IW - Instytut Włókiennictwa

Transkrypt

IW - Instytut Włókiennictwa
IW
I N S T Y T U T
W Ł Ó K I E N N I C T W A
Certyfikacja Oeko–Tex Standard 100
Kontakt:
Instytut Włókiennictwa
Zakład Certyfikacji TEXTIL-CERT
ul. Gdańska 118
90-520 Łódź
tel. 42 253 44 33
fax 42 253 44 90
e-mail: [email protected]
IW
I N S T Y T U T
W Ł Ó K I E N N I C T W A
Oeko-Tex Standard 100 jest wiodącym znakiem bezpieczeństwa, prawnie chronionym, nadawanym przez członków
Międzynarodowego Stowarzyszenie na Rzecz Badań i Rozwoju Ekologii Wyrobów Włókienniczych Oeko-Tex.
Funkcjonuje już od 1992 roku, stając się najpowszechniej znanym symbolem humanoekologii wyrobu włókienniczego,
a kryteria przyznawania znaku, inspiracją i najczęstszym odniesieniem dla większości innych systemów ekologicznej certyfikacji wyrobów włókienniczych.
Certyfikat Oeko-Tex Standard 100 potwierdza spełnienie wymagań polskich przepisów prawnych dotyczących bezpieczeństwa
produktów włókienniczych (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. Dz.U. nr 81, poz. 743 z późniejszymi
zmianami) oraz istniejących w UE regulacji prawnych w zakresie stosowania barwników azowych. Ułatwia sprzedaż wyrobów
włókienniczych przede wszystkim na rynkach krajów Unii Europejskiej, Rosji, Ukrainy Białorusi, USA, Kanady, Japonii i innych.
Instytut Włókiennictwa (IW) prowadzi badania oraz certyfikację Oeko-Tex Standard 100 na podstawie umowy zawartej z Instytutem OeTI, przy czym certyfikaty są wydawane przez tamtejszy Instytut.
Podstawą do uzyskania znaku jest norma Oeko-Tex Standard 100. Zawiera ona wymagania, jakie muszą spełniać
surowce i wyroby włókiennicze (wartości graniczne i dopuszczalne stężenia substancji szkodliwych) oraz określa warunki uzyskiwania certyfikatu. Metody badawcze stosowane w procesie certyfikacji podane są w dokumencie Oeko-Tex Standard 200.
Oeko-Tex Standard 100 jest znakiem dla wszelkiego rodzaju wyrobów tekstylnych.
Dzieli wyroby przeznaczone do certyfikacji na cztery klasy:
¾ wyroby dla dzieci do 3 lat
¾ wyroby mające bezpośredni kontakt ze skórą
¾ wyroby nie mające bezpośredniego kontaktu ze skórą
¾ artykuły wyposażenia wnętrz
W różnych klasach produktów mogą być certyfikowane i znakowane nie tylko gotowe do sprzedaży produkty, ale także
ich półprodukty we wszystkich stopniach obróbki (nici, przędze, tkaniny) i akcesoria.
Znakiem Oeko-Tex Standard 100 mogą być oznakowane tekstylia, które:
− nie zawierają żadnych czynników rakotwórczych, żadnych barwników azowych, które mogą odszczepiać aryloaminy
z grupy MAK III A1
i III A2 oraz żadnych alergennych barwników zawiesinowych
− zostały przebadane na obecność pestycydów i chlorofenoli, a ich zawartość nie przekracza dopuszczalnych wartości
− zostały przebadane na ewentualną obecność wolnych metali ciężkich, a ich zawartość nie przekracza dopuszczalnych wartości
− nie zawierają formaldehydu lub zawierają go w poniżej wartości ustalonej w kryteriach
− wartość pH odpowiada wartościom skóry człowieka
− nie zawierają żadnych przenośników chloroorganicznych
− nie zawierają żadnych wykończeń bioaktywnych ani środków uniepalniających (dotyczy produktów klas I do III).
− zostały przebadane na obecność związków cynoorganicznych, a ich zawartość nie przekracza dopuszczalnych wartości
PROCEDURA CERTYFIKACJI
1.
Złożenie wniosku
Wniosek o wystawienie lub przedłużenie certyfikatu Oeko-Tex Standard 100 musi złożony na oryginalnym formularzu
Załącznikami do wniosku są wykazy:
- barwników (nazwa handlowa, producent, typ)
- środków pomocniczych (nazwa handlowa, producent, typ, kopia karty bezpieczeństwa)
- surowce / materiały do produkcji (nazwa handlowa, producent, nr certyfikatu Oeko-Tex Standard 100‫)٭‬
‫٭‬Jeżeli wśród surowców / materiałów do produkcji znajdują się takie, które posiadają certyfikat Oeko-Tex Standard 100
należy dołączyć ich aktualne kopie. Uniknie się dzięki temu ponownego badania certyfikowanych już materiałów,
a to oznacza redukcję kosztów.
Wszystkie wnioski z terenu Polski powinny być złożone do Instytutu Włókiennictwa, który prowadzi proces certyfikacji i wykonuje badania niezbędne do potwierdzenia zgodności z Oeko-Tex Standard 100. Przed złożeniem właściwego
wniosku wskazane jest przeprowadzenie rozmowy informacyjnej z kompetentnym pracownikiem, w celu uzyskania
przeglądu produktów do certyfikacji. Wyjaśnione mogą być również formalne aspekty złożenia wniosku
i certyfikacji.
2.
Plan badań
Po analizie wniosku ustalana jest ilość i rodzaj próbek, jakie producent powinien dostarczyć do badań.
Na podstawie dostarczonych próbek i informacji zawartych we wniosku (m.in. certyfikatów dla surowców) IW określa
plan badań.
Po zatwierdzeniu planu badań ustalane są koszty uzyskania certyfikatu i podpisywana jest umowa.
3.
Badania i wydanie certyfikatu
Badania wykonywane są przez IW i OeTI (Österreisches Textil-Forschungsinstitut w Wiedniu). Jeśli badane próbki spełniają wymagania zawarte w Oeko-Tex Standard 100, raport z badań wraz z Deklaracją producenta przekazywany
jest do OeTI w celu wydania certyfikatu.
IW
I N S T Y T U T
W Ł Ó K I E N N I C T W A
KOSZT UZYSKANIA CERTYFIKATU
Na całkowity koszt certyfikacji składają się:
- koszt licencji (opłata stała, płatna każdorazowo)
- koszt przeprowadzenia procesu certyfikacji (ustalany każdorazowo)
- koszt badań (ustalany każdorazowo, zależny od ilości i rodzaju badań)
Wstępna kalkulacja kosztów może być sporządzona tylko po analizie próbek wyrobu i wniosku wraz z załącznikami.
Koszty badań zależą w dużym stopniu od tego, w jakim zakresie dostępne są informacje o produktach mających podlegać badaniom i certyfikacji. Przy pierwszym i drugim przedłużeniu możliwe jest ograniczenie ilości badań,
a tym samym zredukowanie kosztów badań. Przy trzecim przedłużeniu postępuje się pod względem techniki badań
tak jak przy pierwszej certyfikacji (pełne badania a więc pełne koszty).
LICENCJA
Jeśli przedstawiony do badań wyrób odpowiada wymaganiom Oeko-Tex Standard 100, wnioskodawca, po podpisaniu
Deklaracji Zgodności, otrzymuje certyfikat, który upoważnia do znakowania certyfikowanej grupy lub artykułu etykietą
Oeko-Tex Standard 100. Licencja na używanie znaku Oeko-Tex Standard 100 ważna jest jeden rok.

Podobne dokumenty