RTG, RTS, podstawowa charakterystyka częstotliwościowa, pasmo

RTG, RTS, podstawowa charakterystyka częstotliwościowa, pasmo przenoszenia
Wzmocnienie odniesienia do badań, RTG – średnie wzmocnienie dla większych częstotliwości przy LWE=60
dB i przy ustawieniu regulatora wzmocnienia w pozycji RTS.
Ang. Reference Test Gain (RTG).
Pozycja odniesienia regulatora wzmocnienia do badań, RTS: dla LWE=60 dB SPL pozycja regulatora
wzmocnienia, wymagana do wytworzenia średniego wzmocnienia dla większych częstotliwości równego
wartości HFA-OSPL90, pomniejszonej o 77 dB, z dopuszczalnym błędem +/- 1.5 dB.
Ang. Reference-Test-Setting of the Gain Control, RTS.
Jeśli średnie wzmocnienie dla HFA przy LWE=60 dB jest mniejsze niż wartość HFA-OSPL90 pomniejszona o
77 dB, to RTS jest pozycją maksimum regulatora wzmocnienia.
Procedura pomiarowa (zgodnie z normą PN-EN 60118-7 identyczną z IEC 60118-7:2005
1. Wyznaczyć OSPL90 i wartość HFA-OSPL90.
2. Zmniejszyć wyznaczone HFA-OSPL90 o 77dB – to jest wymagana wartość HFA-FOG.
3. Ustawić regulator wzmocnienia aparatu tak, aby [HFA-FOG60] = [HFA-OSPL90] – 77 – to jest pozycja
RTS.
Podstawowa charakterystyka ciśnienia akustycznego jest to zależność wyjściowego poziomu ciśnienia
akustycznego od częstotliwości, dla poziomu ciśnienia akustycznego na wejściu równego 60 dB SPL i regulatora
wzmocnienia ustawionego w pozycji do badań (RTS).
Ang. Frequency Characteristics
Procedura pomiarowa (zgodnie z normą PN-EN 60118-7 identyczną z IEC 60118-7:2005
1. Ustawić regulator wzmocnienia aparatu słuchowego w pozycji odniesienia do badań (RTS).
2. Układy PC i AGC należy wyłączyć, tj. ich regulatory ustawić w takich położeniach, aby miały najmniejszy
wpływ na wynik pomiaru.
3. Położenia regulatorów barwy powinny być ustawione w tak, aby zapewnić najszerszy zakres częstotliwości
przenoszonych przez aparat.
4. Utrzymując stałą wartość wejściowego poziomu ciśnienia akustycznego Lwe = 60 dB SPL, zmieniać
częstotliwość dźwięku w zakresie od 200 Hz do 5000 Hz (utrzymując dla każdej częstotliwości stałą wartość
poziomu wejściowego ciśnienia akustycznego) i mierzyć poziom wyjściowego ciśnienia akustycznego Lwy,
rejestrując wynik pomiaru.
Błędy dopuszczalne charakterystyki częstotliwościowej
Zakres częstotliwości
Błąd dopuszczalny
Dolny: od 1.25f1 lub 200Hz (zależnie od tego,
która wartość jest większa) do 2000 Hz
± 4 dB względem nominalnej charakterystyki
częstotliwościowej
Górny: od 2000 Hz do 4000 Hz lub 0.8f2
(zależnie od tego, która wartość jest mniejsza)
± 6 dB względem nominalnej charakterystyki
częstotliwościowej
Pasmo przeniesienia aparatu słuchowego
Procedura pomiarowa (zgodnie z normą PN-EN 60118-7 identyczną z IEC 60118-7:2005
1. Ustawić regulator wzmocnienia aparatu słuchowego w pozycji odniesienia do badań (RTS).
2. Układy PC i AGC należy wyłączyć, tj. ich regulatory ustawić w takich położeniach, aby miały najmniejszy
wpływ na wynik pomiaru.
3. Położenia regulatorów barwy powinny być ustawione w tak, aby zapewnić najszerszy zakres częstotliwości
przenoszonych przez aparat.
4. Utrzymując stałą wartość wejściowego poziomu ciśnienia akustycznego Lwe = 60 dB SPL, zmieniać
częstotliwość dźwięku w zakresie od 200 Hz do 5000 Hz (utrzymując dla każdej częstotliwości stałą wartość
poziomu wejściowego ciśnienia akustycznego) i mierzyć poziom wyjściowego ciśnienia akustycznego Lwy,
rejestrując wynik pomiaru – wyznaczenie podstawowej charakterystyki ciśnienia akustycznego.
5. Wyznaczyć z podstawowej charakterystyki ciśnienia akustycznego średni wyjściowy poziom ciśnienia
akustycznego dla większych częstotliwości (HFA).
6. Określić najmniejszą (f1) i największą (f2) częstotliwość, przy której podstawowa charakterystyka
częstotliwościowa ma wartość o 20 dB mniejszą niż średni poziom wyjściowy dla większych częstotliwości
(HFA).
7. Szerokość pasma przenoszenia określa się zakresem częstotliwości od f1 do f2 .