Pobierz katalog

Transkrypt

Pobierz katalog

Salon Antykwaryczny
AUKCJE
AUKCJA NR
20
malarstwo, rysunek, grafika, wydawnictwa
WYSTAWA PRZEDAUKCYJNA
1 – 4 IV 2009
Salon Antykwaryczny Nautilus, ul. Pijarska 5/2a, Kraków
AUKCJA
Sobota, 4 IV 2009, godzina 13 00
Galeria ZPAP „Pryzmat”, ul. Łobzowska 3, Kraków
Salon Antykwaryczny
Michał Maksymiuk, Maciej Żywolewski
ul. Pijarska 5/2a
31-015 Kraków
tel.: + 48 12 422 91 60
fax: + 48 12 432 94 40
kom.: 095899895
e-mail: [email protected]
www.antique.com.pl; www.artlist.pl
BANK PEKAO S.A. III O/ KRAKÓW
Nr konta: 46124022941111000037089120
OPRACOWANIE KATALOGU:
Michał Maksymiuk, Roman Marcinek, Maciej Żywolewski
SKŁAD, ZDJĘCIA:
Maciej Żywolewski
Okładka: Jan Dobkowski, Świt duchów (fragment), poz. w kat. 1
COPYRIGHT: © Nautilus Salon Antykwaryczny 2009
poz. 257
Zawartość katalogu:
I.
II.
III.
IV.
V.
VI.
Malarstwo
Akwarela, rysunek
Grafika
Wydawnictwa artystyczne
Biogramy
Indeks
poz. 1 – 22, s. 4
poz. 15 – 46, s. 15
poz. 47 – 292, s. 20
poz. 293 – 296, s. 66
s. 67 – 77
s. 77
Reprodukcje wszystkich prac można zobaczyć na stronie internetowej
www.artlist.pl
Malarstwo
poz. 1
Dobkowski Jan (ur. 1942)
001. Świt duchów, 1990
Akryl, płótno; wym.: 89 x 116 cm; sygn.
i datowany p.d.: Jan Dobkowski 1990;
na odwrocie opis autorski.
cena: 10 000
002. Bez tytułu [Hermafrodyta w pozycji lotosu], lata 90.
Gwasz, papier; wym.: 47,7 x 61,8 cm; nie sygn.
cena: 4000
poz. 2
| Malarstwo | Akwarela, rysunek | Grafika | Wydawnictwa | Biogramy | Indeks |
poz. 3
poz. 4
Kamocki Stanisław (1875-1944)
Kolnik Artur (1890-1971)
003. Pejzaż
Olej, tektura; wym.: 34 x 44 cm; sygn.
l.d.: Kamocki.
cena: 12 000
004. Martwa natura, lata 40.
Olej, płótno; wym.: 46 x 55 cm; sygn. p.d.: Kolnik oraz sygn. i
tytułowany na odwrocie: Kolnik Nature marte.
cena: 7400
|5
Aukcja nr 20
poz. 5
poz. 6
Kunz Włodzimierz (1926-2002)
005. Pejzaż z przedmieścia, 1997
Tempera, tektura; wym.: 41 x 63 cm; sygn.i datowany
na odwrocie: Wł. Kunz, Pejzaż z przedmieścia 97.
cena: 6000
Ledwos Ryszard (1926-2007)
006. Kompozycja II, 1960
Olej, sklejka; wym.: 50 x 40 cm; sygn. l.d.: R. Ledwos;
na odwrocie opis autorski i naklejka z 2.cyklicznej
wystawy „Plastycy Nowej Huty, 1969-1970”.
cena: 2500
6|
Makowski Zbigniew (ur. 1930)
007. Bez tytułu, 1978
Olej, deska; wym.: 40 x 30 cm; sygn. i datowany w
obrębie kompozycji: Zbigniew Makowski fec. 1978;
na odwrocie naklejka BWA w Łodzi z opisem obrazu.
cena: 8000
poz. 7
poz. 8
Mikulski Kazimierz (1918–1998)
008. Kompozycja z kotem, lata 60.
Technika mieszana, tektura; wym.: 15 x 23 cm; na odwrocie
potwierdzenie autorstwa przez żonę artysty (12 XI 1999).
cena: 23 500
|7
Aukcja nr 20
poz. 9
Podsadecki Kazimierz (1904-1970)
009. Czerwone dachy, 1953
Tempera, olejna, sklejka; wym.: 37,5 x 46 cm;
sygn. i datowany l.d.: 1953 Podsadecki; na
odwrocie opis: 1953 Kazimierz Podsadecki
„Czerwone dachy”.
cena: 6500
poz. 10
Pustelnik Karol (ur. 1918)
010. Skrzyżowanie, 1989
Olej, płótno; wym.: 110 x 90 cm; sygn. i datowany
na odwrocie: 1989 Wadowice K. Pustelnik – Skrzyżowanie.
cena: 10 000
8|
poz. 12
poz. 11
Skarżyński Jerzy (1924–2004)
011. Dzieciństwo sępa, 1989
Olej, płótno; wym.: 93 x 65 cm; sygn. p.d.: Skarżyński 89.
cena: 20 000
012. Siedząca postać, 1947
Technika mieszana; wym.: 47,5 x 31 cm; sygn. p.d.: Skarżyński
1947.
cena: 6000
|9
Aukcja nr 20
poz. 13
poz. 14
Sroka Jacek (ur. 1957)
013. Kochankowie, 1992
Olej, płótno; wym.: 100 x 100 cm; sygn.
i datowany p.d.: SROKA92. Opis autorski na odwrocie.
cena: 8000
Starowieyski Franciszek (1930–2009)
014. Judyta z głową św. Jana, 1988
Olej, akryl, płótno; wym.: 100 x 81 cm; sygn.
l.śr.: monogram wiązany.
cena: 20 000
10 |
poz. 16
poz. 15
Stażewski Henryk (1894–1988)
015. Relief w zieleniach, 1975
Akryl; wym.: 31,5 x 31 cm; sygn.:
H. Stażewski (na odwrocie).
cena: 20 000
016. Kompozycja (relief), 1970
Akryl, tektura; wym.: 30 x 30 cm; sygn.:
1970. H. Stażewski (na odwrocie).
cena: 15 000
| 11
Aukcja nr 20
poz. 17
poz. 18
Szancenbach Jan (1928-1998)
017. Martwa natura z melonem, 1962
Olej, płótno; wym.: 73 x 116 cm; sygn. i datowany p.d.:
62 Szancenbach.
cena: 25 000
Wałach Stanisław (1919–1983)
018. Człowiek z pojazdem kosmicznym, lata 60.
Olej, blacha; wym.: 120 x 100 cm; sygn. na odwrocie:
S. Wałach; tamże naklejka z wystawy w BWA.
cena: 8000
12 |
poz. 19
poz. 21
poz. 20
Waniek Eugeniusz (ur. 1906)
019. Krajobraz z kolcami, 1960
Olej, płótno; wym.: 93 x 62 cm; sygn. l.d.: Waniek;
na odwrocie sygnatura, tytuł i datowanie.
cena: 10 000
020. Jaskółka
Olej, płótno; wym.: 55 x 46 cm; sygn. p.d.: Waniek;
na odwrocie sygnatura i tytuł.
cena: 7000
Woźniak Ryszard (ur. 1956)
021. Być dziewczyną prezydenta, 2000
Akryl, płótno; wym.: 74 x 60 cm; sygn., datowany i
tytułowany na odwrocie.
cena: 5000
| 13
Aukcja nr 20
poz. 22
Mikulski Kazimierz (1918-1998)
022. Bez tytułu, ok. 1948
Olej, tusz na papierze; wym.: 30 x 21 cm;
praca wystawiana, reprodukowana
w publikacji Biblioteki Narodowej
Kazimierz Mikulski, Warszawa 2004, s. 41.
Obiekt posiada potwierdzenie autentyczności
wystawione przez Panią Agnieszkę Mikulską.
cena: 24 000
poz. 23
14 |
poz. 24
Akwarela, rysunek
poz. 26
Damasiewicz Witold (1919–1996)
023. Kompozycja z aktem, ok. 1962
Akwarela, gwasz, papier; wym.: 29,5 x 21 cm; sygn. l.d.: W. Damas;
na odwrocie dedykacja artysty z 19 V 1962.
cena: 800
Flisak Jerzy (ur. 1930)
poz. 27
024. Arlekin (okładka)
Akwarela, tusz, papier; wym.: 28,5 x 19,5 cm; nie sygn
cena: 1000
poz. 25
025. Parasole
Gwasz, tusz, papier; wym.: 29,5 x 21 cm; nie sygn
cena: 800
026. Świt
Akwarela, papier; wym.: 29,5 x 20,5 cm; nie sygn.
cena: 800
027. Świątynia Dumania (współczesny obyczaj miłości)
Technika mieszana, papier; wym.: 41 x 28,5 cm; sygn. p.d.:
monogram F.
Lit.: Jerzy Flisak. 50-lecie twórczości, Warszawa 2000.
cena: 1000
028. Laura i Filon
Technika mieszana, papier; wym.: 39 x 29,5 cm; sygn. p.d.:
monogram F.
Lit.: Jerzy Flisak. 50-lecie twórczości, Warszawa 2000.
poz. 28
cena: 1000
| 15
Aukcja nr 20
poz. 29
poz. 31
Kraupe-Świderska Janina (ur. 1921)
029. Kompozycja, lata 70.
Akwarela, papier; wym.: 48 x 62 cm; sygn. p.d.: J. Kraupe.
cena: 2500
Lebenstein Jan (1930–1999)
030. Figura, 1962
Akwarela, papier; wym.: 49 x 35,5 cm; sygn. p.d.: Lebenstein 62,
l.d. tytuł.
cena: 7000
Machalski Ludwik (1879-1934)
031. Pejzaż z chałupą, lata 20.
Akwarela, papier; wym.: 37 x 51 cm; sygn. p.d.: Machalski.
cena: 3200
16 |
poz. 30
032. Akt, 1908-1912
Ołówek, papier; wym.: 29 x 23 cm; nie sygn.
cena: 4000
033. Studium kozy, 1918-1921
Ołówek, papier; wym.: 22,5 x 30 cm; nie sygn.
cena: 3000
poz. 32
poz. 33
Makowski Tadeusz (1882–1932)
| 17
Aukcja nr 20
Rodakowski Henryk (1823–1894)
037. Portret mężczyzny, 1841
Ołówek, gwasz, papier; wym.: 24 x 18 cm; sygn. oł. p.d.: 10
sierpnia 841, Rod.
Lit.: A. Król, Henryk Rodakowski, Kraków 1994, s. 227, poz. II 402.
cena: 7000
Ołówek, akwarela, papier; wym.: 24,5 x 19,5 cm; sygn. oł. p.d.:
Rod oraz data: 20 września 84 (niepełna).
cena: 7000
Ołówek, gwasz, akwarela, papier; wym.: 21 x 19,5 cm; sygn. oł.
p.d.: 26 września 841, Rod.
cena: 7000
040. Kompozycja surrealistyczna, przełom lat 50. i 60. XX w.
Tusz, akwarela, papier; wym.: 17,5 x 28,5 cm; sygn. l.d.:
J. Skarżyński; na odwrocie napis: Przekrój 649, str. 27.
cena: 2500
041. Rozprawka filozoficzna, lata 70. XX w.
Tusz, akwarela, papier; wym.: 17,5 x 28,5 cm; sygn. l.d.:
J. Skarżyński; rysunek w książce K. Filimoniuk, Jerzy Skarżyński,
Olszanica 2004, s. 145.
cena: 800
042. W Muzeum Wyobraźni, przełom lat 50. i 60. XX w.
Tusz, papier; wym.: 17 x 17 cm; sygn. l.d.: J. Skarżyński; na
odwrocie napis: Przekrój 649, str. 27.
cena: 800
Stawiński Bolesław (1908-1983)
043. Sasza Winnicki, 1931
Ołówek kopiowy, papier; wym.: 18,8 x 13,8 cm; nie sygn. Praca
wystawiana na „Bolesław Stawiński. Malarstwo”, Galeria Sztuki
Inny Śląsk, Tarnowskie Góry VII-IX 2002; dołączony plakat
z reprodukcją oferowanej pracy.
cena: 1000
poz. 42
Panek Jerzy (1918–2001)
034. Akt I, 1968
ołówek, papier; wym.: 410 x 295 mm; sygn. l.g.: Panek 68.
Stan zachowania: ślad złożenia w połowie karty, w dolnej
części naddarcia – bez szkody dla kompozycji.
cena: 1000
035. Akt II, 1968
ołówek, papier; wym.: 420 x 295 mm; sygn. śr.g.: Panek
68. Stan zachowania: ślad złożenia w połowie karty.
cena: 1000
Poledne Franz (1873-1932)
036. Der Wawel in Krakau, 1916
Akwarela, papier; wym.: 20 x 29 cm; sygn., tytułowany
i datowany p.d.
cena: 4000
18 |
Tyrowicz Ludwik (1901–1958)
044. Widok na Giewont z Gubałówki, 1957
Akwarela, papier; wym.: 28,5 x 40 cm; sygn. i datowany l.d.:
L. Tyrowicz.
cena: 800
045. Widok na Giewont, lata 50.
Akwarela, papier; wym.: 37 x 25 cm; sygn. ukryta pod passe-partou.
cena: 800
Tyszkiewicz Teresa (1906–92)
046. Abstrakcja
Tusz, akwarela, papier; wym.: 30 x 22 cm; sygn. l.d.: T. Tyszkiewicz.
cena: 2000
poz. 37
poz. 45
poz. 39
poz. 40
poz. 40
poz. 44
| 19
Aukcja nr 20
Grafika
Acedański Zygmunt (1909–1991)
poz. 48
poz. 49
poz. 49
047. Krzemieniec. Ulica Miodowa, 1935
Drzeworyt sztorcowy; wym.: 175 x 235 mm; sygn. oł. p.d.: Zygmunt
Acedański, l.d.: Drzeworyt / ul. Miodowa, Krzemieniec; podklejone
rozdarcie planszy (ok. 5 cm).
Lit.: I. Rylska, Katalog zbioru Gabinetu Grafiki MN we Wrocławiu,
Wrocław 1983, poz. 3.
cena: 600
048. Świątek, lata 60.
Linoryt barwny; wym.: 475 x 350 mm; sygn. oł. p.d.: Z. Acedański,
l.d. technika i tytuł.
cena: 800
049. Dziewczyna z pieskiem, lata 60.
cena: 600
050. Wierzba płacząca, lata 60.
cena: 400
20 |
poz. 47
051. Głowa dziewczyny, lata 60.
cena: 600
Axer Otto (1906–1983)
052. Leda, 1927
Akwaforta; 130 x 180 mm; sygn. oł. p.d.: O. Axer 27.
Lit.: Mistrzowie grafiki polskiej, Kraków 2007.
cena: 500
Banaszewski Roman (ur. 1932)
053. Twarze poważne dzień, 2002
Litografia barwna; wym.: 410 x 605 mm ; sygn. oł. p.d.: R.
Banaszewski 2002; odb. nr 10/60.
cena: 300
poz. 62
poz. 58
poz. 60
Bartłomiejczyk Edmund Ludwik (1885–1950)
054. Dziady przy bramie cmentarnej, 1939
Drzeworyt; wym.: 235 x 300 mm; sygn. oł. śr. d.: E. Bartłomiejczyk,
p.d. oł.: 39; płyta p.d.: monogram wiązany EB; grafika z Zbiór
drzeworytów, Warszawa 1939; odbitka numerowana 142/150.
Lit.: M. Grońska, Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, poz. 71.
cena: 1000
055. Esterka (Dziewczyna z wiadrami), lata 20.
Drzeworyt; wym.: 240 x 180 mm; sygn. oł. śr. d.: Esterka, płyta
l.g.: monogram wiązany EB; grafika z 16 prac graficznych 1922–
1939, Warszawa 1939.
cena: 1200
056. Kolęda, lata 30.
Drzeworyt, 115 x 145 mm; sygn. oł. śr. d.: E. Bartłomiejczyk.
cena: 800
057. Martwa natura z owocami, 1930
Drzeworyt kolorowy; wym.: 240 x 185 mm; sygn. oł. śr. d.: Edmund
Bartłomiejczyk 1930 r.
cena: 1500
059. Stary góral, 1935
Drzeworyt; wym.: 145 x 120 mm; sygn. dat. oł. śr.d. E.
Bartłomiejczyk, oraz pł. p.g.: monogram wiązany EB.
cena: 800
060. Wyjazd w pole, 1933
Drzeworyt; wym.: 252 x 311 mm; sygn. oł. śr. d.: Edmund
Bartłomiejczyk Warszawa 1933, na płycie l.g.: monogram
wiązany EB.
poz. 54
Lit.: I. Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, Warszawa 1997, poz. 50,
il. 166.
cena: 1500
061. Z dawnego zwyczaju (Przed kościołem), lata 30.
p.d. oł.: 1938; płyta l.d.: monogram wiązany EB.
cena: 1000
062. Z gaikiem, 1938
p.d. oł.: 1938; płyta l.d.: monogram wiązany EB; grafika z Zbiór
drzeworytów, Warszawa 1939.
cena: 1000
058. Jasełka, 1939
Drzeworyt; wym.: 234 x 300 mm; sygn. oł. śr. d.: E. Bartłomiejczyk;
p.d. oł.: 1939, płyta p.g.: monogram wiązany EB; grafika z Zbiór
drzeworytów, Warszawa 1939.
cena: 1000
| 21
Aukcja nr 20
poz. 64
Berlewi Henryk (1894-1967)
063. Akt, 1922-1964
Litografia dwubarwna; wym.: 400 x 160 mm (wym. planszy: 615 x
495 mm); sygn. w obrębie kompozycji: H. Berlewi 1922, sygn. oł.
p.d.: H. Berlewi 1922-1964; odb. nr. L.d.: 16/200.
cena: 6500
Błocki Włodzimierz (1885–1920)
064. Pocałunek i śmierć, 1908
Akwaforta, sucha igła; wym.: 116 x 116 mm; sygn. oł. p.d.: W.
Błocki 1908.
Lit.: I. Kossowska, Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1897–1917,
Kraków 2000, il. 225.
cena: 2400
Brandel Konstanty (1880–1970)
065. Biblioteka Polska w Paryżu, 1936
Akwaforta, sucha igła; wym.: 218 x 279 mm; sygn. oł. p.d.: K.
Brandel.
Lit.: Katalog grafiki Konstantego Brandla, Toruń 2005, poz. 388.
cena: 2600
066. Cmentarz podlaski, 1913
Akwaforta, sucha igła, rylec; wym.: 130 x 179 mm; sygn. oł. p.d.:
Brandel.
Lit.: Katalog grafiki Konstantego Brandla, Toruń 2005, poz. 51
cena: 2000
067. Czas, ok. 1913
Akwaforta, rylec, odb. pł.: 70 x 65 mm; sygn. oł.: Brandel; czarna
farba.
Lit.: I. Jakimowicz, Konstanty Brandel, Warszawa 1991, il. 48.
cena: 1000
068. Dwie głowy, 1908
miękki werniks, akwaforta, sucha igła, Akwatinta, rylec; wym.: 138
x 180 mm; sygn. oł. p.d.: Brandel.
cena: 1400
069. Dwie kobiety, 1906/1907
Akwatinta, akwaforta; wym.: 118 x 87 mm; sygn. oł. p.d.: K. Brandel.
22 |
poz. 71
cena: 1200
070. Pocałunek straszliwy, 1918
Brandel, l.d.: 15/20.
cena: 4000
071. Twardowski na Rynku w Krakowie, 1928
Akwaforta, sucha igła, ruleta, rylec wym. 285 x 205 mm; sygn. l.d.:
KB (pieczątka).
cena: 5800
072. Dziecko w jaskini, ok. 1936
Akwaforta, sucha igła, wym. 180 x 227 mm; sygn. p.d.: KB
(czerwona, owalna pieczątka).
cena: 3000
073. Erotyk, 1921
Akwaforta, sucha igła, ruleta; wym.: 94 x 134 mm; sygn. oł. p.d.:
Brandel.
cena: 1400
074. Erquy. Przestrzeń, 1913
Akwaforta; wym.: 100 x 156 mm; sygn. pł. l.d.: Brandel, sygn. oł.
p.d.: Brandel.
cena: 1500
075. Ekslibris Frydy Frankowskiej, 1909
Akwaforta; wym.: 88 x 59 mm; nie sygn.
cena: 350
poz. 66
poz. 72
poz. 74
poz. 68
poz. 65
poz. 70
poz. 73
| 23
Aukcja nr 20
076. Exlibris Augusta Zalewskiego, 1927
Sucha igła; wym. kompozycji: 65 x 48 mm; nie sygn.
cena: 350
077. Grobowiec, 1912
Mezzotinta, sucha igła, ruleta; wym.: 206 x 138 mm; sygn. oł. p.d.:
Brandel.
cena: 2500
078. Herkules na rozdrożu, 1910
Akwaforta, sucha igła; wym.: 61 x 80 mm; sygn. oł. p.d.: Brandel.
cena: 1500
079. Ironia, 1908
poz. 78
cena: 1200
080. Judyta, 1912
Akwaforta, sucha igła, rylec; wym.: 37 x 88 mm; stan II; sygn. oł.
p.d.: Brandel.
cena: 1200
081. Katedra I. Klasyczna, 1922
Akwaforta, sucha igła, rylec wym. 305 x 229 mm; sygn. oł. p.d.:
Brandel; stan II/III.
cena: 3500
082. Krajobraz z Łapinóżką w rypińskim, pole, 1913
Akwaforta; wym.: 66 x 102 mm; sygn. oł. p.d.: Brandel.
poz. 79
cena: 1000
083. Krajobraz z Zadusznik w lipowskim, zagajnik, 1913
cena: 1000
084. Król na lince, 1912
Akwaforta, wym. 68 x 100 mm; sygn. oł. p.d.: Brandel.
cena: 1200
poz. 80
085. Księżyc, 1927
Sucha igła, rylec; wym.: 262 x 254 mm; sygn. oł. p.d.: Brandel,
l.d.: 17/30.
Lit. Katalog grafiki Konstantego Brandla, Toruń 2005, poz. 247.
cena: 3500
086. Kwadryga duża, 1928
Akwaforta, sucha igła, ruleta, rylec, wym. 324 x 247 mm; sygn.
l.d.: KB (pieczątka).
cena: 4300
087. Leda, 1908
Sucha igła, rylec; wym. 90 x 60 mm; sygn. oł. p.d.: Brandel.
cena: 1200
088. Magdalena, 1909
Miękki werniks, sucha igła, rylec; wym.: 90 x 59 mm; sygn. oł.
p.d.: Brandel.
cena: 1200
poz. 85
24 |
poz. 95
poz. 81
090. Mnich, 1908
cena: 1200
091. Zuzanna i starcy
Akwaforta, sucha igła; wym.: 187 x 160 mm; nie sygn.; pochodzi
ze zbioru Wacława Zawadowskiego.
cena: 1500
092. Pegaz, 1908
Akwaforta, sucha igła; wym.: 90 x 118 mm; sygn. oł. p.d.: Brandel;
stan II.
cena: 1500
poz. 82
093. Pocałunek, 1908
Brandel.
cena: 1400
094. Pocałunek II, 1908
Akwaforta, Akwatinta; wym.: 183 x 140 mm; sygn. oł. p.d.:
Brandel.
cena: 1400
095. Skała w Erquy, 1913
poz. 86
089. Młodość i Chimera, 1908
Akwaforta, Akwatinta; wym.: 58 x 69 mm; sygn. oł. p.d.: Brandel.
cena: 1400
cena: 1500
096.
Śmierć Apollina, 1908
Akwatinta, akwaforta, sucha igła, rylec; wym.: 78 x 60 mm; sygn.
oł. p.d.: Brandel.
cena: 1200
| 25
Aukcja nr 20
poz. 98
poz. 99
poz. 101
Buczek Włodzimierz (1931-1986)
Malina Marian (1922-1985)
097. Na dancingu, 1950
Litografia; wym.: 350 x 430 mm; sygn. oł. p.d.: Włodzimierz Buczek
1950 r. Na odwrocie litografia Mariana Maliny, „Pejzaż miejski”,
sygn. oł. p.d.: M. Malina.
cena: 400
Bunsch Adam (1896–1969)
098. Głowa owcy, 1935
Drzeworyt barwny; wym.: 190 x 140 mm; sygn. oł. l.d.: Adam
Bunsch 1937, p.d.: drzeworyt.
Lit.: Adam Bunsch, Bielsko–Biała 1992, s. 182, poz. 33.
cena: 600
Bunsch Franciszek (ur. 1926)
099. Owoc, 1976
Akwaforta; wym.: 290 x 235 mm; sygn. oł. p.d.: Franciszek Bunsch
1976, l.d.: Owoc; odb. nr 40/50.
cena: 600
Chrostowski Ostoja Stanisław (1897–1947)
100. Ucieczka do Egiptu II, 1929
Drzeworyt na tincie; wym.: 186 x 178 (plansza 220 x 200 mm);
nie sygn.
Lit.: A. Pietrzak, Stanisław Ostoja-Chrostowski, Warszawa 2007, poz. 28
(s. 48).
cena: 600
101. Portret Władysława Skoczylasa, 1936
Drzeworyt; wym.: 232 x 202 mm; sygn. oł. p.d.: St. O. Chrostowski, na
płycie l.d.: Chrostowski.
Lit.: Stanisław Ostoja–Chrostowski. Katalog, Warszawa 1948, poz. 226.
cena: 800
26 |
poz. 100
poz. 102
poz. 106
poz. 104
poz. 105
102. Baptysterium we Florencji, 1927
Drzeworyt; wym.: 130 x 180 mm; sygn. oł. p.d.: T. Cieślewski syn.
105. Karuzel I, 1924
Sucha igła; wym.: 159 x 118 mm; sygn. oł. l.d.: T. Cieślewski
syn, p.d.: 1924; na marginesach ślady podklejenia, bez szkody dla
kompozycji.
cena: 600
Lit.: M. Grońska, Tadeusz Cieślewski syn, Wrocław 1962, p. 558, s. 179,
il. 6.
103. Campo San Maurizio w Wenecji, 1934
Drzeworyt; wym.: 176 x 133 mm; sygn. oł. p.d.: T. Cieślewski syn,
l.d.: 1934.
106. Karuzel II, 1933
cena: 800
cena: 2000
Lit.: M. Grońska, Tadeusz Cieślewski syn, Wrocław 1962, p. 52, s. 112.
cena: 2000
Lit.: M. Grońska, Tadeusz Cieślewski syn, Wrocław 1962, il. 47.
104. Jakaś odsłona, 1930
Akwaforta, sucha igła; wym.: 120 x 88 mm; sygn. oł. l.d.: T.
Cieślewski syn.
107. Katedra i baptysterium w Padwie, 1930
Drzeworyt; wym.: 134 x 98 mm; sygn. oł. l.d.: T. Cieślewski syn,
p.d.: 1930.
cena: 1000
cena: 600
| 27
Aukcja nr 20
poz. 108
Cieślewski Tadeusz, syn (1895–1944)
108. Księgi sobowtóry, 1932
Lit.: M. Grońska, Tadeusz Cieślewski syn, Wrocław 1962, p. 138, s. 124, il. 33.
cena: 1000
109. Lux in Tenebris, 1932
Drzeworyt; wym.: 222 x 168 mm; sygn. pł. TCS; grafika wykonana
na konkurs graficzny „Rozbrojenie moralne”, ogłoszony przez
redakcję czasopisma „Grafika”.
113. Rozum, 1927
Sucha igła; wym.: 118 x 89 mm; sygn. oł. p.d.: T. Cieślewski syn; na
marginesach ślady podklejenia, bez szkody dla kompozycji.
Lit.: M. Grońska, Tadeusz Cieślewski syn, Wrocław 1962, poz. 571, s. 181
cena: 1000
114. Róg Świętojańskiej
Drzeworyt; wym.: 180 x 130 mm; sygn. oł. l.d.: T. Cieślewski syn,
poniżej dedykacja artysty; na marginesach ślady podklejenia, bez
szkody dla kompozycji.
Lit.: M. Grońska, Tadeusz Cieślewski syn, Ossolineum 1962, poz. 188.
Lit.: M. Grońska, Tadeusz Cieślewski syn, Wrocław 1962, s. 122, poz. 131
cena: 800
110. Motyw dzielnicy staromiejskiej od strony Powiśla, 1937
Drzeworyt, odbitka brązową farbą; wym.: 168 x 117 mm; nie
sygn.; grafika z książki A. Oppmana, Nowe oczy, Warszawa 1937.
115. Samotność, 1932
Drzeworyt; wym.: 180 x 133 mm; sygn. oł. p.d.: T. Cieślewski
syn, l.d.: 1932; na marginesach ślady podklejenia, bez szkody dla
kompozycji.
cena: 600
Lit.: M. Grońska, Tadeusz Cieślewski syn, Wrocław 1962, s. 138, poz. 250.
cena: 400
cena: 1600
111. Portret Artura Oppmana, 1930
Akwaforta; wym.: 176 x 115 mm; sygn. na wstędze: in. del. et aquai.
T. Cieślewski syn 1930.
116. Sień domu Baryczków, 1929
cena: 600
112. Portret Tadeusza Kulisiewicza, 1932
117. Stare mury. Motyw z ul. Brzozowej w Warszawie, 1924
Akwaforta, sucha igła; wym.: 118 x 94 mm; sygn. p.d.: T. Cieślewski
syn, l.d.: 1924.
cena: 800
cena: 1200
28 |
poz. 113
cena: 800
poz. 120
118. Ulica Źródłowa w Warszawie, 1931
Akwaforta; wym.: 230 x 176; sygn. oł. p.d. T. Cieślewski syn, na
płycie l.d.: Del. et aquaf. T. Cieślewski syn 1931.
cena: 1200
119. Zamość, 1929
Teka siedmiu drzeworytów wydanych przez Koło Miłośników
Książki w Zamościu; wym. plansz: 325 x 245 mm; wym. odb. pł.:
142 x 95 mm; egzemplarz na papierze zwykłym 215 (odbito 500
egzemplarzy): 1. Ratusz, 2. Dzwonnica przy kolegiacie, 3. Sień w
podcieniach Rynku, 4. Podcienia kamienic ormiańskich, 5. Widok
na wieżę ratusza, 6. Sień kamienicy, 7. Stare domy.
poz. 115
cena: 1500
120. Zaułek, 1924
Drzeworyt; wym.: 126 x 92 mm; sygn. oł. l.d.: T Cieślewski syn,
p.d.: 1924.
cena: 800
121. Zaułki paryskie, 1930
cena: 1000
poz. 118
| 29
poz. 127
poz. 121
Dawski Stanisław (1905-1990)
122. Klepsydry w Brugge, 1967
wklęsłodruk, w.: 565 x 410 mm, sygn. oł. p.d.: Dawski.
Lit.: Sztuka Polska XX wieku. Katalog zbiorów Muzeum Narodowego we
Wrocławiu, Wrocław 2000, poz. 1069
cena: 1800
Dunin-Piotrowska Maria (1899–1986)
123. Święty Hubert, 1926
Drzeworyt barwny na bibule, wym.: 135 x 185 mm; sygn. oł. p.d.:
M. Dunin.
cena: 800
Dyboska Stefania (1890–przed 1966)
124. Notre Dame
Akwaforta; wym.: 245 x 215 mm; sygn. oł. p.d.: S. Dyboska, l.d.:
Notre Dame Paris.
cena: 600
125. Venezia
Akwaforta; wym.: 180 x 125 mm; sygn. oł. p.d.: St. Dyboska, l.d.:
Venezia.
cena: 600
Fijałkowski Stanisław (ur. 1922)
126. Bez tytułu, 1968
Linoryt; wym.: 130 x 90 mm; sygn. p.d.: S. Fijałkowski 68.
cena: 600
poz. 122
poz. 123
poz. 128
poz. 125
poz. 126
Frydrysiak Bernard (1908–1970)
127. Ruiny kościoła, lata 30.
cena: 800
Gotard Jan (1898–1943)
128. Alchemik, 1927
Sucha igła, odb. pł.: 200 x 140 mm; sygn. i dat. oł.: Jan Gotard
(l.d.), 1927 (p.d.).
Na marginesach podpisy: T. Cieślewskiego syna, K. Srzednickiego,
St. Borysowskiego; grafika wystawiana w lutym 1928 (TZSP
Warszawa).
cena: 10 000
poz. 124
| 31
Aukcja nr 20
poz. 129
poz. 135
poz. 131
poz. 133
Grott Teodor (1884-1972)
129. Portret Leona Wyczółkowskiego, 1909
Litografia; wym.: 220 x 250 mm [plansza 240 x 360 mm]; sygn. oł.
l.d.: Teod. Grott, 909. Odbitka naklejona na karton.
cena: 1200
Gutkowska-Rychlewska Maria (1899–1991)
130. Amorek, 1927
mezzotinta; wym.: 170 x 110 mm; sygn. i dat. oł. p.d.
cena: 500
Hayden Henryk (1883-1970)
131. Pejzaż, lata 60.
Litografia barwna; wym.: 400 x 505 mm (plansza 500 x 645 mm);
sygn. p.d.: Hayden.
cena: 600
132. Pejzaż, lata 60.
Litografia barwna; wym.: 395 x 505 mm (plansza 500 x 650 mm);
sygn. oł. p.d.: Hayden; odb. nr l.d.: 150/150.
cena: 800
Hiszpańska-Neumann Maria (1917-1980)
133. Sandomierz – ratusz, 1951
Drzeworyt sztorcowy; wym.: 120 x 175 mm (plansza 145 x 220
mm); sygn. oł. l.d.: M. Hiszpańska-Neumann; Sandomierz-ratusz
(drzeworyt) 1951.
cena: 400
32 |
poz. 132
136. Dziewczynka II, 1923
Litografia barwna; wym.: 370 x 280 mm; sygn. oł. p.d.:
J. Hrynkowski. Grafika z teki Autolitografie, Kraków 1923.
Lit.: M. Grońska, Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, s. 236.
cena: 800
Jabłczyński Feliks (1865–1928)
137. Ruiny antyczne, Rzym, 1911
Akwaforta kolorowana; wym.: 280 x 360 mm; sygn. w obrębie odb.
p.d.: F. Jabłczyński 1911.
poz. 134
poz. 139
cena: 3200
poz. 137
Hoppen Jerzy (1891-1969)
134. Kościół św. Kazimierza w Wilnie, 1924
Akwaforta; wym.: 210 x 180 mm (plansza 280 x 260 mm); sygn.
pł. p.d.: J. Hoppen Sc. 24, l.d.: Św. Kazimierza kościół garnizonowy
w Wilnie.
cena: 600
Hrynkowski Jan (1891–1971)
135. Dziewczynka I, 1923
Litografia barwna; wym.: 420 x 285 mm; sygn. oł. p.d.:
J. Hrynkowski. Grafika z teki Autolitografie, Kraków 1923.
Lit.: M. Grońska, Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, s. 236.
cena: 800
138. Stare Miasto, lata 20.
Ceratoryt kolorowany; wym.: 190 x 155 mm; sygn. oł. l.d.:
F. Jabłczyński, p.d. oł.: Stare Miasto.
cena: 1550
139. Templum Vestae, przed 1914
Akwaforta; wym.: 355 x 255 mm; sygn. oł. l.d.: F. Jabłczyński;
zakwaszenia papieru.
cena: 2000
140. Villa Borgia, 1910
Akwaforta, akwatinta, sucha igła; wym. 230 x 150 mm; sygn. oł. l.d.:
F. Jabłczyński, Rzym 910.
Lit.: Katalog wystawy Fin de siecle. Polnische Graphik 1890–1916,
Dusseldorf 1998, s. 59, poz. 8.
cena: 2000
| 33
Aukcja nr 20
Jahl Władysław (1886-1953)
141. Bataille France. Bayard
Akwaforta; wym.: 185 x 225 mm; sygn. oł. p.d.: Jahl, l.d. tytuł;
stan 6’.
cena: 800
Jaźwiecki Franciszek Adam (1900–1946)
142. Polska Góra, 1937
teka 12 autolitografii; wym. 370 x 325 mm; nie sygn.; kart nlb.
1, tablice: 1. Okop na Polskiej Górze, 2. Mostek na bagnie, 3.
Reduta Piłsudskiego, 4. Kostiuchnówka, 5. Zasieki pod Opatową,
6. Krzyże na Polskiej Górze, 7. Polski lasek, 8. Wołczeck, 9. Sosny
na cmentarzu w Wołczecku, 10. Okop i mogiły, 11. Cerkiewka
w Komarowie, 12. Kopiec na Polskiej Górze.
cena: 1200
poz. 142
poz. 141
poz. 145
144. Imieniny, 1962
Drzeworyt; wym.: 175 x 225 mm; sygn. oł. p.d.: M. Jurgielewicz
1962, l.d.: „Imieniny”.
cena: 600
poz. 144
34 |
145. Moja pracownia, 1965
Drzeworyt; wym.: 220 x 300 mm; sygn. oł. p.d.: M. Jurgielewicz,
odb. nr 9/25.
cena: 600
Jurgielewicz Mieczysław (1900-1983)
Jurkiewicz Andrzej (1907–1967)
143. Pejzaż podgórski, 1963
Drzeworyt; wym.: 180 x 235 mm; sygn. oł. p.d.: M. Jurgielewicz
1963, l.d.: Pejzaż podgórski.
cena: 600
146. Manicure, 1931
Akwaforta; wym.: 295 x 240 mm (plansza 520 x 390 mm); sygn. oł.
p.d.: A. Jurkiewicz 1931, śr.d.: Manicure; odb. nr 15/30.
cena: 950
poz. 149
poz. 148
poz. 141
147. Trzepaczki, 1935
Akwaforta; wym.: 308 x 250 mm; sygn. oł. p.d.: Jurkiewicz 1935,
od l.: aquaf., odb. nr 10/30, Trzepaczki 1935.
cena: 950
148. KS Mazur w Krakowie, lata 30.
Akwaforta; wym.: 330 x 245 mm; sygn. oł. p.d.: Jurkiewicz,
l.d. RP 1903, KS Mazur w Krakowie; na marginesach ślady
podklejenia, bez szkody dla kompozycji; praca z kolekcji J. Panka.
cena: 1200
149. W pracowni artysty. Akt, 1934
Akwaforta; wym.: 220 x 193 mm; sygn. i dat. oł. p.d., odbitka
próbna.
cena: 1000
poz. 150
Kawiorski Jarosław Marian (ur. 1955)
150. Balkon IV, 1985
Sucha igła, akwaforta; wym.: 250 x 250 mm (plansza 480 x 390
mm); sygn. oł. p.d.: Kawiorski 85, l.d.: e/a, Balkon IV.
cena: 700
151. Balkon VII, 1985
Sucha igła, akwaforta; wym.: 260 x 245 mm (plansza 540 x 375
mm); sygn. oł. p.d.: Kawiorski 85, l.d.: Balkon VII, odb. nr 3/30.
cena: 700
| 35
Aukcja nr 20
poz. 153
poz. 152
Komorowska Wanda (1873–1946)
152. Portret damy w kapeluszu
Akwaforta, akwatinta; wym.: 260 x 105 mm; sygn. oł. p.d.: Wanda
Komorowska.
cena: 1200
Konieczny Włodzimierz (1886–1916)
153. Mrok, 1909
Akwaforta; wym.: 200 x 275 mm; sygn. oł. p.d.; grafika z: Teka
graficzna...1, Kraków 1909.
Lit.: M. Grońska, Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, s. 246,
I. Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, Warszawa 1997, il.133.
cena: 800
Kotarbiński Mieczysław (1890–1943)
poz. 156
154. Elegia, 1920
Litografia barwna; wym.: 485 x 310 mm; sygn. pł. p.d.: MK 1920;
grafika z Teki Litograficznej Związku Polskich Artystów Grafików,
Warszawa 1921.
cena: 1000
Kotkowski Włodzimierz (ur. 1942)
155. Miotaczka w szatni, 1977
Akwatinta, akwaforta; wym.: 520 x 400 mm; sygn. oł. p.d.:
W. Kotkowski 1977, tytuł l.d.; odbitka autorska.
cena: 800
Kowalski Leon (1870–1937)
156. Malowniczy Kraków. Cracovie pittoresque, 1924
Litografia; wym.: 490 x 370 mm; sygn. również ręcznie; tytuł okładki
Teka; bez spisu: a. Kruchta boczna przy kościele Mariackim, b.
Widok na Sukiennice i Kościół Mariacki, c. Barbakan, d. Fragment
Rynku z widokiem kościoła Mariackiego, e. Wnętrze kościoła
Mariackiego, f. Ukrzyżowanie z kościoła Mariackiego, g. Wnętrze
kościoła Mariackiego, h. Panorama Krakowa.
cena: 2600
36 |
poz. 155
poz. 154
poz. 160
Krasnodębska-Gardowska Bogna (1900–1986)
157. Opowiadania włoskie I (Capri), 1969
Linoryt barwny; wym.: 335 x 385 mm; sygn. oł. p.d.:
B. Krasnodębska-Gardowska, po lewej tytuł; odb. nr 5/20.
Lit.: A. Pietrzak, Mistrzowie współczesnego drzeworytu.
Krasnodębska-Gardowska, Warszawa 1990, poz. 176.
Bogna
cena: 1000
158. Opowiadania włoskie II (Asyż), 1969
B. Krasnodębska-Gardowska, po lewej tytuł.
Bogna
cena: 1000
159. Opowiadania włoskie III (Wenecja), 1970
poz. 161
Bogna
poz. 159
cena: 1000
160. Opowiadania włoskie IV (Rzym), 1971
Drzeworyt, linoryt barwny; wym.: 355 x 313 mm; sygn. oł. p.d.:
Krasnodębska-Gardowska, Warszawa 1990, poz. 179; il. 46.
Bogna
cena: 1000
161. Opowiadania włoskie V (Pompeje), 1971
Drzeworyt, linoryt barwny; wym.: 361 x 312 mm; sygn. oł. p.d.:
Bogna
cena: 1000
162. Krzyż, 1937
Drzeworyt; wym.: 245 x 215 mm; sygn. oł. p.d.: B. Krasnodębska–
Gardowska, l.d.: VI Człowiek i drzewo – krzyż 1937.
Lit.: A. Pietrzak, Mistrzyni współczesnego drzeworytu Bogna Krasnodębska–
Gardowska, Warszawa 1999.
poz. 158
cena: 800
| 37
poz. 165/4
poz. 165/10
poz. 166
Kratochwil Marian (1906–1997)
poz. 165/12
163. Żebracy, 1936
Akwaforta, akwatinta; wym.: 240 x 170 mm; sygn. oł. p.d.: Marian
Kratochwil, l.d.: 1936.
cena: 1200
Kraupe-Świderska Janina (ur. 1921)
164. Kamień i róża, 1974
Linoryt; wym.: 330 x 240 mm; sygn. i dat. p.d.: J. Kraupe 1974.
cena: 300
Kulisiewicz Tadeusz (1899–1988)
165. Szlembark, 1931
teka 12 drzeworytów wydana przez IPS, Warszawa 1931; wym.
plansz: 670 x 500 mm; sygn.; egz. 35/130; drzeworyty: 1. Biedacy;
2. Józuś Brzana; 3. Chora krowa; 4. Muzykanci; 5. Świątkarz; 6.
Oracz; 7. Hryc; 8.Dzieci z jagnięciem; 9. Kobieta z różańcem; 10.
Dziewczyny przy pracy; 11. Dziewczyna w czarnej chuście; 12.
Wieś w górach.
cena: 20 000
poz. 170
poz. 167
Langner Wiktor Zbigniew (1906-1985)
poz. 163
Lam Władysław (1893–1984)
166. Don Quijote, 1925
Komplet drzeworytów do teki (plansze 295 x 385 mm): 1. Głowa
Don Kichota (wym.: 230 x 190 mm), 2. Dysputa (wym.: 250 x 188
mm), 3. Sanczo Pansa i aniołek (wym.: 232 x 208 mm), 4. Don
Kichot w młynie (wym.: 250 x 190 mm), 5. Don Kichot walczy z
wiatrakiem (wym.: 190 x 250 mm), 6. Odjazd (wym.: 190 x 250
mm). Wszystkie prace sygn. oł. p.d.: Władysław Lam. Grafiki po
konserwacji.
Lit.: Grońska M., Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, poz. 353.
cena: 2500
poz. 166
167. Kochankowie, 1958
Drzeworyt, w.: 148 x 174 mm, sygn. i dat. oł. p.d.: W. Langner 58
r., odb. nr: 3/50.
cena: 400
168. Klejnociki, 1957
Drzeworyt, w.: 125 x 95 mm, sygn. i dat. oł. p.d.: W. Langner 57
r., odb. nr: 41/50.
cena: 500
169. Chrystus Zmartwychwstały, ze świętymi niewiastami, na tle
Wawelu
Drzeworyt; w.: 135 x 90 mm; sygn. oł. p.d.: W. Langner, oraz na
płycie: WL. Stan zach.: dobry
cena: 360
170. Święty Franciszek, 1946
Drzeworyt; w.: 110 x 100 mm; sygn. oł. p.d.: W. Langner 46. Stan
zachowania: dobry
cena: 360
| 39
Aukcja nr 20
poz. 174
Lewicki Leopold (1906–1973)
171. Kompozycja, ok. 1964
monotypia barwna; wym.: 250 x 370 mm; sygn. oł.: Kompozycja;
L. Lewicki.
cena: 3500
172. Twarz, 1932/1933
Akwaforta; wym.: 100 x 100 mm; sygn. oł. p.d.: L. Lewicki, tytuł
oł. l.d.; na odwrocie zapiski proweniencyjne.
Lit.: Lewicki. Wystawa malarstwa i grafiki, Kraków 2001, poz. 73.
cena: 1200
173. Śpiący, lata 30.
Akwaforta, wym.: 124 x 110 mm; sygn. oł. p.d.: L. Lewicki, tytuł oł.
l.d.; na odwrocie zapiski proweniencyjne.
cena: 1200
174. Przedmieście (Ruch uliczny, Ulica na przedmieściu), 1932
Akwaforta, sucha igła; wym.: 139 x 136 mm; sygn. oł. p.d.:
L. Lewicki, tytuł oł. l.d.; na odwrocie zapiski proweniencyjne.
cena: 1200
175. Fabryka (Agitator, Masówka), 1932
Akwaforta, wym.: 118 x 77 mm; sygn. oł. p.d.: Lewicki, tytuł oł.
cena: 1200
178. Za kratami (W więzieniu), 1932
W więzieniu oł. l.d.; na odwrocie zapiski proweniencyjne.
cena: 1200
179. Strajk (Masówka pod fabryką), 1932
Akwaforta; wym.: 168 x 117 mm; sygn. oł. p.d.: L. Lewicki, tytuł oł.
cena: 1200
180. Konferencja, 1932
oł. l.d.; na odwrocie zapiski proweniencyjne.
cena: 1200
181. Wojsko, 1931/1932
Akwaforta; wym 160 x 76 mm; sygn. oł. p.d.: L. Lewicki, tytuł oł.
cena: 1200
182. Robociarz, lata 30.
Sucha igła; wym.: 120 x 96 mm; sygn. oł. p.d. Lewicki, tytuł oł. l.d.;
na odwrocie zapiski proweniencyjne.
cena: 1200
176. Nosiwoda, lata 30.
L. Lewicki, l.d. Wodę nosi, Pana Boga o łaskę prosi; na odwrocie
zapiski proweniencyjne.
183. Legitymacje, 1932
Akwaforta; wym.: 119 x 104 mm; sygn. oł. p.d.: L. Lewicki, l.d.
tytuł; na odwrocie zapiski proweniencyjne.
cena: 1200
cena: 1200
177. Adam i Ewa (Kopia z Rembrandta), ok. 1930
Akwaforta; wym.: 185 x 125 mm; nie sygn.; na odwrocie zapiski
proweniencyjne.
184. Kompozycja, 1933
Sucha igła; wym.: 151 x 77 mm; sygn. oł. p.d.: L. Lewicki; zapiski
proweniencyjne.
cena: 1200
cena: 1200
40 |
poz. 180
poz. 175
poz. 179
poz. 182
poz. 178
| 41
Aukcja nr 20
poz. 185
poz. 190
185. Pastorałki, 1925
sześć całostronicowych drzeworytów i finalików w drzeworycie
do książki T. Czyżewskiego Pastorałki, Paryż 1925, ed. Polskie
Towarzystwo Przyjaciół Książki; s. 34; wym. książki: 26,5 x 21,5
cm, odbito w nakładzie 520 egz.; egzemplarz nie numerowany.
Lit.: M. Grońska, Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, poz.
368.
186. Podwórko ok. 1930
Sucha igła; wym.: 118 x 158 mm, odbitka autorska, sygn. oł. p.d.:
Tadè Makowski, oraz na pł. p.d.: TM.
Lit.: W. Jaworska, Tadeusz Makowski, polski malarz w Paryżu,
Ossolineum 1976, il. 131.
cena: 12 500
cena: 4500
poz. 186
42 |
poz. 188
187. Podsłuchiwanie, 1976
Linoryt; wym.: 545 x 525 mm; nie sygn.
Lit.: Katalog wystawy. Marian Malina, Katowice 1990, poz. 174, il.
cena: 600
poz. 189
Mehoffer Józef (1869–1946)
188. Pokonany Anioł, lata 30. XX w.
Litografia; wym.: 355 x 250 mm (plansza 500 x 385 mm); sygn.
oł. p.d.: Józef Mehoffer.
cena: 1500
poz. 189
189. 1. Portret O. Joachima Berthier, Dominikanina we Fryburgu
w Szwajcarii, 1918
Akwaforta, sucha igła; wym.: 265 x 208 mm; nie sygn.; na
odwrocie grafika Zuchwały ogrodnik (poz. 154).
Lit.: Józef Mehoffer. Katalog wystawy zbiorowej, Kraków1964,
poz. 441.
2. Zuchwały ogrodnik II, 1912
Akwaforta; wym.: 215 x 300; nie sygn.; na odwrocie Portret o.
Joachima Berthier (poz. 152).
Lit.: Józef Mehoffer. Katalog wystawy zbiorowej, Kraków1964, poz. 439.
cena: 2800
190.
Zakryta czarnym płaszczem, 1905–1907
Akwatinta, akwaforta; wym.: 147 x 97 mm; sygn. oł. p.d.: Józef
Mehoffer; grafika z cyklu: Tancerka guerro, 1905–1907.
poz. 187
Lit.: Józef Mehoffer. Katalog wystawy zbiorowej, Kraków1964, poz. 432.
cena: 1800
| 43
Aukcja nr 20
poz. 191
poz. 192
Menkes Zygmunt (1896–1986)
191. Akordeonista i kobieta, lata 30.
Sucha igła, odb. pł.: 180 x 130 mm; sygn. na pł. l.d.: Menkes, p.d.
tuszem: Menkes.
cena: 1400
192. Artysta i modelka, lata 30.
Miękki werniks, odb. pł.: 240 x 175 mm; nie sygn.
cena: 1400
poz. 198
Mierzejewski Jacek (1883–1925)
193. Akt pośród drzew, 1920
Akwaforta; wym.: 122 x 108 mm; sygn. Jacek Mierzejewski i dat.
tuszem.
cena: 1200
Nowotnowa Janina (1883–1963)
194. Akt
Suchoryt, odb. pł.: 90 x 70 mm; sygn. oł. p.d.: Nowotnowa.
cena: 600
Pamuła Jan (ur. 1944)
195. Układ XXXIII, 1990
Serigrafia barwna; wym.: 640 x 405 mm (plansza 760 x 530 mm)l
sygn. oł. p.d.: Jan Pamuła, l.d.: 1990- Układ XXXIII; odb. nr 3/11.
cena: 1000
44 |
poz. 194
poz. 196
poz. 193
Pankiewicz Józef (1866–1940)
poz. 199
196. L’Abbaye du Mont St. Michel, przed 1907
Pankiewicz.
poz. 197
Lit.: Józef Pankiewicz. Życie i dzieło, Warszawa 2006, poz. 75.
cena: 4000
197. Honfleur, dzwonnica św. Katarzyny, 1906
Akwaforta; wym.: 149 x 190 mm; sygn. oł. p.d.: Pankiewicz;
grafika naklejona na karton.
Lit.: Józef Pankiewicz. Życie i dzieło, Warszawa 2006, poz. 68.
cena: 4000
198. Ogród Luksemburski w Paryżu
Pankiewicz.
Lit.: M. Radojewski, Wystawa grafik Józefa Pankiewicza, Wrocław 1959,
poz. 40; Józef Pankiewicz. Życie i dzieło, Warszawa 2006, poz. 61.
cena: 4600
Podoski Wiktor (1901–1970)
199. Akt, 1935
Drzeworyt; wym.: 160 x 175 mm; sygn. oł. l.d.: W. Podoski.
cena: 1200
| 45
Aukcja nr 20
poz. 201
poz. 202
poz. 203
Rassalski Stefan (1910–1972)
200. Kazimierz nad Wisłą, lata 30.
Drzeworyt; wym.: 285 x 290 mm; sygn. oł. i pł. l.d. S. Rassalski i
monogram SR.
202. Po kąpieli, lata 20.
Litografia; wym.: 305 x 262 mm; sygn. oł. p.d.: Władysław Roguski;
grafika po konserwacji.
cena: 1250
cena: 800
Lit.: Katalog wystawy: Kolory zdjęte z kamienia, Wrocław 2000, poz. 36.
Roguski Władysław (1890–1940)
Rubczak Jan (1884–1942)
201. Ewa, 1921
Litografia barwna; wym.: 415 x 320 mm; sygn. oł. l.d.: W. Roguski,
płyta p.d.: Wł. Roguski; grafika z Teki Litograficznej Związku
Polskich Artystów Grafików, Warszawa 1921.
203. Paryż – dzielnica gałganiarzy, 1907
Akwaforta; wym.: 85 x 120 mm; sygn. dat. oł. p.d.: J. Rubczak.
cena: 2500
cena: 2200
204. Stare domy w Rouen
Akwaforta; wym.: 250 x 195 mm; sygn. oł. p.d.: J. Rubczak;
zakwaszenia papieru.
cena: 1200
46 |
poz. 204
poz. 206
poz. 207
poz. 205
205. Ulica w Pont Croix
Akwaforta, akwatinta; wym.: 200 x 185 mm; sygn. oł. p.d. Jean
Rubczak.
cena: 1600
206. Woły u wodopoju, przed 1914
Akwaforta, akwatinta; wym.: 145 x 295 mm; sygn. oł. p.d.: Jan
Rubczak, l.d.: 1/1.
cena: 2500
Rużycka-Gabryel Maria (1905-1961)
207. Stary kościółek w Sękowej, 1939
Drzeworyt; wym.: 210 x 290 mm (plansza 275 x 355 mm); sygn.
i datowany p.d.: Maria Gabryel-Rużycka 1939.
cena: 500
poz. 200
| 47
poz. 210
poz. 209
Rząb Władysław (1910–1992)
208. Posiłek
Linoryt; wym.: 150 x 152 mm; nie sygn.
cena: 600
209. Na podwórku, 1976
Linoryt; wym.: 150 x 150 mm (plansza 280 x 200 mm); sygn. p.d.:
W. Rząb 1976, l.d.: Na podwórku, linoryt 30.
cena: 600
210. Zgierz, ul. Barona, 1978
Linoryt; wym.: 150 x 150 mm (plansza 280 x 205 mm); sygn. p.d.:
W. Rząb 1978, l.d.: Zgierz ul. Barona, linoryt.
cena: 600
211. Przy stole, lata 70.
Linoryt; wym.: 150 x 148 mm (plansza 295 x 210 mm); nie sygn.
Na odwrocie potwierdzenie autentyczności przez syna artysty.
cena: 600
212. Posiłek, lata 70.
Linoryt; wym.: 305 x 225 mm (plansza 430 x 300 mm); nie sygn.
cena: 900
213. Kolega ze szpitala, 1974
Linoryt; wym.: 120 x 120 mm; sygn. p.d.: W. Rząb 1974, l.d.:
Kolega ze szpitala, linoryt.
cena: 600
Rzecki-Szreniawa Stanisław (1888–1972)
214. La Belle Helene, 1921
Teka sześciu litografii; wym.: 280 x 237 mm; sygn.: Rzecki, płyta
sygn.: StR; egzemplarz 43 z 1010 egz.; kart nieliczbowanych
1, tabl. nieliczbowanych 6; [karykatury aktorów w operetce J.
Offenbacha Piękna Helena granej w Warszawie w 1921 roku]:
1. Belle Helene [Lucyna Messal], 2. Belle Helene au depart, 3.
Menelaus [Kazimierz Kamiński], 4. Achilles [Bogdanowicz], 5.
Kalchas [Bolesław Folański], 6. Partenis [?].
cena: 1000
poz. 215
Rzegociński Witold (1883–1969)
215. Kościół św. Anny w Krakowie, 1907
Akwaforta; wym.: 195 x 140 mm; sygn. oł. p.d.: Rzegociński
Witold, 1907 oraz tytuł.
cena: 420
Siedlecki Franciszek (1867–1934)
216. Plejady, 1922
Litografia barwna; wym.: 310 x 440 mm; sygn. pł. p.d.:
F. Siedlecki; grafika z Teki Litograficznej Związku Polskich
Artystów Grafików, Warszawa 1921.
18; K. Czarnecki, Grafika Franciszka Siedleckiego, Płock 1991, poz. 90B.
cena: 1800
poz. 214
poz. 220
poz. 218
poz. 216
Skoczylas Władysław (1883–1934)
poz. 217
217. Pejzaż podhalański, 1929
Drzeworyt; wym.: 230 x 325 mm (plansza 280 x 385 mm); sygn. oł.
p.d.: W. Skoczylas 1929; bardzo dobra odbitka.
Lit.: Wystawa pośmiertna prac Wł. Skoczylasa, Kraków 1935, poz. 134 (s. 44).
cena: 1200
218. Akt między kolumnami
Drzeworyt, odb. pł.: 205 x 195 mm; sygn. oł. p.d.: W. Skoczylas.
cena: 2000
219. Baca, ok. 1915
Drzeworyt; wym.: 250 x 158 mm; nie sygn.
Lit.: M. Grońska, Władysław Skoczylas, Ossolineum 1966 r., tabl. 7;
I. Kossowska, Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1897–1917, Kraków
2000, il. 268.
cena: 1800
220. Dziewczęta z koszami, 1928
Drzeworyt, wym. odb.: 325 x 230 mm; sygn. oł. p.d.: W. Skoczylas.
Lit.: M. Grońska, Władysław Skoczylas, Ossolineum 1966, il. 21.
cena: 2000
| 49
poz. 222
poz. 229
221. Głowa górala (mała), 1928
Drzeworyt; wym.: 1160 x 205 mm; sygn. oł. p.d.: W. Skoczylas.
Lit. Katalog: Wystawa pośmiertna prac Władysława Skoczylasa, Kraków
1935, poz. 108.
cena: 1200
222. Jutrzenka (duża), 1929
Lit.: Katalog: Wystawa pośmiertna prac Władysława Skoczylasa, Kraków
1935, poz. 131.
cena: 3500
223. Kopanie ziemniaków, 1932
poz. 223
1935, poz. 189.
cena: 2000
224. Głowa starego górala, 1918
Akwaforta; wym.: 300 x 240 mm; sygn. oł. p.d.: W. Skoczylas;
grafika naklejona na starą tekturę, ślady zawilgocenia bez szkody
dla kompozycji.
1935, poz. 70.
cena: 2500
225. Pieta, 1928
Drzeworyt, odb. pł.: 324 x 230 mm; sygn. oł. p.d.
1935, poz. 110.
cena: 2800
226. Praczki
Drzeworyt; wym.: 230 x 322 mm; sygn. oł. p.d.: W. Skoczylas, tyt.
śr. d.
cena: 2000
227. Przy studni, 1930
Drzeworyt; wym.: 205 x 180 mm; sygn. oł. p.d. W. Skoczylas.
1935, poz. 167.
cena: 2000
poz. 227
poz. 225
228. Sandomierz (Miasteczko na górze – z rybakiem), 1930
1935, poz. 180.
cena: 2000
poz. 233
229. Święty Boże, 1916
1935, poz. 20.
cena: 2000
230. Taniec zbójników, ok. 1920
Drzeworyt; wym.: 204 x 290 mm; nie sygn.; odbitka na
zbrązowionym papierze.
cena: 2000
231. Święty Sebastian, 1915
Lit.: M. Grońska, Władysław Skoczylas, Ossolineum 1966, il. 8.
cena: 1200
232. Wanda, 1922
Drzeworyt; wym.: 265 x 185 mm; sygn. oł. p.d.: W. Skoczylas 1922,
l.d.: Wanda.
1935, poz. 80.
cena: 1600
233. Teka podhalańska, 1921
Teka dwunastu drzeworytów; wym.: 273 x 300 mm; karta 1, tablic
nlb. 12: 1. Łowy; 2. Zaloty; 3. Taniec; 4. Giewont; 5. Zamek
zbójnicki; 6. Walka ze smokiem; 7. Śpiący rycerze; 8. Święty
Sebastian; 9. Chrystus; 10. Święty Krzysztof; 11. Sztuka; 12.
Hulanka.
poz. 233
cena: 12 000
poz. 233
Aukcja nr 20
poz. 238
poz. 234
Smuglewicz Franciszek (1745-1807)
234. Miecislaus I dum Sacro interest, defensa coma a caecitate
liberatur, 1780
Miedzioryt Angelo Campanella (1746-1811) na podstawie rysunku
F. Smuglewicza; wym.: 404 x 305 mm (odbitka obcięta); sygn.
pł.: Franc. Smuglewicz inv. Et delin. Varsoviae; Ang. Campanella
sculp. Romae. Odbitka obcięta bez szkody dla kompozycji; ślady
złożenia.
Lit.: Benezit, t. 2 (1976), s. 482.
cena: 800
Sobocki Leszek (ur. 1934)
235. Znaczek – Walor 27 mld (z cyklu „Znaczki Polskie”), 1981
Linoryt; wym.: 490 x 620 mm; sygn. i datowany p.d.: L. Sobocki
81 MP.
cena: 600
236. Nie bój się, 1983
Akwaforta, akwatinta, wym.:120 x 175 mm, sygn. i dat. oł. p.d.:
SROKA 1983. Grafika z cyklu „Malleus Maleficarum”; odb. nr
4/50.
Lit.: Z. Turlej, Jacek Sroka, Kraków 1997, ilustracja.
cena: 600
Stankiewicz Zofia (1862–1955)
237. Żuraw gdański, lata 20.
Akwatinta; wym.: 220 x 300 mm (plansza 360 x 440 mm); sygn. oł.
p.d.: Stankiewicz. Grafika z teki „Pomorze”.
Lit.: Grońska M., Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, poz. 528.
cena: 400
238. Sprzęt rybacki, lata 30.
Akwatinta; wym.: 195 x 245 mm; sygn. oł. l.d.: Zofia Stankiewicz,
p.d. oł.: Sprzęt rybacki.
cena: 1000
52 |
poz. 241
Steller Paweł (1895–1974)
239. Port rybacki w Sopocie, 1956
Drzeworyt; wym.: 200 x 250 mm; sygn. i dat. oł. p.d.: p. Steller
1956; l.d. tytuł.
cena: 600
240. Baca z Beskidu Śląskiego, 1936
Drzeworyt; wym.: 275 x 205 mm; sygn. oł. p.d.: P. Steller 1936.
Lit.: L. Szaraniec, Paweł Steller, Katowice 1980.
cena: 1200
241.
Chłopka z okolic Cieszyna (Gaździnka), 1936
Drzeworyt; wym.: 275 x 205 mm; sygn. oł. p.d.: P. Steller 1936.
Lit.: L. Szaraniec, Paweł Steller, Katowice 1980.
cena: 1200
poz. 242
poz. 247
242. Kompozycja, 1958
Serigrafia; wym.: 160 x 445 mm (plansza 200 x 490); sygn.
p.d.: Stern, na odwrocie ołówkiem: JS 57, kat. 174; e.V. Praca
wystawiana: Wystawa monograficzna J. Sterna, Kraków, Pałac
Sztuki (1972, poz. 174).
cena: 1200
Styrylska Celina (ur. 1923)
243. Dżokej, 1948
Litografia; wym.: 210 x 185 mm; sygn. oł. p.d.: Celina Styrylska,
l.d.: litografia, 1948.
cena: 350
244. Nad wodą, lata 50. XX w.
Litografia na tincie; wym.: 210 x 200 mm; sygn. oł. p.d.: Celina
Styrylska. Na odwrocie naklejka CBWA Kraków.
cena: 350
245. Pluton, 2. połowa lat 60. XX w.
Drzeworyt barwny; wym.: 450 x 430 mm; sygn. oł. p.d.: Celina
Styrylska. Odbitka numerowana: 1/35.
cena: 600
poz. 246
246. Mars, 2. połowa lat 60. XX w.
cena: 800
Stern Jonasz (1904-1988)
247. Neptun, 2. połowa lat 60. XX w.
cena: 900
248. Merkury, 1968
Drzeworyt barwny; w.: 500 x 490 mm; sygn. oł. p.d.: Celina
Styrylska. Odbitka nr: 2/20.
cena: 1000
249. Uran, 2. połowa lat 60. XX w.
cena: 1000
250. Plejada asteroid, 2. połowa lat 60. XX w.
Styrylska. Odbitka numerowana: 6/20. (il. s. 44)
cena: 600
251. Plejada asteroid II, 2. połowa lat 60. XX w.
Drzeworyt jednobarwny; wym.: 595 x 395 mm; nie sygn.
cena: 600
| 53
Aukcja nr 20
Suberlak Stefan (1928-1994)
252. Chłop robotnik, 1962
Linoryt; wym.: 710 x 550 mm; sygn. i datowany oł. p.d.: St.
Suberlak 1962 r., l.d. tytuł.
cena: 1200
253. Żarna, 1966
Linoryt; wym.: 740 x 570 mm; sygn. i datowany oł. p.d.: St.
Suberlak 1966, l.d. tytuł.
cena: 1200
Szulc Marian (1922–1996)
254. Akt z obrazem, lata 50. XX w.
Fotografia; wym.: 30 x 24 cm.
cena: 800
Szwarc Stanisław (1880-1953)
255. Autoportret, lata 40.
Litografia; wym.: 390 x 275 mm; sygn. p.d.: St. Szwarc.
cena: 750
Tarasewicz Leon (ur. 1957)
poz. 254
256. Kompozycja, 1984/2000
Linoryt; wym.: 290 x 400 mm (plansza 400 x 510 mm); sygn. oł.
p.d.: L. Tarasewicz 1984/2000; odb. nr 17/30.
cena: 1500
257. Kompozycja II, 1984/2000
Linoryt; wym.: 290 x 400 mm (plansza 500 x 700 mm); sygn. oł.
p.d.: L. Tarasewicz 1984/2000; odb. nr 16/30.
cena: 1500
poz. 253
poz. 256
poz. 257
54 |
poz. 261
poz. 258
poz. 259
poz. 255
poz. 262
Tarasin Jan (ur. 1926)
260. Kompozycja III, 1976
Serigrafia; wym.: 385 x 275 mm; sygn. długopisem p.d.: J. Tarasin 76.
cena: 600
258. Kompozycja I, 1976
cena: 600
261. Kompozycja IV, 1976
cena: 600
259. Kompozycja II, 1976
cena: 600
262. Kompozycja V, 1976
Serigrafia; wym.: 385 x 270 mm; sygn. długopisem l.d.: J. Tarasin 76.
cena: 600
| 55
Aukcja nr 20
Teka Melpomeny
263. Teka Melpomeny, 1904
autolitografie [karykatury artystów w rolach teatralnych], Kraków
1904; tabl. nlb. różnej wielkości 38; wym. teki: 515 x 400 mm:
Bystrzycki Sobiesław Włodzimierz: 1.Emerytura, 2. Leon
Stępowski w roli Hamleta w sztuce W. Szekspira „Hamlet”; Frycz
Karol Józef: 3. Marian Jednowski, Józefa Wójcicka i Aleksander
Zelwerowicz jako Nicefor, Filomena i Lichocki w sztuce Anczyca
„Kościuszko pod Racławicami”, 4. Helena Sulima jako Rachel w
sztuce S. Wyspiańskiego „Wesele”, 5. Michał Przybyłowicz jako
Stańczyk w sztuce S. Wyspiańskiego „Wesele”, 6. Zelwerowicz
i Popławski, 7. Felicja Rutkowska, Ludwiga Fulda i Bronisława
Jeremi w sztuce „Siostry Bliźnie”, 8. Mrozowska, Olchowska,
Sobiesław, Przybyłowicz, Leszczyński i Bończa w sztuce Jerzego
Żuławskiego „Eros i Psyche”, 9. Leszczyński Jerzy , 10. Stanisława
Wysocka jako Klaudia w sztuce „Dzieci Waniuszyna”, 11. Jadwiga
Mrozowska i Józef Sosnowski jako Psyche i Blaks w sztuce Jerzego
Szaniawskiego „Eros i Psyche”, 12. Król w podziemiach ze sztuki
Jerzego Żuławskiego „Eros i Psyche”, 13. Marian Jednowski,
Adolf Walewski i Leon Stępowski w sztuce Piotra Augusta
Carona Beaumarchais „Wesele Figara”, 14. Paulina Wojnowska,
15. Michał Tarasiewicz z „Anastazji” Elizy Orzeszkowej, 16.
Kazimierz Kamiński jako malarz Priola, 17. Zelwerowicz,
Kotarbiński i Jednowski jako Lichocki, Bartosz i Nicefor oraz
Kościuszko w sztuce Anczyca „Kościuszko pod Racławicami”, 18.
Andrzej Mielewski jako Apolinary z „Anastazji” Elizy Orzeszkowej,
19. Bolesław Puchalski jako Poseł w sztuce Żuławskiego „Eros i
Psyche”; Kuczborski Stanisław: 20. Marian Jednowski jako Don
56 |
Basilio w sztuce Beaumarchais „Wesele Figara”, 21. Kotarbiński
jako Sheylock w sztuce Szekspira „Kupiec Wenecki”, 22. Taniec
Chochoła ze sztuki S. Wyspiańskiego „Wesele”; Procajłowicz
Antoni Stanisław: 23. Arkawin, 24. Michał Przybyłowicz, 25.
Władysława Ordonówna, 26. Stanisława Wysocka; RzeckiSzreniawa Stanisław: 27. Józef Kotarbiński jako Shylock i Stanisław
Bronicz jako Tubał w sztuce Szekspira „Kupiec Wenecki”, 28.
Bronisława Jeremi jako pazik Porcji w sztuce Szekspira „Kupiec
Wenecki”, 29. Helena Sulima w roli Jessiki w sztuce Szekspira
„Kupiec Wenecki”, 30. Michał Przybyłowicz jako król w sztuce
„Kopciuszek”, 31. Franciszek Frączkowski, 32. Helena Górska, 33.
Arkawin, 34. Marianna Łazarewicz, 35. Franciszek Frączkowski
i Marianna Łazarewicz; Sichulski Kazimierz: 36. Józef Sosnowski
i Władysława Ordonówna w „Bolesławie Śmiałym”; Wojtkiewicz
Witold: 37. Jadwiga Mrozowska z „Anastazji” Elizy Orzeszkowej,
38. Jadwiga Mrozowska jako Psyche w sztuce Jerzego Żuławskiego
„Eros i Psyche”, 39. Jadwiga Mrozowska i Andrzej Mielewski
w „Ślubach Panieńskich”.
cena: 20 000
| 57
Aukcja nr 20
poz. 265
poz. 265
poz. 265
264. Lwów – Podwale, 1933
Drzeworyt; wym.: 130 x 175 mm; sygn. oł. p.d.: Ludwik Tyrowicz,
l.d. oł.: Drzeworyt 1933
Lit.: I. Rylska, Katalog zbioru Gabinetu Grafiki MN we Wrocławiu,
Wrocław 1983, poz. 562.
cena: 600
265. San Gimignano, 1936
teka 12 akwafort; wym. plansz: 510 x 395 mm; sygn. ręcznie;
tłoczono na ręcznej prasie w pracowni artysty; 50 egz.
numerowanych na papierze czerpanym; spis akwafort: winieta
na okładce i karcie tytułowej: 1. Miasto pięknych wież – La citta
turrita, 2. Via San Giovanni, 3. Piazza Ugo Nomi, 4. Collegiata, 5.
Vicolo delle Fosse, 6. Wieżyce śródmieścia – La selva di torri, 7.
Plazzo del Podesta, 8. l’Arco dei Becci, 9. Via degli Innocenti, 10.
Wieżyce Ardinghelli’ów – Le torri degli Ardinghelli, 11. Piazza del
Duomo, l2. Wzgórza winnic toskańskich –Val d’Else
568.
cena: 10 600
266. Wisła pod Krakowem
Drzeworyt barwny; wym.: 180 x 280 mm; sygn. oł. śr. d.: Ludwik
Tyrowicz, oł. l.d. Wisła pod Krakowem.
cena: 800
58 |
poz. 265
poz. 266
poz. 268
poz. 264
poz. 269
267. Bar, 1933
mezzotinta; wym. 195 x 165 mm; sygn. oł. p.d.: E. Waniek, oł. l.d.:
Mezzotinta 1933; ślad zamięcia.
Lit.: Eugeniusz Waniek. Malarstwo, grafika, rysunek. Lata 30. i Grupa
Krakowska, Kraków 2002, poz. 13.
cena: 1200
268. Czytająca, 1934
Akwaforta; wym. 178 x 126 mm; sygn. oł. p.d.: E. Waniek 1934,
oł. l.d.: akwaforta.
cena: 1000
poz. 267
269. Drzeworytnik (A. Majcher), 1935
Akwaforta; wym. 190 x 170 mm; sygn. oł. p.d.: E. Waniek 1935,
oł. l.d.: akwaforta.
270. Grażyna I, 1934
Akwaforta; wym. 168 x 130 mm; sygn. oł. p.d.: E. Waniek, oł. l.d.:
akwaforta 1934.
cena: 1000
cena: 1200
Lit.: Eugeniusz Waniek. Malarstwo, grafika,
i Grupa Krakowska, Kraków 2002, poz. 20.
rysunek.
Lata
30.
| 59
Aukcja nr 20
poz. 272
poz. 276
Wejman Mieczysław (1912–1992)
poz. 273
271. Zasłony, 1963
Kamienioryt; wym.: 200 x 200 mm; sygn. oł. p.d.: M. Wejman 1963.
Zachowana oryginalna oprawa. Grafika z: Mieczysław Wejman.
Malarstwo, grafika, katalog Galerii Sztuki Nowoczesnej Krzywe
Koło, Warszawa 1963.
cena: 400
272. Tańczący IX, 1944
Akwaforta; wym.: 146 x 179 mm; sygn., dat. i tyt. oł. p.d.: M.
Wejman.
cena: 800
273. Tańczący IV, 1944
Akwaforta; wym.: 150 x 186 mm; sygn. oł. p.d.: M. Wejman.
Lit.: Madeyski J., Mieczysław Wejman, Kraków 1969, (il.str.18).
cena: 800
274. Tańczący, 1944
Akwaforta; wym.: 156 x 180 mm (plansza 235 x 225 mm), sygn. oł.
p.d.: M. Wejman. Stan bardzo dobry.
cena: 800
275. Kruki, 1941
Drzeworyt; wym.: 138 x 180 mm; sygn. oł. p.d.: M. Wejman. Stan
zachowania dobry
cena: 500
Widliński Jan
poz. 271
60 |
276.
Czarownice według Albrechta Dürera, lata 20.
Miedzioryt; wym.: 200 x 140 mm (plansza 310 x 205 mm); sygn.
pł. l.d.: Rytował z oryginału Jan Widliński.
cena: 400
poz. 279
poz. 278
Wojnarski Jan (1879–1937)
277. Pejzaż, 1909
Litografia barwna; wym.: 295 x 405 mm; sygn. oł. p.d.: Jan
Wojnarski 909; grafika z teki autolitografii, Kraków 1909;
podklejenie p.d. narożnika.
cena: 1000
poz. 275
poz. 277
poz. 280
278. Słoneczniki, 1909
Litografia barwna; wym.: 280 x 390 mm; sygn. oł. l.d.: Jan
Wojnarski, odb. wł.; grafika z teki autolitografii, Kraków 1909.
cena: 1200
279. Akt leżącej kobiety, 1912
Akwaforta; wym.: 78 x 148 mm; odb. nie sygn., stan II.
Lit.: I. Kossowska, Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1897–1917,
Kraków 2000, s. 178, il. 236.
cena: 1200
280. Czytająca
Akwaforta; wym.: 270 x 470 mm; sygn. oł. p.d.: J. Wojnarski, l.d.:
odbitka własnoręczna (2–25 papier japoński).
Lit.: B. Lewińska–Gwóźdź, Jan Wojnarski, Pelplin, il. 56.
cena: 1100
| 61
Aukcja nr 20
poz. 281
Wojtkiewicz Witold (1879–1909)
281. Na ławce w parku, 1905
Litografia kredką, odbita brunatną farbą na szarokremowej tincie,
na białym bibulastym papierze, wym.; 375 x 478 mm; nie sygn.
Lit.: Katalog wystawy: Witold Wojtkiewicz, t. 2 Kraków 1889, poz. 185;
Katalog wystawy Grafika z Krakowskiej ASP, Kraków 1986, reprod.; I.
Kossowska, Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1897–1917, Kraków
2000, s. 247, il. 370.
cena: 10 000
Wójtowicz Stanisław (1920-1991)
282. Drzeworyty do książki M. Szołochowa “Los człowieka”,
1964
Siedem drzeworytów; wym.: 110-200 x 110-140 mm; sygn. oł.
cena: 1200
Wyczółkowski Leon (1852–1936)
283. Suche świerki w puszczy, 1922
Kamienioryt; wym.: 255 x 370 mm; sygn. oł. p.d.: L.
Wyczółkowski 1922, l.d.: kamienioryt. Grafika z teki „Wrażenie
z Białowieży”, Kraków 1922.
Lit.: M. Twarowska, Leon Wyczółkowski, Warszawa 1962, il. 119.
cena: 6000
284. Kraków. 12 autolitografii kredą i piórem, 1915
Wydanie Warszawskiego Tow. Artystycznego, Druk Jana Cotty,
s. nlb. 2, tablic 12; wym.: 415 x 315 mm. Teka zawiera: 1. Kościół
Panny Marii, 2. Wawel od Zwierzyńca, 3. Kościół Panny Marii,
4. Kurza Stopka, 5. Kaplica Zygmuntowska, 6. Dziedziniec
zamkowy, 7. Kościół św. Piotra, 8. Wieża Zegarowa (Wawel), 9.
Kościół Bożego Ciała, 10. Kościół Panny Marii, 12. Św. Stanisław
62 |
poz. 285
poz. 286
poz. 288
poz. 283
286. Wawel od Zwierzyńca, 1915
Litografia kredą; wym. pl.: 380 x 275 mm; sygn. pł. p.d.:
L. Wyczółkowski. Grafika z teki „Kraków”, 1915.
poz. 282
(katedra). Sygn. płyt p.d.: L. Wyczółkowski. Zachowana okładka
oryginalna, miejscami zaplamienia, grafiki w bardzo dobrym
stanie.
Lit.: Grońska M., Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, poz.
624.
cena: 8000
285. Św. Stanisław (katedra), 1915
L. Wyczółkowski. Grafika z teki "Kraków", 1915.
Lit.: M. Grońska, Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, poz. 624
cena: 600
cena: 600
287. Kurza Stopka, 1915
L. Wyczółkowski. Grafika z teki „Kraków”, 1915.
cena: 600
288. Peonie w kryształowym wazonie, 1922
Kamienioryt; wym.: 405 x 265 mm; sygn. oł. Grafika po
konserwacji.
Lit.: L. Wellisz, Wspomnienia i refleksje o moich zbiorach grafiki polskiej,
Warszawa 1970, poz. 153.
cena: 5500
| 63
Aukcja nr 20
poz. 289
poz. 287
poz. 284
Wyczółkowski Leon cd.(1852–1936)
289. Uliczka, 1912
Litografia; wym. komp.: 140 x 265 mm (plansza 370 x 500 mm);
sygn. oł. p.d.: LW. Grafika z: „Teka ukraińska”, 1912 (wyd. 50
egz., kamienie i płyty zniszczone). Grafika po konserwacji.
623; I. Kossowska, Narodziny polskiej grafiki artystycznej, Kraków 2000,
s. 105, il. 89.
cena: 2200
290. Las w słońcu, 1906
Akwaforta, sucha igła; wym.: 217 x 280 mm; nie sygn.; odbitka
próbna.
Lit.: L. Wellisz, Wspomnienia i refleksje o moich zbiorach grafiki polskiej,
Warszawa 1970, poz. 23.
cena: 3000
64 |
poz. 284
poz. 290
poz. 291
poz. 292
291. Sędzielina, 1924
Litografia tuszem, gumą, prószona; wym.: 475 x 365 mm; sygn. oł.
p.d.: L. Wyczółkowski.
Lit.: A. Brosig, Dzieła graficzne Wyczółkowskiego, Poznań 1932, poz. 133;
W. Ozdoba–Kosierkiewicz, Grafika Polska. Katalog zbiorów, Kielce 1986,
il. s. 166.
cena: 8000
Wyspiański Stanisław (1869–1907)
292. Błogosławiona Salomea, 1911
Światłodruk według pastelu Stanisława Wyspiańskiego, barwna
litografia, na tincie; wym. kompozycji: 980 x 255 mm; poniżej
kompozycji napisy tytułowe oraz nota Nakładem Towarzystwa
Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie r. 1911. Światłodruk
kombinowany z barwną litografią. J. Löwy’ego we Wiedniu. Stan
zachowania: niewielkie naddarcie marginesu (1 cm) bez szkody
dla kompozycji.
cena: 1200
| 65
Wydawnictwa artystyczne
poz. 293
poz. 296
poz. 295
poz. 294
Mrożewski Stefan (1894–1975)
293. Henryk Sienkiewicz, Une Aventure a Sidon […], 1931
Książka [8] wydana przez paryskie wydawnictwo Editions du
Trianon w 345 egz. (egz. Nr 267); zawiera 6 miedziorytów S.
Mrożewskiego sygnowanych na pł. SM: Żołnierz przed panem,
Para siedząca pod murem, Żołnierz pilnujący więźniów, Pochód,
Pan Zagłoba wśród kompanów, Pan Lubomirski i wiedźma, Pan
Lubomirski na koniu.
Lit.: A. Pietrzak, Czarodziej rylca, Warszawa 2004, poz. 53.
cena: 1000
294. Madame de Villeneuve, La Belle et la Bete. Boix originaux de
Stefan Mrozewski, 1949
Książka wydana przez wydawnictwo Le Cercle Grolier, Paris 1949;
4o (29 x 23 cm). Zawiera 26 oryginalnych całostronnicowych
drzeworytów oraz 7 winiet drzeworytniczych. Oprawa kartonowa;
egzemplarz imienny dla Charlesa Meuniera; zachowana oryginalna
okładka broszurowa. Załączony list dla właściciela. Stan bardzo
dobry.
Lit.: A. Pietrzak, Czarodziej rylca, Warszawa 2004, poz. 323-326.
cena: 2500
295. Elckerlijc, 1951
Druk artystyczny (8°), 63 strony; wyd. De Ross, Utrecht; wewnątrz
8 grafik autorstwa S. Mrożewskiego; egz. nr 119.
cena: 1000
296. Les sonnets du Toubib. Bois originaux de Stephane Mrozewski,
1946
Książka wydana przez wydawnictwo La Tournelle, Paris 1946; 8o
(19,5 x 13,5 cm), s. 46. Wydawnictwo zawiera 37 oryginalnych
drzeworytów artysty, gł. o tematyce erotycznej; oprawa oryg.
broszurowa. Stan bardzo dobry.
Lit.: A. Pietrzak, Czarodziej rylca, Warszawa 2004, poz. 304.
cena: 600
Biogramy
Acedański Zygmunt (1909–1991)
Axer Otto, pseudonim O. Rex (1906–1983)
Scenograf, malarz; studiował malarstwo w Krakowie (1924–1930) oraz
w Paryżu (1930–1931); w l. 1932–1939 pracował w teatrach we Lwowie, Łodzi i Warszawie, głównie z L. Schillerem, projektując m.in. dekoracje do Nie-Boskiej komedii (1938); w l. 1946–1949 scenograf Teatru
Wojska Polskiego w Łodzi; scenograf Teatru Polskiego w Warszawie
(1949–1973); wykładowca warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły
Teatralnej (1947–1952); interesowało go malarstwo sztalugowe (martwe natury, akty), rysunek, grafika (ilustracje książkowe).
Banaszewski Roman (ur. 1932)
malarz i grafik; w l. 1954-1959 studiował w krakowskiej ASP (u K.
Srzednickiego i M. Makarewicza); w 1987 otrzymał tytuł profesora; jego prace znajdują się w zbiorach m. in. Ministerstwa Kultury i
Sztuki w Warszawie, Muzeum Narodowego w Warszawie i Krakowie,
Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Galerii
Sztuki "22" w Oslo, Pratt Institiute w Nowym Jorku, Gabinetu Grafiki
w Genewie, Muzeum Miejskiego w Tokio, Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie, Nowej Darmstadzkiej Secesji w Darmstadt, Hessisches
Parlamenthaus w Bonn, Galerii Kapller w Darmstadt, Galerii Art & Design w Burgfelden; uczestniczy w corocznych plenerach malarskich
w południowej Francji; w 2002 otrzymał "Złoty Laur" przyznawany
przez Fundację Kultury Polskiej.
Bartłomiejczyk Edmund Ludwik (1885–1950)
Grafik; od 1912 prof. pierwszej w Polsce katedry grafiki użytkowej w
WSSP; uczył się w Szkole Rysunkowej, a następnie w krakowskiej ASP
i w warszawskiej SSP; zajmował się głównie grafiką: drzeworytem i
litografią; w l. 20. tworzył pod wpływem twórczości ludowej (Janosik
i Frairka jego, 1922), a później grafiki japońskiej (Tratwy, 1932); projektował ilustracje książkowe (złote medale 1925 na Wystawie Sztuki
Dekoracyjnej w Paryżu oraz 1929 na PWK w Poznaniu), znaczki, druki
reklamowe; członek stowarzyszenia Ryt (od 1926).
Berlewi Henryk (1894-1967)
malarz, grafik, krytyk i teoretyk sztuki żydowskiego pochodzenia, jeden z prekursorów malarstwa abstrakcyjnego w Polsce; studiował w
Warszawie, Antwerpii i w École des Beaux-Arts w Paryżu; w l. 192223 przebywał w Berlinie, gdzie poznał twórców awangardowych
(m.in. T. van Doesburga, V. Eggelinga, M. van der Rohe); po powrocie
do Polski był członkiem-założycielem ugrupowania Blok (1924); w
1928 zamieszkał w Paryżu; początkowo tworzył obrazy abstrakcyjne
(Szklarz, 1921; Akt kobiecy, 1922; Autoportret, 1922; Mechanofaktura Blanc-Rouge-Noire, 1924), od ok. 1929 kompozycje figuralne i
portrety; jest autorem pracy teoretycznej Mechano-faktura (1924),
w której wyłożył własną teorię malarstwa bezprzedmiotowego,
opartego na abstrakcji geometrycznej; zajmował się też typografią.
Błocki, Włodzimierz (1885–1920)
Malarz i grafik; studiował w krakowskiej ASP u F. Cynka i L. Wyczółkowskiego (1905–10); na stałe mieszkał we Lwowie; w 1911 podróżował po Włoszech wraz z Teodorem Grottem; opublikowali razem
tekę akwafort z widokami Florencji (1911); w 1914 był w Paryżu;
malował głównie portrety i sceny rodzajowe, a także, szczególnie
po pobycie w Paryżu, kompozycje plenerowe; oprócz malarstwa
uprawiał grafikę – tworzył akwaforty, akwatinty i litografie; interesowała go tematyka erotyczna (seria akwafort Erotyki).
Brandel Konstanty (1880–1970)
Grafik, malarz; reprezentant nurtu symbolistycznego; studiował w
ASP w Krakowie, we Włoszech, w paryskiej prywatnej akademii Vittiego, atelier–klubie „La Palette” i w Ecole National et Speciale des
Beaux–Arts; ok. 1901 zajął się grafiką; osiągnął wirtuozerię w posługiwaniu się technikami metalowymi (akwaforta, sucha igła), rzadziej
stosował drzeworyt; wśród jego dzieł wyróżniają się symbolistyczne
i wizjonerskie kompozycje (Pogrzeb własny, 1913–15), w których
zbliżał się do abstrakcji, oraz ekspresyjne wizerunki katedr; od 1945
tworzył obrazy olejne, gwasze i pastele.
Buczek Włodzimierz (1931-1986)
Malarz i grafik. W latach 1950-56 studiował na krakowskiej ASP u M.
Makarewicza i K. Srzednickiego. Uprawiał malarstwo o tematyce pejzażowej i rodzajowej.
Bunsch Adam (1896–1969)
Malarz, grafik, literat, pedagog, związany ze środowiskiem artystycznym Krakowa i Bielska; studiował w Wiedniu i w krakowskiej ASP u
J. Mehoffera, uczył w Państwowej Szkole Przemysłowej w Krakowie;
z technik graficznych uprawiał głównie drzeworyt barwny, wyraźnie
inspirowany drzeworytem japońskim, doprowadzając go do technicznej perfekcji; najchętniej przedstawiał zwierzęta i kwiaty, rzadziej podejmował tematykę pejzażową; projektant witraży (m.in. w
kościele Mariackim w Katowicach) i polichromii, krytyk literacki oraz
autor kilku dramatów.
Bunsch Franciszek (ur. 1926)
Malarz i grafik; w l. 1944-49 studiował na ASP w Krakowie (malarstwo
u E.Eibischa i grafikę u L. Gardowskiego, A. Jurkiewicza i K. Srzednickiego); od 1952 wykładowca na ASP w Krakowie, od 1990 profesor;
uprawia grafikę - linoryt, miedzioryt, akwaforta, drzeworyt i inne należące do nurtu metaforycznego; od 1951 brał udział w wystawach
ogólnopolskich i międzynarodowych, na których otrzymał wiele
nagród i wyróżnień; Prace w zbiorach m.in. Muzeum Narodowe w
Krakowie i Warszawie, Muzeum we Wrocławiu, Bydgoszczy, Lublinie,
Bibliotece Jagiellońskiej, Bibliotece Narodowej w Warszawie.
Grafik, malarz; ukończył Wydział Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego przy Państwowej Szkole Technicznej we Lwowie; jego
dorobek obejmuje drzeworyty, plakaty, polichromie, projekty witraży i kostiumów teatralnych.; jak wielu artystów zaczynających karierę w latach 30. inspirował się sztuką ludową; najbardziej znane są
jego drzeworyty przedstawiające widoki miejskie – przedwojennego Lwowa i Krzemieńca, powojennych Gliwic i innych miast Sląska.
Chrostowski Ostoja Stanisław (1897–1947)
Grafik, profesor warszawskiej ASP; studiował w Moskwie i w warszawskiej SSP, m.in. u W. Skoczylasa i E. Batłomiejczyka; należał do Koła Artystów Grafików Reklamowych, Rytu, Rady IPS–u; był wiceprezesem
Bookplate Association International oraz współorganizatorem grupy
Powiśle (1947); specjalizował się w drzeworycie, zwłaszcza sztorcowym; jego indywidualny styl wykształcił się w latach 1930–32 (Ucieczka do Egiptu I i II, 1930); był także ilustratorem.
Cieślewski Tadeusz, syn (1895–1944)
Grafik, teoretyk i krytyk sztuki; studiował w warszawskiej SSP u E. Wittiga, W. Skoczylasa, T. Pruszkowskiego i L. Gardowskiego; w 1935 zorganizował grupę artystów grafików Czerń i Biel; był współzałożycielem
Rytu, członkiem Związku Zawodowego Artystów Grafików, Bloku oraz
Towarzystwa Bibliofilskiego; początkowo pracował w różnych technikach, później zajmował się gł. drzeworytem sztorcowym; za tekę drze-
| 67
Aukcja nr 20
worytów Dawne Miasto otrzymał w 1924 stypendium zagraniczne;
tworzył cykle: Fiorenza (1928), Zamość (1929), Księga Miasta (1932);
pozostawił kompozycje symboliczne (Homo sapiens) i fantastyczne
(Warszawa fantastyczna, 1926), portrety i ekslibrisy; autor monografii
Władysław Skoczylas.
Damasiewicz Witold (1919-1996)
malarz; studiował w ASP w Krakowie (m.in. u Z. Pronaszki i Z. Radnickiego), ukończył również polonistykę w UJ; w 1955 uczestniczył w
Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w Arsenale; w l. 1958-1980
był nauczycielem malarstwa i rysunku w Państwowym Liceum Sztuk
Plastycznych w Krakowie; początkowo realizował obrazy figuratywne, inspirowane obserwacją natury, od l. 60. tworzył w konwencji bliskiej surrealizmowi i abstrakcji, jego późne kompozycje przypominają ikony; prace D. charakteryzują się ekspresją formy i barwy, niosą
spory ładunek przemyśleń filozoficznych i religijnych; ważne prace:
cykl Przedmioty (1971-73), Człowiek należy do kosmosu (1972-73),
Madonna I (1978), Przędzalnia (1992); tworzył również malarstwo
ścienne (m.in. polichromie w kościele w Zbylitowskiej Górze); jest
laureatem Nagrody imienia Jana Cybisa (1976).
Dawski Stanisław (1905-1990)
malarz, grafik; mąż Marii; studiował w warszawskiej ASP (u S. Ostoi
-Chrostowskiego i F.S. Kowarskiego); w 1946 współorganizował
Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, w której
wykładał do 1970, od 1970 pracował w ASP w Warszawie; tworzył portrety (Portret żony, 1948; Portret przodownika pracy E. Grabowskiego,
bd.), martwe natury (Kwiaty w wazonie, bd.), kompozycje figuralne(Meldujemy wykonanie zobowiązania, 1953), akty (Akt, 1945); jako
grafik wykonywał monotypie(Wspomnienie, 1955), linoryty (Mecz.
Siatkarki, 1956; Pragnienia ludzkie są bardzo różne, 1973), suche igły
(Portret kobiety, 1948; Macierzyństwo II, 1949), akwaforty (Samotność,
1967), wklęsłodruki (Klepsydry w Brugge, 1967); projektował także ceramikę i szkło.
Dobkowski Jan (ur. 1942)
Malarz; studia artystyczne odbył w warszawskiej ASP (1962-1968)
pod kierunkiem J. Studnickiego i J. Cybisa; od połowy lat 60-tych
maluje obrazy o gładkiej, jednorodnej fakturze w zawężonej gamie
kolorystycznej; początkowo współpracował z J. Zielińskim tworząc
ugrupowanie 'Neo-Neo-Neo'; w 1968 namalował pierwszy obraz
czerwono-zielony, który obecnie znajduje się w kolekcji Muzeum
Guggenheim; od połowy lat 80. maluje cykle obrazów, gdzie na
czarnych tłach biegną kolorowe wiązki linii; odbył liczne podróże
artystyczne; źródłem inspiracji dla jego sztuki, a zwłaszcza do ostatnich cykli, stał się świat przyrody i kultur odwiedzanych krajów; w
1994 uhonorowany nagrodą im. J. Cybisa za całokształt twórczości.
Dunin–Piotrowska Maria (1899–1986)
Malarka, graficzka; studiowała w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych
u Tadeusza Pruszkowskiego, Wojciecha Jastrzębowskiego, Ludwika
Gardowskiego i Edwarda Trojanowskiego; członek Stowarzyszenia
Artystów Grafików Ryt oraz Związku Polskich Artystów Grafików; w
1936 miała indywidualną wystawę w warszawskie Zachęcie; zajmowała się niemal wyłącznie drzeworytem, sporadycznie uprawiając
miedzioryt i litografię; cykl Przysłowia polskie (1927) ilustracje do
psalmu Kto się w opiekę odda... (1928); ryciny z lat 1934–1937 ukazują zainteresowanie artystki groteską (Akwarium, Zoo, Szympans na
spacerze) oraz tematyką sportową.
Dyboska Stefania (1890–przed 1966)
Malarka i graficzka; studiowała w Krakowie, Wiedniu i Grazu; specjalizowała się w grafice (akwaforta i Akwatinta), przedstawiając
niemal wyłącznie zabytki architektoniczne Krakowa i innych miast;
tworzyła także pejzaże; debiutowała na Salonie Jesiennym TPSP w
68 |
1925; od 1933 była członkiem ZZPAP i Związku Polskich Artystów
Grafików; malowała także akwarele, głównie pejzaże i kwiaty.
Fijałkowski Stanisław (ur. 1922)
malarz, grafik, rysownik; studiował w Państwowej Wyższej Szkole
Sztuk Plastycznych w Łodzi (m.in. u W. Strzemińskiego), której został
wykładowcą (1947-93; od 1983 profesor); w l. 1944-45 został wywieziony na roboty przymusowe do Królewca; pierwsze poszukiwania
twórcze podejmował samodzielnie; początkowo jego prace były inspirowane impresjonizmem, później stylem informel; od l. 60. uprawia
malarstwo metaforyczne, bliskie surrealizmowi, wkraczające w granice znaku-symbolu, aluzji i abstrakcji; język artystyczny F. ogranicza się
do najprostszych znaków (kresek i plam) oraz ubogiej palety barw w
ściszonej, chłodnej tonacji (Obiektywne związki, 1969; Anioł w postaci dżdżownicy, 1969; Autostrada II, 1972; Studnia II, 1972; 21.V.79.
B., 1979); tworzy też cykle kompozycji (także techniką linorytu), m.in.
Autostrady, Studia talmudyczne, Wąwozy, Wariacje na temat liczby
cztery (od l. 70.); reprezentował Polskę m.in. na Biennale w Sao Paulo
(1969) i w Wenecji (1972); jest laureatem Nagrody Jana Cybisa (1989).
Flisak Jerzy (ur. 1930)
Rysownik; absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej; zasłynął jako autor rysunków humorystycznych publikowanych w polskiej prasie (m.in. Polityka, Świat, Świerszczyk), ale zajmuje się też: ilustracją książkową, plakatem, scenografią i filmem animowanym; debiutował w tygodniku Szpilki w 1950 (przez kilka lat był
jego redaktorem graficznym); laureat wielu prestiżowych nagród;
swoje rysunki prezentował na wystawach w Polsce i za granicą.
Frycz Karol (1877-1963)
scenograf, malarz, rysownik, jeden z najwybitniejszych scenografów
polskich XX w.; współzałożyciel kabaretu Zielony Balonik; profesor
krakowskiej ASP (od 1930; jego uczniem był m.in. T. Kantor); studiował w ASP w Krakowie (u J. Unierzyskiego i L. Wyczółkowskiego);
podróżował do Włoch, Afryki, Japonii; w 1924 zamieszkał na stałe
w Krakowie; jako scenograf debiutował w 1906 w sztuce Pelleas i
Melisanda M. Maeterlincka; do 1912 pracował w krakowskim Teatrze
Miejskim, w l. 1913-16 i 1921-31 w Teatrze Polskim w Warszawie, w
l. 1931-33 w Teatrze Narodowym w Warszawie; od 1934 w Teatrze
imienia Juliusza Słowackiego; w l. 1935-39 i 1945-46 był dyrektorem
tego teatru, od 1957 dyrektorem honorowym; realizował kompozycje rodzajowo-satyryczne (w Krakowie freski w cukierni Jana Michalika i lalki kabaretowe, po 1907), malował polichromie, tworzył
litografie (m.in. Kraków. Kurza Stopka, 1911), karykatury.
Frydrysiak Bernard (1908–1970)
Malarz, grafik, członek Bractwa św. Łukasza, grupy Czerń i Biel, Bloku
ZAP, Grupy Niezależnych; studia artystyczne odbywał w warszawskiej
SSP w latach 1928–34 pod kierunkiem T. Pruszkowskiego; uprawiał
techniki metalowe (akwaforta, a przede wszystkim suchą igłę) oraz
drzeworyt, w których realizował kompozycje operujące wyraźnymi
kontrastami czerni i bieli; malował obrazy rodzajowe i pejzaże, w których nawiązywał do sztuki holenderskich „małych mistrzów” XVII w.;
uczestniczył w licznych wystawach grafiki i malarstwa, był nagrodzony brązowym medalem na Salonie Jubileuszowym TZSP w 1936.
Gotard Jan (1898–1943)
Malarz, rysownik i grafik; studiował na UW, na kursach K. Krzyżanowskiego i w SSP w Warszawie, m.in. u T. Pruszkowskiego; był członkiem Bractwa św. Łukasza, należał do Bloku; malował portrety, sceny
rodzajowe, obrazy fantastyczne (Bajka o Kopciuszku, 1937); inspirowało go malarstwo niderlandzkie XV i XVI w. oraz twórczość carravagionistów; w 1939 współpracował przy realizacji historycznego
panneaux na Wystawę Światową w Nowym Jorku.
Grott Teodor (1884-1972)
Gutkowska–Rychlewska Maria (1899–1991)
Malarka, graficzka, historyk sztuki; studiowała na krakowskiej ASP
(m.in. u. J. Pankiewicza, J. Wojnarskiego i W. Weissa) oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim (historia sztuki); od 1927 zajęła się kostiumologią
(w 1966 opublikowała Historię ubiorów); w tym samym roku otrzymała nagrodę PAU dla młodych grafików; należała do Stowarzyszenia
Grafików i sekcji malarskiej ZPAP.
Hayden Henryk (1883-1970)
Malarz i grafik; od 1902 studiował w SSP i na Politechnice Warszawskiej, a od 1907 w paryskiej Academie "La Palette"; często uczestniczył w paryskich Salonach, utrzymywał bliskie kontakty z krytykiem
A. Salmonem, który propagował jego malarstwo; wystawiał w najsłynniejszych galeriach Paryża: Drouet (1911), Zborowski (1923) i Zak
(1928, 1933); do kręgu przyjaciół Haydena należała czołówka ówczesnej bohemy: P. Picasso, H. Matisse, M. Jacob, J. Metzinger; wczesne
prace malarza były bliskie konwencji kubizmu, często stosował technikę kolażu. Od lat 20. uprawiał malarstwo realistyczne.
Jahl Władysław (1886-1953)
malarz, grafik, scenograf; studiował prawo na uniwersytecie we Lwowie, historię sztuki w UJ, malarstwo w Paryżu; w 1912 zamieszkał na
stałe w Paryżu, brał czynny udział w życiu artystycznym, związany ze
środowiskiem École de Paris, przyjaźnił się m.in. z M. Kislingiem i M.
Muter, od 1919 uczestniczył w Salonach paryskich, był współzałożycielem Grupy Paryskiej Plastyków Polskich (1935); w 1926 przebywał
w Hiszpanii, co miało wpływ na jego malarstwo; projektował dekoracje i kostiumy, m.in. dla teatru Odeon w Madrycie (1926); malował
miejskie pejzaże (W ogrodzie Don Ramona w Sigüenzy, 1926; Pejzaż
z Faviéres, przed 1931) i sceny rodzajowe (Cztery lokomotywy, 1931;
W kajdanach, 1937; Scena w parku, 1943), rzadziej portrety i akty; bohaterem wielu jego prac malarskich i graficznych tworzonych w l. 30.
jest postać Don Kichota (Don Kichot i Sancho Pansa, 1935).
Jaźwiecki Franciszek Adam (1900–1946)
Malarz, grafik i rysownik, uczeń Wolnej Szkoły Malarstwa i Rysunku
w Krakowie i krakowskiej ASP (1929–1937); uczestnik walk legionowych; najchętniej podejmował tematykę związaną z I wojną, Legionami; malował pejzaże, widoki architektoniczne, wykonywał portrety; z technik graficznych preferował litografię.
Hiszpańska-Neumann Maria (1917-1980)
Jurgielewicz Mieczysław (1900-1983)
Graficzka; tworzyła głównie drzeworyty (cykle: Podhale, Bułgaria);
studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, u K. Tichego,
St. Chrostowskiego i W. Waśkowskiego; stosowała także suchą igłę
i akwaforta; tworzyła grafiki o dekoracyjnej stylizacji, z elementami
ekspresyjnymi (cykl Ravensbrück); parała się malarstwem sztalugowym i ściennym; wykonywała także ilustracje książkowe; w latach
50. współpracowała z „Tygodnikiem Powszechnym”; w 1961 wydana
w Berlinie książka Tristan i Izolda, z jej drzeworytami, otrzymała nagrodę jako najpiękniejsza książka roku.
Malarz, grafik; studiował malarstwo na Uniwersytecie S. Batorego w
Wilnie u F. Ruszczyca, a później w warszawskiej ASP u M. Kotarbińskiego i grafikę W. Skoczylasa; od 1936 a potem w l. 1947-1952 wykładowca warszawskiej ASP; zajmował się malarstwem witrażowym,
scenografią, drzeworytem, grafiką użytkową, malarstwem sztalugowym, rysunkiem i drzeworytem; członek Związku Polskich Artystów
Grafików, Rytu, Bloku Zawodowych Artystów Plastyków, od 1965
członek honorowy Akademii Sztuki we Florencji; otrzymał srebrny medal na Międzynarodowej Wystawie „Sztuka i Technika, Paryż
1937; wyróżnienie na III Festiwalu Sztuk Pięknych, Warszawa 1970.
Hoppen Jerzy (1891-1969)
Jurkiewicz Andrzej (1907–1967)
malarz, grafik; kształcił się w krakowskiej ASP, w Petersburgu i Paryżu;
profesor Wydziału Sztuk Pięknych uniwersytetów w Wilnie i Toruniu;
twórca graficznej "Szkoły wileńskiej"; główny obszar jego twórczości
to grafika artystyczna i użytkowa; kompozycje dekoracyjne i portrety;
był członkiem WTAP, Warszawskiego Towarzystwa Graficznego, Wileńskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i kustoszem Muzeum WTPN; wystawiał Wilnie i z Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych. Uczestniczył
w szeregu wystaw graficznych ogólnopolskich oraz w prezentacjach
sztuki polskiej za granicą.
Grafik, rysownik; prof. ASP w Warszawie; studiował w ASP w Krakowie u F. Pautscha i W. Weissa; tworzył serie grafik – akwaforty pogodnie przedstawiające scenki uliczne (Rozmowa przez okno), oraz
grafiki o tematyce sportowej utrzymane w oszczędnej stylistyce;
zajmował się również ekslibrisami, projektami okładek i ilustracjami;
u schyłku życia zwrócił się ku abstrakcji (Kompozycja dynamiczna
I, Rysunek geometryczny I); autor Podręcznika metod grafiki artystycznej (1939).
Hrynkowski Jan (1891–1971)
Kamocki Stanisław (1875-1944)
Malarz, grafik, scenograf; studiował w krakowskiej ASP malarstwo
u J. Pankiewicza i rzeźbę u K. Laszczki, a następnie malarstwo dekoracyjne w Paryżu w Akademii Lotha; związany z formistami, był
współzałożycielem Cechu Artystów Plastyków Jednoróg oraz krakowskiego Związku Plastyków i jego prezesem; początkowo pod
wpływem ekspresjonizmu, malował kompozycje formistyczne
(Kuglarze uliczni, 1918), później wypracował pod wpływem koloryzmu indywidualny styl; w zakresie grafiki warsztatowej zajmowała go litografia, techniki metalowe, drzeworyt.
malarz i grafik, jeden z najważniejszych twórców polskich 1. połowy
XX w., wybitny pejzażysta; studiował w krakowskiej ASP, był uczniem
J. Stanisławskiego i L. Wyczółkowskiego; w l. 1901-02 przebywał w
Paryżu, w l. 1904-06 i 1911 podróżował do Włoch, Niemiec i Szwajcarii; w l. 1915-18 służył w szeregach I Brygady Legionów Polskich; w l.
1919-40 był profesorem ASP w Krakowie; został członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” (od 1906), Secesji wiedeńskiej (191118) oraz Polska Sztuka Stosowana; w początkowej fazie twórczości
pozostawał pod wpływem J. Stanisławskiego, później wypracował
własny, niepowtarzalny styl malarstwa krajobrazowego; realizował
pejzaże (Późna jesień, 1899; Stogi na polu, 1903; Krajobraz z okolic
Krakowa, 1903; Dwór w Modlnicy zimą, 1905; Motyw z Radziszowa,
Jabłczyński Feliks (1865–1928)
Malarz, grafik, teoretyk i krytyk; reprezentant symbolizmu; ukończył
Malarz, grafik; studiował w krakowskiej ASP (u F.Cynka i L. Wyczółkow
skiego); w 1911 podróżował po Włoszech (wraz z W. Błockim; wspólnie
opublikowali tekę akwafort z widokami Florencji, 1911), zwiedził także
Francję i Londyn; malował kwiaty (Kaczeńce w wazonie, bd.; Róże i
japońska figurka, ok. 1930), martwe natury, portrety, pejzaże (Widok
na stary Kraków, 1911; Wenecja z okna pracowni, 1920), akty (Akt, ok.
1942); jako grafik uprawiał głównie litografię i litografię barwną (Karczma, 1909; Krzywiec, 1910; Przed kościołem, 1910; Drzewa, 1910; Wnętrze kościoła Mariackiego, 1911; Siedzący chłop, przed 1914).
studia biologiczno–chemiczne w Dorpacie; w 1893 wyjechał z J.
Pankiewiczem do Włoch; długo przebywał w Paryżu, a w 1913 wrócił
do Warszawy; od 1897 członek Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka; grafiką zajmował się od 1907, wynalazł m.in. ceratoryt i ziarnoryt;
tworzył kompozycje symboliczne (Szatan w katedrze, 1913) i z motywami architektonicznymi (Warszawa, 1916); zajmował się krytyką
artystyczną („Ateneum”, „Tygodnik Ilustrowany”).
| 69
Aukcja nr 20
1907; Kościół w Paczółtowicach, 1908; Klasztor w Czernej, 1908;
Kościół w Libuszy, ok. 1922), widoki tatrzańskie (Pejzaż tatrzański,
ok. 1919), widoki wiejskie; często tworzył w plenerze; w twórczości zwracał uwagę głównie na problem światła w rozbudowanych
kompozycjach wieloplanowych, stosował bogatą gamę nasyconych kolorów; tworzył również litografie barwne (m.in. Kraków. Kościół Świętej Barbary, 1911), wykonywał plakaty, ilustracje i karykatury; projektował też dekoracje.
Kowalski Leon (1870–1937)
Kawiorski Jarosław Marian (ur. 1955)
Krasnodębska–Gardowska Bogna (1900–1986)
malarz i grafik; studiował w krakowskiej ASP (u J. Szancenbacha); w
l. 80. działał w ruchu kultury niezależnej; wykładowca ASP (od 1995);
uprawia pełne ekspresji malarstwo figuratywne (m.in. cykl techniką
olejną: Postać, 2000; Postać i głowy, 2000; Postaci siedzące, 2002; Podwójny obraz jedna postać plus dwie postaci, 2002); zajmuje się także rysunkiem i grafiką; uczestniczył w ponad 100 wystawach w kraju
i za granicą, indywidualnych (od 1979; m.in. Galeria La Medusa, Centrum Kulturalne Este, Włochy 1994) i zbiorowych (m.in. w Hiszpanii,
Szwajcarii, USA, we Włoszech); jest laureatem II Biennale Młodych
„Droga i Prawda” (1987); jego prace znajdują się w wielu krajowych
muzeach, m.in. w Muzeum Sztuki Współczesnej.
Graficzka; studiowała w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u Władysława Skoczylasa; członek Stowarzyszenia Artystów Grafików Ryt
i Bloku Zawodowych Artystów Plastyków; uprawiała głównie drzeworyt, najczęściej barwny; w jej pracach przeważa tematyka rodzajowa i religijna; brała udział w wystawach grafiki w kraju i zagranicą;
jej prace często tworzą cykle lub teki; w okresie międzywojennym
twórczość Krasnodębskiej była typowym przykładem realizacji programu Stowarzyszenia Ryt; po roku 1956 jej zainteresowania skupiły
się wokół abstrakcji aluzyjnej i zagadnień formalnych.
Kolnik Artur (1890-1971)
Malarz i grafik pochodzenia żydowskiego; w l. 1908-14 studiowała
na ASP w Krakowie u J. Mehoffera; w l. 1919-31 mieszkał i pracował
w Czerniowcach; w 1931 wyjechał do Paryża; w 1948 przyjął obywatelstwo francuskie; należał do krakowskiego Zrzeszenia Żydowskich
Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy; związany z Ecole de Paris, wystawiał
w Salon des Tuileries; malował martwe natury i sceny z życia galicyjskich Żydów; tworzył cenione prace graficzne, ilustrował książki.
Komorowska Wanda (1873–1946)
Malarka, graficzka; studiowała w Krakowie, Monachium i Paryżu;
przed powrotem do Krakowa w 1906 pracowała w zakładach graficznych H. Bouteta; należała do ZPAG i ZZAP w Krakowie; do 1938
w jej twórczości dominowała barwna akwaforta, później Akwatinta;
przedstawiała sceny rodzajowe z dziećmi, portrety, kwiaty i pejzaże;
parała się także monotypią, miedziorytem i litografią.
Konieczny Włodzimierz (1886–1916)
rzeźbiarz, grafik i rysownik, reprezentant symbolizmu i nowego klasycyzmu; studiował w ASP w Krakowie (u K. Laszczki i J. Pankiewicza)
i w Paryżu; był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” (od
1913); tworzył głównie rzeźby portretowe (Dawny portret, 1908; Stojący chłopiec, 1909; Popiersie młodej kobiety, 1909; Zamyślenie, 1910)
i kompozycje o tematyce religijnej (Matka Boska, przed 1911); uprawiał akwafortę (Chłopak, 1909; Dziewczynka, 1909; Mrok, 1909) i litografię (Teka graficzna, 1909); tworzył ilustracje (m.in. do Na skalnym
Podhalu K. Przerwy-Tetmajera, 1914),.
Kotarbiński Mieczysław (1890–1943)
Malarz, grafik, projektant wnętrz i przedmiotów rzemiosła artystycznego; studiował w Warszawie, Krakowie i Paryżu; w l. 1914–20
pracował w archiwum ikonograficznym MNW; prof. SSP w Warszawie; prowadził pracownię technik metalowych; w swej skłonności
do dekoracyjnej stylizacji bliski był artystom z grupy Rytm; wykonywał także litografie; autor licznych ekslibrisów.
Kotkowski Włodzimierz (ur. 1942)
Malarz i grafik; studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, u M.
Wejmana; profesor na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie, kierownik Katedry Rysunku i Malarstwa na Wydziale Grafiki; swoje prace najczęściej
realizuje w technice mezzotinty; liczne wystawy i nagrody w kraju i
zagranicą.
70 |
Malarz i grafik; studiował w Kijowie, Krakowie i Monachium; w 1908
współzałożyciel grupy Zero; w 1912 pierwszy prezes ZPAP; organizował wystawy Niezależnych; uprawiał litografię, miękki werniks, suchą
igłę i akwafortę, którą – dzięki gęsto kładzionym kreskom – upodabniał do rysunku piórkiem; interesował się fotografiką; w jego pracach
malarskich dominowały pejzaże; malował także portrety, sceny rodzajowe i religijne.
Kratochwil Marian (1906–1997)
Malarz i grafik; studiował filozofię na UJK we Lwowie; lekcje rysunku
pobierał u S. Batowskiego; od 1936 studiował w warszawskiej ASP;
w 1947 osiadł w Londynie, gdzie w latach 1961-79 prowadził szkołę malarstwa; malował serie obrazów o tematyce hiszpańskiej, m.in.
oparte na motywie Don Kichota; członek Akademii w Madrycie.
Kraupe -Świderska Janina (ur. 1921)
Malarka, graficzka;studiowała w krakowskiej ASP (m.in. u P. Dadlezai
W. Taranczewskiego); w okresie II wojny światowej uczestniczyła w
konspiracyjnym teatrze T. Kantora; od 1948 jest wykładowcą ASP w
Krakowie); od 1958 członek Grupy Krakowskiej; uprawia grafikę, malarstwo sztalugowe i monumentalne (polichromie ścienne); jej styl,
ukształtowany pod wpływem surrealizmu, fascynacji magią i astrologią, jest bliski lirycznej abstrakcji; w pierwszych pracach stosowała
kolor oszczędnie, później tworzyła dzieła barwne, o wyrafinowanych zestawieniach kolorystycznych; cykle poetyckich kompozycji
artystki są wypełnione tajemnymi znakami, symbolami, przypominają partytury okultystyczne; inspiracją dla jej lirycznych obrazów i
grafik często była muzyka i poezja (linoryty Requiem Pendereckiego,
1989); prace artystki znajdują się w wielu muzeach i kolekcjach prywatnych, polskich i zagranicznych, były eksponowane na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i ok. 200 zbiorowych.
Kuczborski Stanisław (1870–1911)
malarz, rysownik, karykaturzysta; siostrzeniec braci Gierymskich; studiował w Krakowie (u J. Unierzyskiego, J. Stanisławskiego i L. Wyczółkowskiego) i Paryżu; związany z krakowską cyganerią początku XX w.,
był współzałożycielem kabaretu Zielony Balonik; rysunki zamieszczał
m.in w „Liberum Veto” i „Hrabim Wojtku”; wystawiał w salonie Krywulta
i krakowskim TPSP; malował głównie sceny rodzajowe, portrety i pejzaże; tworzył litografie (również barwne) utrzymane w duchu secesji,
chętnie o tematyce teatralnej; część z nich została zamieszczona w
Tece Melpomeny (1904).
Kulisiewicz Tadeusz (1899–1988)
Grafik, rysownik; prof. ASP w Warszawie. Studiował w Szkole Sztuk
Dekoracyjnych w Poznaniu oraz warszawskiej ASP; członek Stowarzyszenia Artystów Grafików Ryt; był jednym z najwybitniejszych
polskich drzeworytników; w twórczości wielokrotnie powracał do
wsi Szlembark, której poświęcił teki: Szlembark (1928–30), Bacówka
(1932/33), Metody (1934), Wieś w Gorcach (1935/36) oraz Rysunki
szlembarskie (1939, 1947/48, 1952, 1961/62); grafiki Kulisiewicza
były prezentowane w pawilonie polskim na Wystawie Światowej w
Nowym Jorku (1939); po wojnie zajął się rysunkiem, stworzył cykl
Ruiny Warszawy 1945; plonem licznych wyjazdów były cykle nawiązujące do odwiedzanych miejsc.
Kunz Włodzimierz (1926-2002)
Lam Władysław (1893–1984)
Malarz, grafik, teoretyk sztuki; studiował w krakowskiej ASP (u T. Axentowicza i J. Mehoffera); w 1925 odbył podróż artystyczną do Paryża i na
południe Francji, która zaowocowała licznymi studiami pejzażowymi i
widokami architektonicznymi; ponownie przybył do Paryża w 1929; w
l. 1912-18 był wykładowcą Politechniki Lwowskiej, po II wojnie światowej Szkoły Sztuk Pięknych w Sopocie i Politechniki Gdańskiej; realizował sceny figuralne (Sen, bd.), pejzaże (Pejzaż południowy, bd.; Poranek, bd.), portrety (Dziewczynka z lalką, przed 1925; Chłopiec. Apasz,
ok. 1928; Budowa z klocków, 1928; Portret matki, l. 30.), kompozycje
abstrakcyjne (Stary mur, bd.; Wizja miasta, bd.); tworzył drzeworyty
i litografie (Pałac Działyńskich w Poznaniu, bd.), opracował własną
technikę monorytu (cykl Don Kichot, 1922-25); jest autorem rozpraw
teoretycznych, m.in. Rozważania o sztuce (1927), Malarstwo i jego zasady (1935), Malarstwo na przestrzeni stuleci (1972).
Langner Wiktor Zbigniew (1906-1985)
Grafik, malarz, wybitny twórca ekslibrisów; podczas okupacji wydał
konspiracyjnie swą tekę „Ekslibrisowe grzechy”; tworzył znaki książkowe zwięzłe w formie i skromnych rozmiarów, najczęściej z jednym
lub z paroma prostymi motywami, o starannym liternictwie harmonijnie wkomponowanym w całość; członek ZPAP; w 1981 Biblioteka
Narodowa zorganizowała retrospektywną wystawę jego twórczości.
Lebenstein Jan (1930–1999)
malarz, grafik, rysownik i scenograf; studiował w warszawskiej ASP
(u A. Nachta-Samborskiego i E. Eibischa); od 1956 współpracował z
Teatrem na Tarczyńskiej M. Białoszewskiego; w 1959 otrzymał Grand
Prix na I Biennale Młodych w Paryżu, w tym też roku osiadł na stałe we
Francji (od 1981 posiadał francuskie obywatelstwo); jego twórczość
– ekspresyjna, aluzyjna i metaforyczna – łączy elementy przedstawieniowe i surrealistyczne z abstrakcją; malował olejno i gwaszem, często
łączonym z pastelem (Babyliony, 1962-66; Sweety Bar, 1976), posługiwał się także tuszem (Korytarz biurowy, 1966); początkowo realizował
nastrojowe podmiejskie pejzaże, później cykle ludzkich figur, fantasmagoryczne bestiaria utrzymane w brunatnej gamie barwne (cykl
Carnet intime, 1960-65; Créatures abominables, 1960-65; Carpathien,
Rural, 1965), akty (Akt, 1955; Akt męski tyłem, 1966; Akt wchodzący
po schodach, 1968); tworzył ilustracje książkowe (np. do Folwarku
zwierzęcego G. Orwella, 1975; Apokalipsy, 1983, i Księgi Hioba, 1979,
w tłumaczeniu Cz. Miłosza, 1979); jako grafik tworzył litografie (m.in.
teka Carnet Incomplet, 1966), posługiwał się też techniką suchej igły
(Weduta z potworami, 1985); jest także autorem witraży do kaplicy Palotynów w Paryżu (1970); w 1985 otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa
– najbardziej prestiżowe polskie wyróżnienie malarskie; imponującą
kolekcję prac L. zgromadził francuski pisarz R. Gary (1914-80).
Ledwos Ryszard (1926-2007)
Malarz; ukończył krakowską ASP w 1950; wystawiał na Międzynarodowym Triennale Rysunku (1968) oraz Festiwalu Polskiego Malar-
Lewicki Leopold (1906–1973)
Malarz, grafik, rzeźbiarz; studiował w ASP w Krakowie u J. Wojnarskiego
J. Mehoffera, F. Pautscha; w Paryżu uczęszczał do pracowni J. Pankiewicza; współorganizował Grupę Krakowską (w 1933 uczestniczył w jej
pierwszej wystawie w TPSP we Lwowie); wystawiał od 1932 uczestnicząc w pokazach Grupy Plastyków Nowoczesnych oraz Grupy Krakowskiej w Krakowie i Warszawie; tworzył kompozycje realistyczne,
z czasem geometryzujące, autor ekspresyjnych w swej brutalności,
groteskowych grafik (Pogrzeb robotnika, W więzieniu).
Machalski Ludwik (1879-1934)
malarz i grafik, profesor gimnazjalny; studiował w krakowskiej ASP,
w pracowniach J. Malczewskiego, J. Mehoffera i T. Axentowicza; w
1903 wyjechał na roczne studia artystyczne do Paryża; w 1912 odbył
podróż do Włoch; należał do Związku Artystów Polskich Zero, Towarzystwa Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy, Sztuka Rodzima, Grupy IV i
Grupy Dziewięciu; malował portrety i pejzaże; zajmował się również
grafiką artystyczną.
Malarz, rysownik i grafik, autor tekstów z zakresu teorii sztuki od 1907
pracował w Paryżu; od 1911 regularnie wystawiał w Salonie Niezależnych; był członkiem, a następnie prezesem Towarzystwa Artystów
Polskich w Paryżu; w 1927 w galerii Berthe Weil w Paryżu miał pierwszą indywidualną wystawę prac z 1917–26, a w 1928 najnowszych
obrazów; stworzył własny, niepowtarzalny styl, łączący kubistyczną
geometryzację form z elementami sztuki naiwnej; malował gł. sceny z
życia dzieci (Mała Gioconda, Kapela dziecięca, Odlot jaskółek), pejzaże (Pejzaż z domami, Zima, Normandzkie miasteczko), kwiaty (Kwiaty przed chatą) i martwe natury (Jabłka w koszyku, Martwa natura z
melonami); jego dorobek liczy ponad 600 obrazów olejnych, liczne
akwarele, rysunki i prace graficzne (drzeworyt, sucha igła).
Makowski Zbigniew (ur. 1930)
malarz, rysownik, poeta; studiował w ASP w Warszawie (u K. Tomorowicza); maluje ciekawe, wyrafinowane kolorystycznie, metaforyczne traktaty, łączące cyfry, litery, formy geometryczne, uproszczone
znaki przedmiotów (Biały płomień, 1971; Drugi balkon, 1972; tryptyk
A Giordano Bruno, 1976); rysuje na tkaninach (1. Maria 2. Ty jesteś,
1962-94); w 1991 jego kompozycja Mirabilitas secundum diversos
modos exire protest a rebus (1973-80) została podarowana przez
rząd RP przedstawicielstwu ONZ w Genewie; tworzy też oryginalne,
ręcznie wykonywane książki (m.in. Tabula itineraria, 2000), wydawane przez krakowską galerię Zderzak; w 1992 artysta otrzymał Nagrodę imienia Jana Cybisa.
malarz i grafik, przedstawiciel unizmu; studiował w ASP w Krakowie (u
H. Rudzkiej-Cybis), od 1954 pracował w macierzystej uczelni (profesor
od 1986; w l. 1980-86 i 1993-96 rektor); członek PAU (od 1998); stworzył charakterystyczny, rozpoznawalny styl, cechujący się precyzją i logiką konstrukcji obrazu, często o geometrycznej strukturze i fakturze
bliskiej technice kolażu (m.in. Morze Śródziemne, bd.; Pejzaż przemysłowy, bd.; Pejzaż z przedmieścia, 1997); tworzył też malarstwo monumentalne (polichromie i sgraffita); jego prace znajdują się w zbiorach
muzealnych całego świata (np. Muzeum Guggenheimów w Nowym
Jorku, Muzeum Sztuki Współczesnej w Tokio).
stwa Współczesnego w latach: 1962, 1964, 1966, 1972; należał od
artystów tworzących sztukę abstrakcyjną, opartą na formie i barwnej figuracji; mieszkał w Nowej Hucie i należał do tamtejszego środowiska artystycznego; wziął udział w wystawie Pokolenie - Artyści
Nowej Huty, jaka odbyła się w 2004 w NCK w Krakowie; jego prace
znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.
malarz, grafik; uczył się w prywatnym Gimnazjum Przemysłu Artystycznego w Sosnowcu; po wojnie przyjęty na Wydział Malarstwa i
Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie; studiował u J. Fedkowicza, K. Srzednickiego i A. Jurkiewicza. W międzyczasie zdał maturę;
od 1948 wykładowca krakowskiej ASP; w 1960 wrócił do Sosnowca;
współzałożyciel Grupy Zagłębie, czł. Głównej Komisji Artystycznej
przy Zarządzie Głównym ZPAP w Warszawie, Międzynarodowego
Komitetu Artystów Plastyków, Societe Internationale Graveurs sur
Bois w Zurichu (XYLON); pozostawił ok. 3 tys. prac z zakresu malarstwa, grafiki i rysunku. Specjalizował się w grafice - wynalazł nową
technikę graficzną tzw. Cellografię; prace Maliny znajdują się w zbio-
| 71
Aukcja nr 20
rach wielu muzeów (m.in. Muzeum Narodowe w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu i Szczecinie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Tokio,
Muzeum Narodowe w Sztokholmie, Lipsku, Reykyaviku).
Mehoffer Józef (1869–1946)
Malarz i rysownik, przedstawiciel sztuki Młodej Polski (Dziwny
ogród); studiował prawo na UJ oraz malarstwo w SSP (u W. Łuszczkiewicza i J. Matejki); wykształcenie uzupełnił w Wiedniu oraz Paryżu, gdzie uczył się w Académie Julian, École des Arts Décoratifs,
a następnie w Academié Colarossi (m. in. u G. Courtoisa, J. Blancka
i L. Bonnata); malował głównie portrety (często żony), pejzaże (Plac
Pigalle), martwe natury (Laleczki japońskie), sceny we wnętrzach
(Słońce majowe); tworzył witraże (m.in. Vita somnium breve) i polichromie (m.in. na Wawelu); od 1896 mieszkał w Krakowie; był
członkiem–założycielem TAP Sztuka, a następnie Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa; w 1905 został prof. ASP w
Krakowie (w l. 1914–18 i 1932–33 był jej rektorem); uprawiał grafikę,
pisał artykuły i rozprawy krytyczne.
Menkes Zygmunt (1896–1986)
Malarz i grafik; studiował na krakowskiej ASP u W. Weissa i w Berlinie
u A. Archipenki; członek grup artystycznej Zwornik i Młoda Generacja; w 1923 wyjechał do Paryża, gdzie związał się z École de Paris; w
1935 osiedlił się w USA; malował portrety, akty, sceny we wnętrzach,
martwe natury, kwiaty i pejzaże; podejmował w swojej twórczości
tematykę żydowską; z czasem w jego dziełach pojawiły się wyraźne
kontury, a formy uległy geometryzacji.
Mierzejewski Jacek (1883–1925)
Malarz i grafik; studiował na ASP w Krakowie i w Paryżu (1913); wystawiał z Niezależnymi (1913–14); członek Grupy Formiści; we wczesnym okresie twórczości uprawiał grafikę warsztatową (technik metalowe, litografia); później poświęcił się malarstwu.
Mikulski Kazimierz (1918–1998)
Malarz, ilustrator, scenograf; studiował w krakowskiej ASP u P. Dadleza i K. Sichulskiego; w 1957 był współzałożycielem II Grupy Krakowskiej; aktor i reżyser teatru Cricot 2; od początku swojej twórczości
znajdował się pod wpływem surrealizmu; jego metaforyczne prace
z lat 40. pozostawały bliskie lirycznej sztuce P. Klee i J. Miro (Handlarz ryb, 1946); w malowanych precyzyjnie przedstawiał lalkowate
dziewczęta o wielkich oczach, zaczarowane zwierzęta, magiczne
przedmioty; pedantyczna kompozycja nie tłumiła lirycznego nastroju i klimatu melancholii; w malarstwie lat 70. pojawiła się u M. nuta
drapieżności oraz akcenty karykatury (Egzekucja owadów, 1969;
Spalimy czarownice, 1972; Pornografia, 1974); ulegał wpływom
nowych kierunków, np. malarstwa materii (Obraz z perłami, 1965),
lecz konsekwencja stylistyczna wyrażała się w jego inscenizacjach
teatralnych (Noc cudów K. I. Gałczyńskiego, 1955; Zwierzęta hrabiego Cagliostro A. Bursy, 1972) i ilustracjach książkowych (Ferdynand
Wspaniały L. J. Kerna, 1966).
Mrożewski Stefan (1894–1975)
Grafik, malarz, ceramik; studiował m.in. w poznańskiej Państwowej
Szkole Sztuk Zdobniczych oraz warszawskiej SSP u W. Skoczylasa (1923–
25); był współzałożycielem Związku Polskich Artystów Grafików, członek Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików Ryt; długo przebywał
za granicą, odbył m.in. podróż artystyczną do Paryża, w wyniku której
powstała seria drzeworytów przedstawiająca widoki Paryża; od 1950
mieszkał w Kalifornii; stworzył cykle ilustracji do Don Kichota Cervantesa, Parsifala Wolframa von Eschenbach, Boskiej Komedii Dantego, Legend Warszawy E. Szelburg–Zarembiny; zajmował się także rysunkiem,
malarstwem witrażowym, ściennym i ceramiką.
72 |
Nowotnowa Janina (1883–1963)
Malarka i graficzka; działa we Lwowie, a po II wojnie światowej w Krakowie, grafiką zajmowała się od 1929, po ukończeniu Kursu Grafiki
Artystycznej Ludwika Tyrowicza; członek Związku Polskich Artystów
Grafików, Związku Artystek Polskich i Związku Lwowskich Artystów
Grafików; po 1945 zajmowała się wyłącznie malarstwem.
Pamuła Jan (ur. 1944)
malarz, grafik komputerowy; wykładowca ASP w Krakowie (od 1975;
profesor od 1992; od 2002 rektor); studiował malarstwo i grafikę w
krakowskiej ASP (m.in. u H. Rudzkiej-Cybisowej), później w École des
Beaux-Arts w Paryżu; od 1969 jest członkiem II Grupy Krakowskiej; w
1980 otrzymał stypendium rządu francuskiego, w 1982 Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku, w 1993 stypendium Fulbrighta; uprawia malarstwo, grafikę i media elektroniczne; od 1970 maluje abstrakcje geometryczne; eksperymentował z geometrycznie formowanymi
podobraziami i obiektami trójwymiarowymi; interesują go duchowe i
symboliczne znaczenia zawarte w geometrii; zrealizował cykl litografii
i wklęsłodruków „systemy”, cykle grafik Seria komputerowa I i II (19802000), cykl grafik komputerowych opartych na obrazach fotograficznych i technice reprodukcji, cykl Leonardo.
Panek Jerzy (1918–2001)
Malarz, grafik, drzeworytnik, jeden z najwybitniejszych grafików polskich; studiował w Państwowym Instytucie Sztuk Pięknych w Krakowie (u W. Jarockiego), podczas okupacji hitlerowskiej w Kunstgewerbeschule oraz w krakowskiej ASP (u E. Eibischa i Z. Pronaszki); należał
do międzynarodowego stowarzyszenia drzeworytników XYLON;
zajmował się malarstwem i grafiką, a od 1952 głównie drzeworytem;
po powrocie z Chin (1956), gdzie zapoznał się z tradycyjnymi technikami, rytował bezpośrednio na desce; tworzył cykle, wielokrotnie
powracając do tych samych motywów (Autoportrety, Kobiety obłąkane, Portrety jarmarczne, Psy, Krowy, Kozy); prace P. świadczą o celnej obserwacji świata ludzi i zwierząt, zawierają elementy groteski i
humoru, cechuje je daleko posunięta deformacja postaci; inspiracją
dla artysty była także literatura; prace graficzne P. odznaczały się niezwykłą wirtuozerią techniczną (Galopujące konie, 1958; Zaczarowana dorożka II, 1959; Latawce, 1961-62; Chorągwie, 1962-64); tworzył
ironiczne autoportrety i portrety (Obłąkani, 1958; Autoportret w
białym kapeluszu, 1960), drewniane rzeźby i płaskorzeźby (Portrety
jarmarczne, 1981-84) oraz lapidarne rysunki (syntetyczne wizerunki
ludzi i zwierząt); w l. 90. używał technik metalowych; laureat licznych
nagród (m.in. Jana Cybisa 1986).
Pankiewicz Józef (1866–1940)
Malarz i grafik; zwolennik realizmu, duchowy przywódca kapistów;
uczył się w Klasie Rysunkowej u W. Gersona i A. Gierymskiego; w 1886
wyjechał z W. Podkowińskim na studia w Akademii Sztuk Pięknych w
Petersburgu, skąd po roku obaj powrócili do Warszawy; w 1897 wstąpił do TAP Sztuka; na początku w. XX odbył wiele podróży, nawiązując
szerokie kontakty artystyczne w Paryżu; w 1906 został profesorem ASP
w Krakowie; pod wpływem impresjonistów tworzył świetliste pejzaże
(Targ na kwiaty, Pejzaż z Czarnolasu), później nastrojowe nokturny
(Rynek Starego Miasta w Warszawie, Dorożka w nocy), studia portretowe (Dziewczynka w czerwonej sukni), martwe natury (Anemony).
Podoski Wiktor (1901–1970)
Grafik, pedagog, krytyk artystyczny; studiował w warszawskiej
Szkole Sztuk Pięknych w pracowniach Karola Tichego i Władysława
Skoczylasa (1920–1926); członek Stowarzyszenia Artystów Grafików
Ryt oraz Związku Polskich Artystów Grafików; od 1949 w USA; początkowo interesował się miedziorytem i litografią, szybko jednak
obrał drzeworyt jako podstawową dziedzinę; ryciny o niewielkich
formatach; głównie martwe natury, akty i pejzaże; portrety i kompozycje figuralne są rzadkim uzupełnieniem.
Podsadecki Kazimierz (1904-1970)
Poledne Franz (1873-1932)
Austriacki malarz-pejzażysta; zajmował się także scenografią teatralną; kształcił się w pracowni malarskiej wiedeńskiego Hoftheater, prowadzonej przez H. Burgharta; podczas I wojny służył w Galicji; z tego
czasu pochodzi dość duża liczba akwarel przedstawiających polskie
zabytki i krajobrazy (według niektórych wydawnictwa wojskowe
wydawały propagandowe pocztówki); krytycy cenili jego pejzaże
miejskie, świeże, nie skażone akademicką sztampą.
Procajłowicz Antoni (1876–1949)
malarz; studiował w krakowskiej ASP (u F. Cynka i J. Malczewskiego);
malował najchętniej pejzaże (widoki okolic Krakowa), a także sceny
rodzajowe i akty (Półakt, 1913); tworzył malowidła ścienne, witraże,
grafiki (Dziewczyna w chuście, ok. 1905; litografia barwna), ilustracje
książkowe; był współzałożycielem stowarzyszenia Polska Sztuka Stosowana (1901); niektórzy badacze twierdzą, że P. został sportretowany przez W. Weissa w słynnym obrazie Demon (W kawiarni).
Pustelnik Karol (ur. 1918)
Malarz; studiował w Państwowym Instytucie Sztuk; część wojny spędził na przymusowych robotach w Niemczech; po zakończeniu działań wojennych kontynuował swoją edukację artystyczną, zwieńczoną dyplomem z zakresu konserwacji (1952) w krakowskiej ASP (studiował pod kierunkiem m.in. T. Kantora, H. Uziembły i M. Wejmana.
Rassalski Stefan (1910–1972)
Grafik, malarz, publicysta, krytyk sztuki i fotograf; studiował w Lublinie i Warszawie; przed 1939 należał do grupy Krąg w Lublinie; uprawiał malarstwo sztalugowe i grafikę warsztatową; specjalizował się
w drzeworycie; wystawiał w 1935 w Instytucie Propagandy Sztuki;
pozostawił teki graficzne, m.in. Chłopi (1932) i Miasteczka polskie
(1933); podczas okupacji realizował cykle grafik, m.in. Ilustracje do
apokalipsy.
Rodakowski Henryk (1823–1894)
malarz, jeden z najwybitniejszych polskich malarzy XIX w., znakomity portrecista; kształcił się w elitarnej szkole Theresianum w Wiedniu,
gdzie również ukończył studia prawnicze i studiował malarstwo;
edukację artystyczną kontynuował w Paryżu; w l. 1846-67 przebywał w Paryżu, obracając się w kręgach emigracyjnego środowiska
skupionego wokół Hôtelu Lambert, przyjaźnił się z L. Kaplińskim i J.
Kossakiem; jego obrazy były wystawiane na paryskich Salonach, gdzie
odnosiły sukcesy (w 1852 Portret generała Henryka Dembińskiego
zdobył wielki złoty medal pierwszej klasy; w roku następnym wysokie
oceny zyskał Portret matki, którym zachwycał się słynny francuski malarz romantyczny E. Delacroix) i przyniosły artyście europejską sławę;
w 1867 powrócił do Polski, mieszkał m.in. we Lwowie; w l. 1870-72
podróżował do Włoch i Francji; od 1893 pracował w Krakowie, tuż
przed śmiercią objął stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych; w
Roguski Władysław (1890–1940)
Malarz i litograf; studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej u J.
Kauzika i M. Kotarbińskiego oraz w ASP w Krakowie (1912–14) pod
kierunkiem J. Mehoffera i J. Pankiewicza; członek grupy Formistów
Polskich, należał do ugrupowania Świt w Poznaniu, gdzie od 1922
objął profesurę w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych; był także
członkiem grupy Rytm; zafascynowany sztuką zakopiańską, malował
małe kompozycje religijne, wzorowane m.in. na ludowym malarstwie na szkle, a także sceny rodzajowe; uprawiał grafikę (litografia
barwna), zajmował się sztuką użytkową.
Rubczak Jan (1884–1942)
Grafik, malarz; w latach 1904-1911 studiował w krakowskiej ASP u
F. Cynka i J. Pankiewicza; dalsze studia odbył w Akademii Sztuk Graficznych w Lipsku i Akademii Colarossi w Paryżu; od 1917 prowadził
własną szkołę graficzną w Paryżu; od 1924 wykładał w Krakowie w
Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku L. Mehofferowej; był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka i współzałożycielem Jednorogu;
grafiką zajął się ok. 1908, uprawiał techniki metalowe oraz litografię;
interesował go głównie pejzaż i architektura; jego malarstwo olejne
pozostawało pod wpływem J. Pankiewicza i P. Cézanne’a.
Rużycka-Gabryel Maria (1905-1961)
Malarka i graficzka; w l. 1925-29 studiowała na ASP w Krakowie (u J.
Mehoffera, F. Szczęsnego-Kowarskiego i J. Wojnarskiego), później w
Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (w pracowni W. Skoczylasa); po
ukończeniu studiów wyjeżdża do Paryża (uczennica J. Pankiewicza);
brała udział w I Międzynarodowej Wystawie Drzeworytu zorganizowanej w Instytucie Propagandy Sztuki. Prace swoje wystawiała w
Hamburgu i Florencji; w 1936 reprezentowała Polskę na XI Olimpiadzie Sztuki w Berlinie; w l. 1936-37 jako stypendystka Rządu przebywała w Paryżu, uczestniczyła w wystawach w Chicago oraz we
Francji; 1945 osiedliła się w Gorlicach; w l. 1948-49 wznowiła działalność wystawienniczą prezentując swój dorobek m.in. w Stanach
Zjednoczonych i Chinach; od 1937 była członkiem ZPAP (cykle graficzne "Gorlice", "Biecz" oraz obrazy olejne).
malarz, grafik, rysownik, związany z awangardą krakowską; od 1926
był członkiem grupy Praesens, od tego też roku odpowiadał za szatę
graficzną „Zwrotnicy”; od 1928 współpracował z koncernem „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”; walczył w kampanii wrześniowej
1939, po której trafił do niewoli; w l. 1945-51 mieszkał w Szczecinie, od 1952 w Krakowie; tworzył obrazy konstruktywistyczne, fotokolaże (cykl Amerykańska Ameryka, 1932; cykl A to projekt mój
Tygodnika Ilustrowanego, 1933; Gesty, 1933) i fotomontaże (Karykatury Charliego, 1932-34); jego powojenne prace cechuje swoboda kompozycji, bogata kolorystyka i dynamizm form; realizował
pejzaże (Kamieniołom w Mydlnikach, 1962) i martwe natury, zwykle
o bogatej kolorystyce, a także rysunkowe akty (Akt kobiety, 1964; Akt
siedzącej kobiety, 1964; Akt leżącej kobiety, 1964); projektował też
układy typograficzne książek.
pierwszym okresie twórczości pozostawał pod wpływem sztuki okresu biedermeierowskiego (Marzyciel, 1845), później pod wpływem
romantyzmu; ostatecznie wykształcił własny styl, charakteryzujący się
psychologizacją portretowanej postaci oraz spokojną, stonowaną grą
barwną kompozycji; realizował kompozycje historyczne (Posłowie
u Sobieskiego, 1861; Wojna kokosza, 1872; Wizja w więzieniu, 1880),
głównie jednak portrety; ponadto zrealizował cykl akwarel Album połahicki (1867-68) i autoportrety (Autoportret przy sztaludze, 1854); jest
też autorem akwarelowych ilustracji do Iliady i Odysei Homera (1863).
Rząb Władysław (1910–1992)
Artysta nieprofesjonalny; jego twórczość obejmuje malarstwo, rysunek, litografię i rzeźbę; nawiązuje do ducha niemieckiego ekspresjonizmu; brał udział w zbiorowych wystawach zagranicznych (np. "Polskie
malarstwo naiwne", Rzym, Stuttgart, Norymberga 1967); miał wiele
wystaw indywidualnych: kilkakrotnie w swoim rodzinnym Zgierzu,
trzykrotnie w Łodzi (Łódzki Dom Kultury - 1961, 1983; DDK Łódź-Bałuty - 1977) oraz w 1975 w Piotrkowie Trybunalskim i Radomsku. Jego
prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Etnograficznego w Krakowie,
Okręgowego Muzeum w Radomiu, Muzeum Historii Miasta Łodzi,
Muzeum Miasta Zgierza, Biblioteki Miejskiej w Zgierzu oraz w licznych
kolekcjach prywatnych w Polsce i zagranicą.
Rzecki–Szreniawa Stanisław (1888–1972)
Rzeźbiarz, malarz, grafik, scenograf; w l. 1903–08 kształcił się w
krakowskiej ASP u T. Axentowicza, J. Fałata, S. Wyspiańskiego i K.
Laszczki; od 1909 studiował w Paryżu; początkowo zajmował się
dekoracjami, lalkarstwem i rysunkiem satyrycznym; zajmowała go
| 73
Aukcja nr 20
grafika warsztatowa – litografia, akwaforta, drzeworyt; w l. 1922–
29 uprawiał głównie malarstwo olejne, od 1930 zajął się wyłącznie
twórczością rzeźbiarską, zwłaszcza rzeźbą portretową.
Rzegociński Witold (1883–1969)
Malarz, witrażysta, grafik i medalier; studiował w krakowskiej ASP
(ukończył w 1903), grafiki uczył się w Paryżu; specjalizował się w
malarstwie krajobrazowym i portretowym; wykonywał także grafiki i medale. Był działaczem krakowskiego TPSP, profesorem Szkoły
Przemysłowej w Krakowie; od 1921 był członkiem Towarzystwa Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy „Sztuka Rodzima” w Krakowie; uprawiał
malarstwo, witraż, grafikę warsztatową; jego prace znajdują się w
Muzeum Narodowym w Warszawie, Krakowie, w muzeach okręgowych w Bydgoszczy, Siedlcach, Toruniu oraz w Muzeum Sztuki
Medalierskiej we Wrocławiu; uczestniczył w Festiwalach Polskiego
Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1962, 1968); w Państwowej
Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie prowadził wykłady z
perspektywy i anatomii plastycznej.
Sichulski Kazimierz (1879–1942)
malarz, grafik, wybitny karykaturzysta; studiował na uniwersytecie
we Lwowie oraz malarstwo na ASP w Krakowie (u J. Mehoffera, L.
Wyczółkowskiego i S. Wyspiańskiego); podróżował do Wiednia,
Monachium, Drezna, Rzymu, Florencji i Paryża; od 1904 często wyjeżdżał na Huculszczyznę, która stała się jednym z najważniejszych
tematów jego malarstwa; pracował we Lwowie i w Krakowie, był
jednym z twórców kabaretu Zielony Balonik, dla którego wykonywał dekoracje, ilustracje wydawnictw i karykatury; był członkiem
Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” (od 1905); w czasie I wojny
światowej służył w Legionach, w 1919 brał udział w obronie Lwowa; w l. 1920-30 wykładał w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych
i Przemysłu Artystycznego we Lwowie, w l. 1903-39 był profesorem
ASP w Krakowie; jego twórczość powstawała w kręgu oddziaływania wiedeńskiej Secesji; realizował pejzaże, kompozycje rodzajowe,
zwłaszcza o tematyce huculskiej, portrety, sceny religijne, martwe
natury, obrazy o tematyce historycznej; tworzył litografie barwne
(m.in. zamieszczone w Tece Melpomeny, 1904).
Siedlecki Franciszek (1867–1934)
Malarz i grafik, krytyk sztuki reprezentujący nurt symbolizmu; studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, w Monachium
oraz w Académie Colarossi w Paryżu; w l. 1914–19 kierował atelier
witrażowniczym w Goetheanum R. Steinera w Dornach, potem
osiadł w Warszawie; inspirował się sztuką francuskiego Art Nouveau;
wykonywał akwaforty (seria Le sexe, 1899; Psyche, Tęsknota); stworzył wiele rytowanych portretów, m.in. J. Słowackiego, C. Norwida, S.
Żeromskiego, J. Piłsudskiego.
Malarz, ilustrator, scenograf; członek Grupy Młodych Plastyków i
współzałożyciel II Grupy Krakowskiej; od 1969 prowadził Studium
Scenografii przy krakowskiej ASP; malował surrealistyczne abstrakcje o tajemniczych tytułach (Portret inkwizytora 1947, Miejsce
opuszczone przez dzięcioły 1948); w l. 60. eksperymentował z fakturą (Urodziny infantki 1961, Szalbierze, 1967), od lat 80. malował
tuszem na światłoczułym płótnie biologiczne abstrakcje (Skrzypce
Ingresa 1985, Prorok, którego nie było 1989); ilustracje dla „Przekroju”
(1951-1959) i Wydawnictwa Literackiego noszą cechy surrealizującej
figuracji, fantastyki i erotyzmu; twórca komiksów; największe uzna
nie zdobył jako scenograf (Rękopis znaleziony w Saragossie 1964,
Sanatorium pod klepsydrą 1973).
Malarz, grafik; studiował w Szkole Przemysłu Artystycznego w Wiedniu, w krakowskiej ASP u T. Axentowicza, L. Wyczółkowskiego, K.
Laszczki, także w Paryżu u A. Bourdelle’a. i w Lipsku; od 1922 prof. na
74 |
warszawskiej SSP; był jednym z założycieli ugrupowania Rytm, Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików Ryt, Instytutu Propagandy Sztuki; tworzył sceny góralskie, często o tematyce religijnej i mitologicznej,
kompozycje folklorystyczne i symboliczno–mitologiczne; akwarele z
postaciami kobiet wiejskich, widokami małych miasteczek; uprawiał
drzeworyt, akwafortę, akwatintę, suchą igłę, miedzioryt i litografie; był
twórcą polskiej szkoły drzeworytniczej.
Smuglewicz Franciszek (1745-1807)
malarz, jeden z najważniejszych artystów okresu klasycyzmu; brat
Antoniego; studiował w Rzymie w Akademii Świętego Łukasza; od
1797 mieszkał w Wilnie, był profesorem malarstwa na tamtejszym
uniwersytecie; w pierwszym okresie twórczości pozostawał pod
wpływem form barokowych, później zwrócił się w stronę klasycyzmu; malował portrety (Portret rodziny Prozorów, 1789; Portret biskupa K. Sołtyka, ok. 1789), kompozycje rodzajowe i historyczne,
także o charakterze ilustracji do dzieł literatury (Przysięga Kościuszki,
1797; cykl grafik do Historii narodu polskiego A. Naruszewicza, od ok.
1790, nieukończony), galerie rodowe (cykl rodu Sieniawskich, 1796),
dekoracje ścienne (m.in. na uniwersytecie w Wilnie); w twórczości
stosował repertuar form dość dynamicznych, w czym pobrzmiewały
echa okresu późnego baroku, zwracał się jednak stopniowo ku formom monumentalnym, właściwym dla twórczości klasycystycznej.
Sobocki Leszek (ur. 1934)
malarz, grafik; studiował w krakowskiej ASP (u W. Taranczewskiego),
na Wydziale Grafiki w Katowicach i w łódzkiej PWSTiF (reżyserię);
współzałożyciel grupy Wprost (1966), brał udział w 19 jej wystawach;
w l. 80. uczestniczył w ruchu kultury niezależnej; uprawia malarstwo,
rysunek, grafikę; stosuje różnorodne techniki i konwencje (montaże,
wcierki, papier-maché); łączy patos z trywialnością, narodową mitologię i symbolikę religijną z językiem kultury masowej; czerpiąc z
tradycji polskiego baroku, romantyzmu i modernizmu, komentuje
współczesne życie społeczne (Portrety trumienne, 1974-76; Graffiti
polskie, 1986); tworzy sylwetowe linoryty w stylistyce pop-artu, stanowiące swoistą kronikę społeczno-narodową (Etykiety zastępcze,
1969-70; Znaki ostrzegawcze, 1970; Wizyta, 1983), liczne portretów i
autoportrety (Autoportret z aureolą, 1978).
Malarz, rysownik i grafik, przedstawiciel neoekspresjonizmu; studiował w krakowskiej ASP (u J. Świderskiego i M. Wejmana); w l. 1981-89
był asystentem w macierzystej uczelni; tworzy uproszczone kompozycje figuratywne na styku patosu i groteski, utrzymane w ostrych
kolorach (Mężczyzna trochę podobny do Stalina, 1996; Nieszczęsne
dziecko, 1998); łączy tematy kultury wysokiej i niskiej, metaforę z dosłownością; laureat licznych krajowych i międzynarodowych nagród
i wyróżnień, m.in. na Biennale Grafiki w Mulhouse (1984), Międzynarodowej Wystawie Miniatury w Toronto (1986), Graphica Atlantica w
Reykjaviku (1987), na Biennale Grafiki w Vaasa (1987), Grand Prix na
Biennale Grafiki w Seulu (1988).
Stankiewicz Zofia (1862–1955)
Graficzka, malarka, rysowniczka i ilustratorka reprezentująca nurt symbolizmu; studiowała w warszawskiej Szkole Rysunkowej u Wojciecha
Gersona i w Paryżu, w Académie Julian u T. Robert–Fleury’ego, P. Delaroche’a; od 1893 roku eksponowała obrazy na wystawach krajowych
i międzynarodowych; od 1904 roku zajmowała się wyłącznie grafiką;
posługiwała się głównie akwafortą i akwatintą, przez krótki okres
także linorytem barwnym; przedstawiała zabytki dawnej architektury, szczególnie Warszawy; jej bogaty dorobek ujęty jest w teki: Stara
Warszawa, Wilno, Kraków, Pomorze,); w latach 30. pojawiła się w jej
twórczości tematyka nadmorska, np. widoki Helu.
Starowieyski Franciszek (1930–2009)
Stawiński Bolesław (1908-1983)
malarz, rysownik, pedagog; studiował na ASP w Krakowie w l. 19281934 (u W. Jarockiego, T. Axentowicza, F. Pautscha, W. Weissa), wraz
z Blonderem, Sternem i Lewickim; współzałożyciel Grupy Krakowskiej; okupację artysta spędził w Krzemieńcu; uczestniczył m.in. w
wystawach Grupy Krakowskiej we Lwowie (1933), Krakowie (1935),
malarzy secesjonistów w Krakowie (1936), w wystawie obrazów,
rzeźb i grafiki ofiarowanych na Fundusz Obrony Narodowej w Krakowie (1939); pozostawił po sobie prace olejne oraz prace na papierze (tempery, akwarele, rysunki); po wojnie zamieszkał w Bytomiu
i związał się z tamtejszym środowiskiem artystycznym; od 1949
pracował w katowickim Oddziale Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk
Plastycznych we Wrocławiu.
Stażewski Henryk (1894–1988)
malarz, grafik, teoretyk sztuki, scenograf, reprezentant międzywojennej awangardy i konstruktywizmu, jeden z głównych przedstawicieli abstrakcji geometrycznej; studiował w Szkole Sztuk Pięknych
w Warszawie (u S. Lentza); od 1917 był członkiem ugrupowania
Ekspresjoniści Polscy (późniejsi Formiści) oraz członkiem-założycielem Grupy Kubistów, Konstruktywistów i Suprematystów „Blok”
(1924-26); od 1924 często wyjeżdżał do Paryża, gdzie zaprzyjaźnił
się z holenderskim malrzem i teoretykiem sztuki P. Mondrianem
(1872-1944); w 1931 współtworzył Międzynarodową Kolekcję Sztuki
Nowoczesnej w Łodzi; początkowo jego twórczość powstawała w
kręgu kubizmu i puryzmu, rychło jednak ewoluowała w kierunku
abstrakcji; w nurcie figuratywnym (l. 30.-50.) tworzył pejzaże, portrety i martwe natury (Martwa natura z dzbankiem, 1923; Kompozycja, ok. 1929-30; Białe na białym, 1932; Dziewczyna z ptaszkiem,
1955), twórczość z l. 60. i 70. wpisywała się w ramy abstrakcji geometrycznej; od l. 50. artysta tworzył cykle białych i barwnych reliefów,
w których badał współzależność kształtu i barwy, porządku i przypadku (Relief, ok. 1955; Relief szary i biały 9, 1964; Relief miedziany,
1964; Relief z aluminium 12, 1965; Relief miedziany 9, 1965; Relief
2, 1972); uprawiał również malarstwo ścienne, zajmował się grafiką
użytkową, typografią i architekturą wnętrz, projektował scenografie
teatralne i plakaty; jest autorem licznych wypowiedzi teoretycznych
na temat sztuki; w 1980 zainicjował wymianę dzieł między polskimi
i amerykańskimi artystami dla uczczenia 50. rocznicy otwarcia Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej w Łodzi.
Steller Paweł (1895–1974)
Grafik, malarz, rysownik, przedstawiciel realizmu; studiował w Szkole
Sztuk Pięknych w Warszawie (u W. Skoczylasa i S. Noakowskiego);
Stern Jonasz (1904-1988)
Malarz, grafik i rysownik żydowskiego pochodzenia; studiował w
krakowskiej ASP (m.in. u F. Pautscha, T. Axentowicza i S. Kamockiego);
w okresie międzywojennym za przynależność do Komunistycznej
Partii Polski był wielokrotnie aresztowany i więziony, m.in. w Berezie
Kartuskiej; w czasie II wojny światowej znalazł się w getcie lwowskim;
po wojnie mieszkał w Krakowie; był współzałożycielem zarówno I,
jak i II Grupy Krakowskiej; wykładał w krakowskiej ASP (1952-1974);
przeszedł od kubizmu i surrealizmu (Akt, 1935) do zgeometryzowanej
abstrakcji; w okresie socrealizmu zachował niezależność i nie włączył
się w oficjalne życie artystyczne; cała powojenna twórczość artysty
została zdominowana przez przeżycia okupacyjne; tworzył pokryte
farbami, zakryte szkłem kompozycje z tkanin, kawałków sieci, piór,
skór, rybich szkieletów, kości, m.in. cykl Wyniszczenia; niezwykle mocno przeżył wydarzenia marca 1968, zaczął wówczas nawiązywać do
tradycji i symboliki żydowskiej; tworzył też grafiki, dekalkomanie, collage i assemblage.
Styrylska Celina (ur. 1923)
Malarka i graficzka; studiowała na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie
(dyplom u E. Eibischa w 1955); od 1948 należy do ZPAP, od 1980 do
Polskiej Sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia Artystów XYLON;
w 1. 1953-1963 była wykładowcą liternictwa w katowickim Wydziale
Grafiki, do 1983 wykładowcą kompozycji na Wydziale Malarstwa ASP
w Krakowie oraz w latach 1956-1963 pedagogiem w Liceum Sztuk
Plastycznych w Krakowie; od 1948 brała udział w wystawach m.in. w
Argentynie, Włoszech, Anglii, na Węgrzech, we Francji, Danii, Szwecji, Norwegii, Austrii, Niemczech, w USA; jest m.in. autorką aranżacji
wnętrza kabaretu literackiego „Drobnerówka” w Krakowie, mozaiki
biurowca w Krakowie, realizacji malowideł ściennych w ośmiu kościołach Polski Południowej; współpracowała przy projektach witraży w
kościołach: św. Marcina i katedry św. Jana w Warszawie.
Malarz, grafik, scenograf, współtwórca polskiej szkoły plakatu; studiował w ASP w Krakowie (u W. Weissa) i Warszawie (u M. Byliny); w 1980
był profesorem w Berliner Hochschule der Künste, w l. 90. wykładał w
Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie; zajmuje się malarstwem,
plakatem, grafiką użytkową, scenografią teatralną i telewizyjną, opracowaniem graficznym książek; jest twórcą tzw. teatru rysowania - kilkudniowych akcji wykonywania olbrzymich rysunków w obecności
widzów; w 1986 reprezentował Polskę na Biennale w Wenecji, później
miał liczne wystawy w galeriach i muzeach w Polsce oraz m.in. w Austrii, Belgii, Francji, Holandii, Kanadzie, Szwajcarii, USA i we Włoszech;
jego przesycona groteską i humorem twórczość nawiązywała do
malarstwa XVII w.; do stałych motywów należy dynamicznie ukazywane ciało ludzkie, z którego artysta tworzy napięte, skłębione, pełne
ekspresji formy o barokowej bujności, przeradzające się w skomplikowane ornamenty; S. był laureatem wielu nagród, m.in. Grand Prix na
Biennale Sztuki Współczesnej w Saô Paulo (1973), Grand Prix za plakat
filmowy na festiwalu w Cannes (1974), Grand Prix na Międzynaro
dowym Festiwalu Filmowym w Paryżu (1975), Nagrody „Złotej Maski”
za scenografię do Króla Ubu K. Pendereckiego (1994); zafascynowany
kulturą baroku, swe prace antydatuje o 300 lat.
mieszkał i tworzył w Katowicach, był nazywany „śląskim Dürerem”;
uprawiał techniki metalowe, litografię, linoryt, a zwłaszcza drzeworyt sztorcowy (teki: Górny Śląsk, 1933; Śląsk Cieszyński, 1934; Typy
polskie, 1939); realizował portrety (Baca z Beskidu Śląskiego, 1936;
Chłopka z okolic Cieszyna. Gaździnka, 1936), pejzaże, zwłaszcza
akwarelowe (Nad stawem, 1932), kompozycje rodzajowe (W stalowni, 1939) i religijne (Święty Sebastian, 1925); tworzył ilustracje
książkowe, projektował witraże, ekslibrisy, kalendarze, pisał wiersze;
w 1976 w jego mieszkaniu w Katowicach powstało Muzeum Pawła
Stellera; w 1992 jego zbiory zostały przekazane do Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach.
Suberlak Stefan (1928-1994)
Malarz i grafik; w 1952 ukończył filię krakowskiej ASP w Katowicach;
uprawiał grafikę artystyczną; był honorowym członkiem ASP we Florencji; wziął udział w ponad 30 wystawach indywidualnych w kraju
i za granicą; zdobył wiele nagród m.in.: nagrodę na VI Międzynarodowej Wystawie Grafiki "Bianco e Nero" w Lugano, nagrodę na IV
Międzynarodowym Biennale Grafiki w Lublanie, srebrny medal na
XII Międzynarodowym Salonie Sztuki w Juvisy sur Orge, laureat nagród Ministra Kultury i Sztuki.
Szancenbach Jan (1928-1998)
malarz, grafik; przedstawiciel koloryzmu bliskiego abstrakcji; studiował w krakowskiej ASP (u. W. Weissa i E. Eibischa); od 1948 wykładowca ASP (profesor od 1986; w l. 1987-93 rektor), członek PAU (od
1994); brał udział w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale (1955) oraz w ponad 300 wystawach ogólnopolskich i 70 zagranicznych; malował głównie pejzaże, widoki wnętrz
(Zielone wnętrze z aktem, 1962), martwe natury, akty (Akt, 1957),
kompozycje figuralne (Salieri, 1989); uprawiał także grafikę, zajmował się plakatem, ilustracją książkową, projektowaniem graficznym,
filmem animowanym i scenografią; wziął udział w renowacji Teatru
| 75
Aukcja nr 20
imienia Słowackiego w Krakowie oraz widowni i plafonu Opery we
Wrocławiu.
Szulc Marian (1922–1996)
Malarz, grafik, rzeźbiarz; scenograf i fotografik; wykładowca krakowskiej ASP; członek Grupy Krakowskiej i ZPAF (1956-1972); brał udział
w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej; animator ruchu fotograficznego.
Szwarc Stanisław (1880-1953)
Malarz, grafik; ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w 1906; w 1909 ukończył krakowską ASP; był członkiem Towarzystwa Grafików Polskich, najczęściej wystawiał w krakowskim
TPSP; uprawiał głównie litografię.
Tarasewicz Leon (ur. 1957)
malarz; studiował w warszawskiej ASP (dyplom o T. Dominika); od
1996 prowadzi w macierzystej uczelni Gościnną Pracownię Malarstwa; początkowo uprawiał malarstwo figuratywne, z którego jednak
zrezygnował, a obrazy zniszczył; należąc metrykalnie do pokolenia
„nowej ekspresji”, wypracował własną formułę obrazowania, inspirowaną przez ikony; tworzy monumentalne, bliskie abstrakcji pejzaże,
podejmuje działania z pogranicza konceptualizmu i instalacji, realizuje kompozycje bezpośrednio na elementach architektonicznych
czy w przestrzeni miejskiej; kładzie nacisk na czysto malarskie walory
dzieła (kolor, faktura, światło); jego prace, często pozbawione tytułu,
wielokrotnie gościły w Centrum Sztuki Współczesnej; jest laureatem
Nagrody im. Jana Cybisa (1998).
Tarasin Jan (ur. 1926)
Malarz, grafik; studiował w krakowskiej ASP (u W. Taranczewskiego i Z.
Pronaszki); od 1962 jest członkiem Grupy Krakowskiej; w l. 1963-1967
był wykładowcą krakowskiej ASP, od 1967 pracuje w warszawskiej ASP
(od 1985 profesor; w l. 1987-1990 rektor); jego wczesna twórczość pozostawała pod wpływem koloryzmu z elementami surrealizmu (Zima
i Przerwa obiadowa, 1948); w litografiach z l.50. łączył ujęcie reportażowe z liryzmem (cykle Nowa Huta i jej mieszkańcy, 1954; Dom, 1955);
w połowie l. 50. odszedł od malarstwa figuratywnego, uprawiała abstrakcję geometryczną z elementami surrealizmu; w cyklach Uczty i
Wnętrza (1957), Przedmioty, Drobiazgi (1960-62), Brzegi (1963-64) eksperymentował z fakturą; w l. 70. wypracował własny styl, inspirowany
filozofią Dalekiego Wschodu oraz spekulacjami matematycznymi i
semantycznymi; uprawia rysunek i grafikę(zwłaszcza serigrafię; Zeszyty, 1974-1981), jest autorem tekstów teoretycznych i komentarzy
do własnej twórczości; w 1987 otrzymał Nagrodę imienia Jana Cybisa.
Grafik; w l. 1920–26 studiował we Lwowie u K. Sichulskiego i w Warszawie u W. Skoczylasa, W. Jastrzębowskiego i M. Kotarbińskiego;
należał do ugrupowań artystycznych Artes i Rytm; w l. 1930–39 był
prof. grafiki użytkowej na Politechnice Lwowskiej, a po 1945–w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plast. w Łodzi; uprawiał gł. techniki
metalowe, ale także drzeworyt i litografię; tworzył martwe natury,
pejzaże, ekslibrisy; cykle rycin łączył w teki: San Gimignano (1945),
Teka Karpacka (1940–45), Gdańsk (1949–50), Miasta Dolnego Śląska
(1949–51).
Tyszkiewicz Teresa (1906–92)
malarka; studiowała w warszawskiej ASP; debiutowała w 1938 w warszawskim Salonie Koterby; prof. PWSSP w Łodzi; czł. Grupy Młodych
Plastyków; uprawiała malarstwo abstrakcyjne (cykl Ślepe drogi); w latach 50. i 60. reprezentowała malarstwo materii i gestu (Krystalizacja),
później tworzyła obrazy o maksymalnie zredukowanych środkach
wyrazu, ze swoistymi znakami kaligraficznymi; ekspert w dziedzinie
tkaniny przemysłowej i druku na tkaninie; zajmowała się ilustracją
76 |
dziecięcą; pisała także teksty teoretyczne (Wokół terminu awangarda) była niekwestionowanym autorytetem artystycznym i moralnym
łódzkiego środowiska sztuki; choć nigdy nie należała do Grupy Krakowskiej, przyjaźniła się m.in. z T. Kantorem i M. Jaremą.
Wałach Stanisław (1919-1983)
Malarz; w l. 1932-1935 uczył się w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego; w 1938 rozpoczął studia w Akademii
Sztuk Pięknych w Krakowie, przerwane w czasie wojny; w l. 1941-1943
uczył sięw tzw. Kunstgewerbeschule; w 1945 powrócił na Akademię
Sztuk Pięknych w Krakowie (studiował w pracowni prof. J. Fedkowicza;
jego twórczość obejmowała malarstwo sztalugowe, monumentalne
świeckie i religijne, rysunek, grafikę; początkowo malował obrazy realistyczne, następnie w duchu socrealizmu i wreszcie we własnym,
indywidualnym stylu wyrażającym się fakturowością, syntezą postaci i
przedmiotów, abstrakcją, w tym geometryczną.
grafik, malarz; studiował w ASP w Krakowie (u W. Jarockiego, T. Axentowicza, J. Mehoffera i K. Frycza); mieszka i pracuje w Krakowie, jest
honorowym profesorem ASP, wychował kilka pokoleń artystów; w
l. 1932-34 był członkiem Grupy Krakowskiej; malował portrety, akty
kobiece, sceny rodzajowe i pejzaże inspirowane licznymi podróżami; jako grafik tworzył głównie mezzotinty (Bar, 1933; Sierotki, 1938),
akwaforty (Kościół Mariacki, 1933; Czytająca, 1934; Grażyna I, 1934;
Grażyna II, 1935; Drzeworytnik, 1935; Siostry, 1935; Jarmark w Turku,
1935) i miedzioryty (Rózia, 1933; Hafciarka, 1936), posługiwał się też
techniką suchej igły (Macierzyństwo, 1934) i drzeworytu (Praczki,
1933; Robotnicy, 1934); jest znawcą sztuki starożytnej, europejskiej
i polskiej XIX i XX w.
Wejman Mieczysław (1912–1992)
grafik, malarz; od 1947 profesor krakowskiej ASP (w l. 1952-54 i 1968-72
rektor); jeden z twórców krakowskiej szkoły grafiki, odegrał wielką rolę w
organizacji Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie (1966-71);
uprawiał techniki metalowe, drzeworyt i monotypię, obok ekspresyjnej
figuracji tworzył kompozycje abstrakcyjne; cykle graficzne: Tańczący
(1944), Sędziowie, Muzykanci (1955-58), Zasłony (1963), Rowerzyści
(1964-71); malował martwe natury, pejzaże i metaforyczne kompozycje
figuralne, m.in. cykl Pomnik (Wezwanie, 1974; Nocą, 1976).
Wojnarski Jan (1879–1937)
Malarz i grafik; studiował w krakowskiej SSP, gdzie był współpracownikiem J. Pankiewicza; uprawiał różne techniki graficzne: miedzioryt,
akwafortę, akwatintę, litografię; tworzył akty (Akt klęczącej kobiety),
portrety (Autoportret, 1935), sceny mitologiczne, pejzaże (akwaforty
z widokami m.in. Krakowa i Gdańska); malarskie efekty osiągał, wzorując się na grafice Rembrandta.
Wojtkiewicz Witold (1879–1909)
Malarz, rysownik i ilustrator, wybitny twórca okresu Młodej Polski
reprezentujący nurt wczesnego ekspresjonizmu i symbolizmu; w
1902 studiował w Akademii Malarskiej w Petersburgu, a od 1903 w
ASP w Krakowie; w 1904 w lokalu Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych wystawił cykl Szkice tragikomiczne (rysunki: Niczyje, Platonicy, Alkoholik, Czułostkowi, Samobójca, Kwiaty wiosenne); w tym samym roku
wykonał rysunki dla „Jamy Michalika”; ok. 1905 drapieżny humor
wcześniejszych rysunków ustąpił miejsca liryzmowi; w l. 1905–07
powstały cykle: Monomanie i Cyrki; w 1907 przebywał w Paryżu,
gdzie miał wystawę indywidualną zorganizowaną przez A. Gide’a;
od 1908 członek Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka; ostatnimi
wielkimi cyklami były Ceremonie oraz Z dziecięcych póz.
Woźniak Ryszard (ur. 1956)
Wójtowicz Stanisław (1920-1991)
Grafik, malarz; klasyk drzeworytu; studiował w Kunstgewerbeschule
w Berlinie i krakowskiej ASP (u E. Eibischa), gdzie w l. 1950-75 wykła
dał; był członkiem elitarnego Międzynarodowego Stowarzyszenia
Grafików XYLON oraz grupy MARG; tworzył głównie drzeworyty
(również barwne - do czarno-białych kompozycji wprowadzał elementy czerwieni i błękitu); w grafice zachowywał malarską wrażliwość; początkowo wzorce czerpał z natury, później tworzył kompozycje abstrakcyjne (cykl Sny, 1959-60) i geometryczne (Miasta, 196061; Epitafia, 1964); przedstawiał metaforyczne krajobrazy, portrety i
kompozycje figuralne, stany uczuć (Sen XXX, 1959); jest laureatem
licznych nagród na biennale grafiki(w 1959 w Lublanie, w 1968 w
Krakowie); jego prace znajdują się w najbardziej prestiżowych muzeach świata, np. Museum of Modern Art w Nowym Jorku; zajmował
się również malarstwem, tworzył martwe natury, portrety, pejzaże.
Wyczółkowski Leon (1852–1936)
Malarz, grafik i rysownik. Czołowy artysta okresu Młodej Polski; wybitny reprezentant nurtu realistycznego w polskiej sztuce; studiował
w Klasie Rysunkowej w Warszawie, pod kierunkiem A. Kamińskiego,
R. Hadziewicza i W. Gersona, następnie w Monachium; w 1895 objął
profesurę w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie; w 1897 był współzałożycielem TAP Sztuka; tworzył sceny rodzajowe i symboliczne, pejzaże (m.in. ulubione widoki tatrzańskie), widoki miast oraz portrety; na początku tworzył pod wpływem realizmu (Ucieczka Maryny
Mniszchówny, 1877); przeszedł przez fascynację impresjonizmem,
a w końcu doszedł do swoistej wersji postimpresjonizmu, w której
łączył zasadniczo realistyczne podejście do formy z wielką wrażliwością na ulotne wartości waloru i barwy (Krucyfiks Jadwigi); po roku
1900 porzucił malarstwo na rzecz grafiki; uprawiał algrafię, akwatintę, miękki, miękki werniks – od 1907 roku wykonywał wyłącznie prace litograficzne (autolitografia, algrafia).
malarz, performer, autor instalacji, teoretyk sztuki; studiował w ASP w
Warszawie (u S. Gierowskiego), w l. 1982-88 wykładał w macierzystej
uczelni, od 1992 prowadzi pracownię malarstwa w Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze; był współzałożycielem Gruppy
(1982), redaktorem jej pisma „Oj dobrze już”; początkowo tworzył
obrazy niefiguratywne, często o politycznym wydźwięku (Nowa fala
popierdala, Czerwony rogalik co ranek na śniadanie), w 2. połowie l.
80. czerpał inspiracje z ekspresjonizmu i symbolizmu (Dom dla nieuleczalnie chorych – pamięci Katarzyny Kobro; Poprzedni ja).
cesyjną formą, w której wielką rolę odgrywa kaligraficzna linia; jego
projekty witraży stanowią najwyższe osiągnięcia w tej dziedzinie w
sztuce nowoczesnej (Bóg Ojciec z kościoła Franciszkanów w Krakowie, 1897–1902; Kazimierz Wielki – projekt dla wawelskiej katedry,
1900–02); był doskonałym portrecistą (m.in. portrety Lucjana Rydla,
S. Przybyszewskiego, J. Stanisławskiego).
Wyspiański Stanisław (1869–1907)
Malarz, dramatopisarz; najwybitniejszy przedstawiciel kultury polskiej przełomu XIX i XX w.; uczęszczał na Oddział Rysunków Szkoły Sztuk Pięknych, prowadzony przez F. Cynka; studiował pod kierunkiem W. Łuszczkiewicza i J. Matejki, i w Paryżu u P. J. Blanca, G.
Courtoisa i L. A. Girardota; w l. 1889–90 pomagał Matejce przy wykonaniu malowideł ściennych w krakowskim kościele Mariackim;
w 1890 odbył podróż artystyczną do pn. Włoch, Szwajcarii, Francji,
Niemiec, Czech, na Śląsk i do Wielkopolski; był zafascynowany twórczością nabistów, P. Gauguina i drzeworytem japońskim; w 1897 czł.założyciel TAP „Sztuka”; w l. 1898–99 był kierownikiem artystycznym
czasopisma „Życie”, a od 1902 wykładał w ASP w Krakowie. Utrzymywał bliskie stosunki z licznymi przedstawicielami środowiska
artystycznego, był związany z S. Przybyszewskim, głoszącym hasło
„sztuka dla sztuki”, jako poeta i dramatopisarz kontynuował tradycje
romantyczne; w dziedzinie plastyki, oprócz malarstwa monumentalnego (polichromie, witraże) i sztalugowego, uprawiał grafikę i
różne dziedziny sztuki użytkowej (meble, plakaty, dekoracje i kostiumy teatralne oraz układy graficzne książek i czasopism); wypracował własny styl, łączący silne tendencje ekspresyjne z płaską, se-
| 77
Aukcja nr 20
Indeks
A
Acedański Zygmunt 20
Axer Otto 20
B
Banaszewski Roman 20
Bartłomiejczyk Edmund Ludwik 21
Berlewi Henryk 22
Błocki Włodzimierz 22
Brandel Konstanty 22
Buczek Włodzimierz 26
Bunsch Adam 26
Bunsch Franciszek 26
Bystrzycki Sobiesław Włodzimierz 56
C
Chrostowski Ostoja Stanisław 26
Cieślewski Tadeusz 28
D
Damasiewicz Witold 15
Dawski Stanisław 30
Dobkowski Jan 4
Dunin-Piotrowska Maria 30
Dyboska Stefania 30
F
Fijałkowski Stanisław 30
Flisak Jerzy 15
Frycz Karol Józef 56
Frydrysiak Bernard 31
G
Gotard Jan 31
Grott Teodor 32
Gutkowska-Rychlewska Maria 32
H
Hayden Henryk 32
Hiszpańska-Neumann Maria 32
Hoppen Jerzy 33
Hrynkowski Jan 33
J
Jabłczyński Feliks 33
Jahl Władysław 34
Jaźwiecki Franciszek Adam 34
Jurgielewicz Mieczysław 34
Jurkiewicz Andrzej 34
K
Kamocki Stanisław (1875-1944) 5
Kawiorski Jarosław Marian 35
Kolnik Artur (1890-1971) 5
Komorowska Wanda 36
Konieczny Włodzimierz 36
Kotarbiński Mieczysław 36
Kotkowski Włodzimierz 36
Kowalski Leon 36
Krasnodębska-Gardowska Bogna 37
Kratochwil Marian 38
Kraupe-Świderska Janina 16
Kraupe-Świderska Janina 38
Kuczborski Stanisław 56
Kulisiewicz Tadeusz 38
Kunz Włodzimierz 6
L
Lam Władysław 39
Langner Wiktor Zbigniew 39
Lebenstein Jan 16
Ledwos Ryszard 6
78 |
Lewicki Leopold 40
M
Machalski Ludwik 16
Makowski Tadeusz 17, 42
Makowski Zbigniew 7
Malina Marian 26, 43
Mehoffer Józef 43
Menkes Zygmunt 44
Mierzejewski Jacek 44
Mikulski Kazimierz 7
Mrożewski Stefan 66
N
Nowotnowa Janina 44
P
Pamuła Jan 44
Panek Jerzy 18
Pankiewicz Józef 45
Podoski Wiktor 45
Podsadecki Kazimierz 8
Poledne Franz 18
Procajłowicz Antoni Stanisław 56
Pustelnik Karol 8
R
Rassalski Stefan 46
Rodakowski Henryk 18
Roguski Władysław 46
Rubczak Jan 46
Rużycka-Gabryel Maria 47
Rząb Władysław 48
Rzecki-Szreniawa Stanisław 48, 56
Rzegociński Witold 48
S
Sichulski Kazimierz 56
Siedlecki Franciszek 48
Skarżyński Jerzy 9, 18
Skoczylas Władysław 49, 50
Smuglewicz Franciszek 52
Sobocki Leszek 52
Sroka Jacek 10, 52
Stankiewicz Zofia 52
Starowieyski Franciszek 10
Stawiński Bolesław 18
Stażewski Henryk 11
Steller Paweł 52
Stern Jonasz 53
Styrylska Celina 53
Suberlak Stefan 54
Szancenbach Jan 12
Szulc Marian 54
Szwarc Stanisław 54
T
Tarasewicz Leon 54
Tarasin Jan 55
Tyrowicz Ludwik 58
Tyrowicz Ludwik 18
Tyszkiewicz Teresa 18
W
Wałach Stanisław 12
Waniek Eugeniusz 13, 59
Wejman Mieczysław 60
Widliński Jan 60
Wojnarski Jan 61
Wojtkiewicz Witold 56, 62
Wójtowicz Stanisław 62
Wyczółkowski Leon 62, 64
Wyspiański Stanisław 65
| 79

Pobierz katalog

Transkrypt

Podobne dokumenty

Przewodnik po aukcji

Zalqcznik nr 1 Lp. Przedmiot planowanych prac Zakres prac zl 2010

w styluklasycznym

Oferta - WOSiR