Metoda nasuwania podłużnego przy realizacji obiektu E118 w ciągu

ARTYKUŁ S PON S OROWANY
A R T Y K U ŁY S P ON S O R OWANE
Metoda nasuwania podłużnego
przy realizacji obiektu E118
w ciągu autostrady A4 – odcinek od węzła Tarnów
Krzyż do węzła Dębica Pustynia
W sierpniu 2010 roku rozpoczęła się budowa od­
cinka Autostrady A4 od Tarnowa (węzeł Krzyż) do
Dębicy Pustyni, o długości 34,753 km. Firma ULMA
dostarcza deskowania na 13 obiektów in­żynieryjnych
tego zadania.
Największym obiektem w ciągu odcinka, a także w ciągu całej autostrady A4 jest estakada E118 na rzece
Wisłoce. Obiekt składa się z dwóch jezdni, częściowo
pro­stych w planie i częściowo zakrzywionych po łuku
poziomym. Obie części łączy krzywoliniowy odcinek
przejściowy. Długość obiektu wynosi 1350 m. Ustrój
nośny podzielony jest na trzy sekcje – A, B i C. Dwie
skrajne (Sekcja A i C) wykonywane są metodą nasuwania podłużnego (część estakadowa). Metodę tradycyjną zastosowano przy przęsłach przynurto­wych
o zmiennej geometrii, natomiast metodę beto­nowania
wspornikowego – dla przęsła nurtowego.
Firma ULMA Construccion Polska S.A. podjęła się wykonania projektu oraz dostarczenia deskowania na
cały obiekt wraz z fundamentami, filarami i przyczółka­
mi oraz ze stanowiskami prefabrykacji segmentów do
metody nasuwania. Deskowanie masywnych przyczół­
ków ze ścianami bocznymi zaprojektowano w systemie Primo.
Konstrukcję nośną estakady stanowi wieloprzę­słowy, ciągły ustrój skrzynkowy z betonu sprężonego, w przekroju
poprzecznym składający się z dwóch od­dylatowanych
części. Zastosowano tam po raz pierwszy w Polsce
metodę nasuwania podłużnego dla ustrojów nośnych
o przekroju skrzynkowym dwukomorowym o wysokości 2,5 m oraz szerokościach 18 m i 21 m. Dłu­gość
wysuwanego segmentu wynosi 30 m. Przygotowano
cztery stanowiska prefabrykacji – po jednym na każdej nitce drogi w sekcjach A i C – na których prace
przebiegają jednocześnie. Należy zaznaczyć, że spe-
Fot. 1. Stanowisko nasuwania podłużnego
22
PRzeg l Ąd bu d owl any 7-8/2012
A R T Y KU Ł S P ONSOROWANY
Fot. 3. Zadaszenie stanowiska nasuwania
cjalne konstrukcje pod oba stanowiska do nasuwania sekcji C zostały zaprojekto­wane w przęsłach. Do
ich wykonania wykorzystano system desko­wania Primo przy betonowaniu fundamentów oraz podpór, natomiast wieże T-60, Mills oraz systemy MK i DSD – do
betonowania belek oczepowych.
Deskowanie zewnętrzne ustroju nośnego zaprojektowano jako system ram stalowo-drewnianych (w systemie MK), poszytych sklejką o gr. 21 mm. Od­spojenie
deskowania od konstrukcji wiaduktu wyko­nywane jest
za pomocą ram ślizgowych z przesuwem klinowym.
Deskowanie wewnętrzne przewidziano w systemie paneli ściennych, wykonywanych z dźwi­garów stalowo-drewnianych (w systemie DSD), po­szytych sklejką
gr. 21 mm i przestawianych dźwigiem oraz w systemie
stolików przejezdnych. Betonowanie ustroju nośnego
w sekcjach wykonywanych metodą nasuwania podłuż-
nego odbywa się w dwóch taktach. W takcie pierwszym
wylewana jest płyta denna (do której konstrukcję deskowania zaprojektowano jako stalową podłogę uchylną) oraz środniki przekroju, natomiast w takcie drugim
– płyta jezdna. Nasuwa­nie odbywa się w cyklach tygodniowych. Założono 14 segmentów w sekcji A oraz
18 w sekcji C, o długości 30,16 m każdy.
Dodatkowo zaprojektowano i wyko­nano konstrukcję
dźwigarów kratowych, dwuspado­wych zadaszenia
o rozpiętości 21 m i 24 m z elemen­tów rusztowaniowych w systemie Brio, opartych na wieżach kratownicowych w systemie MK. Dach po­szyty jest plandeką
z materiału poliestrowego, powle­kanego wielowarstwowym PCV o wysokiej odporno­ści. Nachylenie zadaszenia wynosi 10o. Tak wykonany namiot stanowi
układ przejezdny, poruszający się na szynach mocowanych do konstrukcji wsporczej.
A R T Y K U ŁY S P ON S O R OWANE
Fot. 2. Realizacja elementu startowego
Fot. 4. Stanowisko nasuwania podłużnego
PR zeglĄ d bu d ow l an y 7-8/2012
23