Krajowe Ramy Kwalifikacji i programy studiów dla nauk ścisłych i
Transkrypt
Krajowe Ramy Kwalifikacji i programy studiów dla nauk ścisłych i
Seminarium Bolońskie, Szczecin, 22 października 2010 Krajowe Ramy Kwalifikacji i programy studiów dla nauk ścisłych i przyrodniczych Marek Frankowicz ekspert boloński Ramy kwalifikacji Koncepcja „ram kwalifikacji” nie jest nowa. • Pojawiają się one w odpowiedzi na zapotrzebowanie, szczególnie gdy krajowy lub regionalny system edukacji i/lub szkoleń staje się zbyt skomplikowany lub gdy nie odpowiada na aktualne potrzeby społeczne. • Odpowiedniki ram kwalifikacji można dostrzec w średniowiecznych uniwersytetach (porównywalne tytuły bakałarza, magistra i doktora) czy też w cechach okresu średniowiecza (powiązana z kompetencjami hierarchia zawodowa). Ramy kwalifikacji W czasach obecnych, w związku z – procesami globalizacji, – coraz większą rolą uczenia się przez całe życie – coraz większą dynamiką rynku pracy, wzrasta zainteresowanie rządów i rozmaitych organizacji, uporządkowaniem różnych typów edukacji i szkoleń. Ramy kwalifikacji • W każdym kraju i sektorze istnieją implicite struktury (ramy) kwalifikacji. • Są to zbiory istniejących w danych systemach edukacji i szkoleń dyplomów, świadectw i certyfikatów. • Ramy te mogą być wyłącznie deskryptywne, to znaczy służą klasyfikacji funkcjonujących w danym obszarze kwalifikacji. • Mogą też być czynnikiem zmian, czyli przybierać charakter instrumentu normatywnego. W Europie: Dwie RÓŻNE bajki: • Ramy Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego (QFHE) • Europejskie Ramy Kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (EQF LLL) A więc: Po co nam Ramy? • Dwa RÓŻNE powody: – Proces Boloński: skoro się zdecydowaliśmy na studia wielostopniowe, trzeba je jakoś „dookreślić”, żeby w różnych krajach były porównywalne – Uczenie się przez całe życie & dynamiczne zmiany na rynku pracy: potrzeba uporządkowania rynku edukacji i szkoleń na szczeblu krajowym i europejskim KRK dla szkolnictwa wyższego Zespół pracujący nad KRK: • Grupa Robocza (eksperci) • Przedstawiciele PKA i RGSzW • „Obszarnicy” KRK dla szkolnictwa wyższego Obszary proponowane w Polsce • • • • • • • • Nauki ścisłe Nauki przyrodnicze Nauki humanistyczne Nauki społeczne Nauki rolnicze Nauki medyczne Nauki o sztuce Nauki techniczne Prace „obszarników” • • • • • • Komentarz do deskryptoró dublińskich Opis efektów uczenia się dla obszaru Punktacja ECTS Ogólne zasady walidacji Ew. profile Przykładowe uszczegółowienie dla dyscypliny i/lub kierunku studiów • Terminologia/słowniczki dla obszaru • Piśmiennictwo dla obszaru Przykładowe uszczegółowienie dla dyscypliny i/lub kierunku studiów • Zalecane metody walidacji • Mobilność pionowa, w tym: – Czy rozróżniać dyplomy II stopnia? • Wielodyscyplinarność • Zalecenia dotyczące wymagań kadrowych • Wskazówki dotyczące standardów akredytacji Postępy prac nad KRK dla szkolnictwa wyższego w 2010. • Powołanie Komitetu Sterującego ds. KRK (luty br) • Pierwsze decyzje Komitetu: – Terminologia KRK – Przyjęcie PRK zaproponowanej przez projekt MEN Z rekomendacją dotyczącą 5-tego poziomu • Powołanie Krajowego Punktu Koordynacyjnego • Kontynuacja prac nad KRK dla szkolnictwa wyższego w II etapie projektu MEN/IBE (od września 2010) – Podprojekt „walidacja”, w tym: • • • • dobre praktyki dotyczące potwierdzania efektów uczenia się w uczelniach, Standardy akredytacji RPL, „postawy” • „Seminaria obszarnicze” Maltańskie Ramy Kwalifikacji Efekty kształcenia / uczenia się • Definicja kanoniczna: to co student powinien wiedzieć, rozumieć i/lub potrafić zrobić po ukończeniu kursu/cyklu kształcenia • Opisujemy przy pomocy „czasowników akcji” Co możemy opisać przy pomocy efektów kształcenia? • • • • Program studiów Moduł Kurs/przedmiot Jednostkę lekcyjną/wykładową/ćwiczeniową… Jak opisujemy? • Określenie – Co student powinien wiedzieć/rozumieć/potrafić zrobić – W jakim stopniu student powinien to wiedzieć/rozumieć/potrafić zrobić • Ten drugi aspekt: kluczowy w rozróżnieniu kształcenia na różnych poziomach • Pomoc: taksonomie celów/efektów kształcenia Taksonomia Blooma: w dziedzinie poznawczej: ocena synteza analiza zastosowanie rozumienie znajomość faktów + Taksonomia (Dave’a): w dziedzinie psychoruchowej naturalizacja modyfikacja precyzja wykonywanie naśladowanie Taksonomia Blooma: w dziedzinie afektywnej: charakteryzacja organizowanie akceptowanie odpowiadanie odbiór Do każdego obszaru/poziomu dobieramy odpowiednie „czasowniki akcji”. Przykłady: • Znajomość faktów: zdefiniować, wymienić, uporządkować, opisać… • Rozumienie: opisać, objaśnić, zinterpretować, wybrać… • Zastosowanie: wybrać, zastosować, znaleźć, przewidzieć, rozwiązać, naszkicować… • Analiza: przeanalizować, skrytykować, zbadać, porównać, … • Synteza: zaproponować, podsumować, zorganizować, … • Ocena: podsumować, ocenić, przewidzieć, oszacować… Poziom (level of achievement) Poziom Słowa kluczowe pamiętać Przedstawić, odtworzyć, omówić rozumieć Interpretować, wyjaśnić stosować Stosować, dobrać, wyjaśnić jak… analizować Porównywać, badać oceniać Oceniać, uzasadniać, komentować tworzyć Rozwijać, projektować, poszerzać… Ocenianie efektów kształcenia (1) Efekty kształcenia ↓ Kurs/moduł ↓ Typ zajęć ↓ Sposób oceny Ocenianie efektów kształcenia (2) Znajomość faktów → wykład → test Zrozumienie → wykład → test Zastosowanie → ćwiczenia → praca pisemna Synteza → seminarium → prezentacja … etc. Kryteria oceny • Należy stopniować, np. na bdb: potrafi dobrać/ocenić metodę… na db: potrafi stosować metodę… na dst: potrafi omówić metodę… a nie (jak to się czasami zdarza): na bdb: pamięta min. 80% treści na db: pamięta min. 65% treści na dst: pamięta min. 50 % treści Korzyści • Studenci wiedzą, czego się od nich wymaga • Zmiana akcentu z ‘wejścia’ (nauczanie) na ‘wyjście’ (uczenie się) • Efekty kształcenia dla programu studiów określają absolwenta („sylwetka absolwenta”); informacja m.in. dla rynku pracy • Możliwość porównania programów, kursów etc.; stąd ułatwienia w mobilności Problemy • Czy należy oceniać wszystkie efekty kształcenia? • Czy student musi uzyskać wszystkie zamierzone efekty kształcenia? • Czy efekty kształcenia opisują osiągnięcia typowe, minimalne, czy maksymalne? • Brak korelacji między nauczaniem, ocenianiem a efektami kształcenia Niebezpieczeństwa • natury filozoficznej: czy opis studiów przy pomocy efektów kształcenia nie zabija/organicza swobód akademickich, różnorodności, kreatywności, czy nie nastąpi „uzawodowienie” studiów akademickich? • natury praktycznej: czy warto angażować się w tak czasochłonne działania (przeformułowanie programów studiów, akcja uświadamiająca wśród nauczycieli akademickich etc.)? Macierze kompetencji • Przydatnym narzędziem przy budowie i analizie programów studiów są macierze kompetencji. Można wyróżnić z grubsza trzy ich rodzaje: • A: określające poziom kompetencji • B: sprawdzające czy dane kompetencje wystepują w danym programie studiów • C: określające oczekiwania wobec studentów i podające sposoby/metody oceny A: określające poziom kompetencji Kompetencja Poziom minimalny K1 K2 .... typowy wysoki B: sprawdzające czy dane kompetencje występują w danym programie studiów Kompetencja Kurs/moduł/określony typ zajęć dydaktycznych M1 K1 K2 .... M2 .... C: określające oczekiwania wobec studentów i podające sposoby/metody oceny Oczekiwania wobec studentów Kompetencja K1 K2 .... Sposoby/metody oceny Szkoła średnia ↓ R Y N E K ↓ ↓ Lic1 Lic2 ↓ ↓ Mgr1 Mgr2 ↓ ↓ Dr1 Dr2 ↓ P R A C Y Szkoła średnia R BA1 BA2 Y N E P R MA1 DR1 MA2 DR2 K A C Y Studia I stopnia o profilu zawodowym Szkoła średnia R BA1 BA2 Y N E P R MA1 DR1 MA2 DR2 K A C Y Studia I stopnia o profilu akademickim Szkoła średnia R BA1 BA2 Y N E P R MA1 DR1 MA2 DR2 K A C Y Specjalistyczne studia II stopnia Szkoła średnia R BA1 BA2 Y N E P R MA1 DR1 MA2 DR2 K A C Y „Graduate School” Studia I stopnia ‘po nowemu’: • Zacznijmy „od końca”: co może robić absolwent tych studiów? – kontynuować naukę na tym samym kierunku – kontynuować naukę na innym kierunku – iść do pracy • • Program studiów I stopnia winien umożliwiać realizację każdej z tych możliwości A więc: absolwent studiów I stopnia winien – uzyskać kompetencje przewidziane dla danego kierunku – przygotować się do dalszych studiów i/lub do podjęcia pracy • • Oznacza to, że absolwenci tego samego kierunku mogą mieć zróżnicowane kompetencje (przy spełnieniu wymagań ‘sektorowych’) I temu ma służyć elastyczność studiów Marek FRANKOWICZ: Proces Boloński: geneza, realizacja, zadania, znaczenie Budowa programu studiów I stopnia: • Określenie „warunków brzegowych” – standardy polskie – standardy międzynarodowe • Określenie zapotrzebowania na absolwentów/ wymagań stawianych przez rynek pracy/ warunków wejścia na studia II stopnia dla danego kierunku (i ew. kierunków pokrewnych) • Określenie efektów kształcenia i stosownych treści programowych • Konstrukcja programu studiów (lista kursów, punkty ECTS etc.) Przykład: Studia chemiczne • Standardy: – polskie (MNSzW) – międzynarodowe (Chemistry Eurobachelor) • Dalsza kariera – – – – studia chemiczne II stopnia studia uniwersyteckie II stopnia na kierunkach pokrewnych studia techniczne II stopnia praca zawodowa • Treści programowe i efekty kształcenia – „kanon”: obejmuje standardy krajowe (& ew. międzynarodowe) – w ramach zajęć do wyboru: przygotowanie do kolejnego etapu studiów/pracy • „Harmonizacja trójwymiarowa” – polskie studia chemiczne (standardy, ustalenia międzywydziałowe) – studia na danej uczelni (regulamin, zasady uczelniane) – wymiar międzynarodowy (wymiany studenckie, wspólne dyplomy etc.) Budowa programu studiów II stopnia: • Określenie „warunków brzegowych” – standardy polskie – standardy międzynarodowe • Określenie zapotrzebowania na absolwentów/ wymagań stawianych przez rynek pracy/ warunków wejścia na studia III stopnia dla danego kierunku (i ew. kierunków pokrewnych) • Określenie jacy kandydaci przyjdą na te studia (czy tylko z danego kierunku, czy też z kierunków pokrewnych) • Określenie efektów kształcenia i stosownych treści programowych • Konstrukcja programu studiów: lista kursów, punkty ECTS etc. Uwzględnienie „kursów wyrównawczych” Marek FRANKOWICZ: Proces Boloński: geneza, realizacja, zadania, znaczenie Przykład:Studia chemiczne – Standardy: • polskie (MNSzW) • międzynarodowe (Chemistry Euromaster) – Dalsza kariera • studia doktoranckie • studia na innym kierunku (niekoniecznie pokrewnym; np. prawo lub zarządzanie) • praca zawodowa – Treści programowe i efekty kształcenia • zindywidualizowane – „Harmonizacja trójwymiarowa” • polskie studia chemiczne (standardy, ustalenia międzywydziałowe) • studia na danej uczelni (regulamin, zasady uczelniane) • wymiar międzynarodowy (wymiany studenckie, wspólne dyplomy etc.) Stan obecny Zajęcia Przedmiot Program Studiów Standardy kształcenia Międzynarodowe Ramy/wzorce Sektorowe Docelowo Krajowe Ramy Kwalifikacji Zajęcia Przedmiot Program Studiów Krajowe Ramy Obszarowe/ Kierunkowe Międzynarodowe Ramy/wzorce Sektorowe Ramy Europejskie Z perspektywy wydziału/instytutu Otoczenie Rynek pracy Zajęcia Przedmiot Program Studiów Wymagania PKA Wzorce międzynarodowe Z perspektywy wydziału/instytutu Europejskie Ramy kwalifikacji Polskie Ramy Kwalifikacj i Chemistry Euromaster Co to jest Magister Co to jest Chemik Co to jest „Nasz Magister Chemii” Standardy/ wzorce sektorowe TUNING dla nauk ścisłych i przyrodniczych • • • • • • Computing Science Chemistry Earth Sciences Geography Mathematics Physics TECHNO TN archipelag sieci tematycznych • • • • • EUPEN (fizyka) EC2E2N (chemia i inżynieria chemiczna) TREE (nauki techniczne) ……… ESTIA NET (rola kobiet w przyrodzie) Wzorce angielskie: Subject Benchmark Statements • • • • • Biomedical science (2007) Biosciences (2007) Chemistry (2007) Computing (2007) Earth sciences, environmental sciences and environmental studies (2007) • Geography (2007) • Mathematics, statistics and operational research (2007) • Physics, astronomy and astrophysics (2008) „Zrównoważony rozwój programu” Uwarunkowania zewnętrzne Program Kurs Osobowość i doświadczenie wykładowcy