3. marzec

Numer 3
marzec2013
NASZ
DOM
SPIS TREŚCI:

NA DOBRY POCZĄTEK
TEMAT MIESIACA: Wiadomości z ostatniej chwili
URODZINY MIESIĄCA
CIEKAWOSTKI
KSIĘGA IMION
Redagują:
I. Fedorek
M. Pakuła
A. Rzodkiewicz
B.Wiechucka
1
Na DOBRY POCZĄTEK
„Tylko miłość potrafi zatrzymać czas”
Marcel Proust
TEMAT MIESIĄCA
Wiadomości z ostatniej chwili
„Jak grom z jasnego nieba” („dosłownie”, bo w tym czasie pojawiła się
nad bazyliką św. Piotra błyskawica) spadła na Rzym i cały świat w dniu
11.02.2013r. wiadomość, że Papież Benedykt XVI oświadczył, iż złoży
28 lutego br. (o godz. 20) dobrowolną rezygnację ze swoich funkcji papieskich
i tym samym ustąpi z urzędu głowy Państwa Watykańskiego.
Swoja rezygnację („dymisję” lub najczęściej „abdykację”- jak mówią niektórzy
komentatorzy) uzasadnił odchodzący Papież swoim podeszłym wiekiem oraz
znacznie pogorszonym stanem zdrowia, co skutkuje brakiem sił do sprawnego
zarządzania Kościołem. Swoją bezprecedensową decyzję podjął Benedykt XVI
świadomie
„dla
dobra
Kościoła”
po
dogłębnym
przeanalizowaniu
i przemodleniu sprawy i upewnieniu się co do słuszności obranej drogi.
Nie sprecyzował on bliżej, co ma na myśli w powiedzeniu o dobru Kościoła, ale
można chyba się domyślić, że chodzi mu w istocie rzeczy o zrobienie miejsca
dla nowego, młodszego i zdrowego następcy na „Stolicy Piotrowej”.
Przychylni Papieżowi komentatorzy przyjęli ze zrozumieniem i szacunkiem
takie uzasadnienie, chociaż niektórzy (nieliczni) nie potrafili ukryć swego
zawodu, że Benedykt XVI nie poszedł za przykładem Jana Pawła II, który przy
śmiertelnej chorobie nie wypuścił krzyża ze swojej drżącej ręki i do samego
końca dzierżył władzę Sternik Nowy Kościoła.
- Moim zdaniem nie można jednak wymagać od Benedykta XVI takiego samego
heroizmu , jaki wykazał Jan Paweł II, pozostający na urzędzie aż do samej
2
śmierci. Przy identycznym podejściu do istotnych problemów współczesnego
Kościoła, obu Papieży charakteryzowała odmienna mentalność, styl życia
i bycia, chociaż Benedykt starał się naśladować postępowanie Jana Pawła II
przy pielgrzymowaniu do różnych krajów świata, podejściu do pryncypialnych
doktryn moralno- obyczajowych, podkreślaniu roli współczesnej młodzieży
i podejściu do apostolatu nowej ewangelizacji w dechrystianizujących się
państwach zachodnich, jak też w kontynuowaniu ekumenizmu rozciągniętego
również na judaizm i islam.
Działalności
Benedykta
XVI
nie
towarzyszyły
jakieś
wielkie
spektakularne osiągnięcia, charakteryzowała ją tylko cicha, systematyczna praca
myśliciela, teologa i duszpasterza. Był papieżem raczej nieśmiałym i skromnym,
o niewygórowanym mniemaniu o swoich walorach. Naśladownictwo Jana
Pawła II polegało głównie na pielgrzymowaniu i systematycznych spotkaniach
watykańskich z wiernymi w środy i niedziele oraz uroczyste święta.
Wydaje się, że nie był Benedykt XVI ze swojej kadencji w pełni doceniany, a na
pewno można stwierdzić, że podobnie jak Jan Paweł II – był krytykowany za
konserwatyzm, nieustępliwość w sprawach etyczno – moralnych, kultywowanie
kościelnej tradycji i rzekome odstępowanie od realizacji wszystkich ustaleń
i reformatorskiego ducha Soboru Watykańskiego II.
Nie miejsce tu na omówienie i polemikę z poszczególnymi zarzutami
stawianych ustępującemu Papieżowi ani na rozprawienie się z domniemaniami
i domysłami co do faktycznych przyczyn nagłej i niespodziewanej jego decyzji
abdykacyjnej.
W tej ostatniej sprawie wypada dla całości obrazu jeszcze tylko
wspomnieć o próbach poznania i ujawnienia „podszewki” rzekomo wymuszonej
swego rodzaju „kapitulacji” Benedykta XVI wobec zmasowanych ataków na
Kościół i jego Zwierzchnika.
Niektórzy bardziej lub mniej krytyczni komentatorzy jacy uchodzić mogą za
kontestatorów papiestwa, wysuwają różne teorie przyczynowe abdykacji
3
a w szczególności sugerują, że za papieską rezygnacją z urzędu stoi ogromny
nacisk
massmediów,
które
wypowiedziały
„wojnę”
konserwatywnemu
i niepostępowemu papieżowi za jego nieustępliwość i nieprzystosowywanie się
do aktualnych trendów moralno- obyczajowych, brak radykalnej rozprawy
z pedofilią duchowieństwa i za jego ogólne „zacofanie” w poglądach
i nieodpowiadanie na nowe wyzwania współczesności w różnych dziedzinach
życia. Jednym z wątków przyczynowo- skutkowych abdykacji papieskiej jest
wg niektórych publicystów obawa Papieża o postawienie go w stan oskarżenia
za pedofilię podległego mu duchowieństwa w szeregu kościołach lokalnych.
Jego uprzedzająca rezygnacja z urzędu wytrąciła ten „oręż” z rąk
ekstremistycznych kół pedofilsko-homo- seksualnych, grożących papieżowi
sądem międzynarodowym w procesie karnym.
- Można w tą teorię wierzyć, albo nie wierzyć, ale na tym polu coś było na
rzeczy za pontyfikatu Benedykta XVI , skoro nie zdołał on zażegnać skutecznie
ognisk zapalnych pedofilii zwłaszcza w USA i niektórych krajach Europy
Zachodniej. Papież kilkakrotnie odciął się od praktyk pedofilskich księży
i potępił postępowanie upadłych duchownych, nakazując poddawanie ich
występków sądownictwu powszechnemu i kanonicznym sankcjom kościelnym.
Ale była to zdaniem „jastrzębi” antypedofilskich- za słabe i niewystarczające
przeciwdziałanie papieża pedofilii i tolerowanie jej w Kościele wobec czego
należałoby za to pociągnąć do odpowiedzialności karnej samego „Szefa”
duchowieństwa katolickiego, Takie stanowisko reprezentuje przede wszystkim
buntowniczy laikat północno amerykański i niektóre kręgi kontestatorów
zachodnioeuropejskich .
Inni krytycy aktualnego pontyfikatu delektują się „teoriami spiskowymi”
rzekomo wymuszonej abdykacji Benedykta XVI ze stanowiska Głowy Państwa
Watykańskiego. Sugerują między innymi, że za papieską
rezygnacją stoi
niezadowolona z rządów Benedykta XVI część funkcjonariuszy watykańskich
(w tym niektórych kardynałów), którzy zawiązali zmowę przeciw Papieżowi
4
przy kradzieży i częściowym udostępnieniu mediom ważnych, tajnych
dokumentów papieskich przez byłego kamerdynera Benedykta XVI. Dokumenty
te mają podobno szkalować osobę papieża i donoszących na siebie różnych
kardynałów (ich dokładna treść nie została dotąd jeszcze ujawniona).
Z osobistych przyczyn rezygnacji papieskiej wymieniają niektórzy kurialiści
i hierarchowie spoza Watykanu niemożność opanowania krytycznej sytuacji
Kościoła w gwałtownie laicyzującym się świecie współczesnym przez
niezdecydowanego papieża, który nie potrafi rozmawiać „ze światem”
i
wpływać
na
prześladowaniom
polityków,
aby
skutecznie
przeciwdziałali
nasilonym
chrześcijan a zwłaszcza katolików w różnych krajach
w większości muzułmańskich.
- Takie i podobne zarzuty można jeszcze mnożyć, ale mija się to z celem.
Oprócz bowiem enigmatycznych „dementi” w odniesieniu do wszystkich teorii
„spiskowych” ze strony rzecznika Stolicy Apostolskiej ks. Lombardiego oraz
kilku innych funkcjonariuszy watykańskich nie ma należytej odprawy dla
kursujących domniemań, domysłów i posądzeń w sprawach „drugiego dna”
rezygnacji papieskiej oraz konieczności i słuszności tej decyzji.
Nie znamy i chyba za życia naszego nie poznamy (zakładając dalsze
obowiązywanie całkowitej dyskrecji w tradycji Watykanu) wszystkich faktów
i okoliczności, które mogły wpłynąć na nietypowo „samobójczy”
krok
Benedykta XVI jako urzędującego papieża. Nie będzie też ogółowi wiadomo,
dlaczego nastąpiło nagłe przyspieszenie tego ruchu automatowego na
szachownicy Kościoła wbrew biegowi terminów ukończenia przez papieża
ostatniej encykliki apostolskiej, przed upływem końca promulgowanego przez
niego „Roku Wiary”, czy tez przed przewidywaną również na jesień tego roku
kanonizacją Jana Pawła II.
Pozostawienie „w biegu” załatwienia tych terminowych spraw koliduje rażąco
z systematycznością Benedykta XVI jako solidnego, obowiązkowego profesora
oraz ogólnie uporządkowanego i zdyscyplinowanego człowieka.
5
Może kiedyś nastąpi dotarcie do tajemnicy tego papieża w zakresie jego
posunięcia
życiowego, które okazać
się
może
nie
zarzucanym
mu
„samobójczym” odruchem, ale natchnioną przez Ducha Świętego odważną
decyzją o fundamentalnym znaczeniu dla Kościoła .
Kończąc na postawieniu tej kwestii pisany „na gorąco” komentarz
autorski do opisanego, poruszającego cały świat wydarzenia przepraszam
Czytelników za rozwlekłość swojego elaboratu, nieprzystającą do zwyczajowo
lakonicznej formy „Wiadomości z ostatniej chwili”. Napływ od połowy lutego
licznych informacji z Watykanu i o Watykanie spowodował poszerzenie
tematyki felietonu, chociaż nie było możliwości omówienia wszystkich
aspektów sprawy abdykacji papieskiej.
I pozostało jeszcze do wykonania uzupełnienie tego opracowania opisem
dalszych okoliczności oraz przebiegu finału i następstw papieskiej decyzji, jak
też procesu konklawe i wyboru nowego Ojca Świętego- Papieża i Biskupa
Rzymu.
Mam nadzieję, że po ostatecznym uruchomieniu procedur elekcyjnych,
oficjalnym uregulowaniu statusu hierarchicznego byłego Papieża oraz poznaniu
osoby i poglądów nowego Zwierzchnika Kościoła, będę mógł napisać stosowne
posłowie do mniejszego artykułu i umieścić je w następnym (kwietniowym)
numerze „Naszej Gazetki” w rubryce „Przemyślenia”, bardziej pojemnej
i
przydatnej
do
naszych
celów
informacyjno-
poznawczych
i popularyzatorskich .
„Jaspis”
6
URODZINY MIESIĄCA
W dniu tak pięknym i wspaniałym życzymy
Wam
sercem
całym
zdrowia,
szczęścia,
pomyślności, stu lat życia i radości. Być może
macie i inne życzenia, więc też życzymy ich
spełnienia
Dyrektor,
personel
oraz
wszyscy
mieszkańcy.
Bugajny
Edward
Hoenl
Marianna
Orzechowski
Władysław
Krawczyk
Józef
Pawlak
Wiktor
Woźnicka
Halina
Mesjasz
Irena
Wiernik
Jakub
Czech
Teresa
Grycz
Adelajda
Gałęzowska
Alicja
7
Zdrowych, Pogodnych Świąt Wielkanocnych,
pełnych wiary, nadziei i miłości.
Radosnego, wiosennego nastroju,
serdecznych spotkań w gronie rodziny
i wśród przyjaciół
oraz wesołego „Alleluja”
Życzy
Dyrektor, Personel oraz redakcja gazetki 
8
CIEKAWOSTKI
Oczy są dla człowieka niezmiernie ważne – w końcu dostarczają one naszemu
mózgowi 85% wiedzy o świecie, a dodatkowo są prawdopodobnie
najpiękniejszą częścią twarzy. Poznajmy kilka ciekawostek na temat tego
niezwykłego narządu:
1. Wzrok człowieka jest bardziej czuły niż myślimy. Przy optymalnych
warunkach pogodowych, człowiek o dobrym wzrostu jest w stanie dostrzec
światło świecy z odległości 22 kilometrów !
2. Zdrowy człowiek mruga średnio 1 do 2 razy na 10 sekund. Każde mrugnięcie
trwa około 1/3 sekundy. Oznacza to, że w ciągu 12-godzinnego dnia mrugamy
łącznie około 25 minut.
Jednocześnie noworodki mrugają znacznie rzadziej - 1-4 razy na minutę. Liczba
ta zwiększa się od około szóstego miesiąca życia. Podczas mrugania powieki
zwilżają powierzchnię oka oczyszczając ją z kurzu i zarazków.
3. Oko waży około 8 gramów. Zdrowe oko w ciągu doby wydziela około 0,6
mln łez.
4. Człowiek zaczyna płakać od około drugiego miesiąca życia. Gruczoły łzowe
noworodków nie wydzielają łez (płaczą one "na sucho").
5. Wzór tęczówki jest dla każdego człowieka unikalny. Różnice te są wyraźne
nawet w przypadku bliźniąt jednojajowych, dlatego analogicznie do linii
papilarnych mogą służyć jako podstawa do systemów biometrycznych. Co
więcej tęczówka lewego oka różni się od tęczówki prawego oka.
6. Posiadaczka największych oczu na świecie jest Kałamarnica Olbrzymia:
średnica jej oczu dochodzi do 30 cm przy długości ciała do 18m (największy
okaz miał 24 metry). Generalnie niewiele wiemy o tych stworzeniach, ponieważ
niemal cała dostępna wiedza pochodzi od szczątków znajdowanych w żołądkach
kaszalotów (kaszaloty zjadają ich ogromne ilości, rekordzista miał w żołądku 18
tysięcy chitynowych dziobów kałamarnic).
7. Oko człowieka (a dokładniej rogówka) działa jak soczewka skupiając obrazy
na siatkówce. Tymczasem oczy owadów posiadają bardzo złożony narząd
wzroku, składający się z setek niezależnych soczewek.
8. Oko może wskazywać na stan naszego organizmu. Sińce pod oczami - mogą
oznaczać że organizm jest odwodniony, natomiast opuchnięte oczy wskazują na
9
dolegliwości nerkowe.
9. Według badań prof. Paula Mitchella z uniwersytetu w Sydney ludzie o
niebieskich oczach są bardziej narażeni na utratę wzroku w starszym wieku.
10. Człowiek posiada około 150 rzęs na dolnej i górnej powiece.
11. U osób cierpiących na krótkowzroczność (złe widzenie z większych
odległości), oczy wydają się zawsze większe.
12. Badania pediatrów wykazują iż dzieci, które przez pierwsze lata życia śpią
przy zapalonych lampkach, są 5-krotnie bardziej narażone na krótkowzroczność.
13. Oko odbiera obraz "do góry nogami" - dopiero w mózgu jest on odwracany.
14. Podczas kichania powietrze wylatujące z dróg oddechowych osiąga nawet
170 km/h ! Powoduje to powstawanie bardzo dużego ciśnienia w zatokach, które
mogłoby być groźne dla naszych oczu gdyby udało nam się psiknąć bez ich
zamknięcia.
15. Noworodek w pierwszych dniach swojego życia nie potrafi skupić wzroku
na przedmiotach oddalonych bardziej niż 20-25 cm.
16. Rozdzielczość wzroku u ptaków drapieżnych, sępów oraz ptaków
wróblowatych jest nawet trzy razy większa niż u człowieka !
Skopiowała z Internetu A.Rz.
Ciekawostki- satanistyczna dywersja w DPS
W styczniu br. Miał miejsce „desant” satanistów do naszego DPS. Podrzucona
została ulotka p.t. „Kto naprawdę rządzi światem”
z
„rewelacyjnym”
odkryciem właściwej istoty, która rządzi światem. Istotą tą jest …szatan, co
wyraźnie ma wynikać z tekstu zamieszczonego w ulotce przy konterfekcie
kolorowym diabła kuszącego Chrystusa do złożenia mu pokłonu (hołdu) w
zamian za oddanie mu władztwa nad całym światem.
10
Węzłowym zdaniem jest zapytanie „Czy szatan mógłby zaproponować
Jezusowi władzę nad wszystkimi tymi państwami, „gdyby sam jej nie miał?”
Odpowiedź twierdzącą dać ma duży wywód wprowadzony z wybranych z
całego kontekstu niektórych zdań Pisma Świętego Starego i Nowego
Testamentu.
Wyjściową tezą jest gołosłowne twierdzenie, że w Biblii nie ma żadnej
wzmianki, jakoby Jesus Chrystus lub jego Ojciec istotnie byli władcami tego
świata. Przy tym twierdzeniu musiałoby się założyć, że autor ulotki przeczytał
dokładnie („od deski do deski”)wszystkie księgi Starego i Nowego Testamentu.
Gdyby tak faktycznie było, to musiałby natrafić na liczne teksty mówiące
wyraźnie o wszechmocy Boga, o tym że był Stwórcą wszechświata, władcą
ludów postawionym ponad królami i przywódcami państw.
Tymczasem autor wyłowił wybiórczo z niektórych tylko opowiadań
biblijnych
pojedyncze
zdania
wyrwane
z
całego
ciągu
wypowiedzi
ewangelicznych i starotestamentowych.
Z tych fragmentarycznych wypowiedzi sformułował autor takie tezy, a
właściwie apodyktyczne twierdzenia, że „władcą świata jest przeciwnik Jezusa ,
którym jest „zły”, zwany w piśmie świętym diabłem i szatanem” .
- „Zwodzi on cały świat!” Aa Jezus, który był na pustyni kuszony przez
diabła, nie zaprzeczył, że Szatan jest władcą tego świata!”.
Trzeba w tym miejscu zauważyć, że nie jest to teza spójna z wymową i
duchem tego wątka ewangelicznego. Wtedy bowiem można by uważać Szatana
za władcę świata, gdyby Jezus złożył mu pokłon i skorzystał z oferty otrzymania
w zamian od diabła wszelkich dóbr tego świata. Postępowanie Jezusa, który
przywołał Szatana do porządku, oświadczając że on sam ma Jezusowi służyć,
świadczy oczywiście o nieuznawaniu władztwa Szatana. Bałamutne jest także
pytanie zamieszczone w ulotce: „Czy Szatan mógłby zaproponować Jezusowi
władzę nad wszystkimi tymi państwami, gdyby sam jej nie miał” odpowiedź
logicznie myślącego człowieka może być tylko jedna: mógłby, gdyż wg
11
biblijnych określeń Szatan jest ze swojej skażonej natury kłamcą i
przeniewiercą. Daje obietnice bez poparcia i wprowadza w błąd człowieka ,
reklamując dobro jako zło, nieprawość jako dobro. Można tu kolokwialnie
dopowiedzieć , że tylko wierutny kłamca może obiecywać „gruszki na wierzbie”
– nieposiadaną przez siebie władzę nad światem w zamian za hołdowniczy
pokłon Jezusa Syna Bożego.
Nie mogą się także ostać inne dowody na władztwo Szatana, jak np.
powiedzenie Jezusa, że „Władca tego świata będzie wyrzucony” oraz że
„Nadchodzi władca świata, ale nie ma on nic do mnie” nie ma w tych słowach
jakiegokolwiek wskazania, że tym władcą
świata jest właśnie Szatan, co
próbuje zasugerować rozwlekłe treść ulotki.
Nie jest tym tekstem podważony biblijny fakt, że światem rządzi Bóg, bo
jest Stwórcą wszechrzeczy, w tym naszego ziemskiego świata. Trudno jest
przedstawić w zwykłym felietonie cały wykład na temat władztwa Boga, bo
temat ten jest wielokrotnie w Piśmie Świętym poruszany. W kwintesencji tych
biblijnych stwierdzeń można postawić kontradykcyjne pytanie: „Czy Stwórca
mógłby pozostawić swoje dzieło- świat i oddać go we władanie zbuntowanego
anioła, jakim jest diabeł Szatan?” Człowiek zdrowo myślący odpowie bez
wahania, że nie byłoby to możliwe ze względu na mądrość Boga i Jego
umiłowanie wszelkiego stworzenia, w tym całego świata z wykreowanymi przez
siebie istotami ziemskimi.
- Nie ulegajmy więc prymitywnym ulotkowym sugestiom, że Bóg
zrezygnował ze swoich rządów światem na rzecz Szatana. Nie oddał On swojej
władzy ani Szatanowi, ani żadnemu innemu samozwańczemu Władcy.
To wielkie „odkrycie” satanistów, intronizacja Szatana na władcę świata,
jako bałamutne można „między bajki” włożyć, a przynajmniej potraktować jako
kuriozalną ciekawostkę (co niniejszym uczyniłem).
„Jaspis”.
12
KSIĘGA IMION
Znaczenie imienia Olga
Olga wyróżnia się intuicją oraz znawstwem ludzkiej natury. Posiada konkretny
umysł, dzięki czemu szybko podejmuje decyzje. Chciałaby przewodniczyć w
swoim środowisku. Nie znosi, kiedy ktoś jej rozkazuje czy narzuca swoje
zdanie. Jest nieufna w miłości i przyjaźni, nie lubi wielkich deklaracji
uczuciowych i przyznaje swoją przyjaźń dopiero, gdy przekona się o
bezinteresownym przywiązaniu innych. Na niepowodzenia nie jest zbyt
wrażliwa, jej wytrwałość przezwycięża wszelkie przeszkody.
Pochodzenie imienia Olga
Olga jest to imię pochodzenia starorosyjskiego, prawdopodobnie przekształcenie
skandynawskiego imienia Helga, od słowa helge (szczęśliwy, pomyślny,
zdrowy).
Odmiany i zdrobnienia imienia Olga
Ola, Olgunia
Imieniny
11 lipca
Patron
Olga – święta prawosł., księżna kijowska, żona Igora, matka Światosława,
regentka Rusi od 945 roku. Mszcząc śmierć męża zabitego 945 przez Drewlan,
spaliła ich gród Iskorosteń. W roku 955 przyjęła chrzest i imię Helena.
Szczęśliwy kolor, liczba i kamień
Pomarańczowy, 8, bursztyn
Formy obcojęzyczne
Olga (ogólnie przyj. forma), Elga, Helga (ang.), Helga, Helge (niem.)
Powiedzonka
13
Brak
Znaczenie imienia Zbigniew
Zbigniew to choleryk o żywej pobudliwości. Jest niezależnym, dumnym
awanturnikiem. Jest prawym mężczyzną, pracowitym i sprawiedliwym. Stały w
swoich przekonaniach. Jest bardzo obiektywny, potrafi przyznać się do błędu.
Posiada wyostrzone poczucie sprawiedliwości, toteż, gdy zawini, nie dziwi się,
że spotyka go kara. Jest pewny siebie, nieraz aż zanadto.
Pochodzenie imienia Zbigniew
Zbigniew jest to imię pochodzenia starosłowiańskiego, oznacza: ten, który zbyt
często się gniewa lub, który powinien pozbyć się gniewu.
Odmiany i zdrobnienia imienia
Zbig, Zbych, Zbycho, Zbychu, Zbynek, Zbynio, Zbysio, Zbysiu, Zbyszek,
Zbyszko
Imieniny
31 stycznia, 17 lutego, 16, 17 marca, 1 kwietnia, 25 sierpnia
Patron
Brak
Znaczenie imienia Patrycja
Patrycja jest ekstrawertyczką. Robi wszystko, by ją zauważono. Ubiera się w
pstrokate materiały, w ubrania o dziwacznym kroju. Bardzo zaborcza,
potrzebuje stale publiczności. Nie ulega wpływom, umie wywinąć się z każdej
sytuacji. Patrycja wiele czasu poświęca sprawom społecznym, patriotycznym.
W swoim postępowaniu jest subtelna, ale zasadna i konserwatywna. W
przypadku różnicy zdań zdecydowanie broni swoich racji. Ten upór często staje
się źródłem konfliktów i niepowodzeń. Jest osobą lojalną w stosunku do
przełożonych, mimo iż ceni samodzielność.
Pochodzenie imienia Patrycja
Imię Patrycja jest żeńską formą łacińskiego imienia Patrycjusz, co w dawnych
czasach oznaczało przynależność do warstwy uprzywilejowanej.
14
Odmiany i zdrobnienia imienia Patrycja
Pati, Patrysia
Imieniny
25 sierpnia, 13, 20 marca, 9 lipca, 25, 28 sierpnia
Patron
Św. Patrycja z Nikomedii – W III wieku poniosła śmierć męczeńską razem z
mężem Macedoniuszem i córką Modestą.
Formy obcojęzyczne
Patricia, Patrizia (ogólnie przyj. forma), Patrikija (ros.), Patricija (połud.-słow.)
Powiedzonka
Brak
Skopiowała z Internetu Bernadeta Wiechucka
15