1 Sygnatura II FSK 2033/14 Data 2015.09.30 Sąd Naczelny

1
Sygnatura
II FSK 2033/14
Data
2015.09.30
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
SENTENCJA
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski
(sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Protokolant
Magdalena Gródecka, po rozpoznaniu w dniu 24 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej
skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra
Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 marca 2014 r.
sygn. akt I SA/Bd 208/14 w sprawie ze skargi M. [...] S.A. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną
Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 24
października 2013 r. nr ITPB3/423-345/13/DK w przedmiocie podatku dochodowego od osób
prawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę, 2) zasądza od M. [...] S.A. z siedzibą w
S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów
kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
***
Wyrok jest prawomocny.
Powyższy wyrok został wydany wyniku wniesienia przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 marca
2014 r. sygn. akt I SA/Bd. 208/14.
Wyrok poniżej.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
2
Sygnatura
I SA/Bd 208/14
Data
2014.03.19
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
SENTENCJA
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia
WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędzia WSA
Leszek Kleczkowski (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Agnieszka Liberda-Koczorowska po
rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 marca 2014 r. sprawy ze skargi M. Ś. S.A. w Ś. na
interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od osób
prawnych 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną 2. określa, że zaskarżona interpretacja
indywidualna nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz M. Ś. S.A. w
Ś. kwotę 200 (dwieście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
.UZASADNIENIE
`
W złożonym wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w
indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych spółka wskazała, że
planuje przystąpić do w pełni zautomatyzowanego systemu kompleksowego zarządzania płynnością
finansową, oferowanego w ramach grupy kapitałowej, do której należy, a zorganizowanego przez M.
z siedzibą w Wielkiej Brytanii, która prowadzi szeroko rozumianą działalność finansową we własnym
imieniu i na własny rachunek. Konstrukcja struktury, do jakiej ma przystąpić spółka ma formę zerobalancing cash pooling, która polega na fizycznym transferze środków pomiędzy rachunkami
uczestników a rachunkami głównymi grupy dla poszczególnych walut. Przystąpienie przez spółkę do
wspomnianego systemu zarządzania płynnością nastąpi na skutek zawarcia nienazwanej umowy typu
cash pooling, której celem jest polepszenie płynności finansowej spółek w prowadzonej działalności
gospodarczej, jak również zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego. Zasadniczym
elementem przedmiotowej umowy jest wdrożenie procesu zarządzania posiadanymi na rachunkach
bankowych środkami pieniężnymi oraz zadłużeniem spółek-uczestników biorących udział w procesie
w taki sposób, aby kwota odsetek płaconych z tytułu istniejącego zadłużenia była jak najmniejsza, a
jednocześnie, aby dochody uzyskiwane przez spółki z posiadanych przez nie nadwyżek finansowych
były wyższe od standardowego oprocentowania depozytów bankowych i innych standardowych
bezpiecznych instrumentów finansowych. Celem umowy o zarządzanie płynnością finansową jest,
zatem takie wykorzystanie istniejących na rynku finansowym różnic w oprocentowaniu depozytów i
pożyczek oraz efektu skali, aby podmioty z zaangażowanej grupy czerpały z tego maksymalne zyski.
W ramach omawianego systemu zarządzania płynnością finansową wyznaczony został reprezentant
podmiotów uczestniczących w tymże systemie - wspomniana spółka M. z siedzibą w Wielkiej Brytanii
(dalej: "Agent").
Z uwagi na fakt, że środki będą przelewane pomiędzy uczestnikami (w tym spółką) a Agentem,
powstaną wzajemne zobowiązania lub należności pomiędzy uczestnikami a Agentem (tzn. również
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
3
między spółką a Agentem). Spółki, które wykazywały saldo ujemne zostaną obciążone odsetkami
płatnymi na rzecz Agenta. Uczestnikom, którzy wykazali saldo dodatnie, Agent będzie płacić odsetki.
Mając na uwadze powyższe, spółka zadała pytanie, czy do przedstawionego zdarzenia przyszłego
mają zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w zw. z art. 16 ust. 7b ustawy z dania 15 lutego
1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., nr 74, poz. 397 ze zm., dalej:
"u.p.d.p."), o niedostatecznej kapitalizacji w odniesieniu do odsetek płaconych przez spółkę na rzecz
Agenta na podstawie umowy o zarządzanie płynnością finansową? Zdaniem wnioskodawcy,
w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania powołane przepisy
o niedostatecznej kapitalizacji.
Interpretacją indywidualną z dnia [...] r. Minister Finansów stwierdził, że stanowisko zawarte we
wniosku jest nieprawidłowe.
W uzasadnieniu organ wskazał, że opisana we wniosku umowa cash poolingu wypełnia przesłanki
zaliczenia jej do umowy pożyczki zdefiniowanej w art. 16 ust. 7b u.p.d.p. W przedmiotowej sprawie
mamy bowiem do czynienia z przekazywaniem środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, przy
jednoczesnej - wynikającej z logiki systemu zarządzania płynnością finansową - konieczności zwrotu
danych środków oraz uzyskiwaniu w związku z tym określonego wynagrodzenia w postaci odsetek, co
wynika z zasad funkcjonowania przedstawionego systemu. Spółka będzie otrzymywać odsetki w
przypadku, gdy zgromadzone przez nią środki będą zasilały system, oraz będzie zobowiązana do
zapłaty odsetek w sytuacji, gdy saldo ujemne na jej koncie zostanie wyrównane środkami
pochodzącymi z systemu. Organ podkreślił przy tym, że brak sporządzonej umowy pożyczki pomiędzy
uczestnikami systemu nie przekreśla możliwości uznania określonych transakcji za umowę pożyczki w
rozumieniu art. 16 ust. 7b u.p.d.p. Przepis ten wprowadza bowiem własną definicję wskazanej
umowy na potrzeby przepisów dotyczących tzw. cienkiej kapitalizacji.
Organ zaznaczył, że polskie przepisy o niedostatecznej kapitalizacji znajdują zastosowanie w
przypadkach, kiedy na dzień zapłaty odsetek zadłużenie podatnika przekracza określony w tych
przepisach poziom zadłużenia wobec podmiotów powiązanych, co skutkuje koniecznością wyłączenia
odsetek płaconych przez spółkę od części zadłużenia przekraczającego określony w omawianych
przepisach limit.
W konsekwencji w sytuacji, w której na dzień zapłaty odsetek podatnik nie byłby zadłużony wobec
podmiotów powiązanych, bowiem zadłużenie swoje wobec tych podmiotów już spłacił, lub jest ono
niższe od zadłużenia granicznego - na co wskazano w treści wniosku - to w praktyce wobec płaconych
odsetek nie znajdą zastosowania ograniczenia w zaliczaniu ich w koszty na podstawie art. 16 ust. 1
pkt 60 i 61 u.p.d.o.p.
Reasumując organ stwierdził, że stanowisko spółki jest nieprawidłowe, albowiem w kontekście
przedstawionej struktury systemu zarządzania płynnością finansową, mogą znaleźć zastosowanie art.
16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.p., o ile w momencie zapłaty odsetek zadłużenie spółki będzie przekraczało
określony pułap. W przypadku jednak, gdy zadłużenie takie nie wystąpi, wówczas ww. przepisy
dotyczące cienkiej kapitalizacji nie znajdą zastosowania.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia [...] r. Minister Finansów stwierdził
brak podstaw do zmiany zaskarżonej interpretacji indywidualnej.
W skardze spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej
w całości, zarzucając jej naruszenie:
- art. 16 ust. 7b u.p.d.p. poprzez przyjęcie, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez spółkę,
spełnione zostały przesłanki umowy pożyczki zdefiniowanej w art. 16 ust. 7b u.p.d.p.;
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
4
- art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.p. poprzez przyjęcie, że w odniesieniu do odsetek płaconych przez
skarżącą w związku z uczestnictwem w systemie wspólnego zarządzania płynnością finansową w
ramach cash poolingu mogą znaleźć zastosowanie ograniczenia w zakresie niedostatecznej
kapitalizacji wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.p.,
- art. 120 oraz art. 121 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., dalej "O.p.") poprzez naruszenie zasady prowadzenia postępowania
na podstawie przepisów prawa oraz zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie
do organów podatkowych,
- art. 14c § 1 i 2 O.p. poprzez nieprawidłowe sformułowanie uzasadnienia prawnego oceny
stanowiska spółki,
- art. 14a § 1, art. 14b § 6 w zw. z art. 14h O.p., poprzez naruszenie obowiązku dążenia do
zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego oraz jednolitości wydawania wiążących
interpretacji.
Dodatkowo spółka wskazała, że otrzymała od organu wcześniej pozytywną interpretację dotyczącą
zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w zw. z art. 16 ust. 6, ust. 7 oraz ust. 7b u.p.d.p.. do rozliczeń w
ramach systemu cash pooling, tj. interpretację potwierdzającą brak zastosowania przepisów o
niedostatecznej kapitalizacji (interpretacja z dnia [...] r., nr [...]). Wskazała, że wystąpiła ponownie z
wnioskiem o interpretację wyłącznie z uwagi na zmiany dotyczące stosowanej waluty rozliczeń oraz
technicznych aspektów rozliczeń/organizacji schematu cash poolingu.
W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko
wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji indywidualnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) kontrola
działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach
skarg na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych
sprawach.
Zakres kontroli sprawowanej przez wojewódzkie sądy administracyjne określa ustawa z dnia 25 lipca
2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), stanowiąc w art. 1 ust. 2,
że sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji
publicznej pod względem jej zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Oceniając zaskarżoną indywidualną interpretację z punktu widzenia legalności, Sąd uznał, iż narusza
ona prawo w stopniu uzasadniającym jej uchylenie.
Istota sporu w rozpatrywanej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy zasadne jest stanowisko
organu podatkowego wykluczające, na podstawie przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.p.
możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek płaconych w ramach umowy cash
poolingu.
Według skarżącej odsetki te nie powinny podlegać restrykcjom, wynikającym
z powołanych przepisów o niedostatecznej (cienkiej) kapitalizacji, ponieważ stosunki między
uczestnikami systemu nie powinny być kwalifikowane jako udzielanie pożyczek. Natomiast zdaniem
organu podatkowego w odniesieniu do odsetek wypłacanych przez spółkę przepisy o niedostatecznej
kapitalizacji, wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 u.p.d.p., znajdują zastosowanie, ponieważ
transfery środków spełniają przesłanki zaliczenia ich do umowy pożyczki zdefiniowanej w art. 16 ust.
7b u.p.d.p.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
5
Wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty
poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z
wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jednakże stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 60
u.p.d.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych
spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki
albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki,
jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co
najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w
kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału
zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną
na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni
oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni. Natomiast na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 u.p.d.p.
nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez
spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie
mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec
udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec
innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców
(akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność
wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość
zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni,
członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.
Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 7b u.p.d.p. przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i
61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na
własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość
pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze
dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę. Oznacza to, że przy zastosowaniu przepisów
ograniczających niedostateczną kapitalizację, nie zostaną uznane za koszty uzyskania przychodów
przede wszystkim odsetki od pożyczki sensu stricte, odsetki od należności wekslowych, odsetki od
obligacji, odsetki od wkładów oszczędnościowych, odsetki od innych lokat bankowych, odsetki od
depozytu nieprawidłowego (por. A. Gomułowicz (w:) S. Babiarz, L. Błystak, B. Dauter, A. Gomułowicz,
R. Pęk, K. Winiarski, Podatek dochodowy od osób fizycznych, Komentarz 2010, s. 713).
Powyższe ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek
(kredytów) udzielanych podatnikowi przez podmioty z nim powiązane mają na celu zapobieżenie
nadmiernemu finansowaniu działalności m. in. spółek kapitałowych przez ich właścicieli, tzn. inaczej
niż przez neutralne podatkowo kapitały własne, co powoduje obniżenie podstawy opodatkowania w
związku z zaliczeniem do kosztów podatkowych odsetek od pożyczek lub kredytów. Przepisy o
niedostatecznej kapitalizacji spółek mają za zadanie ograniczenie fiskalnych skutków "pożyczkowego"
finansowania działalności spółek przez ich dominujących wspólników.
O zjawisku niedostatecznej kapitalizacji spółki można mówić wtedy, gdy zakres prowadzonej
działalności spółki jest niewspółmiernie większy od jej możliwości finansowych (kapitałów własnych) i
spółka taka jest dofinansowywana pożyczkami udzielanymi jej przez udziałowców. Ten sposób
finansowania spółek kapitałowych skutkuje m. in. zaniżaniem ich dochodu na skutek zaliczania
zapłaconych odsetek od tych pożyczek (kredytów) do kosztów działalności tych spółek. W
przeciwieństwie bowiem do wkładów na kapitał zakładowy, od których wspólnik nie może pobierać
odsetek, a spółka odsetek tych zaliczać do kosztów, od udzielonych spółce pożyczek (kredytów)
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
6
wspólnik może pobierać odsetki, a spółka mogłaby takie odsetki zaliczyć do kosztów uzyskania
przychodów. Celem wprowadzenia przepisów dotyczących cienkiej kapitalizacji jest więc ograniczenie
wielkości pożyczek (kredytów) udzielanych spółkom przez ich udziałowców.
Przy określaniu niedostatecznej kapitalizacji określa się wskaźnik, który wyznacza dopuszczalne
granice wewnętrznego zadłużenia spółki wobec jej udziałowców (akcjonariuszy) w stosunku do
wartości kapitału zakładowego. Niedostateczna kapitalizacja występuje wówczas, gdy wartość
zadłużenia spółki z tytułu pożyczek (kredytów) wobec określonej grupy jej udziałowców lub
akcjonariuszy osiąga trzykrotną wartość kapitału zakładowego.
Jeśli chodzi o umowę cash poolingu to jest to forma zarządzania finansami stosowana przez podmioty
należące do jednej grupy kapitałowej (holdingu) lub podmioty powiązane ekonomicznie w
jakikolwiek inny sposób. Istota tej umowy sprowadza się do koncentrowania środków pieniężnych z
jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek
główny)
i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu "korzyści skali". Podstawowym
walorem cash poolingu jest możliwość koncentracji środków kilku podmiotów oraz kompensowania
przejściowych nadwyżek wykazywanych przez jedne
z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki takiej konstrukcji
następuje minimalizowanie kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy przez
kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. Umowa cash poolingu może przyjąć
dwie podstawowe formy: zero – balancing cash pooling, w którym dokonywany jest fizyczny transfer
środków pomiędzy rachunkami uczestników i rachunkiem głównym grupy oraz notional cash pooling,
który dokonywany jest bez fizycznego transferu środków – fundusze są przekazywane wyłącznie "na
papierze". Salda podlegające potrąceniu fizycznie są pozostawiane na własnych rachunkach
uczestników sytemu, zaś odsetki naliczane są od kwoty netto zgromadzonych sald (M. Zwyrtek, Cash
pooling po polsku, Monitor Podatkowy
nr 8/2006, s. 25). W rzeczywistości mimo dodatnich i ujemnych sald na rachunkach uczestników nie
dochodzi do rzeczywistego przepływu środków pieniężnych. Z wniosku o wydanie interpretacji
wynika, że w rozpatrywanej sprawie skarżąca ma przystąpić do umowy w formie zero – balancing
cash pooling.
Należy zauważyć, że ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów przewidziane w art.
16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 u.p.d.p. dotyczą odsetek od pożyczek (kredytów) udzielanych podatnikowi
przez podmioty z nim powiązane. Natomiast w przypadku cash poolingu, przedstawionego w
zdarzeniu przyszłym opisanym przez stronę, nie dochodzi do zawierania pomiędzy uczestnikami
systemu zarządzania środkami pieniężnymi umowy pożyczki w rozumieniu art. 16 ust 7b u.p.d.p.,
mimo że umowy te zawierają element kredytowania jednych podmiotów przez inne podmioty.
Przede wszystkim, jak słusznie wskazała strona skarżąca, podatnicy przystępujący do umowy cash
poolingu nie zobowiązują się do przeniesienia własności określonej z góry ilości pieniędzy na inny
określony w umowie podmiot. Uczestnicy tego rodzaju porozumienia nie wiedzą, kiedy ich środki
zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego z uczestników. Nie jest więc
skonkretyzowana druga strona transakcji i wysokość pożyczki, co oznacza, że podmioty porozumienia
nie są w tym zakresie wobec siebie stronami stosunków zobowiązaniowych. Uczestnicząc w umowie,
spółka jedynie udostępnia lub otrzymuje środki w zależności od swojej sytuacji finansowej. Innymi
słowy, istotą umowy cash poolingu nie jest przenoszenie na własność biorącego określonej ilości
pieniędzy i późniejszy ich zwrot, ale zarządzanie płynnością finansową poszczególnych podmiotów
wchodzących w skład grupy, co pozwala na kompensowanie przejściowych nadwyżek wykazywanych
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
7
przez jedne podmioty, z przejściowymi niedoborami powstałymi u innych podmiotów. Poza tym,
agent, na którego rzecz spółka ma płacić odsetki w przypadku wykazywania salda ujemnego, nie jest,
jak tego wymaga art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.p. udziałowcem spółki posiadającym nie mniej niż 25
% udziałów, oraz spółka nie posiada wspólnego udziałowca, który zarówno w kapitale spółki, jak i
agenta, posiadałby powyższą ilość udziałów.
Wobec powyższego zasadne jest stanowisko skarżącej, że stosunki pomiędzy uczestnikami systemu i
agentem wynikające z uczestnictwa w systemie nie powinny być kwalifikowane jako udzielenie
pożyczki, o której mowa w art. 16 ust. 7b u.p.d.p.
i tym samym, odsetki płacone w ramach umowy cash poolingu nie powinny podlegać restrykcjom
wynikającym z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11
lutego 2014 r., I SA/Wr 1946/13).
W konsekwencji, organ podatkowy dokonał błędnej interpretacji art. 16 ust. 7b u.p.d.p. oraz art. 16
ust. 1 pkt 60 i pkt 61 u.p.d.p. Ponownie rozpoznając sprawę organ podatkowy winien zastosować
wykładnię przedstawioną w uzasadnieniu wyroku.
Zasadny jest także zarzut naruszenia art. 121 § 1 w związku z art. 14 h O.p.
W tym względzie spółka podniosła, że w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu [...] r., [...]
(wskazanej we wniosku o wydanie interpretacji) ten sam organ potwierdził prawidłowość stanowiska
skarżącej (przy niezmienionym, zdaniem spółki, istotnie stanie faktycznym), uznając, że do umowy
cash poolingu nie mają zastosowania przepisy o niedostatecznej kapitalizacji. Wówczas zatem
Minister Finansów nie kwalifikował powyższej umowy jako umowy pożyczki. W zaskarżonej
interpretacji organ zmienił zdanie, nie wyjaśniając jednak przyczyn zmiany swego stanowiska. Za taki
wyjaśnienie trudno uznać stwierdzenie, że inne interpretacje nie mogą wpływać na sposób
rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o
postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd uchylił zaskarżoną interpretację, stwierdzając
jednocześnie w oparciu o art. 152 tej ustawy, iż nie podlega ona wykonaniu, zaś na podstawie art.
200 w zw. z 205 § 4 orzekł
o kosztach postępowania.
H. Adamczewska-Wasilewicz E. Kruppik-Świetlicka L. Kleczkowski
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych