Franciszek Piątkiewicz urodził się 1 lipca 1886 roku w Pawłosiowie

Franciszek Piątkiewicz (1886-1940)
Franciszek Piątkiewicz urodził się 1 lipca 1886 roku w Pawłosiowie, jako jedno z siedmiorga
dzieci. Jego rodzice to Jakub i Zofia z Niwów. Była to rodzina rzymsko-katolicka należąca do parafii
łacińskiej w Jarosławiu.
W najstarszych spisach dokonanych w czasach zaboru austriackiego z roku 1849 i 1859
figurują Grzegorz Piątkiewicz i kilku mieszkańców o nazwisku Niwa. Są to krewni ze strony matki,
a Grzegorz to dziadek Franciszka. W dokumentach wspomniana była Anna jego starsza siostra
urodzona 22 lutego 1882r.
Rodzina mieszkała w górnej części wsi pod nr domu 31a, który dzielili z Ujmą Krzysztofem,
być może krewnym. Była to typowa wiejska chałupa, kryta strzechą, a jej centrum stanowił duży
komin, za domem rozciągał się sad oraz pole. Ojciec Jakub Piątkiewicz był u hrabiego Stanisława
Siemieńskiego we dworze pisarzem gminnym. Po swoim ojcu Grzegorzu –dziedziczył orne pole od
tak zwanej „Mokry Strony”. Niestety na skutek zadłużenia się u Stanisława hrabiego Siemieńskiego,
mieszkanki Jarosławia – kupcowej Goldy Klepner i innych wierzycieli na dosyć pokaźne sumy,
majątek jego poszedł do licytacji. Na podstawie uchwały działowej z dnia 8 lutego 1906r. własność
Piątkiewicza sprzedano na licytacji Józefowi Tomaszewskiemu.
W tym samym roku 23 grudnia 1906r. Jakub Piątkiewicz zmarł. Został pochowany na
cmentarzu w Jarosławiu, tak zwanej Wesołej Górze. Jego syn Franciszek miał wtedy 20 lat i od 11
września 1905r był już poza rodzinną wsią pełniąc urząd nadstrażnika w Małopolskiej Straży
Skarbowej.
Dzieciństwo naszego dzisiejszego bohatera było takie jak innych wiejskich dzieci, z tą jednak
różnicą, że jego ojciec zajmował jak na ówczesne możliwości wsi – bardzo wysokie stanowisko.
W roku 1898 w 100-letnią rocznicę urodzin Adama Mickiewicza odbyła się w tutejszej szkole
w Pawłosiowie uroczystość poświęcona poecie. Nad jej przebiegiem czuwał hrabia Siemieński oraz
kierownik szkoły Michał Kijowski. Zbiegło się to także z zakończeniem budowy nowej szkoły. Z tego
powodu na frontonie nowo wybudowanego budynku umieszczono napis „Szkoła Ludowa im. Adama
Mickiewicza”, posadzono także lipę Mickiewicza. Z tej okazji odbył się także wieczorek na którym
balladę „Powrót taty” deklamował Franciszek Piątkiewicz uczeń III klasy. W tym samym roku 14
maja przypadła uroczystość imienin dobrodziejki tutejszej szkoły Jaśnie Wielmożnej Zofii z hrabiów
Tarnowskich hrabiny Siemieńskiej. Młodzież szkoły pod przewodnictwem grona nauczycieli ?
w odświętnych szatach udała się do pałacu. Życzenia składano na werandzie, a w imieniu uczniów
składał je Franciszek Piątkiewicz. Otrzymał wtedy od hrabiny piękny medalik poświęcony przez Ojca
Świętego. Występowanie na powyższych uroczystościach było niezwykłym zaszczytem dla 12-latka,
ale świadczyło też o tym, że chłopiec musiał się bardzo dobrze uczyć.
Niewątpliwie wykształcenie zdobyte w naszej wiejskiej szkółce umożliwiło dalszy awans
pawłosiowianina. Kolejną szkołą do której uczęszczał było Gimnazjum w Jarosławiu. Urząd
nadstrażnika Straży Skarbowej pełnił do 31 października 1918r, a po odzyskaniu niepodległości przez
Polskę pracował w Polskiej Straży Skarbowej do 31 stycznia 1920r. Następnie został przeniesiony
w stan spoczynku, ale od 4 września 1920r pełnił służbę policjanta w województwie poznańskim. Miał
wtedy 34 lata. Do 22 listopada 1933r był kierownikiem brygady kryminalnej w Wydziale Śledczym
w Poznaniu, a następnie – jeszcze we wrześniu 1939r. kierownikiem referatu kryminalnego
w poznańskiej policji państwowej.
Przez kolejne lata swojej służby awansował: 1 maja 1922r był przodownikiem mianowanym,
1 stycznia 1924 starszym przodownikiem, 1 stycznia 1925 aspirantem. Odznaczony Medalem 10-lecia
Odzyskanej Niepodległości oraz Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę. Życie rodzinne
Franciszka Pietkiewicza początkowo wiązane było z Przeworskiem, gdzie mieszkał po ślubie z Marią
z domu Błotnicką. Tam urodzili się ich synowie: Bolesław w 1909, Bogusław w 1912 i Mieczysław
w 1917 roku. Kilka miesięcy po urodzeniu najmłodszego syna zmarła żona Maria. W 1920 roku ożenił
się ponownie, druga żona także miała na imię Maria i zamieszkali w Poznaniu.
We wrześniu 1939r podobnie jak większość mężczyzn dostał powołanie do mobilizacji
wojskowej. Gdy trwała obrona Warszawy od wschodu do Polski zdradziecko wkroczyła Armia
Czerwona. Żołnierze polscy, którzy doszli do Kresów Wschodnich znaleźli się w pułapce. Zostali oni
aresztowani przez Sowietów i wywiezieni do ZSRR. Franciszek Piątkiewicz który był policjantem
trafił do Ostaszkowa. Rozkazem Stalina i najwyższych władz NKWD z dnia 5 marca 1940r został
rozstrzelany strzałem w tył głowy w Kalininie dzisiejszym Twerze i pochowany w lesie pobliskiego
Miednoje. Miał 54 lata.
Pośmiertnie został awansowany na Podkomisarza Policji Państwowej postanowieniem Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 października 2007r.
Dziś w poświęconym mu dębie pamięci wrócił do swojej rodzinnej miejscowości, małej podkarpackiej
wsi na Kresach, do Pawłosiowa.
Dąb pamięci, poświęcony Podkomisarzowi Policji Państwowej Franciszkowi Pietkiewiczowi
został posadzony 22.09. 2012r. przed budynkiem Zespołu Szkół w Pawłosiowie. Opiekę nad
dębem sprawują uczniowie szkoły.