nr 56 - Kalwaria Wielewska

Gazetka Parafial
Parafialna
Parafia p.w. św. Mikołaja w Wielu
Wiele
19 czerwca
2011 r.
Nr 25 (56)
Ikona Trójcy Świętej Rublowa
Historia tej ikony pochodzi z czasów św. Sergiusza
(XIV w.). Sam święty nie pozostawił żadnych traktatów i pism, ale całe swoje życie skupił wokół Trójcy
Świętej. Kontemplacja tej tajemnicy napełniała go
pokojem, który rozlewał się wokół niego. (…)
Siedemnaście lat po śmierci jego uczeń Nikon
w dowód wdzięczności i pamięci o mistrzu, powierzył Andrzejowi Rublowowi wymalowanie ikony
Trójcy Przenajświętszej.
Malarz wpatrywał się w istniejące już ikony, siadał
przed ikonostasem i podnosił w ten sposób swego
ducha ku Bogu, oddychał światem Boga, powietrzem wieczności i nieskończoności. W ten sposób
kontemplując Boży świat potrafił przenieść go na
deskę malując najsłynniejszą ikonę Trójcy Przenajświętszej. Jego dzieło z czasem zostało pokryte dekoracyjną blachą, po to, aby w 1904 zostało odkryte na nowo i rozjaśniło całemu światu tajemnicę Trójcy. Ikona nie przedstawia
prawdy wiary – dogmatu, ale jest doświadczeniem mistycznym przelanym na deskę.
Na ikonie możemy zauważyć trzy poziomy. Pierwszy to scena biblijna – wspólnota Trzech,
których spotkanie odwołuje się do wizyty Trzech Aniołów u Abrahama. (…) Z tyłu na ikonie
widzimy dom Abrahama, dęby Mamre, pod którymi usiedli sobie Goście i górę, której obecność trzeba odnieść do miejsca gdzie miał być złożony na ofiarę Izaak; na stole posiłek przygotowany przez Abrahama. (…)
Trzej Goście tworzą Wspólnotę Nieba dającą się człowiekowi. To drugi poziom ikony. Dom
Abrahama staje się Kościołem, dęby Mamre drzewem krzyża, tajemnicza góra Taborem –
miejscem objawienia się chwały Boga, posiłek Eucharystią. Trzej Aniołowie Osobami Bożymi. (…)
Trójca Święta jest tajemnicą, do której się zbliżamy, ale nigdy nie zdołamy Jej poznać do
końca, to trzeci poziom ikony: Trójca, do której dążę. Poszczególne Osoby na pierwszy rzut
oka są absolutnie do siebie podobne, a jednak niezaprzeczalnie różne. (…) Anioł pośrodku to
Jezus Syn Wcielony. Siedzi pod płodnym drzewem krzyża, które już dosięga Jego ramion.
Kapłańska stuła przewieszona przez ramię stanowi szczegół, który identyfikuje Go bez cienia
wątpliwości. Z Trójcy tylko Syn jest Arcykapłanem. Jego ręka jest gotowa do wzięcia naczynia, kielicha cennej krwi, która za wielu będzie wylana. (…) Z nieskończoną czułością nasz
środkowy Anioł patrzy na Anioła z lewej: Ojca. Syn wraca do Ojca, ku Niemu kieruje swój
wzrok. Ich jedność i moment powitania symbolizują złączone skrzydła. Anioł z prawej: Duch
Święty, niejako Go obejmuje, jakby chciał Go popchnąć ku Ojcu. Sam Syn błogosławi Duchowi, którego misja dopiero się rozpoczyna.
Cyrkulacja miłości prowadzi nas ku Aniołowi z naszej lewej strony. Zdaje się być najważniejszy, gdyż to właśnie w Jego stronę kierują wzrok i pochylają głowę pozostałe postacie. Przyciąga Jego powaga, stałość, stabilność, godność, majestat. Wszystko skłania do rozpoznania
w Nim Ojca Jezusa, a więc i Ojca naszego. Anioł po naszej prawej stronie to oczywiście
Duch Święty. Zwróćmy najpierw uwagę na Jego wyjątkowo dyskretną postawę. Można by
powiedzieć, że się chowa, delikatnie wycofuje się. Postawa ukrywania siebie skłania do
twierdzenia, że spomiędzy trzech Aniołów ten jest najbardziej kobiecy. Pasuje to doskonale
do Ducha, zwłaszcza, że wyraz, który Go określa po hebrajsku jest rodzaju żeńskiego. W ten
sposób możemy dojrzeć w wycofującym się Aniele, dyskretną obecność Maryi, Oblubienicy
Ducha Świętego. Jego postać przypomina Maryję z ikony Zwiastowania wykonaną przez
Rublowa kilka lat wcześniej. (…) Nasz Anioł zdaje się jakby wyruszał w drogę, rozpoczynał
misję powierzoną Mu przez pozostałych: Ojciec czyni to swoim spokojnym wzrokiem, Syn
błogosławieństwem: kolej na Ciebie Duchu Święty, zstąp i odnów oblicze ziemi, spraw, aby
rozkwitła miłością.
Źródło wg. Medytacja ikony Trójcy Przenajświętszej św. Andrzeja Rublowa. Opracował o. Mariusz Wójtowicz
Słowo Życia na Niedzielę Trójcy Przenajświętszej
Pewien król chciał koniecznie zobaczyć na własne oczy Pana Boga. Wezwał więc największych mędrców i kapłanów, przedstawił im swoje życzenie i zagroził dotkliwymi karami, jeżeli
nie spełnią królewskiej woli. Wszyscy mędrcy i kapłani byli zrozpaczeni i już zaczęli przygotowywać się na najgorsze, gdy zgłosił się przed królem prosty pasterz i oznajmił, że wykona
trudne zadanie. Król nie dowierzał, powtórzył więc swoje groźby, ale w końcu posłuchał pasterza i dał się wyprowadzić na pobliskie łąki. Tutaj pasterz wskazał na słońce i powiedział do
monarchy:
- Patrz, panie! Król podniósł na chwilę głowę, ale szybko ją opuścił:
- Ty głupcze, chcesz abym oślepł? - zawołał zdenerwowany.
- Ależ, panie - odparł pasterz - słońce jest tylko słabym odblaskiem Boga. Jak więc chcesz
zobaczyć Boga, skoro nie możesz spojrzeć w słońce?
Najbardziej znanymi słowami Jezusa o Trójcy Świętej są słowa, które skierował do swoich
uczniów tuż przed swoim wniebowstąpieniem: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody,
udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego".
Porównanie Trójcy Świętej do słońca, z przytoczonej na wstępie historii, jest niezwykle trafne i posiada wiele podobieństw.
Tak jak słońce jest źródłem fizycznego dobra, tak Trójca Święta jest źródłem Bożego życia
w nas. Jak słońce daje energię i siłę, tak również Trójca Święta daje ludziom wewnętrzną
moc i siłę. Słońce daje światło; Trójca Święta również oświetla umysły i serca ludzi. Słońce
jest źródłem ciepła; Trójca Święta rozlewa w naszych sercach duchowe ciepło, którym jest
miłość do Boga i do ludzi. Słońce leczy choroby ciała; Trójca Święta leczy choroby duszy grzechy. Słońce rozwesela i rozświetla mroki świata; Trójca Święta rozwesela nasze serca
i rozświetla mroki naszego życia.
Od tego jaki mamy obraz Boga, zależy nasze zachowanie w każdej dziedzinie życia. Jezus
przedstawia nam Boga jako Tego, który chce człowieka zbawić, a nie potępić.
Bóg objawił się w trzech Osobach nie po to, by skomplikować nam życie czy zmusić nas do
filozoficznych dociekań, ale dlatego, by w pełniejszy sposób ukazać swoją miłość.
Eugen Drewermann: „ Nie można zmienić człowieka, ucząc go o Bogu, lecz Bogiem
żyjąc”
Soren Kierkegaard: „Chrześcijaństwo nie jest nauką, lecz przekazaniem egzystencji”
Trzecia Osoba Boska – Duch Święty, który oświeca, ożywia, ochrania, oczyszcza i uświęca
Kościół – nigdy nie wypowiedział ani jednego słowa!
Chrześcijaństwo to trynitarność w jedności. Jeśli chcesz być naprawdę chrześcijaninem to
zacznij łączyć a nie dzielić. Zacznij naprawdę kochać, a nie nienawidzić. Zacznij patrzeć na
bliźniego jak na brata, a nie wroga. Jeśli nie kochasz, nie jednoczysz, nie potrafisz spojrzeć
na drugiego człowieka jako na dar – to daleko jesteś od Boga! Twoje chrześcijaństwo jest
tylko hipokryzją! Udawaniem!
„Ciebie wzywamy, Ciebie błagamy, o Błogosławiona Trójco!
Ratuj stworzenie, daj opatrzenie, o Błogosławiona Trójco!
Wlej ducha Twego, do serca mego, o Błogosławiona Trójco!
Wspomóż w potrzebie, proszących Ciebie, o Błogosławiona Trójco!
Odpuść nam złości, dla Twej miłości, o Błogosławiona Trójco!
Oddal głód, wojny, daj czas spokojny, o Błogosławiona Trójco!
Strzeż nas żyjących, broń konających, o Błogosławiona Trójco!
Daj nam być w niebie, prosimy Ciebie, o Błogosławiona Trójco!”
W tym tygodniu wspominamy:
we wtorek, 21 czerwca, św. Alojzego Gonzagę (1568-1591), zakonnika, który obok
świętego Stanisława Kostki jest patronem katolickiej młodzieży.
Można nabyć cegiełki w postaci „Modlitewnika Kalwarii Wielewskiej” oraz okolicznościowych
monet na rzecz renowacji kościoła i Kalwarii. Polecamy.
Ogłoszenia duszpasterskie
1. Dzisiaj, w uroczystość Trójcy Przenajświętszej, ze szczególną czcią Kościół wypowiada
modlitwę: „Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu…”. Warto też zdać sobie sprawę, że
ile razy świadomie i pobożnie wykonujemy znak krzyża, modlitewnie wielbimy Trójcę Przenajświętszą – jednego Boga w trzech Osobach. Jeśli dzisiaj człowiekowi, nawet chrześcijaninowi, trudno pojąć tę prawdę, tym bardziej módlmy się o Bożą mądrość i o światło Ducha
Świętego. I oby wszystko w naszym życiu było czynione na chwałę Trójcy Świętej!
2. W najbliższy czwartek, 23 czerwca, w liturgii będziemy celebrować uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa – Boże Ciało. Z Chrystusem utajonym w Najświętszym Sakramencie wyjdziemy w uroczystej eucharystycznej procesji z kościołów na ulice naszych miast
i drogi naszych wiosek. Będziemy dziękować Bogu za dar Eucharystii, będziemy prosić
Chrystusa o błogosławieństwo i pokój dla Kościoła powszechnego, naszej Ojczyzny i naszego Narodu. Udział w tej procesji jest publicznym wyznaniem wiary w to, że Jezus jest wśród
nas, w naszym życiu zawsze obecny. Przygotujmy cztery ołtarze, udekorujmy nasz parafialny
wieczernik i nasze domy, mieszkania, a przede wszystkim otwórzmy Jezusowi nasze serca,
aby mogło je opromienić Jego błogosławieństwo.
Procesja Bożego Ciała przejdzie następującą trasą: - z kościoła nowym chodnikiem
w kierunku Kalwarii, następnie koło Domu Kultury, ulicą Dąbrowską do kościoła.
Proszę o przygotowanie IV ołtarzy.
Ołtarz I: przy końcu ogrodzenia cmentarnego – proszę Róże Różańcowe p. Benedykta
Pazdy, Ireny Narloch, Marii Florek i Tadeusza Weltrowskiego. Proszę, aby odpowiedzialny
był p. Tadeusz Weltrowski,
Ołtarz II: przy Domu Kultury – proszę mieszkańców lewej strony ulicy Dąbrowskiej. Proszę,
aby odpowiedzialna była pani Ostrowska.
Ołtarz III: przy pp. Czapiewskich i Knapików – proszę Róże Różańcowe p. Barbary Sałaty,
Bernadety Kowandy, Jacka Baczyńskiego, Antoniego Ciemińskiego i Anny Kobus. Proszę,
aby był odpowiedzialny p. Jacek Baczyński.
Ołtarz IV: na placu naprzeciw p. Adama Brzezińskiego – proszę ministrantów i KSM.
Proszę Andrzeja Osowskiego i Michała Laskę.
Procesje eucharystyczne będą się odbywały codziennie o godz. 1800 przez całą. oktawę
Bożego Ciała. Nie sprawiajmy Chrystusowi zawodu obojętnością, wykrętem czy lenistwem.
Jak On pragnie być blisko nas, tak my przychodźmy jak najczęściej do Niego.
4. W ten sam dzień, 23 czerwca, obchodzimy Dzień Ojca. Naszymi modlitwami obejmujemy
wszystkich ojców z naszej wspólnoty parafialnej, aby godnie i z miłością wypełniali swoje
obowiązki w codziennych staraniach o własne rodziny.
5. Następnego dnia, 24 czerwca, kolejna uroczystość – Narodzenie św. Jana Chrzciciela,
który przygotował drogę Jezusowi Chrystusowi. W Litanii do wszystkich świętych jest wymieniany na pierwszym miejscu, zaraz po Maryi. To wielki nauczyciel i świadek Bożej Prawdy,
który za nią był gotów oddać życie. Ciesząc się narodzinami świętego Jana Chrzciciela,
warto pomyśleć nad swoim życiem, nad zgodnością naszych czynów, słów i postaw z wyznawaną przez nas wiarą, z praktykowaną pobożnością. Wpatrując się we wzór świętego
Jana Chrzciciela, prosząc go o siłę, kroczmy przez naszą codzienność w obecności Boga!
6. Zbliża się koniec roku katechetycznego i szkolnego. Przypominam dzieciom, młodzieży
i rodzicom, że każde dzieło, aby przyniosło dobre owoce, aby było dobrze zakończone, powinno być ofiarowane Panu Bogu. Warto w modlitwach nie tylko prosić, ale i dziękować za
otrzymane dobro, za przeżyty z Bogiem czas. Niech nie zabraknie tego dziękczynienia
w nadchodzących dniach. Będziemy też prosić o dobre przeżycie czasu wakacji. Spowiedź
święta na zakończenie roku nauki będzie miała miejsce w następującym porządku:
- klasy II – VI: czyli szkoła podstawowa i rodzice w niedzielę od godziny 1700- 1900
- gimnazjum, szkoły ponadgimazjalne oraz dorośli w poniedziałek od godziny 1600 – 1800.
Msza święta na zakończenie roku nauki dla uczniów, nauczycieli i rodziców:
- dla gimnazjum (klasy III): we wtorek 21 czerwca br. o godzinie 1500
- dla pozostałych klas gimnazjalnych oraz szkoły podstawowej i przedszkola: w środę
23 czerwca br. o godzinie 800
Parafia Rzymskokatolicka św. Mikołaja
Sanktuarium Kalwaryjskie
83-441 Wiele ul. Derdowskiego 1
www.kalwariawielewska.pl
e-mail: [email protected]
Opracowanie, skład i druk: MRK