„Myślałam, że moje śpiewanie jest sprawą przypadku, ale dziś już

„Myślałam, że moje śpiewanie jest sprawą przypadku, ale dziś już wiem,
że przypadek to uświadomiona konieczność...”
Halina Frąckowiak debiutowała w latach sześćdziesiątych na Festiwalu Młodych
Talentów w Szczecinie. Mimo że konkurowała tutaj z Czesławę Niemenem,
Zdzisławą Sośnicą i Krzysztofę Klenczonem, została laureatką tak zwanej „Złotej
Dziesiątki”. W roku 1976, w Opolu, z uwagi na niepowtarzalny czar, nagrodzono ją
dodatkowo tytułem „Miss Obiektywu". Pracując z takimi zespołami jak CzerwonoCzarni, ABC, Tarpany czy Drumlersi, wylansowała swoje największe przeboje
(„Ktoś”, „Czekam tu”, „Napisz, proszę”). Rok 1972 to przełomowa data w karierze
Haliny Frąckowiak, która rozpoczyna wówczas samodzielną pracę solistki. Wtedy to
właśnie wygrywa kilkakrotnie plebiscyt na najpopularniejszą piosenkarkę, bierze
udział w zagranicznych koncertach.
Płyta „Ogród Luizy” powstaje jako owoc zafascynowania Haliny Frąckowiak
poezją Kazimierza Wierzyńskiego. Kolejnym ważnym wydarzeniem kulturalnym staje
się płyta nagrana z grupą SBB-Geira. Na listach przebojów znalazły się takie utwory
jak: „Tin Pan Alley”, „Papierowy księżyc” czy „Anna już tu nie mieszka”. To efekt
stopniowej zmiany repertuaru piosenkarki na poważniejszy i bardziej liryczny.
Każda z wykonywanych piosenek niesie ze sobą przesłanie i głęboką refleksję.
Artystka nagrywa także prowokujące utwory, w treści erotyczne.
W 1990 roku, bezkonkurencyjna gwiazda polskiej estrady, w Dniu Święta
Niepodległości, otrzymuje nagrodę indywidualną, przyznaną jej przez Prezesa
Komitetu Radia i Telewizji za „osiągnięcia artystyczne”.
Polskie Nagrania, na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, przyznały
Halinie
Frąckowiak
Złotą
Płytę
za
całokształt
dokonań
artystycznych.
Zapowiedziała wówczas: „to jeszcze nie koniec mojej podróży przez muzykę. Idę
dalej...” I tak właśnie powstały kolejne recitale, nagrania i dwupłytowy wybór
najpiękniejszych utworów gwiazdy piosenki polskiej.