Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Transkrypt
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Nazwa jednostki prowadzącej Wyższa Szkoła Medyczna w Białymstoku, kierunek: Wydział Ogólnomedyczny Nazwa kierunku: Fizjoterapia Poziom kształcenia: Pierwszy Profil kształcenia: Praktyczny Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Osoby prowadzące: Kinezjologia Kinezyterapia dr J. Samusik, mgr M. Wojciuk 8,5 ECTS Forma studiów /liczba godzin F-1-K-K-04 studia studia Liczba stacjonarne niestacjonarne punktów w/ćw w/ćw ECTS Zajęcia zorganizowane: 60/150 h 40/110 h 7 Praca własna studenta: 45 h 105 h 1,5 /liczba punktów ECTS: Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: udział w wykła- 30*2 h dach 20*2 h udział w ćwicze- 30*5 h niach 22*5 h konsultacje 5*2 h 5 220 h RAZEM: Bilans nakładu pracy studenta: 2 160 h Samodzielna praca studenta: przygotowanie do 20 h ćwiczeń 65 h przygotowanie do kolokwiów 10*1,5 h przygotowanie do 10 h egzaminu 10 h RAZEM: 1,5 10*3 h 45 h 105 h Cele modułu: - zapoznanie z miejscem kinezyterapii w procesie leczenia chorych, - przedstawienie znaczenia stosowania ruchu jako środka leczniczego. - nauczenie badania podmiotowego i przedmiotowego dla celów kinezyterapii z opanowaniem podstawowych metod diagnostycznych stosowanych w badaniu narządu ruchu, - zapoznanie ze sposobami oceny postawy ciała i metodami korekcji poszczególnych wad, - przyswojenie przez studentów systematyki i metodyki prowadzenia ćwiczeń usprawniających, - zapoznanie ze wskazaniami i przeciwwskazaniami do prowadzenia kinezyterapii, - zapoznanie z podstawami stosowania ćwiczeń i zabiegów z zakresu kinezyterapii stosowanych w schorzeniach poszczególnych układów i narządów, - opanowanie techniki i metodyki wykonywania ćwiczeń leczniczych, - zapoznanie z metodyką prowadzenia kinezyterapii w warunkach szpitalnych i ambulatoryjnych, - nauczenie opracowywania programu usprawniania w zależności od przebiegu choroby pacjenta, - opanowanie metodyki ćwiczeń w różnych grupach wiekowych. Efekty kształcenia: Odniesienie do Przedmiotowy Efekty kształcenia efekt kształcenia kierunkowych efektów kształcenia P_W01 charakteryzuje miejsce kinezyterapii w procesie lecze- K_W04 nia chorych, P_W02 objaśnia znaczenie stosowania ruchu jako środka lecz- K_W04 niczego. P_W03 K_W05 opisuje badanie podmiotowe i przedmiotowe dla celów K_W06 kinezyterapii oraz podstawowe metody diagnostyczne K_W17 stosowane w badaniu narządu ruchu, P_W04 wskazuje sposoby oceny postawy ciała i metody korek- K_W06 cji poszczególnych wad, P_W05 opisuje systematykę i metodykę prowadzenia ćwiczeń K_W04 usprawniających, P_W06 wylicza wskazania i przeciwwskazania do prowadzenia K_W04 kinezyterapii, P_W07 objaśnia zasady stosowania ćwiczeń i zabiegów z za- K_W04 kresu kinezyterapii w schorzeniach poszczególnych K_W07 układów i narządów, P_W08 K_W08 charakteryzuje techniki i metodyki wykonywania ćwi- K_W04 czeń leczniczych, P_W09 rozróżnia metodyki prowadzenia kinezyterapii w wa- K_W04 runkach szpitalnych i ambulatoryjnych, P_W10 wybiera program usprawniania w zależności od prze- K_W08 biegu choroby pacjenta, P_U01 wykonuje badanie podmiotowe i przedmiotowe dla K_U11 potrzeb kinezyterapii, P_U02 K_U12 prowadzi ćwiczenia bierne zwykłe i redresyjne, ćwi- K_U02 czenia czynno-bierne, czynne w odciążeniu, czynne K_U03 wolne, z dawkowanym oporem, oporowe z użyciem różnorodnych urządzeń i metod ich stosowania, P_U03 umie zaprojektować ćwiczenia indywidualne i zespo- K_U02 łowe z uwzględnieniem toku lekcyjnego i opracowa- K_U03 niem osnowy lekcyjnej, P_U04 K_U07 nakreśla program kinezyterapii dla pacjentów z najczę- K_U02 ściej spotykanymi dysfunkcjami narządu ruchu oraz K_U08 chorobami kardiologicznymi i pulmonologicznymi, P_U05 przeprowadza pionizację pacjentów i naukę chodzenia K_U03 w różnych schorzeniach narządu ruchu. P_K01 K_U07 K_U08 aktywną postawę w prowadzeniu ćwiczeń zespołowych K_K05 z grupą pacjentów o różnych schorzeniach i panowania K_K07 nad grupą chorych wykazujących niejednolity stopień sprawności, P_K02 kreatywność w uatrakcyjnianiu ćwiczeń przez zastoso- K_K23 wanie różnorodnych przyborów, wprowadzenia współzawodnictwa oraz elementów gier sportowych, P_K03 dbałość w prowadzeniu ćwiczeń w formie zabawowej K_K23 dla dzieci, P_K04 współpracę z lekarzami różnych specjalności, z psycho- K_K03 logiem, asystentem socjalnym, terapeutą zajęciowym, P_K05 K_K09 otwartość w nawiązywaniu kontaktu z rodziną pacjenta K_K04 i przekazywaniu jej instruktażu ćwiczeń prowadzonych z pacjentem w domu. Wiedza - student: • charakteryzuje miejsce kinezyterapii w procesie leczenia chorych, • objaśnia znaczenie stosowania ruchu jako środka leczniczego. • opisuje badanie podmiotowe i przedmiotowe dla celów kinezyterapii oraz podstawowe metody diagnostyczne stosowane w badaniu narządu ruchu, • wskazuje sposoby oceny postawy ciała i metody korekcji poszczególnych wad, • opisuje systematykę i metodykę prowadzenia ćwiczeń usprawniających, • wylicza wskazania i przeciwwskazania do prowadzenia kinezyterapii, • objaśnia zasady stosowania ćwiczeń i zabiegów z zakresu kinezyterapii w schorzeniach poszczególnych układów i narządów, • charakteryzuje techniki i metodyki wykonywania ćwiczeń leczniczych, • rozróżnia metodyki prowadzenia kinezyterapii w warunkach szpitalnych i ambulatoryjnych, • wybiera program usprawniania w zależności od przebiegu choroby pacjenta, Umiejętności - student: • wykonuje badanie podmiotowe i przedmiotowe dla potrzeb kinezyterapii, • prowadzi ćwiczenia bierne zwykłe i redresyjne, ćwiczenia czynno-bierne, czynne w odciążeniu, czynne wolne, z dawkowanym oporem, oporowe z użyciem różnorodnych urządzeń i metod ich stosowania, • umie zaprojektować ćwiczenia indywidualne i zespołowe z uwzględnieniem toku lekcyjnego i opracowaniem osnowy lekcyjnej, • nakreśla program kinezyterapii dla pacjentów z najczęściej spotykanymi dysfunkcjami narządu ruchu oraz chorobami kardiologicznymi i pulmonologicznymi, • przeprowadza pionizację pacjentów i naukę chodzenia w różnych schorzeniach narządu ruchu. Kompetencje społeczne – student wykazuje: • aktywną postawę w prowadzeniu ćwiczeń zespołowych z grupą pacjentów o różnych schorzeniach i panowania nad grupą chorych wykazujących niejednolity stopień sprawności, • kreatywność w uatrakcyjnianiu ćwiczeń przez zastosowanie różnorodnych przyborów, wprowadzenia współzawodnictwa oraz elementów gier sportowych, • dbałość w prowadzeniu ćwiczeń w formie zabawowej dla dzieci, • współpracę z lekarzami różnych specjalności, z psychologiem, asystentem socjalnym, terapeutą zajęciowym, • otwartość w nawiązywaniu kontaktu z rodziną pacjenta i przekazywaniu jej instruktażu ćwiczeń prowadzonych z pacjentem w domu. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady, ćwiczenia, pokaz multimedialny, pokaz czynności, praca w zespołach kilkuosobowych, studium przypadku. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia. Nr efektu Metody weryfikacji efektu kształcenia kształcenia Formujące: Podsumowujące: P_W01 Test wstępny Egzamin pisemny – student generuje / P_W02 Ocena przygotowania do zajęć rozpoznaje odpowiedź (esej, raport; P_W03 Wejściówki na ćwiczeniach krótkie strukturyzowane pytania /SSQ/; P_W04 Sprawdzanie wiedzy w trakcie ćwiczeń test wielokrotnego wyboru /MCQ/; test P_W05 Kolokwium pisemne i ustne wielokrotnej odpowiedzi /MRQ/; test P_W06 Dyskusja w czasie ćwiczeń dopasowania; test T/N; test uzupełnia- P_W07 Zaliczenie wstępne nia odpowiedzi) P_U01 Test wstępny Obiektywny Strukturyzowany Egza- P_U02 Zaliczenie każdego ćwiczenia min Kliniczny /OSCE/ - egzamin zor- P_U03 Zaliczenia cząstkowe ganizowany w postaci stacji z określo- P_U04 Obserwacja pracy studenta nym zadaniem do wykonania /stacje P_U05 Zaliczenie poszczególnych czynności z chorym lub bez chorego, z materia- Ocena przygotowania do zajęć łem klinicznym lub bez niego, z symu- P_W08 P_W09 P_W10 Ocena aktywności studenta w czasie latorem, z fantomem, pojedyncze lub zajęć sparowane, z obecnością dodatkowego Kolokwium praktyczne ocena w sys- personelu, wypoczynkowe/ temie punktowym Bieżąca informacja zwrotna Mini-CEX Opis przypadku examination) (mini – clinical Dyskusja w czasie ćwiczeń Próba pracy Realizacja zleconego zadania P_K01 Obserwacja pracy studenta Przedłużona obserwacja przez opieku- P_K02 Obserwacja pracy na ćwiczeniach na / nauczyciela prowadzącego P_K03 Bieżąca informacja zwrotna Ocena 360° (opinie nauczycieli, kole- P_K04 Dyskusja w czasie ćwiczeń gów/koleżanek, P_K05 Ocena wyciąganych wniosków z eks- współpracowników) pacjentów, innych perymentów Treści programowe: Wykład – 60/40 godzin 1. Miejsce kinezyterapii w procesie leczenia; rys historyczny; podział kinezyterapii; wpływ ruchu na organizm; badanie narządu ruchu – 2 (1) godz. 2. Pomiary linijne kończyn i tułowia; pomiary ruchomości kręgosłupa – 2 (1) godz. 3. Pomiary zakresu ruchów w stawach kończyn górnych i dolnych – 2 (2) godz. 4. Ocena siły mięśniowej; zasady i techniki badania siły mięśni; testowanie mięśni tułowia i kończyn górnych i dolnych oraz szyi i twarzy metodą Lovetta – 6 (2) godz. 5. Rodzaje ćwiczeń leczniczych i zasady ich wykonywania; leczenie ułożeniowe – 2 (2) godz. 6. Ćwiczenia bierne i ćwiczenia bierne redresyjne – zasady i techniki ich stosowania; wskazania i przeciwwskazania; autoregresja – 2 (2) godz. 7. Manipulacje, mobilizacje, trakcje; wybrane metody terapii manualnej; trakcje kręgosłupa. wyciągi redresyjne – 4 (2) godz. 8. Ćwiczenia czynno-bierne, czynne wspomagane, czynne w odciążeniu, czynne wolne i ćwiczenia relaksacyjne – 2 (2) godz. 9. Ćwiczenia czynne oporowe; ćwiczenia synergistyczne; ćwiczenia czynne z wykorzystaniem zjawiska biologicznego sprzężenia zwrotnego – 4 (2) godz. 10. Ćwiczenia ogólnie usprawniające; ćwiczenia ogólno kondycyjne: osnowa lekcyjna; tok lekcyjny. Ćwiczenia w wodzie; gimnastyka poranna; nordic walking – 2 (2) godz. 11. Ćwiczenia oddechowe – 2 (2) godz. 12. Kinezyterapeutyczne metody reedukacji nerwowo-mięśniowej; metody mechaniczne, neurofizjologiczne i edukacyjne – 2 (2) godz. 13. Postawa ciała i jej wady; metody badania i ocena postawy; kinezyterapia w wadach postawy; boczne skrzywienia kręgosłupa; kinezyterapia w bocznych skrzywieniach kręgosłupa – 4 (2) godz. 14. Chód i jego patologia; zasady i metodyka nauki chodzenia – 2 (1) godz. 15. Złamania kończyn; zasady kinezyterapii pacjentów leczonych z powodu złamań kończyn – 2 (1) godz. 16. Amputacje kończyn. Kinezyterapia w amputacjach kończyn dolnych i górnych – 2 (2) godz. 17. Kinezyterapia w usprawnianiu para- i tetraplegików – 2 (2) godz. 18. Kinezyterapia w niedowładach połowiczych – 2 (2) godz. 19. Kinezyterapia w niektórych schorzeniach ośrodkowego układu nerwowego - choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, usprawnianie chorych z ataksją – 2 (2) godz. 20. Kinezyterapia w uszkodzeniach obwodowego układu nerwowego – 2 (1) godz. 21. Kinezyterapia w bólach kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym – 2 (2) godz. 22. Kinezyterapia w chorobach reumatoidalnych i zwyrodnieniowych stawów – 2 (1) godz. 23. Kinezyterapia w chorobach układu krążenia (choroba wieńcowa, dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego, nadciśnienie tętnicze, zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń); kinezyterapia przed i po zabiegach kardiochirurgicznych – 4 (1) godz. 24. Kinezyterapia w chorobach nowotworowych; zapobieganie obrzękom i przykurczom stawowym po mastektomii – 2 (1) godz. Ćwiczenia – 150/110 godzin 1. Omówienie regulaminu pracowni kinezyterapii i przepisów BHP. Badanie narządu ruchu: wywiad i badanie przedmiotowe dla potrzeb kinezyterapii – 5 (4) godz. 2. Pomiary obwodów i długości kończyn górnych – 2 (2) godz. 3. Pomiary obwodów i długości kończyn dolnych; prowadzenie dokumentacji – 3 (2) godz. 4. Ocena ruchomości kręgosłupa i pomiary linijne tułowia – 5 (4) godz. 5. Ocena zakresu ruchów w stawach kończyn górnych – 5 (4) godz. 6. Ocena zakresu ruchów w stawach kończyn dolnych – 5 (4) godz. 7. Ocena siły mięśni twarzy, szyi i tułowia – 5 (4) godz. 8. Ocena siły mięśni kończyny górnej – 5 (4) godz. 9. Ocena siły mięśni kończyny dolnej – 5 (4) godz. 10. Leczenie ułożeniowe – 5 (4) godz. 11. Ćwiczenia bierne – 10 (6) godz. 12. Ćwiczenia redresyjne, autoregresja – 5 (4) godz. 13. Wyciągi odciążające, wyciągi redresyjne, wyciągi kręgosłupa – 5 (4) godz. 14. Ćwiczenia czynno-bierne, ćwiczenia prowadzone, ćwiczenia wspomagane i samo wspomagane – 5 (4) godz. 15. Ćwiczenia relaksacyjne (metoda Jacobsona, trening autogenny Schultza, poizometryczne rozluźnianie mięśni – 5 (4 ) godz. 16. Ćwiczenia czynne w odciążeniu, sposoby odciążania – 5 (4) godz. 17. Ćwiczenia czynne wolne, ćwiczenia w odciążeniu z dawkowanym oporem – 5 (4 ) godz. 18. Ćwiczenia czynne z oporem, metody: De Lorma, Mc Qeena, Hettingera i Müllera, krótkie ćwiczenia izometryczne – 10 (8) godz. 19. Ćwiczenia synergistyczne, wzorce synergii bezwzględnej i względnej, ćwiczenia ipsilateralne i kontralateralne – 5 (4) godz. 20. Ćwiczenia oddechowe 5 (4) godz. 21. Ćwiczenia ogólnie usprawniające indywidualne i zespołowe – 5 (4) godz. 22. Prowadzenie ćwiczeń zespołowych w różnych jednostkach chorobowych z opracowaniem odpowiedniego konspektu ćwiczeń – 15 (10) godz. 23. Pionizacja, nauka chodzenia i asekuracji – 5 (4) godz. 24. Zapoznanie z mechanicznymi metodami kinezyterapeutycznymi (metody Klappa, Majocha, Dobosiewicz, system stacyjny wg Nowotnego) – 10 (6) godz. 25. Zapoznanie z neurofizjologicznymi metodami kinezyterapeutycznymi (PNF, metoda Bobath, ćwiczenia odruchowe wg Vojty) – 10 (6) godz. Literatura podstawowa: 1. Andrzej Zembaty (red.): Kinezyterapia t. I i II. Wyd. Kasper, Kraków 2002. 2. Janusz Nowotny: Podstawy fizjoterapii cz. 1,2 i 3. Wyd. Kasper, Kraków 2004. 3. Robert Walaszek, Tadeusz Kasperczyk, Leszek Magiera: Diagnostyka w kinezyterapii i masażu. Wyd. Biosport, Kraków 2007. 4. Adam Rosławski, Tadeusz Skolimowski: Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych. PZWL, warszawa 2005. 5. Jerzy Kiwerski (red.): Rehabilitacja medyczna. PZWL, Warszawa 2006. 6. Janusz Nowotny: Edukacja i reedukacja ruchowa. Kasper, Kraków 2003. Literatura uzupełniająca: 1. Małgorzata Paprocka-Borowicz, Marcin Zawadzki: Fizjoterapia w chorobach układu ruchu. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2007. 2. Herbert Frisch, Jacques Roex: Terapia manualna. PZWL, Warszawa 2005. 3. Janusz Nowotny (red.): Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu. Wyd. Medipage, Warszawa 2006. 4. S. Sastre Fernandez: Metoda leczenia skolioz, kifoz i lordoz. Wydawnictwo Markmed Rehabilitacja S.C, Ostrowiec Świętokrzyski 2007. 5. Kazimierz Rąpała (red.): Zespoły bólowe kręgosłupa. PZWL, Warszawa 2006. 6. Lorenzo Carrero: Usprawnianie po udarze mózgu. Disability and Rehabilitation WHO. Elipsa-Jain s.c., Kraków 2002. 7. Roczniki „Postępy Rehabilitacji”, „Rehabilitacja Medyczna”, „Rehabilitacja w praktyce”, „Fizjoterapia Polska”, "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja". Program opracował/a, data opracowania programu