D - Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze

Sygn. akt V GC 88/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 stycznia 2015 r.
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy
w składzie:
Przewodniczący:
SSR Karolina Krzemińska
Protokolant:
sekr. sądowy Joanna Linde
po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2015 r. w Jeleniej Górze
na rozprawie
sprawy z powództwa: M. N.
przeciwko: (...) S.A. w W.
o zapłatę kwoty 15.992,19 zł
I. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 14.615,25 zł (czternaście tysięcy sześćset piętnaście złotych
dwadzieścia pięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30.10.2012 r. do dnia zapłaty,
II. w pozostałej części powództwo oddala,
III. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 3.090,00 zł tytułem kosztów procesu.
UZASADNIENIE
Powódka M. N. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) M. N. wystąpiła z powództwem przeciwko
(...) S.A. w W. domagając się zasądzenia kwoty 15.992,19 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30.10.2012r. do
dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu pozwu wskazała, że w dniu 25.09.2012r. w wyniku kolizji drogowej został uszkodzony pojazd m-ki P.
(...) należący do (...) S.A., użytkowany przez M. R., objęty ochroną ubezpieczeniową w ramach ubezpieczenia autocasco
zawartego z pozwaną. W trakcie postępowania likwidacyjnego rzeczoznawca pozwanej przeprowadził oględziny
spornego pojazdu i zalecił sprawdzenie w zakładzie dysponującym odpowiednim wyposażeniem pompy paliwowej
(wtryskowej) oraz sprężarki (kompresora) klimatyzacji albowiem miał wątpliwości co do zakresu ich uszkodzeń. Po
przeprowadzeniu diagnostyki w/w części w autoryzowanej stacji obsługi stwierdzono ich uszkodzenie w zakresie
uniemożliwiającym naprawę. Pomimo zgłoszonej konieczności, ubezpieczyciel odmówił dokonania ponownych
oględzin. Naprawę powypadkową pojazdu wykonała powódka w oparciu o kalkulację sporządzoną przez niezależnego
rzeczoznawcę i po jej zakończeniu wystawiła fakturę vat nr (...) na łączną kwotę 25.540,30 zł netto. Pozwana
po otrzymaniu w/w faktury przyznała odszkodowanie w wysokości 9.548,11 zł netto, które nie pokryło pełnych
kosztów naprawy. Właściciel pojazdu dokonał przelewu wierzytelności przysługującej mu wobec pozwanej i dotyczącej
przedmiotowej szkody. Wysokość dochodzonego roszczenia stanowi różnicę pomiędzy udokumentowanym kosztem
naprawy a łączną kwotą odszkodowania wypłaconą przez pozwaną.
Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie zwrotu kosztów
procesu według norm przepisanych.
W uzasadnieniu przyznała fakt zawarcia umowy ubezpieczenia auto-casco oraz wystąpienia szkody w spornym
pojeździe a nadto wypłatę odszkodowania w wysokości 9.548,11 zł. Wskazała, że powódka nie wykazała swe legitymacji
czynnej albowiem nie przedstawiła dokumentów pozwalających na stwierdzenie, że osoby, które złożyły podpis
na dokumencie pełnomocnictwa z dnia 14.12.2011r. udzielnego M. K. były uprawnione do reprezentacji (...)
S.A. Zakwestionowała także wysokość kosztów naprawy a także zakres uszkodzeń pojazdu podnosząc, że rzekome
uszkodzenie pompy wtryskowej oraz sprężarki klimatyzacji nie pozostają w związku przyczynowym ze zdarzeniem,
z którego wynikła szkoda.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pojazd m-ki P. (...) o nr rej. (...) stanowiący własność (...) S.A. objęty był w okresie od 03.03.2012r. do 02.03.2013r.
ochroną ubezpieczeniową w ramach umowy ubezpieczenia auto-caso zwartej ze stroną pozwaną.
okoliczność niesporna
a nadto
dowód: - polisa ubezpieczeniowa – k. 46 akt
- szczególne warunki ubezpieczenia pojazdów – autocasco – k.
47-62 akt
W dniu 25.09.2012r. w wyniku kolizji drogowej pojazd ten uległ uszkodzeniu.
okoliczności niesporne
W trakcie postępowania likwidacyjnego, po przeprowadzeniu oględzin pojazdu, likwidator pozwanej zalecił
sprawdzenie w odpowiednim zakładzie diagnostycznym pompy wtryskowej oraz sprężarki układu klimatyzacji, co też
korzystający z pojazdu uczynił.
W wyniku diagnostyki w/w elementów przeprowadzonej przez serwis (...) Sp. z o.o. w J. stwierdzono ich uszkodzenie
skutkujące koniecznością wymiany w/w części.
dowód: - zeznania świadka M. R. – k.111v-112 akt,
- faktura vat nr (...) z dnia 03.10.2012r. – k. 18
akt
Po zakończeniu postępowania likwidacyjnego w związku z w/w kolizją pozwana wypłaciła odszkodowanie w wysokości
9.548,11 zł.
okoliczności niesporne
W dniu 18.12.2012r. (...) S.A. we W. działający przez prawidłowo umocowanego pełnomocnika w osobie M. K. zawarł z
powódką umowę cesji wierzytelności z tytułu odszkodowania w kwocie 15.992,19 zł wynikającą z umowy ubezpieczenia
auto casco spornego pojazdu w związku z jego uszkodzeniem w wyniku przedmiotowej kolizji drogowej.
dowody: - umowa cesji z dnia 18.12.2012r. - k. 22-23 akt
- pełnomocnictwo z dnia 14.12.2011r. – k. 24 akt
- informacja z (...) S.A. – k. 25-32 akt
Koszty naprawy spornego pojazdu przy uwzględnieniu średnich stawek za roboczogodzinę z rejonu (...) wyniosły
kwotę 24.359,16 zł netto, zaś przy uwzględnieniu stawek za roboczogodzinę wynikających z kalkulacji przedstawionej
przez powódkę wyniosły 24.163,36 zł netto.
Nie ma podstaw do zanegowania konieczności wymiany sprężarki i pompy wtryskowej.
dowód: - opinia biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów
samochodowych i kalkulacji warsztatowej inż. T.
K. – k. 125-141 akt
Sąd zważył co następuje:
Powództwo w przeważającej części zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności
swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a
ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.
W okolicznościach przedmiotowej sprawy niesporne było, iż pojazd m-ki P. (...) stanowiący własność (...) S.A.
objęty był ochroną ubezpieczeniową w ramach ubezpieczenia autocasco zawartego ze stroną pozwaną. Pozwana nie
kwestionowała także faktu zaistnienia w przedmiotowym pojeździe szkody zakwalifikowanej jako szkoda częściowa.
Sporna była natomiast legitymacja procesowa czynna powódki a nadto zakres uszkodzeń spornego pojazdu i
wysokości kosztów jego naprawy.
Legitymacja czynna powódki do wystąpienia z powództwem w niniejszej sprawie wynikała z umowy cesji
wierzytelności z dnia 18.12.2012r. zawartej z ubezpieczonym - (...) S.A. i znajdowała tym samym swą podstawę
prawną w treści art. 509 §1 kc. Wbrew zarzutowi strony pozwanej uprawnienie pełnomocnika cedenta do reprezentacji
spółki przy zawieraniu umowy cesji zostało prawidłowo wykazane poprzez złożenie stosownego pełnomocnictwa
podpisanego przez wiceprezesa zarządu i prokurenta Funduszu, których uprawienie do łącznej reprezentacji tegoż
wynikało z kolei z Informacji odpowiadającej odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców (...) S.A. (k.25-32 akt).
Ustalając zakres uszkodzeń powstałych w spornym pojeździe zwłaszcza co do konieczności wymiany pompy
wtryskowej oraz sprężarki układu klimatyzacji, sąd oparł się na logicznych i przekonujących zeznaniach świadka M.
R. wspartych dowodem z dokumentu w postaci faktury vat nr (...) z dnia 03.10.2012r. wystawionej przez (...) Sp. z
o.o. Wynikało w nich w sposób jednoznaczny, iż wskazane elementy zostały uszkodzone w stopniu wykluczającym
ich naprawę. Związek pomiędzy uszkodzeniem w/w elementów a kolizją drogową wynikał również z opinii biegłego
sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych i kalkulacji warsztatowej inż. T. K.. Sąd dał wiarę sporządzonej
przez niego opinii pisemnej albowiem była ona jasna, rzetelna i wyczerpująca, zaś wynikające z niej wnioski biegły w
sposób logiczny i przekonujący uzasadnił. Żadna ze stron opinii tej również nie kwestionowała.
Na podstawie w/w opinii sąd ustalił również wysokość kosztów naprawy spornego pojazdu. Biegły sporządził przy tym
opinię w dwóch wariantach dokonując wyliczeń w odniesieniu do średniej stawek za roboczogodzinę funkcjonującą w
warsztatach z rejonu (...) (24.359,16 zł netto) oraz stawki przyjętej w kalkulacji przedłożonej przez powódkę (24.163,36
zł).
Sąd przyjął, iż należne powódce odszkodowanie powinno być ustalone zgodnie z drugim z przytaczanych wariantów.
Skoro bowiem, jak twierdzi powódka, złożony przez nią kosztorys odzwierciedlał rzeczywiste koszty naprawy spornego
auta a więc i zastosowaną stawkę roboczogodziny, to brak jest podstaw do zastosowania innej stawki, przewyższającej
rzeczywiste koszty poniesione w tym zakresie przez powódkę.
Sąd dał wiarę zgromadzonym w sprawie dowodom z dokumentów albowiem ich prawdziwość nie była w toku procesu
kwestionowana przez żadną ze stron.
Odszkodowanie należne powódce powinno zatem stanowić różnicę pomiędzy wysokością kosztów naprawy ustaloną
przez biegłego – 24.163,36 zł netto a wysokością wypłaconego przez pozwaną odszkodowania 9.548,11 zł, co daje kwotę
14.615,25 zł, którą zasądzono w punkcie I wyroku, oddalając żądanie w części przenoszącej tą kwotę (punkt II wyroku).
O odsetkach ustawowych orzeczono na podstawie art. 481 §1 i 2 kc.
Określając termin wymagalności świadczenia pozwanej sąd oparł się na treści punktu XIV§28 ust.1 i 2 Szczególnych
warunków ubezpieczenia pojazdów – autocasco (k. 47-62 akt) zgodnie, z którym strona pozwana zobowiązała
się do wypłaty odszkodowania w terminie 14 dni od daty otrzymania ostatniego dokumentu potrzebnego do
udokumentowania szkody.
Z dokumentów zawartych w aktach szkody wynikało, iż wykaz takich dokumentów zawarto w piśmie pozwanej z
dnia 27.09.2012r. Ostatni z nich w postaci upoważnienia (...) S.A. do odbioru odszkodowania datowany był na dzień
5.10.2012r. Doliczając 3 dni na dojęcie korespondencji do pozwanej uznać należało, iż termin wypłaty odszkodowania
upłynął w dniu 22.10.2012r. a zatem świadczenie stało się wymagalne już z dniem 23.10.2012r. Powódka domagała
się jednak odsetek ustawowych dopiero począwszy od dnia 30.10.2012r., dlatego zasądzono je zgodnie z jej żądaniem.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.100 kpc.
Powódka z żądanej kwoty 15.992,19 zł otrzymała kwotę 14.615,25 zł. Należało, zatem uznać, że wygrała sprawę w 91%,
zaś przegrała w 9 % i w takim też stosunku stronom należy się zwrot poniesionych przez nie kosztów procesu.
Powódka poniosła koszty w łącznej wysokości 3.680,15 zł, na które składały się: opłata od pozwu w wysokości 800
zł, wykorzystana część zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego w wysokości 463,15 zł (niewykorzystana kwota z
tej zaliczki, tj. 286,85 zł zostanie powódce zwrócona), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz wynagrodzenie
pełnomocnika w kwocie 2.400 zł obliczone stosownie do §6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002r., nr 163, poz.1348 ze zm.).
Należy jej się zatem od pozwanego zwrot 91 % z tej kwoty, tj. 3.348,93 zł.
Pozwana poniosła koszty w łącznej wysokości 2.880,15 zł, na które składały się: wykorzystana część zaliczki na poczet
wynagrodzenia biegłego w wysokości 463,15 zł (niewykorzystana kwota z tej zaliczki, tj. 286,85 zł zostanie pozwanej
zwrócona), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 2.400 zł. Pozwanej
należy się od powódki zwrot 9% z tej kwoty, tj. 259,21 zł.
Po wzajemnym potrąceniu powódce należy się od pozwanej kwota 3.090,00 zł (3.348,93 - 259,21 zł), którą zasądzono
w punkcie III wyroku.