90. DILAJLA Jo leża, ktoś klupie, łotwierom, patrza Dilajla. Jak ta

90.
DILAJLA
Jo leża, ktoś klupie, łotwierom, patrza Dilajla.
Jak ta bogini stanyła we sini, Dilajla.
Prziszła nareszcie
w piknych trzewikach, w nojlepszym szakiecie na mieście.
Właź, właź, właź Dilajla. /bis
Zgrabno mosz nóżka i nie mosz na głowie wianuszka.
Jo światło zagasza, ta noc bydzie nasza Dilajla.
Jo leża, ktoś klupie, łotwierom, patrza Dilajla,
tapeta na gymbie, cygaret w zymbie, Dilajla,
Świat zawirowoł,
Zamiar mo świński jak Monia Lewiński, Dilajla.
Właź, właź, właź Dilajla. /bis
Zgrabno mosz nóżka i nie mosz na głowie wianuszka.
Jo światło zagasza, ta noc bydzie nasza Dilajla.
( 3 zwrotka autorstwa Bożeny Lipki )
Jo leża, ktoś klupie, łotwierom, zaś ta Dilajla.
Prziszła na seksa a jo już nie moga i nie chca.
Weź mie roz jeszcze,
szaty seblekła, na szizlong się legła, Dilajla.
Właź, właź, właź Dilajla. /bis
Zgrabno mosz nóżka i nie mosz na głowie wianuszka.
Jo światło zagasza, ta noc bydzie nasza Dilajla.
żłaź, złaź, złaź Dilajla. /bis
Choć zgrabno mosz nóżka i nie mosz na głowie wianuszka.
Wylazuj z izby i zawrzyj za sobom te drzwi.