8. ←↑→ 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI
Transkrypt
8. ←↑→ 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI
8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 1 8. 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 8.1. Płaski stan naprężenia Tarcza – układ, ustrój ciągły jednorodny, w którym jeden wymiar jest znacznie mniejszy od pozostałych, a obciążenie jest równoległe do płaszczyzny dwóch równoległych wymiarów. Tarcza jest obustronnie wyznaczona przez dwie płaszczyzny. Spłycenie grubości – naprężenie w płaszczyźnie prostopadłej do obciążenia stycznego jest równe zeru. Dla konstrukcji tarczowych tensor naprężeń przedstawia się następująco: [ ] [ ] (8.2) ] (8.3) 11 12 13 T = 21 22 23 31 32 33 (8.1) Płaski stan naprężeń: 11 12 0 T = 21 22 0 0 0 0 A związany z nim tensor odkształceń: [ 11 12 0 T = 21 22 0 0 0 33 Warto zauważyć, że ε33 przyjmuje wartość niezerową: 33= − 11 22 ≠0 E (8.4) W płaskim stanie naprężenia możemy założyć występowanie dwóch przemieszczeń u1 i u2. Przyjmujemy, że stan naprężeń jest wyznaczony dla jednej z płaszczyzn o grubości równej zero (płaszczyzna środkowa). Dla płaskiego stanu naprężeń możemy przyjąć: 2 ∇ = 2 2 ∂ ∂ 2 2 ∂ x1 ∂ x 2 Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M. (8.5) AlmaMater 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI Równania w przemieszczeniach: ∇ 2 ui 2 1 1− ' 'i 1 p =0 ,gdzie G i ' =u i ' i i=1,2 , ' =ii (8.6) Równania w naprężeniach: ∇ 2 s ' =− p k , k 1 ,gdzie s ' = ii i=1,2 (8.7) Algorytm obliczeń (w płaskim stanie naprężenia) w naprężeniach: 1) 2) ∂ ∂ 2 11 22 =− p k , k 1 2 ∂ x1 ∂ x 2 ∂ 11 ∂ 12 p1=0 ∂ x1 ∂ x 2 ∂ 21 ∂ 22 p 2 =0 ∂ x1 ∂ x2 3) } ji , j pi =0 , i=1,2 1 − 22 E 11 1 22 = 22 − 11 E − 33= 11 22 E 1 12 = 2 G 12 (8.8) (8.9) 11= (8.10) ij u i , u j 4) (8.11) Zapis macierzowy - płaski stan naprężenia (I stan): [ 1 0 E [ D]= 1 0 1−2 0 0 1− −1 { }=[ D] { } { }=[ D]{ } [ D]−1= [ ] 1 − 0 1 − 1 0 E 0 0 1 ] Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M. (8.12) (8.13) (8.14) (8.15) AlmaMater 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 3 8.2. Płaski stan odkształcenia Płaski stan odkształcenia (II stan – charakterystyczny)- występuje wtedy, gdy jeden wymiar jest znacznie większy od dwóch pozostałych. Obciążenie działa w płaszczyznach prostopadłych do najdłuższego wymiaru, np. mur oporowy, tama, grobla. 3 Rys.8.1. Mur oporowy Wówczas zachodzą następujące zależności: [ 11 12 0 T = 21 22 0 0 0 0 ] ,przy czym ∂ u3 u 3=0 stąd = =0 ∂ x 3 33 [ 11 12 0 T = 21 22 0 0 0 33 33= ] 1 [ − 11 22 ]=0 E 33 (8.16) (8.17) (8.18) σ33 nie jest stałe dla całego przekroju i wyraża się wzorem: 33= 11 22 (8.19) ∂ 13 ∂ 23 ∂ 33 p3=0 ∂ x1 ∂ x 2 ∂ x3 (8.20) Z równania równowagi Naviera Wiedząc, że ∂ 13 =0 , ∂ x1 ∂ 23 =0 oraz p 3=0 ∂ x2 Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M. (8.21) AlmaMater 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 4 wnioskujemy, iż σ33 jest stałe wzdłuż osi trzeciej: ∂ 33 =0 ∂ x3 (8.22) Równanie równowagi dla płaskiego stanu odkształcenia w przemieszczeniach: ∇ 2 ui 1 1−2 'i 1 p =0 G i (8.23) oraz w naprężeniach: ∇ 2 s ' =− p k , k 1 1− (8.24) Jeżeli na układ nie działają siły masowe to równania dla płaskiego stanu naprężenia i odkształcenia są identyczne. Algorytm rozwiązania przedstawia się następująco: 1) ∂2 ∂2 1 11 22 =− p k , k 2 2 1− ∂ x1 ∂ x 2 (8.25) ∂ 11 ∂ 12 p1=0 ∂ x1 ∂ x 2 ∂ 21 ∂ 22 p 2=0 ∂ x1 ∂ x2 33 = 11 22 (8.26) 2) Zmianie ulegają związki fizyczne: 3) 1 [1− 11− 22 ] E 1 22 = [1− 22 − 11 ] E 1 12 = 2 G 12 11= (8.27) W zapisie macierzowym: E [ D]= 11−2 [ 1− 0 1− 0 0 0 1−2 ] Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M. (8.28) AlmaMater 5 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 1 [ D] = E −1 [ 1− − 0 − 1− 0 0 0 1 ] (8.29) 8.3. Dwuwymiarowe zagadnienia teorii sprężystości we współrzędnych biegunowych Punkt we współrzędnych prostokątnych ma obraz prostokąta: dy y x Rys.8.2. Obraz punktu we współrzędnych prostokątnych a we współrzędnych biegunowych jego obrazem jest wycinek pierścienia: r dr dφ φ Rys.8.3. Obraz punktu we współrzędnych biegunowych Zależności między współrzędnymi w układzie prostokątnym i biegunowym są następujące: x=rcos y=rsin (8.30) Na plasterku o wymiarach dr, dφ zaznaczmy występujące naprężenia: Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M. AlmaMater 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI σφ+ σr+ jσφ jφ jφ Φ dφ O' R dr jr dφ jtφr tφr+ jσr jtrφ trφ+ 6 jr dr r σr trφ dr tφr płaszczyzna ujemna σφ dφ φ Rys.8.4. Plasterek jako obraz punktu Przyjmijmy, że plasterek ma grubość = 1. Dodatnie naprężenia skierowane są od płaszczyzny rozciągającej. Jednostkowe siły masowe Φ, R związano z dodatnimi kierunkami osi. Dokonujemy rzutowania sił po kierunku R: P R =0 ∂ r d d dr rdr d ⋅1− r drcos − drsin ∂r 2 2 ∂ r ∂ d r d dr⋅1− dr Rdr rd =0 2 ∂ ∂ − r rd ⋅1 r (8.31) Pomijamy małe wyższego rzędu otrzymując równanie: ∂ r 1 ∂ r r − R=0 ∂r r ∂ r (8.32) Wyliczmy teraz sumę momentów względem środka plasterka: M 0 ' =0 d ∂ r d 2 d dr dr ∂ r dr 2 −r −r − r r =0 2 2 ∂r 2 2 2 ∂ 2 (8.33) Równanie to spełnione jest wtedy i tylko wtedy, gdy r =r (8.34) Jeśli w analogiczny sposób do rzutowania sił na kierunek R dokonamy tym razem rzutowania na kierunek Φ, otrzymamy zależność: Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M. AlmaMater 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI P =0 1 ∂ ∂ r 2 r =0 r ∂ ∂r r Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M. 7 (8.35) AlmaMater