LISTA nr 5 Zadanie 1 Podczas kulometrycznego oznaczania

LISTA nr 5
Zadanie 1
Podczas kulometrycznego oznaczania chlorków w odważce 1,5 g substancji, w kulometrze srebrowym wydzieliło się
75,5 mg Ag. Jaka jest procentowa zawartość chlorków w próbce?
Odp. 1,65%
Zadanie 2
Ile kulombów potrzeba do:
a) Wydzielenia 0,1212 g Ag z roztworu AgNO3
b) Uwolnienia 0,80000g gazowego tlenu z H2O
c) Wydzielenia 0,0065 g z roztworu CuSO4
Odp. a) 10,8x102, b) 9,65 x 103, c) 19,74
Zadanie 3
Fenol można oznaczać metodą kulometrycznego miareczkowania bromem. Oznaczano fenol w wodzie rzecznej. Do
50 ml wody dodano nadmiar KBr i przez r-r przepuszczono prąd o stałym natężeniu 8 mA przez 220 s. w tym czasie
cała ilość fenolu przereagowała z wytworzonym elektrolitycznie Br2. Obliczyć stężenie fenolu w wodzie w mol/l, w
ppm i ułamek masowy fenolu, przyjmując że gęstość wody wynosi 1 g/cm3.
Odp. c = 6,1 x 10-5 mol/l, 5,76 ppm
Zadanie 4.
Kwas chlorowodorowy miareczkowano kulometrycznie, wytwarzając podczas elektrolizy jony OH- przy stałym
natężeniu prądu 10 mA. Punkt końcowy miareczkowania osiągnięto po upływie 3 min i 10 s. Jaka była masa kwasu?
Odp.0,719 g
Zadanie nr 5.
Obliczyć wartość granicznego prądu dyfuzyjnego jonów cynku o stężeniu 6,54 x 10-2 g/l, jeżeli D= 0,69 x 10-5 cm2/s,
masa 100 kropli rtęci wynosi 280 mg, a czas trwania 25 kropli – 120 s.
Odp. 2,87 μA
Zadanie nr 6
Do 5 kolbek o pojemności 50 ml odmierzono kolejno 1,2,3,4 i 5 ml wzorcowego roztworu CuSO4 o stężeniu 1,5 x
10-3 mol/l, rozcieńczano do 50 ml elektrolitem podstawowym i woda destylowaną, a następnie wykonano
polarogram. Otrzymano następujące wysokości h fal polarograficznych: 17, 40, 63, 81 i 108 mm. W identycznych
warunkach wykonano polarograf analizowanego roztworu (50 ml). Wyznaczona z niego wysokość h wyniosła 84
mm. Obliczyć stężenie miedzi i zawartość miedzi w mg w analizowanym roztworze.
Odp. 0,37 mg
Zadanie 7
Odważkę 0,2 g stali zawierającej miedź rozpuszczono w kwasie azotowym (V) i otrzymany roztwór rozcieńczono
wodą do 50 ml. Polarografowano 5 ml tego roztworu po uprzednim dodaniu 20 ml elektrolitu podstawowego i
otrzymano falę miedzi o wysokości 37 mm. Obliczyc procentowa zawartość miedzi w stali, jeżeli wiadomo, że przy
polarografowaniu w tych samych warunkach 5 ml wzorca roztworu miedzi o stężeniu 6 x 10-5 g/ml, dopełnionego
elektrolitem podstawowym do 25 ml, otrzymano fale o wysokości 30 mm.
Odp. 1,85%
Zadanie 8
Próbke o masie 1 g zawierającą żelazo (II) rozpuszczono w kwasie i rozcieńczono do 100 ml. Wykonano polarogram
20 ml tego roztworu i stwierdzono, że prad dyfuzyjny wynosi 42 μA. Do pozostałej części początkowego roztworu
dodano 5 ml 1 x10-2 mol/l siarczanu żelaza (II). Ponownie wykonano polarogram 20 ml otrzymanego roztworu.
Nateżenie prądu dyfuzyjnego wynosiło 58,5 μA. Obliczyć stężenie molowe roztworu przygotowanego do analizy
oraz zawartość procentową żelaza (II) w próbce.
Odp. 0,0013 M, 0,7272 %
LISTA nr 6
1. Siarczany (VI) oznaczano nefelometrycznie w wodzie pitnej z 2-aminoperimidyną. Do kolbki miarowej o pojemności
10 ml wprowadzono 5 ml badanej wody, dodano 4 ml odczynnika i rozcieńczono zawartość kolbki wodą do kreski.
Roztwór w kolbce dokładnie wymieszano i utworzoną zawiesinę pozostawiono na 5-10 min. Następnie zmierzono
natężenie promieniowania rozproszonego, które wynosiło 57,2 jednostki. Roztwory krzywej wzorcowej wykonano
wprowadzając do kolbek pojemności 10 ml od 1,0 do 5,0 ml roztworu wzorcowego o stężeniu siarczanu potasu 18,14
mg/l. Następnie roztwory te rozcieńczono wodą do około 5 ml i dalej postępowano z nimi jak z próbką badaną.
Natężenie promieniowania rozproszonego wynosiło odpowiednio: 16,4; 33,9; 51,2; 67,7; 85,8. Obliczyć zawartość
siarczanów (w ppm) w badanej wodzie pitnej.
Odp. 6,72 ppm
2. Małe ilości kwasu fosforowego (V) oznaczano metodą turbidymetryczną. Do roztworu badanego dodano etanol, wodę i
octan ołowiu (II). Zmętnienie układu jest proporcjonalne do stężenia jonów fosforanowych w zakresie od 0 do 0,40
μg/ml. Turbidancje roztworów krzywej wzorcowej o stężeniach końcowych PO 34-: 0,10; 0,20; 0,30; 0,40 μg/ml
wynosiły odpowiednio : 0,085; 0,163; 0,241; 0,325. Z badanego roztworu kwasu fosforowego pobrano próbkę objętości
5 ml. Po dodaniu wszystkich składników objętość końcowa wynosiła 20 ml, a zmierzona Turbidancje 0,187. Obliczyc
zawartość kwasu fosforowego w 100 ml roztworu początkowego.
Odp. 88,3 μg/ml
3. Ołów oznaczano turbidymetrycznie w stali jako koloidalny roztwór siarczku ołowiu (II) o brunatnym zabarwieniu.
Próbke stali o masie m=5,0 g rozpuszczono na iepło w 50 ml stężonego kwasu chlorowodorowego i 5 ml stężonego
kwasu azotowego (V). Roztwór przeniesiono do kolby pojemności V 1=500 ml i rozcieńczono wodą do kreski. Do kolby
pojemności V2=100 ml wprowadzono V3= 20 ml tego roztworu, dodano roztworów kwasu winowego, wodorotlenku
sodu i cyjanku potasu. Następnie dodano roztwór mieszaniny siarczku sodu i gliceryny i rozcieńczono wodą do kreski.
Absorbancja pozorna mierzona po 10 min przy długości fali 546 nm, w kuwetach grubości 3 cm wynosiła A p= 0,224.
Równolegle próbkę stali o masie 5 g nie zawierającej ołowiu rozpuszczono w takich samych warunkach, jak próbkę
badaną, dodano V4=5 ml roztworu wzorcowego ołowiu o stężeniu Cw=2,5 mg/ml i dalej postępowano tak samo, jak z
próbka badaną. Absorbancja pozorna otrzymanej mieszaniny wynosiła A w=0,260. Obliczyć zawartość procentową
ołowiu w badanej stali.
Odp. 0,215%
4. Obliczyć absorbancję roztworu, jeżeli natężenie promieniowania przechodzącego jest dwa razy większe niż
promieniowania zaadsorbowanego przez roztwór.
Odp. 0,176
5. Jaka część światła o danej długości fali, padającego na ośrodek absorbujący jest absorbowana ( w procentach), jeżeli
wartość absorbancji wynosi 0,736?
Odp. 81,6%
6. Transmitancja pewnego roztworu wynosi 80%. Ile wyniesie absorbancja tego roztworu, jeżeli rozcieńczymy go
dwukrotnie?
Odp. 0,261
7. Pewnie układ barwny stosuje się do prawa Beera. Roztwór tej substancji o stężeniu 0,5 μg/ml wykazuje absorbancje
0,324 a roztwór o stężeniu 1,2 μg/ml – 0,781. Jaką absorbancję będzie miał roztwór o stężeniu 1,0 μg/ml?
Odp. 0,650
8. Molowy współczynnik absorpcji rozpuszczalnego w wodzie kompleksu glinu z chromazurolem S wynosi 4,9 · 10 4
l/(mol ·cm) przy λmax= 610 nm. Jakie minimalne steżenie glinu (w μg/ml) można oznaczyć ta metodą, w kuwetach
grubości 1 cm, jeżeli przyjmie się że minimalna możliwa do odczytu absorbancja wynosi 0,02?
Odp. 1,10·10-2 μg/ml
9. Jodki można oznaczać spektrofotometrycznie po utlenieniu ich bromem do jodanów, które następnie w reakcji z
jodkiem potasu tworza jod. Powstający jod ekstrahuje się chloroformem .Molowy współczynnik absorpcji
chloroformowego ekstraktu jodu wynosi 3,0 · 10 3 l/(mol·cm). Jakie minimalne stężeni jodków można oznaczyć w
próbce wody pitnej, jeżeli do analizy pobiera się po 100 ml wody, a ekstrakty zbiera się w kolbce pojemności 50 ml?.
Przyjąć, ze minimalna absorbancja możliwa do odczytania wynosi 0,010 a pomiary wykonuje się w kuwetach grubości
1 cm.
Odp. 0,0704 μg/ml
10. Miedź oznaczano metoda dodawania wzorca. Do trzech kolbek pojemności 25 ml odmierzono po 10 ml r-ru badanego
zawierającego miedź. Do kolbki drugiej dodano 2 ml, a do trzeciej 4 ml r-ru wzorcowego miedzi o stężeniu 10 μg/ml.
Abslokorbancje tych roztworów wynosiły odpowiednio 0,456; 0,658; i 0,861. Jakie było stężeni miedzi w roztworze
badanym?
Odp. 4,51 μg/ml
11. Większe zawartości kobaltu można oznaczyć spektrofotometrycznie w postaci barwnych jonów Co 2+. W roztworze
kwasu siarkowego o stężeniu 3 mol/l układ barwny wykazuje maksimu absorbancji przy 510 nm (ε=4,88 l/(mol·cm)).
Absorbancja roztworu kobaltu o nieznanym stężeniu mierzona metodą róznicowa w kuwetach grubości 1 cm,
względem roztworu wzorcowego kobaltu o stężeniu 0,1 mol/l wynosiła 0,324. Obliczyć stężenie kobaltu.
Odp. 0,166 mol/l
12. Sulfametiazol można oznaczyć w obecności nitrofurantioniny wykorzystując pierwszą pochodną widma absorpcji ich
mieszaniny. Przy długości fali 251 nm 278,5 nm pierwsza pochodna widma nitrafurantoiny zeruje się, więc wartość
pierwszej pocodnej mieszaniny związków (przy tych długościach fali) jest proporcjonalna do stężenia sulfametiazolu.
Do kolbki miarowej objętości 25 ml wprowadzono roztwór badany , dodano 5 ml buforu, 2,5 ml etanolu i uzupełniono
woda do kreski. Zarejestrowano widmo absorpcji tego roztworu i jego pierwszą pochodną. Wartości pochodnej przy
251 nm i 278,5 nm wynosiły odpowiednio 0,0227 i 0,0289. Obliczyć stężenie sulfametiazolu w roztworze badanym.
Odp. 13,88 μg/ml
13. Roztwór o stężeniu C1 absorbuje 70 % promieniowania. Jaka będzie przepuszczalność roztworu o stężeniu c2=3c1?
Odp. 2,72%
14. Roztwór substancji A o Stężeniu 0,001 mol/l , dla długości fali λ1 = 450 nm wykazuje absorbancję A=0,2, a przy
λ2=620 nm absorbancje A=0,05. Roztwór substancji B o stężeniu 0,0001mol/l przy λ1 = 450 nm nie wykazuje
absorbancji (A=0), a przy λ2=620 nm absorbancję A=0,42. Obliczyć stężenie każdej z tych substancji w roztworze
subst. Ai B, jeżeli wykazuje on absorbancję A1=0,38 dla λ1 = 450 nm i A2=0,71 dla λ2=620 nm. Pomiary prowadzono
w tej samej kuwecie o grubości warstwy 1 cm.