Ćwiczenie 4 – Relacje między tabelami
Transkrypt
Ćwiczenie 4 – Relacje między tabelami
Ćwiczenie 4 – Relacje między tabelami W relacyjnej bazie danych tabele są połączone relacjami, dzięki którym możemy wyszukiwać i modyfikować dane w wielu tabelach jednocześnie. Dane wprowadzone do jednej tabeli można wykorzystywać przy wprowadzaniu danych do innych tabel. Pole, które pobiera dane z innej tabeli, nazywamy kluczem obcym (pole typu Odnośnik w Accessie). Istnieje kilka typów relacji: 1 do 1 (1:1) – jeden rekord pierwszej tabeli odpowiada dokładnie jednemu rekordowi drugiej tabeli (relacja stosowana, gdy dzielimy jedną tabelę o dużej ilości pól na kilka mniejszych); relacja łączy ze sobą klucze podstawowe w tabelach. 1 do wielu (1:n) – jeden rekord pierwszej tabeli odpowiada wielu rekordom drugiej tabeli (najpopularniejszy rodzaj relacji); klucz podstawowy w pierwszej tabeli jest związany z kluczem zewnętrznym w drugiej tabeli. Wiele do wielu (n:m) – wiele rekordów pierwszej tabeli odpowiada wielu rekordom drugiej tabeli. Relacje łączą ze sobą pola o odpowiadającej sobie wartości. W środowisku Access relacje można ustawiać oraz edytować w menu Narzędzia/Relacje. Ważną właściwością relacji jest wymuszenie więzów integralności. Po włączeniu tej opcji nie będzie można usunąć rekordu, jeśli w ten sposób po drugiej stronie relacji miałby powstać „bezpański” rekord. Np. w poniższej bazie nie będzie można usunąć danych o wykonawcy (tabela Wykonawcy), jeśli w tabeli Tytuły znajdują się jego płyty. Przykład Połącz relacjami tabele w bazie danych Biblioteka Rozwiązanie: 1. Otwórz okno Relacje z menu Narzędzia 2. Dodaj tabele Książka, Autor i Wolumin 3. Połącz relacją tabelę Książka z tabelą Autor. Pole Autor w tabeli Książka powinno łączyć się z polem Identyfikator w tabeli Autor. Będzie to relacja jeden do wielu, gdyż jeden człowiek może być autorem wielu książek. 4. Połącz relacją tabelę Wolumin z tabelą Książka. Pole ISBN w tabeli Wolumin powinno łączyć się z polem ISBN w tabeli Książka. Będzie to relacja jeden do wielu, gdyż w tabeli Wolumin może być wiele egzemplarzy tej samej książki. 5. Wymuś więzy integralności, wybierając z menu kontekstowego (wyświetlanego kliknięciem prawym przyciskiem myszy) dla relacji Edytuj. Etapy projektowania relacyjnej bazy danych 1. Analiza potrzeb. Określenie celu tworzenia bazy danych 2. Zaprojektowanie tabel (definicja pól i ich właściwości, określenie kluczy podstawowych). 3. Normalizacja bazy danych (sprawdzenie poprawności projektu i usunięcie ewentualnych usterek). 4. Zaprojektowanie relacji pomiędzy tabelami. 5. Wprowadzenie danych oraz utworzenie dodatkowych obiektów w bazie (formularzy, kwerend, raportów). Dobrze zaprojektowana baza umożliwia sprawne wprowadzanie, wyszukiwanie i modyfikowanie danych, dlatego etap projektowania jest tak ważny. Zadania do samodzielnego wykonania: 1. Połącz odpowiednimi relacjami tabele w bazie urządzenia peryferyjne. 2. Zaprojektuj relacyjną bazę danych wspomagającą pracę firmy kurierskiej. W bazie powinny być przechowywane informacje o przesyłkach, w tym nadawcy i odbiorcy, dacie i czasie nadania i odbioru; o pracowniku realizującym zlecenie oraz o wartości przesyłki i pobranej opłacie. 3. Zaprojektuj relacyjną bazę danych (tabele, pola, właściwości pól, relacje) umożliwiającą przechowywanie informacji o podziale geopolitycznym świata na kontynenty i państwa oraz zawierającą dane o największych miastach (nie tylko stolicach). 4. Zaprojektuj relacyjną bazę danych wspomagającą pracę wypożyczalni samochodów. W bazie powinny być przechowywane informacje o samochodach, klientach i wypożyczeniach.