
Warszawa 2002
- Zembaty A.: Kinezyterapia tom I, Wyd. Kasper, Kraków 2002
- Zembaty A.: Kinezyterapia tom II, Wyd. Kasper, Kraków 2003
- Walaszek R., Kasperczyk T., Magiera L.: Diagnostyka w kinezyterapii i masażu.
BIOSPORT, Kraków 2007
- Skolimowski T.: Badania czynnościowe narządu ruchu w fizjoterapii. AWF Wrocław 2009
- Nicola J.Petty Badanie i ocena narządu ruchu. ELSEVIER URBAN &PARTNER, Wrocław
2010
Zalecane czasopisma
- Fizjoterapia Polska
- Fizjoterapia
- Postępy rehabilitacji
- Rehabilitacja medyczna
Sylwetka studenta po ukończeniu kursu z przedmiotu: KINEZYTERAPIA
według efektów kształcenia w oparciu o wymogi Krajowych Ram Kwalifikacji
Po ukończeniu zajęć dydaktycznych z przedmiotu KINEZYTERAPIA, student posiada wiedzę
dotyczącą:
•
podstawowych zasad BHP w prowadzeniu zajęć indywidualnych, odpowiedzialności
zawodowej, cywilnej i karnej;
•
podstawowych zasad prakseologii – diagnozy, prognozy w rehabilitacji ruchowej;
•
diagnozy i oceny funkcjonalnej pacjentów;
•
przeprowadzania wywiadu z chorym;
•
badania pacjentów;
•
systematyki ćwiczeń pacjentów;
•
terminologii stosowanej w pracy z pacjentem;
•
szczegółowych zasad odpowiedniego doboru ćwiczeń ruchowych jako środka leczniczego
dla osób niepełnosprawnych;
•
szczegółowych zasad kształtowania sprawności i wydolności fizycznej pacjentów
student potrafi:
•
samodzielnie, praktycznie wprowadzać w życie zdobytą wiedzy;
•
dostosować ruch do określonych schorzeń i grup wiekowych;
•
przeprowadzać diagnozę i dokonywać oceny funkcjonalnej pacjentów;
•
przeprowadzać ćwiczenia zgodnie z systematyką kinezyterapii;
•
dokonać profesjonalnego rozwiązania zaistniałych problemów dotyczących pracy z
pacjentami;
•
dokonać systematycznej samooceny i wzajemnej oceny w procesie kształcenia;
•
zaplanować możliwości własnego doskonalenia zawodowego.
Wiedza i umiejętności studenta
- po II semestrze:
student posiada wiedzę dotyczącą:
•
przestrzegania podstawowych zasad BHP na zajęciach ruchowych;
•
podstawowych zasad prakseologii – diagnozy, prognozy w rehabilitacji ruchowej;
•
diagnozy i oceny funkcjonalnej pacjentów;
•
przeprowadzania wywiadu z chorym;
•
badania pacjentów;
student potrafi:
•
samodzielnie, praktycznie wprowadzać w życie zdobytej wiedzy;
•
przeprowadzić wywiad z chorymi;
•
przeprowadzać diagnozę i dokonywać oceny funkcjonalnej pacjentów;
- po III semestrze:
student posiada wiedzę dotyczącą:
•
zasad
prowadzenia
ćwiczeń
ruchowych
jako
środka
leczniczego
dla
osób
niepełnosprawnych;
•
zasad motoryczności człowieka oraz warunków i sposobów jej rozwijania;
•
podstawowych zasad kształtowania sprawności i wydolności fizycznej pacjentów;
•
systematyki ćwiczeń z pacjentem;
•
terminologii stosowanej w pracy z pacjentem;
•
szczegółowych zasad odpowiedniego doboru ćwiczeń ruchowych jako środka leczniczego
dla osób niepełnosprawnych;
student potrafi:
•
przeprowadzić ćwiczenia zgodnie z systematyką kinezyterapii;
•
dokonać profesjonalnego rozwiązania zaistniałych problemów dotyczących pracy z
pacjentami
•
dokonać systematycznej samooceny i wzajemnej oceny w procesie kształcenia;
•
zaplanować możliwości własnego doskonalenia zawodowego.
Postawa, którą prezentuje student po ukończeniu kursu z przedmiotu KINEZYTERAPIA w
zakresie swoich kompetencji personalnych i społecznych to:
•
posiadanie świadomości własnych ograniczeń w zakresie wiedzy i umiejętności;
•
posiadanie zdolności do odpowiedzialnego wykonywania powierzonych zadań, zgodnie z
obowiązującymi regulacjami prawnymi
•
posiadanie świadomości konieczności kształcenia się przez całe życie i podnoszenia swoich
kompetencji zawodowych zgodnie z aktualnie obowiązującą wiedzą medyczną i
standardami opieki nad pacjentem;
•
posiadanie nawyku stałego dokształcania się;
•
posiadanie świadomości stawiania zawsze dobra pacjenta na pierwszym miejscu;
•
posiadanie świadomości konieczności przestrzegania praw pacjenta, przysługujących mu w
wyniku obowiązujących praw człowieka;
•
bycie konsekwentnym i stanowczym, ale też okazywanie szacunku i zrozumienia dla
pacjentów;
•
okazywanie taktu i życzliwości w rozwiązywaniu problemów;
•
odpowiedzialność za zdrowie i bezpieczeństwo pacjentów;
•
zdolność do efektywnego komunikowania się i współdziałania zarówno z zespołem
medycznym jak i współpracownikami w zakresie ochrony zdrowia pacjenta.